Τρίτη 6 Μαρτίου 2018

7 Μαρτίου του 1948

7 Μαρτίου 1948: Η ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα

http://www.newsbomb.gr/ellada/news/story/414225/7-martioy-1948-i-ensomatosi-tis-dodekanisoy-stin-ellada

----------------------------------------------

7 Μαρτίου του 1948

- Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα

27 Ιουνίου 1946: Στο Παρίσι και στο Συμβούλιο των Υπουργών των Εξωτερικών των τεσσάρων Δυνάμεων, αποφασίζεται να περιέλθουν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Πρόκειται για απόφαση-σταθμό στην πορεία του δωδεκανησιακού λαού προς την ένωσή του με τη μητέρα Ελλάδα.
10 Φεβρουαρίου 1947: Υπογράφεται στο Παρίσι συνθήκη ειρήνης μεταξύ των συμμάχων και των συνασπισμένων Δυνάμεων (και Ελλάδας) και της Ιταλίας, σύμφωνα με την οποία η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα με πλήρη κυριαρχία τα νησιά της Δωδεκανήσου και τις παρακείμενες νησίδες.

31 Μαρτίου 1947: Στις 31 Μαρτίου 1947 ο Βρετανός διοικητής των συμμαχικών Δυνάμεων Κατοχής Δωδεκανήσου ταξίαρχος Α.Σ. Πάρκερ, παραδίδει τη Στρατιωτική Βρετανική Διοίκηση στον αντιναύαρχο Περικλή Ιωαννίδη. Αρχίζει η μεταβατική περίοδος της Ελληνικής Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσου.

9 Ιανουαρίου 1948: Με το άρθρο 1 του Νόμου υπ' αριθμ. 518 "Περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα" της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων ορίζεται ότι: "Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Κως και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28 Οκτωβρίου 1947". Με τον νόμο αυτό, που αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στη μητέρα Ελλάδα, τερματίζεται το μεταβατικό στάδιο της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης. Η 7η Μαρτίου 1948 ορίζεται ως ημέρα της πανηγυρικής τυπικής ενσωμάτωσης.

Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου του 1948. Το 1955 η Δωδεκάνησος έγινε νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ορθή προφορά: Στάνλι Κούμπρικ (Stanley Kubrick· Μπρονξ, Νέα Υόρκη, 26 Ιουλίου 1928 — Λονδίνο, 7 Μαρτίου 1999) ήταν αναγνωρισμένος Αμερικανός σκηνοθέτης και παραγωγός ταινιών.
Από μικρή ηλικία ο Κιούμπρικ άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία και μόλις στα 17 του χρόνια βρήκε δουλειά ως βοηθός φωτογράφου. Μαζί με το φίλο του Αλεξάντερ Σίνγκερ, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον κινηματογράφο. Έτσι, το 1951 δημιούργησε την πρώτη του ταινία, ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Day of the Fight, η οποία χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από τις οικονομίες των δύο φίλων. Ακολούθησαν τα Flying Padre (1951), The Seafarers (1952) και το Fear and Desire (1953), το οποίο γυρίστηκε στην Καλιφόρνια. Με τις δύο επόμενες ταινίες τεκμηρίωσης, Το Φιλί του Δολοφόνου (Killer's Kiss) και Το Χρήμα της Οργής (The Killing), έγινε γνωστό το όνομα του Κιούμπρικ στο Χόλιγουντ. Το 1957 σκηνοθετεί τον Κερκ Ντάγκλας στην αντιπολεμική ταινία Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory), το οποίο βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χάμφρεϊ Κομπ. Από εκεί και έπειτα ο Κιούμπρικ θα δημιουργεί ταινίες από βιβλία, τα οποία θα προσαρμόζει κάθε φορά στις δικές του ιδέες και με τη δική του κινηματογραφική οπτική γωνία.
Ο Πίτερ Σέλερς στο ρόλο του Dr. Strangelove, στην ταινία S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα

Το 1960 ο Κερκ Ντάγκλας, ως παραγωγός, κάλεσε τον Κιούμπρικ να καθίσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη για την επική ταινία Σπάρτακος (Spartacus), αφού είχε διώξει προηγουμένως τον Άντονυ Μαν. Στην ταινία συμμετείχαν επίσης μερικά από τα μεγαθήρια της υποκριτικής, όπως ο Λόρενς Ολίβιε, ο Τσαρλς Λότον, ο Πίτερ Ουστίνοφ, ο Χέρμπερτ Λομ και ο Τόνι Κέρτις. Επικές ήταν και οι διαμάχες του Κιούμπρικ με τον διευθυντή φωτογραφίας Ράσελ Μέττι, διότι λέγεται ότι δεν τον εμπιστευόταν και δεν τον άφηνε να κάνει τη δουλειά του, δουλειά που αναλάμβανε ο ίδιος ο Κιούμπρικ. Παραδόξως ο Μέττι βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας για τη δουλειά του.

Στη συνέχεια ο Κιούμπρικ σκόπευε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία της ταινίας Η Εκδίκηση Είναι Δική μου (One-Eyed Jacks, 1961), αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν ευόδωσαν. Η ταινία σκηνοθετήθηκε τελικά από τον Μάρλον Μπράντο, ο οποίος και έπαιζε σε αυτήν. Απογοητευμένος από τους μεγαλοπαραγωγούς του Χόλιγουντ, πήρε την απόφαση να φύγει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και μετακόμισε στο Λονδίνο. Η πρώτη ταινία που γύρισε εκεί ήταν η Λολίτα (Lolita, 1962), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, ο οποίος επιμελήθηκε και το σενάριο της ταινίας. Στην ταινία συμμετείχε ο Πίτερ Σέλερς. Ο Κιούμπρικ έδειξε ενδιαφέρον για την ηθοποιία του Σέλερς, και τον κάλεσε να συμμετάσχει σε μια κωμικοτραγική ταινία με θέμα τον πυρηνικό όλεθρο. Αν και αρχικά, η ταινία ήταν να γυριστεί ως δράμα, ο Κιούμπρικ είδε ότι οι ιδέες του λειτουργούσαν καλύτερα μέσα από μια κωμική πλευρά. Το αποτέλεσμα ήταν το S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα (Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb, 1964) και η τεράστια εμπορική επιτυχία έδωσαν στον Κιούμπρικ την οικονομική και καλλιτεχνική ανεξαρτησία για να ασχοληθεί με οτιδήποτε ήθελε.

Έτσι συνεργάστηκε με τον Άρθουρ Κλαρκ στη συγγραφή ενός σεναρίου επιστημονικής φαντασίας. Το αποτέλεσμα ήταν η ταινία 2001: Οδύσσεια του Διαστήματος (2001: A Space Odyssey), η οποία θεωρείται από πολλούς η καλύτερη του είδους. Το 1971 οι ανυποψίαστοι θεατές σοκαρίστηκαν με τη φαινομενικά αναίτια βία στο Το Κουρδιστό Πορτοκάλι (A Clockwork Orange). Ένα χρόνο μετά την επίσημη κυκλοφορία της αποφασίστηκε η απαγόρευση της προβολής της στην Αγγλία. Ο Κιούμπρικ, απογοητευμένος από αυτή την προσπάθεια λογοκρισίας, απαγόρεψε ο ίδιος την προβολή της ταινίας του στην Αγγλία μέχρι το θάνατό του, δηλαδή σχεδόν για 27 χρόνια. Η ενασχόληση του Κιούμπρικ με διαφορετικά κινηματογραφικά είδη συνεχίζεται και έτσι το 1975 υπογράφει το Μπάρρυ Λύντον (Barry Lyndon), μια επική ιστορία που λαμβάνει χώρα κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους. Στη συνέχεια διασκευάζει το ομώνυμο μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ στην ταινία τρόμου Η Λάμψη (The Shining, 1980). Η πολύ καλή ερμηνεία του Τζακ Νίκολσον συνέβαλε στην εμπορική επιτυχία της ταινίας. Αντιθέτως η διασκευή αυτή δεν ενθουσίασε τον συγγραφέα της, ο οποίος το 1997 την διασκεύασε ξανά ως παραγωγός, με τη μορφή τηλεταινίας διάρκειας 4 ωρών. Με καθυστέρηση επτά ετών, το 1987 ο Κιούμπρικ παρουσιάζει τη νέα του δουλειά, το Full Metal Jacket, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γκουστάβ Χάσφορντ και με θέμα τον Πόλεμο του Βιετνάμ. Η τελευταία του ταινία ήταν τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά (Eyes Wide Shut), στην οποία πρωταγωνιστούσε το ζεύγος Τομ Κρουζ και Νικόλ Κίντμαν. Τα γυρίσματα διήρκεσαν σχεδόν δύο χρόνια, κάτω από υπερβολική ασφάλεια και μυστικότητα.

Λίγο προτού βγει η ταινία στις αίθουσες, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ πέθανε στον ύπνο του από καρδιακή ανακοπή, στις 7 Μαρτίου 1999. Είχε τρία παιδιά από τον τρίτο του γάμου με την Κριστιάν Κιούμπρικ, με την οποία ήταν παντρεμένος από το 1958.
Φιλμογραφία

Οι ταινίες τις οποίες σκηνοθέτησε ο Κιούμπρικ είναι οι παρακάτω. Ο αγγλικός τίτλος αναγράφεται σε παρενθέσεις, αν υπάρχει ο ελληνικός:[1] · [2] · [3]

Flying Padre (1951)
Day of the Fight (1951)
Fear and Desire (1953)
The Seafarers (1953)
Το Φιλί του Δολοφόνου (Killer's Kiss, 1955)
Το Χρήμα της Οργής (The Killing, 1956)
Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory, 1957)
Σπάρτακος (Spartacus, 1960)
Λολίτα, 1962)
S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα (Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb, 1964)
2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (2001: A Space Odyssey, 1968)
Το Κουρδιστό Πορτοκάλι (A Clockwork Orange, 1971)
Μπάρρυ Λύντον (Barry Lyndon, 1975)
Η Λάμψη (The Shining, 1980)
Full Metal Jacket (1987)
Μάτια Ερμητικά Κλειστά (Eyes Wide Shut, 1999)
http://el.wikipedia.org/wiki/Στάνλεϊ_Κιούμπρικ

Αρωµατικό λαχανόρυζο

http://www.agrotikabook.gr/%CE%B1%CF%81%CF%89%C2%B5%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BB%CE%B1%CF%87%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%81%CF%85%CE%B6%CE%BF

Αρωµατικό λαχανόρυζο

Τετ, 2013-11-13 20:00 Αρωµατικό λαχανόρυζο

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτοµα) 6 κ.σ. έ.π. ελαιόλαδο + λίγο επιπλέον για το σερβίρισµα
1 κ.γ. µαραθόσπορο, κοπανισµένο
1 κρεµµύδι, σε λεπτές φέτες
1 πράσο, σε ροδέλες
1 µικρή ρίζα φινόκιο, σε λεπτές φέτες
2 καρότα, σε λοξές ροδέλες
1 πιπεριά Φλωρίνης, σε λωρίδες
1 κιλό λάχανο, κοµµένο σε µικρά καρέ
½ φλ. λευκό µακρύκοκκο ρύζι
ξύσµα και χυµός από 1 λεµόνι, ακέρωτο
1 κ.γ. αλάτι
1 κ.γ. πιπέρι
1 φλ. νερό
1 µατσάκι φρέσκο άνηθο ή µάραθο, ψιλοκοµµένο

1 κ.γ. πάπρικα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε µια µεγάλη κατσαρόλα, σε δυνατή φωτιά, ρίχνουµε το ελαιόλαδο και τον µαραθόσπορο και σοτάρουµε το κρεµµύδι και το πράσο. Προσθέτουµε το φινόκιο, το καρότο και την πιπεριά. Χαµηλώνουµε την ένταση και τα αφήνουµε για 5 λεπτά ακόµη.
Προσθέτουµε το λάχανο, ανακατεύουµε και συνεχίζουµε το σοτάρισµα για 10 λεπτά, µέχρι τα λαχανικά να «γυαλίσουν» και να αρχίσουν να χάνουν τον όγκο τους. Σε σουρωτήρι, πλένουµε το ρύζι κάτω από τρεχούµενο νερό, σουρώνουµε και το σκορπίζουµε επάνω από τα λαχανικά. Προσθέτουµε το ξύσµα και τον χυµό του λεµονιού, αλάτι, πιπέρι και νερό. Σκεπάζουµε την κατσαρόλα, χαµηλώνουµε τη φωτιά στο ελάχιστο και µαγειρεύουµε για 20 λεπτά.
Ρίχνουµε τον άνηθο (ή τον µάραθο), ελέγχουµε αν χρειάζεται επιπλέον χυµό λεµονιού και αλάτι, και σερβίρουµε το φαγητό. Περιχύνουµε µε φρέσκο ελαιόλαδο και πασπαλίζουµε µε πάπρικα.
BHMA

Η Εξέγερση του Κιλελέρ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Η Εξέγερση του Κιλελέρ

Αιματηρά επεισόδια, που συνέβησαν στις 6 Μαρτίου 1910 και εντάσσονται στη μακρά ιστορία του αγροτικού ζητήματος στη Θεσσαλία.

sansimera.gr

Αιματηρά επεισόδια, που συνέβησαν στις 6 Μαρτίου 1910 και εντάσσονται στη μακρά ιστορία του αγροτικού ζητήματος στη Θεσσαλία. Παρότι έλαβαν χώρα κατά κύριο λόγο στην Λάρισα, πήραν το όνομά τους από το χωριό Κιλελέρ (σήμερα Κυψέλη), από το οποίο δόθηκε το έναυσμα. Η επέτειος αυτή τιμάται κάθε χρόνο και αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση της ελληνικής αγροτιάς, που έχει την ευκαιρία να προβάλει τα αιτήματά της.
Το αγροτικό ζήτημα στη Θεσσαλία εμφανίζεται οξυμένο από την επαύριο της ένταξης της περιοχής στην ελληνική επικράτεια το 1881. Οι κολίγοι υπήρξαν οι χαμένοι της ενσωμάτωσης και οι τσιφλικάδες οι μεγάλοι κερδισμένοι. Το λάθος των κυβερνήσεων εκείνης της εποχής ήταν ότι εφάρμοσαν το βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο, που ίσχυε στην Παλαιά Ελλάδα, παραγνωρίζοντας τα δικαιώματα των κολίγων, βάσει του οθωμανικού δικαίου.
Επί Τουρκοκρατίας, οι τσιφλικάδες είχαν μόνο το δικαίωμα εισπράξεως των προσόδων επί των μεγάλων εκτάσεων που κατείχαν, ενώ οι κολίγοι είχαν πατροπαράδοτα δικαιώματα επί των κοινόχρηστων χώρων του τσιφλικιού (επί της γης, των οικιών, των δασών και των βοσκοτόπων). Με τη νέα κατάσταση, οι έλληνες πλέον τσιφλικάδες, που διαδέχθηκαν τους οθωμανούς, είχαν δικαιώματα απόλυτης κυριότητας σε όλη την ιδιοκτησία τους, ενώ οι κολίγοι είχαν περιπέσει σε καθεστώς δουλοπαροίκου.
Οι κολίγοι διεκδίκησαν μαχητικά την επαναφορά των πραγμάτων στο προηγούμενο καθεστώς, ενώ έθεταν και θέμα απαλλοτριώσεων. Ο εκσυγχρονιστής Χαρίλαος Τρικούπης, που κυριαρχούσε στην πολιτική σκηνή, ήταν αντίθετος με τη διανομή της γης στους κολίγους, γιατί δεν ήθελε να χάσει τους ξένους επενδυτές και την εισροή νέων κεφαλαίων στην Ελλάδα.
Η κατάσταση άλλαξε δραματικά στην αυγή του 20ου αιώνα, με την ίδρυση των πρώτων αγροτικών συλλόγων σε Λάρισα, Καρδίτσα και Τρίκαλα. Με τη βοήθεια φωτισμένων αστών της εποχής, οι κολίγοι υιοθέτησαν σύγχρονες μορφές πάλης (μαζικές κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια στις μεγάλες πόλεις, ψηφίσματα σε Κυβέρνηση, Βουλή και Βασιλιά κ.ά.). Η δολοφονία του Μαρίνου Αντύπα από όργανο των τσιφλικάδων το 1907 χαλύβδωσε το αγωνιστικό τους φρόνημα.
Στις αρχές του 1910, κύριο αίτημα των κολίγων ήταν η απαλλοτρίωση της γης και η διανομή των τσιφλικιών στους καλλιεργητές της, πάνω στη βάση της μικρής οικογενειακής ιδιοκτησίας. Η χώρα βρισκόταν υπό τον αστερισμό του Στρατιωτικού Συνδέσμου και πρωθυπουργός ήταν ο «υπηρεσιακός» Στέφανος Δραγούμης.
Οι κολίγοι είχαν προγραμματίσει το Σάββατο 6 Μαρτίου πανθεσσαλικό συλλαλητήριο στη Λάρισα, με αφορμή τη συζήτηση του αγροτικού νομοσχεδίου στη Βουλή. Από νωρίς το πρωί άρχισαν να συρρέουν στην πόλη διαδηλωτές από τα γύρω χωριά. Στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κιλελέρ, κάπου 200 χωρικοί θέλησαν να επιβιβασθούν σε τρένο χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο. Ο διευθυντής των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, Πολίτης, που επέβαινε στο τρένο, τους το αρνήθηκε. Οι χωρικοί οργίστηκαν κι άρχισαν να λιθοβολούν το συρμό, σπάζοντας τα τζάμια των βαγονιών.

Οι πρωτεργάτες των αγροτικών κινητοποιήσεων επιβιβάζονται στο τρένο για να προσαχθούν σε δίκη

Το τρένο απομακρύνθηκε, αλλά σε απόσταση ενός χιλιομέτρου επαναλαμβάνονται οι ίδιες σκηνές από ομάδα 800 χωρικών. Οι άνδρες της στρατιωτικής δύναμης που ευρίσκοντο εντός του τρένου και μετέβαιναν στη Λάρισα για το συλλαλητήριο, διατάχθηκαν από τον επικεφαλής τους να πυροβολήσουν στον αέρα για εκφοβισμό. Οι χωρικοί εξαγριώνονται και τους επιτίθενται με πέτρες και ξύλα. Οι στρατιώτες ξαναπυροβολούν, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο ή κατ' άλλους τέσσερις χωρικοί και να τραυματισθούν πολλοί. Ανάλογα επεισόδια έγιναν και στο χωριό Τσουλάρ (σήμερα Μελία), με δύο νεκρούς χωρικούς και 15 τραυματίες. Οι συμπλοκές μεταξύ άοπλων διαδηλωτών και δυνάμεων καταστολής επεκτάθηκαν και στη Λάρισα, όταν οι αγρότες πληροφορήθηκαν τα αιματηρά επεισόδια στο Κιλελέρ και το Τσουλάρ. Δύο κολίγοι έπεσαν νεκροί, όταν το ιππικό ανέλαβε δράση. Το συλλαλητήριο έγινε, τελικά, με ειρηνικό τρόπο στις 3 το μεσημέρι στην Πλατεία της Θέμιδος. Ο φοιτητής Γεώργιος Σχοινάς διάβασε το ψήφισμα της συγκέντρωσης, που απεστάλη στη Βουλή και την Κυβέρνηση. Οι αγρότες ζητούσαν άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών, ενώ εξέφρασαν τη βαθιά λύπη και οδύνη τους «για την άδικον επίθεσιν κατά του φιλήσυχου και νομοταγούς λαού, ής θύματα υπήρξαν άοπλοι και αθώοι λευκοί σκλάβοι της Θεσσαλίας».
Για τις ταραχές στο Κιλελέρ, στο Τσουλάρ και τη Λάρισα, πολλά άτομα συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν. Αρκετοί αγρότες αθωώθηκαν στη συνέχεια με βουλεύματα, ενώ συνολικά 62 διαδηλωτές παραπέμφθηκαν σε δίκη. Αθωώθηκαν όλοι στις 23 Ιουνίου 1910, σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης.
Η εξέγερση του Κιλελέρ ξεσήκωσε κύμα συμπάθειας σε όλη τη χώρα, ενώ αυξήθηκε η κοινωνική πίεση για την επίλυση του αγροτικού ζητήματος. Η πολιτική εξουσία δεν μπορούσε άλλο να κλείνει τα μάτια. Το πρώτο δειλό βήμα για τη λύση του προβλήματος έγινε το 1911 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που διαδέχθηκε τον Στέφανο Δραγούμη στην πρωθυπουργία. Πάρθηκαν ορισμένα νομοθετικά μέτρα υπέρ των κολίγων, αλλά απαλλοτριώσεις δεν έγιναν κι ένας λόγος ήταν οι πόλεμοι που ακολούθησαν. Μόνο μετά το 1923, όταν το πρόβλημα της αποκατάστασης των προσφύγων έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις, άρχισαν από την κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα απαλλοτριώσεις τσιφλικιών σε μεγάλη κλίμακα.

Ελένη Γκίκα

Αγάπησα κι αγαπηθήκα, δόξα τω Θεώ, χορταστικά και πολύ, τόσο που να μπορώ και μόνη μου, να είναι η αγαπημένη παρουσία πια διαρκής και παντοτινή.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Κηφισιά

την συνέντευξη έκανε η Λίνα Σόρογκα

- Πως συνδέετε, αν συνδέετε, την γυναίκα της πολίτικης κουζίνας με εκείνη της βορινής ; Επειδή ένα μεγάλο μέρος των δημοτών μας από την Νέα Ερυθραία είναι Μικρασιάτισες.

- H μια γιαγιά του βιβλίου είναι Μικρασιάτισα, Καπαδόκισσα, μάλλον! Και η Ράνια, η γυναίκα τη βορινής κουζίνας, σαν Μικρασιάτισα μαγειρεύει! Η καρδιά της και όλα τα συναισθήματά της εκεί! Η αγάπη και η φροντίδα της για τους άλλους! Με μπισκοτάκια γυρεύει τον χαμένο της γιο στην ρημαγμένη και καμένη Αθήνα! Κι όσο για μένα, από το σόι της μαμάς η μια ρίζα εκείνη του βαφέα παππού, είναι Μικρασιατική και είμαι τόσο υπερήφανη γι’ αυτό! Για την εκπάγλου καλλονής προγιαγιά Άννα, για τον παππού που διάβαζε ποίηση κι έβαφε με εκείνο το σπάνιο μπλε, για την κοσμοπολίτικη αντίληψη που διακατείχε όλη την οικογένεια:περιουσία μας οι γνώσεις και η αισθητική που είναι σχεδόν ηθική. Για εκείνη την αίσθηση της απόλαυσης πέρα απ’ ό,τι μας ανήκει ή δεν μας ανήκει. Για την ποίηση της καθημερινότητας, για την απίστευτη τέχνη τελικά της ζωής.

- Πρέπει να εξακολουθεί να εορτάζεται η μέρα της Γυναίκας ;

- Είμαι φιλέορτος τύπος. Ό,τι γιορτάζεται, καλώς γιορτάζεται. Αν και από την πείρα μου ό,τι γιορτάζεται είναι εκείνο που ακριβώς ξεχνάμε τις καθημερινές.

- Τι θέση έχει ο άντρας στη ζωή σας ;

- Τον κυρίαρχο (μαζί με την ίδια τη ζωή και το νόημά της). Είχα (και πάντα θα έχω)έναν πατέρα υπέροχο, γενναιόδωρο και αστείο, ανοιχτόκαρδο σαν παιδί. Αγάπησα κι αγαπηθήκα, δόξα τω Θεώ, χορταστικά και πολύ, τόσο που να μπορώ και μόνη μου, να είναι η αγαπημένη παρουσία πια διαρκής και παντοτινή.

-Με ποια από τις ηρωίδες του βιβλίου σας «Η Γυναίκα της Βορινής κουζίνας» ταυτίζεστε ;

- Γράφοντάς το, νόμιζα ότι είμαι η Αρσινόη, μια ζωή εξάλλου γράφω και διαβάζω. Όταν το τέλειωσα έγινα η Ράνια, θα ‘θελα να ‘μαι Ράνια, έχω κλάψει σα Ράνια, ακόμα και τώρα όταν σκέφτομαι την Ράνια πονώ και κατανοώ. Αλλά όσο περνά ο καιρός κερδίζει η σοφή Αριάδνη, η γυναίκα του Δυτικού καθρέφτη, όλα έχουν το λόγο τους και τ’ αντίθετα τελικά μοιάζουν, αρχίζω πια να συμφιλιώνομαι να με κατανοώ και να κατανοώ.

- Τι είναι ο απόλυτος έρωτας ;

- Αυτός που σου αποκαλύπτει τον εαυτό σου αφού πρώτα καταλύσει τα όρια. Άλμα τελικά στο κενό. Με δίχτυ ασφαλείας τίποτε το απόλυτο δεν προσεγγίζεται. Ούτε ο έρωτας για τον άλλον, ούτε η τέχνη, ούτε κι ο Θείος Έρωτας που αυτό στο φινάλε είναι το βασικό. Το απόλυτο που αναζητάς μια ζωή με το ανθρώπινό του ή το χάρτινο πρόσωπο. Εκείνο που ακόμα κι αν προσεγγίσεις, το χάνεις για να ’χεις να βαδίζεις σ΄ αυτό, να μπορέσεις να ζεις.

- Πιστεύετε στην μητριαρχική κοινωνία ;

- Έχω μεγαλώσει σε μια αλλόκοτα μητριαρχική κοινωνία. Μεγάλη και σημαντική μαμά και γιαγιά, προγιαγιά… Έχω ζήσει με γυναικείες φιγούρες που στήριζαν και γεννούσαν τους πάντες. Και τον ίδιο τους τον δυνάστη, καμία φορά.

- Τι κάνετε για να σώσετε την Ελλάδα από την κρίση ;

- Γράφω κι αντέχω! Πονώ και προσεύχομαι. Πιστεύω όσο ποτέ στη δύναμη της ζωής και στα νέα παιδιά. Συνειδητοποιώντας δε ότι μπορώ και με τα ελάχιστα, απελευθερώνομαι από φόβους, περιττά βάρη, χαίρομαι εκείνα τα ανεκτίμητα που τα χάσαμε τόσα χρόνια διότι όλα ήταν αγορά ή εξαγορά. Τα σημαντικά είναι εκεί και θέλουν αίμα και ποίηση και ιδρώτα και ψυχή για να τα ξαναβρούμε. Στη φασαρία τα είχαμε χάσει τα σημαντικά.

- Η αγαπημένη σας ηρωίδα στη λογοτεχνία ;

- Για πολλά χρόνια και ντρέπομαι πια, η Άννα Καρένινα! Τελευταία η Μαίρη Πόππινς χορεύουμε κιόλας την Μελωδία της ευτυχίας με την Νεφέλη, την παραμυθένια ηρωίδα μου και αναδεξιμιά. Και φυσικά η Αλίκη εκείνη των Θαυμάτων, τόσο πολύ θαρραλέα στο μαγικό, στο καινούργιο, στην αλλαγή. Αν και τώρα που με ρωτάτε συνειδητοποιώ ότι αγαπημένους ήρωες περισσότερο έχω, τελικά!

- Τι θα παίρνατε μαζί σας σε μια ολική καταστροφή ;

- Από ανθρώπους;Είναι πολλοί και θα προτιμούσα να υποστώ την καταστροφή. Από αντικείμενα, το κομποσκοίνι μου και λίγα βιβλία. Τον Μπόρχες, την γερόντισσα Γαβριηλία και την Αγία Γραφή.

- Αν ξαναρχίζατε την ζωή σας από την αρχή ;

- Μάλλον τα ίδια ακριβώς θα έκανα και θα ζούσα! Έχω ζήσει, ξέρετε, την δική μου ζωή. Και γι’ αυτό και φτάνω στο όποιο ταμείο αγόγγυστα!

- Ποια είναι η Ελένη Γκίκα, σαν συγγραφέας ;

- Τώρα τι να πω… κάποια που για να καταλάβει κάτι θα πρέπει και να το γράψει;

- ….σαν γυναίκα;

- Όσο περνάνε τα χρόνια, η μαμά της φτυστή!

- ….σαν άνθρωπος;

- Εύπιστη και ελπίζω ανοιχτή στο ενδεχόμενο.

- Ένα απόφθεγμα ;

- Εν αταξίαις εύτακτοι όντες, μάλλον αυτό. Και εκείνο του Μπόρχες, Ήμουν ο Όμηρος και τώρα είμαι ο Κανένας σαν τον Οδυσσέα.

- Τι«μαγειρεύετε» τώρα, και κλείνουμε ;

- Ένα μουσικό χειροποίητο θρίλερ συμφιλίωσης: «Το bolero δεν ήταν του Ραβέλ». Με συμφωνική μουσική,πύργους και ρημαγμένους ανθρώπους, με οικογενειακά μυστικά και έναν έρωτα άνομο, με μαριονέτες και μάσκες, με θύτη καταδικασμένο ν’ αγαπήσει το θύμα, με τη βεβαρημένη ιστορική μας παρακαταθήκη. Με τη μεταμέλεια και το έλεος ακόμα και στα πιο δύσκολα πάντοτε εκεί. Μια ιστορία για την αρχιτεκτονική της ψυχής. Και φυσικά πολλά παραμύθια. Για τη «Ζωγραφιά που ταξιδεύει» στην αρχή. Με τα κόκκινα μαλλιά της Σοφίας, ύμνος στο διαφορετικό και στην ίδια τη ζωή. Για τα ζωντανά μαλλιά της Σοφίας όπου ξαναγράφεται η Γέννεση και η Ποίηση, η ανθρώπινη περιπέτεια απ’ την αρχή. Από τις εκδόσεις «Καλέντη» και πάλι. Μόνο κάτω από την ομπρέλα της αγάπης και της φιλίας ανθίζω, αλλιώς μαραίνομαι, για να γράψω θέλω να αισθάνομαι εμπιστοσύνη και θαλπωρή.

---------------------------------------

Η Ελένη Γκίκα γεννήθηκε στο Kορωπί . Δημοσιογράφος και βιβλιοκριτικός στο «Αντί», στις «Εικόνες» και στο «Έθνος της Κυριακής» από το 1983, έχει ασχοληθεί με το μυθιστόρημα, το διήγημα, την ποίηση, το παραμύθι, έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις και έχει επιμεληθεί βιβλία και σειρές. Κυκλοφορούν 28 βιβλία της, ανάμεσά τους τα «Δι’ εσόπτρου εν αινίγματι», «Να τα μετράω ή να μη τα μετράω τα χρόνια», «Το αίνιγμα του άλλου», «Μετεβλήθη εντός μου, ο ρυθμός του κόσμου», «Υγρός χρόνος», «Εν αταξίαις εύτακτοι όντες», «Το γράμμα που λείπει», «Πλήθος είμαι», «Οι κούκλες δεν κλαίνε» και «Η αιώνια επιστροφή».

Με το μυθιστόρημα «Η Γυναίκα της Βορινής Κουζίνας» και το παραμύθι «Το μυστικό της μαγικής τσαγιέρας», που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, ξεκίνησε τη συνεργασία της με τις εκδόσεις Καλέντη.

Από τις ίδιες εκδόσεις θα κυκλοφορήσουν μέσα στο 2013 το μυθιστόρημά της «Το bolero δεν ήταν του Ραβέλ» και το παραμύθι «Η ζωγραφιά που ταξιδεύει».

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Συναισθήματα

Συναισθήματα - Το Μυστικό στα Χρονικά του Χρόνου
Αποτέλεσμα εικόνας για Συναισθήματα - Το Μυστικό στα Χρονικά του Χρόνου

Όταν είστε έτοιμοι να κάνετε αλλαγές, κλείνεστε επειδή δεν καταλαβαίνετε αυτά που συντελούνται, λόγω του ότι δεν είναι ακέραιες οι μνήμες σας και δεν έχετε καλλιεργήσει την εμπιστοσύνη μέσα σας,. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να αρχίσουν οι άνθρωποι να εμπιστεύονται το συναισθηματικό τους κέντρο και να λειτουργούν με αυτό. Όταν "διάφορα" ενεργοποιούν το συναισθηματικό σας κέντρο και σας κάνουν να νιώθετε άβολα, αντιμετωπίστε τα συναισθήματα, που δεν σας είναι αρεστά. Αυτή είναι η ουσία σας. Αυτά τα συναισθήματα είναι τα χρυσαφικά σας, οι θησαυροί σας και τα πολύτιμα πετράδια σας, από τα οποία μπορείτε να μάθετε για την ταυτότητά σας. Είναι ο εφαλτήρας σας, και δεν τελειώνει ποτέ με αυτό. Δεν μπορείτε να τα σπρώξετε μακριά και να πείτε, «Αίσχος, δεν μου αρέσει αυτός που ήμουν τότε!» Όμως, μπορείτε να αλλάξετε τον "εαυτό" που αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα με αυτό τον τρόπο. Καθώς συνεχίζετε να έχετε επίγνωση και να αποκομίζετε βαθιά κατανόηση του ποιοι είστε, μπορείτε να κοιτάξετε αυτή την οντότητα, σε εκείνο το σημείο και να την ξαναδείτε, συνειδητοποιώντας εκ νέου ποιοι ήσασταν τότε. Αυτή είναι μια διαρκής διαδικασία. Θα αρχίσετε να την παρατηρείτε ο ένας στον άλλον.

Τιμήστε τους φίλους σας, καθώς αυτοί περνούν μέσα από τα δικά τους "διάφορα" απλώς, μην εμπλακείτε σε αυτά. Αν εί-ναι για σας, κάντε το, αλλά μη βοηθάτε τους άλλους να επιμηκύνουν τα δράματά τους. Είναι η εποχή για να περνάμε μέσα από τα "διάφορα" και όχι για να στήνουμε θεατρικές παραστάσεις που κρατάνε 365 ημέρες. Σας προτείνουμε να λέτε τις ιστορίες σας μία ή δύο ή τρεις, το πολύ, φορές, και μετά, τέρμα. Δεν είναι ανάγκη να λέτε σε όλους τα πάντα, επειδή και σε όλους τους άλλους συμβαίνουν τα δικά τους "διάφορα". Καταλαβαίνετε; Όταν συζητάτε συνέχεια τα δικά σας "διάφορα", χάνετε την ουσία, επειδή μιλάτε αντί να κάνετε και να βλέπετε αυτά που λέτε στον εαυτό σας. Με το να λέτε στους πάντες τι σας συμβαίνει, θέλετε απλώς να κερδίζετε την προσοχή, και αυτό δεν το έχετε ανάγκη.
Τα γεγονότα είναι συνεχιζόμενα, και δεν "ξεμπερδεύετε" ποτέ μαζί τους στην πραγματικότητα, επειδή αυτά είναι τα "διάφορά" σας. Αν σας συμβαίνει κάτι οδυνηρό, μπορούμε να σας εγγυηθούμε ότι θα συναντήσετε αργότερα μια περίπτωση που θα είναι παρόμοια, και ότι θα έχετε αποκτήσει μια συμπόνια που δεν την είχατε πριν. Θα βλέπετε την κατάσταση από μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία.
Όσα αναδύονται τώρα είναι εκείνα που σας εμπόδισαν, αρχικά, να αντιληφθείτε την πραγματικότητα. Είναι εκείνα τα μέρη στο συναισθηματικό σας σώμα όπου κόπηκαν οι κεντρικές αρτηρίες κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να μη μπορούν πια να ρέουν οι πληροφορίες, οπότε εσείς μπήκατε στον πόνο και μεταφράσατε αυτό τον συναισθηματικό πόνο μέσα από το υλικό σας σώμα. Προτείνουμε σε όλους σας να απευθυνθείτε σε κάποιους που θα δουλέψουν με το σώμα σας. Η δουλειά με το φυσικό σώμα εμπεριέχει, απλώς, τη διαδικασία του να φέρνει κανείς ενέργεια από το σύμπαν μέσα στο σώμα σας, όπου μέσα σε αυτό έρχονται να ενωθούν τα άλλα σώματα — νοητικό, υλικό, συναισθηματικό και πνευματικό - και έτσι προσαρμόζεται το ενεργειακό δικτύωμα. Όταν υπάρχει αρμονία στο ενεργειακό σας δικτύωμα και δεν εμποδίζετε την κυτταρική μνήμη και επιτρέπετε στην ενέργεια να μπαίνει στο σώμα σας, η ενέργεια κινείται μέσα στα τσάκρα σας και τροφοδοτεί το σώμα σας με τις πληροφορίες της. Όταν φοβάστε ή κλείνεστε ή όταν κατηγορείτε κάποιον άλλον ή όταν βρίσκεστε σε άρνηση, κολλάτε. Τότε, παρ' όλο που το φως μπορεί να κατακλύζει το σώμα σας, δεν ταιριάζει με την ύφανση του δικτυώματος. Έτσι, είστε στο χάος και όλοι θέλουν να βρίσκονται μακριά σας, γιατί αποπνέετε χάος. Μια χαρά μέρος είναι το χάος για να βρίσκεται κανείς, αρκεί να μην είναι μόνιμη η διαμονή του εκεί.
Όταν αρνείστε το συναίσθημα, ζητάτε να συντελεστούν μεγάλες γήινες αλλαγές μέσα στην ψυχή σας. Όταν όμως επιτρέπετε να συμβαίνει μια θύελλα εδώ, ένας τυφώνας εκεί ή μια μικρή ηφαιστειακή έκρηξη εδώ και εκεί, επιτρέπετε στα συναισθήματά σας ελευθερία έκφρασης, οπότε και αυτά δεν θα δημιουργήσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις στο προσωπικό σας περιβάλλον.
Το συναίσθημα είναι αυτό που σας συνδέει με την ανθρωπότητα` η συγκίνηση είναι αυτό που σας συνδέει με τα συναισθήματά σας. Σε αυτό το επίπεδο ύπαρξης, τα συναισθήματά σας σάς συνδέουν με το πνευματικό σας σώμα. Αυτό που λέμε είναι ότι τα συναισθήματα, ή αυτά που νιώθετε, είναι το κλειδί για να είναι κανείς ζωντανός σε τούτη την πραγματικότητα. Υφίστανται πολλές πραγματικότητες όπου δεν υπάρχει το συναίσθημα, αλλά σε τούτη την πραγματικότητα αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που έχετε. Αν απαρνηθείτε τον συναισθηματικό σας εαυτό κατά τη διάρκεια αυτής της ζωής, τότε καλύτερα να καταλάβετε ότι έχετε παραιτηθεί. Αν δεν πρόκειται να συμμετέχετε στον συναισθηματικό σας εαυτό, τότε δεν θα μπορέσετε ποτέ να μπείτε στο παιχνίδι που σας συζητάμε. Θα είστε, απλώς, μέρος της μάζας που παρακολουθεί τηλεόραση και νιώθει, ξανά και ξανά, θύμα. Αν αισθάνεστε πόνο στο συναισθηματικό σας σώμα, ρωτήστε τον εαυτό σας για ποιο λόγο πιστεύετε ότι βρίσκεται εκεί ο πόνος αυτός, ποιο σκοπό εξυπηρετεί ο πόνος αυτός και γιατί επιλέγετε να δημιουργείτε πόνο με τα συναισθήματά σας. Γιατί δεν επιλέγετε να δημιουργείτε τη χαρά; Τα πάντα είναι επιλογή. Χρειάζεται να σας το υπενθυμίσουμε αυτό.

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Λικέρ δυόσμος

Λικέρ δυόσμος

Ο δυόσμος αυτή την εποχή είναι στα απάνω του και για αρκετό διάστημα ακόμη, μπορούμε να τον ευχαριστηθούμε στο φαγητό, να τον αποξηράνουμε για το χειμώνα, να τον απολαύσουμε σαν ρόφημα, αλλά και σαν λικέρ ακόμα.

3 - 4 ποτήρια δυόσμο τα φύλλα (περίπου 2 ματσάκια)

½ lt τσίπουρο
½ lt ούζο
½ κιλό ζάχαρη
2 μοσχοκάρυδα ολόκληρα
1 κομμάτι κανέλλα
4 μοσχοκάρφια (γαρύφαλλα)

Ξεφυλλίζουμε το δυόσμο, τον ξεπλένουμε και στεγνώνουμε όσο είναι δυνατόν με χαρτί κουζίνας τα φύλλα του.

Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα βάζο που κλείνει αεροστεγώς και το αφήνουμε για ένα μήνα περίπου στον ήλιο.

Κάθε εβδομάδα ανακατεύουμε ελέγχοντας αν έχει λιώσει η ζάχαρη.
Όταν περάσει ο μήνας ή και λίγο περισσότερο, σουρώνουμε το περιεχόμενο του βάζου σε μία μπουκάλα με ένα τούλι και -αν είναι απαραίτητο- το περνάμε και δεύτερο χέρι με τούλι και μπαμπάκι.

Σερβίρεται παγωμένο μετά το φαγητό σαν χωνευτικό!

Οι αναλογίες που δίνω είναι αυτές που μου δόθηκαν, αλλά μπορούμε να ελαττώσουμε τη ζάχαρη αν το θέλουμε λιγότερο γλυκό.

Επίσης να αντικαταστήσουμε ένα μέρος από το ούζο με ίση ποσότητα τσίπουρο.

syntageskardias.blogspot.gr

ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ

πηγή: http://www.cyprusvillagelink.com/AgiosMamasGreek.asp

ΑΓΙΟΣ ΜΑΜΑΣ

Το χωριό Άγιος Μάμας είναι ριζωμένο στο ανατολικό πόδι του βουνού Ζαλάκα που δεσπόζει όλης της περιοχής. Είναι 25χλμ απο την Λεμεσό και σε υψόμετρο γύρω στα 590μ. Είναι πασίγνωστο για το δροσερό του κλίμα κατα τους μήνες του καλοκαιριού. Υποτίθεται πως το χωριό κτίστηκε απο τους Βυζαντινούς Ακρίτες (συνοριακοί φρουροί) που προστάτευαν το νησί απο τις επιθέσεις Αράβων πειρατών μεταξύ των 7-10ου αιώνα.

Ονομάστηκε απο τον προστάτη άγιο των Ακρίτων, τον Ά.Μάμα. Έχει πολύ πλούσια και παραδοσιακή ιστορία. Δυστυχώς αυτή η θρυλική και σημαντική ιστορία καταστράφηκε απο τους τούρκους οταν επιτέθηκαν και κατάκτησαν το νησί το 1571. Ένα αποτέλεσμα της κατάκτησης ηταν οτι οι κάτοικοι του χωριού διώχτηκαν απο τα σπίτια τους και μετακίνησαν στην περιοχή Φοινίκι 1χλμ βόρεια. Το χωριό αποικίθηκε απο τούρκους. Οι Αγιομαμίτες αναγκάστηκαν να μείνουν εκεί, γύρω απο την μικρή εκκλησία του Α.Γεωργίου (άλλου προστάτη των Ακρίτων),ως πρόσφυγες για 145 χρόνια ώσπου να ωριμάση ο χρόνος για την επιστροφή τους.

Γύρω στο 1720 ο Ά.Μάμας ως σε θαύμα εμφανίστηκε στον ιερέα Κουκούνα και του ζήτησε να κτίσει μια εκκλησία στον ίδιο χώρο που ήταν η παλιά. Ενα άλλο φανταστικό γεγονός συνέβηκε όταν ο Μικελλής Φραγκοφίνος, ο δάσκαλος του χωριού ίδρυσε το 1898 ενα σημαντικό όμιλο. Αυτός είναι σήμερα ο πιο παλιός όμιλος στην Κύπρο με πάνω απο 100 χρόνια ζωής. Έχει πολλούς θρίαμβους και επιτυχίες σε διάφορους τομείς. Αυτός είναι ο λόγος που οι χωριανοί θεωρούν το χωριό τους ως πολύ σημαντικό.

Ο επισκέπτης μπορεί επίσης να δει την μικρή και πανέμορφη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής με τα φρεσκό της που βρίσκεται μέσα στο χωριό και την νεα εκκλησία των αγίων αποστόλων Σίλα και Σιλουανού στο Ξυλούρικο.Προσφέρει ενα χώρο για πικ-νικ αρκετό για 400 άτομα κάτω απο τα πεύκα. Υπάρχει επίσης το πολιτιστικό κέντρο του χωριού με την πλούσια του βιβλιοθήκη με 1800 τόμους.

Το χωριό τώρα έχει μόνο 120 κατοίκους παρ’όλον οτι το 1960 είχε πάνω απο 400. Οι κάτοικοι απασχολούνται κυρίως με την καλλιέργια αμπελώνων σχεδόν ολοκλήρως με νέες ποικιλίες και ελιών, αμυγδαλιών και άλλων φρούτων. Το χωριό είναο πολύ γνωστό οχι μόνο για την ποιότητα αλλά και την ποσότητα της κουμανταρίας του. Πολύ συχνά έφθανε μέχρι 2000 φορτία γαϊδάρων (που ήταν παραδοσιακός τρόπος μετρήσεως βάρους). Υπήρχαν πολλά οινοποιεία στην περιοχή αλλά τα τελαυταία δυο έκλεισαν το 1960 μετα την ίδρυση ενος μοντέρνου οινοποιείου.

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

Δεν αξίζει να κρατάτε κακία!

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Εναλλακτική Δράση.

«Η κακία είναι μια ανοησία για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν ζούμε για πάντα» – Αριστοτέλης

Δεν αξίζει να κρατάτε κακία! - Εναλλακτική Δράση

Η ζωή είναι μικρή και χρειάζεται να την ζήσουμε με αγάπη.

enallaktikidrasi.com|Από Success Mentor

Του Γιάννη Αραχωβίτη

«Η κακία είναι μια ανοησία για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν ζούμε για πάντα» – Αριστοτέλης

συνέχεια... https://mwsaiko.blogspot.gr/2017/02/blog-post_849.html

Ο Ο.Η.Ε. απο το 1993 έχει αναγνωρίσει τα Σκόπια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBL6eRrw6dJ4_HfJHL0gXzlKtHtNU_0d9wtGVzYTMeUuGy4SqcVBF0j6gPb2moAJPqNcT726P1-dr1heprbMjeFENrS874Hb4W1nV5gEiMZjHMYzngDXFnGgh2nSKYWrJ0o6rcnQ4P/s1600/%CE%A3%CE%9A%CE%9F%CE%A0%CE%99%CE%91+-+vardarska.jpg

http://www.epsilonellas.gr/2016/01/1993-vardarska.html?spref=fb

ΟΜΑΔΑ ΕΨΙΛΟΝ: Γνωρίζετε ότι ο Ο Ο.Η.Ε. απο το 1993 έχει αναγνωρίσει τα Σκόπια με την ονομασία...

epsilonellas.gr|Από ΟΜΑΔΑ ΕΨΙΛΟΝ

Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια από τον Απρίλιο του 1993 όταν ο ΟΗΕ αποφάσισε για την ονομασία των Σκοπίων. Παρακαλούμε θερμά να ενημερώσετε όλους τους φίλους σας !....
συνέχεια... https://mwsaiko.blogspot.gr/2016/03/1993.html

Σε έπιασαν χωρίς εισιτήριο;

Maria Dimitriou από Kontra Channel

Σε έπιασαν χωρίς εισιτήριο; Διάβασε ποια είναι τα δικαιώματά σου για να μην πανικοβάλλεσαι |...

kontranews.gr

http://www.kontranews.gr/koinonia/170237-se-epiasan-choris-eisiterio-diabase-poia-einai-ta-dikaiomata-soy-gia-na-men

Εκείνη η αποφράδα μέρα που να περάσει και να μην ξανάρθει έρχεται στο μυαλό κάθε επιβάτη καθημερινά που χρησιμοποιεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς επιβαίνοντας «λαθραία», είτε επειδή δεν πρόλαβε να χτυπήσει εισιτήριο, είτε επειδή δεν έχει χρήματα πάνω του.
Ήταν Τρίτη και 13 μια μέρα του Αυγούστου, όταν ο 18χρονος Θανάσης Καναούτης, επιβιβάστηκε δίχως εισιτήριο σε τρόλεϊ της Αθήνας και πήδηξε στο δρόμο προκειμένου να ξεφύγει όταν ο ελεγκτής διαπίστωσε πως ο νεαρός δεν είχε εισιτήριο και του ζήτησε να παραμείνει στο μέσο μέχρι την τερματική στάση, προκειμένου να ακολουθηθεί η γνωστή διαδικασία για τους παραβάτες που επιβαίνουν σε ΜΜΜ χωρίς εισιτήριο ή κάρτα.
Ο Θανάσης πάτησε το κουμπί του κινδύνου την ώρα που το τρόλεϊ ήταν εν κινήσει και, στην προσπάθειά του να διαφύγει, χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του, όπως αναφέρει το xorisorianews.
Τι μπορεί να γίνει όμως για να μην θρηνήσουμε περισσότερα θύματα;
Διαβάστε τι κάνουμε σε περίπτωση που μας πιάσει ο ελεγκτής στα Μ.Μ.Μ χωρίς εισιτήριο:
1. Αν δεν θέλω να δώσω τα στοιχεία μου στους ελεγκτές, είναι νόμιμο δικαίωμα μου και δεν διαπράττω κανένα ποινικό αδίκημα.
2. Οι ελεγκτές δεν έχουν δικαίωμα να με συλλάβουν.
3. Αν μου ζητήσει τα στοιχεία μου οποιοσδήποτε αστυνομικός (ακόμα και εκτός υπηρεσίας), τα δίνω γιατί είμαι υποχρεωμένος, προκειμένου να μην έχει δικαίωμα να με κρατήσει.
4. Δεν είμαι υποχρεωμένος να περιμένω την άφιξη της αστυνομίας.
5. Ζητάω από τον οδηγό ν’ ανοίξει την πόρτα στην επόμενη στάση κι από τους ελεγκτές να με αφήσουν να κατέβω και τους δηλώνω ρητά, ότι δεν θέλω να παραμείνω στο λεωφορείο.
6. Δεν πηγαίνω σε καμία περίπτωση, με την θέλησή μου, στο αστυνομικό τμήμα, μαζί με τους ελεγκτές, ούτε δέχομαι να με οδηγήσουν με το λεωφορείο, εκεί που θέλουν αυτοί.
7. Αν μου κλείσουν την πόρτα και μου περιορίσουν την έξοδο, καλώ αμέσως το 100, καταγγέλλοντας, ότι κρατούμαι παράνομα, χωρίς την θέληση μου και ζητάω την άμεση επέμβαση της αστυνομίας, γιατί διαπράττεται αυτόφωρο αδίκημα σε βάρος μου.
8. Ζητώ ονόματα και τηλέφωνα συνεπιβατών μου, για να έχω μάρτυρες.
9. Καλώ αμέσως στα τηλέφωνα των «ΕΠΙΒΑΤΩΝ» ζητώντας νομική βοήθεια και αλληλεγγύη.
10.Όταν έρθουν οι αστυνομικοί, απαιτώ να συλλάβουν αμέσως, τους ελεγκτές ή και τον οδηγό, γιατί με κράτησαν παράνομα και χωρίς την θέληση μου και ζητώ να κρατήσουν τα στοιχεία όλων των μαρτύρων συνεπιβατών μου.
11. Στην ερώτηση των αστυνομικών «αν θέλω να καταθέσω μήνυση», απαντώ, ότι δεν είμαι υποχρεωμένος να το κάνω, αντίθετα αυτοί, είναι υποχρεωμένοι να ενημερώσουν αμέσως τον Εισαγγελέα και να συντάξουν έκθεση σύλληψης και βεβαίωσης του αδικήματος, γιατί το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης, είναι αυτόφωρο πλημμέλημα και διώκεται αυτεπάγγελτα, αλλιώς κάνουν παράβαση καθήκοντος.
12. Αν οι αστυνομικοί δεν ενεργούν τα νόμιμα, τους υπενθυμίζω ότι διαπράττουν παράβαση καθήκοντος, γι’ αυτό ζητάω τα στοιχεία τους, προκειμένου να τους αναφέρω.
13. Η πληρωμή ή μη του προστίμου, που θα επιβληθεί από τον ΟΑΣΑ, αποτελεί προσωπική επιλογή του κάθε ατόμου.