Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Θυμάσαι;

 
dinfo.gr
Είναι πάνω από 25 τα χρόνια που πέρασαν. Όμως ακόμη θυμάμαι…

Μη γίνεσαι θύμα

 
newside.gr
Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Κεντ, το να φέρεται κανείς…

Έρικα & Μαργαρίτα Μπρόγιερ

16.619 προβολές
Η αγάπη - Έρικα & Μαργαρίτα Μπρόγιερ (Cine Video)
Από την ταινία "Κάλλιο πέντε και στο χέρι" (1965)

πάρε με με το καλό να γίνω μούσι να με ξουρήσεις

...εν τώ τηγανίω τους μετέφερες;


-0:56
https://www.facebook.com/maria.dimitriou.5/posts/2289441944485908?__tn__=-R
142.201 προβολές
Τα Καλύτερα της Ατάκας
Καλημέρα!!
🎥🎬🎞️📼📺🔊😂😂😂😂😂🍿🍿🍿🍿🍿

«Ινδία: σύντομη ιστορία ενός μεγάλου πολιτισμού» Thomas R. Trautmann


Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
#ΝέαΚυκλοφορία: «Ινδία: σύντομη ιστορία ενός μεγάλου πολιτισμού», του Thomas R. Trautmann, στη σειρά: ο κοινός λόγος | https://www.cup.gr/book/india-ypo-ekdosi/
Η σύγχρονη Ινδία είναι μια ανερχόμενη οικονομική και
στρατιωτική δύναμη που η εμβέλειά της ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια της Νότιας Ασίας. Συνάμα, είναι κληρονόμος ενός πανάρχαιου και πολύμορφου πολιτισμού. Στο Μοχέντζο-ντάρο και στη Χαράππα, την 3η χιλιετία π.Χ., εμφανίστηκε ο πρώτος νοτιοασιατικός αστικός πολιτισμός· ακολούθησε τη 2η χιλιετία π.Χ. ο βεδικός ινδοάριος πολιτισμός, και σταδιακά διαμορφώθηκαν χαρακτηριστικά πολιτισμικά σχήματα που έκτοτε θα σφραγίσουν την κουλτούρα και την ιστορία της υποηπείρου.
Με τον πολιτισμό αυτόν η Δύση συνδιαλλέγεται με διάφορους τρόπους ήδη από την Αρχαιότητα, όπως δείχνουν τα ελληνοϊνδικά βασίλεια της βόρειας Ινδίας και του Αφγανιστάν. Το δικό τους ισχυρό αποτύπωμα άφησαν μεταγενέστερα η εμφάνιση του ισλάμ, στους νεότερους χρόνους η έλευση των Ευρωπαίων αποικιοκρατών, και στον 20ό αιώνα η αποαποικιοποίηση και η δημιουργία εθνικών κρατών. Η ινδική υποήπειρος υπήρξε το γιγάντιο πεδίο όπου συναντήθηκαν ποικίλες πληθυσμιακές ομάδες, θρησκείες και κουλτούρες, που η καθεμιά επηρέασε με τον δικό της τρόπο την κοινωνική, πνευματική, επιστημονική και τεχνολογική σφαίρα.
Το βιβλίο του Thomas Trautmann είναι ένας ασφαλής οδηγός σε τούτη την πολυδαίδαλη ιστορική διαδρομή, ένας οδηγός που δεν παρασύρεται σε βιαστικές υπεργενικεύσεις, αλλά βοηθά τον σύγχρονο αναγνώστη να γνωρίσει τις βασικές πτυχές του ινδικού πολιτισμού με τρόπο προσιτό, συνεκτικό και απόλυτα τεκμηριωμέν
Δείτε περισσότερα: https://www.cup.gr/book/india-ypo-ekdosi/

Πυθαγόρας ο Σάμιος



olympospress.blogspot.com
Πυθαγόρας ο Σάμιος: Ο μυστικιστής μαθηματικός της αρχαιότητας!!!

Τα μαθηματικά, όπως και η φιλοσοφία, είναι επιστήμες ικανές να αλλάξουν κάθε δεδομένο στη ζωή των ανθρώπων που ασχολούνται ενεργά μαζί τους. Τόσο ο μυστηριώδης κόσμος των αριθμών όσο και το απέραντο σύμπαν των φιλοσοφικών ιδεών μπορούν να «εγκλωβίζουν» αυτούς που βουτάνε στα βαθιά τους νερά.
Ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι αυτό του Πυθαγόρα, του ανθρώπου που συνδύασε αυτές τις δύο επιστήμες και άφησε πίσω του ένα μοναδικό έργο, αλλά και ένα μύθο γύρω από τη προσωπικότητα του.
Πριν ακόμα γίνει γνωστός για το ξεχωριστό μαθηματικό του ταλέντο, ο Πυθαγόρας είχε ήδη κάνει γνωστή τη παρουσία του στη μικρή τότε κοινωνία της Σάμου οπού γεννήθηκε.
Η ευφράδεια του λόγου του, η αμεσότητα με την οποία εξέφραζε κάθε καινοτόμα ιδέα του και η μεγάλη εξωστρέφεια του είχαν κερδίσει το σεβασμό των δασκάλων του αλλά και των μεγαλύτερων του.
Αναγνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες του, ο Θαλής που είχε αναλάβει τη μαθηματική εκπαίδευση του Πυθαγόρα ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με τον καλύτερο μαθητή του.
Αφού του μετέφερε κάθε πτυχή της γνώσης του, ο Θαλής τον προέτρεψε να ταξιδέψει στην Αίγυπτο και να συμβουλευτεί συγκεκριμένους ιερείς, οι οποίοι θα τον έκαναν «θεϊκότερο και σοφότερο από όλους τους ανθρώπους».
Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών και με το τυραννικό καθεστώς να περιορίζει τις πρωτοποριακές του ιδέες αλλά και τη διεύρυνση των γνώσεων του, ο Πυθαγόρας βρήκε την ευκαιρία να αρχίσει το ταξίδι του με προορισμό την Αίγυπτο.
Η... περιπέτεια που έζησε καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού του πέρα από τις γνώσεις, ενίσχυσε και την ήδη αξιόλογη προσωπικότητα του. Η καλή σχέση που διατηρούσε με τη θρησκεία μετατράπηκε σε λατρεία και από το ταλέντο του στα μαθηματικά απελευθερώθηκε μια τεράστια αγάπη προς την αστρονομία και τη γεωμετρία.
Οι Αιγύπτιοι ιερείς το πρώτο καιρό τον αντιμετώπισαν με δυσπιστία και τον ενέταξαν στον δικό τους τρόπο ζωής, θρησκείας και μάθησης που ήταν ομολογουμένως πολύ σκληρότερος από τα ελληνικά δεδομένα. Το πάθος του Πυθαγόρα για μάθηση όμως, σε συνδυασμό με την ευστροφία του, γρήγορα «έσβησαν» κάθε μικρή αμφιβολία .
Γυρνώντας στη Σάμο, ο γνωστός μαθηματικός ίδρυσε ένα διδασκαλείο και προσπάθησε να μεταδώσει τις γνώσεις του στους συμπατριώτες του. Μετά από λίγα χρόνια όμως, προφασιζόμενος την έλλειψη διάθεσης από τους συντοπίτες του, ταξίδεψε στη νότια Ιταλία για να βρει καινούργιους και περισσότερο συνεργάσιμους μαθητές.
Παράλληλα όμως, ίδρυσε και μια μυστικιστική θρησκευτική και πολιτική αδελφότητα για την οποία δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες, παρά μόνο ότι δημιούργησε πολλές αντιδράσεις.
Ακόμα και στις παραδόσεις του, ο Πυθαγόρας έκανε εμφανή την μυστήρια... ιδιοσυγκρασία του. Δεν άφηνε κανένα μαθητή να κρατά σημειώσεις, απαγόρευε στους περισσότερους να ρωτούν διευκρινήσεις και δεν άφησε κανένα κομμάτι από το μεγάλο του έργο να σωθεί γραπτό.
Ούτε το πασίγνωστο Πυθαγόρειο Θεώρημα, για το οποίο δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες.
Ακόμα δεν είναι γνωστό αν ο Πυθαγόρας ανακάλυψε μόνος ή με βοήθεια μαθητών το γνωστότερο θεώρημα του.
Η απλή πρόταση που λέει πως «σε κάθε ορθογώνιο τρίγωνο το τετράγωνο της υποτείνουσας είναι ίσο με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών» αποδείχτηκε με πλήρη ακρίβεια, λίγο καιρό πριν οι Βαβυλώνιοι προλάβουν να λύσουν πρώτοι το πρόβλημα.
Παρόλο όμως που η σχολή του ήταν από τις πιο γνωστές της εποχής, παρόλο που ο Πυθαγόρας είχε παγκόσμια φήμη και μεγάλο κοινό, η ιδιαίτερη προσωπικότητα του δημιούργησε αρκετούς εχθρούς.
Σίγουρα σε αυτό συνέβαλε και η ενεργή πολιτική και θρησκευτική παρουσία του. Αποτέλεσμα της αντιπάθειας που είχε δημιουργήσει, ήταν η καταστροφή της σχολής του από αντιπάλους του.
Η προσπάθεια του να συνδέσει τους αριθμούς με κάθε τι άλλο πάνω στο πλανήτη αλλά και η μυστικοπάθεια οδήγησαν στην απομάκρυνση του από την Ιταλία.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Πυθαγόρας συνέχισε τη διδασκαλεία του κυρίως με περιηγήσεις. Η φήμη του ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις του δημιούργησε εκ νέου προβλήματα.
Όπως και να έχει όμως, όση αμφισβήτηση και να είχε δεχτεί, κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί την τεράστια συνεισφορά του στους τομείς των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Η ιδιαίτερη περίπτωση του, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει τις... «καταστροφικές» συνέπειες του μαθηματικού ταλέντου.

Πεντανόστιμος και ελαφρύς Μουσακάς


xrysessyntages.gr
Πεντανόστιμος και ελαφρύς Μουσακάς – Μπουκιά και συγχώριο

Η Συνταγή είναι της κ. Marina Hatzidaki – “ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΕΡΕΣ / ΗΔΕΣ”. ΥΛΙΚΑ – ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΙΜΆΣ ΣΟΤΆΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΙΜΆ ΜΕ […]

Η Συνταγή είναι της κ. Marina Hatzidaki – “ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΕΡΕΣ / ΗΔΕΣ”.
ΥΛΙΚΑ – ΕΚΤΕΛΕΣΗ
ΚΙΜΆΣ

 

ΣΟΤΆΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΙΜΆ ΜΕ ΤΟ ΕΛΑΙΌΛΑΔΟ ΑΝΑΚΑΤΕΎΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΆ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΔΙΑΛΎΣΕΙ… 

ΣΤΗ ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΠΡΟΣΘΈΤΟΥΜΕ ΈΝΑ ΚΡΕΜΜΎΔΙ ΨΙΛΟΚΟΜΜΈΝΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΊΖΟΥΜΕ ΤΟ ΣΟΤΆΡΙΣΜΑ…

ΣΒΉΝΟΥΜΕ ΜΕ ΚΡΑΣΊ… ΌΤΑΝ ΕΞΑΤΜΙΣΤΕΊ ΤΟ ΚΡΑΣΊ ΠΡΟΣΘΈΤΟΥΜΕ ΤΑ ΜΠΑΧΑΡΙΚΆ… 2 ΦΎΛΛΑ ΔΆΦΝΗΣ ΑΛΆΤΙ ΠΙΠΈΡΙ ΚΎΜΙΝΟ ΚΑΙ ΛΊΓΗ ΚΑΝΕΛΊΤΣΑ…. 

ΑΝΑΚΑΤΕΎΟΥΜΕ ΚΑΛΆ ΚΑΙ ΡΊΧΝΟΥΜΕ ΝΤΟΜΆΤΑ ΤΡΙΜΜΈΝΗ….

ΑΦΉΝΟΥΜΕ ΝΑ ΨΗΘΕΊ ΚΑΛΆ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΣΩΘΟΎΝ ΤΑ ΥΓΡΆ ΝΑ ΜΕΊΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΔΆΚΙ ΤΟΥ…

ΛΑΧΑΝΙΚΆ
 

ΠΛΈΝΟΜΑΙ ΚΑΘΑΡΊΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΌΒΟΥΜΕ ΣΕ ΡΟΔΈΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΛΙΤΖΆΝΕΣ ΤΑ ΚΟΛΟΚΎΘΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΤΆΤΕΣ…

ΤΑ ΑΛΑΤΊΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΏΝΟΥΜΕ ΣΕ ΛΑΔΌΚΟΛΛΑ… 
ΤΑ ΡΑΝΤΊΖΟΥΜΕ ΜΕ ΕΛΑΙΌΛΑΔΟ ΚΑΙ ΤΑ ΨΉΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΦΟΎΡΝΟ ΣΤΟΥΣ 200 ΒΑΘΜΟΎΣ ΓΙΑ ΜΙΣΉ ΏΡΑ ΠΕΡΊΠΟΥ….

ΜΠΕΣΑΜΈΛ
 

ΕΝΆΜΙΣΗ ΛΊΤΡΟ ΓΆΛΑ
9 ΚΟΥΤΑΛΙΈΣ ΚΟΡΝ ΦΛΆΟΥΡ
2 ΑΥΓΆ
1 ΚΟΥΤΑΛΙΆ ΒΟΎΤΥΡΟ
2 ΧΟΎΦΤΕΣ ΤΥΡΊ ΤΡΙΜΜΈΝΟ
ΈΝΑ ΚΟΥΤΑΛΆΚΙ ΓΕΜΆΤΟ ΑΛΆΤΙ
1 ΠΡΈΖΑ ΜΟΣΧΟΚΆΡΥΔΟ


ΒΆΖΟΥΜΕ ΣΤΗ ΦΩΤΙΆ ΤΟ ΜΙΣΌ ΓΆΛΑ ΝΑ ΖΕΣΤΑΊΝΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΆΛΛΟ ΜΙΣΌ ΔΙΑΛΎΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΡΝ ΦΛΆΟΥΡ… 

ΌΤΑΝ ΖΕΣΤΑΘΕΊ ΚΑΛΆ ΤΟ ΓΆΛΑ ΡΊΧΝΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΌΛΟΙΠΟ ΓΆΛΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΡΝ ΦΛΆΟΥΡ, ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΕΎΟΥΜΕ ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΠΉΞΕΙ…

ΣΤΗ ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΡΊΧΝΟΥΜΕ ΤΟ ΒΟΎΤΥΡΟ ΤΟ ΤΥΡΊ ΚΑΙ ΈΝΑ-ΈΝΑ ΤΑ ΑΥΓΆ ΑΝΑΚΑΤΕΎΟΝΤΑΣ ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ…

ΣΤΡΏΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΑΨΊ ΠΡΏΤΑ ΤΙΣ ΠΑΤΆΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΛΙΤΖΆΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΟΚΎΘΙΑ ΑΦΉΝΟΝΤΑΣ ΜΕΡΙΚΆ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΎΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΙΜΆ… 

ΠΡΟΣΘΈΤΟΥΜΕ ΑΠΌ ΠΆΝΩ ΤΟΝ ΚΙΜΆ ΤΑ ΥΠΌΛΟΙΠΑ ΛΑΧΑΝΙΚΆ ΚΑΙ ΑΠΛΏΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΈΜΑ ΠΑΣΠΑΛΊΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΕ ΜΠΌΛΙΚΟ ΤΥΡΆΚΙ….
ΒΆΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΦΟΎΡΝΟ ΣΤΟΥΣ 200 ΒΑΘΜΟΎΣ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΡΟΔΊΣΕΙ.

Η Συνταγή είναι της κ. Marina Hatzidaki – “ΟΙ ΧΡΥΣΟΧΕΡΕΣ / ΗΔΕΣ”.

Βελισσάριος


olympospress.blogspot.com
Βελισσάριος: Ο Έλληνας στρατηγός που κατέκτησε όσα δεν πρόλαβε ο Μ. Αλέξαδρος!!!
Ο Βελισσάριος γεννήθηκε το 505 μ.Χ. στο χωριό Γερμανίκεια της Θράκης και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς ηγέτες όλων των εποχών. Όντας ο δεύτερος δυνατότερος άντρας στην Αυτοκρατορία μετά τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον οποίο και υπηρετούσε πιστά, υπερασπίστηκε με το σπαθί την τιμή της Αυτοκρατορίας τόσο σε Ανατολή όσο και Δύση.
Όσον αφορά την ελληνική ιστορία, πρόκειται για τον μεγαλύτερο Έλληνα στρατηγό-κατακτητή της που εμφανίστηκε μετά τον Μ. Αλέξανδρο, καθώς αφενός είναι γνωστό κανένας από τους διαδόχους του δεν μπόρεσε ποτέ να συγκριθεί με το μεγάλο στρατηλάτη, ενώ και ο ίδιος ο Πύρρος της Ηπείρου δεν άφησε τελικά στην ιστορία κάποιο μεγάλο κατόρθωμα.
Ο Βελισσάριος όμως, και πρακτικά, πήγε όπου δεν… πρόλαβε να πάει ο Μ. Αλέξανδρος - δηλαδή στις ακτές της Βόρειας Αφρικής και στην Σικελία και Ιταλία - και κατέκτησε όσα δεν δόθηκε η ευκαιρία στον δεύτερο να κατακτήσει!
Και μάλιστα είναι ο μοναδικός παγκοσμίως που το κατάφερε ακολουθόντας την πορεία που θα ακολουθούσε και ο Μ. Αλέξανδρος, δηλαδή από νοτιο-ανατολικά της Μεσογείου προς δυτικά.
Εξάλλου είναι και ένας από τους ελάχιστους στρατηγούς παγκοσμίως που κατέκτησαν τη Ρώμη. Αφού στις  9 Δεκεμβρίου 536 μ.Χ., και μετά την κατάκτηση της Νεάπολης, εισήλθε νικητής στην Αιώνια Πόλη, της οποίας ο πληθυσμός άνοιξε εκουσίως τις πύλες και την ίδια ώρα που οι εξαθλιωμένοι Οστρογότθοι αποχωρούσαν αμαχητί.
Ο Βελισσάριος σε νεαρή ηλικία διορίστηκε από τον ίδιο τον Ιουστινιανό ως "βουκελάριος" στην προσωπική του φρουρά. Μέσα από μια σειρά επιτυχών καταδρομικών επιχειρήσεων των οποίων ηγείτο, κατάφερε γρήγορα να εξελιχθεί στα ανώτερα στρατιωτικά αξιώματα.
Το 529 μ.Χ. ο Βελισσάριος με τον βαθμό του στρατηλάτη της Ανατολής οδήγησε τον Βυζαντινό στρατό στον πόλεμο εναντίον των Περσών, το νεοσύστατο κράτος των οποίων ερχόταν συχνά σε συγκρούσεις με την Αυτοκρατορία.
Αν και αρχικά ηττήθηκε στο οχυρό του Δάρας, τον επόμενο χρόνο ο νεαρός στρατηγός παρά τον μικρότερο αριθμητικά στρατό που κατείχε κατάφερε χάρη στον στρατηγικό του νου να πετύχει μια περήφανη νίκη για την Αυτοκρατορία.
Τα επόμενα χρόνια ο Βελισσάριος κατάφερε μέσα από παράτολμες μάχες να προκαλέσει μεγάλες απώλειες στον Περσικό στρατό μέχρι τον φθινόπωρο του 531 όπου ο Ιουστινιανός τον ανακάλεσε στην Κωνσταντινούπολη.
Στην Κωνσταντινούπολη, η συμβολή του Βελισσαρίου στην καταστολή της Στάσης του Νίκα θα τον καταστήσει έναν από τους πιο έμπιστους συνεργάτες του Αυτοκράτορα, ο οποίος θα του αναθέσει την εκστρατεία εναντίον των Βανδάλων στην Δύση.
Ο Βελισσάριος με τον τίτλο του στρατηγού-αυτοκράτορα ανέλαβε την εκστρατεία εναντίον του Βάνδαλου βασιλιά Γελίμερου. Το 533 στην μάχη στο Δέκιμον νότια της Καρχηδόνας ο Βελισσάριος συνέτριψε τον πολυάριθμο εχθρικό στρατό και εισήλθε θριαμβευτικά στην Καρχηδόνα. Τον ίδιο χρόνο θα αντιμετωπίσει ξανά τον Γελίμερο στην μάχη στο Τρικάμαρον όπου και θα εξολοθρεύσει ολοκληρωτικά τους Βάνδαλους και τους Βέρβερους.
Λίγα χρόνια αργότερα ο Ιουστινιανός εκμεταλλευόμενος την ασταθή πολιτική κατάσταση στην υπό γοτθική κατοχή ιταλική χερσόνησο θα επιδιώξει την προσάρτηση της, στέλνοντας τους στρατηγούς Βελισσάριο και Μούνδο.
Ο Βελισσάριος αποβιβάστηκε στην Καλαβρία το 536 και κατευθύνθηκε βόρεια, ενώ οι ελληνικοί πληθυσμοί της περιοχής τον υποδέχονταν ως απελευθερωτή από τον βαρβαρικό ζυγό των Οστρογότθων.
Ο Βελισσάριος με καταδρομική τακτική θα καταφέρει να εισβάλει στο εσωτερικό της οχυρωμένης πόλης της Νεάπολης και με 400 εμπειροπόλεμους στρατιώτες θα την καταλάβει.
Τον ίδιο χρόνο μέσα από διπλωματικά τεχνάσματα του Ιουστινιανού η αιώνια πόλη η Ρώμη προσαρτάται στην Αυτοκρατορία εγκαταλελειμμένη από τους Οστρογότθους κατακτητές της.
Όμως τον επόμενο χρόνο ο Βελισσάριος είχε να αντιμετωπίσει 150.000 γότθους πολιορκητές της Ρώμης. Ο Βελισσάριος επέβαλε την τάξη στην πανικόβλητη πόλη και κατάφερε με συχνές επιδρομικές επιχειρήσεις να αντέξει μέχρι να έλθουν ενισχύσεις.
Οι μεγάλες νίκες του Βελισσάριου στην Ιταλική χερσόνησο του είχαν δώσει την δυνατότητα να ανακηρυχτεί αυτόνομος βασιλιάς αλλά εκείνος ποτέ δεν έχασε την πίστη του στον Αυτοκράτορα.
Ο Ιουστινιανός θα ανακαλέσει τον Βελισσάριο στην Κωνσταντινούπολη λόγω της εισβολής των Περσών στην ανατολή. Ο Βελισσάριος στάλθηκε ξανά στην ανατολή για να αντιμετωπίσει τους Πέρσες.
Αυτήν την φορά όμως με τεχνάσματα και διπλωματικές κινήσεις κατάφερε να προκαλέσει σύγχυση στα στρατεύματα του Πέρση βασιλιά Χοσρόη και να τους απωθήσει.
Την περίοδο εκείνη ακούστηκαν φήμες για την διεκδίκηση του θρόνου από τον Βελισσάριο, επειδή εκείνος είχε την αμέριστη στήριξη του στρατού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την φυλάκιση του δαφνοστεφή στρατηγού και την δήμευση της περιουσίας του από την Αυτοκράτειρα Θεοδώρα, επειδή ο Ιουστινιανός είχε προσβληθεί από πανώλη.
Όταν ο Αυτοκράτορας ανάρρωσε και επειδή η κατάσταση στην ιταλική χερσόνησο είχε πάρει άσχημες διαστάσεις, ο Βελισσάριος θα ανακτήσει τον τίτλο του και την περιουσία του.
Ο Βελισσάριος για ακόμη μια φορά κλήθηκε να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια της Αυτοκρατορίας. Στην Ιταλία θα περιορίσει την νέα προέλαση των γότθων όμως η άρνηση του Αυτοκράτορα να του στείλει ενισχύσεις θα τον κάνει να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη και να αποσυρθεί.
Παρά ταύτα η εισβολή στα Βαλκάνια των Κουτριγούρων ενός βαρβαρικού ουννικού φύλου θα καταστήσει τον μεγάλο στρατηγό αναγκαίο. Ο Βελισσάριος χάρη στην στρατηγική του ευφυΐα θα καταφέρει με ολιγάριθμους βετεράνους άντρες να τρέψει σε φυγή τους εισβολείς που απειλούσαν άμεσα την πρωτεύουσα.
Το 561 ο μεγάλος αυτός άνδρας παρά την δόξα που είχε χαρίσει στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία θα κατηγορηθεί για ακόμη μια φορά για απιστία προς το στέμμα.
Οι ένδοξες νίκες του τόσο στην Ανατολή όσο και στην Δύση και ο διπλασιασμός της αυτοκρατορίας δεν θα εμποδίσουν τον Αυτοκράτορα να δημεύσει την περιουσία του και να τον θέσει σε κατ' οίκον περιορισμό.
Αν και λίγους μήνες αργότερα ο Ιουστινιανός τον αποκατέστησε ύστερα από λίγα χρόνια το 565 ο Βελισσάριος πέθανε, δυστυχώς, χωρίς την τιμή που θα άρμοζε σε έναν τέτοιο στρατηγό.

Δημοφιλείς αναρτήσεις