Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

Καταπολέμηση του καρκίνου

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_4012.html

Καταπολέμηση του καρκίνου με πικραμύγδαλα και κουκούτσια από βερίκοκα.

Θραύση έχει κάνει τα τελευταία χρόνια η φήμη ότι τα πικραμύγδαλα και τα κουκούτσια από τα βερίκοκα έχουν επιτύχει πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα σε θεραπείες κατά του καρκίνου. 
Είναι όμως αλήθεια ή είναι άλλη μια προσπάθεια κάποιων να εκμεταλλευτούν τον πόνο και την απελπισία των νοσούντων από αυτήν την τόσο βαριά ασθένεια;

Η άποψή μου είναι ότι η θεραπεία με τη χρήση πικραμυγδάλων και τα κουκούτσια από το βερύκοκο είναι βάσιμη.
Ο πρώτος και βασικότερος λόγος είναι το ότι κανείς δεν έχει να κερδίσει από την χρήση αυτών των τόσο κοινών ειδών.
Δεύτερος και εξίσου πολύ σημαντικός λόγος είναι ότι πλέον έχουν γίνει αρκετές έρευνες που έχουν αποδείξει επιστημονικά ότι πράγματι υπάρχουν εξαιρετικά ευεργετικές επιδράσεις από την βιταμίνη B17. Η B17 είναι η βιταμίνη που εμπεριέχεται και στο πικραμύγδαλο αλλά και στο κουκούτσι του βερίκοκου. 


Παραθέτω κάποια ενδιαφέροντα και ολοκληρωμένα άρθρα παρακάτω:

Η φυλή Χούνζα και το αντικαρκινικό κουκούτσι του βερίκοκου...

Υπάρχει ένας λαός, ο μακροβιότερος στον κόσμο, όπου ο καρκίνος είναι εντελώς άγνωστος. Πρόκειται για την φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το φαινόμενο αυτό δεν άφησε αδιάφορους τους επιστήμονες. Κλιμάκιο από το Μεμόριαλ πήγε στην περιοχή και μελέτησε τη διατροφή των Χούνζα. Με έκπληξη διαπίστωσαν, ότι οι Χούνζα τρώνε πολλά βερίκοκα και τα κουκούτσια επίσης από τα βερίκοκα. Μάλιστα όσο περισσότερα βερίκοκα παράγει και καταναλώνει ένας Χούνζα, τόσο περισσότερο ανεβασμένη είναι η κοινωνική του θέση. Όταν ένας δυτικός γιατρός επισκέφθηκε τους Χούνζα, του προσέφεραν βερίκοκα και αυτός έφτυνε τα κουκούτσια. Έτσι του είχανε μάθει. Οι Χούνζα έκαναν όλοι έναν μορφασμό αηδίας. Πέταγε το καλύτερο...

* Θυμηθείτε. Το κουκούτσι από το βερίκοκο είναι πάρα πολύ πικρό.
* Θυμηθείτε! Το πικρό είναι αναγκαίο για τον καρκίνο.
* Θυμηθείτε! Το πικρό ανοίγει την όρεξη και πολλοί καρκινοπαθείς δεν
έχουν όρεξη και πεθαίνουν από καχεξία (υπερβολικό αδυνάτισμα).
* Θυμηθείτε! Το κουκούτσι από το βερίκοκο έχει βιταμίνη Β17.
* Θυμηθείτε! τα παλικάρια των φαρμακευτικών έθαψαν την εφαρμογή της
επιστημονικής γνώσης στο πεδίο του καρκίνου και εκ. άνθρωποι θα πεθάνουν άδικα (Otto Warburg).

Τι έγινε μετά; Ο Διευθυντής ερευνών του Μεμόριαλ (δεν μιλάμε για οποιοδήποτε νοσοκομείο - είναι η Μέκκα του καρκίνου) ο περίφημος επιστήμονας Κανεμάτσου Σιγκουίρα, έκανε πειράματα με ποντικούς. Η ουσία που ανακάλυψε ο βιοχημικός Ernst Krebs έκανε τα πειράματα πάνω σε ποντικούς. Η ουσία που ανεκάλυψε ο βιοχημικός Ernst Krebs μέσα στα βερίκοκα, ονομάστηκε Λεατρίλη ή βιταμίνη Β17. Ο Σιγκουίρα έμεινε έκπληκτος. Ήταν η δυνατότερη αντικαρκινική ουσία του κόσμου που είχε δοκιμάσει ποτέ, όπως δήλωσε. Τι θα κάνατε εσείς και εγώ αν ακούγατε τέτοια καλό νέο; Δεν θα πηδάγατε από τη χαρά σας; Ο καρκίνος ήταν τελειωμένος. Αμ δε. Το χρήμα βασιλεύει. Πήγε λοιπόν στους ανωτέρους του και τους είπε τα ευχάριστα νέα. Η πιο δυνατή αντικαρκινική ουσία της γης: Β17 η οποία βρίσκεται στα κουκούτσια από βερίκοκα. Τι θα κέρδιζαν αυτοί με την αντικαρκινική αυτή ουσία προσβάσιμη στον καθένα; Θα έχαναν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Αν τα κέρδη τους ανέρχονται σε πολλά δις μόνο από την Ελλάδα, φανταστείτε τι γίνεται σε όλο τον πλανήτη. Άλλωστε τα μέλη του Δ.Σ. του Μεμόριαλ ήταν όλοι αντιπρόσωποι φαρμακευτικών εταιρειών[3].
Του είπαν λοιπόν να συνεχίσει τα πειράματα και να αποδείξει πως ήταν λάθος. Το ακούτε ΛΑΘΟΣ. Οι διαδικασίες τροποποιήθηκαν και σχεδιάστηκαν με σκοπό να αποτύχουν και τελικά... απέτυχαν. Αντικατέστησαν τον Σιγκουίρα με έναν κτηνίατρο, ο οποίος χορήγησε στα πειραματόζωα διαφορετική δόση από αυτή που χορηγούσε ο Ιάπωνας επιστήμονας και τα πειραματόζωα πέθαναν. Τα αποτελέσματα αυτού του ψευδοπειράματος δόθηκαν στη δημοσιότητα. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν τα παπαγαλάκια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Φυσικά από το 1980 που συνέβη οι αποδείξεις ακόμη αναμένονται. Δεν αποδείχθηκε! Ήταν απάτη η Β17, έλεγαν οι γιατροί που δεν γνώριζαν τις λεπτομέρειες. Κανένας δεν θα μάθαινε την πραγματικότητα αν δεν επαναστατούσε η συνείδηση ενός θαρραλέου δημοσιογράφου που ως υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Μεμόριαλ γνώριζε την απάτη.
Ο Ράλφ Μος, δεν άντεξε το βάρος της συγκάλυψης ενός τόσο μεγάλου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. Εδώ παίζονταν οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Βγήκε και κατήγγειλε ευθαρσώς τη μεγάλη απάτη. Τιμή στον θαρραλέο δημοσιογράφο. Τιμή στο Σιγκουίρα. Τιμή στον Κρεμπς που βρήκε έναν πολύτιμο σύμμαχο στη μάχη κατά του για τον καρκίνου. Από τις ελληνικές εφημερίδες μόνο <<Το Βήμα>> ανέφερε στις 23/5/1980 ακροθιγώς το θέμα, χωρίς να εισέλθει στην ουσία του θέματος. Ποιος Έλληνας γνωρίζει αυτή την μεγάλη απάτη (σύμφωνα με τον Μοςς); Τα κουκούτσια από τα βερίκοκα σύμφωνα με τον Σιγκουίρα:

α) σταμάτησαν τις μεταστάσεις,
β) βελτίωσαν την γενική υγεία,
γ) εμπόδισαν την ανάπτυξη μικρών όγκων,
δ) παρείχαν ανακούφιση από τον πόνο,
ε) ενεργούν πολύ σημαντικά στην πρόληψη του καρκίνου.

Πηγή: http://spathovouni.blogspot.gr/

Συνεχίζοντας, η ουσία αυτή που εμπεριέχεται στα κουκούτσια από το βερίκοκο, υπάρχει σε εξίσου ανάλογη ποσότητα και στο Πικραμύγδαλο. Γι αυτό και την βιταμίνη B17 την ονομάζουν διαφορετικά και Αμυγδαλίνη.

Η δοσολογία χρειάζεται κάποια προσοχή και συνήθως η προτεινόμενη δόση για τους καρκινοπαθείς είναι:
την πρώτη εβδομάδα 5 κουκούτσια ή αμύγδαλα την ημέρα
την δεύτερη εβδομάδα από 10
και έπειτα δεν υπάρχει περιορισμός.

Εκτός από την ευεργετική της επίδραση στους ήδη καρκινοπαθείς, η Αμυγδαλίνη φέρεται να προλαμβάνει και την εμφάνιση του καρκίνου.

Άρα, όλοι θα έπρεπε να τρώμε, σε περιορισμένες δόσεις βέβαια, για διατηρήσουμε την καλή μας υγεία. 




Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε
πατήστε το play στο μαύρο πλαίσιο πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ! 
 
 









Η Σπανακοτυρόπιτα της προγιαγιάς

Η Σπανακοτυρόπιτα της προγιαγιάς
Bαθμολογία:
       
15 ψήφοι
Προστέθηκε από , 08.04.10

Περιγραφή

Είναι μια πίτα που φτιάχνεται στην Αιτωλοακαρνανία απο γενιά σε γενιά και χρησιμοποιούνται πολλά απο τα αρωματικά βότανα (δώρα) της φύσης.

Τι χρειαζόμαστε:Photo

Για τα φύλλα:
  • 1/2 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 1/2 φλυτζάνι τσαγιού λάδι
  • 1 κουταλιά ξύδι
  • λίγο αλάτι
  • χλιαρό νερό όσο πάρει

Για την γέμιση:
  • 1 κιλό σπανάκι ψιλοκομμένο
  • 4-5 κρεμμυδάκια φρέσκα
  • 1 κρεμμύδι ξερό
  • 1 πράσο
  • 1 ματσάκι άνηθο
  • 1 ματσάκι μαιντανό
  • *1 ματσάκι καυκαλήθρες, μυρώνια (Ανθρίσκος), μάραθο, λάπατα και τσουκνίδες.
  • 1/2 κιλό φέτα τριμμένη
  • 1 φλυτζανάκι τραχανά σταρένιο
  • 3-4 αυγά
  • 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο
  • Αλάτι
  • Πιπέρι

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Η Σπανακοτυρόπιτα της προγιαγιάς 
http://www.sintagespareas.gr/sintages/i-spanakotiropita-tis-progiagias.html#ixzz22nUieNUI



Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε
πατήστε το play στο μαύρο πλαίσιο πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ! 
 



Τα καλύτερα αντιοξειδωτικά βότανα

Τα κορυφαία αντιοξειδωτικά βότανα!!

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6863.html
Τι σημαίνει οξείδωση του οργανισμού;
Αν και χημικά, μπορούν να δοθούν διάφοροι ορισμοί για την οξείδωση, που συνήθως αφορά δράση ή ένωση του οξυγόνου, ας μείνουμε στον πιο απλό και κατανοητό: υπερβολική οξείδωση για τον οργανισμό μας σημαίνει φθορά.
Όλα όσα παρατηρούμε καθώς περνάει η ηλικία, ρυτίδες, κηλίδες της επιδερμίδας μα και άλλα που συμβαίνουν εσωτερικά και δεν είναι ορατά, προέρχονται από την υπερβολική οξείδωση του οργανισμού που φθείρεται σαν μέταλλο που σκουριάζει.

Οι ουσίες ή οι λόγοι που προκαλούν αυτή τη διαδικασία στον άνθρωπο είναι η αναπόφευκτη ακτινοβολία, το κάπνισμα, τα πρόσθετα των τροφίμων, οι διάφορες τοξίνες, που ευνοούν την ανάπτυξη ελευθέρων ριζών. Οι ελεύθερες ρίζες είναι μόρια που έχουν χάσει ένα ηλεκτρόνιο.
Κατά τη διαδικασία της οξυγόνωσης στη διάρκεια της καύσης των τροφών, τα μόρια του οξυγόνου χάνουν συνεχώς ηλεκτρόνια δημιουργώντας όλο και περισσότερες ελεύθερες ρίζες οι οποίες προσβάλλουν το γενετικό μας υλικό, το κύτταρο δεν μπορεί να αντισταθεί και τελικά καταστρέφεται.

Οι αντιοξειδωτικοί μηχανισμοί που διαθέτουμε.
Ευτυχώς, δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι στην απειλή των ελεύθερων ριζών και των διάφορων οξειδωτικών σωμάτων. Αν αυτά τα παρομοιάσουμε με μια φωτιά στο τζάκι του οργανισμού μας, τα αντιοξειδωτικά είναι η σχάρα που περιορίζει αυτή τη φωτιά κι αν ο αριθμός των ελεύθερων ριζών πολλαπλασιαστεί και προκαλέσει οξειδωτικό στρες, τότε τα αντιοξειδωτικά θα παίξουν το ρόλο του πυροσβεστήρα, που σβήνει αποτελεσματικά τη φωτιά στο ξεκίνημά της.
Στον αγώνα αυτό είναι στρατευμένα: 

- τα ενδογενή αντιοξειδωτικά, πως τα αμινοξέα, τα ένζυμα, οι ορμόνες κ.α., 
- η μεγάλη κατηγορία των εξωγενών αντιοξειδωτικών που είναι αμινοξέα και παράγωγα, υδατάνθρακες, κάποιες βιταμίνες κ.α. και 
- η κατηγορία των τροφίμων, βοτάνων, ποτών και ροφημάτων στην οποία ανήκουν και τα αφεψήματα.



Τα καλύτερα αντιοξειδωτικά
Τα βασικά αντιοξειδωτικά των αφεψημάτων και προπάντων του τσαγιού, είναι τα φλαβονοειδή. Ιδιαίτερα σημαντικά θεωρούνται τα ΡΡ, τα πολυμερή φλαβονοειδή που είναι πλούσια σε κατεχίνες, ουσίες που κι αυτές χωρίζονται σε μικρότερες υποκατηγορίες στη χημεία. Εκείνο που έχει σημασία είναι, ότι τα πολυμερή φλαβονοειδή μπορούν να
λάβουν μέρος σε πολλά συστήματα του οργανισμού με αποτέλεσμα ένα πλήθος ωφελειών για την υγεία μας, από την αναχαίτιση των καρκινικών κυττάρων του μαστού ή του προστάτη μέχρι την υποστήριξη σε περίπτωση
καρδιαγγειακών νοσημάτων. Οι περισσότερες έρευνες έγιναν στο πράσινο τσάι που είναι πλουσιότερο σε πολυμερή φλαβονοειδή. Προέρχεται από το φυτό Camelia sinensis και διαφέρει από το τσάι του βουνού, με το οποίο συγχέεται συχνά. Ωστόσο, και τα αφεψήματα άλλων βοτάνων έδωσαν
δείγματα της πολύτιμης βοήθειας τους στην προστασία της υγεία μας.

Οι θησαυροί της φύσης
Όλα τα βότανα είναι πολύτιμα και έχουν να μας προσφέρουν πολλά… Μερικά όμως μας προσφέρουν ακόμα περισσότερα όπως το πράσινο τσάι, το δίκταμο, το φασκόμηλο, το φλαμούρι, η μέντα, το τσάι του βουνού, το χαμομήλι, το τσάι Earl Grey που είναι τσάι στο οποίο έχουν προστεθεί αιθέρια έλαια περγαμόντου και το μαύρο τσάι.
Οι πολύτιμες ουσίες που διαθέτουν είναι οι πολυφαινόλες. Από αυτές κάποιες αναπτύσσουν μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση.
Η έρευνα χρησιμοποιεί τον δείκτη IC50 σαν κοινό παρονομαστή που ορίζει με μια ενδεικτική τιμή τη συγκέντρωση πολυφαινολών που απαιτείται για να αναστείλει ένα αντιοξειδωτικό στο 50% του όγκου του. Αυτή είναι μια παράμετρος που δείχνει πόσο ισχυρό είναι το αφέψημά μας.
Για παράδειγμα, το πράσινο τσάι έχει ΙC50 -0,345 κι έτσι είναι πιο δυνατό από το χαμομήλι που έχει 0,300.

Ο πίνακας βαθμολογίας
Κατά σειρά του δείκτη IC50, τα αφεψήματά μας από το πιο δυνατό στο ασθενέστερο κατατάσσονται: Πράσινο τσάι, Δίκταμο, Φασκόμηλο συσκευασμένο, Φασκόμηλο χύμα, Φλαμούρι, Μέντα, Τσάι του βουνού, Χαμομήλι, Earl Grey, Μαυρο τσάι.
Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτό, επισημαίνουμε ότι όσο πιο μικρός σε αριθμό είναι ο δείκτης IC50, τόσο μεγαλύτερη είναι η αντιοξειδωτική δράση του αφεψήματος.
IC50 = 1:αντιοξειδωτική δράση

Τα θετικά συστατικά των αφεψημάτων, ορίζονται με CPP που σημαίνει γενικά τη συγκέντρωση των πολυφαινολών. Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε δέκα χαρακτηριστικά παραδείγματα αφεψημάτων βοτάνων σε σειρά που τα κατατάσσει από το πλουσιότερο στο φτωχότερο σε πολυφαινόλες και δίπλα την κατάταξή τους με τον δείκτη IC50.

ΑΦΕΨΗΜΑΤΑ (σε mg/200 ml αφεψήματος = 1 κούπα)

Α/ΑΣυγκέντρωση πολυφαινολών Cpp Αντιοξειδωτική IC50 ικανότητα


1. Πράσινο τσάι 59,60...........Πράσινο τσάι 0,345
2. Earl Grey 137,61..............Δίκταμο 0,144
3. Φασκόμηλο συσκευασμένο 90,7..Φασκόμηλο 0,180 απλό
4. Μαύρο τσάι 83,55..........Φασκόμηλο 0,184 συσκευασμένο
5. Μέντα 78.45..................Φλαμούρι 0,187
6. Δίκταμο 50,55................Μέντα 0,213
7. Τσάι του βουνού 34,15......Τσάι του βουνού 0,284
8. Φλαμούρι 16,50...............Χαμομήλι 0,300
9. Χαμομήλι 14,20...............Earl Grey 0,323
10. Φασκόμηλο απλό 11,15.....Μαύρο τσάι 0,343

Η σημασία της κατάταξης
Εκείνο που αξίζει να προσέξουμε σ’ αυτό το συγκριτικό πίνακα, είναι ότι κάποια αφεψήματα με μεγάλη περιεκτικότητα πολυφαινολών, δεν έχουν την αντίστοιχη αντιοξειδωτική ικανότητα. Αντιστοιχία βρίσκουμε μόνο στο πράσινο τσάι που έρχεται πρώτο και στις δύο κατηγορίες
και στο τσάι του βουνού. Για παράδειγμα, το μαύρο τσάι και το Earl Grey είναι τσάγια πλούσια σε πολυφαινόλες, οι οποίες όμως έχουν υποστεί οξείδωση κατά την επεξεργασία ζύμωσης των φύλλων του φυτού. Αυτός είναι και ο λόγος που έρχονται τελευταία σε αντιοξειδωτική ικανότητα στον πίνακά μας. Αν το Earl Grey προηγείται του μαύρου τσαγιού, είναι επειδή το περγαμόντο που περιέχει, διαθέτει κι αυτό τα δικά του αντιοξειδωτικά.
Παρατηρούμε στο φασκόμηλο, ότι το συσκευασμένο είναι πλουσιότερο σε πολυφαινόλες, ενώ το απλό, το χύμα, τις χάνει επειδή είναι εκτεθειμένο στον αέρα και στην υγρασία της ατμόσφαιρας. Παρόλα αυτά, το χύμα φασκόμηλο δε χάνει την αντιοξειδωτική του ικανότητα γιατί εκείνες οι πολυφαινόλες που δρουν σαν καλύτερα αντιοξειδωτικά παραμένουν προστατευμένες ώστε τελικά να έχουν την ίδια απόδοση με το συσκευασμένο.

Οι φρουροί της υγείας μας
Την ευεργετική δράση των αφεψημάτων την γνώριζαν από παλιά οι γιαγιάδες μας. Τα τελευταία χρόνια όμως την αποδεικνύουν και οι επιστημονικές έρευνες. 
Ας δούμε λοιπόν ποια νοσήματα προλαμβάνουν αλλά και θεραπεύουν τα αφεψήματα: 
  • Οξειδωτικό στρες (υπερβολική οξείδωση στον οργανισμό και κυρίως των λιπιδίων)
  • Καρδιαγγειακά (θρομβώσεις, συσσώρευση αιμοπεταλίων, αθηρωμάτωση)
  • Νόσος του Parkinson (μειώνουν τη συγκέντρωση σιδήρου στους νευρώνες συγκεκρ. περιοχής)
  • Φλεγμονές 
  • Ασθένειες του κολλαγόνου
  • Καρκίνος (πνεύμονα, δέρματος, πεπτικού, μαστού, προστάτη)
  • Μικροβιακές λοιμώξεις (αναστέλλουν την ανάπτυξη πολλών βακτηρίων που προκαλούν διάρροια, καταπολεμούν ιούς της γρίπης και πνευμονικούς και εμποδίζουν την αγωγή ιόντων της ουρίας).
  • Καταρράκτης (επιβραδύνουν την εξέλιξη της θάμπωσης των φακών)
  • Παχυσαρκία (μειώνουν την απορρόφηση του λίπους από τον οργανισμό και συνεργάζονται με την καφεΐνη του τσαγιού στην διαδικασία κατανάλωσης ενέργειας).
  • Διαβήτης (αυξάνουν τη δράση της ινσουλίνης και μερικά ενισχύουν τα υπογλυκαιμικά φάρμακα).
  • Τερηδόνα (εμποδίζουν την προσκόλληση στα δόντια μας του Streptococcus mutans που είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία της)
Χρήσιμες διατροφικές συμβουλές
Τα αφεψήματα (μια κούπα) μας δίνουν κατά μέσο όρο 63 mg πολυφαινόλες ανά 200 ml. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε, η ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα αντιοξειδωτικών είναι 500 mg τη μέρα.

Για απόδοση στο μάξιμουμ
Προσθέστε το βότανο αφού βράσει το νερό ώστε η θερμότητα να διασπάσει τα τοιχώματα των φύλλων και να εκχυθούν τα ωφέλιμα συστατικά.
Ο χρόνος παραμονής να είναι όσος χρειάζεται για να χρωματιστεί το νερό. Όχι περισσότερο γιατί τα ωφέλιμα στοιχεία του καταστρέφονται όσο είναι εκτεθειμένα στην υψηλή θερμοκρασία του νερού.
Πίνετε το αφέψημα αμέσως μόλις μπορέσετε να δεχτείτε τη θερμότητά του και σε χρόνο όχι μεγαλύτερο από 10 λεπτά γιατί όσο παραμένει, από τα φύλλα του βοτάνου διαχέεται επίσης και το ένζυμο που οξειδώνει τις πολυφαινόλες.
Κρατήστε το αφέψημα προστατευμένο από την ατμόσφαιρα, στο χρόνο που μεσολαβεί για να αποφύγετε την οξείδωση.
Αποφύγετε την προσθήκη ζάχαρης γιατί εξουδετερώνει την αντιοξειδωτική δράση του αφεψήματος καταστρέφοντας τις πολυφαινόλες.



Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΑΦΕΨΗΜΑΤΩΝ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΦΕΨΗΜΑΤΩΝ
- Ποικιλία τσαγιού, περισσότερο πράσινο τσάι, δίκταμο
και φασκόμηλο, πάντα συσκευασμένα.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ
- 2 κούπες την ημέρα για 63 mg αντιοξειδωτικά

ΣΤΗΝ ΚΟΥΠΑ ΜΑΖΙ ΜΕ
- λεμόνι; ΝΑΙ χωρίς περιορισμό, γιατί αυξάνει την αντιοξειδωτική ικανότητα του αφεψήματος περίπου κατά 45%
- ζάχαρη; ΟΧΙ ή τουλάχιστον αποφύγετέ την όσο γίνεται γιατί εξουδετερώνει την ωφέλιμη δράση καταστρέφοντας τις πολυφαινόλες.
- γάλα; και ΝΑΙ και ΟΧΙ γιατί ενώ δίνει κάποιες θρεπτικές ουσίες υποβαθμίζει το αφέψημα.
- μέλι; ΝΑΙ γιατί ενισχύει την αντιοξειδωτική ικανότητατου αφεψήματος και το κάνει ευχάριστο.

Φίλοι μου τα βότανα αυτά είναι πραγματικοί θησαυροί και σας προτείνω το τσάι του βουνού χωρίς αυτό να σημαίνει να αγνοήσετε τα αλλα.
Μπορείτε σε τακτά χρονικά διαστήματα να χρησιμοποιείτε και τα αλλα, μάλιστα θα έλεγα οτι επιβαλεται κάτι τέτοιο.
Και πάλι θα ήθελα να σας εφιστήσω την προσοχή με τις ποσότητες αλλά και την διάρκεια χρήσης. Καταναλώστε τα με εβδομαδιαίες διακοπές.
Τηρείτε τα όρια που περιγράφω εφοδιαστείτε με μία καλή τσαγιέρα και θα μείνετε υγιείς και δυνατοί με τα εφόδια που μας διέθεσε η Μητέρα Φύση.

Να δούμε ομως αναλυτικά το υπ` αριθμόν 1 αντιοξειδωτικό , το πολυφημισμένο πράσινο τσάι , που πραγματικά αξίζει τον κόπο να κάνουμε μία αναλυτική παρουσίαση.
Διαβάζοντας προσεκτικά τα παρακάτω θα δείτε τις θαυματουργές ιδιότητες του του βοτάνου οχι μόνο ως αντιοξειδωτικό αλλά και ώς προληπτικό κατά της εμφάνισης του καρκίνου, ως αντιφλεγμονώδες αλλά και ως ικανό να μειώνει την απορρόφηση του λίπους.




Πράσινο τσάι
Μαύρο και πράσινο τσάι (Theaceae), προέρχονται από το ίδιο φυτό. Αντίθετα από το μαύρο τσάι (και το τσάι τύπου oolong), τα φρέσκα φύλλα από το πράσινο τσάι, δεν υφίστανται οξειδωτική ζύμωση, γιατί κατεργάζονται σε υψηλές θερμοκρασίες με ατμό, έτσι ώστε αδρανοποιούνται τα οξειδωτικά ένζυμα και μένουν ανέπαφες οι πολυφαινόλες του φυτού.
Οι πολυφαινόλες, που χημικά ανήκουν στην ομάδα των φλαβονοειδών, (κατεχίνες, επικατεχίνες, γαλλοκατεχίνες, επιγαλλοκατεχίνες, προανθοκυανιδίνες), αποτελούν το 30-40% του ξηρού υπολείμματος των φύλλων και είναι υπεύθυνες για την αντιοξειδωτική δράση του φυτού, για τις αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιμικροβιακές ιδιότητες που του αποδίδονται, σύμφωνα με έναν μεγάλο αριθμό μελετών σε ανθρώπους, πειραματόζωα και in vitro μελέτες.
Σε ένα φλιτζάνι πράσινο τσάι, θα βρούμε συνήθως 300-400 mg πολυφαινόλες και βέβαια, 50-100 mg καφεΐνης.
Οι αντικαρκινικές ιδιότητες των πολυφαινολών του πράσινου τσαγιού είναι αποτέλεσμα παρεμπόδισης βιοχημικών στόχων του καρκίνου, τόσο για να σχηματιστούν, όσο και να αναπτυχθούν περαιτέρω.
Οι πολυφαινόλες αυξάνουν τη δραστικότητα ηπατικών αντιοξειδωτικών ενζύμων.

Μπορούν να δεσμεύσουν, (μέσω χηλικών συμπλόκων), μέταλλα όπως ο σίδηρος, που σχηματίζουν ενεργές ενώσεις οξυγόνου, παγιδεύοντας έτσι πιθανά παράγωγα που ενοχοποιούνται στο σχηματισμό καρκίνων, κυρίως στο γαστρεντερικό σύστημα.
Η αντιοξειδωτική δράση τους, (ισχυρότερη της βιταμίνης Ε και C), σχετίζεται με τη δομή του αρωματικού τους δακτυλίου και των υδροξυλίων του, που δεσμεύει και αδρανοποιεί ελεύθερες ρίζες.
Οι πολυφαινόλες αναστέλλουν τη σύνθεση παραγώγων του αραχιδονικού οξέος (που σχηματίζονται στους ιστούς κατά την αναφυλακτική αντίδραση) και παρουσιάζουν αξιοσημείωτη αντιφλεγμονώδη δράση.
Μελέτες απέδειξαν την αναστολή φλεγμονώδους αντίδρασης σε υπεριώδη Α και Β ακτινοβολία και σημαντική μείωση της κινητοποίησης των ουδετερόφιλων, που εκδηλώνεται κατά την εξέλιξη της φλεγμονής.

Aλλες μελέτες in vitro, έδειξαν ότι το πράσινο τσάι είναι ικανό να μειώνει την απορρόφηση του λίπους, εμποδίζοντας τη δράση ενζύμων (λιπάσες). Επιπλέον, φαίνεται ότι υπάρχει κάποια συνεργική δράση ανάμεσα στην καφεΐνη και τις κατεχίνες του πράσινου τσαγιού, με αποτέλεσμα να επιμηκύνεται η επίδραση του συμπαθητικού στη διαδικασία κατανάλωσης ενέργειας.
Έτσι, το πράσινο τσάι προτάθηκε ως χρήσιμο βοήθημα στον έλεγχο βάρους και στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.
Το πράσινο τσάι είναι ένα ασφαλές ρόφημα που στερείται τοξικότητας και παρενεργειών.
Βεβαίως εξαιτίας της καφεΐνης, μπορεί η υπερκατανάλωσή του να οδηγήσει σε παρενέργειες τύπου καφεΐνης (ευερεθιστότητα, αϋπνία, ταχυκαρδία). Λόγω καφεΐνης πρέπει να αποφεύγεται και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι το πράσινο τσάι, για κάποιο λόγο, δεν προκαλεί συνήθως ούτε αυτές τις παρενέργειες, ακόμη και σε διπλάσιες δόσεις από αυτές που κανονικά η καφεΐνη «από μόνη της», θα προκαλούσε ενοχλήσεις.
Η δοσολογία για το πράσινο τσάι ποικίλλει, εξαρτάται από το επιθυμητό θεραπευτικό αποτέλεσμα και από την προέλευση, τον τρόπο παραγωγής του φυτού. Κάθε φλιτζάνι τσάι περιέχει περίπου 100 mg πολυφαινόλες και μια τυπική δοσολογία είναι από 3 έως 10 φλιτζάνια την ημέρα. Σε καρκίνους, η δοσολογία κυμαίνεται σε 500-1500 mg ημερησίως.




Δίκταμο
Τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του δίκταμου μπορούμε να τις δούμε σε προηγούμενο πίνακα έρχεται δεύτερο ώς αντιοξειδωτικό μετά το πράσινο τσάι και δικαιολογημένα φημίζεται και αυτό για τις ευεργετικές του ιδιότητες.
Μία μικρή αναφορά σε οτι αφορά την χρήση του στην αρχαιότητα μιάς και το βότανο είναι ιδιαίτερα γνωστο στον Ελλαδικό χώρο και ειδικά στην Κρήτη.
Από την αρχαιότητα λοιπόν ο δίκταμος θεωρούνταν πολύτιμο φαρμακευτικό φυτό και χρησίμευε ως πανάκεια σε διάφορες παθήσεις και ως θεραπευτικό των τραυμάτων.
Κατά τη μυθολογία ήταν αφιερωμένος στη θεά Αρτέμιδα γιατί βοηθούσε, όπως κι εκείνη, τις γυναίκες στον τοκετό. Για τον ίδιο λόγο οι αρχαίοι παρίσταναν το άγαλμα της θεάς με στεφάνι από το φυτό αυτό. Τον ονόμαζαν και «αρτεμίδιον» δίνοντας του το όνομα της θεάς που πλήγωνε με τα δηλητηριασμένα βέλη της αλλά γιάτρευε και τις πληγές πού προκαλούσε. Η θαυματουργή δύναμη του φυτού εκθειάζεται μέχρι και τον 4ο μ.Χ. αιώνα από 24 διαφορετικούς συγγραφείς.
Είναι ενδημικό φυτό της Κρήτης, και φυτρώνει από την επιφάνεια της θάλασσας ως τα 1600 μ. Αποτελούσε ένα πολύτιμο είδος για το εξαγωγικό εμπόριο του νησιού.
Ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τον κρητικό δίκταμο στην Κω για την χολή, τα πνευμόνια και σαν κατάπλασμα στα πρηξίματα.
Ο Διοσκουρίδης μεταχειριζόταν το φυτό για να γιατρεύει τραύματα από πολεμικά όπλα.
Με το δίκταμο ή Αφροδίτη θεράπευσε τον Αινεία στον Τρωικό Πόλεμο Την πιο φανταστική όμως ιστορία για τη δύναμη του δίκταμου μας την λέει ο Αριστοτέλης: όταν τα αγριοκάτσικα στον Ψηλορείτη δέχονταν τα δηλητηριασμένα βέλη των κυνηγών έτρωγαν δίκταμο, και έτσι απόβαλαν τα βέλη και έκλειναν οι πληγές τους.
Ό Θεόφραστος επανάλαβε την ιστορία του μεγάλου του δάσκαλου και ο μύθος αυτός εξακολούθησε ν' απασχολεί τους ξένους περιηγητές μέχρι τον 17ο αιώνα. Στο μεσαίωνα, τα μοναστήρια έφτιαχναν ένα ποτό, πού είχε μέσα δίκταμο, και σήμερα ακόμα τα καλά βερμούτ αρωματίζονται με δίκταμο.

Tο δίκταμο φυτρώνει ΜΌΝΟ στην Κρήτη όπου οι ντόπιοι το αποκαλούν "έρωντα" αναφερόμενοι στις ελαφρές αφροδισιακές του ιδιότητες. Ενα από τα σπουδαιότερα φαρμακευτικά φυτά, γνωστό στη Μινωική Κρήτη και την Αρχαία Ελλάδα. Οι Μινωίτες το θεωρούσαν το πολυτιμότερο θεραπευτικό φυτό. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε κατά των παθήσεων του στομάχου και του πεπτικού συστήματος, στους ρευματισμούς, τα αρθριτικά, ως επουλωτικό, εμμηναγωγό, τονωτικό και αντισπασμωδικό. Το όνομά του το πήρε από το όρος Δίκτυ (Λασηθιώτικα) όπου παλαιότερα αφθονούσε Σήμερα ενδεικνύεται ως Ευστόμαχο, επουλωτικό, ερωτικό, τονωτικό, κατά του έλκους στομάχου. Σε μεγάλες ηλικίες εάν δεν είναι υπερασικοί ευνοεί την μακροζωία.
Οδηγίες παρασκευής: Αναλογία 1 γρ δίκταμο με 100 γρ νερό. Βράζουμε το νερό και προσθέτουμε το δίκταμο. Το αφήνουμε 7-10 λεπτά εκτός φωτιάς και στραγγίζουμε.
Πίνετε το ρόφημα μόνον εάν σας αρέσει η γεύση του. Αφέψημα που το πίνετε με γκριμάτσες δεν αποδίδει.
Θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι κάνω μία παρουσίαση που ωφελεί κάποιο αφέψημα. Να ξέρετε ότι σχεδόν όλα τα βότανα έχουν διαφορετικές ευεργετικές ικανότητες από άτομο σε άτομο. Εκ πείρας σας συνιστώ να προτιμάτε το βότανο που σας επιτρέπει να το πίνετε ευχάριστα.
Τέλος το δίκταμο δεν συνιστάται σε υπερτασικούς και σε έγκυες γυναίκες.





ΤΣΑΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ
Αν και νομίζω οτι θα έπρεπε να το παρουσιάσω πρώτο οπως του αξίζει πραγματικά , βάσει του πίνακα έρχεται αρκετά μετά το δίκταμο και μετά το φασκόμηλο και τη μέντα σε οτι αφορά ως αντιοξειδωτικό.
Βέβαια οπως σας έχω πεί το βότανο απο οργανισμό σε οργανισμό δρά διαφορετικά.
Το τσάι του βουνού εχει κάτι διαφορετικό. Εχει γεύση. Πίνεται πολύ πιο ευχάριστα και αυτό πολύ σημασία.
Το γνωστό τσάι του βουνού, με το λατινικό όνομα Sideritis, η πρώτη σιδηρίτις του Διοσκορίδη κατά τον Πατριάρχη Γεννάδιο, λέγεται ότι πήρε το όνομά του από την ικανότητά του να θεραπεύει πληγές από σιδερένια αντικείμενα ή κατ’ άλλους από τα δόντια κάλυκα του άνθους του που μοιάζουν με αιχμή λόγχης. Στη Κρήτη, όπου είναι ενδημικό φυτό, το λαϊκό του όνομα είναι μαλοτήρα και προέρχεται από τις ιταλικές λέξεις male (αρρώστια) και tirare (σύρω), επειδή στην ενετοκρατούμενη Κρήτη το θεωρούσαν πανάκεια για τα κρυολογήματα και τις παθήσεις του αναπνευστικού. Είναι πολύ διαδεδομένο και δημοφιλές ρόφημα στην Ελλάδα και απαντά σε αρκετά τοπικά είδη και υποείδη, όπως το τσάι από το Δέλφι, το τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού, της Πελοπονήσσου, του Αγίου Όρους και του Αιγαίου. Αν και η φαρμακευτική του δράση δεν έχει μελετηθεί ικανοποιητικά, είναι γνωστό ότι ο Διοσκορίδης το χρησιμοποιούσε ως θεραπευτικό των πληγών και πιστεύεται ότι είναι ευεργετικό για τα αιμοφόρα αγγεία της καρδιάς.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες στη Νότια Ευρώπη, από τη Σικελία έως τη Κριμαία. Εάν καλλιεργηθεί, καλής ποιότητας φυτά επιτυγχάνονται μόνο σε μεγάλα υψόμετρα και κυρίως σε ορεινούς βραχότοπους.
Τα τμήματα του φυτού που χρησιμοποιούνται είναι κυρίως τα φύλλα του, τα οποία πρέπει να συλλεγούν κατά την άνθιση, δηλαδή προς τα μέσα του καλοκαιριού.
Το τσάι του βουνού είναι πεπτικό, θερμαντικό, τονωτικό, αποτοξινωτικό και συνιστάται κατά των κρυολογημάτων, των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος, καθώς και κατά των παθήσεων του ουροποιητικού συστήματος, αφού είναι διουρητικό. Τέλος, το αφέψημα με ξυλαράκια κανέλας και μέλι είναι μαλακτικό και αντισηπτικό για τον βήχα.
Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα περισσότερο απο όλα τα βότανα. Οι προληπτικές του θεραπευτικές ιδιότητες δεν σταματούν στις παραπάνω ενδείξεις.. Πίνεται σκέτο χωρίς να προσθέσετε τίποτα απολύτως, πάντα ζεστό και αν μπορείται πολύ πρωινές ώρες.. Είναι αρκετά φτηνό, βρίσκεται παντού και είναι κρίμα να το αγνοούμε..

Διευκρίνησις: Τα παραπάνω σχόλια είναι του αρθρογράφου. Η τροφή συμφωνεί ως επί το πλείστον, εκτός από την επιλογή βοτάνου, καθώς εγώ αγαπω ιδιαίτερα το φασκόμηλο, αλλά αυτά όπως προ-ειπώθηκε είναι προσωπικές επιλογές του καθενός!
Θέλω όμως να εφιστήσω την προσοχή σας στο να πίνετε και να τρέφεστε γενικότερα με τρόφιμα που σας ευχαριστούν, ΑΛΛΆ και με ομήγυρη που επίσης σας ευχαριστεί. Τα αντίθετα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις χημικές διεργασίες του οργανισμού μας κατά την διάρκεια της πέψης και άρα κατ` επέκτασιν σε εμάς και την υγεία μας!!

Δέκα τροφές που μας προστατεύουν όλο το χρόνο!



  















Δέκα τροφές που μας προστατεύουν όλο το χρόνο!
Έχει αποδειχτεί ότι κάποια από τα θρεπτικά συστατικά που υπάρχουν στις τροφές είναι απαραίτητα για την ενίσχυση της φυσικής άμυνας του οργανισμού, προσφέροντας... προστασία από ασθένειες και λοιμώξεις.
1. Πορτοκάλι

Χάρη στην υψηλή του περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, κάλιο και σελήνιο τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθώντας τον οργανισμό να αμύνεται ενάντια στο κρυολόγημα και στις ιώσεις.

2. Σκόρδο: Είναι πλούσιο σε αλυσίνη, η οποία έχει έντονη αντιμικροβιακή δράση και διεγείρει την παραγωγή λευκοκυττάρων.

3.Μαϊντανός: Διαθέτει εξαιρετικές αντισηπτικές ιδιότητες, δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη νεφρική λειτουργία. Ο νωπός χυμός του μαϊντανού φαίνεται ότι κάνει καλό στον πυρετό, το βήχα, τη γρίπη καθώς και στις παθήσεις του αναπνευστικού.

4. Πιπεριά: Είναι πλούσια στις αντιοξειδωτικές βιταμίνες C & β-καροτένιο και βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος, απομακρύνοντας έτσι άχρηστες ουσίες που θα μπορούσαν να βλάψουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

5. Ελαιόλαδο: Χαρακτηρίζεται για το υψηλό περιεχόμενό του σε μονοακόρεστα λιπαρά, σε φαινολικές ενώσεις και σε αντιοξειδωτική βιταμίνη Ε, η έλλειψη των οποίων μειώνει την άμυνα έναντι των ιών και αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.

6. Κρεμμύδι: Με αξιοσημείωτη περιεκτικότητα σε αλυσίνη και σε βιταμίνη C, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντιβιοτικό και αναλγητικό. Συμβάλλει στην επούλωση των πληγών, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και προλαμβάνει τα κρυολογήματα.

7. Μπρόκολο: Πλούσιο σε αντιοξειδωτική λουτείνη και σουλφοραφάνη ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και προστατεύει από τον καρκίνο. Επιπλέον, δρα κατά του έλκους και αποτρέπει την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.

8. Μέλι: Πλούσιο σε ένζυμα, αναστέλλει την ανάπτυξη βακτηρίων και μυκήτων.

9. Λεμόνι: Ο χυμός του λεμονιού συστήνεται σε όλες τις προληπτικές και θεραπευτικές αγωγές των λοιμώξεων χάρη στην υψηλή του περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. Επιπλέον, συμβάλλει στην αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων.

10. Γιαούρτι: Είναι πλούσιο σε προβιοτικά και με τον τρόπο αυτό ευνοεί την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, ενισχύοντας ιδιαίτερα το ανοσοποιητικό σύστημα.

life2day.gr





Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε
πατήστε το play στο μαύρο πλαίσιο πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!



Ένα βάζο που κάνει τις δουλειές του σπιτιού… παιχνιδάκι

Σχετική εικόνα


 
DIY Ένα βάζο που κάνει τις δουλειές του σπιτιού… παιχνιδάκι!
Όλα τα μέλη της οικογένειας μπορούν να συμμετέχουν.
Το βάρος της καθαριότητας και τακτοποίησης του σπιτιού πέφτει κατά σχεδόν 100% στη μαμά. Εάν λοιπόν νιώθετε πως έχει αρχίσει η φθορά και χρειάζεστε ένα διάλειμμα μάλλον ήρθε η ώρα να μοιραστείτε τον ρόλο της νοικοκυράς με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και κυρίως τα παιδιά. Άλλωστε η ανάθεση ευθυνών δημιουργεί πιο αυτόνομα και πιο προσγειωμένα παιδιά.

Κάντε το καθάρισμα κυριολεκτικά παιχνιδάκι, δημιουργώντας ένα βάζο όπου θα περιέχει χαρτάκια με διάφορες δουλειές που πρέπει να γίνουν μέσα στο σπίτι και δεν ξεπερνούν τα πέντε λεπτά η κάθε μία. Κάντε το να μοιάζει με διαγωνισμό έχοντας πρώτο γύρο, δεύτερο γύρο κ.ο.κ. και βάλτε χρονόμετρο για να ενισχύσετε τον συναγωνισμό.

Πως θα φτιάξετε τις κάρτες
Πάρτε διάφορα χρωματιστά χοντρά χαρτιά. Κόψτε τα στο ίδιο μέγεθος και γράψτε πάνω τις δουλειές που θέλετε να γίνουν, όπως για παράδειγμα «Στρώσιμο κρεβατιού», «τακτοποίηση γραφείου», «Βγάλσιμο πιάτων από το πλυντήριο». Εν συνεχεία διπλώστε τα και βάλτε τα σε ένα βάζο.

Αποτελεί το ιδανικό παιχνίδι για μια βροχερή μέρα αλλά και μια λύση για να κάνετε κάτι ομαδικό σαν οικογένεια ενώ παράλληλα θα είναι και αποτελεσματικό.

jenny.gr




Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε
πατήστε το play στο μαύρο πλαίσιο πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!




ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ (7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960) Η Πανούκλα (απόσπασμα)

Albert CamusΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ (7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960)
Η Πανούκλα (απόσπασμα)


"[...] Οι δυστυχίες, στην πραγματικότητα, είναι μια κοινή υπόθεση, αλλά δύσκολα τις πιστεύει κανείς όταν του πέσουν στο κεφάλι. Υπήρξαν στον κόσμο τόσες πανούκλες όσοι και οι πόλεμοι. Και παρόλα αυτά οι πανούκλες και οι πόλεμοι πάντα βρίσκουν τους ανθρώπους το ίδιο απροετοίμαστους. Ο γιατρός Ριέ ήταν απροετοίμαστος, όπως και οι συμπολίτες μας και έτσι πρέπει να καταλάβουμε τους δισταγμούς τους. Και μ' αυτόν τον τρόπο επίσης πρέπει να καταλάβουμε ότι μοιράστηκε ανάμεσα στην ανησυχία και την εμπιστοσύνη. Όταν ξεσπάει ένας πόλεμος, οι άνθρωποι λένε: "Δεν θα διαρκέσει πολύ, είναι πολύ ανόητο". Κι αναμφίβολα ένας πόλεμος είναι σίγουρα πολύ ανόητος, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να διαρκέσει. Η ανοησία επιμένει πάντα και θα μπορούσε κανείς να το διακρίνει αν δεν σκέφτονταν μόνο τον εαυτό του. Απ' αυτή την άποψη οι συμπολίτες μας ήταν σαν όλο τον κόσμο, σκέφτονταν τους εαυτούς τους και για να το πούμε κι αλλιώς ήταν ανθρωπιστές: δεν πίστευαν στις δυστυχίες. Η δυστυχία δεν είναι στα μέτρα του ανθρώπου, επομένως λέμε ότι η δυστυχία δεν είναι πραγματική, είναι ένα κακό όνειρο που θα περάσει. Αλλά δεν περνάει πάντα και από κακό όνειρο σε κακό όνειρο, είναι οι άνθρωποι που περνάνε και πρώτα πρώτα οι ανθρωπιστές, γιατί δεν πήραν τις προφυλάξεις τους. Οι συμπολίτες μας δεν ήταν πιο ένοχοι από άλλους, ξεχνούσαν να είναι μετριόφρονες, αυτό είναι όλο και σκέφτονταν ότι όλα είναι ακόμη δυνατά για αυτούς· πράγμα που σήμαινε ότι οι δυστυχίες είναι αδύναμες. Συνέχιζαν να κάνουν επιχειρήσεις, να ετοιμάζουν ταξίδια, και να έχουν γνώμες. Πως θα μπορούσαν να σκεφτούν τη πανούκλα, που καταργεί το μέλλον, τις μετακινήσεις, τις συζητήσεις; Θεωρούσαν τους εαυτούς τους ελεύθερους και κανένας δεν θα είναι ποτέ ελεύθερος, όσο υπάρχουν δυστυχίες. http://poetrybar.blogspot.gr/





Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε
πατήστε το play στο μαύρο πλαίσιο πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ!

Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών.

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2013/01/blog-post_8558.html

Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών.









Προ ημερών, έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της κυρίας Λένας Τερκεσίδου «Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών», το οποίο περιγράφει τον αθλητισμό και την διατροφή από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι και την κλασική περίοδο στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στα μεγάλα πολιτιστικά κέντρα της εποχής. Στην συνέχεια έχουμε αναλυτική και λεπτομερή περιγραφή των προϊόντων διατροφής όπως η ελιά, τα όσπρια, τα φρούτα, τα ψάρια, το κρέας, τα αυγά κτλ. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει κι ένα κεφάλαιο αφιερωμένο στην ιατρική και την βοτανοθεραπεία, ενώ το βιβλίο κλείνει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την πιθανή διατροφή των χρυσών Ολυμπιονικών.
Παρακάτω, σας παραθέτω το τελευταίο κεφάλαιο, στο οποίο αναφέρεται η σημασία της διαιτητικής αγωγής των αθλητών αλλά και δύο διατροφές που αφορούν στους δρομείς μικρής αποστάσεως και στους παλαιστές.

Ελπίζω να το βρείτε ενδιαφέρον!  

Η σημασία της διαιτητικής αγωγής των αθλητών

Η σωματική και η διαιτητική αγωγή των αθλητών κατά την αρχαιότητα ανήκε αρχικά στη δικαιοδοσία του παιδοτρίβη. Με την ανάπτυξη όμως του αθλητισμού, δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην διαιτητική αγωγή των αθλητών, η οποία καθοριζόταν τώρα από τον προπονητή ανάλογα με το αγώνισμα, τον τρόπο προπόνησης και τις δυνατότητες του αθλητή.

Η σωστή δίαιτα θεωρούσαν ότι είναι σημαντική και απαραίτητη, καθώς συνέβαλλε στη βελτίωση του επιπέδου της φυσικής κατάστασης και ετοιμότητας του αθλητή, στην προστασία του από τις κακώσεις, στην ταχεία επούλωση των τραυμάτων του, στην αίσθηση αισιοδοξίας και στο υψηλό ηθικό του.

Κατά το τέλος του 3ου αιώνα π.Χ. η κατανάλωση ωμού κρέατος ήταν ένα από τα «διατροφικά μυστικά», που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές για να επιτύχουν βελτίωση της απόδοσής τους στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Μετά από έρευνα και μελέτη, παρουσιάζονται εδώ δύο υποδείγματα δίαιτας που πιθανόν να ακολουθούσαν οι αρχαίοι αθλητές, δρομείς και παλαιστές, και ιδιαίτερα εκείνοι που δοξάστηκαν ως Ολυμπιονίκες.




Η δίαιτα του δρομέα μικρής απόστασης


Πρωινό


·                     Αφέψημα από αρωματικά βότανα, όπως τσάι του βουνού (αποτοξινωτικό,  τονωτικό), ή υπερικό (αντικαταθλιπτικό, τονωτικό), ή ένα ποτήρι υδρόμελι*


·                     Γάλα (κατσικίσιο), 1 ποτήρι


·                     Σύκα φρέσκα, 3-4 (ή 1-2 φρούτα της εποχής)


·                     Ελιές, 4-5


·                     Παξιμάδια κριθαρένια (δίπυρος), 2 μέτρια


·                     Μέλι, 3 κουταλιές



Γεύμα


·                     Πουρές από ρεβίθια, ή πλιγούρι με γάλα και λίγο τυρί – 1 μερίδα


·                     Σαλάτα με μαρούλι, αγγούρι, σέλινο, σταφίδες, ρόδι, τυρί (κατσικίσιο) χονδροξυσμένο, 2 κουταλιές ελαιόλαδο, ξίδι, αλάτι, πιπέρι – 1 μερίδα


·                     Ψωμί κριθαρένιο (μάζα), 2-3 φέτες


·                     Μήλο, 1 (ή 1 φρούτο εποχής)



Ενδιάμεσα


·                     Σταφύλι, ένα μικρό τσαμπί (ή 1 φρούτο εποχής)


·                     Γιαούρτι ή γάλα (κατσικίσιο), 1-2 ποτήρια


·                     Ψωμί μαύρο, 1 φέτα


·                     Μέλι, 2 κουταλιές



Δείπνο


·                     Χοιρινή μπριζόλα ψητή στη σχάρα, 1 μετρίου μεγέθους ή ψάρι, 1 μετρίου μεγέθους, ψητός το σχάρα (ή στο φούρνο με χορταρικά τυλιγμένο σε κληματόφυλλα)


·                     Σαλάτα, 1 πιάτο, με λάχανο, φρέσκο κρεμμυδάκι, λίγο σκόρδο, άνηθο, 6-7 βολβούς, με 2 κουταλιές ελαιόλαδο, ξίδι, σουσάμι και ελάχιστο μέλι


·                     Ψωμί σταρένιο, 2-3 φέτες


·                     Σύκα, 2 (ή 1 φρούτο εποχής)


·                     Κρασί νερωμένο (κράμα), 1 ποτήρι



Προ του ύπνου


·                     Γάλα (κατσικίσιο), 1 ποτήρι


·                     Μέλι, 2 κουταλιές


·                     Καρύδια, 3-4









Η διατροφή του παλαιστή

Πρωινό


·                     Κυκεώνα** με κριθάλευρο, λίγο τριμμένο τυρί, λίγο κρασί ή γάλα, λίγο μέλι, 1 ποτήρι


·                     Παξιμάδια κριθαρένια (δίπυρος), 2 μέτρια


·                     Ελιές, 4-5


·                     Γάλα (κατσικίσιο ή από γίδα), 2 ποτήρια


·                     Μέλι, 3-4 κουταλιές


·                     Καρύδια, 3-4


·                     Σύκα, 3-4



 
Γεύμα


·                     Κρέας (από κατσίκι, ή ψάρι, ή κοτόπουλο, ή λαγό), ψητό στη σχάρα (οπτό), ή «πνικτό» (κρέας μαγειρεμένο σε καλοκλεισμένο δοχείο ή γάστρα), 1 μερίδα


·                     Πουρές από μπιζέλια (πίσινον έτνος), 1


·                     Σαλάτα χόρτα, ήμερα ραδίκια, με 2 κουταλιές ελαιόλαδο, 1 πιάτο


·                     Τυρί κατσικίσιο ψημένο στη σχάρα, 1 κομμάτι


·                     Ψωμί κριθαρένιο, 3 φέτες


·                     Μήλο, 1 (ή 1 φρούτο εποχής)



Ενδιάμεσα


·                     Σύκα ή δαμάσκηνα (ήλα), φρέσκα ή ξερά 2-3


·                     Γάλα κατσικίσιο, 1-2 ποτήρια


·                     Ψωμί μαύρο, 1 φέτα


·                     Μέλι, 3-4 κουταλιές


·                     Αμύγδαλα, 5



Δείπνο


·                     Ψάρι, σαρδέλες φρέσκιες (αφύες) ,ψητές στη σχάρα, ή κοτόπουλο ψητό, 1 μερίδα


·                     Πλιγούρι με γάλα και λίγο τυρί (κατσικίσιο), 1 πιάτο


·                     Σαλάτα με λάχανο, σέλινο, δυόσμο, φρέσκο κρεμμυδάκι, ραπανάκι, ρόιδι και 2 κουταλιές ελαιόλαδο, ξίδι, λίγο κόκκινο κρασί και ελάχιστο μέλι, 1 πιάτο


·                     Ψωμί κριθαρένιο (μάζα), 2-3 φέτες


·                     Σύκα, 3 (ή 1-2 φρούτα εποχής)


·                     Κρασί κόκκινο νερωμένο (κράμα), 1-2 ποτήρια



Προ του ύπνου


·                     Γιαούρτι ή γάλα (κατσικίσιο), 1 ποτήρι


·                     Μέλι, 3-4 κουταλιές


·                     Αμύγδαλα, 5 (ψημένα)»



*μέλι αναμεμειγμένο με νερό
**ήταν κάτι ανάμεσα σε στερεά τροφή και σε πολτό. Υπήρχε σε διάφορες μορφές ανάλογα με το υλικό που αναμείγνυαν (κριθάρι με νερό και αρωματικά, κριθάλευρο με νερό, κρασί ή γάλα κτλ). Για περισσότερα εδώ.







Πηγή: Η χρυσή διατροφή των αρχαίων Ολυμπιονικών,  Λένα Τερκεσίδου, 


Εκδόσεις Καστανιώτη, 2003 Αθήνα


Επιμέλεια: Μαρία Κασιώνη

Πηγή



Αν θέλετε να μας υποστηρίξετε
πατήστε το play στο μαύρο πλαίσιο πάνω δεξιά
σας ευχαριστώ! 



Δημοφιλείς αναρτήσεις