Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Γρήγορος σαν τον πόθο

Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Η Ελένη Μπούκουρα-Αλταμούρα (Σπέτσες, 1821 – Σπέτσες, 19 Μαρτίου 1900) ήταν Ελληνίδα ζωγράφος του 19ου αιώνα, της οποίας η τραγική ζωή έγινε το θέμα ενός μυθιστορήματος και ενός θεατρικού έργου.

Η Μπούκουρα-Αλταμούρα ήταν κόρη του καπετάν Γιάννη Μπούκουρα ή Μπούκουρη, του μετέπειτα πρώτου θεατρώνη της Αθήνας. Παιδί ακόμα, έκλεβε αποκέρια και ζωγράφιζε φίλες της που της πόζαραν στην αυλή του παρθεναγωγείου. Ο πατέρας της, αναγνωρίζοντας το ταλέντο της, προσέλαβε δάσκαλο στο σπίτι τον καθηγητή του Σχολείου των Τεχνών, Ραφαέλο Τσέκκολι. Με συστατική επιστολή του, η Ελένη έφυγε στην Ιταλία το 1848 για σπουδές.

Στην Ιταλία, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Νεάπολη, στην Ρώμη και ίσως στην Φλωρεντία, μεταμφιεσμένη σε άντρα. Ερωτεύθηκε τον ιταλό ζωγράφο και γαριβαλδινό επαναστάτη Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα (Franceso Saverio Altamura) και απέκτησε μαζί του τρία εξώγαμα παιδιά: τον Ιωάννη, την Σοφία και τον Αλέξανδρο. Προκειμένου να νομιμοποιήσει την σχέση της με τον Αλταμούρα, ασπάστηκε τον καθολικισμό και τον παντρεύτηκε. Όμως, το 1857 ο σύζυγός της την εγκατέλειψε και έφυγε με την ερωμένη του, την αγγλίδα φίλη της ζωγράφο Τζέιν Μπένμαν Χέυ (Jaine Benhman Hay), παίρνοντας μαζί του τον μικρότερο γιο τους, τον Αλέξανδρο.

Η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε κατόπιν στην Ελλάδα με τον Ιωάννη και την Σοφία, και άρχισε να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε κοπέλες της Αθήνας. Όμως, το 1872 αρρώστησε από φυματίωση η κόρη της και αναγκάστηκε να πάει στο σπίτι του αδελφού της στις Σπέτσες προκειμένου να αλλάξει αέρα το άρρωστο παιδί της. Τελικά, η Σοφία πέθανε στα τέλη του 1872 σε ηλικία μόνον 18 ετών. Μετά τον θάνατο της κόρης της, η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε στην Αθήνα.

Το 1876 ο γιος της και ανερχόμενος ζωγράφος Ιωάννης Αλταμούρας ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη και επέστρεψε στην Αθήνα γεμίζοντας με χαρά την χαροκαμένη μητέρα. Όμως η χαρά της διήρκεσε πολύ λίγο· ο Ιωάννης προσβλήθηκε και αυτός από φυματίωση και πέθανε τον Μάιο του 1878. Η απώλεια των δύο νέων προκάλεσε νευρικό κλονισμό στην μητέρα τους και την οδήγησε στην τρέλα. Σε ηλικία 60 ετών περίπου, η Μπούκουρα-Αλταμούρα επέστρεψε στις Σπέτσες, όπου έκαψε όλα — ή σχεδόν όλα — τα ζωγραφικά της έργα. Πέθανε σχεδόν άγνωστη στις Σπέτσες το 1900. Kηδεύτηκε στο κοιμητήριο της Aγίας Άννας στις Σπέτσες. Aργότερα, τα οστά της, όπως και εκείνα της Σοφίας και του Ιωάννη, μεταφέρθηκαν από τους απογόνους της στο A΄ Nεκροταφείο Aθηνών σε κοινό τάφο της οικογενείας Mπούκουρα-Aλταμούρα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Ελένη_Μπούκουρα-Αλταμούρα

Τί είναι η τενοντίτιδα του Αχιλλείου?

πηγή Χορηγά Σωτηρία.

Τί είναι η τενοντίτιδα του Αχιλλείου?
Ο Αχίλλειος τένοντας ενώνει την πτέρνα με τον γαστροκνήμιο και τον υποκνημίδιο.
Οι κακώσεις που παθαίνει ο τένοντας αυτός είναι η τενοντίτιδα και η ρήξη (ολική ή μερική).
Η τενοντίτιδα του Αχιλλείου είναι με απλά λόγια η φλεγμονή του τένοντα που προκαλεί πόνο στο πίσω μέρος του ποδιού κοντά στην περιοχή της πτέρνας.
Η ρήξη του τένοντα είναι ένας σοβαρός τραυματισμός ο οποίος προκαλεί διαταραχή ή και διακοπή της λειτουργίας του ενώ παράλληλα συνοδεύεται με πόνο στην περιοχή της πτέρνας.

Πώς συμβαίνει?
Η τενοντίτιδα του Αχιλλείου συμβαίνει από

Υπερχρησία του τένοντα
«Σφικτούς» γαστροκνημίους
«Κοντούς» Αχιλλαίους τένοντες
Συχνό τρέξιμο σε ανηφορική διαδρομή
Αύξηση της αθλητικής δραστηριότητας σε συνδιασμό με ακατάλληλα παπούτσια
Πρηνισμό του άκρου πόδα, ο οποίος είναι ένα ανατομικό πρόβλημα όπου το πόδι βρίσκεται συνεχώς σε έσω στροφή και μειώνει την ποδική καμάρα τόσο στο απλό περπάτημα όσο και στο τρέξιμο
Χρήση παπουτσιών με ψηλό τακούνι στην εργασία και μετά από αυτήν χρήση αθλητικών παπουτσιών για άσκηση.
Η ρήξη του Αχιλλείου τένοντα συμβαίνει ξαφνικά συνήθως κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας πχ στη διάρκεια άλματος ή στην αρχή ενός σπριντ.

Ποιά είναι τα συμπτώματα?
Τα συμπτώματα της τενοντίτιδας του Αχιλλείου περιλαμβάνουν πόνο στην περιοχή και συχνά οίδημα και ένα αίσθημα «σκληρότητας» του τένοντα. Πόνος επίσης προκαλείται όταν γίνεται ακροστασία στα δάκτυλα των ποδιών όπως και κατά τη διάταση του τένοντα. Τέλος, πολύ συχνά λόγω της τενοντίτιδας μειώνεται το εύρος της ραχιαίας κάμψης της ποδοκνημικής.

Μόλις συμβεί η ρήξη του Αχιλλείου τένοντα ο τραυματίας έχει την αίσθηση ότι κάποιος τον έχει κλωτσήσει ή ότι του έχει πετάξει μια πέτρα. Στην περίπτωση ολικής ρήξης του τένοντα ο τραυματίας είναι ανύμπορος να σηκώσει την πτέρνα του από όρθια θέση ή να σπρώξει τα δάκτυλα του πάσχοντος ποδιού προς τα κάτω από ύπτια θέση.

Πώς γίνεται η διάγνωση?
Καταρχήν κάνουμε ψηλάφηση στην περιοχή του τένοντα για να διαπιστώσουμε εάν βρίσκεται στη θέση του, εάν υπάρχει οίδημα και εάν υπάρχει ευαισθησία στην περιοχή. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να γίνει παρατήρηση στον τρόπο που περπατάει ο τραυματίας.

Πώς θεραπεύεται?
Τοποθετήστε πάγο για 15-20 λεπτά κάθε 3-4 ώρες για τις πρώτες 2-3 ημέρες ή μέχρι να ελεγχθεί ο πόνος.
Τοποθετήστε το πάσχον κάτω άκρο πάνω σε μαξιλάρι κάθε φορά που ξαπλώνετε.
Ξεκινήστε τη λήψη αντιφλεγμονοδών φαρμάκων άμεσα και δικόψτε τα μόλις σας το πεί ο γιατρός.
Τοποθετήστε ανηψωτικό πτέρνας μέσα στα παπούτσια σας (και στα δύο).
Αποφεύγετε κινήσεις ή δραστηριότητες που να επιδεινώνουν τη φλεγμονή πχ αντί για τρέξιμο μπορείτε να κολυμπάτε σε πισίνα.
Εάν ο πόνος επιμένει για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 6 εβδομάδων (χρόνια φλεγμονή) και παρατηρείται πρηνισμός στον άκρο πόδα ενδείκνυται απόλυτα η κατασκευή ειδικών ορθωτικών πελμάτων μετά από ανάλογη μέτρηση (πελματογράφημα)
Εαν η φλεγμονή εξακολουθεί να υφίσταται πρέπει να ξεκινήσετε φυσικοθεραπείες σε εξειδικευμένο κέντρο.
Η ολική ρήξη του τένοντα απαιτεί καταρχήν χειρουργική αποκατάσταση, στη συνέχεια ακινητοποίηση σε νάρθηκα 6-10 εβδομάδες και κατόπιν εντατική φυσικοθεραπεία.

Πότε επιστρέφω στις αθλητικές μου δραστηριότητες?
Ο σκοπός της αποκατάστασης είναι η ταχύτερη και ασφαλέστερη επιστροφή σας στις καθημερινές και αθλητικές σας δραστηριότητες. Ο γενικός κανόνας πάντως λέει ότι όσο πιο χρόνια είναι η φλεγμονή τόσο περισσότερος χρόνος απαιτείται για την ίασή της. Μπορείς να επιστρέψεις με ασφάλεια στις αθλητικές και καθημερινές σου δραστηριότητες εαν ξεκινώντας από την αρχή της λίστας και πηγαίνοντας προς το τέλος καθένα από τα παρακάτω είναι αλήθεια

Έχετε πλήρη τροχιά κίνησης στο τραυματισμένο πόδι συγκρίνοντάς το με το υγιές.
Έχετε την ίδια δύναμη στον γαστροκνήμιο του τραυματισμένου ποδιού όταν το συγκρίνετε με το υγιές.
Τρέχετε σε ευθεία χωρίς να αισθάνεστε ενόχληση.
Κάνετε σπριντ σε ευθεία χωρίς να αισθάνεστε ενόχληση.
Μπορείτε να κάνετε αλλαγές κατεύθυνσης στην αρχή τρέχοντας αργά και μετά κάνοντας σπριντ.
Μπορείτε να κάνετε το «figure of 8» τεστ στην αρχή τρέχοντας αργά και μετά κάνοντας σπριντ.
Κάνετε κατακόρυφο άλμα προς τα πάνω στην αρχή με τα δύο πόδια ενώ μετά με το τραυματισμένο πόδι μόνο και δεν έχετε ενόχληση.
Πώς μπορώ να προλάβω την τενοντίτιδα του Αχιλλείου?
Ο καλύτερος τρόπος για να προλάβετε τη φλεγμονή του εν λόγω τένοντα είναι η διάτασή του πριν αλλά και μετά τις αθλητικές σας δραστηριότητες. Αν οι Αχίλλειοι τένοντές σας είναι γενικά «σφικτοί» τότε η διάτασή τους δύο φορές την ημέρα είτε γυμνάζεστε είτε όχι, θεωρείται απαραίτητη. Τέλος, εάν πάσχετε από χρόνια τενοντίτιδα αποφεύγετε να τρέχετε σε ανηφορικό έδαφος.

Κοιμηθείτε ήσυχοι...

Κοιμηθείτε ήσυχοι... Το ισλαμικό τόξο περικυκλώνει την Ελλάδα...!!!

Με την δημιουργία θέματος «τουρκικής κοινότητας» σε Κω και Ρόδο, η Άγκυρα ολοκληρώνει το ισλαμικό τόξο που πνίγει ήδη την Ελλάδα και εκτείνεται από την Νότιο Αλβανία και τα Σκόπια μέχρι την Ρόδο, περνώντας από την περιοχή της Θράκης και της Νότιας Βουλγαρίας. Του Κώστα Χαρδαβέλλα. Η γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας που θέλει να βάλει στο μάτι του κυκλώνα την Ελλάδα, για να εξελίξει τα δικά της συμφέροντα στην περιοχή (Αιγαίο, Θράκη, εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, Καστελόριζο) χρησιμοποιεί ήδη βασικά δύο «εργαλεία»: Πρώτον: Οικονομικές παροχές κυρίως σε Θράκη, Νότιο Βουλγαρία και Σκόπια με τη δημιουργία τουρκικών τραπεζών στις περιοχές αυτές κι παροχές μεγάλων ποσών σε κρατικούς φορείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις Δεύτερον: Τη θρησκεία. Ήδη στην Αλβανία επιχειρείται με την ανοχή του Μπερίσα μια θρησκευτική κάθαρση του αλβανικού λαού με το γκρέμισμα των όποιων ελληνορθόδοξων εκκλησιών έχουν απομείνει και την ανέγερση συνεχώς νέων ισλαμικών τζαμιών. Πριν δέκα μήνες υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ του Ινστιτούτου Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού της Αλβανίας και της ΤΙΚΑ (είναι η υπηρεσία του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών υπεύθυνη για τις χρηματοδοτήσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων). Με την συμφωνία αυτή η Τουρκία έδωσε 5 εκατ. δολάρια στην Αλβανία για την αναστύλωση των τζαμιών του Μολυβιού στο Μπεράτι, του Ιλιάζ Μπέη Μιραζχώρι στην Κορυτσά, της Ναζρέσα στο Ελμπασάν κ.α. Σε αντίθεση με αυτήν την κίνηση των ισλαμιστών της Τουρκίας στην Αλβανία αφανίζεται η ορθόδοξη θρησκευτική αλλά και πολιτιστική κληρονομιά καθώς πριν από τρεις εβδομάδες ο ορθόδοξος ναός της Αγ. Παρασκευής στο Ελμπασάν της Αλβανίας λεηλατήθηκε από βανδάλους που ξήλωσαν ακόνη και τοιχογραφίες του 16ου αιώνα. Σύμφωνα με πληροφορίες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών από το 1991 μέχρι κα σήμερα έχουν εξαφανιστεί από τις ελληνικές εκκλησίες 2.500 εικόνες και έργα Τέχνης, την περίοδο 2010-2012 λεηλατήθηκαν 20 ορθόδοξοι ναοί ενώ οι άγνωστες σπείρες των βανδάλων έχουν γκρεμίσει ακόμη και Βυζαντινά εκκλησάκια. (newsbomb)

ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΑΛΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΑΛΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

Παναγούδα, το κελί του Γέροντα πιο εδώ είναι δυο επισκέπτες, κι αυτοί από τη Θεσσαλονίκη.
Στέκονται όρθιοι, ακουμπώντας στην καστανιά. Πενηντάρηδες κι οι δυο, χλωμοί, στρυφνοί. Φαίνονται να είναι από κάποια παρεκκλησιαστική οργάνωση, γιατί κοιτάζουνε αυστηρά, κάπως επιτιμητικά τον γέροντα και σχολιάζουνε μεταξύ τους χαμηλόφωνα. Τα παιδιά παίζουνε, κάνουνε φασαρία –οπότε γυρίζει ο Παΐσιος και τα λέει ήρεμα:

«Μην κάνετε θόρυβο, γιατί εδώ δίπλα, κάτω απ’ το χώμα, είναι κρυμμένοι Αμερικανοί και θα ξυπνήσουν και θα ‘ρθουν να μας χαλάσουν την ησυχία μας». Τα παιδιά σταματούνε, σωπαίνουνε παραξενεμένα. Ο Γιάννης, απέναντι, γέρνει πλάγια στο βράχο, πάνω στο σάκο του. Ανάβει τσιγάρο. Οι δυο επισκέπτες, που φαίνονται σκληροί ευσεβιστές, συνεχίζουν να βλέπουν με αποδοκιμασία τον γέροντα που προσέχει να μη φουσκώσει και χυθεί το γάλα. Ώσπου ο ένας δεν αντέχει και λέει στον καλόγερο: Ταίζοντας τα πουλιά στο κελί του…
«Γέροντα Παΐσιε, είμαστε στις πρώτες μέρες της Σαρακοστής, έχουμε αυστηρή νηστεία, κι εσύ βράζεις να πιεις γάλα;» Ο γέροντας σωπαίνει. Δεν απαντάει. Πιάνει και κατεβάζει το κατσαρόλι, γιατί το γάλα έβρασε.
Μετά πάει στο κελί, φέρνει έξι μικρά, παλιά, πορσελάνινα φλιτζανάκια, τα βάζει μερακλίδικα στη σειρά κι αδειάζει με προσοχή το γάλα μέσα σ’ αυτά. Περιμένει λίγο να κρυώσει, ενώ όλοι τον κοιτάζουνε με απορία, σιωπηλοί. Οι δυο ευσεβιστές τα βλέπουνε όλα αυτά με αποστροφή, γιατί σκέφτονται ότι αφού είμαστε όλοι εδώ οι επισκέπτες, έξι και τα φλιτζανάκια, άρα και σ’ αυτούς θα τολμήσει ο καλόγερος να προσφέρει γάλα, τέτοιες μέρες σκληρής νηστείας.
Ο γέροντας Παΐσιος παίρνει τα γεμάτα φλιτζανάκια ένα-ένα, τα βάζει σ’ ένα ξύλινο δίσκο, τα κουβαλάει και τ’ αφήνει σε απόσταση εφτά μέτρων, στο χώμα, στην άκρη ενός θάμνου.
Τ’ ακουμπάει όλα εκεί, στη σειρά, έπειτα έρχεται, κάθεται δίπλα μας και αρχίζει να κάνει με το στόμα του κάτι σιγανά, παράξενα σφυρίγματα, κοιτάζοντας προς τους θάμνους. Δεν περνούνε λίγα λεπτά, και πιο εκεί, μέσα από τα τσαλιά, βγαίνει πολύ προσεκτικά μια οχιά και ύστερα πέντε μικρά φιδάκια –τα παιδιά της. Κρατάω την αναπνοή μου.
Τα φίδια έρχονται, πλησιάζουν όλα, ένα-ένα, σέρνοντας, περνούνε δίπλα μας, πάνε σιγά-σιγά στα φλιτζανάκια, κι αρχίζουν ήρεμα να πίνουν, να ρουφούνε το πρωινό γάλα τους…

Πηγή ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ, Επί ψύλλου κρεμάμενος (Κέδρος 2003)