Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Πώς να αντιδράσουμε

Bigbook.gr.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=218674
Φωτογραφία: http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=218674

Πώς να αντιδράσουμε στη συντελεσμένη καταστροφή της Ελλάδας και της ζωής μας; Τί μπορούμε να κάνουμε, τί περνάει από το χέρι μας; Το ψάξιμο για τα πραγματικά αίτια του σημερινού εφιάλτη και η συνειδητοποίησή τους είναι η ρεαλιστική δυνατότητα να συνεργήσουμε στη λύση. Η λύση δεν μπορεί να είναι συνταγή, δεν θα προκύψει από «ευφυείς» οικονομολόγους. Η λύση θα γεννηθεί όσο μεγαλώνει το πλήθος των πολιτών που συνειδητοποιούν, με καθαρή ματιά, τα αίτια της καταστροφής και τους στόχους της ανάκαμψης. Περνάει από το χέρι σου να διαβάσεις το βιβλίο που κρατάς. Και να το κάνεις να περάσει σε πολλούς, από χέρι σε χέρι.

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης (Παρίσι). Δίδαξε Φιλοσοφία, Πολιτιστική Διπλωματία και Συγκριτική Οντολογία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Ελλάδας. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Πώς να αντιδράσουμε στη συντελεσμένη καταστροφή της Ελλάδας και της ζωής μας; Τί μπορούμε να κάνουμε, τί περνάει από το χέρι μας; Το ψάξιμο για τα πραγματικά αίτια του σημερινού εφιάλτη και η συνειδητοποίησή τους είναι η ρεαλιστική δυνατότητα να συνεργήσουμε στη λύση. Η λύση δεν μπορεί να είναι συνταγή, δεν θα προκύψει από «ευφυείς» οικονομολόγους. Η λύση θα γεννηθεί όσο μεγαλώνει το πλήθος των πολιτών που συνειδητοποιούν, με καθαρή ματιά, τα αίτια της καταστροφής και τους στόχους της ανάκαμψης. Περνάει από το χέρι σου να διαβάσεις το βιβλίο που κρατάς. Και να το κάνεις να περάσει σε πολλούς, από χέρι σε χέρι.

Ο Χρήστος Γιανναράς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Αθήνας, της Βόννης και της Σορβόννης (Παρίσι). Δίδαξε Φιλοσοφία, Πολιτιστική Διπλωματία και Συγκριτική Οντολογία σε πανεπιστήμια της Γαλλίας, της Ελβετίας, της Ελλάδας. Επιφυλλιδογραφεί σε εφημερίδες παρεμβαίνοντας στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

ΣΚΙΠΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ( 1881 - 29 Σεπτεμβρίου του 1952) "Στον Κωστή Παλαμά"

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).


Φωτογραφία: ΣΚΙΠΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ (  1881 - 29 Σεπτεμβρίου του 1952)

"Στον Κωστή Παλαμά"
(Το ποίημα που απάγγειλε στην κηδεία του Παλαμά)

Μέσ' από τα κάγκελα τ' αόρατα
της απέραντής μας φυλακής,
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής
κι έπεσες σα δρυς
από τα χτυπήματα
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα
της καινούργιας Χαραυγής.

Κι έπεσες καθώς από σεισμό
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα
κάποιου πανάρχαιου ναού.
Σα ναός, οπού χτυπιέται
απ' τα βόλια των βαρβάρων.
Σαν τον Παρθενώνα,
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.

Μάτια στερεμένα από τις τόσες
συμφορές,
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.

Θα σε κλάψουνε μια μέρα
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν
έναν - ένα,
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους
κι αντικρύσουν τι ερημιές
εσκορπίσανε στο διάβα τους
σ' αναρίθμητες καρδιές.

Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου
το Αχερούσιο, το στερνό,
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.
Ο καθένας ένα στίχο σου
ψέλνοντας μελωδικό,
σε ξεπροβοδάνε
με τα μύρια σου τραγούδια,
που βουίζουν σα μελίσσια
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,
ω μεγάλε ραψωδέ μας.

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - Γ. Χατζίνης, Σ. Μαυροειδή -Παπαδάκη, Σ. Σκίπης, Ελλη Αλεξίου, Γ. Βαλέτας, Γ. Λαμπρινός, το Σεπτέμβρη του 1943

ΣΚΙΠΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ( 1881 - 29 Σεπτεμβρίου του 1952)

"Στον Κωστή Παλαμά"
(Το ποίημα που απάγγειλε στην κηδεία του Παλαμά)

Μέσ' από τα κάγκελα τ' αόρατα
της απέραντής μας φυλακής,
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής
κι έπεσες σα δρυς
από τα χτυπήματα
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα
της καινούργιας Χαραυγής.

Κι έπεσες καθώς από σεισμό
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα
κάποιου πανάρχαιου ναού.
Σα ναός, οπού χτυπιέται
απ' τα βόλια των βαρβάρων.
Σαν τον Παρθενώνα,
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.

Μάτια στερεμένα από τις τόσες
συμφορές,
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.

Θα σε κλάψουνε μια μέρα
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν
έναν - ένα,
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους
κι αντικρύσουν τι ερημιές
εσκορπίσανε στο διάβα τους
σ' αναρίθμητες καρδιές.

Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου
το Αχερούσιο, το στερνό,
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.
Ο καθένας ένα στίχο σου
ψέλνοντας μελωδικό,
σε ξεπροβοδάνε
με τα μύρια σου τραγούδια,
που βουίζουν σα μελίσσια
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,
ω μεγάλε ραψωδέ μας.

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - Γ. Χατζίνης, Σ. Μαυροειδή -Παπαδάκη, Σ. Σκίπης, Ελλη Αλεξίου, Γ. Βαλέτας, Γ. Λαμπρινός, το Σεπτέμβρη του 1943

Ρεβανί Θεσσαλονίκης

Στελα Παναγιωτιδου.
Φωτογραφία: 200 γρ σιμιγδαλι ψιλο
150 γρ φαρι  ναπ
250 γρ ζαχαρη
100 γρ  γαλα
 4 η 5 αυγα
2,5 γρ αλατι
1 βανιλια
λιγη μαστιχα Χιου
Σιροπι.
600 γρ ζαχαρη
600 γρ νερο
50 γμ μαργαρινη
χυμο ενος λεμονιου.
Ρεβανί Θεσσαλονίκης
 
200 γρ σιμιγδαλι ψιλο
150 γρ φαρι ναπ
250 γρ ζαχαρη
100 γρ γαλα
4 η 5 αυγα
2,5 γρ αλατι
1 βανιλια
λιγη μαστιχα Χιου
Σιροπι.
600 γρ ζαχαρη
600 γρ νερο
50 γμ μαργαρινη
χυμο ενος λεμονιου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις