Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ «Υπόφωτο»

  1. ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ «Υπόφωτο»
  2. {Μαλακτικό το φως του Οκτωβρίου.}
Βραχνή η περιπέτεια/ απ’ το πολύ να λέει πάει κι αυτό πάει κι αυτό. 
Μαλακτικό το φως του Οκτωβρίου.

Το πίνω. Αργά αργά. Ανακατεύοντας το συνεχώς/ προσεκτικά κι αργά. Μη και χυθεί σταγόνα/ από την αίσθηση που ζω που την πίνω αργά αργά/ σ’ ένα πολύ ρηχό φλιτζάνι. Πολύ ρηχό φλιτζάνι/ το φως του Οκτωβρίου. Έχει ένα λάσκο η ατμόσφαιρα. Την πας πιο δω πιο κει ανάλογα που θέλεις κάτι να αραιώσει, κάτι να γίνει πιο πυκνό. Έχει η ατμόσφαιρα/ αυτό που λέμε λιγοστεύει, είτε πρόκειται για φως/ για Θεό φθινοπώριασμα πίστης/ για υπόφωτο έρωτα. Ειν’ η ατμόσφαιρα/ διασκορπισμένο και σπασμένο το μακρύ τραγούδι της συνέχειας: τι απόγινε, τι απόγινες; Πάει αυτό πάει κι αυτό/ τραγουδιστά αποκρίνεται η λακωνική εξαφάνιση./ Αργά αργά μυθιστορίζεσαι. Έχει ένα άδειασμα η ατμόσφαιρα. Αραιοκατοικημένη η περιπάθεια. Εδώ εκεί να φανεί η πλάτη κάποιου φεύγω πάει κι αυτό πάει κι αυτό./ Άδειες ονοματοφωλιές σ’ εσοχές της φωνής/ ξεπουπουλιάσματα ύψους. Πεινασμένα φωνήεντα τσιμπάνε με το ράμφος τους/ ψόφια τζάμια. Μια κιτρινίλα. Όχι λαίμαργη./ τρώει αργά αργά το χρώμα. Μια κιτρινίλα στα φυτά, στα φιλάλληλα/ στα καταφύγια φάρδη. Μελανίες μελιστάλαχτοι σέρνουν νεκροφόρες φράσεις/ πάει κι αυτό πάει κι αυτό. Το κόρο του κίτρινου ψέλνει τη θεία Ακολουθία της απογύμνωσης. Ύφεση πολυφωνική./ Ακολουθώ. Προσέχοντας πού πατάω./ Παντού σπασμένο μάκρος. Μαλακιά και σκεπαστική η ατμόσφαιρα. Έτσι σου ‘ρχεται να την τραβήξεις ως επάνω να κουκουλωθείς/ να μη βλέπεις άλλο τι γρήγορα κι απρόσεχτα/ ανακατεύουν οι χαμοί ό, τι εμείς αργά αργά και προσεκτικά/ ανακατεύοντας καθυστερούμε να χυθείαπ’ το πολύ πολύ ρηχό φλιτζάνι.
ΠΙΝΑΚΑΣ Γ.ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις