ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΓΓΕΙΑ

http://www.visaltis.net/2013/10/blog-post_7.html?spref=fb

ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΣΕ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΓΓΕΙΑ ΜΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Δευτέρα, 7 Οκτωβρίου 2013

7:46 μ.μ. | Αναρτήθηκε από visaltis.net

Το Ure Museum of Greek Archaeology του Πανεπιστημίου του Reading πραγματοποίησε το μεγαλοφυές πρόγραμμα Panoply προκειμένου να ενεργοποιήσει το ενδιαφέρον των μαθητών της περιοχής για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό αξιοποιώντας τη συλλογή αρχαίων ελληνικών αγγείων που διαθέτει.

Οι παραστάσεις λοιπόν των ερυθρόμορφων και μελανόμορφων αγγείων απεικονίζουν μόνο μια στιγμή στο χρόνο κι όμως σχεδόν πάντα αφηγούνται μια ολόκληρη ιστορία. Θα είχε ενδιαφέρον λοιπόν να μπορούσε να παρακολουθήσει κάποιος , με κινηματογραφική κίνηση , το πριν και το μετά των στιγμών αυτών… Αυτό έκαναν λοιπόν και βλέπουμε το αποτέλεσμα στο βίντεο που ακολουθεί.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ 

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ ή ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1868.html?spref=fb

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΕΡΗΜΙΤΗ ή ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ

Το σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη ή του Ξένου βρίσκεται κοντά στο φαράγγι Αυλάκι, Ακρωτηρίου Χανίων, μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα από την Αρκουδοσπηλιά δίπλα στην ερειπωμένη Μονή Καθολικού και κοντά στη Μονή Γουβερνέτου.

Ομοίως με την Αρκουδοσπηλιά, είναι και αυτό παλαιά κοίτη ποταμού με συνολικό μήκος περίπου 135 μέτρα σε μορφή οριζόντιας γαλαρίας. Έχει πλούσιο διάκοσμο σε πολλά σημεία με μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Ακριβώς στην αρχή και το τέλος του σπηλαίου υπάρχουν εικονίσματα και καντήλια. Υπάρχει επίσης μέσα στο σπήλαιο στην αρχή του λαξευτή υπόγεια δεξαμενή με επίχρισμα (κουρασάνι) για την συλλογή νερού. Στα δεξιά της γαλαρίας στα 15 μέτρα από την είσοδο υπάρχει ένα μικρός θάλαμος με τεχνητά ανοιγμένη είσοδο και μέσα βρίσκονται κάποια ανθρώπινα οστά, πιθανόν κάποιου ασκητή. Στο τέλος του σπηλαίου στα 135 μέτρα υπάρχει μια αρκετά μεγάλη λιθωματική λεκάνη (γκούρ) όπου ο θρύλος λέει ότι ήταν ο τάφος του Αγ. Ιωάννη του Ερημίτη. Στην γύρω περιοχή στα κάθετα τοιχώματα του φαραγγιού υπάρχουν μέχρι και σήμερα ασκηταριά.

Η ιστορία αναφέρει ότι ο Άγιος Ιωάννης ήρθε από την Αίγυπτο και μαγεύτηκε από την ομορφιά του Σπηλαίου και αποφάσισε να αποχωριστεί τους άλλους 98 Θεοφόρους πατέρες που έμειναν στον Αζωγυρέ (16ος αιώνας), όπου κι αυτός έδρασε.

Ο Άγιος Ιωάννης λέγεται ότι είναι και ο ιδρυτής της Μονής Καθολικού, της παλιότερης ίσως μονής της Κρήτης (6 η 7 αιώνας μχ).  Καθώς προσευχόταν, χτύπησε με το ραβδί του τον βράχο κι από τότε αναβλύζει αγιασμένο νερό που δε στερεύει όσο κι αν πάρουν. Τυφλοί, κωφοί, νεφροπαθείς έχουν δει γιατρειά με αυτό το νερό.

Ασκήτευε στην περιοχή ζώντας γυμνός και περιφερόμενος σαν το αγρίμι μέσα στα βράχια. Έτρωγε χόρτα και χαρούπια για να επιβιώσει. Οι κακουχίες της ζωής του, κούρασαν το κορμί του και μην μπορώντας να περπατάει, τριγυρνούσε σκυφτός. Μια μέρα, ένας κυνηγός τον χτύπησε κατά λάθος με τα βέλη του, περνώντας τον για κάποιο ζώο, και εκείνος λίγο πριν πεθάνει χτυπημένος, ζήτησε από τον κυνηγό να τον μεταφέρει μέσα στο σπήλαιο για να πεθάνει. Έτσι λέγεται πως βρέθηκαν τα οστά του σε εκείνο το σημείο στο βάθος της σπηλιάς, στο «Κρεβάτι του Άη Γιάννη». Στον βράχο αυτό αποδίδουν θεραπευτικές ιδιότητες και πολλοί συνήθιζαν να σπάνε κομμάτια του για φυλαχτό.

Το εκκλησάκι του Αγίου είναι χτισμένο στα δεξιά της εισόδου κι εορτάζει στις 7 Οκτωβρίου.

http://www.cretanbeaches.com

Κρουασάν με ζαμπόν Πράγας κ χυμός ανανά

Για μεγέθυνση πατείστε ροδάκι να ανοίξει νέα καρτέλα με φακό +-

Από παλιό περιοδικό Bravacasa

Υπέροχα Λαδοκούλουρα Νάξου

Elizabeth Pentheroudaki.

20 ώρες πριν

Για τις απογευματινές υπογλυκαιμίες...

Υπέροχα Λαδοκούλουρα Νάξου

http://bettyscuisine.blogspot.gr/2010/03/blog-post_14.html

Η κακοποίηση του Μπαρμπαγιάννη Κανατά

http://mikros-romios.gr/4121/barbagianni/

Η κακοποίηση του Μπαρμπαγιάννη Κανατά στην Καπνικαρέα

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Ο ρομαντισμός με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν δημοσιογραφικά σημαντικά γεγονότα και πρόσωπα από τα περασμένα, έχει αλλοιώσει σε μεγάλο βαθμό και αριθμό περιπτώσεων την πραγματικότητα. Ενα από τα άγνωστα επεισόδια του περίφημου Μπαρμπαγιάννη του Κανατά είναι χαρακτηριστικό. Το 1873 ο εξαιρετικά δημοφιλής αυτός τύπος της πρωτεύουσας βρισκόταν έξω από την Καπνικαρέα, Κυριακή μετά τον εκκλησιασμό, και συνομιλούσε με ορισμένες κυρίες, λέγοντας –όπως πάντα– αστεία σε εκείνους που άρεσε να τον ακούν. Εκεί όμως βρίσκονταν και μερικοί από τους νεαρούς γόνους προεστών της πόλης, οι οποίοι φορώντας ψηλά καπέλα ήθελαν να δείξουν στις κυρίες την ευφυΐα τους. Άρχισαν λοιπόν να βρίζουν τον άκακο Μπαρμπαγιάννη.
Τις φραστικές επιθέσεις ακολούθησαν χειρονομίες που μετέβαλαν την μικρή κωμωδία του δρόμου σε μια πραγματική τραγωδία. Ένας εξ αυτών χτύπησε τον Μπαρμπαγιάννη στο κεφάλι με το ραβδί του με τόση δύναμη ώστε να του τρυπήσει το καπέλο και να τον πληγώσει σοβαρά. Θα ακολουθούσαν και χειρότερα, αν ο δυστυχής Μπαρμπαγιάννης δεν το έβαζε στα πόδια, καταφεύγοντας σε κοντινό εμπορικό κατάστημα και κλείνοντας πίσω του την πόρτα. Αλλά και εκεί τον κυνήγησαν οι «ευφυείς», ζητώντας να τους τον παραδώσουν λες και ήταν κακούργος. Τρεις κλητήρες της Αστυνομίας χρειάστηκαν για να τον απομακρύνουν από το σημείο. Μεταφέρθηκε στο Αστυνομικό Κατάστημα. Πίστευε πως γλίτωσε από τη μανία των διωκτών του. Αλλά μόλις έφυγε και από εκεί παραπονιόταν ότι «τον μεταχειρίσθη κακώς και η εξουσία»!
Μόνον ο δημοσιογράφος Ιωάννης Αγγελόπουλος έσπευσε να τον υποστηρίξει και να κατακρίνει τη στάση τόσο των «νεαρών ερωτιδέων» όσο και της Αστυνομίας και να επισημάνει πως ήταν απαράδεκτο να κακοποιούν ένα φτωχό άνθρωπο που ζούσε ήσυχα και έντιμα και η κοινωνία ανεχόταν τον πρωτότυπο τρόπο ζωής του.

Ταυτοποιήθηκε η Αρχαία Ελίκη

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/10/taftopoihthhke-arxaia-elikh-xalkino-nomisma-xamenhs-politeias-dikaiwnei-arxaiologous.html

Ταυτοποιήθηκε η Αρχαία Ελίκη - Το χάλκινο νόμισμα της χαμένης πολιτείας που δικαιώνει τους αρχαιολόγους!

Κυριακή, Οκτωβρίου 06, 2013   

Συγκίνηση προκαλεί η είδηση που αποκαλύφθηκε το απόγευμα της Παρασκευής από την διδάκτορα Αρχαιολογίας κα Ντόρα Κατσωνοπούλου, κατά τη διάρκεια του 5ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Αρχαία Ελίκη που διεξήχθη στο Αίγιο από 4-6 Οκτωβρίου, στην αίθουσα της Φιλαρμονικής. Το μοναδικό παγκοσμίως νόμισμα της αρχαίας πολιτείας, που βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφής στην περιοχή Ελίκης-Ριζομύλου-Νικολεΐκων, αποτελεί μια ξεκάθαρη απόδειξη πως η σκληρή περιπέτεια 25 χρόνων και η αναζήτηση 2386 ετών για τον εντοπισμό της Αρχαίας Ελίκης δεν πήγαν χαμένες, καθώς με αυτόν τον τρόπο ταυτοποιείται η Ιερά πόλη του θεού Ποσειδώνος!

Το νόμισμα που είναι χάλκινο, απεικονίζει τον θεό Ποσειδώνα και είναι το μοναδικό στην Ελλάδα αλλά και το μοναδικό παγκοσμίως νόμισμα της Ελίκης που έχει βρεθεί κατά τη διάρκεια ανασκαφών.

Υπάρχουν στον κόσμο άλλα τρία νομίσματα, που εκτίθενται σε μουσεία αλλά και σε ιδιωτική συλλογή, όμως μόνο το νόμισμα που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου έχει βρεθεί σε ανασκαφή, ταυτοποιώντας την Ιερή Πόλη του θεού Ποσειδώνα, την Αρχαία Ελίκη! Η επιστημονική εξερεύνηση 25 ετών, που έχει αντιμετωπίσει πολλές αντιξοότητες, πλέον δικαιώνεται. Αυτοί που δεν δικαιώνονται σίγουρα, είναι οι εκάστοτε καρεκλοκένταυροι που, λόγω προσωπικών συμπλεγμάτων και "θεμάτων", έχουν κάνει τα πάντα για να εμποδίσουν το έργο των αρχαιολόγων, που τόσα χρόνια επέμεναν να παλεύουν για να φέρουν στο φως κάτι από τη σπουδαία πολιτεία της αρχαιότητας, που καταποντίστηκε μετά από έναν φοβερό σεισμό και τσουνάμι το 373 π.Χ.. Η εξέλιξη όμως, κυρίως αποτελεί ένα ηχηρό "χαστούκι" στο Υπουργείο Πολιτισμού που πρόσφατα απαγόρευσε τη συνέχιση των ανασκαφών στην περιοχή, δίνοντας μάλιστα εντολή να κλείσουν και όποιες γεωλογικές τομές έχουν γίνει ως τώρα. Τι έχουν άραγε να σχολιάσουν οι "αρμόδιοι"; Ένα "ταπεινό" χάλκινο νόμισμα, που βρίσκεται στη φάση της συντήρησης, τους βάζει όλους στη θέση τους...

Η Τσικουδιά στην Κρήτη, είναι στην ουσία ένα εργαλείο επικοινωνίας !!!

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2012/01/blog-post_4718.html?spref=fb

Η Τσικουδιά στην Κρήτη, είναι στην ουσία ένα εργαλείο επικοινωνίας !!!

Η λέξη τσικουδιά προέρχεται από τα τσίκουδα, δηλαδή τα υπολείμματα της μουστοποίησης των σταφυλιών -τσάμπουρα, φλούδες και κουκούτσια.  Στην Κρήτη ονομάζεται τσικουδιά ή ρακή. Ξεχωρίζει από όλα τα άλλα τσίπουρα διότι αποτελεί απόσταγμα μόνον από τα τσίκουδα, χωρίς την προσθήκη κανενός άλλου αρωματικού φυτού. 

Ο θεσμός του ρακοκάζανου θεσμοθετήθηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο γύρω στο 1920 όπου και δόθηκαν άδειες για τα ρακοκάζανα στους Κρητικούς αγρότες, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα παραγωγής τσικουδιάς από τα σταφύλια που παρήγαγαν.

Τα γλέντια ακόμη και την ώρα της παραγωγής της τσικουδιάς στις κρητικές καζανιές είναι ονομαστά. Γύρω από τη "ρούμπα" (το σωληνάκι, απ΄ όπου βγαίνει η πρώτη ρακή), συγκεντρώνονται μέλη οικογενειών, παρέες, καλεσμένοι - φίλοι και γλεντάνε.

Φρεσκοαποσταγμένη τσικουδιά ρέει άφθονη στα ποτήρια της παρέας που συμμετέχει στο γλέντι.

Χαρώ την την παρέα μας, να 'τανε κι' άλλη τόση

μα υπάρχει μπόλικη ρακή μέχρι να ξημερώσει.

Πίνετε ούλοι τσικουδιά μα αυτή είναι βλογημένη

μόνο να πίνετε αγνό και όχι νοθευμένη.

Πότε την ήπια την ρακή αλήθεια δεν κατέχω

όμως ήτονε πολλά καλή, παράπονο δεν έχω.

Πολλά ποτήρια τσικουδιάς κέρασες για να πιούνε

κι απ' την πολύ που ήπιανε δεν ημπορούν να βγούνε.

Η ρακή στην Κρήτη, είναι στην ουσία ένα εργαλείο "επικοινωνίας".

Δεν υπάρχει νοικοκυριό στην Κρήτη, χωρίς ένα μπουκάλι ρακί ή τσικουδιά άμεσα διαθέσιμο κάθε στιγμή...

Μ΄ αυτήν ξεκινούν τα γλέντια και οι χαρές, υποδέχονται οι Κρητικοί τους επισκέπτες, μ΄ αυτήν χωρατεύουν στα καφενεία ή κάνουν τις σοβαρές τους κουβέντες. Συνοδεύεται από κρητικούς παραδοσιακούς μεζέδες, συνήθως ξηρούς καρπούς, μα για τους γνώστες πάει καλύτερα με οφτές πατάτες, ελιές, λάχανο ωμό, αγγουράκι, χοχλιούς και παξιμάδια...

Για τον επισκέπτη - τουρίστα που θα παραβρεθεί σε ρακοκάζανο, είναι μια μοναδική εμπειρία που σπάνια συναντά.Και σίγουρα θα θυμάται, με ένα μπουκάλι τσικουδιά που θα πάρει μαζί του φεύγοντας, την κρητική παράδοση και φιλοξενία.

Σαν σήμερα, 7 Οκτωβρίου 1571 Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

 

21 ώρες πριν

Σαν σήμερα, 7 Οκτωβρίου 1571

Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου (ιταλ. Battaglia di Lepanto) είναι μια από τις σημαντικότερες ναυμαχίες στην παγκόσμια ιστορία και η αμέσως μετά της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας ιστορικότερη ναυμαχία. Αποτελεί δε ακόμη και ιστορικό σταθμό στη ναυτική τακτική καθώς και στη ναυπηγική.

Με την ονομασία Ναυμαχία της Ναυπάκτου παρέμεινε στην ιστορία η ναυμαχία που έγινε στις 7 Οκτωβρίου του 1571 μεταξύ των ενωμένων στόλων της Ισπανίας, της Βενετίας, της Γένουας, των Ιπποτών της Μάλτας, του δουκάτου της Σαβοΐας, του δουκάτου του Ουρμπίνο, του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης και του Πάπα υπό την ονομασία Lega Santa (Ιερή Ένωση) αφενός και του ενιαίου στόλου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αφετέρου παρά την είσοδο του Κορινθιακού Κόλπου κοντά στις νήσους νότιες Εχινάδες παρά το Ακρωτήριο Σκρόφα. Η δε ονομασία της προήλθε όχι από την πόλη της Ναυπάκτου αλλά από την ονομασία (θέση) του Κόλπου που έγινε η ναυμαχία, επειδή τότε ολόκληρος ο Κόλπος λεγόταν από τους Ενετούς "Κόλπος της Ναυπάκτου".

Στη Ναυμαχία αυτή έλαβε μέρος ως υπαξιωματικός της γαλέρας Μαρκέσα (Marquesa), ο μετέπειτα διάσημος Ισπανός συγγραφέας Μιγκέλ ντε Θερβάντες. Αν και άρρωστος με πυρετό την ημέρα εκείνη, ο Θερβάντες πολέμησε και πληγώθηκε τρεις φορές από σφαίρα, δύο στο στήθος και μία που του άφησε μόνιμη αναπηρία στο αριστερό του χέρι. Στο «Ταξίδι στον Παρνασσό» (1614) αναφέρει ότι στη Ναύπακτο αχρηστεύτηκε το αριστερό του χέρι "προς δόξαν του δεξιού" (υπαινισσόμενος την κατοπινή επιτυχία του πρώτου μέρους του Δον Κιχώτη). Ο Θερβάντες πάντα ένοιωθε υπερήφανος για τη συμμετοχή του στη Ναυμαχία, και πίστευε ότι είχε λάβει μέρος στην πιο ένδοξη μάχη που είδαν ή θα δουν οι αιώνες, (που όπως αποδείχθηκε ιστορικά δεν είχε άδικο), ενώ συμπλήρωνε σε κείμενό του γι΄ αυτήν: "την ημέρα εκείνη διαλύθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο η μέχρι τότε υφιστάμενη πεποίθηση, ότι οι Τούρκοι ήταν στη θάλασσα αήττητοι"

Σήμερα...