Κυριακή 7 Απριλίου 2013

‘’Νεαρά ποιήματα ‘’


 
Στα ‘’Νεαρά ποιήματα ‘’-ο τίτλος υποδηλώνει τα φρέσκα, τελευταίας εσοδείας ποιήματα- ‘’ ο θεατής καλείται να αποκρυπτογραφήσει τους "κώδικες" της ανθρώπινης υπόστασης, την απτή υφή του όντος μέσα στο σύνολο, την αγωνία και την ανάσα της επόμενης στιγμής όταν προσμετράται στον συλλογισμό ο χρόνος’’ σύμφωνα με τον αφορισμό του Βασίλη Ρούβαλη.
Μέσα από τέσσερις θεματικές ενότητες καταγράφονται:
H μυστική και αόριστη πραγματικότητα της εσωτερικής αβύσσου , όπως και το εφήμερο και ανεξίτηλο του έρωτα: Λάμπει το δέρμα που δεν ξέχασα/
Καθώς η γύμνια σου γεννά/ Πόθου καθρέφτες ( ενότητα ’’Καθρέφτες’’),
η φανταστική απολογία κ εξομολόγηση του γραφιά μέσα από το βάσανο της συγγραφής
Γραφή/ Μοναξιά μου /Οδύνη /Τόλμη/ Ελευθερία/ Και ηδονή μου
(‘’Γραφή μοναξιά μου’’), η επέλαση κ νομοτέλεια του χρόνου Ο Χρόνος ακίνητος/
Όμως περνούν τα πράγματα/ Σαν τη βροχή/ Την Άνοιξη/ Την ομορφιά/
Την ηλικία των ανθρώπων ( ‘’Χρόνος ακίνητος’’) κ τέλος το πένθος ως βίωμα, η τραγικότητα του ανθρώπου καθώς ενσταλάζεται μέσα του η απώλεια(‘’Alma Perdida’’). Ήλθες ξανά απόψε/ Alma perdida/ Χαμένη μου ψυχή. /Κάθε πανσέληνο σαρκώνεσαι/Σε βαθυμέλανα οράματα αναμνήσεων./

Από Ρένα Πετροπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις