Μου
ανήγγειλε ότι αν οι μάζες μπορούσαν να αναγνωρίσουν την αιτία για τις
συμφορές τους, θα έβγαιναν από την κατάσταση σκλαβιάς που ζουν. Αλλά
αυτό είναι αδύνατο. Μονάχα το άτομο μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτή την
επίγνωση. Το πλήθος δεν θέλει, ούτε αναζητεί την αυτογνωσία. Φοβάται
ο,τιδήποτε είναι πρωτοφανές και άγνωστο. Η σκλαβιά στην οποία ζει η
ανθρωπότητα, οι χίλιες συμφορές της, βασίζονται στο φόβο του αγνώστου που την αναστατώνει και την τυφλώνει. Οι
πολιτικοί ηγέτες όλων των εποχών τροφοδότησαν και ενίσχυσαν αυτή τη
φοβία για το καινό. Το πλήθος δεν μπορεί να ονειρευτεί. Όταν ένας
πολιτισμός δεν ξέρει πια να αφουγκράζεται το ‘όνειρο’ που τον
δημιούργησε, η φωνή των φωτισμένων του ανθρώπων παρακμάζει. Η απουσία
τους προαναγγέλλει την πτώση της στάθμης της διανοητικής καλλιέργειας
και του πολιτισμού` συμπίπτει με στιγμές συλλογικής παραφροσύνης, ικανής
να καταστρέψει όλα όσα επιτεύχθηκαν στη διάρκεια των αιώνων από άτομα
που ονειρεύονται, από τους ποιητές του ποιείν.
«Η μάζα είναι ένα
φάντασμα - κατέληξε ο Dreamer - ένας μηχανισμός που επηρεάζεται από το
ο,τιδήποτε... Δεν έχει πίστη, δεν έχει δική της θέληση... δεν μπορεί να
δημιουργήσει... Μπορεί μόνο να καταστρέψει. Αυτός είναι ο πραγματικός
ρόλος της μάζας... Μόνο η ακεραιότητα, όποιος κατέχει μια θέληση, μπορεί
να ονειρεύεται, και να υλοποιεί το αδύνατο...».
Elio D’ Anna ‘’Η Σχολή των Θεών’’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου