Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Μέσα σε ένα «όλο και περισσότερο δικτυωμένο και διεθνοποιημένο κόσμο», η Ευρώπη υπόσχεται να «βοηθήσει την ανθρωπότητα να αποκτήσει παγκόσμια συνείδηση».

Τζέρεμυ Ρίφκιν, Το Ευρωπαϊκό Όνειρο
Σε ποια Ευρώπη άραγε είναι αφιερωμένη η σημερινή παγκόσμια μέρα της Ευρώπης;
Στην Ευρώπη της «πρωτοπορίας» στη λήψη μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος, ή σε αυτήν που τα «παίρνει πίσω» μπροστά στην πίεση των αυτοκινητοβιομηχανιών της.
Στην Ευρώπη των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ή στην Ευρώπη της καταστολής τους λόγω της αυξανόμενης «τρομοκρατικής απειλής».

Στην Ευρώπη της «ελεύθερης αγοράς» ή στην Ευρώπη της εικονικής και χρηματιστηριακής οικονομικής ανάπτυξης - φούσκας. Της προοδευτικής πολιτικής στον τομέα της εργασίας ή του αναδυόμενου «σοσιαλισμού των χρηματιστών».
Στην Ευρώπη της πολυμορφίας και της αναγνώρισης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των Κοσοβάρων και των Τσετσένων ή στην Ευρώπη που σέβεται την αρχή της μη διατάραξης των συνόρων όπως στην περίπτωση των Βάσκων, των Βορειοιρλανδών και των Αμπχάζιων.
Στην Ευρώπη που κρατά κλειστή την πόρτα σε Βαλκανική χώρα, όσο αυτή δεν παραδίδει στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης τους κατηγορούμενους που κρύβονται στην επικράτειά της η στην Ευρώπη που διευρύνει την συνεργασία με χώρες που εξακολουθούν να διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην γειτονιά της.
Στην Ευρώπη των ΜΚΟ και των ανθρώπων που προσφέρουν εθελοντικά συμπόνοια, χρήμα και χρόνο στους πληγέντες των πολεμικών μετώπων ή στην Ευρώπη των μετώπων που δημιουργεί μαζί με τις ΗΠΑ.
Μεγάλη και πολύπλευρη η κρίση και οι αντιφάσεις πολλές. Ο κίνδυνος βρίσκεται στην απώλεια της αξιοπιστίας που της έχει απομείνει, σχετικά με την εικόνα που διατηρεί μεταπολεμικά στον κόσμο ως ένα εξελισσόμενο μοντέλο βιώσιμης, συνεργατικής συνύπαρξης, συνεργασίας, ελευθερίας και δικαιοσύνης, με μια τάση πρακτικής ολιστικής προσέγγισης της θέσης του ανθρώπου μέσα στο σύνολο της ζωής με διευρυνόμενο ενδιαφέρον για την προστασία της φύσης και των δικαιωμάτων της. Εάν πληγεί αυτή η μειούμενη αξιοπιστία τότε θα πρέπει να αναζητηθεί αλλού η αληθινή προοδευτική σκέψη.
Εάν συνεχιστεί αυτή η αντιφατική κατάσταση, τότε πιθανότατα σύντομα, η προοδευτική πλευρά της θα θεωρηθεί οριστικά πλέον ότι τίθεται στην υπηρεσία του άλλοθι και της συμφεροντολογικής πολιτικής σκοπιμότητας που στόχο έχει την μείωση των αντιδράσεων στην εφαρμογή άδικων και καταστροφικών πολιτικών που υποκινούνται από οικονομικά συμφέροντα και σκοπούς.
Για το γεγονός της ύπαρξης στην Ευρώπη ενός αληθινού δυναμικού καλής θέλησης, διάσπαρτων φυτώριων καινοτόμων καλών πρακτικών που κινούνται στην κατεύθυνση μιας κοινωνίας ισότητας, δικαιοσύνης, αδελφότητας και σεβασμού της ζωής σαν σύνολο, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Εάν όμως αυτό το ρεύμα εξακολουθήσει να αποτελεί το άλλοθι της Ευρώπης και οι πολίτες της δεν αλλάξουν έμπρακτα στάση ζωής, τότε το μέλλον επιφυλάσσει για την Ευρώπη την τύχη που επιφυλάσσει η ζωή σε κάθε μορφή ζωής που αρνείται την διεύρυνση της εποικοδομητικής συμβιωτικότητάς της με το Όλο: Απόρριψη, εκφυλισμό και θάνατο. 09 Μαΐου 2009 / Μπέλεσης Αλέξανδρος / Μέλος της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις