Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Άθως απο την αχαιότητα έως σήμερα

πηγή : http://visaltis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_23.html?spref=fb

Δευτέρα, 23 Ιουλίου 2012

 Louis Delarochette, 1791 

 Γράφει ὁ Κρόνιος

Ο 'Αθως είναι το τρίτο ανατολικότερο "πόδι" μιας τρίποδης χερσονήσου, στην ανατολικὴ πλευρά της Μακεδονίας. Στη δυτική αιχμή αυτής της χερσονήσου, στο πεδίο της Φλέγρας, διεξήχθη την εποχή πριν ο Θρύλος γίνει μύθος, η Γιγαντομαχία. Οι Θεοί με επικεφαλής τον Δία, εναντίον των Γιγάντων, των υιών του Ουρανού και της Γαίας.

Σε αυτή τη μεγάλη μάχη ο Γίγαντας 'Αθως, άρπαξε το ψηλότερο όρος της Θράκης και το εκσφενδόνησε εναντίον των Θεών. Αστόχησε όμως και έτσι δημιουργήθηκε το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής, που έλαβε το όνομά του.

Οι Γίγαντες είχαν τελικά την τύχη των Τιτάνων και οι Ολύμπιοι επέβαλαν την κυριαρχία τους στον κόσμο. Τόπος ιερός λοιπόν η Χαλκιδική, το πεδίο της νίκης των Θεών. Στην κορυφή του Άθωνα κτίστηκε ναός με το άγαλμα του Αθώου Διός.

Όπως λεγόταν στην κορυφή του Άθωνα κατά την Αρχαιότητα υπήρχαν πολλοί βωμοί, οι οποίοι δεν βρέχονταν, γιατί τα σύννεφα σχηματίζονταν σε κατώτερα στρώματα.

Ακόμη πιστευόταν ότι η σκιά του Άθωνα έφτανε μέχρι τη Λήμνο, όπου κάλυπτε ένα άγαλμα στην πόλη Μύριννα. Ακόμη, η Σκιάθος χρωστά το

όνομά της στον Άθωνα
(Σκιά + Άθως).

Το παλιό όνομα της Χερσονήσου του Άθωνα ήταν Ακτή. Λόγω της άγριας φύσης και της πλούσιας πανίδας, λατρεύτηκε η Δρυμωναία Άρτεμις και ο Άθως έγινε ο ιερός τόπος της Θεάς.
Η προστασία της Θεάς δεν περιορίζεται μόνο στη Φύση. Επεκτείνεται και στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στους νέους. Αυτοί της αφιερώνουν κατά την ημέρα των γάμων τους τη ζώνη τους ή μια πλεξούδα από τα μαλλιά τους.

Είναι κατεξοχήν προστάτιδα των γυναικών που την επικαλούνται σε όλα τα στάδια της ζωής τους. Φιλομείραξ ως νεαρά κορίτσια, Φιλοπάρθενος ως έφηβες, Ορσιλοχεία ως μητέρες και Λυτηρία τη στιγμή του θανάτου τους.

 Οι αρχαιότεροι κάτοικοι του Άθωνα πιστεύεται ότι ήταν Πελασγοί. Σε αυτούς όμως κυριάρχησαν οι Χαλκιδείς άποικοι από την Εύβοια, που κατά πάσα πιθανότητα, έδωσαν και το όνομά τους στη Χαλκιδική.

Ο γεωγράφος της αρχαιότητας Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, στο έργο του "Περίπλους" αναφέρει πέντε ελληνικές πόλεις στον Άθωνα.

Δίον Ελληνίς, Κλεωναί Ελληνίς, Χαράδρια Ελληνίς, Ολόφυξος Ελληνίς, Σάνη Ελληνίς. Ο Πλίνιος, αρκετούς αιώνες μετά αναφέρει τις πόλεις: Ουρανούπολι, Παλαιώτριον, Θύσσο, Κλεωνές και Απολλωνία.
Ἂρτεμις

Περίφημη υπήρξε και η πολίχνη Καρυαί(Καρυδιές)με το ονομαστό Ιερό της Καρύας Αρτέμιδος ή Καρυάτιδος, το οποίο όπως και τα άλλα εκεί Ιερά της Θεάς, αποτελούσε χώρο άβατο για τους άνδρες.

Ο Στράβωνας περιγράφει τον Άθωνα ως ένα όρος με σχήμα μαστού, πολύ υψηλό και με μυτερή κορυφή, κοντά στην οποία βρίσκεται η πόλη Ακρόθωοι. Είναι τόσο ψηλός που οι κάτοικοι της κορυφής του, βλέπουνε την ανατολή του ηλίου τρείς ώρες πρίν από τους κατοίκους της παραλίας.

Ο Ηρόδοτος σημειώνει επίσης ότι άγρια λιοντάρια και βόδια με τεράστια κέρατα επιτέθηκαν και σκότωσαν τις καμήλες του Ξέρξη, όσο οι άνθρωποί του άνοιγαν τη διώρυγα, αλλά αυτός δεν πήρε στα σοβαρά τα άσχημα αυτά προμηνύματα για την έκβαση της εκστρατείας του.

Κατά τους χρόνους του Θουκυδίδη κατοικούσαν στον Άθωνα διάφοροι ελληνικοί λαοί, μεταξύ των οποίων αναφέρονται οι Χαλκιδείς, Πελασγοί, Βισάλται, Κρηστώνες και Ειδώνες. Οι πόλεις ήταν υποτελείς στους Αθηναίους και αργότερα υπήχθησαν στη τοπική Συμπολιτεία της Ολύνθου και τελικά στον Φίλιππο Β΄της Μακεδονίας.

Από την πόλη του Άθωνα, Απολλωνία, πέρασε ο απόστολος Παύλος ενώ μετέβαινε από τους Φιλίππους στη Θεσσαλονίκη και από τότε χρονολογείται η διάδοση του χριστιανισμού στον Άθωνα.
Ο ιερομοναχός Γεράσιμος Σμυρνιωτάκης στο βιβλίο του "Το Άγιον Όρος", θα περιγράψει την όλη "μετάβαση" με τρόπο που συντομότερός του δεν θα μπορούσε ίσως να υπάρξει:

"Επί μεγάλου Κωνσταντίνου τω 321μ.Χ υπήρχαν εν Άθω ειδωλολάτραι. Καταπεσόντος δ΄είτα του αγάλματος του Διός μετά μικρόν και των επιβωμείων αιμάτων καταπαυσάντων, επέλαμψεν το Χριστιανικό φώς".
Μονὴ Σταυρονικῆτα
Σύμφωνα τώρα μ΄έναν χριστιανικό μύθο, η Παναγία και ο Άγιος Ιωάννης στο δρόμο τους πρός τη Κύπρο, έπεσαν σε θύελλα που τους ανάγκασε να πιάσουν λιμάνι στο μέρος που είναι τώρα η μονή Ιβήρων. Από τότε αυτή έγινε η μοναχική, γλυκοφιλούσα βασίλισσα του Άθωνα και απαγορεύθηκε να πατήσει στην περιοχή άλλη γυναίκα.

Έτσι το ζήτημα της Αρτεμιδικής Αγνείας και Παρθενίας παρέμεινε και μετά την πτώση των Θεών.

Βιβλιογραφία 
Jean Richepin, Ἑλληνικὴ Μυθολογία, Ἐκδ. Αὐλός.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ἡ ἀλήθεια γιά τήν φήμη

πηγή : Jul 24 http://filonoi.gr/i-alithia-gia-tin-fimi/

Ἡ ἀλήθεια γιά τήν φήμη


Ὁ Πολύφημος εἶχε φήμη

Για προσέξτε λίγο την παρακάτω ιστορία….
Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας κάθησε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του. Έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.
Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό. Ένα λεπτό αργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολλάριο, από μια κυρία που το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο και τον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός.
Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους.. Το
 παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι – χωρίς καμία εξαίρεση – τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.
Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν – έστω και για λίγο – μόνο 6 άνθρωποι. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στο καπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολλάρια. Όταν η μουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε.
 Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.
Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζε με ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολλαρίων, κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισητηρίου ήταν 100 δολλάρια. Ο Bell αμοίβεται με περίπου 1000 δολλάρια το λεπτό!Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να
 παίξει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα. Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;» (viptaxi


Θυμήθηκα λοιπὸν ἕνα κείμενον ποὺ ἔγραφα πρὸ μερικῶν ἑβδομάδων, γιὰ τὸν ἡγέτη. (Ποιός εἶναι ὁ ἠγέτης; Ὁ Κανένας!) Θυμήθηκα κι ἄλλα πολλά. Θυμήθηκα ἀκόμη καὶ τὴν ἀδυναμία μας νὰ κατανοήσουμε τὰ αὐτονόητα διότι στὸ μυαλό μας ἐπικρατεῖ ὁ «θόρυβος τῆς παραπληροφορήσεως» κι ἐπισκιάζει τὰ πάντα. 
Ἡ φήμη λοιπόν! Πῶς ἀποκτᾶται; Ἀπὸ ποιούς; Γιατί; 
Ἕνας δίκαιος, ἠθικός, ἔντιμος δὲν ἔχει φήμη. Ἔχει  κλέος. Αὐτὸ τὸ σπάνιον εἶδος ἀνθρώπων ὑπάρχει ἀκόμη. Ζῇ γύρω μας. Ἀναπνέει. «Δομεῖται» καὶ δομεῖ τὸ αὔριο. Δὲν τὸ πιστεύουμε; Κακῶς. Διότι ἡ φήμη ἀποκτᾶται εὐκόλως καὶ χάνεται ἀκόμη πιὸ εὔκολα. Ὄπως γιὰ παράδειγμα ὁ παραπάνω βιολιστής, ποὺ «ἔχασε» γιὰ λίγο τὴν φήμη του μέσα στὸ ἄγνωστο πλῆθος. 
Τὸ κλέος ὄμως; Ὑπάρχει περίπτωσις νὰ χάσῃ τὸ κλέος του ὁ Νικηταρᾶς; Ὁ Γέρος; Ὁ Καραϊσκάκης; Ὄχι φυσικά. 
Ὑπομονὴ λοιπόν. Σὲ λίγο οἱ φῆμες θὰ χαθοῦν γιὰ νὰ ξαναβροῦν οἱ ἔχοντες τὸ κλέος τὸν φυσικό τους δρόμο.
Φιλονόη.
Φωτογραφία ἀπὸ ἐδῶ
Ὁλόκληρον τὸ ἄρθρον στὰ ἀγγλικὰ θὰ τὸ βρεῖτε ἐδῶl

ἀναδημοσίευσις ἀπό 2 – 8 – 2011
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κέικ με σοκολάτα γάλακτος

Κέικ με σοκολάτα γάλακτος
Bαθμολογία:
       
2 ψήφοι
Προστέθηκε από , 24.01.11

Περιγραφή

Κέικ με σοκολάτα γάλακτος που θα ξετελάνει τους πάντες.
Photo

Τι χρειαζόμαστε:

  • 125 γρ βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
  • 200 γρ ζάχαρη
  • 3 αυγά
  • 1 βανίλια
  • 150 γρ γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά
  • 250 γρ κοσκινισμένο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
  • 200 σοκολάτα γάλακτος
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος

 

 

 

 

 Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Κέικ με σοκολάτα γάλακτος http://www.sintagespareas.gr/sintages/keik-me-sokolata-galaktos.html#ixzz21lRdyHwG
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ὁ ἐξολοθρευτὴς τοῦ καρκίνου;

πηγή : http://filonoi.gr/exolothrefths/

Ὁ ἐξολοθρευτὴς τοῦ καρκίνου;


Σήμερα ἔλαβα τὸ παρακάτω καὶ θεώρησα πὼς πρέπει νὰ μοιραστῶ μαζύ σας. 
Δὲν γνωρίζω πολλὰ γιὰ τὸ φυτὸ καὶ θὰ ἤθελα περισσότερες πληροφορίες.
Στὸ μεταξύ, θεωρώντας πὼς κάθε νέο δεδομένο ποὺ ἀφορᾷ στὴν ὑγεία μας εἶναι ἀπολύτως σημαντικό, κρατῆστε το. 
Πιθανότατα νὰ εἶναι χρησιμότερον ἀπὸ ὅσα ἢδη γνωρίζουμε.
Φιλονόη.

G R A V I O L A – Ο εξολοθρευτής του καρκίνου

Η γουανάμπανα (στα ισπανικά guanabana, πορτογαλικά graviola), Annona muricata, Annona sericea Dunal στον Correia, M. P., (1984), Annona macrocarpa Wercklι, A. bonplandiana H.B. & K., A. cearensis Barb.Rodr., Guanabanus muricatus (L.) M.Gσmez στο Rain-tree) είναι πλατύφυλλο αειθαλές δέντρο, ιθαγενές του Μεξικού, της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής και του βορείου τμήματος της Νότιας Αμερική. Σήμερα φύεται σε μερικές περιοχές στη Νοτιοανατολική Ασία. Στα αγγλικά λέγεται soursop. Στις περισσότερες ισπανόφωνες χώρες ονομάζεται από τους περισσότερους Guanαbana, ενώ στις Φιλιππίνες είναι γνωστό ως guyabano.

Το φυτό graviola, έχει προσαρμοστεί σε περιοχές με μεγάλη υγρασία και σχετικά ζεστούς χειμώνες. Θερμοκρασίες κάτω των 5 βαθμών Κελσίου προκαλούν καταστροφές στα φύλλα και σε μικρά κλαδιά, ενώ το φυτό ξερένεται σε θερμοκρασίες κάτω των 3 βαθμών Κελσίου. Η γεύση του μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα φρούτα, μπορούμε αν πούμε πως πλησιάζει ένα μείγμα φράουλας και ανανά μέχρι ξινού κίτρου, καρύδας και μπανάνας. Το φρούτο είναι κάπως δύσκολο να φαγωθεί, καθώς η λευκή σάρκα του στο εσωτερικό έχει πολλούς μεγάλους σπόρους και φυτικές μεμβράνες. Για το λόγο αυτό καταναλώνεται σε χυμό περισσότερο από το να φαγωθεί ατόφιο.
 

Το φυτό καλλιεργείται ως γεωργική καλλιέργεια για τον αγκαθωτό πράσινο καρπό του. Εκτός από τις περιοχές που αποτελούν πατρίδα του φυτού, η graviola καλλιεργείται επίσης στη νότια Φλόριντα των ΗΠΑ, για εσωτερική κατανάλωση, σε περιορισμένη κλίμακα. Η σάρκα του φρούτου είναι λευκή και ο πυρήνας του αποτελείται από πολλά μαύρα κουκούτσια, τα οποία δεν μπορούν να χωνευτούν. Η γλυκιά του σάρκα χρησιμοποιείται για την παρασκευή χυμών, γλυκών, σιροπιών και για γεύσεις παγωτών. Στο Μεξικό το φρούτο graviola είναι κοινό επιδόρπιο.

Από άποψη θρεπτικής αξίας, το graviola είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες και κυρίως φρουκτόζη. Επίσης, περιέχει βιταμίνη C, βιταμίνη B1 και βιταμίνη B2. Ο καρπός, οι σπόροι και τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως βότανα και φάρμακα από τους αυτόχθονες του Μεξικού και των υπόλοιπων περιοχών όπου το φυτό είναι ιθαγενές. Αλλά όχι μόνο αυτό.

H Graviola έχει μεγάλη ιστορία χρήσης στη βοτανοθεραπεία -από τους ιθαγενείς του Αμαζονίου- για το διαβήτη, την καταρροή, τους σπασμούς, ως αντιμικροβιακό ευρέως φάσματος κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, κατά των παρασίτων, για τη ρύθμιση της υψηλής πίεσης του αίματος, για την κατάθλιψη, για νευρικές διαταραχές, καρδιοπάθειες, άσθμα, προβλήματα με το συκώτι, αρθρίτιδες κ.ά.

Η Graviola έχει ονομαστεί θαυματουργό δέντρο. Ενδημεί στις βροχερά δάση και στις βαθιές ζούγκλες του Αμαζονίου κατά μήκος του μεγάλου ποταμού. Τα διάφορα μέρη του, έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες από γιατρούς και ιθαγενείς σαμάνους της Νοτίου Αμερικής για να θεραπεύσουν το άσθμα, τα προβλήματα του ήπατος, την αρθρίτιδα και τις καρδιακές νόσους.

Από το 1976 που πιστοποιήθηκε, φυλάχτηκε κρυφά με εσωτερικό σημείωμα, σαν ζηλότυπο μυστικό, από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου και το δέντρο Graviola (Annona Muricata) και οι θεραπευτικές του δυνάμεις θα ήταν άγνωστες στον κόσμο μέχρι που το έτος 2000 αποκαλύφθηκε στο κοινό, αφού εκατομμύρια ζωών είχαν ήδη χαθεί από τον καρκίνο αλλά και τον μεγαλύτερο σύμμαχο των καρκίνων, την χημειοθεραπεία!!!

Πάνω από 20 εργαστηριακές μελέτες, που παρέμειναν κρυφές έχουν δείξει ότι αυτό το δέντρο έχει αντικαρκινικές ιδιότητες 10.000 φορές πιο ισχυρές από την Αδριαμυκίνη, μια γνωστή ουσία που χρησιμοποιείται στις χημειοθεραπείες. Όμως αντίθετα από την Αδριαμυκίνη που αρρωσταίνει, ρίχνει τα μαλλιά και σε πολλές περιπτώσεις προκαλεί το θάνατο, η Graviola όχι μόνο δεν έχει παρενέργειες αλλά  ευεργετεί ολόκληρο τον οργανισμό.

Σε εργαστηριακές μελέτες η Graviola επιλεκτικά εντοπίζει και σκοτώνει 12 διαφορετικούς τύπους καρκινοκυττάρων (χωρίς να βλάπτει τα υγιή κύτταρα) με κύριους εντοπισμούς τον μαστό, τον προστάτη, τους πνεύμονες, το παχύ έντερο και το πάγκρεας. Επιπροσθέτως ενισχύει αφάνταστα και εκτινάσσει στα ύψη το ανοσοποιητικό σύστημα κάνοντας τον ασθενή να έχει περισσότερη ενέργεια, καλύτερη υγεία και δύναμη και να βλέπει πολύ πιο αισιόδοξα τη ζωή.

Το θαυματουργό αυτό φυτό είναι ένας πολεμιστής του καρκίνου που υπακούει στο βασικό Νόμο της ζωής που είναι ΜΗΝ ΒΛΑΨΕΙΣ. Οι άνθρωποι των πόλεων δεν είχαν σχεδόν ποτέ ακούσει γι’ αυτό, ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΑΠO ΑΥΤΌ ΑΛΛA EIΝΑΙ ΚΑΙ ΕΚΕIΝΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΟΥΝ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΙΣ ΘΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ!

Δυστυχώς μέχρι τώρα όλα αυτά τα εκπληκτικά νέα, έμειναν κλεισμένα σε συρτάρια, ενώ πολλές υποθέσεις έχουν γίνει για μυστηριώδους θανάτους ανθρώπων, που γνώριζαν. Βλέπετε η ισχυρή αυτή φυσική ουσία, δε μπορούσε να κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και φυσικά δεν θα υπήρχε κέρδος για τις συγκεκριμένες πολυεθνικές. Ο μόνος λόγος που γνωρίζουμε για τη Graviola σήμερα και τα ευεργετικά της αποτελέσματα ενάντια στον καρκίνο, είναι ότι ένας εργαζόμενος σε κάποια απ’ αυτές τις Φαρμακευτικές εταιρείες το ανακοίνωσε.

Ολιστικοί θεραπευτές, γιατροί και ασθενείς σε ολόκληρο τον κόσμο χρησιμοποιούν σήμερα την Graviola με εκπληκτικά αποτελέσματα. Μην περιμένετε τον δικό σας γιατρό να το ανακαλύψει. Aν ο γιατρός σας σας πει ότι είναι «παραμύθι», πηγαίνετε και ρωτήστε κάποιον που κατέχει το θέμα, αν βρείτε. Υπάρχουν γιατροί που θέλουν να σας θεραπεύσουν, αλλά τα χέρια τους είναι δεμένα. Υπάρχουν γιατροί που θέλουν να σας βοηθήσουν, αλλά τα μυαλά τους δεν είναι ανοιχτά. Υπάρχουν γιατροί που θέλουν να σας θεραπεύσουν και οι οποίοι θα έκαναν οτιδήποτε για να πετύχουν τον σκοπό αυτό, χωρίς να σας προκαλέσουν ζημιά.

Εδώ και χρόνια, φαρμακοβιομηχανίες και στην Ελλάδα  έχουν προσπαθήσει να κατοχυρώσουν τη Γκραβιόλα, για να προλάβουν τον ανταγωνισμό της αγοράς. Επίσης πολυεθνικές προσπαθούν να απομονώσουν και να δημιουργήσουν τεχνητά αντίγραφα Graviola. Αλλά είναι αδύνατον να έχουν τα αποτελέσματα του φυτού.

Η Graviola επιλεκτικά χτυπάει τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας τα υγιή κύτταρα ανέπαφα. Η χημειοθεραπεία αδιακρίτως καταστρέφει όλα τα δραστήρια αναπαραγωγικά κύτταρα, ακόμα και τα απολύτως υγιή.

Σύγχρονες έρευνες σε ανεξάρτητα Πανεπιστήμια έχουν ανακαλύψει πρόσφατα ότι φύλλα από το δέντρο Graviola σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα στον καρκίνο του προστάτη και παγκρέατος. Σε μια άλλη έρευνα ανεξάρτητοι ερευνητές απέδειξαν ότι εκχυλίσματα από φύλλα Graviola είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στο να απομονώνουν και να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα των πνευμόνων.

Η πιο πρόσφατη μελέτη, που διεξάχθηκε σε Καθολικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Κορέας, αποκάλυψε ότι δύο χημικά στοιχεία που εξάχθηκαν από τους σπόρους Graviola έδειξαν «επιλεκτική κυτταροτοξικότητα συγκρινόμενη με την Αδριαμυκίνη» προς καρκινικά κύτταρα του μαστού και του παχέως εντέρου. Τα χημικά αυτά στοιχεία στόχευσαν και σκότωσαν κακοήθη κύτταρα του μαστού και του εντέρου μέσα σε δοκιμαστικό σωλήνα – όπως ακριβώς το συχνά χρησιμοποιούμενο χημειοθεραπευτικό φάρμακο Αδριαμυκίνη.

Μια άλλη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Φυσικών Προϊόντων στις Η.Π.Α, έδειξε ότι η Graviola όχι μόνο συγκρίνεται με την Αδριαμυκίνη αλλά την ξεπερνάει δραματικά σε εργαστηριακά πειράματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ένα χημικό στοιχείο που βρίσκεται στη Graviola σκοτώνει επιλεκτικά τα καρκινοκύτταρα του παχέως εντέρου 10.000 φορές πιο αποτελεσματικά από την Αδριαμυκίνη!

Ίσως τα πιο εξέχοντα αποτελέσματα της έρευνας για την Graviola, είναι ότι η Graviola χτυπά επιλεκτικά τα εχθρικά κύτταρα αφήνοντας ανέπαφα τα υγιή. Αντίθετα η χημειοθεραπεία καταστρέφει αδιάκριτα όλα τα ενεργά αναπαραγωγικά κύτταρα, ακόμα και τα υγιή μαλλιά και τα κύτταρα του στομάχου. Αυτός είναι και ο λόγος ότι ο άνθρωπος που την παίρνει υποφέρει συνεχώς από φοβερή ναυτία εκτός από την ολική φαλακρότητα.

Κάποιοι γιατροί-θεραπευτές συνιστούν, αν χρησιμοποιήσετε Graviola, η οποία μειώνει την κυτταρική ενέργεια της κακοήθειας, να μην χρησιμοποιείτε Συνένζυμα CoQ10, τα οποία βοηθούν τα υγιή κύτταρα να παράγουν αερόβια ενέργεια, επειδή αυτό μπορεί να αυξήσει την παραγωγή της κυτταρικής ενέργειας. Αν όμως σκεφτούμε ότι θέλουμε να βοηθήσουμε όλα τα κύτταρα στο σώμα μας να παράγουν αερόβια ενέργεια για να γίνουν πιο ανθεκτικά στον καρκίνο, ο οποίος χρησιμοποιεί κυρίως αναερόβια παραγωγή ενέργειας, τότε είναι φανερό ότι τα ευεργετήματα των Συνενζύμων Q10 και άλλων συμπληρωμάτων που παράγουν οξυγόνο, μπορούν να ισοφαρίσουν κάθε πιθανή μικρή μείωση στην αποτελεσματικότητα της Graviola.

Η Graviola χρησιμοποιείται επίσης για τη μείωση των πυρετών, σκοτώνει τα παράσιτα και μειώνει τους πόνους των μυών εκτός από την τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Σαν συμπληρώματα διατροφής, η Graviola ενεργεί με διπλό σκοπό, όπως όλα τα φυσικά βότανα και οι βιταμίνες, Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που θέλουν να τα θέσουν υπό έλεγχο και σταδιακά να τα εξαφανίσουν (ατζέντα 21). Για παράδειγμα, αν παίρνουμε την  Graviola για την καταπολέμηση μιας άσχημης ημικρανίας, βοηθάμε επίσης, ταυτόχρονα, σε κάποια ασθένεια του στομάχου και για την καταπολέμηση μια άσχημης κατάθλιψης και επίσης έχουμε καλό και υγιές δέρμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Όλες οι βιταμίνες και τα μέταλλα δίνουν ΌΛΑ τα στοιχεία που χρειάζεται το σώμα μας.

Τα Βότανα και τα φυτά που ανήκουν σε φυσικούς πόρους, μπορούν και παρέχουν αυτά τα θρεπτικά συστατικά και όχι τα φάρμακα, κανένα φάρμακο δεν πετυχαίνει διπλή δράση. Παίρνοντας ένα βότανο κάνουμε καλό σε πολλά σημεία του σώματος και του πνεύματος μας και αυτό δεν είναι κάτι που οι φαρμακευτικές θα το επιτρέψουν. Εμείς που ζούμε με βότανα και καρπούς το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό. (μία στάλα)

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Φιλέλληνας βοτανολόγος αναδεικνύει τη χλωρίδα της Ελλάδας

πηγή :  http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/07/blog-post_3052.html?spref=fb

Δευτέρα, 23 Ιουλίου 2012

Φιλέλληνας βοτανολόγος αναδεικνύει τη χλωρίδα της χώρας!

0

Τεράστιο πλούτο 6.000 φυτών (εκ των οποίων τα 750 είναι μοναδικά) διαθέτει η Ελλάδα, σύμφωνα με το Σουηδό βοτανολόγο Αρνε Στριντ που μελετά την ελληνική φύση εδώ και 48 χρόνια.

O Αρνε Στριντ συμμετέχει στο 10τομο λεύκωμα Flora Hellenica (έχουν εκδοθεί οι 2 πρώτοι), όπου καταγράφονται όλα τα ελληνικά φυτά και έχει συμμετάσχει στην καταγραφή της χλωρίδας του Εθνικού Πάρκου Πρεσπών. Ακόμα, έχει ανακαλύψει 20 νέα είδη φυτών στις ορεινές περιοχές της χώρας!

Η πρώτη φορά που ήρθε στην Ελλάδα ήταν το 1964, στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής, με θέμα τα φυτά της περιοχής του Αιγαίου για την οποία βραβεύτηκε με το αμερικανικό βραβείο Jesse M. Greenman. Το 1966 πέρασε το μήνα του μέλιτος στη χώρα μας και από τότε την έχει επισκεφτεί συνολικά 70 φορές.

Muscari commutatum, φυτό που συνέλεξε ο κ. Στριντ στην Αχλαδέα Πελοποννήσο (φωτογραφία από τον Martin Philippo)

Η ελληνική φύση έχει εμπνεύσει και το συγγραφικό του έργο, καθώς μεταξύ των 12 βιβλίων που έχει εκδώσει είναι και τα: «Ορεινή Χλωρίδα της Ελλάδας», «Αγρια λουλούδια του Ολύμπου», «Ατλας της Αιγαιακής Χλωρίδας», που θα κυκλοφορήσει 2013, εμπλουτισμένος με χάρτες κατανομής για τα περίπου 4.000 είδη φυτών που απαντώνται στα νησιά του Αιγαίου. Θα περιλαμβάνει τα στοιχεία από τη βάση δεδομένων που ο καθηγητής έχει διαμορφώσει εδώ και 25 χρόνια.

Μοναδικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη χλωρίδα της Ελλάδας, κατά το Σουηδό βοτανολόγο:
  • Ο πρώτος βοτανολόγος ήταν ο Θεόφραστος, έζησε περίπου το 371-287 π.Χ. στην Ερεσό της Λέσβου, περιοχή ιδανική για μελέτες βιογεωγραφίας, εξελικτικής και διαφοροποίησης σε είδη.
  • Το 10% των 1.800 ειδών που απαντώνται στην Κρήτη και την Κάρπαθο είναι ενδημικά, στοιχείο που κάνει μοναδικές τις 2 περιοχές.
  • Όταν στην Ελλάδα καταγράφονται 6.000 φυτά, στη Γερμανία αντίστοιχα ανέρχονται σε μόλις 3.000.
  • Το Άγιο όρος, που έχει ιδιαίτερα σπάνια και πλούσια φύση, αποτελεί από τους αγαπημένους προορισμούς του κ. Στριντ.
  • Αγαπημένο του λουλούδι είναι τα αμάραντα Helichrysum sibthorpii, που εμφανίζεται αποκλειστικά στην κορυφή του Αγίου Όρους.
  • Ένα από τα φυτά που έχει «ανακαλύψει» ο κ. Στριντ στην ελληνική φύση είναι η Αρενάρια της Λευκάδας γνωστή με το επιστημονικό όνομα Arenaria Leucadia Phitos & Strid 1994 της οικογένειας Caryophyllaceae. (φωτογραφία από τον «Αιθεροβάμωνα».)
  • Σε πρόσφατη διάλεξή του στη Χίο, ο κ.Στριντ υπογράμμισε ότι «το Αιγαίο είναι η κοιτίδα της επιστημονικής βοτανικής».

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Αρνε Στριντ γεννήθηκε το 1943 στο Κρίστιανσταντ της Σουηδίας. Σπούδασε βοτανολογία, χημεία και γενετική στο Πανεπιστήμιο Lund, από όπου αποφοίτησε το 1970.

Το διδακτορικό του έγινε σε πειραματική μελέτη για τη διαφοροποίηση και εξέλιξη ομάδας φυτών στην περιοχή του Αιγαίου και έλαβε την υψηλότερη βαθμολογία, ενώ τιμήθηκε με το αμερικανικό βραβείο Jesse M. Greenman ως η καλύτερη διατριβή επιστημονικής ταξινόμησης των φυτών της χρονιάς.

Διετέλεσε καθηγητής Βοτανολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Επίσης, καθηγητής φυτογεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ και διευθυντής του Βοτανικού Κήπου και του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της ίδιας πόλης. Από το 2011 είναι επίτιμος καθηγητής στο Βοτανικό Κήπο και Μουσείο του Βερολίνου.

Έχει ταξιδέψει εκτεταμένα για επιστημονικές μελέτες, κυρίως στην Ελλάδα, όπου βρέθηκε για πρώτη φορά το 1964, καθώς και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων.

Έχει γράψει 12 βιβλία και έχει δημοσιεύσει πάνω από 140 επιστημονικές μελέτες (περίπου 6000 σελίδες) στους τομείς της επιστημονικής ταξινόμησης, της βιοσυστηματικής, της φυτογεωγραφίας, και της εξελικτικής, δίνοντας έμφαση κυρίως στη χλωρίδα της Ελλάδας. Ακόμα, έχει δημιουργήσει ιδιωτική συλλογή βοτανικής στο υπόγειο του σπιτιού του.

Απόσπασμα έκδοσης: 

Περισσότερα: Κειμένο για τα απειλούμενα με εξαφάνιση φυτά της Ελλάδας 

http://logioshermes.blogspot.com/2012/07/blog-post_3398.html 

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Δημοφιλείς αναρτήσεις