Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σκηνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σκηνή. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

15 Καταπληκτικά Σκίτσα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Τα κατοικίδιά μας πάντα γεμίζουν το σπίτι μας με μια ανέμελη και χαρούμενη ατμόσφαιρα, και δε περιμένουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Είναι αφοσιωμένα σε εμάς,…
toocute.gr|Από Too Cutegr
Τα κατοικίδιά μας πάντα γεμίζουν το σπίτι μας με μια ανέμελη και χαρούμενη ατμόσφαιρα, και δε περιμένουν τίποτα σε αντάλλαγμα. Είναι αφοσιωμένα σε εμάς, κάθε μέρα, όλη μέρα. Αν έχετε την τύχη να έχετε ένα τέτοιο τετράποδο σύντροφο, τότε θα καταλάβετε τι σημαίνει αγάπη άνευ όρων. Ξέρετε αυτό το συναίσθημα όταν περιμένετε όλη μέρα να γυρίσετε σπίτι και να χαϊδέψετε το σκύλο ή τη γάτα σας.
Εμείς στο fanpage γνωρίζουμε πόσο βαθιά είναι η σύνδεση ανάμεσα στα ζώα και τους ανθρώπους. Έτσι, φτιάξαμε μια συλλογή με 15 γλυκές εικονογραφήσεις που βρήκαμε, που πραγματικά δείχνουν την απίστευτα βαθιά αγάπη που έχουμε προς τους τετράποδους φίλους μας.

 Αγκαλιάστε το σκύλο και τη γάτα σας! Το αξίζουν!

κατοικίδιο
Αυτό το αίσθημα που σας αγαπάνε και σας εμπιστεύονται άνευ όρων – ανεκτίμητο!
κατοικίδιο
Μπορείτε να παίζετε με τα φιλαράκια σας για ώρες, και δε θα βαρεθείτε ποτέ!
κατοικίδιο
Μαζί αντιμετωπίζετε τις δύσκολες στιγμές.
κατοικίδιο
Ποτέ δε θα ξεχάσετε τη μέρα που γνωρίσατε το καλύτερό σας φίλο!
κατοικίδιο
Το κατοικίδιό σας είναι πάντα μαζί σας, όλες τις στιγμές του χρόνου.
κατοικίδιο
Κοιμούνται στην αγκαλιά σας ή στο κρεβάτι μαζί σας, πάντα καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο χώρο! Αλλά δε σας πειράζει.
κατοικίδιο
Κανείς στον κόσμο δε νοιάζεται για τα κατοικίδιά σας όσο εσείς και ξέρετε τα πάντα που σκαρώνουν. Σχεδόν τα πάντα…
κατοικίδιο
Είστε πρόθυμοι να τους δώσετε τα καλύτερα – τη καλύτερη τροφή και τη καλύτερη φροντίδα.
κατοικίδιο
Το μόνο που θέλουν είναι η προσοχή σας, και είστε χαρούμενοι να την προσφέρετε.
κατοικίδιο
…όχι μόνο κατά τη διάρκεια της μέρας, αλλά και της νύχτας!
κατοικίδιο
Ξέρετε ότι ο τετράποδος φίλος σας δε θα σας απογοητεύσει ποτέ.
κατοικίδιο
Η αγάπη σας για αυτά έρχεται από τα βάθη της καρδιάς σας.
κατοικίδιο
Ό,τι και αν γίνει στη ζωή, ό,τι διάθεση και αν έχετε, ή όπου και αν είστε…Πάντα θα θέλετε τη παρέα του τετράποδού σας φίλου.
κατοικίδιο
Θα αγαπάτε αυτούς τους τετράποδους φίλους σας για όλη σας τη ζωή. Και αν ακόμα σας αφήσουν μια μέρα, θα θυμάστε μόνο τις καλύτερες στιγμές που ζήσατε μαζί…
κατοικίδιο

fanpage.gr 

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

5 χριστουγεννιάτικες ταινίες

το θαύμα της θέλησης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Alberto Sardiñas.
 
Alberto Sardiñas
Excelente publicidad, ¡emocionante!

"Τσέχωφ", σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Εννιά και τέταρτο. Θέατρο του Νέου Κόσμου και «Τσέχωφ». Στο άκουσμα και μόνο του «Τσέχωφ» ξέρεις ή μάλλον φαντάζεσαι τι θα δεις. Κι όμως η παράσταση αυτή ανέτρεψε κ

Εννιά και τέταρτο. Θέατρο του Νέου Κόσμου και «Τσέχωφ». Στο άκουσμα και μόνο του «Τσέχωφ» ξέρεις ή μάλλον φαντάζεσαι τι θα δεις. Κι όμως η παράσταση αυτή ανέτρεψε κάθε φαντασία ή προσδοκία μου.
«Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω» σκέφτομαι... όταν αντικρίζω μια τέτοια παράσταση όπως η συγκεκριμένη. Είναι από τις λίγες φορές, που ο λόγος του Τσέχωφ κατάφερε να φτάσει στα αφτιά μου, με μια τρομερή απλότητα! «Απλό... τι δύσκολο και τι μαγικό όταν επιτυγχάνεται», σκέφτομαι ενώ βρίσκομαι ήδη στο «μικρόκοσμο» του Τσέχωφ.
Στον κάτω χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, τέσσερις πλατούλες με μοναδική συντροφιά τις ανάσες τους είναι πάνω στη σκηνή, καθώς ο κόσμος γεμίζει την αίθουσα. Ένα κάδρο φωτίζεται πάνω στον τοίχο της σκηνής.
Είναι ο Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ (1860 - 1904) ρώσος δραματουργός, συγγραφέας και γιατρός, ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς διηγημάτων στην ιστορία. Στα έργα του βλέπουμε τη φθορά της καθημερινής ζωής, ενώ οι ήρωες «ξοδεύουν» τη ζωή τους μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα της ρώσικης επαρχίας. Δεν είναι τόσο βαρύγδουπο, όσο ακούγεται... Ανθρώπους περιγράφει με τα μάτια της εποχής του.
Οι πλατούλες τον κοιτάζουν. Το φως σβήνει και η παράσταση αρχίζει... ή μήπως είχε ήδη αρχίσει;
Στον τοίχο εκτός από το κάδρο του ο Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ είναι και άλλα διάφορα αντικείμενα, απλά, καθημερινά. Δεν είναι τυχαία εκεί σκέφτομαι κι όντως αυτά τη μικρά και απλά αντικείμενα στα χέρια των τεσσάρων ηθοποιών αλλάζουν μορφές και μας ταξιδεύουν από ιστορία σε ιστορία. Άλλος ένα συνοδός στο ταξίδι αυτό είναι οι εσωτερικές τρυφερές μελωδίες του Πάρη Θωμόπουλου και του Παύλου Κατσιβέλη. Εύστοχα το δελτίο τύπου χαρακτηρίζει την παράσταση ως «μια μουσική κωμωδία-παιχνίδι εξερεύνησης στη ζωή και το έργο του σπουδαιότερου Ρώσου θεατρικού συγγραφέα, Α. Π. Τσέχωφ, συντεθειμένη από τα δράματα, τις κωμωδίες, τα διηγήματα, τις νουβέλες αλλά και την αλληλογραφία του.» Ακριβώς αυτό είναι το ταξίδι που μας προσφέρει απλόχερα! Μέσα από τις «βλαβερές συνέπειες του καπνού», την «αρκούδα», το «μαύρο μοναχό» κ.α.

Τσέχωφ @ Θέατρο Νέου Κόσμου

Έξυπνη, σύγχρονη, με πολύ όμορφες ιδιαιτερότητες η σκηνοθετική ματιά του Δημήτρη Μυλωνά. Καθώς πέρα από ένα καλαίσθητο σκηνικό, πέρα από μια εξαιρετική δραματουργική επεξεργασία των κειμένων, η εστίαση του ήταν στους ηθοποιούς. Κατ' επέκταση τα έργα του Τσέχωφ εκεί εστιάζουν... στον άνθρωπο, στην ύπαρξη. Όπως και να το κάνουμε, είναι κάτι μαγικό να βλέπεις ηθοποιούς να παραδίνονται ψυχή και σώματι μέσα σε αυτό. Εκτός από το ταλέντο, αυτό αναπόφευκτα σηματοδοτεί δουλειά και αγάπη. Αυτό για μένα καθιστά μια παράσταση επιτυχημένη. Η δουλειά και η αγάπη. Είδα και τα δύο. Μια ομάδα υπό την καθοδήγηση ενός σκηνοθέτη που εστιάζει στην ουσία του έργου. Γιατί η μαγεία κρύβεται στην αλήθεια. Όπως κι αν μεταφράζεται αυτή για τον καθένα. Εκεί βλέπεις και την επικοινωνία με το θεατή, αν θα λάβει το μήνυμα! Δεν έχει σημασία κατά την ταπεινή μου γνώμη, αν είναι γνωστοί άγνωστοι ηθοποιοί, νέοι ή μεγαλύτεροι, σημασία έχει τι επικοινωνείς και πως το επικοινωνείς.
Στη συγκεκριμένη παράσταση επιτέλους είδα να υπάρχει ουσία, η οποία πηγάζει μέσα από τέσσερις ανθρώπους. Οι οποίοι με έκαναν να γελάσω, να δακρύσω, να κάνω ένα πέρασμα μέσα από διάφορα συναισθήματα, με τα μάτια τους. Τέσσερα υπερταλαντούχα πλάσματα, γιατί μόνο ως πλάσματα μπορώ να τα χαρακτηρίσω, με τρομερό χειρισμό της φωνής, του σώματος (την κίνηση έχει επιμεληθεί η Νατάσα Σαραντοπούλου), της ανάσας τους περνώντας αβίαστα και συνέχεια μέσα σε διαφορετικούς κόσμους της κωμικοτραγικής φύσης της ανθρώπινης ζωής. Γνήσια λειτουργία ηθοποιών σε όλη της το μεγαλείο!
Μια πολυδιάστατη παράσταση με πολλές αναφορές και ένα μπλέξιμο διαφόρων ιδεών ως προς την απόδοση των έργων του Τσέχωφ επί σκηνής. Μια παράσταση που περνάει μέσα από την κλασική κατηγοριοποίηση του Ευρωπαϊκού θεάτρου, το μουσικό θέατρο, το θέατρο μορφών και τα σύνθετα θεάματα. Ένας συνδυασμός μέσω του οποίου ο Δημήτρης Μυλωνάς με τον Αλέξανδρo Αχτάρ, τη Μυρτώ Γκόνη, τον Πάρη Θωμόπουλο και τον Παναγιώτη Μπρατάκο δημιούργησαν ένα «μικρόκοσμο» του Τσέχωφ με μεγάλη αλήθεια!
Αυτό που δε μπορώ να εξηγήσω είναι πως αυτό το ειλικρινές ψάξιμο μέσα στο έργο στου Τσέχωφ παραδίδεται με μια τρομερή απλότητα από ηθοποιούς πολυεργαλεία καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης. Οι ηθοποιοί μεταμορφώνονται από τον ένα ρόλο στον άλλο επί σκηνής με έντονες ερμηνείες, δημιουργούν πολύ δυνατές στιγμές κι όλα φαντάζουν τόσο απλά. Σκηνές καθημερινής ζωής δίχως φανερή αλληλουχία, δίχως εκρήξεις και εξαιρετικές περιστάσεις. «Βλέπεις τη ζωή όχι μόνο μέσα από τις κορυφές και τις αβύσσους της, αλλά μέσα από την τριγύρω σου καθημερινότητα». Τα πρόσωπα αγωνίζονται να επικοινωνήσουν αλλά δεν τα καταφέρνουν. Βλέπεις επίσης απίστευτες φωτογραφίες της συγκεκριμένης παράστασης, που φέρουν όλη τη μαγεία που κρύβει ο Τσέχωφ. Απλοί άνθρωποι... Σαν κι εμάς.

Τσέχωφ @ Θέατρο Νέου Κόσμου

155 χρόνια μετά από τη γέννηση του Αντον Τσέχωφ (1860-1904) το έργο του παραμένει τόσο σύγχρονο σαν ανατομία μες στην ανθρώπινη ψυχή. Με ήρωες σύμβολα, καταστάσεις καθημερινές, φράσεις απλές αλλά βαθιά ποιητικές.
«Η πρώτη γνωριμία με τα έργα του είναι συχνά απογοητευτική, με δυο-τρία λόγια συνοψίζεις την υπόθεση. Η γοητεία τους όμως δεν βρίσκεται στο διάλογο ή στην πλοκή, αλλά στο νόημα το κρυμμένο κάτω από τα λόγια, στις παύσεις και στις σιωπές, στην ψυχική δράση των ηρώων»: αυτό επεσήμανε ο πρώτος σκηνοθέτης των έργων του Τσέχωφ, Κονσταντίν Στανισλάφσκι.
Τελειώνοντας η παράσταση, μια φράση τιτιβίζει στο κεφάλι μου.
«Τα πάντα ρει και ουδέν μένει.» [Ηράκλειτος 544-484 π.Χ]
Οπουδήποτε. Οτιδήποτε. Οποιοσδήποτε.
Κι όλα αυτά επί σκηνής. Στην παράσταση «Τσέχωφ». Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης για αυτή την υπέροχη μιάμιση ώρα που μας προσέφεραν. Η πιο ζωντανή παρουσία του «Τσέχωφ» σε έργο που έχω δει!


Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Νέλλη Αγγελίδου (1927 – 2014)

Νέλλη Αγγελίδου (1927 – 2014)
Αυλαία για τη Μεγάλη Κυρία του Ελληνικού θεάτρου.
Καλοτάξιδη! Με το σεβασμό μας.....

Ελληνίδα ηθοποιός, που διακρίθηκε κυρίως σε θεατρικούς ρόλους.
Η Νέλλη Αγγελίδου γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1955.
Τους πρώτους ρόλους της τους έπαιξε στο «Θέατρο Τέχνης» με έργα ρεπερτορίου από την παγκόσμια και ελληνική δραματουργία. Στο Εθνικό Θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1959 στον «Ιουλιανό τον Παραβάτη» του Νίκου Καζαντζάκη και μέχρι την τελευταία της εμφάνιση ερμήνευσε σημαντικούς ρόλους. Αξιομνημόνευτη ήταν η τελευταία της εμφάνιση στο Εθνικό Θέατρο, το 2001, στις «Φάλαινες του Αυγούστου» του Ντέιβιντ Μπέρι μαζί με την Αντιγόνη Βαλάκου και τη Βέρα Ζαβιτσιάνου. Κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας σταδιοδρομίας της έλαβε μέρος στα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών, αλλά και σε διεθνή φεστιβάλ του εξωτερικού. Από τις τελευταίες θεατρικές εμφανίσεις της ήταν ο μονόλογος του Αντώνη Δωριάδη «Η αναχώρηση, ή καρκίνος του λάρυγγος» το 2003.
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες: «Παράνομοι» (1958), «Ο θάνατος θα ξανάρθει» (1961), «Ψωμί για έναν δραπέτη» (1967), «Ήλιος του θανάτου» (1978), «Ανατολική περιφέρεια» (1979), «Ομίχλη κάτω από τον ήλιο» (1980), «Εκατόν είκοσι ντεσιμπέλ» (1987) και «Luton» (2013). Στην τηλεόραση έπαιξε στις σειρές «Ο Μεγάλος Ξεσηκωμός» (1977), «Αστροφεγγιά» (1980, ΕΡΤ), «Σαν τα τρελά πουλιά» (1981, ΕΤ-1), «Η λυγερή» (1995, ΕΤ-1), και «...ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» (2000, ΕΤ-1). Έλαβε, επίσης, μέρος σε πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τιμήθηκε με το έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη» και με το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Διεθνές Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας, για την ερμηνεία της στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Ο Ήλιος του θανάτου». Το 1988 τιμήθηκε από την ελληνική ραδιοφωνία για την προσφορά της στον Πολιτισμό.
Η Νέλλη Αγγελίδου έφυγε από τη ζωή στις 6 Οκτωβρίου 2014, σε ηλικία 87 ετών.
Εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο
Τίτλος Έργου Έτος Ρόλος
Ιουλιανός ο παραβάτης 1959 Μαρίνα
Αλκιβιάδης 1959 Ιππαρέτη
Οργισμένα νειάτα 1960 Άλισον Πόρτερ
Ριχάρδος ο Γ' 1960 Λαίδη Άννα
Πειρασμός 1961 Αγγέλα Παπαστάμου
Γέρμα 1961 Β' Αδελφή του Χουάν
Η προκληθείσα σύζυγος 1961 Λαίδη Μπρουτ
Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας 1961 Τασία
Μαρία Στούαρτ 1986 Ελισάβετ
Εξορία 1987 Μαρία
Ο πατέρας 1988 Λάουρα, η γυναίκα του Ίλαρχου
Φοίνισσες 1988 Ιοκάστη
Η μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της 1991 Μάνα Κουράγιο
Η παρεξήγηση 1991 Μητέρα
Ο βασιλιάς πεθαίνει 1992 Βασίλισσα Μαργαρίτα
Η τιμή του Σούδερμαν 1994 Φωτεινή Χαϊβάνη
Προς Ελευσίνα 1995 Μητέρα
Αντιγόνη 1995 Τειρεσίας
Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα 1996 Πόνθια, δούλα της Μπερνάρντα
Άστεγοι 1996 Σοφία
Σαλόνικα 1998 Σάρλοτ
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι 1999 Κυρία Βέναμπλ
Οι φάλαινες του Αυγούστου 2001 Τίσα

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1008#ixzz3FSb5lC4s

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Βασίλης Διαμαντόπουλος

 
Βασίλης Διαμαντόπουλος 15/11/2014Το πρόσωπο της ημέραςistorikos Μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου, ο Πειραιώτης Βασίλης Διαμαντόπουλος, γεννάται στις 15 Νοεμβρίου 1920. Δραστηριοποιήθηκε...
istorikoiperipatoi.gr

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Πρὶν μιλήσω γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, θὰ ἤθελα νὰ ξεκινήσω κάνοντας μία σύντομη ἀναφορὰ στὸν ἑλληνισμὸ στὸ Μεξικό, ἔτσι ὥστε νὰ ἔχετε μία καθαρὴ εἰκόνα τῆς παρουσίας τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς στὰ πλαίσια τῶν πανεπιστημιακῶν σπουδῶν.
odeg.gr

Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ



τς Ν. Μορελεόν*
  
19Πρὶν μιλήσω γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, θὰ ἤθελα νὰ ξεκινήσω κάνοντας μία σύντομη ἀναφορὰ στὸν ἑλληνισμὸ στὸ Μεξικό, ἔτσι ὥστε νὰ ἔχετε μία καθαρὴ εἰκόνα τῆς παρουσίας τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς στὰ πλαίσια τῶν πανεπιστημιακῶν σπουδῶν.

Ὁ ἑλληνισμὸς στὸ Μεξικὸ ἔχει μία μακρόχρονη ἱστορία ποὺ ἀνάγεται στὸν 16ο αἰῶνα, τότε ποὺ ἱδρύθηκε τὸ Βασιλικὸ καὶ Ἀρχιερατικὸ Πανεπιστήμιο, μόλις 50 χρόνια μετὰ τὴν κατάκτηση τῆς Ἀμερικῆς ἀπὸ τοὺς Ἱσπανούς, χάριν στὸ βασιλικὸ διάταγμα τῆς 21ης Σεπτεμβρίου τοῦ 1551, καὶ ἔχοντας ὡς πρότυπο τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Σαλαμάνκα.

Τὸ Βασιλικὸ κι Ἀρχιερατικὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Μεξικοῦ, ὅπως ὀνομάστηκε στὴν ἀρχή, εἶναι μαζὶ μὲ ἐκεῖνο τοῦ Περοῦ, τὰ δύο παλαιότερα Πανεπιστήμια ὁλόκληρης τῆς Ἀμερικανικῆς Ἠπείρου.

Πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ξεκίνησε μὲ τὴν δημιουργία τῶν ἑδρῶν τῆς Νομικῆς καὶ τῆς Ἰατρικῆς, οἱ ὁποῖες ἑστίαζαν στὴν ἔρευνα καὶ τὴν διδασκαλία τῆς Ἀριστοτελικῆς Φιλοσοφίας. Ὑπῆρχε ἐπίσης ἡ ἕδρα Θεολογίας, μὲ καθηγητὲς ποὺ γνώριζαν τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα καὶ πιθανότατα νὰ τὴν χρησιμοποιοῦσαν ὡς ἐργαλεῖο γιὰ τὴν μετάφραση, προβαίνοντας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, σὲ ἕνα εἶδος εἰσαγωγῆς στὴν διδασκαλία τῆς γλώσσας αὐτῆς.

Τὴν ἴδια ἐποχή, τὸ Ἱσπανικὸ Θρησκευτικὸ Θέατρο, στὰ πλαίσια τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν αὐτοχθόνων, συνήθιζε νὰ προβάλλει μορφὲς τῆς ἑλληνικῆς μυθολογίας προσαρμοσμένες κατάλληλα ἔτσι ὥστε νὰ ἐξυπηρετοῦν θρησκευτικοὺς σκοπούς. Ὅπως, π.χ., τὴν μορφὴ τοῦ Προμηθέα εἰς τρόπον ὥστε νὰ παραπέμπει στὸν Χριστό, καθὼς καὶ ἄλλες, ὅπως τὸν Ἰάσονα καὶ τὴν Ἀργοναυτικὴ ἐκστρατεία, μὲ διάφορες παραλλαγές.

Αὐτὴ εἶναι, οὐσιαστικά, ἡ ἀφετηρία τῆς διάδοσης τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ στὸ Μεξικό, ἀπὸ τὰ μέσα ἤδη τοῦ 16ου αἰώνα.

Τρεῖς αἰῶνες ἀργότερα, τὸ 1867, ἐπὶ προεδρίας τοῦ Benito Juarez καὶ μὲ πρωτοβουλία του, ἱδρύεται τὸ Ἐθνικὸ Λύκειο, ἐμπνεόμενο ἀπὸ τὶς ἰδέες τοῦ Διαφωτισμοῦ καὶ τοῦ Θετικισμοῦ, βάσει τῶν ὁποίων κρίθηκε ἀναγκαία ἡ εἰσαγωγὴ τῆς διδασκαλίας τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν καὶ τῶν λατινικῶν στὸ ἀκαδημαϊκό του πρόγραμμα. Σημαντικὸ εἶναι, ἐπίσης, νὰ ἀναφέρουμε ὅτι τὸ Ἐθνικὸ Λύκειο ὑπάγεται, ἀπὸ τότε, στὸ Πανεπιστήμιό μας. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ τὶς πτυχιακὲς σπουδές, τὴν ἴδια ἐποχὴ ἱδρύεται ἡ Σχολὴ Ἀνωτάτων Σπουδῶν, εἰδικὰ γιὰ τὶς ἀνθρωπιστικὲς ἐπιστῆμες, λαμβάνοντας ὡς πρότυπο τὴν Σορβόννη.

Μετὰ ἀπὸ δύο χρόνια, τὸ 1869, ἐντάσσεται στὸ ἀκαδημαϊκὸ πρόγραμμα τοῦ Παν/μίου τὸ μάθημα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν. Καὶ λίγα χρόνια μετά, τὸ 1880, ὁ τότε Ὑπουργὸς Παιδείας, ὁ Χοῦστο Σιέρρα, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους πνευματικοὺς ἄνδρες τοῦ Μεξικοῦ, δημοσιεύει τὸ βιβλίο του «Περίληψη τῆς Ἱστορίας τῆς Ἀρχαιότητας» καὶ τὸ συμπεριλαμβάνει στὰ μέσα γιὰ τὴν διδασκαλία τῆς ἑλληνικῆς παιδείας στὸ Λύκειο. Τὸ 1924, ὁ Χοσὲ Βασκονσέλος, Πρύτανης τοῦ UNAM, στὴν Σχολὴ Ἀνωτάτων Σπουδῶν -ἡ ὁποία λίγα χρόνια ἀργότερα θὰ ἦταν πλέον ἡ σημερινὴ Σχολὴ Φιλοσοφίας καὶ Γραμμάτων- εἰσήγαγε μία διετῆ σειρὰ μαθημάτων ἀρχαίας ἑλληνικῆς λογοτεχνίας καθὼς καὶ μία ἄλλη, λατινικῆς λογοτεχνίας, μὲ 190 ὧρες τὴν κάθε μία, μὲ σκοπὸ νὰ προετοιμαστοῦν οἱ μέλλοντες καθηγητὲς ἐτυμολογίας γιὰ τὸ Λύκειο.

Τὸ ἐπίσημο ὄνομα τοῦ Βασιλικοῦ καὶ Ἀρχιερατικοῦ Παν/μίου Μεξικοῦ ἔχει πλέον ἀλλάξει κι ἔχει γίνει Ἐθνικὸ Πανεπιστήμιο καὶ τὸ 1910, μὲ πρωτοβουλία τοῦ Χοσὲ Βασκονσέλος καί, παρ’ ὅλες τὶς δυσκολίες τῆς ἱστορικῆς περιόδου τῆς Μεξικανικῆς Ἐπανάστασης, ἔχει ἀποκτήσει τὴν αὐτονομία του, λαμβάνοντας ἐπισήμως τὸ ὄνομα τοῦ Ἐθνικοῦ Αὐτόνομου Παν/μίου τοῦ Μεξικοῦ.

Στὸ Μεξικό, παράλληλα πρὸς τὴν πανεπιστημιακὴ καὶ ἀκαδημαϊκὴ ζωή, ἔχουν ὑπάρξει καὶ διάφορες ὁμάδες διανοουμένων ποὺ ἀσχολήθηκαν μὲ τὸν κλασικὸ κόσμο. Ἀπὸ αὐτές, ἡ πιὸ σημαντικὴ ἦταν τὸ Ἀθήναιον τῆς Νεότητος (Ateneo de la Juventud), στὸ ὁποῖο ἀνῆκε καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χοσὲ Βασκονσέλος ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ μεγάλοι, ὅπως ὁ Ἀλφόνσο Ρέγιες, κορυφαία μορφὴ σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν διάδοση τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, μὲ 10 τόμους ἀφιερωμένους στὴν Ἑλλάδα -ἀπὸ τοὺς 26 συνολικὰ ποὺ ἀποτελοῦν τὰ ἅπαντά του. Ἔγραψε καὶ μία τραγωδία, ἐμπνεόμενη ἀπὸ τὴν Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις τοῦ Εὐρυπίδη, τὴν Ifigenia Cruel, καὶ πραγματοποίησε τὴν μετάφραση τῶν πρώτων 10 ὠδῶν τῆς Ἰλιάδος τοῦ Ὁμήρου. Ὅλα τὰ μέλη τοῦ Ἀθήναιου ἔχουν ἐν γένει ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν μελέτη καὶ τὴν δημοσίευση βιβλίων μὲ τὰ ὁποῖα χάραξαν ἕναν εὐρὺ δρόμο γιὰ τὴν διάδοση τοῦ λληνικοῦ Πολιτισμοῦ, μὲ μεγάλη ἀπήχηση στὴν κατώτερη καὶ μέση ἐκπαίδευση.

Ἔτσι, τὸ 1932, ξεκίνησαν ἐπισήμως τὰ μαθήματα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν στὰ πλαίσια τῶν φιλολογικῶν σπουδῶν -κλασικῶν καὶ ἱσπανικῶν- ἐκεῖνος δὲ ποὺ ἀνέλαβε νὰ διδάξει τὸ μάθημα ἦταν ἕνας λογιότατος Ἕλληνας ἀπὸ τὴν Σμύρνη, ἀπόφοιτος τῆς Σχολῆς τῶν Φαναριωτῶν τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ Δημήτριος Φράγκος, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἀργότερα ὁμότιμος καθηγητής. Ὁ κύριος Φράγκος συνέγραψε τὴν πρώτη -γιὰ τὸ Μεξικὸ- γραμματική της Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσας, βασικὸ καὶ ἀπαραίτητο βιβλίο γιὰ πολλὲς γενεὲς (τῆς δικῆς μου μὴ ἑξαιρουμένης). Μετέφρασε καὶ σχολίασε τὴν Κύρου Παιδεία τοῦ Ξενοφῶντος, καθὼς καὶ διάφορες τραγωδίες, ὅπως εἶναι ἡ Ἀντιγόνη τοῦ Σοφοκλῆ. Συνέγραψε ἐπίσης, μεταξὺ ἄλλων, καὶ μία ἱστορία τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων μὲ ἀνέκδοτα ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, ποὺ δὲν ὑπάρχουν σὲ κανένα ἄλλο βιβλίο, καὶ ποὺ τὸ καθιστοῦν ἕνα ξεχωριστὸ καὶ πολὺ διασκεδαστικὸ κείμενο, πέρα ἀπὸ τὴν παιδευτική του ἀξία. Ἕνα βιβλίο ποὺ ἀντανακλᾶ τὸν γεμάτο ζωντάνια τρόπο διδασκαλίας τοῦ συγγραφέα του.

Ἂς ἀφήσουμε ὅμως τὴν ἱστορία γιὰ νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν σημερινὴ πραγματικότητα τῆς ἑλληνικῆς παιδείας καί, εἰδικότερα, τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας.

Σήμερα τὸ UNAM εἶναι, πολὺ πιθανόν, τὸ μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο τοῦ κόσμου, μὲ 380.000 φοιτητὲς καὶ 46.750 καθηγητὲς σὲ 2.555.764 τετραγωνικὰ μέτρα στεγασμένων χώρων. Καὶ εἶναι, ἀναμφισβήτητα, τὸ καλύτερο ὅλης τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς.

Στὴν Σχολὴ Φιλοσοφίας καὶ Γραμμάτων ὑπολογίζεται ὅτι φοιτοῦν σήμερα γύρω στοὺς 600 φοιτητὲς στὸ Φιλοσοφικὸ Τμῆμα καὶ 480 στὸ Κλασικό. Πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ὑπάρχουν προοπτικὲς γιὰ τοὺς ἀπόφοιτούς τοῦ κλασικοῦ τμήματος.

Γιὰ νὰ τὸ κατανοήσουμε, θὰ πρέπει νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι στὴν μέση ἐκπαίδευση λειτουργοῦν παράλληλα δύο ἐκπαιδευτικὰ μοντέλα: τὸ προαναφερθὲν Ἐθνικὸ Λύκειο, μὲ τὸ παραδοσιακὸ καὶ συμβατικὸ πρόγραμμα σπουδῶν, καὶ τὸ Κολλέγιο Θετικῶν καὶ Ἀνθρωπιστικῶν Ἐπιστημῶν (Colegio de Ciencias y humanidades), ποὺ καθιερώθηκε πολὺ ἀργότερα, τὸ 1971, ἔχοντας προταθεῖ ἀπὸ τὸ UΝΑΜ, μὲ στόχο νὰ προσφέρει καὶ μία ἄλλη ἐπιλογὴ στοὺς μέλλοντες φοιτητές, χάρη σὲ ἕνα πιὸ ἐνεργὸ καὶ δραστήριο ἐκπαιδευτικὸ σύστημα (educacion activa).

Σήμερα, τὸ Ἐθνικὸ Λύκειο διαθέτει 9 σχολεῖα σὲ διάφορες περιοχὲς τῆς Πόλης τοῦ Μεξικοῦ, μὲ ἕνα σύνολο 54.000 μαθητῶν, ἀπὸ τοὺς ὁποίους 600 εἶναι ἐγγεγραμμένοι στὸ μάθημα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ἐνῶ τὸ Κολλέγιο Θετικῶν καὶ Ἀνθρωπιστικῶν Ἐπιστημῶν ἔχει 5 σχολεῖα ὅπου διδάσκονται τὰ Ἀρχαῖα Ἑλληνικὰ (μὲ ἐγγεγραμμένους 1.733 μαθητές).

Ἐπὶ πολλὰ χρόνια, μόνον στὴν Πόλη τοῦ Μεξικοῦ παρέχονταν μαθήματα ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσας, τώρα ὅμως ποὺ ἱδρύθηκε ἡ Ἐθνικὴ Σχολὴ Ἀνωτάτων Σπουδῶν τοῦ UNAM στὴν πόλη τῆς Μορέλια, στὴν Πολιτεία τῆς Michoacan, ἐνῶ δημιουργήθηκε ἕνας καινούριος τομέας σπουδῶν μὲ τὸν ἀντίστοιχο πανεπιστημιακὸ τίτλο, ἡ «Διαπολιτισμιακὴ λογοτεχνία», στὴν ὁποία συνυπάρχουν καὶ συνδυάζονται οἱ κλασικὲς γλῶσσες μαζὶ μὲ τὶς τοπικὲς ὅπως ἡ purepecha, ἀνοίγοντας νέους ὁρίζοντες γιὰ τὴν ἑλληνικὴ παιδεία στὴν χώρα μας.

Οἱ ἀπόφοιτοι ὅλων αὐτῶν τῶν σπουδῶν μποροῦν νὰ ἔχουν βασικὰ τρεῖς ἐπιλογές, μέσα ἀπὸ τὸ ἴδιο Πανεπιστήμιο, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν μελλοντκή τους σταδιοδρομία:

α) τὴν διδασκαλία στὴν μέση ἐκπαίδευση, γιατὶ τὸ UΝΑΜ εἶναι ἡ Ἀνώτατη καὶ Ἐπίσημη Ἀρχὴ ποὺ σχεδιάζει, ἐλέγχει κι ἐφαρμόζει τὰ ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα στὰ Λύκεια τῆς Πόλης τοῦ Μεξικοῦ -καὶ μιλᾶμε γιὰ μία πόλη 22 ἑκατομμυρίων- τόσο δημόσια ὅσο καὶ ἰδιωτικά, ἐνῶ στὸ πρόγραμμα σπουδῶν ξεχωρίζει τὸ μάθημα τῆς ἐτυμολογίας τῆς ἱσπανικῆς γλώσσας, στὸ ὁποῖο διδάσκονται οἱ ἑλληνικὲς καὶ οἱ λατινικὲς ρίζες τῆς γλώσσας. Ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἀνέρχεται, ὑπολογίζοντας μόνον τὰ δημόσια λύκεια, σὲ περισσότερους ἀπὸ 120.000 μαθητές.

Σημαντικὸ εἶναι ἐπίσης τὸ ὅτι στὸ Λύκειο ὑπάρχει ἡ δέσμη τῶν κλασικῶν σπουδῶν, ὅπου διδάσκονται τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ τὰ λατινικά, καὶ εἶναι μία ἐπιπλέον πόρτα ἀνοιχτή.

Ὅσοι ἐπιλέγουν νὰ διδάξουν στὸ Κλασικὸ τμῆμα, θὰ ἔχουν λιγότερες δυνατότητες γιατὶ οἱ ἕδρες εἶναι περιζήτητες καὶ τὰ προαπαιτούμενα εἶναι πολλὰ καὶ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅμως ὅτι εἶναι ἀδύνατο, ἡ ἐπιτυχία ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἐπιμονή τους νὰ συμμετάσχουν καὶ νὰ περάσουν ἐπιτυχῶς τὶς διάφορες φάσεις τῶν ἐξετάσεων.

β) Αὐτοὶ ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν ἔρευνα καὶ τὴν μετάφραση ἀρχαίων κειμένων ὡς ἐπάγγελμα, μποροῦν νὰ κάνουν αἴτηση στὸ Κέντρο Κλασικῶν Σπουδῶν καὶ νὰ ἔχουν κάποιες ἐλπίδες, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι σπάνιες οἱ θέσεις. Τὸ Κέντρο αὐτὸ ἀνήκει στὸ Ἰνστιτοῦτο Φιλολογικῶν Ἐρευνῶν, τὸ ὁποῖο ἱδρύθηκε τὸ 1973, ἀπὸ ἕναν κλασικὸ φιλόλογο καὶ ποιητή, τὸν Ruben Bonifaz Nuno, ὁ ὁποῖος πίστευε ὅτι ἔπρεπε νὰ ὑπάρχει ἕνας ἀνεξάρτητος χῶρος μέσα στὸ Παν/μιο γιὰ τὴν ἔρευνα, διάδοση καὶ μετάφραση τῶν κλασικῶν κειμένων, καθὼς ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν δημοσίευση αὐτῶν. Στὸ Ἰνστιτοῦτο αὐτὸ λοιπόν, λαμβάνουν χώρα συνέδρια, σεμινάρια, ἡμερίδες, ἐργαστήρια, διαλέξεις καὶ ὁμιλίες, στὶς ὁποῖες, τὶς περισσότερες, φορὲς εἶναι παροῦσα ἡ Ἑλλάδα. Ἐδῶ πραγματοποιοῦνται σπουδαῖες ἐκδόσεις βιβλίων ὅπως ἡ BIBLIOTHECA SCRIPTORUM GRAECORUM ET ROMANORUM MEXICANA, τὸ περιοδικὸ Nova Tellus καὶ διάφορα ἄλλα περιοδικά, τὰ ὁποῖα εἶναι διεθνῶς ἀναγνωρισμένα.

γ) Τρίτη, ἂν καὶ ὄχι τελευταία ὡς πρὸς τὴν σημασία, ἐπιλογή τους εἶναι νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὴν νέα ἑλληνικὴ γλῶσσα, δεδομένου ὅτι 50 ἀπὸ τοὺς 480 φοιτητὲς τοῦ Κλασικοῦ Τμήματος παρακολουθοῦν τὰ μαθήματα αὐτῆς τῆς γλώσσας καί, μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, ποὺ μέχρι στιγμῆς ὑποστηρίζει τὰ προγράμματά μας μὲ ὑποτροφίες γιὰ θερινὰ ἐντατικὰ μαθήματα σὲ διάφορα ἑλληνικὰ Παν/μια, μποροῦν νὰ ἀποκτήσουν τὸ δίπλωμα ἐπάρκειας στὴν γλῶσσα καὶ νὰ φτάσουν σὲ ἕνα ἱκανὸ καὶ κατάλληλο ἐπίπεδο γιὰ τὴν διδασκαλία της. Ὑπάρχουν λίγες τέτοιες περιπτώσεις μέχρι στιγμῆς.

Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Νέα Ἑλληνικὴ Γλῶσσα, πρέπει νὰ ἀναφέρουμε ὅτι αὐτὴ διδάσκεται στὸ Κέντρο Διδασκαλίας Ξένων Γλωσσῶν, τοῦ ἴδιου του UNAM, ἀπὸ τὸ 1976, ὅπου ἔχουν πρόσβαση φοιτητὲς ἀπὸ ὅλες τὶς σχολές, ἀπὸ διάφορα πανεπιστήμια. Στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ εἶναι σχετικὰ πρόσφατο γεγονὸς ἡ διδασκαλία της, δηλαδὴ ἀπὸ τὸ 2005. Ἐκεῖ. ὅλοι οἱ φοιτητὲς πρέπει νὰ εἶναι ἐγγεγραμμένοι σὲ κάποιο ἀπὸ τὰ διάφορα τμήματα ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν τῆς Σχολῆς, ἡ δὲ Νέα Ἑλληνικὴ Γλῶσσα εἶναι προαιρετικὸ μάθημα, ἂν καὶ περιλαμβανόμενη στὸ ἀκαδημαϊκὸ πρόγραμμα.

Θὰ ἤθελα νὰ θίξω καὶ ἕνα ἄλλο, λεπτό, θέμα. Πῶς θὰ προσελκύσουμε τοὺς μαθητὲς νὰ ἐνδιαφερθοῦν νὰ μάθουν τὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα στὸ Μεξικό, ποὺ εἶναι γεωγραφικὰ τόσο μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ἐνῶ εἶναι τόσο κοντὰ πολιτιστικά;

Ἡ ἐμπειρία μας ἔχει νὰ μᾶς δείξει κάποια πράγματα ὅπως, π.χ.: Τὸν Διεθνῆ Μαθητικὸ Διαγωνισμὸ Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν, ὁ ὁποῖος ξεκίνησε στὰ Λύκεια τῆς Ἑλλάδας χάρη στὸν Ὀργανισμὸ γιὰ τὴν Διάδοση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας, καὶ στὸν ὁποῖο ἔλαβε μέρος τὸ UNAM ἐπὶ πέντε χρόνια, ἀπὸ τὸ 2007ως τὸ 2011.

Ὁ διαγωνισμὸς αὐτὸς ἦταν μία μεγάλη ἐνθάρρυνση γιὰ τοὺς μαθητὲς ποὺ συμμετεῖχαν -96 στὸν πρῶτο- κι ἦταν μεγάλη ἡ ἀπογοήτευσή τους ὅταν καταργήθηκε.

Ἔχει διαπιστωθεῖ ὅτι αὐτὸ τὸ εἶδος διαγωνισμῶν τοὺς προσελκύουν. Ἄλλο παράδειγμα εἶναι ἐκεῖνο τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ θεάτρου τὸ 2001, στὰ λύκεια τῆς χώρας. Τὸ βραβεῖο, ὅπως καὶ στὸ προηγούμενο, ἦταν ἕνα ταξίδι στὴν Ἑλλάδα γιὰ τὸν νικητὴ θίασο καθὼς καὶ νὰ παρευρεθεῖ, ὡς προσκεκλημένος, στὴν βράβευση τῶν Πανελλήνιων μαθητικῶν ἀγώνων θεάτρου τῆς Ἑλλάδας, ποὺ θὰ ἐλάμβανε χώρα τὸ καλοκαίρι στὴν Ἀθήνα.

Σ' ἐκεῖνον ὑπῆρχαν 60 θίασοι ἐγγεγραμμένοι ἀπὸ ὅλη τὴν χώρα. Τὸ ἀποτέλεσμα δὲν μποροῦσε νὰ ἦταν καλύτερο. Μερικὰ παιδιὰ διάλεξαν τὸ θέατρο ὡς σταδιοδρομία ζωῆς καὶ μερικὰ ἄλλα ζήτησαν νὰ ἐγγραφοῦν στὸ κλασικὸ τμῆμα. Γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους ἦταν ἕνα ἀξέχαστο ταξίδι ποὺ τοὺς ἄλλαξε τὴν ζωή.

Ἕνα φαινόμενο κυριαρχεῖ στὸ Μεξικό: ὅσο πιὸ δυνατὴ εἶναι ἡ οἰκονομικὴ κρίση κι ὅσο πιὸ δύσκολο ἐμφανίζεται τὸ μέλλον, τόσο περισσότεροι φοιτητὲς ἀναζητοῦν τὴν ἐγγραφὴ στὸ Ἑλληνικὸ Τμῆμα. Τὸ στοίχημα γιὰ μᾶς εἶναι στὸ πῶς νὰ παλέψουμε γιὰ νὰ τοὺς κρατήσουμε.


* Ἡ Ναταλία Μορελεὸν εἶναι Καθηγήτρια στὸ Ἐθνικὸ Αὐτόνομο Πανεπιστήμιο τοῦ Μεξικοῦ

Δημοφιλείς αναρτήσεις