Σήμερα...

Λέων Τολστόι

Bigbook.gr.

Χθες

Ο Λέων Τολστόι (ρωσ. Лев Николаевич Толстой - Λεβ Νικολάιεβιτς Τολστόι) 9 Σεπτεμβρίου 1828 – 20 Νοεμβρίου 1910 (ή με το τότε ισχύον ημερολόγιο στη Ρωσία 28 Αυγούστου 1828 - 7 Νοεμβρίου 1910) ήταν Ρώσος συγγραφέας.

Γεννήθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα το 1828 και από το 1844 ως το 1847 σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Προσπάθησε να βρει το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού, πιστεύοντας πως σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση, αλλά τη φωτεινή δύναμη, που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό. Εκτός όμως από αυτές τις αντιλήψεις, ο Τολστόι κατάφερε ν' απεικονίσει με απαράμιλλο τρόπο τη ρωσική κοινωνία της εποχής του και με την αναπαραστατική δύναμη της τέχνης του να δώσει εκπληκτικούς πίνακες από τη ζωή της τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα. Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους μουζίκους, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Γεμάτος θρησκευτική έξαρση και δεμένος με τα προβλήματα της εποχής του, προσπάθησε να βρει γιατί υποφέρουν οι άνθρωποι και προσπάθησε να απελευθερώσει τον άνθρωπο και να αποκαταστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ως καλλιτέχνης ο Τολστόι διακρίνεται για τη βαθιά γνώση των κρυφών πτυχών της ψυχής και την άμεση καθαρότητα του αισθήματος. Το έργο του είχε τεράστια σημασία και άσκησε γόνιμη επίδραση στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία.

Στον πόλεμο της Κριμαίας πήρε μέρος ως αξιωματικός του πυροβολικού και του απονεμήθηκαν πολλές ανώτερες διακρίσεις. Ο αποτροπιασμός για τις φρικαλεότητες του πολέμου αυτού καθρεφτίστηκε στα «Διηγήματα της Σεβαστούπολης(1855-1859)». Στα διηγήματα αυτά ο Τολστόι δείχνει φανατικά την έχθρα του προς τον πόλεμο και παράλληλα εγκωμιάζει τον ηρωισμό των συμπατριωτών του στρατιωτών. Από το τέλος της δεκαετίας 1850-1860 ο Τολστόι εγκαταστάθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα, άνοιξε σχολείο για τα αγροτόπαιδα και ίδρυσε το περιοδικό «Γιάσναγια Πολιάνα». Προηγουμένως ταξίδεψε στη Γαλλία, Ελβετία, Ιταλία και Γερμανία.

Στα 1862 ο Τολστόι παντρεύτηκε τη Σοφία Αντρέγιεβνα Μπερς. Το 1863 τέλειωσε το διήγημά του «Οι Κοζάκοι», στο οποίο απεικόνισε τους ανθρώπους και τη φύση του Καυκάσου. Από το 1863 ως το 1869 ασχολήθηκε με τη συγγραφή του μυθιστορήματος «Πόλεμος και Ειρήνη». Το έργο αυτό αποτελεί έξοχη απεικόνιση της ζωής και των συνθηκών της Ρωσίας στην περίοδο των ναπολεόντειων πολέμων. Το βάθος της ψυχολογικής ανάλυσης, η αριστοτεχνική απεικόνιση ανθρώπινων μορφών και τοπίων και ο πλούτος της γλώσσας, κάνουν το «Πόλεμος και Ειρήνη» ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα της ρεαλιστικής πεζογραφίας του 19ου αιώνα. Στο άλλο του μεγαλειώδες μυθιστόρημα, την «Άννα Καρένινα» (1873), αντικατοπτρίζεται ανάμεσα στα άλλα η τραγωδία μιας γυναίκας που έπεσε θύμα της ψεύτικης και απάνθρωπης ηθικής της κοινωνίας. Η δύναμη του κριτικού ρεαλισμού του Τολστόι εκδηλώθηκε στις σελίδες του μυθιστορήματός του «Ανάσταση» (1889). Ο Τολστόι έγραψε και θεατρικά έργα όπως «Το κράτος του ζόφου», «Το ζωντανό πτώμα», «Οι καρποί της Παιδείας» (κωμωδία). Άλλα έργα του στα οποία εκφράζεται η ιδιότυπη θρησκευτικότητά του είναι «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» (1884), «Αφέντης και δούλος» (1895), «Τι πιστεύω», «Τι να κάνουμε λοιπόν» και η περίφημη πραγματεία του «Τι είναι τέχνη». Με τα θρησκευτικά κείμενά του ήρθε όμως σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία τον απέβαλε από τις τάξεις της το 1901.[1]

Ο Λέων Τολστόι πέθανε το 1910 από πνευμονία στην περιοχή Αστάποβο σε ηλικία 82 ετών.[2]
Εκδόσεις στα Ελληνικά

Μυθιστορήματα

ΟΙ ΚΟΖΑΚΟΙ (1863) :
εκδ.Άγκυρας, μτφ.Ιάνη Λο Σκόκκο, 1973
εκδ.De Agostini Hellas,μτφ.Γιάννης Θωμόπουλος,2000
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ (1864-1869) :
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κοραλία Μακρη,1960 (ανατύπωση 1990)
εκδ.Βιβλιοθήκη για όλους, μτφ.Γιάννης Κουχτσόγλου, 1962
εκδ.Δαμιανός,μτφ.Λίτσα Αγιαλόγλου-Παπαδάκη,1980 **εκδ.Κάκτος,μτφ.Στάθης Πρωταίος,1990
εκδ.Πατάκης,μτφ.Φώντας Κονδύλης,2010 **εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,2011 **εκδ.Μαλλιάρης,μτφ.Φωτεινή Τζένου,2011
ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ (1873-1877) :
εκδ. Άλμα, διασκ. Ιάνη Λο Σκόκκο, 1975
εκδ.Δαμιανός,μτφ.Γιάννης Κιουχτσόγλου, χχ. & 1990
εκδ.Γκοβόστη,μτφ.Κοραλία Μακρη-Κων/νος Μακρής,1990
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1993
εκδ.4π Ειδικές Εκδόσεις,μτφ.Κοραλία Μακρή,2011
ΑΝΑΣΤΑΣΗ (1899) :
εκδ.Δ.Δαρεμάς, μτφ.Ν.Ανδρικόπουλος, χχ.
εκδ.Κοροντζής,μτφ(;), 1992
εκδ.Γκοβόστης, μτφ.Μάκης Κυριακάτος,1993
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1997

Νουβέλλες και διηγήματα

ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗΣ (1855) :
εκδ.Ροές,μτφ.Ελένη Μπακοπούλου,2005
(ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΗ):απο την Ανθολογία Ρώσικης Κλασικής Πεζογραφίας,εκδ.Γνώση,μτφ.Λάμπρος Πετσίνης,1985
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΥΤΥΧΙΑ (γνωστό και με τον τίτλο ΚΑΤΙΑ) (1859) :
εκδ.Καστανιώτης (ΚΑΤΙΑ),μτφ.Ευγενία Ζήκου,1979, 1983
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κοραλία Μακρή, χχ., 1993
εκδ.Printa, (ΚΑΤΙΑ), μτφ.Ρένα Μουμούρη,1998
ΠΟΛΙΚΟΥΣΚΑ (1863):εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΙΛΙΤΣ (1886) :
εκδ.Καστανιώτης,μτφ.Ευγενία Ζήκου, 1979, 1983, 1996
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος,1979
εκδ.Ποντίκι,μτφ.Γιώργος Μπαρουξής,2007
Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΚΡΟΪΤΣΕΡ (1889) :
εκδ.Ζαχαρόπουλος,μτφ.Αντρέας Σαραντόπουλος, 1991
εκδ.Σελίδα,(;),(;)
εκδ.Γκοβόστης,μτφ.Κων/νος Ξυλ

Τα 10 πιο σημαντικά

http://www.thessalonikiartsandculture.gr/life/aytoveltiwsi/ta-10-pio-simantika-pragmata-pou-mathainoun-oi-texnes-sta-paidia#.Ui-dNX8gXzY

Τα 10 πιο σημαντικά πράγματα που μαθαίνουν οι Τέχνες στα παιδιά

Ο κόσμος γίνεται καλύτερος, όταν εκπαιδεύουμε καλύτερα τα παιδιά.

1. Οι τέχνες διδάσκουν στα παιδιά να κρίνουν σωστά τις ποιοτικές σχέσεις. Στις τέχνες είναι σημαντική η κριτική ικανότητα και όχι, όπως συμβαίνει με πολλά μαθήματα του προγράμματος σπουδών, οι σωστές απαντήσεις και οι κανόνες.

2. Οι τέχνες διδάσκουν στα παιδιά ότι ένα πρόβλημα μπορεί να έχει περισσότερες από μία λύση και ότι για κάθε ερώτημα μπορεί να υπάρχουν περισσότερες από μία απαντήσεις.

3. Οι τέχνες εξυμνούν πολλαπλές προοπτικές. Ένα από τα μεγάλα διδάγματά τους είναι ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δούμε και να ερμηνεύσουμε τον κόσμο.

4. Οι τέχνες διδάσκουν στα παιδιά ότι σε περίπλοκες μορφές προβλημάτων οι σκοποί επίλυσης δεν είναι σταθεροί, αλλά αλλάζουν ανάλογα με την περίσταση και την ευκαιρία. Το να μαθαίνει κανείς μέσα από τέχνες απαιτεί την ικανότητα και την προθυμία να παραδοθεί στις απροσδόκητες δυνατότητες που δίνει ενα έργο καθώς εξελίσσεται.

5. Οι τέχνες προβάλουν έντονα το γεγονός ότι ούτε οι λέξεις ούτε οι αριθμοί μπορούν να εκφράσουν ό,τι μπορούμε να γνωρίζουμε. Τα όρια της γλωσσικής μας ικανότητας δεν καθορίζουν τα όρια της γνώσης μας.

6. Οι τέχνες διδάσκουν τους μαθητές ότι οι μικρές διαφορές μπορεί να έχουν μεγάλες συνέπειες. Οι τέχνες κινούνται με λεπτότητα ανάμεσα σε διακριτικούς τόνους.

7. Οι τέχνες διδάσκουν τους μαθητές να σκεφτούν με τη χρήση και διαμέσου ενός υλικού. Όλες οι μορφές τέχνης χρησιμοποιούν κάποια μέσα, με τα οποία οι εικόνες γίνονται πραγματικότητα.

8. Οι τέχνες βοηθούν τα παιδιά να μάθουν να λένε ό, τι δεν μπορεί να ειπωθεί. Όταν τα παιδιά καλούνται να αποκαλύψουν τι συναισθήματα τους δημιουργεί ένα έργο Τέχνης, τότε πρέπει να καταφύγουν στις ποιητικές τους ικανότητες για να βρουν τις κατάλληλες λέξεις.

9. Οι τέχνες μάς κάνουν ικανούς να αποκτήσουμε την εμπειρία που καμμια άλλη πηγή δεν μας δίνει και μέσα από μια τέτοια εμπειρία να ανακαλύψουμε το εύρος και την ποικιλία του τι είμαστε ικανοί να συναισθανόμαστε.

10. Η θέση των τεχνών στο σχολικό πρόγραμμα συμβολίζει για νέους αυτό που, αντίστοιχα για τους ενήλικες, είναι σημαντικό.

Ελεύθερη απόδοση στα Ελληνικά από το προτότυπο, στα Αγγλικά, κείμενο: http://users.sch.gr/izogakis/?p=4710

ΠΗΓΗ: Eisner, E. (2002). The Arts and the Creation of Mind, In Chapter 4, What the Arts Teach and How It Shows. (pp. 70-92). Yale University Press. Available from NAEA Publications.

Δείτε: "Πως μειώνουμε την παιδική ευφυία στο μισό με την σχολική εκπαίδευση"  εδώ

βγαλμένο από… όνειρο!!

http://www.ipen.gr

Δείτε ένα τηνιακό σπίτι σαν βγαλμένο από… όνειρο!! Απλά μαγικό!!

Δημοσιεύτηκε από: Βασίλης Αλεξιάδης , 8 Σεπτεμβρίου, 2013

Μέσα στην μοναδικά κατανυκτική ατμόσφαιρα της Τήνου, κάπου στον παραδοσιακό οικισμό του Τριαντάρου,  οι Zege Architects ένωσαν δύο πέτρινα κτίρια εις σάρκαν μία, δημιουργώντας μία εξοχική κατοικία πλήρως εναρμονισμένη με το τοπίο και το αρχιτεκτονικό παρελθόν του νησιού.
Πρόκειται για το σπίτι που θα σε κάνει αθεράπευτα ρομαντικό, θα θέλεις να περπατάς ξυπόλητος όλη μέρα, να ρεμβάζεις ατελείωτες ώρες φιλοσοφώντας στην βεράντα (ενώ η θέα σου κόβει ανάσα) και να δηλώνεις έτοιμος να παρατήσεις την αγχωτική ζωή της πόλης και να μετακομίσεις μόνιμα εκεί στρέφοντας την καριέρας σου στην κηπουρική και το ψάρεμα!

Η ανάγκη για easy of living της ιδιοκτήτριας και interior designer Marylin Katsaris διαβάζεται τόσο στον εσωτερικό σχεδιασμό όσο και στην απλότητα της αισθητικής της.

Η λευκή τσιμεντοκονία έντυσε σχεδόν όλες τις επιφάνειες αφήνοντας λίγο χώρο για άλλα υλικά και χρώματα.

Η κουζίνα, οι βάσεις του καναπέ και των κρεβατιών σαν φυσική συνέχεια του δαπέδου συνδυάζονται με φυσικό ξύλο, λευκές, μαύρες και mint αποχρώσεις σε συσκευές και μικροέπιπλα.
Στο μπάνιο ο βράχος , η φωτεινότατη τυρκουάζ τσιμεντοκονία και οι μπρονζέ λεπτομέρειες σου επιβεβαιώνουν ότι βρίσκεσαι στις Κυκλάδες.

Τέλος, τα έπιπλα και τα διακοσμητικά είναι μοναδικά με την προσωπική τους ιστορία και επιλεγμένα πολύ συγκεκριμένα το κάθε ένα για τη θέση του. Η αισθητική προσέγγιση είναι χαλαρή, ανοιχτή και φρέσκια και η τελική εικόνα αυτού του σπιτιού απλά ονειρεμένη!


http://www.travelstyle.gr

ζεστά πλεκτά!

Maria Dimitriou

9 Σεπτεμβρίου 2013 ·

+266

 

Ο χρήστης Hamarat Ablam πρόσθεσε 269 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Şiş Örgü Şemaları.

19 Νοεμβρίου 2012

MODELLER NETTEN ALINTIDIR.

Ιστορίες από ένα παγκάκι

http://www.saitapublications.gr/2013/04/ebook.28.html

Ιστορίες από ένα παγκάκι

Τίτλος: Ιστορίες από ένα παγκάκι

Συγγραφείς: Δημήτρης Αλεξίου, Νικόλαος Καρακάσης, Μαρία Κωνσταντούρου, Διονύσης Λεϊμονής, Κατερίνα Μαλακατέ, Ζηνοβία Μαρνέζη, Δημήτρης Νίκου, Ιωάννα Νοταρά, Πασχάλης Πράντζιος, Γιάννης Φαρσάρης, Μαρία Χανιώτου

ISBN: 978-618-5040-07-9

Συντελεστές

Σύνθεση εξωφύλλου: Αλίκη Λαζαρίδου

Επιμέλεια-Διορθώσεις: Ηρακλής Λαμπαδαρίου

Σελιδοποίηση: Κωνσταντίνα Χαρλαβάνη

Σύντομη περίληψη

Συναντούμε αμέτρητα παγκάκια στην καθημερινότητά μας τα οποία άλλοτε προσπερνάμε κι άλλοτε τα επιλέγουμε για μια στάση ανάσας και ανάκτησης των δυνάμεών μας από τη μάχη που διεξάγεται στους δρόμους και στα πεζοδρόμια. Για άλλους απλά περιττά, γεμάτα βρωμιές και συνθήματα. Για άλλους εικόνες μιας ξεχασμένης εποχής, λησμονημένης. Άλλοι πάλι τα βλέπουν σαν εμπόδια στον αγώνα δρόμου που διεξάγουν καθημερινά με σταθερούς φίλους το άγχος, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.

Πόσες ιστορίες αλήθεια έχει να μας διηγηθεί ένα από αυτά;

11 συγγραφείς απαντούν στο ερώτημα γράφοντας τη δική τους αυτοτελή ιστορία από ένα παγκάκι σε μια πόλη γεμάτη ανθρώπους αλλά άδεια από χρώματα και συναισθήματα.

Το συγκεκριμένο βιβλίο πετάει ελεύθερα στο Διαδίκτυο από τον Απρίλιο του 2013.

Κατεβάστε το βιβλίο σε μορφή .pdf (μέγεθος αρχείου: 2,18 MB)

Διαβάστε το σε μορφή εικονικού βιβλίου, χωρίς να κατεβάσετε το αρχείο:

Το συγκεκριμένο βιβλίο, όπως και όλα τα βιβλία των Εκδόσεών μας, ταξιδεύει ελεύθερα στο Διαδίκτυο με άδεια Creative Commons


για να το διαβάσετε άμεσα ανοίξτε το σύνδεσμο πηγή

ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ BOUNTY!!!

ΣΟΚΟΛΑΤΟΜΑΝΙΑ (www.chocolovers.net).

Χθες

ΦΤΙΑΞΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ BOUNTY!!! http://www.sidagi.gr/section/gluka/content/spitika-bounty
Υλικά
Για 4-6 άτομα
3 φλιτζάνια τριμμένη καθαρή καρύδα
200 γραμμάρια ζαχαρούχο γάλα (1 κονσέρβα)
1/2-3/4 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη
350 γραμμάρια μαύρη σοκολάτα, λιωμένη για την επικάλυψη

Εκτέλεση

Σε ένα μπολ ανακατέψτε την καρύδα και το ζαχαρούχο γάλα μέχρι να γίνει ομοιογενές μείγμα. Προσθέστε την ζάχαρη άχνη και ανακατεύετε μέχρι να μείγμα να σφήξει.
Στη συνέχεια απλώστε το μείγμα σε ένα πυρέξ με λαδόκολλα ή φύλλο συλικόνης και πιέστε το με τα χέρια σας. Αφήστε στο ψυγείο για 24 ώρες.

Στη συνέχεια αφού έχουν παγώσει βγάζετε από το ψυγείο και κόβετε το μείγμα σε ράβδους. Στη συνέχεια λιώνετε τη σοκολάτα και βουτάτε τις ράβδους. Αφήνετε να στεγνώσουν τα bounty και σερβίρετε.

Απαιτούμενος χρόνος: 30 λεπτά

Μαρσύας:Ο εφευρέτης του Αυλού

Μυθικη Αναζητηση.

Μαρσύας: Ο εφευρέτης του Αυλού που διαγωνίσθηκε τον Απόλλωνα
"Οταν λοιπόν ο Μαρσύας ένιωσε πως η δεξιοτεχνία του στον αυλό είχε φτάσει σε υψηλό επίπεδο, τόλμησε να καυχηθεί πως είναι τόσο καλός μουσικός όσο και ο Απόλλων.Ετσι, ο Απόλλων κάλεσε τον Μαρσύα να αποδείξει την αξία του σε ένα μουσικό διαγωνισμό Οι κριτές ανακήρυξαν νικητή το θεό. Ο θεός Απόλλων για να τιμωρήσει τον στόμφο και τη αλαζονεία του ο ίδιος έδεσε αυτόν σε πεύκο και τον έγδαρε ζωντανό..http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/09/blog-post_88.html#

Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!

Ανεμοσκορπίσματα.

Χθες

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΟΤΕ
Η γυναίκα μου μού πρότεινε να βγω με άλλη γυναίκα.
‘Γνωρίζεις πολύ καλά πως την αγαπάς’ μου είπε μια μέρα ξαφνιάζοντάς με.
‘Η ζωή είναι πολύ σύντομη, αφιέρωσέ της χρόνο.’
‘Μα εγώ ΕΣΕΝΑ αγαπώ’ της είπα έντονα.
‘Το ξέρω. Εξίσου όμως αγαπάς κι εκείνη.’

Η άλλη γυναίκα, την οποία η γυναίκα μου ήθελε να επισκεφθώ, ήταν η μητέρα μου, χήρα εδώ και χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις της δουλειάς και των παιδιών με ανάγκαζαν να την επισκέπτομαι αραιά και που.’
Εκείνο το βράδυ της τηλεφώνησα και την προσκάλεσα έξω σε δείπνο και μετά για κινηματογράφο.
‘Τι συμβαίνει; Είσαι καλά;’ με ρώτησε.
Η μητέρα μου είναι από τους ανθρώπους που εκλαμβάνει ένα νυχτερινό τηλεφώνημα ή μια αναπάντεχη πρόσκληση ως αρχή κακών μαντάτων.
‘Νόμιζα πως θα ήταν καλή ιδέα να περνούσαμε λίγο χρόνο μαζί’ της απάντησα. ‘Οι δυο μας μόνοι… Τί λες;’
Σκέφθηκε λιγάκι και απάντησε: ‘Θα το ήθελα πολύ.’
Εκείνη την Παρασκευή, καθώς οδηγούσα μετά το γραφείο για να πάω να την πάρω, αισθανόμουν περίεργα. Ήταν ο εκνευρισμός που προηγείται ενός ραντεβού… Και πώς τα φέρνει η ζωή, όταν έφθασα στο σπίτι της, παρατήρησα πως και η ίδια ήταν φοβερά συγκινημένη!
Με περίμενε στην πόρτα φορώντας το παλιό καλό παλτό της, είχε περιποιηθεί τα μαλλιά της και ήταν ντυμένη με το φόρεμα με το οποίο είχε εορτάσει την τελευταία επέτειο του γάμου της. Το πρόσωπό της χαμογελούσε, ακτινοβολούσε φως, όπως το πρόσωπο ενός αγγέλου.
‘Είπα στις φίλες μου ότι θα βγω με το γιο μου και όλες τους συγκινήθηκαν’ μου είπε καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητό μου. ‘Δεν μπορούν να περιμένουν μέχρι αύριο για να μάθουν τα πάντα για τη βραδυνή έξοδό μας.’
Πήγαμε σε ένα εστιατόριο όχι από τα καλά, αλλά με ζεστή ατμόσφαιρα. Η μητέρα μου με έπιασε από το μπράτσο σαν να ήταν ΄Η Πρώτη Κυρία της χώρας.΄
Μόλις καθήσαμε, έπρεπε εγώ να της διαβάσω τον κατάλογο με τα φαγητά. Το μόνο που ΄έπιαναν΄ τα μάτια της ήταν κάτι μεγάλες φιγούρες.
Μόλις έφθασα στη μέση του καταλόγου, σήκωσα το πρόσωπό μου. Η μαμά μου καθόταν στην άλλη άκρη του τραπεζιού και με χάζευε. Ένα νοσταλγικό χαμόγελο πέρασε από τα χείλη της.

‘Εγώ ήμουν αυτή που σου διάβαζε τον κατάλογο, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι;’
‘Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να ξεκουραστείς και να μου επιτρέψεις να σου ανταποδώσω τη χάρη’ απάντησα.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση, τίποτα το εξαιρετικό, απλά το πώς περνάει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Μιλούσαμε για ώρες, που τελικά χάσαμε την ταινία στον κινηματογράφο.
‘Θα βγω μαζί σου την επόμενη φορά, αν μου επιτρέψεις να κάνω εγώ την πρόταση’ μου είπε η μητέρα μου καθώς την επέστρεφα στο σπίτι. Την φίλησα, την αγκάλιασα.
‘Πώς πήγε το ραντεβού;’ θέλησε να μάθει η γυναίκα μου μόλις μπήκα στο σπίτι εκείνο το βράδυ.
‘Πολύ όμορφα, σ΄ευχαριστώ. Περισσότερο κι απ΄ό,τι περίμενα.’ της απάντησα.

Μερικές μέρες αργότερα η μητέρα μου ΄έφυγε΄ από ανακοπή της καρδιάς. Όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα, δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα.
Λίγο καιρό μετά, έλαβα έναν φακέλο από το εστιατόριο όπου είχαμε δειπνήσει η μητέρα μου κι εγώ. Μέσα είχε ένα σημείωμα που έγραφε:

‘Το δείπνο είναι προπληρωμένο. Ήμουν σχεδόν βέβαιη πως δεν θα μπορούσα να παρευρεθώ, κι έτσι πλήρωσα για δύο άτομα, για σένα και τη σύζυγό σου. Δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να αισθανθείς τί σήμαινε εκείνη η βραδιά για μένα. Σε αγαπώ!’

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τη σπουδαιότητα του να είχα πει εγκαίρως ‘ΣΕ ΑΓΑΠΩ’.
Συνειδητοποίησα ακόμη τη σπουδαιότητα του να δίνουμε στους αγαπημένους μας το χρόνο που τους αξίζει. Τίποτα στη ζωή δεν είναι και δεν θα είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια σου. Αφιέρωσε χρόνο σ΄αυτούς που αγαπάς, γιατί αυτοί δεν μπορούν να περιμένουν.


Εάν ζει η μητέρα σου
………. Απόλαυσε τη στιγμή.

Εάν δεν ζει
…………………….. Να τη θυμάσαι.

Εάν έχεις μητέρα
……………. Προώθησε αυτό κείμενο.
Αμέσως θα κάνεις κάποιον να αισθανθεί κάτι για κάποια που ξέχασε, για αυτό το υπέροχο ον που αποκαλείται… ΜΗΤΕΡΑ!


Και να θυμάσαι πάντοτε:

Ο χρόνος ποτέ δεν συγχωρεί!

Ούτε μπορεί να γυρίσει πίσω.

απαλή επιδερμίδα

Υπέροχη μεταξένια επιδερμίδα μετά τις διακοπές μας !
ΠΩΣ?
Θα χρειαστείτε:
* Μισό λεμόνι
* Λεπτή μαύρη ζάχαρη
* Οργανικό Αμυγδαλέλαιο
http://www.organicbrands.gr/products_det.asp?pd=1&prid=1895&cid=377

Ανακατεύεις όλα τα υλικά μαζί μέχρι να δημιουργηθεί ένα ομοιογενές μείγμα.
Κάνεις απαλό μασάζ με κυκλικές ανοδικές κινήσεις σε όλο το σώμα .
Ξεπλένεις με χλιαρό νερό.

Απόλαυσε υπέροχη απαλή επιδερμίδα.
Για να διατηρήσεις το δέρμα σου απαλό και ενυδατωμένο μην ξεχάσεις την ενυδατική σου κρέμα.
Πιστοποιημένες οργανικές λοσιόν & έλαια ενυδάτωσης θα βρεις στο http://www.organicbrands.gr/products.asp?cid=358

Γιατί να προτιμήσετε αμυγδαλέλαιο?
Το αμύγδαλο είναι πλούσιο σε ασβέστιο, χλώριο, κοβάλτιο, μαγνήσιο και φώσφορο, βιταμίνες E και K.
Έχει σημαντικές αντιγηραντικές και επουλωτικές ιδιότητες για το δέρμα.
Είναι πλούσιο σε ολεϊκό και λινολεϊκό οξύ, που είναι απαραίτητα για τις τονωτικές τους ιδιότητες στο δέρμα .
Περιέχει ιχνοστοιχεία, όπως ο ψευδάργυρος και ο σίδηρος, για την εξισορρόπηση των λειτουργιών του δέρματος.

Μαρμελαδα καρπούζι

Υλικά

6 κούπες καρπούζι (ψίχα, χωρίς κουκούτσια)
5 κούπες ζάχαρη
1/2 κούπα χυμό λεμόνι

1 ξυλαράκι κανέλα
25 γρ. τζίντζερ
αστεροειδή γλυκάνισο
1 κλωνάρι βανίλια
80 γρ. πικτίνη

Εκτέλεση

Αφού καθαρίσουμε το καρπούζι από το φλοιό του,και αφαιρέσουμε τα κουκούτσια,το κόβουμε σε μικρά κομμάτια και το ρίχνουμε στη κατσαρόλα.
Προσθέτουμε στη κατσαρόλα και τη ζάχαρη και αφού πάρει μία βράση ρίχνουμε και τα υπόλοιπα υλικά και το αφήνουμε μια ώρα περίπου να βράσει σε μέτρια φωτιά.
Μόλις το καρπούζι έχει την επιθυμητή υφή( τραγανό,αλλά να λιώνει στο στόμα), ρίχνουμε την πικτίνη, ανακατεύουμε και αφήνουμε να σιγοβράσει 5 λεπτά ακόμα.
Τέλος, αποσύρουμε από τη φωτιά τη κατσαρόλα και αφήνουμε να κρυώσει.

Συνταγή: Νικόλαος Πυλαρινός

Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων, Ρέα Γαλανάκη

http://gazakas.wordpress.com/2013/09/03/age-of-labyrinths/

Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων, Ρέα Γαλανάκη

03/09/2013 by gazakas

3

Σήμερα ξεκινάω εδώ ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που μπορεί κάποια στιγμή να ολοκληρωθεί ή μπορεί -όπως συμβαίνει συνήθως με τέτοια σχέδια- να σβήσει στην πορεία λόγω έλλειψης χρόνου ή διάθεσης… Θα προσπαθήσω να δημοσιεύω κάθε μέρα ένα μικρό κείμενο για ένα από τα βιβλία της βιβλιοθήκης μου που έχω διαβάσει πρόσφατα ή και πολύ παλιότερα. Δεν φιλοδοξώ να γράψω 300 λογοτεχνικές κριτικές ούτε βέβαια θα το αποφύγω ντε και καλά -θα γράφω ό,τι μου έρχεται γύρω από το βιβλίο που θα έχει σειρά κάθε φορά: κριτική, αναμνήσεις, εξωκειμενικές αναφορές, σύνδεση με γεγονότα ή ανθρώπους της ζωής μου, κάποιο απόσπασμα κοκ. Ας πούμε ότι το κάθε βιβλίο θα είναι η αφορμή, αλλά όχι πάντα το κέντρο της ανάρτησης, και πολλές φορές η αφορμή θα δίνεται και στο να θυμηθώ και να ξεφυλλίσω ξεχασμένα πια βιβλία.

Η σειρά των βιβλίων δεν θα είναι αξιολογική, αλλά θα ακολουθεί -για να μη χαθώ- τη σειρά με την οποία τα έχω καταχωρήσει στο anobii. Με κλικ στο εξώφυλλο του βιβλίου, θα μεταφέρεστε και στην αντίστοιχη καταχώρηση εκεί για περισσότερες πληροφορίες.
Καλό μας ταξίδι.

Αρχή λοιπόν με τον Αιώνα των Λαβυρίνθων της Ρέας Γαλανάκη, ένα βιβλίο που διάβασα αρκετά χρόνια πριν, τυπική περίπτωση βιβλίου που αφού το κάνω δώρο στη μητέρα μου σε κάποια γιορτή το διαβάζω έπειτα κι εγώ. Ακριβώς ίσως επειδή πρόκειται για ένα βιβλίο που το πήρα έχοντας υπόψιν το γούστο της μητέρας μου και όχι το δικό μου, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε διαβάζοντάς το. Λίγα πράγματα θυμάμαι για το περιεχόμενό του, πέρα από το γεγονός ότι διαδραματίζεται στην Κρήτη, ακολουθεί το γνώριμο μοτίβο της ιστορίας μιας (φανταστικής εδώ) οικογένειας για ένα περίπου αιώνα (τέλη 19ου – τέλη 20ου) και χρησιμοποιεί τον προφανή παραλληλισμό του μινωικού Λαβυρίνθου με τους σύγχρονους λαβυρίνθους της ιστορίας στους οποίους μπλέκονται τα μέλη της οικογένειας των Καλοκαιρινών.  Ενδιαφέρον επίσης το εύρημα της ανακάλυψης της Κνωσού από έναν Κρητικό αρχαιολόγο και η σύνδεσή της με τις ταραχές του 1898. Έρωτας για την Κρήτη, αλλά και έρωτας στην Κρήτη με την απαραίτητη βεντέτα μπλεγμένη με τον εμφύλιο… Το βιβλίο είναι καλογραμμένο μεν, διαβάζεται εύκολα, αλλά πέρα από αυτή την αίσθηση της συνέχειας και του χαοτικού χαρακτήρα της ζωής, δεν μου άφησε και πολλά. Το “Αθώοι και Φταίχτες” της Μάρως Δούκα, που έχει παραπλήσιο θέμα και διαδραματίζεται στην Κρήτη μου άρεσε πολύ περισσότερο…

ΥΓ. Κάποια στιγμή βέβαια πρέπει να δούμε στην ελληνική λογοτεχνία -και όχι μόνο- αυτό το πράγμα με τον κρητικό εξωτισμό -δεν είμαι σίγουρος ότι έχει βοηθήσει και πολύ τη σύγχρονη Κρήτη ούτε έχει πάντα μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα της κρητικής κοινωνίας…

...συνένοχοι!

Maria Strigkou.

Χθες

Έλεγα να μην...
Δευτεριάτικα μη χαλάς τη σιωπή, τις κομψές καλημέρες, τις φιλολογικές αναζητήσεις του έρωτα. Μη χαλάς την πεποίθηση πως οι καλοιτέχνες (καθόλου ορθογραφικό λάθος) είναι λεπτεπίλεπτα όντα που ζουν με σύννεφο και έρωτα. Αλλά...
Διαβάσαμε για μια ακόμα αυτοκτονία χτες. Την αυτοκτονία ενός ανθρώπου συνειδητοποιημένου, αγωνιστή και ιδεολόγου. Κάποιοι θα βιαστούν να πουν, άμα είναι έτσι γιατί την έκανε; Κάποιοι άλλοι πάλι θα πούνε, άσε μας μωρέ πρωί – πρωί, βάλε ένα τραγουδάκι να πνίξουμε το νταλκά μας, βάλε ένα ποίημα βαθυστόχαστο για τον απέλπιδο έρωτα μίας μοιραίας μ’ έναν ωραίο, βάλε κάτι από κουλτούρα. Λίγη Παπαδάκη, έναν Ελύτη, κάτι πιο φευγάτο π.χ. Νίτσε, Σοπενάουερ. Να προβληματιστώ για την ουσία της ζωής. Αυτό μάλιστα! Δεν μπορούμε άλλο τα στενάχωρα.
Λυπάμαι! Δεν θα σας κάνω τη χάρη!
Όσο αυξάνεται ο αριθμός αυτών που «εγκαταλείπουν» γιατί συνθλίβονται απ’ τις άθλιες συνθήκες που ζούμε, εμείς οι υπόλοιποι που δεν κάνουμε κάτι, είμαστε συνένοχοι. Ναι, έτσι ακριβώς κι ας μην μας αρέσει. Συνένοχοι!
Ακούμε πολιτικές αμπελοφιλοσοφίες και βλέπουμε κάθε μέρα να μας ξεπουλάνε και σφυρίζουμε. Τι νέα φίλε; Ε, τι νέα, τα ίδια. Κανένα μπανάκι, κανένα γκομενάκι, κανένα σινεμαδάκι. Ευτυχώς που έχουμε τη δουλίτσα μας. Ακόμη (γέλιο για να ξορκιστεί ο φόβος)
Ότι χειρότερο για τη ζωή μας είναι η χρήση τούτων των υποκοριστικών. Ξεχνάμε πως άμα συνηθίσουμε να μικραίνουμε τις κατακτήσεις μας στο τέλος μικραίνουμε οι ίδιοι εμείς.
Γι’ αυτό σας λέω, συνένοχοι! Όσο σωπαίνουμε και καταπίνουμε τα πρωτογενή πλεονάσματα αμάσητα, προσδοκώντας από τους όποιους άλλους ν’ αλλάξουν τον κόσμο, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να σπρώχνουμε κι άλλους συνανθρώπους μας στο στόμα της απελπισίας.
Για σκεφτείτε...αύριο στη θέση τους μπορεί να είναι ένας από εμάς.
Ωραία προοπτική, δεν είναι έτσι;
----
Ήθελα να 'ξερα το θυμό σας τι τον κάνετε μωρέ; Τόσος αξόδευτος θυμός θα μας πνίξει στο τέλος!

ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ!!!

Πόσοι Έλληνες Εἴμαστε Από την Κωνσταντινούπολη.

Χθες

ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ ΓΙΑΛΑΝΤΖΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ!!!
250 γρ. αμπελόφυλλα ζεματισμένα
3 φλιτζ. ρύζι
2 φλιτζ. κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 φλιτζ. ελαιόλαδο
1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
2-3 κλωναράκια δυόσμο ψιλοκομμένα
χυμό από 2 λεμόνια
1 κύβο λαχανικών
Αλάτι-πιπέρι
Ξεκινάμε!

1Σόταρε τα κρεμμύδια σε μια καυτή κατσαρόλα, μέχρι να καραμελώσουν, ύστερα πρόσθεσε 1 φλιτζάνι από το λάδι και, μόλις ζεσταθεί, ρίξε και το ρύζι να σοταριστεί με τη σειρά του για 1-2 λεπτά -χωρίς να ξεχάσεις να ανακατεύεις.
2Κατέβασε την κατσαρόλα από τη φωτιά, πρόσθεσε τον άνηθο, το δυόσμο, αλάτι, πιπέρι και ανακάτεψε.
3Πάμε τώρα! Άπλωσε τα αμπελόφυλλα σε μια επιφάνεια εργασίας με τη γυαλιστερή πλευρά τους προς τα κάτω και κόψε το σκληρό κοτσάνι, δεν αρέσει σε κανέναν.
4Βάλε 1-2 κουταλιές από τη γέμιση σε κάθε αμπελόφυλλο και τύλιξέ το σε ρολό, διπλώνοντας τις άκρες του προς τα μέσα.
5Βάλε τους ντολμάδες σε στρώσεις σε μια φαρδιά κατσαρόλα, φροντίζοντας το κλείσιμό τους να είναι προς τα κάτω, περίχυσε με το υπόλοιπο ελαιόλαδo, πρόσθεσε 3 φλιτζάνια νερό, τον κύβο λαχανικών, λίγο αλάτι, πιπέρι και σκέπασέ τους με ένα ρηχό πιάτο.
6Σιγόβρασε με σκεπασμένη την κατσαρόλα για 40-45 λεπτά, κατέβασε την κατσαρόλα από τη φωτιά, περίχυσε με το χυμό λεμονιού (αφού βγάλεις το πιάτο εννοείται), και κούνησε την κατσαρόλα κυκλικά, ώστε να πάει παντού. Καλή όρεξη!
Καλή όρεξη!

τριλογία χρωμάτων

El hogar de las lanas.

7 Σεπτεμβρίου

Otro patrón. Bonito, ¿verdad?

 

Φανταστική τριλογία χρωμάτων! Καλή επιτυχία!