Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Ποίημα: Γκρεμοί

Ποίημα: Γκρεμοί


του Νεκτάριου Ζωάκη *

Κι αν έτρεχα, πάλι μ’αφήσαν πίσω
πάλι με προσπεράσαν οι χειμώνες
καυτές σβήνουνε πάνω μου σταγόνες
ποια είναι η τιμωρία αν σ’αγαπήσω

Ο χρόνος μπρος και πίσω μου κυλά
και σταματά στου μέσα μου το βάλτο
ανέβηκα μαζί σου στα ψηλά
μα δε σε πρόλαβα σαν έκανες το σάλτο

Δε σε αγγίζουν λόγια και ευχές
δε σ’ακουμπούν οι τελευταίες μου σκέψεις
το είναι μου ξανά θα σακατέψεις
και τώρα, όπως και σ’άλλες εποχές

Δεν ξέρω πια αν στ’αλήθεια είσαι εσύ
ίσως πάντα να ήσουν κάποια άλλη
δεν ξέρω μήπως φταίει η ζάλη
το μαύρο που με πότισες κρασί

Τριγύρω απ’το μυαλό μου είναι γκρεμοί
πάνω και κάτω, μέσα μου και έξω
και τώρα πρέπει κάποιον να διαλέξω
να πέσω, πριν αρχίσει η επιδρομή.



* Ο Νεκτάριος Ζωάκης διατηρεί το λογοτεχνικό ιστολόγιο "Φέρελπις Νέος"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις