Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εορτολόγιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εορτολόγιο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-26/07/2017

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-26/07/2017
Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου (138 - 160 μ.Χ.). Ήταν κόρη των ευσεβών Χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας, οι οποίοι φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή της, όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα.
Μετά το θάνατο των γονέων της, η Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στην Ρώμη και στα περίχωρα της πόλης, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού. Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα. Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα. Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα - καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη - για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ' άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους. Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα.
Στα Τέμπη ένας ειδωλολάτρης άρχοντας την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε καρτερικά, για να τελειωθεί με δια αποκεφαλισμού θάνατο.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.




Καστοριά - Τοιχογραφία του Προφήτη Ηλία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ
www.monastiriaka.gr
Καστοριά - Τοιχογραφία του Προφήτη Ηλία στο Βυζαντινό Ναό των Αγίων Αναργύρων (11ος αιώνας).
_____Ο προφήτης Ηλίας κατά την παράδοση _____
Όταν αστράφτει και βροντάει πιστεύεται ότι ο προφήτης Ηλίας κυνηγάει το δράκο ή το διάβολο με το άρμα του στον ουρανό, χρησιμοποιώντας ως όπλο τον κεραυνό.
Στη Σωζόπολη μάλιστα της Ανατολικής Ρωμηλίας, πίστευαν ότι όλο το 24ωρο «ο Άι Λιας τριγυρνά τον κόσμο με το άρμα του κι όταν βροντά και αστράφτει κυνηγά διαβόλους», ενώ στην Αδριανούπολη ότι διασχίζει τους ουρανούς πάνω στο άρμα του που σέρνουν τέσσερα πύρινα άλογα. Όταν τα χτυπούσε με το μαστίγιο ακούγονταν οι αστραπές· από το άρμα ακούγονταν οι βροντές και όταν οι τροχοί του έβρισκαν σε πέτρες ακούγονταν κεραυνοί.

Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

Αγία Άννα στη Γερακιανή Λαγκάδα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
Στο βάθος της Γερακιανής λαγκάδας βρίσκεται το εξωκλήσι της Αγίας Άννας. Η εκκλησία είναι χτισμένη περίπου το 1850 πάνω σε βράχο στα ερείπια άλλης…
iscreta.gr


Στο βάθος της Γερακιανής λαγκάδας βρίσκεται το εξωκλήσι της Αγίας Άννας.
2

Η εκκλησία είναι  χτισμένη περίπου το 1850  πάνω σε βράχο στα ερείπια άλλης  εκκλησίας.  Κάτω  από το ιερό αναβλύζει πηγή με παγωμένο, πεντακάθαρο νερό. Τα χωριά Αρμάχα και Γεράκι υδρεύονται από εκεί.
Περικλείεται από τα βουνά Βουργιωμένο, Σαρακινό και Αφέντη.
Το τοπίο είναι επιβλητικό και υπέροχο. Το μάτι στο βάθος συναντά το Κρητικό πέλαγος. Τα ψηλά βουνά με τους αιωνόβιους πρίνους και τις καρυδιές συνθέτουν ένα μοναδικό, καταπληκτικό  τοπίο.
Η πρόσβαση γίνεται από το χωριό Γεράκι με καλό χωματόδρομο ( 40 λεπτά μετά το Γεράκι) αλλά και από το οροπέδιο Λασιθίου .
Ο Θρύλος …

3 

Η περιοχή ανήκε σε Μπαρίτες Τούρκους. Όταν η πρώτη εκκλησία της Αγίας Άννας καταστράφηκε από τους 
Τούρκους, η εικόνα της Αγίας έφυγε να μην πέσει στα χέρια αλλόθρησκων και πήγε στην Κερά Φωτεινή , στη Χαύρα στη σχισμή ενός βράχου. (300 μέτρα βόρεια της εκκλησίας)
Τη βρίσκανε οι πιστοί , την έφερναν πίσω αλλά αυτή 
ξαναέφευγε μέχρι που κρύφτηκε βαθειά στο βράχο
και εκεί είναι ακόμα…
Κατά τον Αντώνη Θ. Βασιλάκη (ερευνητή προϊστορικών 
γραφών)  Στο όρος Λυκαίο της Πελοποννήσου (Αρκαδίας), όπου 
λατρευόταν ο Δίας Λαφύστιος (από εκεί ήρθε με  τους  Αρκάδες ,    η λατρεία , στην Γερακιανή λαγκάδα) και γινόταν κρυφά ανθρωποθυσίες, υπήρχε η  πηγή  κοντά στο  ιερό με τις τρεις νύμφες που λατρευόταν σε αυτήν.
 Μια από αυτές ήταν η Αγνώ (ησημερινή Άννα). Σε εποχή 
ξηρασίας,ο ιερέας,έκοβε ένα κλαδί βελανιδιάς και τάρασε  τα νερά της πηγής. Τότε σηκωνόταν σύγνεφο και άρχιζε να 
βρέχει.Η πηγή  στην  Γερακιανή  λαγκάδα  , είναι από την  μινωική  εποχή. 

Γύρωστο1952-53,πάνω από την Αγιά Άννα , στο σόπατο, 
σύνορο νομού Ηρακλείου – Λασυθίου,  βρεθήκαν μινωικά
 κεραμικά. Εκεί πρέπει να είναι ο βωμός του Δια. Η περιοχή 
είναι αρχαιολογικά, ανεξερεύνητη….
5 

Την εκκλησία της Αγίας Άννας και φυσικά την ευρύτερη 
περιοχή την επισκέπτονται πλήθος τουρίστες κατά  τους  θερινούς μήνες. (οργανώνονται εκδρομές)  Γίνεται μεγάλο πανηγύρι και πλήθος πιστών πηγαίνει στη 
Χάρη της. (25 Ιουλίου)
45

Οι βοσκοί καλοδέχονται τους προσκυνητές με άφθονο κρασί ,ρακή,τυρί και κρέας από τα ζώα τους. Είναι πολύ συνισθισμένο να “τάζουν” στη χάρη της Αγίας ένα πολύ καλό ζώο . Για να εκπληρωθεί το τάμα ή να ευχαριστήσουν την προστάτιδά τους Αγία.

1

Για το χωριό Γεράκι μπορείτε να δείτε εδώ
1379547_10200157956271865_1155709518_n 
επιμέλεια - φωτογραφίες: Παπουτσάκη Βασιλική


Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

Αγία Χριστίνα η μεγαλομάρτυς 24/07/2017

 
Παναγία μου,μητέρα της αγάπης ..Αγγελιοφόρε των ουρανών
Αγία Χριστίνα η μεγαλομάρτυς 24/07/2017
Το αδιάφθορο Λείψανο της Μεγαλομάρτυρος Χριστίνας, άγνωστο πότε, μεταφέρθηκε από την Συρία όπου μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε σε Ναό προς τιμήν της στην περιοχή του Ιερού Παλατίου, απ’ όπου αφαιρέθηκε κατά την Φραγκοκρατία και μεταφέρθηκε στη Βενετία. Το 1252 μ.Χ. το Λείψανο κατατέθηκε στη Μονή του Αγίου Μάρκου στο Τορσέλλο και το 1340 μ.Χ. μεταφέρθηκε στο Ναό του Αγίου Ματθαίου στο Μουράνο. Το 1435 μ.Χ. ο Πάπας Ευγένιος Δ’ διέταξε την μεταφορά του στο Ναό του Αγίου Αντωνίου, επίσης στο Τορσέλλο. Το 1793 μ.Χ. μεταφέρθηκε στη Μονή της Μάρτυρος Ιουστίνης Βενετίας και το 1810 μ.Χ. στο Ναό του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου, όπου και σήμερα φυλάσσεται, κατατεθημένο σε κρυστάλλινη λάρνακα.

Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.
 
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ
www.monastiriaka.gr
Οσία Πελαγία η Τηνία - Εορτάζει στις 23 Ιουλίου.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ
Η εύρεση της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας, έγινε ύστερα από όραμα της Αγίας Πελαγίας.
Την Κυριακή 9 Ιουλίου 1822μ.Χ. βλέπει στον ύπνο της μία μεγαλοπρεπή κυρία με φωτοστέφανο, η οποία της εξηγεί πόσο υπέφερε θαμμένη τόσα χρόνια κάτω από το χώμα. Της ζήτησε όταν ξημερώσει να επισκεφθεί τον επίτροπο εσωτερικών υποθέσεων της Μονής και να του ανακοινώσει την επιθυμία της να αποκαλυφθεί το ερειπωμένο θαμμένο μέγαρό της στον αγρό του Αντ. Δωξαρά.
Όταν ξύπνησε κατάλαβε ότι η κυρία ήταν η Θεοτόκος και ότι το μέγαρο ήταν προφανώς ο Ναός Της. Της γεννήθηκαν όμως αμφιβολίες για το κατά πόσο μπορεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει σε εκείνη την άσημη ταπεινή και το πώς θα έπρεπε να υποφέρει τους χλευασμούς και τις κοροϊδίες του δύσπιστου κόσμου. Έτσι αποφάσισε να μην αναφέρει τίποτα.
Την επόμενη Κυριακή 16 Ιουλίου 1822 μ.Χ., εμφανίζεται και πάλι στον ύπνο της η ίδια Κυρία δίνοντας και πάλι την ίδια παραγγελία. Η Πελαγία δεν είχε πλέον καμία αμφιβολία ότι ήταν η εκλεκτή από την Θεοτόκο, αλλά και πάλι την απέτρεψαν οι αμφιβολίες.
Όταν και την τρίτη Κυριακή 23 Ιουλίου 1822 μ.Χ. εμφανίζεται στον ύπνο της με στεναχωρημένο, αλλά αυστηρό ύφος ζητώντας εξηγήσεις για την αγνόηση της παραγγελίας της, η Πελαγία αποφασίζει πλέον να προχωρήσει χωρίς να ολιγωρήσει.
Την ίδια μέρα η Πελαγία κατέφυγε στην Ηγουμένη η οποία γνωρίζοντας τον ενάρετο βίο της την πίστεψε και επισκέφθηκε τον επίτροπο. Ο επίτροπος με την σειρά του ειδοποίησε με την συνοδεία της Πελαγίας τον Μητροπολίτη της Τήνου ο οποίος προσκαλεί τον λαό της Τήνου στον Μητροπολιτικό ναό των Ταξιαρχών, παρακαλώντας τον να συνδράμουν για τον σκοπό αυτό σε χρήμα ή και σε εργασία.
Ο λαός πρόθυμα άρχισε τις ανασκαφές στις αρχές Σεπτεμβρίου 1822 μ.Χ. από τις οποίες αποκαλύφθηκαν ο αρχαίος ναός του Διονύσου και ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Ωστόσο δεν βρέθηκε κανένα ίχνος εικόνας πράγμα που επισκίασε το θετικό κλίμα και οδήγησε τον κόσμο σιγά, σιγά στην εγκατάλειψη του εγχειρήματος. Η Πανώλη θέριζε εκείνη την εποχή, πράγμα που ο επίτροπος το θεώρησε θεία τιμωρία.
Σε συνεργασία πάλι με τον Μητροπολίτη Τήνου συγκαλούν και πάλι τον λαό της Τήνου με την ίδια έκκληση ορίζοντας επιπλέον και μια επιτροπή ελέγχου του έργου. Όσο οι εργασίες δεν έφερναν αποτέλεσμα, ο λαός χλεύαζε και κατηγορούσε την Πελαγία ως ονειροπόλα.
Με δάκρια στα μάτια η Πελαγία ζητά την βοήθεια της Παναγίας, η οποία της αποκαλύπτει πλέον το ακριβές σημείο στο οποίο ήταν θαμμένη η εικόνα Της.
Στις 30 Ιανουαρίου 1823 μ.Χ., μετά από την υπόδειξη της εν λόγω θέσης, η αξίνα του Δημ. Βλάσση προσκρούει στο θαυματουργό εικόνισμα! http://www.saint.gr/2044/saint.aspx

Οσία Πελαγία η Τηνία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ
www.monastiriaka.gr
Οσία Πελαγία η Τηνία - Εορτάζει στις 23 Ιουλίου.
Η Πελαγία ήταν κόρη του παπά Νικηφόρου Νεγρεπόντη. Η μητέρα της ήταν από τον Τριπόταμο της Τήνου και άνηκε στην οικογένεια Φραγκούλη. Γεννήθηκε το 1752 μ.Χ. στο χωριό Κάμπο της Τήνου και το κοσμικό της όνομα ήταν Λούκια. Από διάφορα έγγραφα φαίνεται ότι είχε ακόμα τρεις αδελφές. Η οικογένειά της διακρινόταν για την αγνή πίστη και την προσήλωση στα θρησκευτικά ιδεώδη.
Λίγα χρόνια μετά τη γέννηση της Λουκίας ο πατέρας της πέθανε. Ήταν τότε 12 χρονών και έδειχνε σημάδια έντονης επιθυμίας να αφιερωθεί και να υπηρετήσει το θέλημα του Θεού. Οι δυσκολίες της ζωής έκαναν την μητέρα της να τη στείλει στον Τριπόταμο, στην κάπως πιο ευκατάστατη αδελφή της. Εκεί η Λούκια έμεινε τρία χρόνια και συχνά επισκεπτόταν την άλλη θεία της, που ήταν μοναχή στη Μονή Κεχροβουνίου. Ένοιωσε τότε επιτακτική την ανάγκη ν' ακολουθήσει τον μοναχικό βίο και σε ηλικία 15 χρονών μπήκε στο Μονστήρι σαν δόκιμη, υπό την επίβλεψη της θείας της μοναχής Πελαγίας. Όταν ήλθε η ώρα έγινε και η ίδια μοναχή με το όνομα Πελαγία.
Ως μοναχή αφοσιώθηκε με ψυχή και σώμα στην λατρεία του Θεού και στην ανακούφιση των πασχόντων. Η αγνότητα της ψυχής της, η οσιότητα της ζωής της, η αυταπάρνηση της, η μυστική ζωή της κι ο πόθος της για λύτρωση συντέλεσαν ώστε η μοναχή Πελαγία να γίνει το «σκεύος εκλογής» για ν' αποκαλυφθεί σ' αυτήν η Παναγία για την εύρεση της Αγίας εικόνας της στον αγρό του Δοξαρά στην πόλη της Τήνου (30 Ιανουαρίου 1823 μ.Χ.), γεγονός που έμελλε να κάμει την Τήνο ιερό νησί και να κατατάξει την Πελαγία μεταξύ των Αγίων. Το γεγονός δε αυτό συνέβη όταν η Όσια ήταν 73 χρόνων και αρχιερέας Τήνου ήταν ο Γαβριήλ.
Η Οσία Πελαγία έκανε, με τις πρεσβείες της Παναγίας και τη χάρη του Θεού, αρκετά θαύματα πριν και μετά τον θάνατο της, ο όποιος ήλθε στις 28 Απριλίου 1834 μ.Χ. και τάφηκε στο ναό των Ταξιαρχών του μοναστηριού.
Το 1973 μ.Χ. όμως, κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός στο όνομα της, όπου φυλάσσεται και προσκυνείται η αγία κάρα της σήμερα. Ανακηρύχτηκε αγία με Συνοδική Πατριαρχική Πράξη στις 11 Σεπτεμβρίου 1970 μ.Χ. και η μνήμη της ορίστηκε να τιμάται στις 23 Ιουλίου, την ήμερα δηλαδή του οράματος της.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ
Η εύρεση της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας, έγινε ύστερα από όραμα της Αγίας Πελαγίας.
Την Κυριακή 9 Ιουλίου 1822μ.Χ. βλέπει στον ύπνο της μία μεγαλοπρεπή κυρία με φωτοστέφανο, η οποία της εξηγεί πόσο υπέφερε θαμμένη τόσα χρόνια κάτω από το χώμα. Της ζήτησε όταν ξημερώσει να επισκεφθεί τον επίτροπο εσωτερικών υποθέσεων της Μονής και να του ανακοινώσει την επιθυμία της να αποκαλυφθεί το ερειπωμένο θαμμένο μέγαρό της στον αγρό του Αντ. Δωξαρά.
Όταν ξύπνησε κατάλαβε ότι η κυρία ήταν η Θεοτόκος και ότι το μέγαρο ήταν προφανώς ο Ναός Της. Της γεννήθηκαν όμως αμφιβολίες για το κατά πόσο μπορεί κάτι τέτοιο να συμβαίνει σε εκείνη την άσημη ταπεινή και το πώς θα έπρεπε να υποφέρει τους χλευασμούς και τις κοροϊδίες του δύσπιστου κόσμου. Έτσι αποφάσισε να μην αναφέρει τίποτα.
Την επόμενη Κυριακή 16 Ιουλίου 1822 μ.Χ., εμφανίζεται και πάλι στον ύπνο της η ίδια Κυρία δίνοντας και πάλι την ίδια παραγγελία. Η Πελαγία δεν είχε πλέον καμία αμφιβολία ότι ήταν η εκλεκτή από την Θεοτόκο, αλλά και πάλι την απέτρεψαν οι αμφιβολίες.
Όταν και την τρίτη Κυριακή 23 Ιουλίου 1822 μ.Χ. εμφανίζεται στον ύπνο της με στεναχωρημένο, αλλά αυστηρό ύφος ζητώντας εξηγήσεις για την αγνόηση της παραγγελίας της, η Πελαγία αποφασίζει πλέον να προχωρήσει χωρίς να ολιγωρήσει.
Την ίδια μέρα η Πελαγία κατέφυγε στην Ηγουμένη η οποία γνωρίζοντας τον ενάρετο βίο της την πίστεψε και επισκέφθηκε τον επίτροπο. Ο επίτροπος με την σειρά του ειδοποίησε με την συνοδεία της Πελαγίας τον Μητροπολίτη της Τήνου ο οποίος προσκαλεί τον λαό της Τήνου στον Μητροπολιτικό ναό των Ταξιαρχών, παρακαλώντας τον να συνδράμουν για τον σκοπό αυτό σε χρήμα ή και σε εργασία.
Ο λαός πρόθυμα άρχισε τις ανασκαφές στις αρχές Σεπτεμβρίου 1822 μ.Χ. από τις οποίες αποκαλύφθηκαν ο αρχαίος ναός του Διονύσου και ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Ωστόσο δεν βρέθηκε κανένα ίχνος εικόνας πράγμα που επισκίασε το θετικό κλίμα και οδήγησε τον κόσμο σιγά, σιγά στην εγκατάλειψη του εγχειρήματος. Η Πανώλη θέριζε εκείνη την εποχή, πράγμα που ο επίτροπος το θεώρησε θεία τιμωρία.
Σε συνεργασία πάλι με τον Μητροπολίτη Τήνου συγκαλούν και πάλι τον λαό της Τήνου με την ίδια έκκληση ορίζοντας επιπλέον και μια επιτροπή ελέγχου του έργου. Όσο οι εργασίες δεν έφερναν αποτέλεσμα, ο λαός χλεύαζε και κατηγορούσε την Πελαγία ως ονειροπόλα.
Με δάκρια στα μάτια η Πελαγία ζητά την βοήθεια της Παναγίας, η οποία της αποκαλύπτει πλέον το ακριβές σημείο στο οποίο ήταν θαμμένη η εικόνα Της.
Στις 30 Ιανουαρίου 1823 μ.Χ., μετά από την υπόδειξη της εν λόγω θέσης, η αξίνα του Δημ. Βλάσση προσκρούει στο θαυματουργό εικόνισμα! http://www.saint.gr/2044/saint.aspx

Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

Όσιος Μενέλαος

Φωτογραφία της Ευτυχία Ψαλιδακη.
Φωτογραφία της Ευτυχία Ψαλιδακη.
 
 Η Ευτυχία Ψαλιδακη πρόσθεσε 3 νέες φωτογραφίες.
22 Ιουλίου 2Ο17
Εορτάζει Και τιμάτε Ή μνήμη τού
Όσιου Μενέλαου
++++++++++++++++++
ΌΣΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΝΕΛΑΕ ΠΡΈΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΗΜΩΝ. ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Βίος Αγίου
Ημερομηνία εορτής: 22/07/2017 Όσιος Μενέλαος
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 22 Ιουλίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Οσιος Μενελαος



 

Φωτογραφία της Ευτυχία Ψαλιδακη. 

Βιογραφία
Ο Άγιος Μενέλαος γεννήθηκε στην Πρεσινιέ της Γαλλίας περί το 700 μ.Χ. και καταγόταν από πολύ επιφανή αριστοκρατική οικογένεια.

Ήδη από πολύ μικρός ο Άγιος μας, προμηνούσε ότι θα ακολουθούσε το δρόμο όπου έδειξε ο Ιησούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλά εμπόδια, δυσκολίες και προκλήσεις καθώς ο πατέρας του, όταν ο Άγιος έφτασε σε ώριμη ηλικία, τον πίεζε να πάρει την επίσημη κοινωνική του θέση ως πρίγκιπας που ήταν και να νυμφευτεί μια γαλαζοαίματη. Ο νεαρός Μενέλαος απάντησε θαρρετά πως δεν ήθελε ποτέ του να παντρευτεί και λόγω των συνεχών διαμαχών με τον πατέρα του, αναγκάστηκε με σπαραγμό καρδίας να υποκύψει στα κοσμικά σχέδια του. Μετά από έντονη προσευχή και για να μην πέσει σε ανέντιμη πτώση συμβουλεύτηκε δύο από τους πιο στενούς και έμπιστους φίλους του, τον Σαββινίνο και τον Κώνστα και αποτολμούν και οι τρεις μαζί και φεύγουν από τον πατρικό ζυγό!
Καθοδηγούμενοι από την Θεία Πρόνοια εγκαταλείπουν την πόλη τους και φτάνουν στο ερειπωμένο, αρχαίο και ξακουστό Μοναστήρι του Μενά ή του Αγίου Μηνά. Αφού είχαν εγκατασταθεί για τα καλά στον ησυχαστικό τόπο, μια μέρα δέχτηκαν την επίσκεψη ενός νέου μοναχού: του Θεοφρίτου που τους πρότεινε να πάνε και να τεθούν κάτω από την πνευματική καθοδήγηση του Αγίου Εύδου. Έτσι εντάχθηκαν στη συνοδεία του.
Μετά από αρκετό καιρό οι παιδαριογέροντες ησυχαστές μας είχαν αποκτήσει μεγάλη φήμη και έφτασε τόσο μακριά που μια μέρα έφτασαν προ των πυλών της Μονής, η μητέρα του, η αδελφή της και η τέως μνηστή του. Αρχικά ο Άγιος πίστευε ότι ήλθαν για να του αλλάξουν γνώμη αλλά ώ των απείρων σου θαυμάτων Χριστέ! Του ζήτησαν με πόθο να τις οδηγήσει στην ένθεη ζωή του Χριστού και να τις χειροθετίσει Μοναχές!
Μετά από το παραπάνω περιστατικό, ένας μεγάλος αριθμός υποτακτικών - δόκιμων Μοναχών ήλθαν και υποτάχθηκαν κοντά στον Όσιο, ποθούντες την οδόν της ησυχαστικής ασκήσεως. Το μικρό και ερειπωμένο Μοναστήρι του ΜΕΝΑΤ αναπαλαιώθηκε και στη θέση του υπάρχει το θεόρατο Αββαείον - Λαύρα που θα πάρει το όνομα του Άγιου καθώς θεωρείται δεύτερος κτήτορας και ανακαινιστής του.
Ο Άγιος προείδε το τέλος του να βρίσκετε επί θύρας. Έτσι προετοίμασε με ιερές συμβουλές τους Αδελφούς και Πατέρες της Μονής και αφού πρότεινε τον διάδοχό του, αναχώρησε σε λίγες μέρες για τον λατρευτό του Νυμφίο-Χριστό.
Ο Άγιος Μενέλαος με τη Χάρη του Θεού, έκανε πολλά θαύματα, ενόσω βρισκόταν ακόμη εν ζωή, ως ηγούμενος. Παρακάτω αναφέρονται συνοπτικά πέντε από αυτά:
1) Ένας άνθρωπος, που τον έλεγαν Ροβέρτο, και καταγόταν από την Turonius υπέφερε από άσχημη παραλυσία, πήγε στην Θεία Λειτουργία, που έκανε ο Όσιος Μενέλαος ως ημιαγρυπνία, τον εσταύρωσε, τον κοινώνησε και έγινε εντελώς καλά και περπάτησε.
2) Μια γυναίκα που είχε χάσει το φως της, εννημένη στο Carantonio όπου τιμούσε ιδιαίτερα την Μητέρα του Θεού, ήλθε κι αυτή ως προσκυνήτρια σε μια Ακολουθία και μόλις συνάντησε τον Άγιο, αμέσως είδε.
3) Ένας άνδρας τυφλός εκ γενετής, ονόματι Karaldis, ευγενής από το Παρίσι, συνάντησε τον Γέροντα, ο οποίος εποίησε πηλόν από το αγίασμα της Μονής, τον εσταύρωσε εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και ώ του θαύματος άρχισε να βλέπει και να δοξάζει τον Θεό, ως ο τυφλός του Ευαγγελίου.
4) Ένα παιδί που το συνάντησε πεθαμένο, το είδε με τόσην αγαπητική δύναμη και συμπάθεια, που με την πύρινη ικετηρία του προς τον Κύριον της ζωής και του θανάτου, «ο τον θάνατον σκυλεύσας», τον επανέφερε πίσω στην ζωή.
5) Έχοντας ως υπόδειγμα τον θαυμαστόν πνευματικόν του προστάτη, Όσιο Βενέδικτο, εξέβαλε δαιμόνιον με μόνο ένα ράπισμα.

Ἀπολυτίκιον
Ηχος πλ. δ΄.
Των μοναστών τα πλήθη, τον καθηγητήν σε τιμώμεν Μενέλαε, δια σου γαρ την τρίβον, την όντως ευθείαν πορεύεσθαι έγνωμεν. Μακάριος ει, τω Χριστώ δουλεύσας, και εχθρού θριαμβεύουσα την δύναμιν, αγγέλων συνόμιλε, και ασκητών συμμέτοχε των μεγάλων. Μεθ ων πρέσβευε τω Κυρίω, ελεηθηναι τας ψυχας ημών.

Χιοπολίτιδας Αγίας Μαρκέλλας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.
 
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ
www.monastiriaka.gr
Η Αγία Μαρκέλλα η πολύαθλος και ένδοξος παρθενομάρτυς της Χίου - Εορτάζει στις 22 Ιουλίου.
Χίος - Στο κεφαλοχώρι της Βολισσού σε γραφική ακρογιαλιά βρίσκεται το κτιριακό συγκρότημα του Ιερού Προσκυνήματος της Χιοπολίτιδας Αγίας Μαρκέλλας. Εδώ είναι και ο τόπος που μαρτύρησε η Αγία (1500 μ.Χ.).

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Στις 21 Ιουλίου γιορτάζουν…

Φωτογραφία της Ευτυχία Ψαλιδακη.
Φωτογραφία της Ευτυχία Ψαλιδακη.

 
Φωτογραφία της Ευτυχία Ψαλιδακη. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Η Ευτυχία Ψαλιδακη πρόσθεσε 3 νέες φωτογραφίες.
21 Ιουλίου 2Ο17
Στις 21 Ιουλίου γιορτάζουν…
Και τιμάτε Ή μνήμη τών Αγίων
++++++++++++++++++

Άγιοι Συμεών ο δια Χριστόν σαλός και Ιωάννης
Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου
Άγιοι Ιούστος και Ματθαίος
Άγιοι Θεόφιλος, Τρόφιμος και άλλοι Δεκατρείς Μάρτυρες
*******************************************************************************

Άγιοι Συμεών ο δια Χριστόν σαλός και Ιωάννης.
Οι όσιοι πατέρες Συμεών και Ιωάννης, καταγόταν από την Έδεσσα της Συρίας και έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Ιουστίνου του νέου (περί το 518 μ.Χ.). Ήταν πολύ φίλοι και έτσι αποφάσισαν να πάνε μαζί στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσουν τούς Αγίους Τόπους. Αφού προσκύνησαν πήγαν στην Μονή του Αγίου Γερασίμου και έγιναν μοναχοί, από τον όσιο Νίκωνα. Πριν συμπληρωθούν όμως επτά μέρες στο μοναστήρι, έφυγαν για την έρημο όπου διέμειναν μαζί επί σαράντα χρόνια, κάτω από σκληρή άσκηση. Κατόπιν ο Συμεών επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα και εξέφρασε την επιθυμία μέσω της προσευχής του, να παραμείνει άγνωστος. Πράγματι ο Θεός οικονόμησε έτσι τα πράγματα, που ο Συμεών προσποιούνταν τον χαζό. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Έμεσα της Συρίας, επιτέλεσε πολλά θαύματα και ανεπαύθη εν Κυρίω φτωχός και ταλαιπωρημένος. Αργότερα έφθασε εκεί και ο Ιωάννης, όπου έμαθε για τον θάνατο του Συμεών και μετά από λίγο καιρό κοιμήθηκε και ο ίδιος.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς ἡνωμένοι δι’ ἐνθέου ἀγάπης, σύμψυχοι ὤφθητε ἐν πᾶσι τοῖς τρόποις, ὦ Ἰωάννη ὅσιε, καὶ θεῖε Συμεών, ὁ μὲν βίον ἔνθεον διελθῶν ἐν ἐρήμῳ, ὁ δὲ σοφοῖς σκώμμασι τὸν Βελιὰρ μωράνας· καὶ νῦν τῶν θείων ἄμφω ἀμοιβὴν καταρτυφῶντες, ἡμᾶς ἐποπτεύετε.Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν ὁ ποιὼν ἀεὶ μεθ᾽ ἡμῶν κατὰ τὴν σὴν ἐπιείκειαν, μὴ ἀποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ᾽ ἡμῶν· ἀλλὰ ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ κυβέρνησον τὴν ζωὴν ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός
Τὸν βίον εὐσεβῶς, ἐκτελέσαντες πίστει, δοχεῖα καθαρά, τῆς Τριάδος δειχθέντες, Συμεὼν Ἰωάννη τε, θεοφόροι Πανεύφημοι, νῦν αἰτήσασθε, τὸν ἱλασμὸν καὶ εἰρήνην, ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, καταπεμφθῆναι πλουσίως, Πατέρες πανόλβιοι.

Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου.
Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την Ιερατική κλίση και επάξια δια της θείας χάριτος, έγινε επίσκοπος Ραδοβυσδίου (νομός Άρτας). Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης και δια της θερμής του αγάπης και δια του αγίου παραδείγματος του, στήριζε το ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη. Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777 μ.Χ. Κατά την ήμερα της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του, αυτά ευωδίαζαν ουράνιο άρωμα. Μέρος από τα οστά των χεριών του, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δουσίκου – Τρικάλων. Λέγεται ότι ο Άγιος Παρθενίας υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των ζώων.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἀμέμπτως ἐβίωσας, ἐν ταπεινώσει πολλή, Παρθένιε Ὅσιε καὶ θεϊκῶν δωρεῶν, ἀξίως μετέσχηκας. Ὅθεν σου τὴν ἁγίαν, προσπτυσσόμενοι Κάραν, λαμβάνομεν θεραπείας, καὶ ψυχῶν σωτηρίαν διὸ σὲ Ἱεράρχα, ὕμνοις γεραίρομεν.Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Νέον καύχημα, της εκκλησίας, ως του πνεύματος, λαμπρόν δοχείον, ανεδείχθης Ιεράρχα Παρθένιε` των αρετών γαρ εργάτης γενόμενος της δωρεάς των Αγίων ηξίωσαι. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον
Ως Ιεράρχην του Σωτήρος ενθεώτατον και των Αγίων μιμητήν και ισοστάσιον ανυμνούμεν σε οι δούλοι σου θεοφόρε. Αλλ’ ως πρέσβης και μεσίτης προς τον Κύριον, καθικέτευε λυτρούσθαι πάσης θλίψεως.Τους βοώντας σοι, χαίροις Πάτερ Παρθένιε.

Άγιοι Ιούστος και Ματθαίος.
Οι Άγιοι Ιούστος και Ματθαίος μαζί με τον Θεόφιλο και τον Τρόφιμο (βλέπε 21 Ιουλίου), μαρτύρησαν επί Διοκλητιανού. Επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό, λιθοβολήθηκαν, πληγώθηκαν, ρίχτηκαν στη φωτιά και στο τέλος τους αποκεφάλισαν.
Άγιοι Θεόφιλος, Τρόφιμος και άλλοι Δεκατρείς Μάρτυρες.
Οι άγιοι αυτοί, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.) και διακρίθηκαν για το χριστιανικό τους θάρρος, στον διωγμό κατά των χριστιανών. Έμειναν πιστοί στην ομολογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και υποβλήθηκαν σε σειρά μαρτυρίων. Τους λιθοβόλησαν και ξέσκισαν τις σάρκες τους με σιδερένια όργανα. Έπειτα, έκαψαν τις πληγές τους με αναμμένες λαμπάδες. Επειδή όμως άντεχε ακόμα η ζωή τους, και το στόμα τους επαναλάμβανε τη χριστιανική ομολογία, τους αποκεφάλισαν

Δημοφιλείς αναρτήσεις