Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λεύκωμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λεύκωμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Θεσσαλονίκη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Δωρεάν εικαστική περιήγηση στην ιστορία της Θεσσαλονίκης μέσα από κάρτες και χάρτες
www.typosthes.gr
Μαζική φωτογραφική απεικόνιση ενός τόπου αλλά και η πλέον διαδεδομένη μορφή σύντομης επικοινωνίας [με εικόνα (!) μάλιστα] του προηγούμενου και των τελών του προ-προηγούμενου αιώνα, οι κάρτες (τα γνωστά ως καρτ-ποστάλ) αποτελούν σήμερα το πλέον αγαπημένο και νοσταλγικό αντικείμενο συλλεκτών και συλλογών, αλλά και γοητευτικό υλικό για τη μελέτη της ιστορίας των πόλεων και των κοινωνικών συνηθειών της εποχής.
Πόλη πολυ-φωτογραφημένη, πολύμορφη, πολυ-καταγραμμένη, αλλά και ιδιαίτερη ως πολυεθνική, πολυπολιτισμική (οθωμανική ως το 1912 και στη συνέχεια ελληνική, αλλά και καταστραμμένη οικιστικά και πολεοδομικά μετά το 1917 και τη μεγάλη πυρκαγιά που εξαφάνισε σχεδόν την "παλιά" πόλη) η Θεσσαλονίκη υπήρξε ένα από τα κέντρα παραγωγής, αλλά και διακίνησης καρτών (ειδικά την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της εγκατάστασης σ' αυτή εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών της Αντάτ, που είχαν την ανάγκη να επικοινωνήσουν με τους δικούς στη Γαλλία, τη Μ. Βρετανία κ.ά.) και με εικόνες από την "εξωτική" Ανατολή.

Περί τις 300 σπάνιες κάρτες -ειδικά της εποχής προ του Α' Παγκοσμίου Πολέμου- από την οθωμανική Θεσσαλονίκη του 1885 και ως το 1910 - αλλά και χάρτες της εποχής εκτίθενται, από σήμερα, στο Μουσείο Ύδρευσης της Θεσσαλονίκης, στην έκθεση με τίτλο "Η Θεσσαλονίκη του 1900 μέσα από κάρτες και χάρτες".
"Η κάρτα πρωτοεμφανίζεται την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και η ακμή της, ως μικρό έργο τέχνης των βιβλιοπωλών της εποχής, κρατά μέχρι το ξέσπασμα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου. Ήταν δεκάδες τα βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης (Ελλήνων και Εβραίων, κυρίως τυπογράφων) που επεξεργάζονταν και τύπωναν τα κλισέ των φωτογράφων της εποχής σε κάρτες... Η πρώτη περίοδος -αυτή του 1890 έως και την κήρυξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε η παραγωγή των καρτών έγινε μαζική, "δίνει" κάρτες εξαιρετικής τέχνης και τεχνικής εκτύπωσης, που αποτελούν σήμερα σημαντικό στοιχείο για τη μελέτη της πολεοδομίας και της αισθητικής της πόλης" λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο συλλέκτης, αλλά και διευθυντής της ΕΥΑΘ Γ. Θωμαρέης, πάνω στη συλλογή καρτών του οποίου "στήθηκε" η έκθεση.

Είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη συλλογή βγαίνει από τα "ντουλάπια" του συλλέκτη και εκτίθεται στο Μουσείο Ύδρευσης.
Πρόκειται ουσιαστικά για 210 σελίδες με κάρτες (και αναλυτικές "λεζάντες" - πληροφορίες για τη φωτογραφική απεικόνιση περιοχών, κτιρίων, κ.ά.), πολλές απ τις οποίες (σελίδες) εμπεριέχουν μία, αλλά και δύο κάρτες. Στην ίδια έκθεση παρουσιάζονται χάρτες και αξονομετρικά (τρισιδιάστατες αναπαραστάσεις χώρων και κτιρίων).
"Η τέχνη καλλιεργεί και βελτιώνει τον άνθρωπο. Η έκθεση δεν είναι μόνο τέχνη, είναι γνώση που σε δυναμώνει. Η συγκεκριμένη, που ιχνηλατεί νοσταλγικά τη Θεσσαλονίκη των αρχών του 20ού αιώνα, μας γνωρίζει πολύτιμα μυστικά της ιστορίας και της ταυτότητάς μας" επισημαίνει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΑΘ Α.Ε., Νίκος Παπαδάκης.

Η έκθεση, με είσοδο ελεύθερη για το κοινό, θα διαρκέσει ως και τις 21 Μαρτίου 2016. Θα είναι ανοιχτή καθημερινά, 9 π.μ. έως 2 μ.μ. (το Σάββατο κατόπιν συνεννόησης). Στο πλαίσιο των εγκαινίων θα κοπεί και η πίτα της ΕΥΑΘ για το 2016.
Το Μουσείο Ύδρευσης βρίσκεται στη δυτική είσοδο της πόλης, επί της 26ης Οκτωβρίου 19, στην περιοχή των Σφαγείων. Το συγκρότημα κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα (1890-94) σε απόσταση περίπου 1.500 μέτρων από τα δυτικά τείχη του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης. Τη διαχείριση και εκμετάλλευση του έργου της υδροδότησης της Θεσσαλονίκης είχε αναλάβει τότε η Οθωμανική Εταιρεία Υδάτων (Compagnie Ottomane des Eaux de Salonique), την οποία είχαν ιδρύσει Βέλγοι κεφαλαιούχοι το 1888 με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Το έργο κατασκεύασαν Βέλγοι τεχνικοί.

Το κτίριο λειτουργεί ως μουσείο από το 2000.
 

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

"Διαγώνιος"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του Theodoros Natsinas.
 
Theodoros Natsinas προς Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης - Old Photos of Thessaloniki
Ένα πολυφωτογραφημένο σημείο - "Διαγώνιος", δηλαδή Τσιμισκή και Π. Μελά με το μέγαρο Βαλαούρη.
Το τραμ υπάρχει, άρα είναι μετά το 1927 αλλά δεν νομίζω ότι είναι πολύ μετά. Ξέρουμε πότε λειτούργησε το ζυθεστιατόριο "Η Επτάλοφος" στο ισόγειο;
Το βάθρο του τροχονόμου κενό - εξ άλλου με ένα τραμ και ένα κάρο δεν θα είχε πολύ δουλειά.
Εντυπωσιάζουν τα μεγάλα κενά στην Π. Μελά, όλο κι όλο 3-4 κτίρια ως την Αγ. Σοφία. Αριστερά στην Τσιμισκή κάτι καταλαμβάνει τμήμα της οδού - μάλλον για το κτίσιμο κτιρίου;

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

με θέα το Λευκό Πύργο

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Photo city view.

 
Photo city view
Υπέροχο ηλιόλουστο πρωί με θέα το Λευκό Πύργο. Καλημέρα
Lovely sunny morning overlooking the White Tower. Good morning
www.photocityview.com

Άγιος Μηνάς


Άγιος Μηνάς Μητρόπολιτικός Ναός Ηρακλείου Κρήτης
Πολιούχος και προστάτης του Ηρακλείου
Εορτάζεται 11/11 μεγαλοπρεπώς και με τοπική αργία

















Τα περιστέρια στον Άγιο Μηνα συνυπάρχουν με το χώρο και τους ανθρώπους σε μια σχέση αέναη, απόκοσμα μαγική, που χάνεται στο χθές και οδεύει προς το μέλλον. 

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Εικόνες της εβδομάδας

Εικόνες της εβδομάδας που μόλις τελείωσε...
τα ιγκουάνα σταθερά στον μικρόκοσμό τους με απορία παρατηρούν το άγνωστο γι αυτά σύμπαν γύρω τους πίσω απο την λεκιασμένη τζαμαρία τους....
 

ο γόης που εισέβαλε στο κτίριό μας άγεται και φέρεται απο το γενετήσιο ένστικτό του που τού το αφύπνισε η Τζίνα μας....
 

ο ουρανός του Ηρακλείου μοιρασμένος κι αυτός σε καλοκαίρι και χειμώνα δεν ξέρει τι τού γίνεται....
 

οι γάτες της γειτονιάς αφ υψηλού ρεμβάζουν και παρατηρούν , κάπου κάπου αφουγκράζονται μήπως ακούσουν κανα ποντίκι στο διπλανό χωράφι...
 

πηγαίνοντας απο Ηράκλειο προς Αγιο Νικόλαο απολαμβάνουμε μια διαδρομή παραθαλάσσια και μη αλλά ως επι το πλείστον σε τουριστική ζώνη...
 

πριν τον Άγιο Νικόλαο η Νεάπολη μέσα σε κάμπο κάτω απο τα πέριξ βουνά, σημαντικό αστικό κέντρο λόγω των δικαστηρίων αλλά και μια γοητευτική επαρχιακή κωμόπολη μέσα στην ύπαιθρο... ευχαρίστως θα ζούσα εδώ...
 

μετά απο 10 λεπτά ξαναπιάνουμε παραλιακά στον Άγιο Νικόλαο την πρωτεύουσα νομού Λασιθίου στον κόλπο του Μεραμπέλλου όπου και η Σπίναλόγκα...
 

ο Άγιος Νικόλαος έχει χρώμα παραδοσιακό και κουλτούρα που διατηρεί το ύφος του χθές κάτι που προσελκύει τουρισμό... αλλά δεν λείπει και το γράφιτι... σε μια αυλή βρήκα ένα κλήμα που μάλλον θέλει γιατρό...
 

πιο πέρα βρέθηκα σε... ελικόπτερο , να βλέπω απο ψηλά τη λίμνη, πάνω στη λαμαρίνα του αστικού λεωφορείου... 

πριν φύγω για Ηράκλειο αποχαιρέτησα και την αρπαχθείσα Ευρώπη , Η Αρπαγή της Ευρώπης, το γλυπτό που έχει σχεδιάσει ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος και έχουν φιλοτεχνήσει οι γλύπτες Νίκος και Παντελής Σωτηριάδης... το έργο βρίσκεται σε μια προβλήτα στο λιμάνι της πόλης...
 

στη διαδρομή προς Ηράκλειο είδα πάλι τα ίδια μέρη ...
οι αγκιναριές καλά κρατούν... τα τουριστικά θέρετρα ακόμα ζούν... αεροπλάνα πηγαινοέρχονται.....

οι ζέστες συνεχίζονται για να ενωθούν με τις Αλκυονίδες ημέρες...
και τα περιστέρια χαίρονται το γαλανόλευκο φώς...

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Χανιώπορτα

Ένα απο τα  πολλά ανοίγματα στα τείχη του Ηρακλείου. 
Δίπλα στην Πύλη του Παντοκράτωρα χωρίζει το τμήμα της παλιάς πόλης απο την εκτός των τειχών περιοχή που είναι η επέκταση της πόλης καθώς μεγάλωνε. 
Ονομάστηκε Χανιώπορτα διότι απο εδώ πήγαιναν για Χανιά πριν αναπτυχθεί πλήρως το οδικό δίκτιο της περιοχής .
Πάνω στα τείχη τόπος περιπάτου και εκδηλώσεων με πράσινο.
Φωτογραφία της Maria Dimitriou.
Φωτογραφία της Maria Dimitriou.
Φωτογραφία της Maria Dimitriou.
Φωτογραφία της Maria Dimitriou.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Φτωχοί, βρώμικοι και κακοί


Konstantinos Tzamiotis

Φτωχοί, βρώμικοι και κακοί
Κάθε κοινωνία χρειάζεται απόβλητους. Φαίνεται πως τα αντιπαραδείγματα συσπειρώνουν την κοινότητα ευκολότερα από τα υποδείγματα. Και η εξουσία, κάθε εξουσία, το γνωρίζει καλύτερα από όλους. Κάπως έτσι συνέβη και με την απόπειρα «μετεγκατάστασης» του τσιγγάνικου καταυλισμού Χαλανδρίου πριν λίγες μέρες. Κανείς δεν υποστηρίζει πως λείπουν τα προβλήματα και δεν πρέπει να αναζητηθεί λύση, μα ως το σημείο να αποφασίζεται η εξορία τους σε μια ερημιά, υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Για τους περισσότερους από εμάς το όλο ζήτημα είναι μάλλον ήσσονος σημασίας, αν μάλιστα δεν υπήρχαν αντιδράσεις (ΜΑΤ, κάψιμο κάδων, αποκλεισμός δρόμων) ούτε καν θα προσέχαμε την είδηση. Για την ακρίβεια η κοινή γνώμη μέσω των καθοδηγητών της (βλέπε σχετική αρθρογραφία Τ. Θεοδωρόπουλου στην Καθημερινή) μοιάζει να συμφωνεί πως παράγινε πια το κακό με τους τσιγγάνους που άλλο από το να δημιουργούν προβλήματα δεν ξέρουν, και έτσι ό,τι και αν τους συμβεί, κακό του κεφαλιού τους. Μοιάζει φυσιολογικό επακόλουθο. Υπάρχουν πολλές ανακρίβειες, υπερβολές και αυθαίρετες γενικεύσεις γύρω από αυτούς.
• Οι φυλακές είναι γεμάτες από δαύτους υποστηρίζουν πολλοί, υπονοώντας κάποια φυσική ροπή προς το έγκλημα. Το επιχείρημα έχει χρησιμοποιηθεί και παλαιότερα εναντίον των μεταναστών. Αλλά το ίδιο συμβαίνει παντού. Οι πιο φτωχοί και χειρότερα εκπαιδευμένοι είναι εκείνοι που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα προβλήματα με το νόμο οπουδήποτε. Στις ΗΠΑ είναι οι μαύροι και οι Λατίνοι των γκέτο, στη Γαλλία εκτός των τσιγγάνων είναι οι άποροι και αμόρφωτοι αφρικανοί και οι «ξεδοντιάρηδες» των κοινωνικών επιδομάτων. Στην Αγγλία, πάλι εκτός των τσιγγάνων, είναι οι αγράμματες στρατιές ανέργων που μαστίζονται από αλκοολισμό και ενδοοικογενειακή βία ή καταλήγουν σε συμμορίες.
Τα ίδια πάνω κάτω συμβαίνουν και εδώ. Ας μην ξεχνάμε ωστόσο:
Αν η Βιομηχανία μετάλλου χρειάζεται φτηνό χαλκό για να διατηρήσει την αύξηση των κερδών της, κάποιοι θα πρέπει να τον κλέψουν και να τον εμπορευτούν παράνομα.
Αν η κοινωνία χρειάζεται όλο και παραπάνω φτηνά ναρκωτικά κάποιοι απ’ όσους βρίσκονται ήδη στην βάση της κοινωνικής πυραμίδας θα βρεθούν να καλύψουν αυτή την ανάγκη.
Αν όλο και περισσότεροι θέλουν ένα φτηνό όπλο για «ασφάλεια» οι νόμοι της Αγοράς θα επιστρατεύσουν όσους δεν έχουν άλλο τρόπο να ζήσουν.
Αν καθωσπρέπει άτεκνα ζευγάρια επείγονται να αποκτήσουν «ξανθά» αγγελούδια παρακάμπτοντας τη νομοθεσία περί υιοθεσιών, κάποιοι θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά αφού όσοι από τους ευυπόληπτους γιατρούς, δικηγόρους, κοινωνικούς λειτουργούς, ληξίαρχους και αστυνομικούς που ουσιαστικά δημιούργησαν και συντηρούν το κύκλωμα εμπορίας βρεφών, προτιμούν την ασφάλεια της επόπτευσης.
• Τα Δικαστήρια αν δεν υπήρχαν αυτοί θα δούλευαν καλύτερα επιμένουν αρκετοί. Ίσως να αποφεύγονταν ο συνωστισμός και η αίσθηση της διάλυσης, αλλά δεν φταίνε οι τσιγγάνοι αν οι δικογραφίες στον Άρειο πάγο μεταφέρονται με κλεμμένο(;) καροτσάκι σουπερμάρκετ, ούτε ευθύνονται για την γραφειοκρατία, την πολυνομία και την έλλειψη ενός λειτουργικού πλαισίου που προκαλεί καθημερινά ασφυξία στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης.
• Τα νοσοκομεία θυμίζουν εξαιτίας τους Τρίτο κόσμο αγανακτούν ορισμένοι άλλοι: πράγματι οι τσιγγάνοι είναι πιο φασαριόζοι, συχνά παραμελούν την υγιεινή τους και συνηθίζουν να συνοδεύουν τους ασθενείς τους ομαδικά, μα εδώ που τα λέμε δεν ευθύνονται για το κλείσιμο ιατρικών μονάδων, την έλλειψη γιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού και τα φακελάκια.
• Είναι ανεπίδεκτοι μάθησης και αρνούνται να ενταχθούν στην κοινωνία: μετά από δεκαετίες πλήρους απαξίωσης και εγκατάλειψης, η ελληνική πολιτεία «ενεργοποιώντας» κοινοτικά κονδύλια επιχείρησε να στήσει εκπαιδευτικούς μηχανισμούς ειδικά για τις κοινότητες των τσιγγάνων. Όμως ο νομαδικός τρόπος ζωής τους, η προσήλωση στην προφορική κουλτούρα τους και το σχετικά μικρό χρονικό διάστημα εφαρμογής τούτης της προσπάθειας σε συνδυασμό με την απολύτως δικαιολογημένη καχυποψία απέναντι στους «μπαλαμούς» με τα κόλπα τους, και τις παρασπονδίες ορισμένων υπευθύνων, περιόρισαν τα αποτελέσματα του προγράμματος. Άλλωστε η ανάγκη για καθημερινή επιβίωση, μια πραγματικότητα αδιαμφισβήτητη για τη συντριπτική πλειοψηφία των τσιγγάνων, δεν ήταν ποτέ καλός σχολικός σύμβουλος. Απόδειξη πως η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων εμποδίζει πια όλο και περισσότερους «κανονικούς» πολίτες να ολοκληρώσουν την βασική εκπαίδευση. Το αποδεικνύουν οι στατιστικές.
• Όπου εγκαθίστανται βρωμίζουν και υποβιβάζουν το γύρω περιβάλλον: δέσμιοι της απληστίας μας και της λατρείας μας στο σκυρόδεμα, αρνούμαστε να δούμε πως είναι οι δικές μας επιλογές εκείνες που τραυματίζουν αμετάκλητα το περιβάλλον και όχι ο παρωχημένος τρόπος ζωής μερικών χιλιάδων νομάδων. Το οικολογικό αποτύπωμα των τσιγγάνων με τα τσαντίρια, τις παράγκες και τις υπαίθριες τουαλέτες, αποτελεί ασήμαντη περιβαλλοντική επιβάρυνση σε σχέση με τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων προκειμένου να δομηθούν ελεύθερα, την ακραία τουριστική εκμετάλλευση ευαίσθητων βιοτόπων, το τσιμέντωμα αιγιαλών, τη μόλυνση ποταμών και την κατασπατάληση υδάτινων πόρων προς όφελος του ιδιωτικού κέρδους.
Η προκλητική δήλωση της μάλλον μικρόνοος κυβερνητικής εκπροσώπου πως η τοποθεσία μετεγκατάστασης των Τσιγγάνων στο όρος Πατέρας είναι «πολύ εντάξει», ενώ όπως προκύπτει δεν έχουν εξασφαλισθεί από την πλευρά της πολιτείας ούτε τα στοιχειώδη, δεν αποκαλύπτει μόνον σκληρότητα και παλιανθρωπιά, επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά την ρατσιστική και ακροδεξιά ατζέντα τούτης της κυβέρνησης, μα ακόμη χειρότερα, φωτογραφίζει και τον ραγδαίο εκφασισμό ολόκληρης της κοινωνίας που δυσκολεύεται όλο και περισσότερο, όλο και πιο συχνά, να συνδέσει τα πραγματικά της προβλήματα με τις αιτίες τους.
Γι’ αυτό και η κυρία αυτή βρίσκεται ακόμη στη θέση της. Γι’ αυτό ίσως σηκώνουμε όλο και πιο εύκολα το δάκτυλο για να δείξουμε περιφρονητικά όσους μας φαίνονται φτωχοί, βρώμικοι και κακοί.

* Φωτογραφία του σημαντικού Έλληνα φωτογράφου Νίκου Οικονομόπουλου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις