Σήμερα...

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΜΕΡΟΠΗ


http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/synaxari.asp?minas=12&id=365

Η Αγία Μερόπη έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Έφεσο, όμως ορφάνεψε μικρή από τον πατέρα της και έτσι ανατράφηκε από την μητέρα της, η οποία καταγόταν από τη Χίο. Κατά τον διωγμό των Χριστιανών, που έγινε στα χρόνια του Δεκίου, η Μερόπη μαζί με την μητέρα της, μετακόμισε στη Χίο. Εκεί περνούσε τον καιρό μελετώντας την Αγία Γραφή, διαδίδοντας τον Θείο Λόγο και ασκώντας μεγάλο φιλανθρωπικό έργο. Όμως ο διωγμός εξαπλώθηκε και στην ειρηνική Χίο. Μεταξύ των εκεί διωχθέντων ήταν και ο μακάριος μάρτυρας Ισίδωρος. Ο ειδωλολάτρης Νουμέριος είχε διατάξει να μείνει άταφο το σεπτό λείψανο του μάρτυρα, όμως η Μερόπη ξεγελώντας τον φύλακα πήρε το λείψανο και το έθαψε με κάθε ευλάβεια. Ο Νουμέριος διέταξε να τιμωρηθεί σκληρά ο στρατιώτης. Η αγία Μερόπη δεν ομολόγησε την πράξη της. Ο άρχοντας τρομερά θυμωμένος, διέταξε την μέχρι θανάτου τιμωρία της Μερόπης.

 -----------------------------------------

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B2%CE%B2%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BC

Αββακούμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο Αββακούμ, ρωσική εικόνα 18ου αι.

Ο Αββακούμ, ή Αβακούμ, ή Αμβακούμ είναι πρόσωπο που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ως προφήτης του Ισραήλ. Πρόκειται για τη μεταγραφή του εβραϊκού ονόματος Χαμπακούμ που σημαίνει «ένθερμος εναγκαλισμός», ή κατά άλλη εκδοχή «πατέρας έγερσης» [(Αββά = πατήρ) + (κουμ = έγερση)].
Ο Αββακούμ έζησε επί βασιλείας του Ιωακείμ μεταξύ 650 και 627 π.Χ. και προφήτευσε τη μεγάλη αιχμαλωσία των Εβραίων από τον Ναβουχοδονόσορα, βασιλιά των Βαβυλωνίων, καθώς και την εκ νέου αποκατάστασή τους στη πατρίδα τους.

Το βιβλίο Αββακούμ

Τόσο ο εβραϊκός κανόνας της Αγίας Γραφής (Τανάκ) όσο και ο χριστιανικός κανόνας της Παλαιάς Διαθήκης περιλαμβάνει και κατατάσσει τον Αββακούμ ως τον 8ο μεταξύ των 12 Μικρών Προφητών (Εβρ. Νεβιείμ Κετανείμ).
Το βιβλίο του Αββακούμ τονίζει δυο σημαντικές αλήθειες. Ο θεός είναι ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος και οι δίκαιοι ζουν μέσω πίστης. Αποτελείται από 3 κεφάλαια. Το πρώτο επονομάζεται "Όραση", το δεύτερο "Αιώνιον", και το τρίτο "Προσευχή". Τα πρώτα 2 κεφάλαια είναι διάλογος μεταξύ του συγγραφέα και του θεού, Ιαχβέ. Μιλούν για τη δύναμη των Χαλδαίων, και για τη θλίψη που περιμένει το βαβυλωνιακό έθνος, που αποκτά αθέμιτα κέρδη, οικοδομεί μια πόλη χύνοντας αίμα αθώων και λατρεύει γλυπτά. Το 3ο κεφάλαιο είναι μια προσευχή σε μορφή έμμετρου θρήνου και έχει χαρακτηριστεί «ένα από τα λαμπρότερα έργα της εβραϊκής ποίησης». Εξαίρει την μεγαλοπρέπεια του θεού κατά τη μέρα της μάχης, και το δραματικό του ύφος είναι απαράμιλλο σε δύναμη και ζωντάνια αγριότητας. Το κεφάλαιο αυτό περιέχει πλούσιες εικόνες και ζωηρές περιγραφές και συναρπάζει με το ωραίο και συνάμα γεμάτο πάθος ύφος του.

Αποσπάσματα

Ιδού μερικά αποσπάσματα για παράδειγμα:
α) Από το κεφάλαιο "Όραση", όπου ο Αββακούμ φθάνοντας ν΄ ανησυχεί για την ύπαρξη του Γιαχβέ όπου και η ορμητική του αποστροφή:
-«Έως τίνος Κύριε κεκράξομαι και ου μή εισακούσεις; Βοήσομαι και προς Σε αδικούμενος και ου σώσεις; Ίνα τοι μοι έδειξας κόπους και πόνους επιβλέπειν επί ταλαιπωρίαν και ασέβειαν εξεναντίας μου;»
Ιδού και η παράφραση του ίδιου εδαφίου από το εβραϊκό κείμενο;
-«Έως πότε ω Ιαχβέ θα ξελαρυγγιάζομαι και Συ θα κωφεύεις; Έως πότε θα Σου ξεφωνίζω εγώ ο κατατρεγμένος και Συ δεν θα με γλυτώνεις; Διατί εκθέτεις προ των οφθαλμών μου ως πανόραμα τα βάσανα και τους καημούς, και προς τι κάθεσαι και καμαρώνεις την ατιμίαν και διαφθοράν που αντικρύζω;»
Στο 2ο όμως κεφάλαιο ο Αββακούμ προσπαθώντας να πείσει τον εαυτόν του δεν αργεί να εκθέση την παντοδυναμία του "Αιώνιου" οπότε και στο 3ο κεφάλαιο στη "Προσευχή" μέσα σε θερμή έξαρση πάθους αναφωνεί:
-"Ο Ιαχβέ - Ελοΐμ δημιουργεί όλην την δύναμίν μου. Αυτός θα καταστήσει τους πόδας μου ελαφρούς ως πόδας δορκάδος και θα με οδηγήση προς τα ύψη, νικητήν και ψάλλοντα".
β) Ιδού και έν σημείο, πως εκδηλώνεται η καταστροφική σκέψη του Γιαχβέ όπου και φέρεται ν΄ αποκαλύπτει ο ίδιος στον Αββακούμ:
-"Θα εξεγείρω τους Χαλδαίους φυλήν πικράν και άρπαγα... Τα άλογά της είναι περισσότερον ευκίνητα από λεοπαρδάλεις, ταχύτερα από τους λύκους της νυκτός και αι φορβάδες των πετούν γρηγορώτερα από αετούς. Θα επιπέσουν όλοι επί την λείαν. Η όψις των είναι όπως ο φλογισμένος άνεμος και θα συσσωρεύση τους αιχμαλώτους ως λόφους άμμου".

Κανονικότητα

Η κανονικότητα του βιβλίου του Αββακούμ επιβεβαιώνεται από τους αρχαίους καταλόγους των Εβραϊκών Γραφών. Αν και δεν αναφέρουν ονομαστικά το βιβλίο, ωστόσο το περιλαμβάνουν στους ‘δώδεκα Μικρούς Προφήτες’ που αναφέρουν, γιατί χωρίς τον Αββακούμ αυτοί δεν θα ήταν 12. Ο απόστολος Παύλος αποδεχόταν ότι η προφητεία είναι μέρος της θεόπνευστης Γραφής και παραθέτει αυτούσιο το εδάφιο Αββακούμ 1:5, λέγοντας ότι αυτό είναι «λαληθέν υπό των προφητών». (Πράξ. 13:40, 41) Επίσης, στο βιβλί αναφέρεται και σε αρκετές από τις επιστολές του. Ασφαλώς, η εκπλήρωση των προφητειών του Αββακούμ εις βάρος του Ιούδα και της Βαβυλώνας καταδεικνύει ότι αυτός ήταν αληθινός προφήτης του θεού, εν ονόματι και για τη δόξα του οποίου μίλησε.