Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Η κυρία από το γυμναστήριο της Ειρήνης Σκριμιζέα

Η ΚΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ της Ειρήνης Σκριμιζέα *

Η κυρία από το γυμναστήριο ξυπνάει στις 6. Αφήνει τον άντρα της να κοιμάται, κλείνει την πόρτα να μην τον ξυπνήσει και κάνει δουλειές. Είναι σαν κάθε μέρα να τρίβει το σπίτι της λες και πρέπει να του αλλάξει δέρμα. Έχει πολλά δέρματα το ρημάδι και τρίβει, τρίβει με βία μήπως και κάποια μέρα δει τον Υμηττό και δίπλα τον Σαρωνικό να απλώνονται μπροστά της.
Στις 7 τον ξυπνάει να ετοιμαστούν και να φύγουν για τη δουλειά. Τον αγαπάει. Αυτή η μία ώρα λιγότερη στον ύπνο της, αυτό το 6 που γίνεται 7, είναι η αγάπη της γι’ αυτόν. Και αυτό το μολύβι γύρω από τα μάτια και τα ρούχα που ετοίμασε με προσοχή από το βράδυ, για να της ταιριάζουν, είναι η αγάπη της γι’ αυτόν. Και για τον τίτλο της κυρίας.
Στις 3.30 είναι σπίτι. Θα μαγειρέψει, θα μιλήσει για τη δουλειά, θα μιλήσει με τα παιδιά στον υπολογιστή, θα τα ακούσει να κλαίνε, θα κλάψει στα κρυφά, θα σκεφτεί πως μεγαλώσανε, πως μεγάλωσε και αυτή, μεγάλωσε και η μέρα και πρέπει να πάνε βόλτα. Θα ξαπλώσει στον καναπέ και θα αποκοιμηθεί.
Ξυπνάει στις 4.30. Θα τον φιλήσει που πάλι τον πήρε ο ύπνος στην πολυθρόνα – «σαν τον Παπαδιαμάντη είναι», θα σκεφτεί. Συμμαζεύει το μπαλκόνι, απλώνει τα ρούχα, φτιάχνει τα μαλλιά της πριν ξυπνήσει και τη δει με τα ρόλεϊ. Τα νύχια, μην ξεχάσει τα νύχια να τα βάψει ροζ, αυτό το απαλό το διακριτικό. Γι’ αυτόν, γι’ αυτήν και για τον τίτλο της κυρίας.
Στις 6.30 θα πάει στο γυμναστήριο του δήμου. Βαράκια, στρωματάκια αφρολέξ και ένα και δύο και τρία, οι ασκήσεις γίνονται πιο εύκολα όταν δεν μετράει. Στην πρώτη άσκηση σκέφτεται την ώρα που έχει ακόμα μπροστά της και ιδρώνει, στη δεύτερη τα παιδιά, στην τρίτη τον άντρα της, στην τέταρτη τους παππούδες που γερνάνε, στην πέμπτη το φαγητό για αύριο.
Είναι 7.25. Σε κάθε μάθημα στις 7.25 η μουσική αλλάζει και οι κυρίες ξαπλώνουν και κλείνουν τα μάτια μέχρι τις 7.30. Τα νύχια της είναι φυσικά, τα χείλια της κόκκινα, τα μαλλιά της νωπά βρέχουν το μαξιλάρι, το ρούχο της το έφτιαξε αυτή με κόμπους σε ένα πανί. Μεσημέρι και κερασιές. Παντού κερασιές. Τραβάει λίγο το φόρεμα και ακουμπάει το πόδι της στον δροσερό τοίχο. Δεσποινίς παρακαλώ.
----------------------------------------------------
Η Ειρήνη Σκριμιζέα γεννήθηκε στη Λάρισα το 1987, ζει στην Αθήνα, θα ζήσει στη Γαλλία, αγαπάει το ραδιόφωνο, τα στέκια, τους αριθμούς και τους χάρτες, γράφει για τις κυρίες στα γυμναστήρια, τη θάλασσα πίσω απ’ την Ποσειδώνος και τους παππούδες στις μπερζέρες και πάντα κουβαλάει ένα τετράδιο μέσα σε μια τσάντα πλάτης  http://www.onestory.gr/post/22404629542

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις