ΦΡΙΝΤΕΝΣΡΑΙΧ ΧΟΥΝΤΕΡΤΒΑΣΕΡ( 15 Δεκεμβρίου 1928 - 19 Φεβρουαρίου 2000)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

 

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

 

ΦΡΙΝΤΕΝΣΡΑΙΧ ΧΟΥΝΤΕΡΤΒΑΣΕΡ( 15 Δεκεμβρίου 1928 - 19 Φεβρουαρίου 2000) -Aυστριακός ζωγράφος και αρχιτέκτονας.
""Ένας άνθρωπος σε ένα νοικιασμένο διαμέρισμα πρέπει να μπορεί να σκύψει έξω από το μπαλκόνι του σε απόσταση όσο το χέρι του να γδάρει την λιθοδομή. Και πρέπει να του επιτραπεί να μπορεί να πάρει μία μακριά βούρτσα και να βάψει τον εξωτερικό τοίχο, όσο φτάνει το χέρι του. Κατ' αυτόν τον τρόπο θα είναι γνωστό σε όλους τους διαβάτες του δρόμου αυτού, αλλά και τους γείτονες του, πως σε αυτό το διαμέρισμα μένει κάποιος που είναι διαφορετικός από τους φυλακισμένους, σκλαβωμένους, συμβατικούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας".

ΑΝΤΡΕ ΜΠΡΕΤΟΝ ( (19 φεβρουαρίου 1896 - 28 Σεπτεμβρίου 1966)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

19 Φεβρουαρίου ·

 

 

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

 

ΑΝΤΡΕ ΜΠΡΕΤΟΝ ( (19 φεβρουαρίου 1896 - 28 Σεπτεμβρίου 1966)
Πάντα για πρώτη φορά
Πάντα για πρώτη φορά
Μετά βίας σε γνωρίζω εξ όψεως
Επιστρέφεις εκείνη την ώρα της νύχτας σε ένα σπίτι
πλάγια απ' το παράθυρό μου
Σπίτι ολάκερα φανταστικό
Είναι εκεί που από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο
Μέσα στο απαράβατο σκοτάδι
Περιμένω να συμβεί μία φορά ακόμα το συναρπαστικό ρήγμα
Το ρήγμα το μοναδικό
Στην πρόσοψη και στην καρδιά μου
Όσο πιο κοντά σου έρχομαι
Στην πραγματικότητα
Όσο περισσότερο το κλειδί τραγουδά στην πόρτα του άγνωστου δωματίου
Όπου μου φανερώνεσαι μονάχη
Στην αρχή ενώνεσαι ακέραιη με τη φωτεινή
Τη φευγαλέα γωνία μιας κουρτίνας
Είναι χωράφι γιασεμιών που ατένισα χαράματα
σε ένα δρόμο στα περίχωρα της Grasse
Με το διαγώνιο ράπισμα των κοριτσιών ενώ συλλέγουν
Πίσω τους τα σκοτεινά να πέφτουνε φτερά των γυμνωμένων φυτών
Μπροστά τους η πλατεία εκτυφλωτικού φωτός
Η αυλαία αόρατα ανεβασμένη
Σ' έναν παροξυσμό τα άνθη συρρέουν όλα μέσα
Είσαι εσύ σε πάλη ενάντια στην ώρα εκείνη την τόσο μακριά ποτέ
αρκετά θολή μέχρι τον ύπνο
Εσύ σαν να μπορούσες να 'σαι
Η ίδια παρά τ' ότι εγώ δε θα σε συναντήσω ίσως
ποτέ
Κάνεις να φαίνεται σα να μην ξέρεις πως σε παρακολουθώ
Με τρόπο θαυμαστό δεν είμαι πλέον σίγουρος ότι το ξέρεις
Η απραξία σου μου φέρνει δάκρυα στα μάτια
Ένα σμήνος ερμηνείες περιβάλλει την κάθε σου χειρονομία
Είναι ετούτο ένα κυνήγι του μελιού
Είναι καρέκλες κουνιστές του καταστρώματος είναι κλαδιά
που κινδυνεύεις να σε γδάρουν μες στο δάσος
Είναι σε μια βιτρίνα της οδού Notre-Dame-de-Lorette
Δυο σταυρωμένες γάμπες όμορφες πιασμένες με ψηλές κάλτσες
Που ξεχειλώνουν στην καρδιά ενός μεγάλου άσπρου τριφυλλιού
Είναι μια μεταξένια σκάλα που ξεδιπλώνεται πάνω από τον κισσό
Είναι
Τι άλλο από την κλίση μου πάνω από τον γκρεμό και από την δική σου απουσία
Βρήκα το μυστικό κλειδί
Του να σε αγαπώ
Πάντα για πρώτη φορά http://trenopoiisis.blogspot.gr/2011/10/andre-breton.html

Το Ν δονεί τον Νου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε την ενημέρωση κατάστασης του χρήστη Δεσποινα Κληρονομου.

18 Φεβρουαρίου ·

Δεσποινα Κληρονομου

Αγαπημένοι μου,
Γιατί έκοψαν το γράμμα ν από τις καταλήξεις των λέξεων ξέρετε; Το Ν δονεί τον Νου ( όχι το μυαλό που είναι εργαλείο του ). Όταν ο Νους δονείται παράγει ορθές σκέψεις, βγάζει σωστά συμπεράσματα, ωθεί σε ορθές πράξεις. Απεγκλωβίζεται από φόβους που έρπουν στη χαμηλόσυχνη γήινη πραγματικότητα και ελεύθερος, καθαρός μπορεί να επικοινωνεί απ’ ευθείας με το Φως και το Θείον. Όταν ο Νους εμφορείται από το Φως και το Θείον, κατευθύνει ως Ηνίοχος το άρμα της Ψυχής με ασφάλεια στη νίκη. Αυτό ακριβώς που φοβούνται όλοι οι εξουσιαστές που μας θέλουν υπόδουλους, χωρίς κρίση και φοβισμένους για να μπορούν να μας χειραγωγούν και να μας εκμεταλλεύονται.
Δώστε στον εαυτό σας μιαν ευκαιρία μερικών δευτερολέπτων: Πείτε δυνατά ΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ και παρατηρείστε ταυτόχρονα τι γίνεται στο κεφάλι σας. Επαναλάβετέ το δυο και τρεις. Κι αν θέλετε μπορείτε να το κάνετε καθημερινά σαν διαλογισμό.
Το ξέρετε ότι ο παγκόσμιος, συμπαντικός ήχος του ΟΜ που νομίζουμε ότι μας δόθηκε από την Ανατολή. είναι η παράφραση του ΟΝ; Το ξέρετε ότι όταν το προφέρουμε δηλώνουμε στο Σύμπαν ότι είμαστε ένα νοήμων ον, υπεύθυνο και δημιουργικό και ότι έτσι αξίζουμε , επιθυμούμε και απαιτούμε να μας αντιμετωπίζει και να ανταποκρίνεται σε μας;
Αγαπημένοι μου, ακόμη και τώρα δεν είναι αργά να σκύψουμε στη γλώσσα που κληρονομήσαμε σαν Συμπαντικό Δώρο. Ας την ξαναψάξουμε και ας την ξαναθυμηθούμε. Πρώτη δεσμεύομαι να το κάνω εγώ . Ας την αφήσουμε να ξαναμπολιάσει τον Νου και την Καρδιά μας. Ας της επιτρέψουμε να μας μεταμορφώσει από κουρασμένα, φοβισμένα ανθρωπάκια σε Ελεύθερους Ανθρώπους. Ας της επιτρέψουμε να μας θυμίσει τον Εαυτό μας και την Αποστολή μας πάνω στη Γη. Ο Έλλην και η Ελλάς είναι Φως.
Ας αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε την γλώσσα μας νοηματικά και όχι συμβατικά όπως εκείνοι που έχουν άγνοια.
Στις πιέσεις που δεχόμαστε από εκείνους που μας θέλουν υπόδουλους ας απαντήσουμε μέσω της σωστής χρήσης της Γλώσσας μας, στις καθημερινές επικοινωνίες και συναλλαγές μας, ότι οι Έλληνες δεν σκύβουμε το πνεύμα μας και δεν παραδίνουμε την καρδιά και τις ιερές μας παρακαταθήκες και ότι ακόμη κι αν γονατίσαμε ήρθε πια ο καιρός να ξαναπηδήξουμε πάνω και να ρίξουμε την αύρα μας σ’όλη τη Γη χάριν της Ανθρωπότητας.
Αν όχι εμείς, τότε ποιοι; Αν όχι τώρα, τότε πότε;
Η βοήθεια και η δύναμις πηγάζουν έσωθεν. Η βοήθεια που έρχεται απ’ έξω συχνά δημιουργεί αβάσταχτες υποχρεώσεις κι εμείς οι Έλληνες το έχουμε βιώσει στο πετσί μας. Δεν είναι τυχαίο που οι ξένοι σπεύδουν να μας βοηθήσουν και να μας σώσουν. Γιατί; Γιατί τους βολεύει να τους υπηρετεί ο Έλληνας. Τον Έλληνα όμως δεν τον βολεύει να υπηρετεί παρά μόνον το Φως και την Ελευθερία!
Σας προσκαλώ σ’ αυτόν τον αναίμακτο αλλά ουσιαστικό αγώνα και σας φιλώ
Δέσποινα