Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Cheesecake

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
20.553 προβολές
Cheesecake κανείς?Τραγανή μπισκοτένια βάση και αφράτη κρέμα τυριού
Ακολουθήστε με στο Facebook: Jim Michailidis
Ακολουθήστε με στο Instagram: https://www.instagram.com/pastry_designs_official/


ο πολλαπλασιασμός φυτών με μοσχεύματα

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα βίντεο.





7.497 προβολές
Τα Μυστικά του Κήπου
Πώς γίνεται ο πολλαπλασιασμός φυτών με μοσχεύματα;
Δημιουργούμε νέα φυτά με τον πιο απλό και οικονομικό τρόπο, κόβοντας τμήματα βλαστών από λουλούδια, αρωματικά φυτά και δέντρα που θέλουμε να αναπαράγουμε. Τα μοσχεύματα αυτά έχουν τη δυνατότητα να αναπτύσσουν ριζικό σύστημα υπό κατάλληλες συνθήκες και να μας δώσουν καινούργια φυτά.
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο youtube και δες όλα τα βίντεο των Μυστικών του Κήπου: https://www.youtube.com/mistikakipou?sub_confirmation=1

ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΎΕΙ ΑΠΟ ΤΟ.. ALZHEIMER ..

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.

Aroma Tea-Herbs
🌾🌱 ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΣΆΙ 🌾 ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΎΕΙ ΑΠΟ ΤΟ.. ALZHEIMER ..

H επιστημονική κοινότητα στρέφεται στα μυστικά της υγείας του Ιπποκράτη και επιβεβαιώνει μέσα από εκτενείς έρευνες τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει το τσάι του βουνού στην καταπολέμηση της νόσου Aλτσχάιμερ.
Mια αρχαία κινεζική παροιμία λέει πως «το ανώτερο τσάι προέρχεται από τα ψηλά βουνά». Γερμανοί επιστήμονες προσθέτουν «από τα ελληνικά βουνά». Και αυτό γιατί έβαλαν στο μικροσκόπιο το ελληνικό τσάι του βουνού, το αφέψημα που προτιμούσαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας κυρίως στα χωριά της ελληνικής υπαίθρου και ανακάλυψαν τις θαυματουργές του ιδιότητες και τη συμβολή του στη μάχη για την καταπολέμηση της νόσου Αλτσχάιμερ.
Ως γνωστόν, η νόσος προκαλεί εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων και από αυτήν πάσχουν 30 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί πάνω από 160.000 ασθενείς και στη Γερμανία 800.000. Τα εφιαλτικά μελλοντικά σενάρια υπολογίζουν τους ασθενείς σε 110 εκατομμύρια παγκοσμίως έως το 2050.
Μια τέτοια εκτεταμένη έρευνα που προκάλεσε αίσθηση και έφερε ελπίδα και χαμόγελα, πραγματοποιήθηκε από τον Καθηγητή Νευρολογίας του Πανεπιστημίου του Magdeburg και διευθυντή του ομώνυμου Ερευνητικού Κέντρου Νευρολογικών Ασθενειών, Jens Pahnke και την 20μελή ομάδα του.
Πειραματίστηκαν για επτά χρόνια με 150 φυτά και βότανα από όλο τον κόσμο, την Κίνα, την Ταϋλάνδη, την Ινδονησία, αναλύοντας και μελετώντας τα συστατικά τους και δοκιμάζοντας την επίδρασή τους σε πειραματόζωα. Το 2010, αναζητώντας πληροφορίες στο διαδίκτυο, έμαθαν για τις ιδιότητες του ελληνικού τσαγιού, το προμηθεύτηκαν και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ειδικότερα, η χορήγησή του σε ποντίκια για 25 μέρες περιόρισε οιδήματα στον εγκέφαλο κατά 80% περίπου. Ο καθηγητής που κουράρει 1500 ασθενείς ετησίως μελέτησε την επίδραση του ελληνικού βοτάνου και σε ανθρώπους.
Επόμενος στόχος της ερευνητικής ομάδας είναι η παρασκευή ενός φαρμακευτικού σκευάσματος από ελληνικό τσάι του βουνού και συγκεκριμένα από την ποικιλία sideritis scardica που συναντάται στη Μακεδονία.
Ωστόσο, ο καθηγητής σημείωσε ότι έχουν ξεκινήσει την καλλιέργειά του σε περιοχές της Βουλγαρίας που συγγενεύουν κλιματολογικά και εδαφολογικά με τα βουνά της Μακεδονίας και αυτό γιατί η κατακόρυφη αύξηση των παραγγελιών από τη Γερμανία οδήγησε σε αύξηση της τιμής έως και 600% από τους Έλληνες παραγωγούς με αποτέλεσμα η προμήθειά του να γίνει ασύμφορη.
Το τσάι του βουνού προέρχεται από το φυτό Sideritis ή αλλιώς σιδερίτης του Διοσκουρίδη, το οποίο λέγεται ότι πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη «σίδηρος» χάρη στην επουλωτική δράση του φυτού έναντι πληγών που προκαλούνταν από σιδερένια όπλα. Φυτρώνει σε βραχώδεις θέσεις σε μεγάλα υψόμετρα και περιλαμβάνει περισσότερα από 150 είδη.
Παραδοσιακά στην Ελλάδα προτιμάται πολύ για τις ευεργετικές του επιδράσεις στα κρυολογήματα και τις φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, καθώς και για την καταπολέμηση της δυσπεψίας, των γαστρεντερικών διαταραχών αλλά και της οστεοπόρωσης, ενώ θεωρείται αντισπασμωδικό, αναλγητικό και επουλωτικό. Χρησιμοποιείται ως καλλυντικό στο δέρμα και τα μαλλιά για την καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών λόγω των αιθέριων ελαίων που περιέχει.

Καπένσια

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.


mistikakipou.gr

Άλλοι τη λένε «χωνάκι» κι άλλοι «καμπανούλα», το πραγματικό της όνομα όμως είναι καπένσια! Όπως και να την πει κανείς, η καπένσια είναι ένα ανθεκτικό αναρριχώμενο φυτό με πολύ γρήγορη ανάπτυξη που μπορεί να φτάσει μέχρι και 10 μέτρα ύψος. Αν και συνήθως χάνει τα φύλλα της το χειμώνα, εμείς θα την προτιμήσουμε λόγω των εντυπωσιακών λουλουδιων της! Ιδανικό φυτό για να αναπτυχθεί πάνω σε πέργκολα και φράκτη μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, η καπένσια μας χαρίζει παρατεταμένη ανθοφορία σε έντονο πορτοκαλί χρώμα από την άνοιξη μέχρι τα τέλη φθινοπώρου. Και κάτι ενδιαφέρον! Η καπένσια είναι μελισσοκομικό φυτό καθώς το επισκέπτονται οι μέλισσες για την πλούσια γύρη του, ειδικά τις εποχές του φθινοπώρου που δεν υπάρχουν τόσα πολλά φυτά ανθισμένα.

Σε τι συνθήκες ευδοκιμεί η καπένσια;


H καπένσια είναι ανθεκτική στις υψηλές θερμοκρασίες και το ξηρό περιβάλλον, είναι ωστόσο σχετικά ευαίσθητη στο κρύο και τον παγετό. Η καπένσια αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστα σημεία αν και μπορεί να ευδοκιμήσει και σε ημισκιερές θέσεις προφυλαγμένες από δυνατούς ανέμους. Σχετικά με το χώμα, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους των εδαφών. Αν την φυτέψουμε σε γλάστρα, θα αναπτυχθεί λιγότερο απ’ ότι θα αναπτύσσεται στο έδαφος, θα μας χαρίσει όμως εξίσου πλούσια ανθοφορία. Προμηθευόμαστε φυτόχωμα γενικής χρήσης για τη φύτευση σε γλάστρα και τοποθετούμε λεπτή στρώση χαλικιού στη βάση για καλή αποστράγγιση.

Τι ανάγκες σε πότισμα, λίπανση και άλλη φροντίδα έχει η καπένσια;


Η καπένσια είναι φυτό που δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε νερό, καθώς έχει πλούσιο ριζικό σύστημα που απλώνεται και οριζόντια και κατακόρυφα. Η καπένσια θέλει περισσότερο πότισμα την περίοδο της άνοιξης που παρουσιάζει έντονη βλάστηση και ανάπτυξη. Όταν καλλιεργούμε την καπένσια σε γλάστρα, χρειάζεται συχνότερα ποτίσματα, είδικά την περίοδο του καλοκαιριού. Κι από λίπασμα πάντως, η καπένσια δεν θα μας πολυξοδέψει. Στις αρχές της άνοιξης προσθέτουμε πλήρες λίπασμα για να εξασφαλίσουμε πλούσιο φύλλωμα και παρατεταμένη ανθοφορία. Αν η καπένσια είναι σε γλάστρα, προσθέτουμε υγρό λίπασμα ανθοφορίας, μια φορά το μήνα από την άνοιξη ως τα μέσα του φθινοπώρου. Και κάτι ακόμα, η καπένσια αναπτύσσεται με λεπτούς βλαστούς και λεπτά ριζίδια που διαθέτει και συνήθως χρειάζεται πρόσθετη στήριξη και δεσίματα. Ειδικότερα, για να τη βοηθήσουμε να αναπτυχθεί πάνω σε τοίχο μπορούμε να προσαρμόσουμε ένα μεταλικό ή πλαστικό πλέγμα για να αναρριχηθεί πάνω το φυτό μας.

Πώς κλαδεύεται και πώς πολλαπλασιάζεται η καπένσια;


Η καπένσια κλαδεύεται στις αρχές τη άνοιξης, αφαιρώντας ξεραμένους βλαστούς και μαραμένα λουλούδια για να διατηρήσει το συμπαγές σχήμα της και να εξασφαλίσουμε πλούσια ανθοφορία. Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η καπένσια ανθοφορεί πάνω στη νέα ανοξιάτικη βλάστηση, οπότε κατά το κλάδεμα κρατάμε τους παλιούς βλαστούς. Ο πολλαπλασιασμός της καπένσια γίνεται με σπόρο, με πσραφυάδες και πολύ ευκολότερα με μοσχεύματα που λαμβάνονται από το φυτό τους καλοκαιρινούς μήνες. Για τον πολλαπλασιασμό με μοσχεύματα χρησιμοποιούμε ορμόνη ριζοβολίας για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα και μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας.

Κι ένα μυστικό για την καπένσια


Η καπένσια είναι ένα είδος αναρριχώμενης μπιγκόνιας (Bignonia sp.) με πορτοκαλί άνθη, δεν πρέπει ωστόσο να συγχέεται με τη γνωστή μας βιγόνια (Begonia sp.), το διάσημο λουλούδι χαμηλής ανάπτυξης, καθώς πρόκειται για εντελώς διαφορετικά φυτά.

Δες αναλυτικές πληροφορίες και συμβουλές για περισσότερα αναρριχητικά φυτά όπως ο κισσός, η βουκαμβίλια, το γιασεμί, το φούλι, η διπλαδένια, η αμπέλοψη, το ρυγχόσπερμο και το αγιόκλημα.

Κώστας Λιονουδάκης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.

η 5η Μεραρχία Κρητών

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
«Αι Ιταλικαί Στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 πρωινής της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις
αμύνονται επί του πατρίου εδάφους». 

Το τηλεγράφημα αυτό διαβάστηκε από τα ραδιόφωνα της εποχής σε χωριά και κωμοπόλεις της Κρήτης, στις 28.10.1940.
Αιφνιδιασμός, έκπληξη αλλά και περηφάνια κατέκλυσε τους Κρήτες, οι οποίοι -σύμφωνα με πάμπολλες μαρτυρίες γερόντων από χωριό σε χωριό, αλλά και ημερολόγια της εποχής- από την πρώτη ώρα έθεσαν εαυτόν στις δυνάμεις επιστράτευσης για την Αλβανία.
 
cretablog.gr
«Αι Ιταλικαί Στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 πρωινής…
 
«Αι Ιταλικαί Στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 πρωινής της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται επί του πατρίου εδάφους». Το τηλεγράφημα αυτό διαβάστηκε από τα ραδιόφωνα της εποχής σε χωριά και κωμοπόλεις της Κρήτης, στις 28.10.1940.
Αιφνιδιασμός, έκπληξη αλλά και περηφάνια κατέκλυσε τους Κρήτες, οι οποίοι -σύμφωνα με πάμπολλες μαρτυρίες γερόντων από χωριό σε χωριό, αλλά και ημερολόγια της εποχής- από την πρώτη ώρα έθεσαν εαυτόν στις δυνάμεις επιστράτευσης για την Αλβανία. Ήταν πρωί της Δευτέρας και την προηγουμένη, το βράδυ Κυριακής, βρίσκονταν σε γάμους και συνάξεις και κανείς τους δεν ανέμενε τα νέα του πολέμου.


(Στρατιώτες 5ης Μεραρχίας. Όρθιοι: Μακρυγιάννης Αριστείδης, Κισσαμιτάκης Μανώλης, Γιακουμιδάκης Κων/νος, 
Καθήμενοι: Γιουλούντας Μιχάλης, Παναγιωτάκης Βαγγέλης Αγγελιδάκης Κων/νος)
Από τις πρώτες στιγμές, σύμφωνα και με τα αρχεία του Συντάγματος στα Χανιά, ξεκίνησαν οι καμπανοκρουσίες, ενώ τα αστυνομικά τμήματα της τότε χωροφυλακής επιστράτευσαν το δυναμικό τους, με στόχο να ειδοποιηθούν όλοι οι άνδρες που ήταν εν δυνάμει πολεμιστές του μετώπου. Μπορεί η αγωνία και η συγκίνηση σε συνάρτηση με τη λύπη από πλευράς γυναικών και παιδιών να ήταν έκδηλη, όμως δεν στάθηκε ικανή να ορίσει την απόφαση ενός εκάστου εκ των ανδρών ώστε να κρυφτεί και να μην εμφανιστεί στις αρχές.
Μέχρι και αργά το απόγευμα ο ένας Κρητικός ειδοποιούσε τον άλλον για την επιστράτευση. Πολλοί δε βρισκόντουσαν στα χωράφια ή άλλες αγροτικές εργασίες, με αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν αναλάβει το ρόλο του «ταχυδρόμου» των σειρήνων της επιστράτευσης. Άπειρες οι ιστορίες που γίνονται γνωστές από στόμα σε στόμα όλα αυτά τα χρόνια και αφηγήσεις που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα για τα αντρομαζώματα στις πλατείες των χωριών, τους παπάδες που με το πετραχήλι ευλογούσαν τους άντρες, «λες και πηγαίνανε σε γάμο», οι οποίοι ήταν καλοντυμένοι και ευθυτενείς. Οι γιαγιάδες φορούσαν στα μεγάλα εγγόνια τους το σταυρό και οι μανάδες και οι γυναίκες στα παιδιά τους και τους άνδρες τούς έβαζαν στις τσέπες από φωτογραφίες μέχρι και φυλακτά.
Στην Κρήτη άμεσα συγκροτήθηκαν στρατιωτικά τμήματα από το 14ο Σύνταγμα Χανίων, το 43ο Σύνταγμα Ρεθύμνου, το 44ο Σύνταγμα πεζικού Ηρακλείου, καθώς και το 5ο Σύνταγμα Πυροβολικού Σούδας, τα οποία αποτέλεσαν την εκ νέου μαγιά της 5ης Μεραρχίας Κρητών του Αλβανικού Μετώπου. Η συνολική εικόνα και δύναμη της μεραρχίας αφορούσε σε 566 αξιωματικούς, 18.662 οπλίτες, 687 υποζύγια και 81 οχήματα. Μία μεραρχία η οποία πρώτα συστάθηκε το 1912, έδωσε το μαχητικό της «παρών» στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και τη Μικρασιατική Εκστρατεία. Τα τμήματα αναχώρησαν από το Ηράκλειο και κατόπιν από την Αθήνα με τρένα έφυγαν για τη Βόρεια Ελλάδα και από εκεί πεζοί με κατεύθυνση το Αλβανικό Μέτωπο, και συγκεκριμένα την Κορυτσά, στις 7 Νοεμβρίου 1940.



Για όλο το διάστημα του χειμώνα οι κακουχίες και οι σφαίρες αφήνουν δεκάδες εκατοντάδες Κρήτες στα πεδία των μαχών. Οι Κρητικοί αποχωρούν μαζί με τους υπόλοιπους άνδρες του Μετώπου, μετά και τις στρατιωτικές επεμβάσεις πλέον των Γερμανικών συμμαχικών δυνάμεων του Μουσολίνι, την Άνοιξη του Απρίλη του 1940.
Η υποχώρηση με τα πόδια και η προσπάθεια επιστροφής στην Κρήτη ήταν εξίσου επώδυνη όσο και ο πόλεμος και το αποτέλεσμα αυτού. Από τον Απρίλιο μέχρι και τα τέλη του καλοκαιριού του 1941 οι Κρητικοί προσπαθούν να φτάσουν στο νησί, ενώ αρκετοί παραμένουν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Σε αρκετές γειτονιές της Αθήνας, Κρήτες μαχητές προσπαθούν να ανακτήσουν δυνάμεις και να βρουν τρόπο να επιστρέψουν στη γενέτειρα. Την περίοδο εκείνη είναι που συλλαμβάνονται περί τους 1.400 Κρητικούς από τους Γερμανούς και οι οποίοι οδηγούνται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης που δημιούργησαν οι Γερμανοί στο στρατιωτικό αεροδρόμιο στη Λάρισα. Η Κρήτη θρήνησε για τους 1.141 νεκρούς, ενώ επιστρατεύτηκε για τους 2.025 τραυματίες και τους δεκάδες εκατοντάδες άνδρες με κρυοπαγήματα και ακρωτηριασμούς. Ιστορικά έχει διατυπωθεί μάλιστα πως η 5η Μεραρχία Κρητών είχε τις μεγαλύτερες απώλειες απ’ ό,τι άλλες στρατιωτικές μονάδες που συμμετείχαν στο Αλβανικό Μέτωπο.

Η ιστορία έχει αποτυπώσει σε μεγάλο βαθμό τόσο την ιστορία της 5ης Μεραρχίας και τη δράση της όσο και τα όσα αρνητικά επισκίασαν την αντιμετώπιση της από διάφορους κύκλους, κυρίως λόγω των κρητικών κινημάτων του 1935 και 1938. Παρά ταύτα όμως τίποτε δεν μπόρεσε να επισκιάσει τη θέρμη των Κρητών για ελευθερία, με αποτέλεσμα να αναγνωρισθεί η μαχητικότητα τους, αλλά και συντροφικότητα που επέδειξαν σε άλλους αγωνιστές των πεδίων των μαχών στο Αλβανικό Μέτωπο. Ιστορίες και γεγονότα από εκείνη την περίοδο έχουν αποτυπωθεί με μελάνι στα γράμματα των στρατιωτών προς τους οικείους τους στην Κρήτη.
Η επίθεση των Γερμανών στα σύνορα Μακεδονίας και Θράκης στις 6 Απριλίου 1941, τα όσα επακολούθησαν και η ισχυρή κρούση κατά των δυνάμεων της Ελλάδας έχει ως αποτέλεσμα στις 12 Απριλίου να εκδοθεί η διαταγή για τη σύμπτυξη και υποχώρηση των δυνάμεων. Αυτό ήταν και το τέλος της ιστορικής 5ης Μεραρχίας που μετά και τη Μάχη της Κρήτης δεν συγκροτήθηκε εκ νέου σε ενιαία στρατιωτική δύναμη.
Οι περισσότεροι από τους Κρητικούς που τελικά κατάφεραν να επαναπατριστούν στην Κρήτη, ενίσχυσαν τα συμμαχικά στρατεύματα για την αντίσταση κατά των κατακτητών, με αποκορύφωμα τη Μάχη της Κρήτης, αλλά και τη δράση τους στην αντίσταση την περίοδο της γερμανικής κατοχής, δεδομένου ότι από τον Ιούνιο του 1941 ένας μεγάλος αριθμός αντιστασιακών οργανώσεων «αγκαλιάζει» την Κρήτη μέχρι και την 9η Μαΐου 1945, οπότε και υπογράφτηκε η συνθήκη παράδοσης των γερμανο-ιταλικών δυνάμεων.
http://www.ekriti.gr/
 

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΩΝ

στο Γυμνάσιο Πωγωνιανής....

Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση.
...Πρωϊ πρωϊ μαζεύτηκαν στο Γυμνάσιο αρκετοί μαθητές. Εκεί και μερικοί καθηγητές. Μαζί και ο Γυμνασιάρχης Ιωάννης Παπαγεωργίου. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα ταραχής και ανησυχίας και μέσα σε απόλυτη σιγή όλοι οι μαθητές κρεμάστηκαν από τα χείλη του Γυμνασιάρχη να τους λέει:
«Άρχισε ο πόλεμος. Τα μαθήματα διακόπτονται μέχρι νεωτέρας. Μπορείτε να πάτε στα σπίτια σας με όποιο τρόπο νομίζετε»
 
homouniversalisgr.blogspot.com
Γράφει ο Γιάννης Δημάκης Στην Πωγωνιανή λειτουργούσε το Γυμνάσιο…
 

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940, στο Γυμνάσιο Πωγωνιανής....

    Γράφει ο Γιάννης Δημάκης 

Στην Πωγωνιανή λειτουργούσε το Γυμνάσιο με 300 περίπου μαθητές και μαθήτριες. Από αυτούς οι 100 ήταν από τα χωριά της Βορείου Ηπείρου που ήταν τώρα ιταλοκρατούμενη, άλλοι 100 από τα χωριά του Πωγωνίου και οι υπόλοιποι 100 από διάφορα μέρη πέραν του Πωγωνίου.

Το παλιό Γυμνάσιο Πωγωνιανής πηγή φωτογραφίας 

    Η κήρυξη του πολέμου βρίσκει τους μαθητές σε μια κατάσταση αβεβαιότητας, αμηχανίας μέχρι του πανικού. Από τη νύχτα είναι στο πόδι και φέρνουν γύρω στο κέντρο του χωριού προσπαθώντας να μάθουν τι γίνεται.
Έτσι το πρωϊ γύρω στις πέντε, πολλοί ξύπνησαν με τις πρώτες ομοβροντίες κανονιών που ακούγονταν περισσότερο προς την Κακαβιά και τους Ποντικάτες.
Στην αρχή πολλοί νόμισαν ότι είναι μπουμπουναριές, αφού και ο καιρός ήταν βαρύς, υγρός και ψιλόβρεχε. Ο ρυθμικός όμως τρόπος και ο κοφτός ήχος με τον οποίο ακούγονταν οι βροντές διέλυσε γρήγορα την ψευδαίσθηση για μπουμπουναριές. Γρήγορα κυκλοφόρησε η είδηση. «Πόλεμος», άρχισε ο πόλεμος που όλοι σχεδόν τον περίμεναν.
Πρωϊ πρωϊ μαζεύτηκαν στο Γυμνάσιο αρκετοί μαθητές. Εκεί και μερικοί καθηγητές. Μαζί και ο Γυμνασιάρχης Ιωάννης Παπαγεωργίου. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα ταραχής και ανησυχίας και μέσα σε απόλυτη σιγή όλοι οι μαθητές κρεμάστηκαν από τα χείλη του Γυμνασιάρχη να τους λέει:
«Άρχισε ο πόλεμος. Τα μαθήματα διακόπτονται μέχρι νεωτέρας. Μπορείτε να πάτε στα σπίτια σας με όποιο τρόπο νομίζετε»

    Πολλοί μαθητές συγχωριανοί ή κοντοχωριανοί είχαν ήδη ετοιμάσει τις ομάδες τους. Πήραν ό,τι πρόχειρο είχαν, λίγο ψωμί κάτι να προφυλαχτούν από τη βροχή που έπεφτε ασταμάτητα και ξεκίνησαν.
Με τη διαίσθηση του πανικόβλητου αγριμιού ξεκίνησαν σε ομάδες προς όλες τις κατευθύνσεις. Μετρούσαν από εκεί που έπεφταν οι λιγότερες κανονιές, και ο ήχος από τα άλλα όπλα που όλο πύκνωναν. Και διάλεγαν το ασφαλέστερο και συντομότερο μονοπάτι, μέσα και έξω από τα γνωστά τους δρομολόγια, στα ρουμάνια και στους καλυμμένους με βλάστηση κατσικόδρομους, για να μην τους επισημαίνουν οι Ιταλοί από τα παρατηρητήρια και τα αεροπλάνα
Ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες και ο καθηγητής Γυμναστικής Θεοφάνης Δούμας από τη Βήσσανη γύρω από τον οποίο είχε συσπειρωθεί μια ομάδα μαθητών.
Γλούπ, γλούπ ακούγονταν τα βλήματα που έπεφταν γύρω μας μέσα στις λάσπες θυμάται κάποιος μαθητής.
Μια ομάδα με λίγα παιδιά από Δολιανά και Τσερβάρι (Ελαφότοπο) έφυγαν πρωϊ και πέρασαν γρήγορα από το Χάνι Δελβινάκι με κατεύθυνση προς Γέφυρα Αγίων – Δολιανά – Καλπάκι. Στη θέση «Κορακότρυπα» απέναντι ακριβώς από την γραμμή άμυνας Καλπακίου, δέχτηκαν μια βόμβα από ιταλικό αεροπλάνο. Θύμα ο μαθητής της Στ’ τάξεως του Γυμνασίου Πωγωνιανής Απόστολος Βλαστός ( ο πρώτος μαθητής θύμα του πολέμου που μόλις είχε αρχίσει) που βλήθηκε βαριά στην κοιλιά και ξεψύχησε στην αγκαλιά του μικρότερου αδελφού του Ηλία, μαθητή και αυτού του Γυμνασίου Πωγωνιανής.
Μία μεγάλη ομάδα από άλλα μακρινά μέρη (και Βορειοηπειρωτόπουλα που δεν μπορούσαν να πάνε στα χωριά τους) ξεκίνησαν κοντά στο μεσημέρι, πεζοπορώντας, με τον καθηγητή της Φυσικής Σπύρο Τσακαλώτο, ο οποίος καταγόταν από την Πρέβεζα με κατεύθυνση προς τα Γιάννενα.
Πηγή φωτογραφίας 

     Μέσα από παρακάμψεις και ατραπούς για να αποφύγουν τα αεροπλάνα που πετούσαν στην περιοχή, με το σκοτείνιασμα φτάνουν προς τη γέφυρα Αγιούς. Η πορεία ήταν κουραστική αφού μεταξύ των μαθητών ήταν και αρκετοί μικρών τάξεων και η πορεία ήταν μεγάλη και βασανιστική και πολλοί ήταν ξυπόλυτοι ή με ένα παπούτσι.
Μερικούς από τους μικρότερους μαθητές που κουράζονταν τους έπαιρναν στη πλάτη οι μεγαλύτεροι. Είχε σκοτεινιάσει πλέον όταν κατέβαιναν προς το χωριό Λίμνη με κατεύθυνση προς τη γέφυρα των Αγίων. Η πορεία γινόταν με προσοχή. Δεξιά τους είχαν εμφανισθεί ήδη κάποια τμήματα του Ιταλικού στρατού που προχωρούσαν προς το Καλπάκι. Ο Σπύρος Τσακαλώτος, ο καθηγητής τους της Φυσικής, τους συνιστούσε απόλυτη σιωπή. Σε κάποια απόσταση από το Χάνι Ζαραβίνας είχαν φτάσει οι Ιταλοί και είχαν στρατοπεδεύσει.
Νύχτα πλέον έφθασαν κοντά στη γέφυρα των Αγίων. Και εκεί μέσα στη σιωπή της νυχτας και το φόβο των παιδιών, ακούστηκε η φωνή του σκοπού:
- Αλτ, τις εί;
Και τότε, ο καθηγητής Σπύρος Τσακαλώτος μέσα στη νεκρική σιγή που πάγωνε τις ψυχές των ακινητοποιημένων και βουβών μαθητών, απαντά με αγωνιώδη και τρεμάμενη φωνή του:
«Μαθηταί του Γυμνασίου Πωγωνιανής μετά των καθηγητών τους. Παρακαλώ μην πυροβολείτε, μην πυροβολείτε.»
Σε λίγο με την παρουσία αξιωματικού και με έλεγχο όλων από στρατιώτες και με τον φακό στο χέρι, πέρασαν οι μαθητές τη γέφυρα των Αγιων ένας – ένας και συνέχισαν την πορεία τους προς το Χάνι Δολιανών.
(Η γέφυρα των Αγίων που είχε κατασκευασθεί το 1874, ανετινάχθη το βράδυ της 28ης προς την 29η Οκτωβρίου 1940, καταστραφείσα σχεδόν ολοκληρωτικώς).
Εκεί στο εγκαταλειμένο Χάνι των Δολιανών οι πεζοπόροι μαθητές του Γυμνασίου Πωγωνιανής, βρήκαν ένα κουτί λουκούμια, ξεγέλασαν την πείνα τους και ξεδίψασαν στα βροχόνερα στα χαντάκια του δρόμου. Οι μαθητές αυτοί συνέχισαν την πορεία τους προς Καλπάκι όπου, άλλοι μεν επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητα του στρατού και άλλοι συνέχισαν πεζοπορούντες μέσα στη νύχτα για να φτάσουν στα Γιάννενα (διαδρομή από Πωγωνιανή μεγαλύτερη από 70 χιλιόμετρα), τα ξημερώματα.
……………………………………………........................................................................
Το Πωγώνι είναι ιστορική περιοχή της Ηπείρου. Περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό χωριών, από τα οποία μερικά βρίσκονται στο έδαφος της Αλβανίας.
Από το βιβλίο «Γεγονότα στο Πωγώνι 1940-41 και το Χρονικό του Ανεξαρτήτου Τάγματος Δελβινακίου» του Κωνσταντίνου Κωστούλα

ΠΗΓΕΣ.


Δημοφιλείς αναρτήσεις