Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

από πού βγαίνει η λέξη idiot

Εκδόσεις Ζήτρος- Αρχαία Ελληνική Γραμματεία
Δεν θα πιστεύετε από πού βγαίνει η λέξη idiot
Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, γνωρίζουμε ότι η λέξη idiot στα αγγλικά σημαίνει ηλίθιος ή αλλιώς πνευματικά ανίκανος. Πόσοι όμως από μας, όμως ξέρουμε ότι είναι μια λέξη με Ελληνική προέλευση;
Πράγματι, η λέξη idiot ετυμολογικά βγαίνει από κάποια Ελληνική λέξη! Από ποιά ακριβώς; Δεν θα το πιστέψετε! Έχει πολύ ενδιαφέρον…

Πριν δούμε, όμως, την ακριβή προέλευσης της λέξης idiot, αξίζει να πούμε δυο λόγια για την Αρχαία Ελλάδα, την πολιτική στην Αθήνα και κυρίως για το πώς σκεφτόντουσαν οι άνθρωποι τότε.

Πώς δένουν, όμως, όλα αυτά και ποια η σχέση τους με τη λέξη idiot;
Στην Αρχαία Αθήνα, τη γενέτειρα πόλη της Δημοκρατίας, η συμμετοχή στα κοινά θεωρούταν κάτι το αυτονόητο. Εκεί δεν μπορούσε και δεν ήθελε κανείς να είναι απολίτικος.
Δεν υπήρχε αυτό που σήμερα αποκαλούμε ωχαδερφισμό, δηλαδή αδιαφορία για ότι συμβαίνει δίπλα μας, στη γειτονιά μας, στην πόλη μας ή στο κράτος μας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Αθηναίων συμμετείχε λιγότερο ή περισσότερο ενεργά με κάποιον τρόπο με την πολιτική. Αυτοί ήταν οι λεγόμενοι «πολίτες».
Αντίθετα, αυτούς που δεν ασχολούνταν με τα κοινά, όπως οι πολίτες, αλλά ενδιαφέρονταν μόνο για τον εαυτό τους, τους αποκαλούσαν «ιδιώτες», από τη λέξη «ίδιος».
Η προσφώνηση «ιδιώτης», μάλιστα, ήταν τόσο προσβλητική, που σε πολλές ξένες γλώσσες, μεταξύ αυτών και στα αγγλικά, ο ιδιώτης μεταφράστηκε ως ηλίθιος (idiot).
Κι αυτό γιατί στην Αρχαία Ελλάδα, αν δεν είχες κοινωνική συνείδηση σε θεωρούσαν αδαή, ανίδεο, όπως ακριβώς δηλαδή είμαστε όλοι όταν γεννιόμαστε. Η πολιτική συνείδηση αποκτιόταν με την μόρφωση και την εκπαίδευση.
Με άλλα λόγια, στη Δημοκρατία της Αρχαίας Αθήνας κυριαρχούσε η άποψη ότι οι ιδιώτες γεννιόντουσαν έτσι και οι πολίτες προέκυπταν κυρίως μέσα από την παιδεία και την μόρφωση.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν λέξεις στα Ελληνικά με αυτή τη ρίζα και με παρόμοια σημασία.
Στην Ψυχιατρική, για παράδειγμα, υπάρχει μια βαριά ασθένεια που ονομάζεται ιδιωτεία, η οποία είναι μια μορφή κοινωνικού αυτισμού.
Το άτομο που πάσχει από αυτήν απομονώνεται και κλείνεται στον εαυτό του (ίδιον), χωρίς καμιά συμμετοχή στον δημόσιο, τον κοινωνικό ή πολύ χειρότερα ούτε στον οικογενειακό βίο.
Πάντως, η λέξη idiot, η οποία, μάλιστα, έχει πολλές συγγενικές, δηλαδή λέξεις με κοινή ρίζα, σε πάρα πολλές άλλες γλώσσες, όπως π.χ. το λατινικό idiota, έμεινε στην ιστορία για να μας θυμίζει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν σε ορισμένα θέματα πολύ διαφορετική οπτική από εμάς.
Πραγματικά απίστευτο!
http://apocalypsejohn.com/…/den-tha-pistevete-apo-pou-vgeni…

πασουμάκια - τερλίκια με το βελονάκι


Εύκολα και γρήγορα πλέκουμε τα πασουμάκια μας .... ξεκινάμε απο τα δάχτυλα πλέκουμε κυκλικά ανοίγοντας τον κύκλο ανάλογα ... στο κουτουπιέ κόβουμε και συνεχίζουμε με άνοιγμα απο πάνω έως τη φτέρνα όπου κλείνουμε το πασουμάκι και τελειώνουμ με το βραχιόλι του ποδιού... Καλή επιτυχία!!!

14/12/2016 στο χειμωνιάτικο Ηράκλειο



Στο Ηράκλειο παραμονές εορτών ήρθε το κρύο

28/12/2016 στο Ηράκλειο



Τα φετινά Χριστούγεννα επί μέρες πριν, κατά και μετά ήταν και είναι πολύ... υγρά... βροχή όση δεν κάνει όλη τη σαιζόν την έχει βγάλει σε πέντε μέρες...

Τόστ στην ψηστιέρα



Αν δεν εχετε τοστιέρα χρησιμοποιειστε την παλια κλασσική ψηστιέρα ...είναι καλλίτερη... Το τόστ γίνεται αφράτο , όχι σόλα, επίσης  μπορεί να έχει πλουσιότερο περιεχόμενο καθώς δεν πατιέται πολύ...

η αιωνία συκή


Στο δρομί για τη θάλασσα με περιμένει πάντα εκεί να με φιλέψει τα ζουμερά κι ολόγλυκά της σύκα... αμετακίνητο σκηνικό του καλοκαιρινού τοπίου και δίπλα της η κάπαρη νωχελικά απλωμελνη στην κάψα , απολαμβάνουν παρέα την άνωθεν ευλογία για δημιουργία...

ΜΕΓΑΛΗ μέρα σήμερα για την Ελλάδα

ΜΕΓΑΛΗ μέρα σήμερα για την Ελλάδα... ΔΥΣΤΥΧΩΣ λίγοι Ελληνες το γνωρίζουν αυτό

 
H 3η Φεβρουαρίου είναι η 34η μέρα του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο. Υπολείπονται 332 μέρες (333 σε δίσεκτα έτη).

Στις 3 Φεβρουαρίου του 1830, Υπογράφεται το πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους, το οποίο προβλέπει την πλήρη ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία της Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως το τελικό αποτέλεσμα της ελληνικής επανάστασης του 1821.

Το Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους (γνωστό και ως Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830) υπογράφτηκε από τις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία στις 3 Φεβρουαρίου του 1830. Ήταν η πρώτη επίσημη, διεθνής διπλωματική πράξη που αναγνώριζε την Ελλάδα ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, το οποίο θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός. Πρώτος κυβερνήτης του νεοσύστατου κράτους υπήρξε ο Ιωάννης Καποδίστριας.

Ωστόσο στη Συνθήκη οριζόταν ότι πολίτευμα του ελληνικού κράτους θα ήταν η μοναρχία και έτσι για τη θέση του μονάρχη οι συμβαλλόμενες χώρες επέλεξαν τον πρίγκιπα Λεοπόλδο του Σάξεν-Κόμπουργκ και Γκότα (μετέπειτα Βασιλιά του Βελγίου), ο οποίος δεν δέχτηκε. Στον θρόνο τελικά ανέβηκε ο μόλις 17χρονος πρίγκηπας Όθωνας της Βαυαρίας και σε αυτό συνέβαλε ο φανατικός φιλελληνισμός του πατέρα του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας. Οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν ήταν απόλυτα σύμφωνες με την επιλογή, ιδιαιτερα η Μεγάλη Βρετανία έφερε εμπόδια.

Σήμερα λοιπόν έχει "γενέθλια" η Ελλαδα μας και δυστυχώς λίγοι έλληνες το γνωρίζουν...

Ας ελπίσουμε πως θα όλα θα πάνε καλά για τη χώρα μας που πάντα στα δύσκολα ξέρει και επιβιώνει...
 
 


Πηγή

Ελληνική μέθοδος διόρθωσης της πρεσβυωπίας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Την έγκριση των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ έλαβε, η μέθοδος χειρουργικής διόρθωσης της πρεσβυωπίας που αναπτύχθηκε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο...
tanea.gr|Από Τα Νέα Οnline

«Πράσινο φως» από τις ΗΠΑ για ελληνική μέθοδο διόρθωσης της πρεσβυωπίας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 19/01/2015 12:13 | ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 19/01/2015 12:27 |
«Πράσινο φως» από τις ΗΠΑ για ελληνική μέθοδο διόρθωσης της πρεσβυωπίας
 
Την έγκριση των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ έλαβε, η μέθοδος χειρουργικής διόρθωσης της πρεσβυωπίας που αναπτύχθηκε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ) από τον επίκουρο καθηγητή Γιώργο Λαμπίρη.
Μάλιστα, η μελέτη για την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της πρόκειται να δημοσιευθεί σε προσεχές τεύχος, τόσο της Αμερικανικής, όσο και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διαθλαστικής Χειρουργικής Καταρράκτη.

«Το EyeWorld, στο τεύχος Ιανουαρίου 2015, επέλεξε, ανάµεσα στο σύνολο των χειρουργικών τεχνικών που έχουν διεθνώς προταθεί στο αντικείµενο της διαθλαστικής χειρουργικής, να δηµοσιεύσει τα επικαιροποιηµένα αποτελέσµατα των πρεσβυωπικών ασθενών που χειρουργήθηκαν στην Αλεξανδρούπολη και να τα προτείνει για ενηµέρωση και σχολιασµό στους εκπαιδευόµενους χειρουργούς - οφθαλµιάτρους των ΗΠΑ, σηµειώνοντας τη σηµαντική καινοτοµία της µεθόδου.

Επιπλέον, η συνοδή µελέτη, που ελέγχει µια σειρά παραµέτρων που αφορούν την ασφάλεια της µεθόδου στους ασθενείς που έχουν ήδη χειρουργηθεί, εγκρίθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ και έγινε δεκτή, τον Ιανουάριο του 2015, προς δηµοσίευση σε προσεχές τεύχος στο επίσηµο περιοδικό της Αµερικανικής και Ευρωπαϊκής Ένωσης Διαθλαστικής Χειρουργικής και Καταρράκτη, χαρακτηρίζοντάς τη ως ιδιαιτέρως σημαντική», εξηγεί ο κ. Λαμπίρης.

Η διόρθωση της πρεσβυωπίας γίνεται με την χρήση λέιζερ, σε άτομα έως 50 ετών, ενώ σ' αυτούς άνω των 50, γίνεται με την αφαίρεση του κρυσταλλοειδούς φακού τού οφθαλμού και ένθεση εξειδικευμένων ενδοφακών. Ήδη 110 άτομα έχουν υποβληθεί επιτυχώς στην χειρουργική επέμβαση.

Η μέθοδος υπόσχεται καλή και ποιοτική όραση καθώς τα αποτελέσματα της εφαρμογής της έδειξαν, ότι σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90% οι ασθενείς μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στο σύνολο των δραστηριοτήτων τους, χωρίς τη χρήση διορθωτικών γυαλιών ή άλλων βοηθητικών μέσων, όπως είναι οι φακοί επαφής.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής καθηγητή «η έγκαιρη διόρθωση της πρεσβυωπίας αποτελεί οικονομικό όφελος για τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς οδηγεί: α) σε μείωση του άµεσου κόστους που χρειάζονται τα διορθωτικά γυαλιά, β) σε σηµαντική αναβάθµιση της παραγωγικότητας του ατόµου και γ) σε σηµαντική αναβάθµιση της ποιότητας ζωής του».

Σχετικά με το οικονομικό όφελος της μεθόδου, τα επίσηµα αποτελέσµατα της οικονοµοτεχνικής μελέτης της αποκατάστασης της πρεσβυωπίας αναµένεται να δηµοσιευθούν τους επόµενους μήνες.

Η συστηµατική έρευνα για τη χειρουργική διόρθωση της πρεσβυωπίας στο ΔΠΘ έχει ξεκινήσει εδώ και τέσσερα χρόνια, με σκοπό την ανάπτυξη καινοτόµων διαγνωστικών και θεραπευτικών πρωτοκόλλων, που εξατοµικευµένα αντιµετωπίζουν το διαθλαστικό αυτό πρόβληµα.

Να σημειωθεί ότι, η βασική ερευνητική διαδικασία που υποστηρίζει τη χειρουργική τεχνική για την πρεσβυωπία, που αναπτύχθηκε στο ΔΠΘ, εγκρίθηκε το 2013 από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Στη συνέχεια, τα κλινικά αποτελέσµατα των πρεσβυωπικών ασθενών που χειρουργήθηκαν στο ΔΠΘ δηµοσιεύθηκαν στα επιστημονικά έντυπα της Αµερικάνικης και Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διαθλαστικής Χειρουργικής και Καταρράκτη τον Αύγουστο του 2014 και στο Ocular Surgery News, τον Σεπτέμβριο του 2014, όπου η συγκεκριμένη τεχνική χαρακτηρίστηκε ως «πρωτοποριακή χειρουργική λύση για την πρεσβυωπία».

"Πύλες εξόδου"

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ
Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του #βιβλίου "Πύλες εξόδου" στον σύνδεσμο που ακολουθεί -> http://goo.gl/XR4w0L #διαβάζω #diavazo
---
Δεκαετία του ΄60: Έλληνες εργάτες αποφασίζουν να δοκιμάσουν την τύχη τους στη Γερμανία.

2012: Μια νέα γενιά με πολλά προσόντα μεταναστεύει σε αναζήτηση ενός καλύτερου αύριο.
Στο #μυθιστόρημα ο συγγραφέας Αλέξανδρος Νίκας συνδέει με αριστοτεχνικό τρόπο το παρελθόν με το παρόν. Οι τροχιές των ηρώων διασταυρώνονται, τα νήματα της αφήγησης πλέκονται και μέσα από τις ιστορίες και τη δράση θίγονται θέματα σύγχρονα και διαχρονικά.
http://minoas.gr/book-3705.minoas

Contact us
Λογοτεχνία - Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία - Κοινωνικό

Πύλες εξόδου

Συγγραφέας: ΝΙΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Κατηγορία: Λογοτεχνία - Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία - Κοινωνικό
Σειρά:
Ημ/νία πρώτης έκδοσης: 04/2013
Σελίδες: 448
ISBN: 978-618-02-0036-2
Κωδικός: 35328
Διαστάσεις: 14,1 x 20,4 εκ.
Αξιολόγηση:  * * * *
Τιμή: €7,00
Ενιαία τιμή: ΟΧΙ
Εξαντλημένο


Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες!

Σύντομη περιγραφή
…Τότε ζητούσαν γερά κορμιά, τώρα ζητάνε δυνατά μυαλά…
Θα σταματήσει κάποτε αυτό;
Γιατί σε κάθε εποχή φεύγουν εκείνοι τους οποίους χρειάζεται περισσότερο η χώρα;

1960, η μετανάστευση τότε…
Η Γερμανία ζητά εργατικό δυναμικό για τη στελέχωση των βιομηχανιών της.
Οι νέοι άνδρες του χωριού, ο Σωτήρης, ο Τέλης, ο Σωκράτης και άλλοι, καθώς και γυναίκες όπως η Ιφιγένεια παίρνουν την απόφαση να δοκιμάσουν την τύχη τους στα ξένα, με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής για τους ίδιους, αλλά και για τις οικογένειές τους.

2012, η μετανάστευση σήμερα…
Η Ράνια, 25χρονη πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, για να εργαστεί και να αποκτήσει ειδικότητα, αναγκάζεται να φύγει για τη Γερμανία, αφήνοντας πίσω και τον άνθρωπο της καρδιάς της, τον Στέφανο.
Μια τυχαία συνάντηση με τον πρώτο εφηβικό της έρωτα στο Βούπερταλ θα γίνει η αφορμή, μέσα από τις διηγήσεις του παππού του, να μάθει για τη ζωή των δικών της παππούδων στη Γερμανία του ’60.
Το παρελθόν φλερτάρει με το παρόν της Ράνιας.
Τι της επιφυλάσσει όμως το μέλλον;

Ένα μυθιστόρημα για αυτούς που παρόλο που αγαπούν μεταναστεύουν, για εκείνους που μεταναστεύουν επειδή αγαπούν, αλλά και για όσους μένουν πίσω και περιμένουν…

Η προσευχή του ταπεινού (παρωδία)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).
Η προσευχή του ταπεινού (παρωδία)
Κύριε, σαν ήρθεν η βραδιά και μάτι δεν μας βλέπει
βρέχε σωρό διορισμούς στην ταπεινή μου τσέπη.
Την προσευχή μου, Κύριε, σου λέω με προθυμία
καμιά ψυχή δεν έβλαψα, μονάχα τα Ταμεία.

Εκείνοι που με πλήγωσαν ήσαν αγαπημένοι.
Που να μην την εβούτηξα θέση καμιά δε μένει.
Ήσυχα εγώ κι αθόρυβα τα έργα μου έχω πράξει
κι από Γραικύλους και Γραικούς το σύμπαν έχω αρπάξει

Στην πόρτα μου άλλος δεν χτυπά κανείς απ’ τον αέρα
κι όλες εγώ τις χτύπησα (δουλειά μου κάθε μέρα).
Ήμουνα των μικρών παιδιών και των σκυλιών ο φίλος
κι όλων εγώ των αρχηγών πιστός χαδιάρης σκύλος.

Σ’ ευχαριστώ για τα βουνά και για τους κάμπους που είδα.
Αφού το κράτος πλήρωνε, ζήτω η γλυκειά Πατρίδα!
Σ’ ευχαριστώ που μου’ δωκες χωρίς να μου ανήκει
τη θέση της Εκδοτικής και την Πινακοθήκη.

Για την καπατσοσύνη μου οι εχθροί θα με μισήσουν.
Ευδόκησε ν’ αφανιστούν χωρίς να ξαναζήσουν.
Με τρόπο της Ποιήσεως δώσε μου, Κύριε, τώρα
τα πενήντα χιλιάρικα, τ’ αληθινά «θεία δώρα».

Βάρναλης

Καρυδόπιτα σιροπιαστή

Ελληνική Κουζίνα, Συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής. Οδηγίες για σίγουρη επιτυχία από το Νο 1 περιοδικό μαγειρικής I COOK GREEK. ΣΥΝΤΑΓΕΣ sintages online, Ελληνικές Συνταγές, συμβουλές μαγειρικής, greek recipes, syntages
icookgreek.com|Από Klio Kabouri
Καρυδόπιτα σιροπιαστή με παξιμάδι

Καρυδόπιτα σιροπιαστή με παξιμάδι
4.1/5 κατάταξη (19 ψήφοι)

  • Μερίδες: 8
  • Δυσκολία: μέτριο

Υλικά συνταγής

  • αυγά: 6, χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια
  • ζάχαρη: 6 κουταλιές της σούπας
  • παξιμάδι: 6 κουταλιές της σούπας, τριμμένο
  • καρυδόψιχα: 9 κουταλιές της σούπας, χοντροαλεσμένη
  • μπράντι ή κονιάκ: 50 ml
  • λίγη γαλέτα και βούτυρο για το ταψί
  • σαντιγί για το σερβίρισμα (προαιρετικά)
  • Για το σιρόπι
  • νερό: 2 1/2 φλιτζάνια του τσαγιού
  • ζάχαρη: 3 φλιτζάνια του τσαγιού
  • χυμό λεμονιού: 3-4 σταγόνες

Εκτέλεση συνταγής

  1. Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 180°C. Χτυπάτε τα ασπράδια των αυγών σε σφιχτή μαρέγκα. Αναμειγνύετε την ζάχαρη, το τριμμένο παξιμάδι την καρυδόψιχα και το μπράντι ή το λικέρ.
  2. Προσθέτετε κατόπιν στο μείγμα τους κρόκους των αυγών ανακατεύοντας. Τέλος ενσωματώνετε τη μαρέγκα με απαλές κινήσεις .
  3. Ραντίζετε ένα ταψί με λίγο λιωμένο βούτυρο και το πασπαλίζετε με γαλέτα. Απλώνετε μέσα το μείγμα της καρυδόπιτας μέσα στο ταψί και την ψήνετε για 35'-40'. ΄
  4. Βράζετε τα υλικά για το σιρόπι για 10-15´περίπου και το αφήνετε να κρυώσει. Βγάζετε την καρυδόπιτα από τον φούρνο και την σιροπιάζετε με το κρύο σιρόπι. Την αφήνετε να σταθεί λίγο για να απορροφήσει το σιρόπι και κατόπιν την κόβετε και τη σερβίρετε με σαντιγί. 

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

14.12.2013
Συντάκτης: Ελένη Γκίκα

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
Εκδοτικός Οίκος
ΕΞΑΝΤΑΣ
Συγγραφέας
Βασίλης Αλεξάκης
Κατηγορία
Ελληνική Λογοτεχνία
ISBN
978-960-256-711-1
Σελίδες
309
«Εδώ λοιπόν βρίσκονται οι ήρωες του παλιού καιρού: καταλαμβάνουν έναν ολόκληρο τοίχο, στριμωγμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, σε πολλά επίπεδα, όπως τα βιβλία σε μια βιβλιοθήκη. Κρέμονται από τις ημικυκλικές εγκοπές ξύλινων δοκαριών. Αναγνωρίζω τον Δον Κιχώτη, τον Ντ’ Αρντανιάν, τον Συρανό, τον Ροβινσώνα, τον Λονγκ Τζον Σίλβερ, τον Ταρζάν, τον Μιχαήλ Στρογκόφ, τον Ρομπέν των Δασών, τον Ζορρό. Το αγοράκι με τα κουρέλια θα μπορούσε να είναι ο Όλιβερ Τουίστ, και ο Ινδιάνος με την αυστηρή έκφραση και το θλιμμένο βλέμμα ο τελευταίος των Μοϊκανών. Δεν βλέπω τον Γιάννη Αγιάννη, αλλά σίγουρα κάπου θα είναι κι αυτός. Υπάρχουν ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Ναπολέων, ο Ρισελιέ και η Ζαν ντ’ Αρκ, καθώς και μορφές που δεν μου θυμίζουν τίποτε, βασίλισσες, δήμιοι, μάγισσες. Μόνο έναν μαύρο διακρίνω: να είναι ο Παρασκευάς; Ο Μπαρμπα-Θωμάς; Ο Ηρακλής, ο φίλος του δεκαπενταετούς πλοιάρχου; Έχω μπροστά μου έναν ολόκληρο λαό…»
Έναν ολόκληρο λαό από τους μυθιστορηματικούς ήρωες τους οποίους είχε στο οικογενειακό του εικονοστάσι, τους αγαπούσε σαν θείους του και ακόμα περισσότερο απ’ αυτούς και τους συνάντησε στο διάσημο κουκλοθέατρο των κήπων του Λουξεμβούργου στο Παρίσι μετά από μια μπόρα προσωπική. Ο Βασίλης Αλεξάκης, πηγαίνοντας σε μια εκδήλωση στη FNAC, μεταφέρθηκε με αφόρητους πόνους και ανεύρυσμα στο πόδι, χειρουργήθηκε επειγόντως και αναγκάστηκε να μείνει σε ξενοδοχείο για δυο μήνες, επειδή στο σπίτι του δεν είχε ασανσέρ. Το ξενοδοχείο βρισκόταν δίπλα στους κήπους του Λουξεμβούργου και εκεί είδε να ξεδιπλώνεται και να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του το μυθιστόρημα που ονειρευόταν καιρό: οι παιδικοί, μυθιστορηματικοί του ήρωες ήταν πάντα κάπου εκεί. Κάπου εκεί είχαν ζήσει οι τρεις σωματοφύλακες, στους υπονόμους του Παρισιού –ακριβώς από κάτω– είχε τρέξει ο Γιάννης Αγιάννης, στο κουκλοθέατρο με παράδοση είχαν ζωντανέψει και εξακολουθούν να ζωντανεύουν ακόμα όλοι μαζί. Κι ο συγγραφέας, ακίνητος αυτή τη φορά, αποφάσισε αυτούς τους απολύτως δραστήριους κάπως να τους συστήσει. Να γνωριστούν επιτέλους και μεταξύ τους. Να ζήσουν όλοι μαζί τη δική του δραστήρια –μέσ’ στην ακινησία– συγγραφική του ζωή!

Ακολουθώντας τους, λοιπόν, έζησε πράγματα και θαύματα. Μπήκε-βγήκε στα παιδικά του χρόνια και αναγνώσματα, τριγύρισε στη ζωή των ανθρώπων και στους κήπους, έφτασε μέχρι τους άστεγους του Παρισιού έχοντας κατά νου τους άστεγους των Αθηνών.

Επιμένοντας, όπως συχνά συνηθίζει να επαναλαμβάνει, ότι «Γράφω πάντα την ίδια ιστορία, επιμένω γιατί δεν καταλαβαίνω το νόημά της, γράφω για να μάθω το τέλος της ιστορίας», ο Βασίλης Αλεξάκης, με βασική εμμονή του την ταυτότητα και τον θάνατο, συμπεριλαμβάνει σε κάθε βιβλίο του έναν θάνατο ή μια γιορτή, που είναι η άλλη όψη στο βασικό νόμισμα της ζωής. Στον «Μικρό Έλληνα» ήταν ο παρ’ ολίγον θάνατός του. Κατά συνέπεια επέστρεψαν όλοι οι παιδικοί του ήρωες οι μυθιστορηματικοί. Μαζί τους και ο παράδεισος των παιδικών χρόνων, ο μικρός κήπος της Καλλιθέας μαζί με τον κήπο του Λουξεμβούργου, τον βασιλικό. Μαζί τους και ένα κουκλοθέατρο, ο αόρατος θίασος, το άγαλμα της κόμισσας Ντε Σιγκύρ που μεγαλώνει σε κάθε μας βήμα, ξεκινώντας από μακριά σαν μικρό κοριτσάκι για να καταλήξει υπερήλιξ με τις ρυτίδες, το καλύτερο μέλι από τις μέλισσες που πίνουν νερό απ’ τα ουρητήρια, το υπόγειο Παρίσι με τους αρουραίους, όπως η ασχήμια που, τελικά, λάμπει μέσα από τη λογοτεχνική ομορφιά.

Το αποτέλεσμα, ένα βιβλίο που καταλύει τα σύνορα ανάμεσα στη φαντασία, στη λογοτεχνία και στη ζωή, που συνενώνει τον χρόνο στο αιώνιο, τελικά, παρόν, που αναλαμβάνει να συστήσει στον Δον Κιχώτη τον Γιάννη Αγιάννη, τον Ροβινσώνα Κρούσο στους τρεις σωματοφύλακες, που επιμένει να διασώσει φαινομενικά ασήμαντες στιγμές. Εξάλλου, η σημαντικότητα της λογοτεχνίας εκεί ακριβώς έγκειται, όπως επιμένει, πέρα από το να ξεπερνά τραγικές καταστάσεις και να επουλώνει πληγές: στο ότι καταγράφει αυτά που αισθάνονται οι άνθρωποι! Ειδαλλιώς για την Ιστορία, τις εφημερίδες και την τηλεόραση, θα παρέμεναν όλα αριθμοί και στατιστικές. «Χάρη στον Μπαλζάκ, στον Σταντάλ, στον Φλωμπέρ, στον Φώκνερ, χάρη σ’ αυτούς τους ανθρώπους ξέρουμε τους ανθρώπους! Θα ήταν τραγική η ζωή μας εάν δεν υπήρχε η λογοτεχνία! Δηλαδή, δεν σε σώζει εσένα ή εμένα από μια δυστυχία, αλλά σώζει όλη την ανθρωπότητα, γιατί πώς θα ήταν η ανθρωπότητα αν δεν υπήρχε το παρελθόν μέσα από τη λογοτεχνία;» ρητορική η ερώτησή του, φυσικά, διότι στον «Μικρό Έλληνα» απαντά. Επιστρέφοντας στους μυστικούς κήπους της αιώνιας λογοτεχνικής μας Εδέμ, αυτή τη φορά.

«Μια σταγόνα ιστορία»

 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS
«Γελάω όταν ακούω συμπατριώτες μου να διαμαρτύρονται διότι στο ελληνικό σχολείο δεν διδάσκεται σωστά η ιστορία μας. Πρόκειται για ισχυρισμό κορυφαίας υποκρισίας. Σήμερα, μια απογοητευτικά μεγάλη πλειοψηφία των Νεοελλήνων παραμένει τόσο φανατικά προσκολλημένη στα στερεότυπα που αποστήθισε στις σχολικές αίθουσες, ώστε είναι έτοιμη να κρεμάσει όποιον αποκλίνει από αυτά.
... Πάνω από την ελληνική κοινωνία της κρίσης έχει ήδη απλωθεί ιστορικό σκότος. Στη σύγχρονη Ελλάδα, οι άνθρωποι που διαθέτουν ανοιχτούς ορίζοντες σε ό,τι αφορά το ιστορικό μας παρελθόν τελούν υπό κοινωνικό και μιντιακό διωγμό. Όσοι γνωρίζουν ιστορία, ή συνεχίζουν να τη μελετούν, νιώθουν εγκλωβισμένοι, ανήμποροι και δυστυχείς.
Απέναντί τους έχει παραταχθεί ένας απερίγραπτος εσμός: Διαταραγμένοι συνωμοσιολόγοι, αδιάλλακτα ανθρωπάρια, αυτόκλητοι ψευτοπατριώτες, ημιμαθείς θρησκόληπτοι, ανεγκέφαλοι σοβινιστές, αγράμματοι φανατικοί, συνειδητοί αμνήμονες, πολιτικοί απατεώνες και πνευματικοί κουτσαβάκηδες. Υπήρχαν πάντα - τώρα όμως πήραν το πάνω χέρι. Με κάθε απόπειρα εισδοχής της κριτικής ιστορικής σκέψης στον δημόσιο διάλογο, αυτά τα κατακάθια συγκροτούν, με παροιμιώδη ευκολία, μηχανισμούς συσκότισης και τρομοκράτησης κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου.
... Στα εσώτερα της ψυχής μου, η έκδοση αυτού του βιβλίου αποτυπώθηκε μάλλον σαν ανώφελος ιστορικός λυγμός.
Δεν πειράζει».

(Από τον πρόλογο του Δημήτρη Καμπουράκη για το τρίτο μέρος του «Μια σταγόνα ιστορία», που μόλις κυκλοφόρησε.)
http://bit.ly/J24x02

ωραία μπορντούρα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη ‎عالم الكروشية‎.

 
 ωραία μπορντούρα για κάθε χρήση
 
 

Δημοφιλείς αναρτήσεις