Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Σαρδέλες σε αμπελόφυλλο της ΛΩΞΑΝΤΡΑΣ




Σαρδέλες σε αμπελόφυλλο της ΛΩΞΑΝΤΡΑΣ

ΥΛΙΚΑ

1 κιλό σαρδέλες ή μπαρμπούνια
Αμπελόφυλλα περίπου 30-35
1 φλυτζάνι ελαιόλαδο
αλάτι
1 κιλό λεμόνια κατά προτίμηση ή 1/2 φλιτζάνι χυμό λεμονιού
ρίγανη ή θυμάρι
πιπέρι
σκόρδο ( προαιρετικά )

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Καθαρίζετε τα ψάρια απο τα τα εντόσθια,τα πλένετε καλά και τα στραγγίζετε.
Βάζετε αλάτι,πιπέρι,ρίγανη και τα τοποθετείτε μέσα σε κάθε αμπελόφυλο,αφού το έχετε λαδώσει.
Τα βάζετε πάνω στα κάρβουνα για 5΄λεπτά απο κάθε πλευρά.
Περιχύνετε με χυμό λεμονιού.
Γαρνίρετε με φέτες λεμονιού.

Μπορείτε να τα βάλετε κ με λαδόκολλα στον φούρνο σας.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!! ΛΩΞΑΝΤΡΑ

10 μαγικά βότανα για λοιμώξεις, μολύνσεις και φλεγμονές

Θυμάρι









http://www.agrotikabook.gr

10 μαγικά βότανα για λοιμώξεις, μολύνσεις και φλεγμονές

Στη λαϊκή ιατρική το θυμάρι χρησιμοποιείται για γαργάρες που βοηθούν στην καταπολέ­μηση της λαρυγγίτιδας και της αμυ­γδα­λίτιδας ενώ η αντιμικρο­βιακή δράση του ενισχύεται αν συνδυαστεί με άλλα βότανα.
Στην αρχαιότητα, όταν η επιστήμη της ιατρικής βρισκόταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο και δεν υπήρχε η δυνατότητα θεραπείας πολύπλοκων ασθενειών, η αντιμετώπιση των φλεγμονών, των λοιμώξεων και των μολύνσεων αποτελούσε την καθημερινότητα, αλλά και το όριο των γιατρών. Μπορούσαν τουλάχιστον να βασιστούν στο οπλοστάσιο της φύσης, καθώς δεκάδες φυτά χρησιμοποιούνταν και χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα για να αντιμετωπιστούν περιπτώσεις μολύνσεων, λοιμώξεων και φλεγμονών. Υπάρχουν ωστόσο πολλά ακόμα με εντυπωσιακή θεραπευτική δράση. Κάποια από αυτά είναι η αγγελική, το δενδρολίβανο, το κάρδαμο, η κετραρία, η λεβάντα, η λεμονιά, το μελισσόχορτο, η πουλμανάρια, το σκόρδο και το τζίνσενγκ.

Βερβερίδα: Για το ήπαρ και τη χολή
Η βερβερίδα είναι ένα από τα καλύτερα βότανα για τη διόρθωση της λειτουργίας του ήπατος και της χολής. Ενδείκνυται σε περιπτώσεις που υπάρχει φλεγμονή της χοληδόχου κύστης ή όταν εντοπίζονται χολόλιθοι. Επίσης έχει ικανοποιητική δράση κατά της ελονοσίας και είναι αποτελεσματική στη θεραπεία πρωτοζωικών λοιμώξεων που οφείλονται σε είδη λεϊσμανίας. Για να παρασκευάσουμε το αφέψημα βερβερίδας, ρίχνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού φλοιό σε ένα φλιτζάνι νερό. Στη συνέχεια το βράζουμε για 10-15 λεπτά. Η συνιστώμενη δόση είναι τρία φλιτζάνια την ημέρα. Πρέπει να επισημανθεί ότι για τις παθήσεις της χοληδόχου κύστης η βερβερίδα συνδυάζεται καλά με τη βερονίκη και τον φλοιό του χιονάνθου. Η βερβερίδα πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Ινούλα: Για ισχυαλγία και γυναικολογικά

Πριν η ιατρική επιστήμη πάρει το… πάνω χέρι στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων, το φαρμακείο της φύσης και η λαϊκή σοφία έκαναν θαύματα.
Η ινούλα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά βότανα για τους γιατρούς της αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Ρώμης. Τη θεωρούσαν θεραπευτική για ένα τεράστιο εύρος ασθενειών, από την ισχιαλγία μέχρι τα γυναικολογικά προβλήματα. Σήμερα πάντως χορηγείται σχεδόν αποκλειστικά για να αντιμετωπίσει προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος. Η ρίζα του φυτού βοηθά τον οργανισμό να καταπολεμήσει την αδυναμία που προκαλεί η γρίπη ή η βρογχίτιδα. Είναι επίσης δυνατό αποχρεμπτικό και μαλακώνει τον βήχα. Επιπλέον, αντιμετωπίζει όλα αυτά τα συμπτώματα πολύ αποτελεσματικά όταν πρόκειται για παιδιά. Το αφέψημα χρησιμοποιείται, τέλος, για το άσθμα και τον αλλεργικό πυρετό, ενώ έχει και δράση ως τονωτικό του πεπτικού συστήματος και του ήπατος.

Λυκίσκος: Με αντισηπτική δράση για κολίτιδες ή έλκη
Ο λυκίσκος είναι περισσότερο γνωστός για τις χαλαρωτικές ιδιότητες του. Εχει, ωστόσο, και έντονη αντισηπτική δράση και χορηγείται σε περιπτώσεις βλεννώδους κολίτιδας ή έλκους. Για να φτιάξουμε το έγχυμα, ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό στο μπρίκι όπου προηγουμένως έχουμε βάλει μια κουταλιά του γλυκού ξηρά άνθη λυκίσκου. Το αφήνουμε για 10-15 λεπτά. Το έγχυμα χορηγείται μία φορά την ημέρα πριν από τον βραδινό ύπνο και αυτό γιατί έχει πολύ έντονες ηρεμιστικές ιδιότητες. Αν, πάντως, είναι απαραίτητο, η δόση μπορεί να αυξηθεί. Ο λυκίσκος δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που ο ασθενής πάσχει από κατάθλιψη γιατί η κατάστασή του μπορεί να επιδεινωθεί.
Θυμάρι: Για το αναπνευστικό και το πεπτικό

Το θυμάρι έχει μεταξύ των συστατικών του ένα αιθέριο έλαιο το οποίο περιέχει μια ισχυρή αντισηπτική ουσία με εξαιρετική δράση κατά των μολύνσεων και των φλεγμονών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξωτερικά, σαν λοσιόν, για την αντιμετώπιση μολυσμένων τραυμάτων ή εσωτερικά για αναπνευστικές λοιμώξεις και λοιμώξεις του πεπτικού συστήματος. Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται επίσης για γαργάρες που βοηθούν στην καταπολέμηση της λαρυγγίτιδας και της αμυγδαλίτιδας. Η αντιμικροβιακή δράση του θυμαριού ενισχύεται αν συνδυαστεί με άλλα βότανα όπως η εφέδρα και η λομπέλια. Για να παρασκευάσουμε έγχυμα, ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε δοχείο το οποίο περιέχει δύο κουταλιές του τσαγιού ξηρό θυμάρι. Αφήνουμε το μείγμα για δέκα λεπτά στο δοχείο πριν το καταναλώσουμε. Η συνιστώμενη δόση είναι τρία φλιτζάνια την ημέρα.
Μάραθος: Για τις παθήσεις στομαχιού και εντέρου
Το μέρος του φυτού που έχει θεραπευτική δράση είναι οι σπόροι, οι οποίοι συλλέγονται το φθινόπωρο αφού ωριμάσουν και σκάσουν. Το μάραθο βοηθά αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των παθήσεων του στομαχιού και των εντέρων, ενώ θεραπεύει και μολύνσεις των ματιών. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσει και τα συμπτώματα της βρογχίτιδας. Το έγχυμα του μάραθου χορηγείται με κομπρέσες για την αντιμετώπιση της επιπεφυκίτιδας και της βλεφαρίτιδας. Για να το παρασκευάσουμε, ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε δοχείο το οποίο περιέχει 1 – 2 κουταλιές του τσαγιού ελαφρώς σπασμένους σπόρους μάραθου. Αφήνουμε το μείγμα για δέκα λεπτά και πίνουμε τρία φλιτζάνια την ημέρα.
Καρυδιά: Αφέψημα για γυναικολογική χρήση
Η καρυδιά είναι γνωστή από την αρχαιότητα και κατάγεται από την Ινδία από όπου μεταφέρθηκε αρχικά στην Κίνα και αργότερα στην Ευρώπη. Τα φύλλα της είναι αρωματικά και περιέχουν τανίνη, πτητικά έλαια, χρωστικές ουσίες και μια αλκαλική ουσία, τη γιουγκλόνη. Ο καρπός περιέχει παχύ έλαιο σε ποσοστό 40%-50%, ασβέστιο, σίδηρο, μαγγάνιο και κοβάλτιο. Το πυκνό αφέψημα των φρέσκων φύλλων είναι πολύ ευεργετικό σε περιπτώσεις φλεγμονής των γυναικείων γεννητικών οργάνων όπου είναι απαραίτητες οι πλύσεις. Η διαδικασία της παρασκευής του αφεψήματος από φύλλα καρυδιάς είναι πολύ εύκολη. Βάζουμε 15-30 γραμμάρια φύλλων σε ένα κιλό νερό και βράζουμε το μείγμα. Η συνιστώμενη δόση είναι από δύο έως πέντε φλιτζάνια την ημέρα.

Μελιτζάνα: Τα φύλλα με τις μαλακτικές ιδιότητες

Αν και είναι σήμερα ένα από τα πιο γνωστά φυτά στον πλανήτη, η μελιτζάνα είναι ένα από τα σχετικά λίγα βότανα με θεραπευτική δράση που ήταν άγνωστα στους γιατρούς της αρχαίας Ελλάδας. Κατάγεται από τις Ινδίες και την Κίνα, ενώ στην Ευρώπη έφτασε για πρώτη φορά μόλις τον 16ο αιώνα ταυτόχρονα με την εξάπλωση της στην Αμερική. Στη φαρμακευτική, τα χρήσιμα μέρη του φυτού είναι τα φύλλα και ο μίσχος του καρπού. Τα φύλλα της μελιτζάνας, ως κατάπλασμα για εξωτερική χρήση, έχουν μαλακτικές και επουλωτικές ιδιότητες κυρίως για περιπτώσεις που αφορούν αιμορροΐδες, καλόγερους, εγκαύματα και φλεγμονές. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις αιμορροΐδες, στη λαϊκή ιατρική περιγράφεται η παρασκευή μια σκόνης από ψημένα κοτσάνια του καρπού της μελιτζάνας. Η σκόνη αυτή τοποθετείται με βαμβάκι πάνω στις αιμορροΐδες.
Αλόη: Αντιμικροβιακή και αντιμυκητιασική
Η αλόη είναι πολύ γνωστή από την αρχαιότητα, ενώ τα τελευταία χρόνια αναφέρεται πολύ συχνά ως φυτό με θαυματουργή δράση. Οι Ελληνες, οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι και οι Κινέζοι τη χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύσουν ασθένειες του δέρματος, ενώ στην Αίγυπτο ήταν ένα από τα βασικά συστατικά για το βαλσάμωμα των νεκρών. Περιέχει περίπου 200 συστατικά, πολλά εκ των οποίων είναι πολύτιμα για τον οργανισμό. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται κάποια πολύτιμα αμινοξέα , σάκχαρα, στερόλες, ένζυμα, λιγνίνη, Β καροτίνη, χολίνη, μηλικό οξύ, βιταμίνες, ασβέστιο, νάτριο, μαγνήσιο, κάλιο κ.λπ. Η ρητίνη κάποιων ποικιλιών αλόης είναι αρωματική και έχει αντιμυκητιασική, αντιβιοτική και αντιφλεγμονώδη δράση. Τις τελευταίες δεκαετίες δεν υπάρχει ανάγκη για την οικιακή παρασκευή αλοιφών ή αφεψημάτων, αφού η αλόη βρίσκεται πολύ εύκολα σε διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα.

Βελανιδιά: Θεραπεύει τα οιδήματα
Η φλούδα της βελανιδιάς, που είναι το μέρος του δέντρου με τις μεγαλύτερες θεραπευτικές ιδιότητες, περιέχει μεγάλη ποσότητα τανίνης. Παρά την άσχημη μυρωδιά και τη δυνατή γεύση της η τανίνη έχει σημαντικές ιδιότητες. Το αφέψημα της φλούδας είναι εξαιρετικό στην καταπολέμηση των φλεγμονών και των οιδημάτων του τραχήλου της μήτρας. Το αφέψημα παρασκευάζεται από 15 γραμμάρια φλούδας και 1.500 γραμμάρια νερό. Το μείγμα βράζει μέχρι να μείνει ένα κιλό. Στη συνέχεια χορηγείται με κρασί. Η εσωτερική χρήση της φλούδας πάντως πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, γιατί σε μεγάλες δόσεις για περισσότερο χρονικό διάστημα από το επιτρεπόμενο μπορεί να προκαλέσει καρδιαλγία και βλάβες στο στομάχι.

Πορτοκαλιά: Ενας χυμός για… όλα

Το πορτοκάλι είναι το φρούτο με τις περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες για τον οργανισμό. Η φλούδα του περιέχει αιθέρια έλαια, ενώ ο χυμός του είναι πλούσιος σε βιταμίνες C, D, A και Ρ, ανόργανα άλατα ασβεστίου, καλίου, μαγνησίου, σιδήρου και νατρίου. Κυρίως χάρη στην περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C το πορτοκάλι θωρακίζει τον οργανισμό ενάντια σε λοιμώξεις του αναπνευστικού και του μυοσκελετικού συστήματος. Δεν υπάρχουν συνιστώμενα βότανα ή αφεψήματα για το πορτοκάλι, αφού ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε όλες τις ευεργετικές επιπτώσεις του είναι να το φάμε νωπό ή να πιούμε τον χυμό του. Δεν είναι λίγοι ωστόσο αυτοί που αποξηραίνουν τις φλούδες και τις βάζουν σε γυάλινα βάζα για να τις χρησιμοποιήσουν αργότερα σε αφεψήματα.

Ένα μεσαιωνικό χωριό

http://www.back-to-nature.gr/2013/05/blog-post_5446.html

Ένα μεσαιωνικό χωριό για… απαιτητικούς επισκέπτες!


Το La Roque-Gageac είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο όμορφα μέρη της νοτιο-δυτικής Γαλλίας αλλά και ένα από τα τελειότερα μεσαιωνικά χωριά… εν ζωή! Δεσπόζει ανάμεσα στα βράχια από ασβεστόλιθο, στη βόρεια πλευρά του ποταμού Dordogne, ενώ τα πέτρινα παραδοσιακά σπίτια συνθέτουν ένα σκηνικό βγαλμένο από κινηματογραφική ταινία.
Εμπλουτισμένο με καταπράσινες… πινελιές και πολύχρωμες λεπτομέρειες, έτσι όπως «πνίγεται» στο έλατο και στα λουλούδια, το La Roque-Gageac κάνει περήφανους με την ομορφιά του όχι μόνο τους κατοίκους του, που απολαμβάνουν έτσι ή αλλιώς την ονειρεμένη διαμονή τους εκεί αλλά και τους χιλιάδες… απαιτητικούς επισκέπτες που δεν το… χορταίνουν!
Γνωστό σε ολόκληρη τη Γαλλία -αλλά και έξω από τα όρια της χώρας- ως ένας από τους ωραιότερους προορισμούς όλες τις εποχές του χρόνου, ξεχωρίζει για τον ευδιάκριτο μεσαιωνικό του χαρακτήρα που κάνει την εμφάνισή του σε κάθε γωνιά.
Από τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια σε μελί χρώμα μέχρι τα διακριτικά δρομάκια και τα ρομαντικά γεφύρια στο ποτάμι, κάθε σημείο του χωριού έχει να διηγηθεί και μια ξεχωριστή ιστορία, ενώ απίθανοι θρύλοι συμπληρώνουν την ύπαρξή του μέχρι σήμερα.
Το φρούριο στην κορυφή του βράχου, για παράδειγμα, συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία του χωριού, καθώς στο εσωτερικό του παίχτηκαν πολλά πολιτικά, ιστορικά ακόμη και ερωτικά δράματα κατά το Μεσαίωνα.
Άλλωστε το ατμοσφαιρικό τοπίο, οι ανεπανάληπτες φυσικές ομορφιές αλλά μια «μυστηριώδης» έλξη που γίνεται παντού αντιληπτή τραβάνε σαν μαγνήτης τους επισκέπτες, μετατρέποντας το La Roque-Gageac σε έναν από τους ιδανικότερους προορισμούς!

...οικογενειακό κειμήλιο!




found on web

Αν θέλετε να σώσετε κάποια σχέδια κεντήματος, μπορείτε να κρατήσετε ένα δείγμα του κάθε μοτίβου σε άλμπουμ. Έτσι θα διασωθούν μέσα στο χρόνο με την παράδοση από γενιά σε γενιά.  Αρκεί να το βλέπουν οι κάτοχοί του ως οικογενειακό κειμήλιο!
Καλή επιτυχία!

Νίκος Καζαντζάκης, ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ, Εκδόσεις Καζαντζάκη, σελ. 302




Ο κόσμος είναι το Μοναστήρι μας, ο αληθινός καλόγερος αυτός που ζει με τους ανθρώπους και συνεργάζεται με το Θεό απάνω στο χώμα. Ο Θεός δεν κάθεται απάνω από τα σύννεφα σε θρόνο. Παλεύει στη γης μαζί μας. Η μοναξιά δεν είναι πια ο δρόμος του αγωνιστή, κι η αληθινή προσευχή που πάει ίσια γραμμή και μπαίνει στο σπίτι του Θεού είναι η γενναία πράξη. Έτσι προσεύχεται σήμερα ο αληθινός πολεμιστής.
Ένας Κρητικός μου ’λεγε: «Όταν παρουσιαστείς ομπρὸς στην πόρτα της Παράδεισος και δεν ανοίξει, μην πιάσεις το κρικέλι της πόρτας να χτυπήσεις· ξεκρέμασε από τον ώμο σου το τουφέκι, ρίξε μια τουφεκιά. — Θαρρείς, είπα εγώ, θα φοβηθεί ο Θεός και θ’ ανοίξει; — ‘Όχι, βρε παιδί, δε θα φοβηθεί, μα θ’ ανοίξει γιατί θα καταλάβει πως γυρίζεις από πόλεμο.»

Νίκος Καζαντζάκης, ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ, Εκδόσεις Καζαντζάκη, σελ. 302

χάντρα θαλασσιά..Κότσιρας


χάντρα θαλασσιά..Κότσιρας

Μεταφορτώθηκε στις 15 Ιούν 2009
Μόνο ένα φιλί ( δίσκος @ 1997 )

Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας

Μπάτης είσαι κι ευωδιάζεις
Παναγιά μου, όταν περνάς
Τα μαλλιά σου όταν τινάζεις
Μάρτης και μοσχοβολάς
Χάντρα θαλασσιά να βάζεις
Χάντρα πάντα να φοράς.

Το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη
να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
Να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη.

Νόμος είσαι και διατάζεις
το γοβάκι όταν πετάς
το φουστάνι σου όταν βγάζεις
πόνος και με τυραννάς
όσο ζεις και μ' αγκαλιάζεις
χάντρα πάντα να φοράς

Το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη
να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
Να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη.

Κύμα είσαι και μ' αρπάζεις
το λαιμό μου όταν φιλάς.
Στο πλευρό μου όταν πλαγιάζεις
μοίρα και με κυβερνάς.
Χάντρα θαλλασιά να βάζεις
οσο ζείς και μ' αγαπάς.

Το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη
να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
Να μπει στη χάντρα που φοράς
να μη σε πιάνει μάτι
το θαλασσί της θάλασσας
κι όλο το μπλε του χάρτη.

Ίνουλα (ελένιο)

http://www.agrotikabook.gr/%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BF

Ίνουλα (ελένιο)

inula
Η ινουλα ( ελένιο ) μοιάζει με μια μεγάλη χοντρή μαργαρίτα. Μπορεί να φθάσει μέχρι τα δύο μέτρα ύψος. Είναι γνωστά 60 είδη, των οποίων τα άνθη βγαίνουν κατά κεφάλια (όπως του χαμομηλιού).
Στην Ελλάδα υπάρχουν 12 είδη, τα πιο σπουδαία από τα οποία είναι:
1) Ίνουλα η ελένια. Φυτρώνει σε υγρά λιβάδια της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου. Από τη ρίζα του κατασκευάζουν φάρμακα για τη βρογχίτιδα, τη φυματίωση, το ερυσίπελας κ.ά.
2) Ίνουλα η βαρύοσμη. φυτό που συναντάται σ` όλη σχεδόν την Ελλάδα, σε άγονους και βραχώδεις τόπους. Είναι γνωστό ως “κόνυζος” ή “ψυλλήθρα”. Χρησιμοποιείται από τους αγρότες για τη βαριά μυρωδιά του, με την οποία διώχνουν τα έντομα.
Πολυετές φυτό, με βαθιά ρίζα, που oταν ξεραίνεται μυρίζει σαν βιολέτα κι έχει έντονη, πικρή γεύση. Έχει γερά τριχωτά κοτσάνια. διακλαδισμένα στην κορυφή, και μακριά, μυτερά πράσινα φύλλα με χοντρά δόντια, γκρίζα και χνουδωτά στο κάτω μέρος.

Ιστορικά στοιχεία για την ίνουλα

Η ίνουλα ήταν από τα πλέον σημαντικά βότανα για τους Αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Το θεωρούσαν καθολικό γιατρικό για παθήσεις πολύ διαφορετικές όπως υδρωπικία, πεπτικές και εμμηνορροϊκές διαταραχές και ισχιαλγία. Η ίνουλα η ελένια ταυτίζεται πιθανώς με το πάνακες χειρώνειον , ένα από τα πιο γνωστά βότανα του Χείρωνα. Την εποχή του Ιπποκράτη τη χρησιμοποιούσαν ως τονωτικό, διεγερτικό, εμμηναγωγό και για τα αναπνευστικά νοσήματα. Η παράδοση λέει ότι το φυτό αυτό φύτρωσε από τα δάκρυα της ωραίας Ελένης .
Οι Αγγλοσάξωνες το χρησιμοποιούσαν για δερματικές νόσους, νευραλγίες, ηπατικά προβλήματα και τον βήχα. Σήμερα το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά για παθήσεις του αναπνευστικού.
Η λατινική του ονομασία είναι Inula Helenium και στη χώρα μας το συναντούμε και με τις ονομασίες Κόνυζα, Ακόνιζα, Ψιλόχορτο, Ψιλίστρα ή Ώμονο.

Συλλογή του βοτάνου

Από το βότανο συλλέγουμε την ρίζα του από τον Σεπτέμβριο έως και τον Οκτώβριο, και την ξεραίνουμε στον ήλιο σε μικρά κομμάτια

Εναλλακτικές θεραπείες με χρήση της ίνουλας

Χρησιμοποιούμε για θεραπευτικούς σκοπούς την ρίζα η οποία συλλέγεται τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Περιέχει 40% ινουλίνη, ελενίνη (αιθέριο έλαιο), γλίσχρασμα, τριτερπένια.
Δρα ως αποχρεμπτικό, αντιβηχικό, εφιδρωτικό, στομαχικό και αντιβακτηριδιακό.
Η Ινούλα είναι ειδικό ίαμα για τον ερεθιστικό βρογχικό βήχα, ιδιαίτερα στα παιδιά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπου υπάρχει έντονη καταρροή όπως στη βρογχίτιδα ή το εμφύσημα. Το γλίσχρασμα έχει μια χαλαρωτική επίδραση που συνοδεύεται από τη διεγερτική δράση του αιθέριου ελαίου. Έτσι η απόχρεμψη συνοδεύεται από μια καταπραϋντική επίδραση, η οποία στο συγκεκριμένο βότανο συνδυάζεται και με μια αντιμικροβιακή δράση.
Η ίνουλα χρησιμοποιείται ως τονωτικό, αντιβηχικό, διουρητικό και χολαγωγό, ενώ έχει και ελαφρές ανθελμινθικές ιδιότητες. Παλιά τη θεωρούσαν ειδικό για τη φυματίωση. Σήμερα οι αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητιακές , θερμαντικές και αποχρεμπτικές του ιδιότητες το καθιστούν κατάλληλο για τα αναπνευστικά νοσήματα, όπως άσθμα, βρογχίτιδα, πνευμονικές λοιμώξεις. Η ρίζα του φυτού είναι εξάλλου κατά της άτονης δυσπεψίας και των πόνων του στομαχιού ενώ είναι και εμμηναγωγική .Εξωτερικά χρησιμοποιείται για την ψωρίαση, τον έρπη, τη φαγούρα, τις αιμορροΐδες και άλλες δερματικές παθήσεις
Photo: Paul Appleton

Τρόπος χρήσης:

Η Ινούλα συνδυάζεται καλά με το Μαρρούβιο, το Βήχιο, την Ασκληπιάδα και την Αχιλλέα για τα αναπνευστικά προβλήματα.
Παρασκευάζεται ως έγχυμα:
  • Ρίξτε ένα (1) φλιτζάνι κρύο νερό σε μία (1) κουταλιά του τσαγιού τεμαχισμένη ρίζα.
  • Αφήστε το για 8 έως 10 ώρες.
  • Μετά ζεστάνετε το και πιείτε το, πολύ ζεστό, τρεις φορές την ημέρα.
  • Αν χρησιμοποιήσουμε βάμμα πίνουμε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.
Οι επισκέπτες διαβάζουν εδώ για: βοτανα για φαγουρα, βοτανα για φλεματα, βοτανα κατα της φαγουρας, φλεματα, βοτανα για την φαγουρα, φλεματα θεραπεια, βότανα για τη φαγούρα, φλεγματα θεραπεια, φαγουρα και βοτανα, φαγουρα απο φυτα.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΠΙΤΑ ΜΕ ΠΑΓΩΤΟ ΜΕΛΙ&ΚΑΡΥΔΙ!!!

ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΠΙΤΑ ΜΕ ΠΑΓΩΤΟ ΜΕΛΙ&ΚΑΡΥΔΙ!!! 
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΟΠΙΑΣΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ&ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ORANGE PIE WITH SYRUP SERVED WITH HONEY&WALNUT ICE CREAM!!! PLEASE JOIN MY BELOVED FRIENDS
 
ΥΛΙΚΑ(ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΠΙΤΑ)
250 γρ. ελαιόλαδο
250 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
1 κούπα ζάχαρη
4 αυγά
ξύσμα από 2 πορτοκάλια
1 φακελάκι βανιλέτα
1 φακελάκι baking powder
250 gr. φύλλο κρούστας κομμένο σε μικρά κομματάκια
 
ΥΛΙΚΑ(ΣΙΡΟΠΙ)
3 ποτήρια νερό
2 ποτήρια ζάχαρη
τα 2 πορτοκάλια
1 ξυλάκι κανέλλα
 
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Χτυπάτε το λάδι με τη ζάχαρη και τους κρόκους. Έπειτα χτυπάτε τ'ασπράδια μαρέγκα και προσθέτετε στο μείγμα. Τότε προσθέτετε το γιαούρτι,το baking powder,το ξύσμα,τη βανιλέτα και τέλος το φύλλο. Βάζετε το μείγμα σε λαδωμένο ταψί ή πυρέξ και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 1 ώρα. Ετοιμάζετε το σιρόπι ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να λυώσει η ζάχαρη. Έπειτα το αφήνετε να πάρει 1-2 βράσεις. Αποσύρετε από τη φωτιά και το αφήνετε να κρυώσει. Σιροπιάζετε το γλυκό μετά από 5 λεπτά σχεδόν αφού το βγάλετε από τον φούρνο Πρέπει να είναι ζεστό το γλυκό και κρύο το σιρόπι
 
ΥΛΙΚΑ(ΠΑΓΩΤΟ)
2 φακελάκια garni/morfat σαντιγύ βανίλια
200 γρ. μέλι ανθέων/θυμαρίσιο
400 γρ. κρύο γάλα
150 γρ. τριμμένο καρύδι
 
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Χτυπάτε το garni με το γάλα για 5 λεπτά περίπου μέχρι να "σταθεί". Προσθέτετε το μέλι και τέλος το καρύδι. Βάζετε το μείγμα στην κατάψυξη.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!
 

"Η επιστήμη, αγόρι μου, είναι φτιαγμένη από λάθη"

http://www.madata.gr/diafora/science/182029.html

"Η επιστήμη, αγόρι μου, είναι φτιαγμένη από λάθη"

«Η επιστήμη, αγόρι μου, είναι φτιαγμένη από λάθη. Αλλά πρόκειται για χρήσιμα λάθη, γιατί βήμα βήμα μάς φέρνουν πιο κοντά στην αλήθεια», έγραφε ο Ιούλιος Βερν στο «Ταξίδι στο κέντρο της γης» και ενδέχεται η άποψή του αυτή να αποτελεί μία από τις βασικές αρχές της εξέλιξης της επιστήμης.

Αν ο Αϊνστάιν είχε ζήσει έως τη δεκαετία του '90, θα διαπίστωνε ότι η εισαγωγή της κοσμολογικής σταθεράς (Λ) στις εξισώσεις του δεν ήταν «το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του», όπως ο ίδιος δήλωνε, αλλά μια καθ' όλα (σήμερα) σωστή κίνηση.

Το ίδιο ενδέχεται να συμβεί και στην περίπτωση των επιστημόνων του διεθνούς πειράματος Opera, οι οποίοι ενώ τον Σεπτέμβριο του 2011 κοινοποίησαν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία το υποατομικό σωματίδιο νετρίνο ταξιδεύει ταχύτερα από το φως, σήμερα είναι αναγκασμένοι να επαναλάβουν το πείραμα, καθώς διαπιστώθηκε η ύπαρξη τεχνικών σφαλμάτων - ένα χαλαρό καλώδιο οπτικής ίνας και ένα ασυγχρόνιστο ρολόι. Η εκτίμηση περί λάθους όμως δεν είναι οριστική. Το νετρίνο ενδέχεται ακόμη να είναι ταχύτερο του φωτός.

Αν είναι όντως αλήθεια ότι η επιστήμη και η γνώση γενικότερα εξελίχθηκαν διαμέσου μιας σειράς από λάθη, είναι επίσης αλήθεια ότι μεταξύ λάθους και συνειδητού «ολισθήματος» ή κοινώς απάτης η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. «Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι αγύρτες, ενώ από την άλλη υπάρχει πάντα ένα περιθώριο λάθους το οποίο δεν πρόκειται να μηδενιστεί ποτέ. Οταν σε ένα πολυσύνθετο πείραμα, όπως εκείνα της σημερινής φυσικής, υπάρχουν 750.000 ηλεκτρικές συνδέσεις, μία από αυτές ενδέχεται να μη λειτουργήσει σωστά», εξηγεί ο Τζιοβάνι Μπατιμέλι, ιστορικός της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης.

Το ίδιο το νετρίνο, «το πιο κοντινό στο τίποτα σωματίδιο που υπάρχει», ήρθε στο φως με τρόπο επεισοδιακό. Ο πατέρας του, ο αυστριακός θεωρητικός φυσικός Βόλφγκανγκ Πάουλι, ήταν πρωτοπόρος της κβαντικής φυσικής. Το 1945 και ύστερα από πρόταση του ίδιου του Αϊνστάιν του απονεμήθηκε το Νομπέλ Φυσικής.
Μάλιστα, ο Πάουλι ήταν φημισμένος στους επιστημονικούς κύκλους για τη μοναδική του «ικανότητα» να προκαλεί τη δυσλειτουργία του εξοπλισμού των πειραμάτων απλώς και μόνο όντας παρών σε αυτά (για το «φαινόμενο Πάουλι» ο λόγος).

Αφού υπέθεσε την ύπαρξη του νετρίνου το 1930, στη συνέχεια στοιχημάτισε ένα κιβώτιο σαμπάνιες υπέρ της μη δυνατότητας απόδειξης της ύπαρξής του. Το 1956, δυόμισι χρόνια πριν από τον θάνατό του, ο Βόλφγκανγκ Πάουλι θα πληροφορηθεί ότι το νετρίνο όντως υπάρχει.

Οι επιστήμονες του Opera όμως δεν είναι οι μόνοι που αναγκάζονται να προσεγγίσουν την αλήθεια σκοντάφτοντας. Σύμφωνα με έρευνα του πρακτορείου Reuters και της «Wall Street Journal», από το 2001 έως το 2011 οι μελέτες που αποσύρθηκαν από τα επιστημονικά περιοδικά μετά τη διαπίστωση λάθους δεκαπενταπλασιάστηκαν. Οταν αποσύρεται μια δημοσίευση, αναγκαστικά αποσύρονται και όλες όσες στη συνέχεια βασίστηκαν σε αυτήν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση παραποίησης αναφορικά με ένα «πολυεμβόλιο» κατά του καρκίνου: η παραποίηση των στοιχείων είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση ακόμη 18 μελετών, καθώς και την ολική απαξίωση μιας δεκαετίας ερευνών της περίφημης Κλινικής Μayo.

Μεταξύ των επιστημόνων που είχαν δίκιο ακόμη και όταν έκαναν λάθος ξεχωρίζει αρνητικά ο αμερικανός φυσικός Ρόμπερτ Μίλικαν. Εκτός από σοβινιστής, αντισημίτης και αυταρχικός με τους μαθητές του, ο Μίλικαν είχε την άσχημη συνήθεια να «πειράζει» τα στοιχεία: δημοσιοποιούσε μόνο όσα επαλήθευαν τις υποθέσεις του και απέκρυβε όλα τα υπόλοιπα. Υστερα από μακρά σειρά παραποιήσεων ο Μίλικαν κατάφερε όχι μόνο να μετρήσει το φορτίο του ηλεκτρόνιου (1909), αλλά και να λάβει μερικά χρόνια αργότερα το Νομπέλ Φυσικής (1923).

Το αντίδοτο της επιστήμης ενάντια στην επιδημία του λάθους αλλά και της απάτης είναι μια διαδικασία που αποκαλείται «peer review procedure», δηλαδή «διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους». Πριν από τη δημοσίευσή τους οι υπό αξιολόγηση μελέτες αποστέλλονται σε δύο ή περισσότερους ειδικούς (αποκαλούνται «διαιτητές») οι οποίοι, ανώνυμα και δωρεάν, παρέχουν τη γνώμη τους. Πέρα από το προσχέδιο της δημοσίευσης, ελέγχεται και η μέθοδος που ακολουθήθηκε στην εκάστοτε μελέτη, αλλά όπως υπογραμμίζει ο Κάρλο Μπερναρντίνι, η ακριβής αναπαραγωγή των αποτελεσμάτων είναι αντικειμενικά αδύνατη.

Λύση το κουτσομπολιό. Εκτός όμως από την «αξιολόγηση από ομοτίμους» υπάρχει και μια άλλη μέθοδος προστασίας της επιστήμης από τα εκούσια ή ακούσια λάθη: «Η επιστημονική κοινότητα είναι μια κοινότητα ανοιχτή και δημοκρατική. Αν υπάρχει κάποιος απατεώνας, αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί και ο πιο γρήγορος τρόπος για να γίνει αυτό παραμένει το κουτσομπολιό», λέει ο ιταλός επιστήμονας.
Διαμέσου του κουτσομπολιού ή όχι, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα λάθη της επιστήμης τα εντοπίζει και τα διορθώνει πρωτίστως η ίδια η επιστήμη. Λάθη σαν και αυτό που εντοπίστηκαν στο ταξίδι του νετρίνου από τις εγκαταστάσεις του CERN έως το υπόγειο εργαστήριο του Γκραν Σάσο στην Ιταλία στην πραγματικότητα δεν είναι λάθη, αλλά προβλήματα τεχνικής φύσεως.
Στο τέλος του μήνα, μια νέα ακτίνα νετρίνου θα ξεκινήσει για ένα ταξίδι 732 χιλιομέτρων το οποίο αν ολοκληρωθεί όπως αναμένεται, είναι πιθανό να αναιρέσει την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας. Το αν ο Αϊνστάιν θα καθαιρεθεί από το βάθρο της σύγχρονης φυσικής απομένει να το δούμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτήν τη φορά χαλαρά καλώδια δεν θα υπάρχουν και τα ρολόγια θα είναι συγχρονισμένα σωστά.
ΤΑ ΝΕΑ

Τα βουνά μπορούν να ξαναπρασινίσουν...

http://www.back-to-nature.gr/2012/12/blog-post_22.html

Τα βουνά μπορούν να ξαναπρασινίσουν...



Η σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων σε στρώμα από αργιλόχωμα μπορεί να δώσει, στο άμεσο μέλλον, τη λύση για την αναβλάστηση των βουνών και λόφων της χώρας. Μέθοδος που έχει καρπίσει στη μικρή κοινότητα Κρανιά Ελασσόνας.
Διάβρωση των εδαφών, πλημμύρες, κατολισθήσεις, ταπείνωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, μείωση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας, σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και μετατροπή εύφορων εκτάσεων σε ερήμους : Το βαρύ τίμημα του «δάσους που χάνεται».
Μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή που για τη χώρα μας τουλάχιστον μπορεί να αποτυπωθεί σε μερικά μόνο νούμερα. Μέσα σε 27 χρόνια ( 1962 – 1988 ) χάθηκαν 4.726.305 στρ. δάσους, το 16% δηλ. της δασικής μας έκτασης. Από την άλλη πλευρά η αναδάσωση προχωρά με εξαιρετικά χαμηλούς ρυθμούς σε σύγκριση με άλλες χώρες, 50 – 55. 00 στρ. το χρόνο, ενώ υπολογίζεται ότι για να μπορέσει να αποκατασταθεί σε μερικές δεκαετίες η οικολογική ισορροπία στην Ελλάδα, θα πρέπει να αναδασώνεται έκταση πάνω από 1,2 εκ. στρ. το χρόνο ( στοιχεία από τη μελέτη – πρόταση της ΠΕΤΔΔΥ). Στην αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού οικολογικού προβλήματος έρχεται να διατυπώσει μια πραγματικά ελπιδοφόρα πρόταση για την αναδάσωση των άγονων λόφων και βουνών της χώρας μας, ο κ. Παναγιώτης Μανίκης, γεωπόνος και γεωργός ο ίδιος, μεταφέροντας τη φιλοσοφία του Ιάπωνα δασκάλου του Masanobu Fukuoka, στο θέμα της αναβλάστησης ερήμων.(*) Αλλά ας αφήσουμε τον ίδιο να μιλήσει για το θέμα αυτό:

Όταν η σκέψη γίνεται πράξη
« Την άνοιξη του 1984 επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από παραμονή τεσσάρων χρόνων στο εξωτερικό, όπου δούλεψα πρακτικά πάνω στη μέθοδο της φυσικής καλλιέργειας ( Ιαπωνία, Ιταλία, Βραζιλία και Ινδία). Την ίδια κιόλας χρονιά, στην προσπάθειά μου να βρω ένα κατάλληλο για να αγοράσω αγρόκτημα και να ασχοληθώ με τη φυσική καλλιέργεια, είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω και να δω ένα μεγάλο τμήμα της Ελλάδας. Η καρδιά μου γέμισε θλίψη στη θέα των γυμνών βουνών και λόφων της χώρας.
Έχοντας ζήσει έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα στην Ιαπωνία και τη Βραζιλία και έχοντας δει πανέμορφα μέρη με οργιώδη βλάστηση και νερά, ένιωσα πόνο για το «κατάντημα» της χώρας μας, μιας χώρας που έχει ξεγυμνωθεί ουσιαστικά από πλευράς βλάστησης, ενώ το κλίμα της γίνεται ολοένα πιο ερημικό. Δεν μπορούσα παρά να γελώ πικρά όταν άκουγα φίλους και γνωστούς να ισχυρίζονται ότι η χώρα μας είναι η πιο όμορφη του κόσμου. Ταξιδεύοντας και βλέποντας τα γυμνά βουνά και τους λόφους της, φανταζόμουν ότι έσπερνα όλες αυτές τις εκτάσεις για να πρασινίσουν ξανά…
Για χρόνια όμως, παρά τη συνεχή επιδείνωση της κατάστασης με φωτιές που απειλούν να «αποτελειώσουν» και τα τελευταία εναπομείναντα δάση, η προσπάθεια για την αναβλάστηση των βουνών και των λόφων της Ελλάδας παρέμεινε μια απλή σκέψη. Μέχρι το Φλεβάρη αυτής της χρονιάς οπότε πήρα στα χέρια μου το τελευταίο βιβλίο του δασκάλου μου Masanobu Fukuoka με τίτλο: « Η επανάσταση του ενός άχυρου – Ανακεφαλαίωση». Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο αυτό, δε μπορεί παρά να συμμεριστεί την αγωνία αυτού του ανθρώπου στο να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα στην προσπάθειά του για την αναβλάστηση των ερήμων, στα λίγα χρόνια που του απομένουν. Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε το σπινθήρα ώστε να ξεκινήσει και στη χώρα μας μια προσπάθεια για την αναβλάστηση των γυμνών λόφων και βουνών, με τη μέθοδο της σποράς στα «πεταχτά» μίγματος σπόρων, τυλιγμένων με στρώμα από αργιλόχωμα.
Η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό …
Πριν όμως περάσουμε στην τεχνική της μεθόδου αυτής, ο κ. Μανίκης κρίνει σκόπιμο να παραθέσει ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Fukuoka: « Η φυσική καλλιέργεια», το οποίο και αποτελεί τον πυρήνα της φιλοσοφίας του στην υπόθεση της αναβλάστησης των ερήμων.
«Ενώ βρισκόμουν σε μια έρημο στην Αμερική, κατάλαβα ξαφνικά ότι η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό, πηγάζει από αυτό το ίδιο το έδαφος. Οι έρημοι δε σχηματίζονται επειδή δεν υπάρχει βροχή μάλλον η βροχή παύει να πέφτει επειδή έχει εξαφανιστεί η βλάστηση. Η κατασκευή ενός φράγματος στην έρημο είναι μια προσπάθεια να θεραπεύσουμε τα συμπτώματα της ασθένειας, αλλά δεν είναι η στρατηγική που θα αυξήσει τις βροχοπτώσεις. Πρώτα θα πρέπει να μάθουμε πώς να αποκαταστήσουμε τα παλιά δάση.
Δεν έχουμε όμως χρόνο να ξεκινήσουμε μια επιστημονική μελέτη για να καθορίσουμε γιατί οι έρημοι εξαπλώνονται κατά πρώτον. Ακόμη κι αν το προσπαθούσαμε, θα διαπιστώναμε πως όσο πίσω στο παρελθόν κι αν πάμε ψάχνοντας για αιτίες, από αυτές τις αιτίες προηγούνται άλλες αιτίες σε μια ατέλειωτη σειρά από συνυφασμένα γεγονότα και παράγοντες που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες κατανόησης. Ας υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος μπορούσε με αυτό τον τρόπο να μάθει ποιο φυτό ήταν το πρώτο που πέθανε σε μια γη που μετατράπηκε σε έρημο. Και πάλι δε θα γνώριζε αρκετά για να αποφασίσει αν θα αρχίσει φυτεύοντας τον πρώτο τύπο βλάστησης που εξαφανίστηκε ή τον τελευταίο που επέζησε. Ο λόγος είναι απλός στη φύση δεν υπάρχει αιτία και αποτέλεσμα».


Σβόλοι από σπόρους για το πρασίνισμα της υπαίθρου
Τι εννοούμε όμως λέγοντας σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων με στρώμα από αργιλόχωμα και σε τι εξυπηρετεί μια τέτοια τεχνική; Στο ερώτημα αυτό ο κ. Μανίκης μας είπε: « Η κάλυψη με αργιλόχωμα προστατεύει τους σπόρους ώστε να μη φαγωθούν από πουλιά και τρωκτικά, ενώ η επιλογή της εποχής σποράς μέσα στην περίοδο των βροχών εξασφαλίζει στους σπόρους τις καλύτερες συνθήκες για να βλαστήσουν.
Γενικά είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σπόροι από δασικά δέντρα, οπωροφόρα, φυτά χλωρής λίπανσης, λαχανικά και δημητριακά. Ειδικότερα σε περιπτώσεις, που η σπορά γίνεται σε πολύ άγονες και ερημικές περιοχές προκειμένου να δημιουργηθούν σταθεροί ελαφροί και σκληροί σβόλοι μπορεί να προστεθεί αφαλατωμένο νερό και κόλλα ή συνθετικές ρητίνες. Τέλος, γόνιμο χώμα δάσους ( εμπλουτισμός σε μικροοργανισμούς ) και σβησμένη άσβεστος δίνει στα φυτά καλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης σε πολύ φτωχά εδάφη. Ένα χρόνο μετά την σπορά, μερικά από τα φυτά θα έχουν επιζήσει δίνοντας μια ένδειξη για το τι ταιριάζει στη συγκεκριμένη γη και κλίμα. Σημειώνεται ότι στην περίπτωση μεγάλων εκτάσεων, η σπορά μπορεί να γίνει και με αεροπλάνα.
Μεγάλη ποικιλία σπόρων για καλύτερο αποτέλεσμα
Σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων, μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι κάποιοι θα βλαστήσουν όσο κακές και αν είναι οι συνθήκες. Αν έστω και για μικρό χρονικό διάστημα καλυφθεί η επιφάνεια της γης με βλάστηση, θα επιτευχθεί μείωση της θερμοκρασίας. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο ρόλος των φυτών – πιλότων είναι να βοηθήσουν στη δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψουν και σε άλλα φυτά να βλαστήσουν. Ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο σπέρνουμε ποικιλία φυτών και μικροοργανισμών είναι για να αφυπνίσουμε την κοιμώμενη ουσιαστικά γη. Η γη δεν επανέρχεται στη ζωή με το φύτεμα μόνο ωφέλιμων φυτών σε μια άγονη και γυμνή γη. Τα φυτά δεν αναπτύσσονται απομονωμένα. Για να αναπτυχθούν για παράδειγμα δένδρα και να φτάσουν σε ένα μεγάλο ύψος χρειάζεται αρκετό έδαφος για το αντίστοιχο ριζικό σύστημα. Ακόμη απαιτούνται χαμηλότερα δέντρα για να προστατεύσουν τη βάση των ψηλότερων, ενώ αναγκαία είναι επίσης η παρουσία κάτω από αυτά θαμνωδών και ποωδών φυτών, καθώς και μικροοργανισμών.
Ένα μεγάλο δέντρο είναι η αποκρυστάλλωση της συνεργασίας πολυάριθμων έμβιων. Όταν δημιουργηθεί ένα μεγάλο δάσος με ψηλή πυκνότητα βλάστησης τότε θα αρχίσει να πέφτει και η βροχή. Σύννεφα θα σχηματιστούν πάνω από το βουνό και θα υψωθούν πάνω από τις κοιλάδες. Οι πρωταρχικοί παράγοντες στο δάσος δεν είναι μόνο τα ψηλά δέντρα. Οι φτέρες, τα βρύα, τα πεσμένα φύλλα, όλα παίζουν το ρόλο τους».
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραπέμψουμε στον Fukuoka: « Αντί να προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε νερό και να προκαλέσουμε βροχή χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη γνώση, θα έπρεπε να πάψουμε να αγνοούμε το νου της φύσης. Τότε η γη θα καλυφθεί με φυσικό τρόπο με πλούσια πράσινη βλάστηση. Ο νους της φύσης είναι ο πυρήνας ή η καρδιά της φύσης. Αν δε γνωρίσουμε την καρδιά της φύσης, τη θεμελιώδη πηγή της δημιουργίας του σύμπαντος, τότε όσο κι αν παρατηρούμε την εξωτερική άποψη της φύσης, θα είναι αδύνατο στη φύση να αναλάβει».
Στην Κρανιά Ελασσόνας πέφτουν οι πρώτοι σπόροι ελπίδας…
Η σκέψη για αναδάσωση των άγονων βουνών και λόφων της χώρας μας έχει γίνει ήδη πράξη, έχοντας δώσει τους πράσινους καρπούς της σε μια μικρή ορεινή κοινότητα της χώρας μας, την Κρανιά Ελασσόνας. Πώς συστηματοποιήθηκε όμως μια τέτοια προσπάθεια;
« Το Μάρτιο, μέσω του γεωπόνου Γιώργου Τσαπράκα, ήρθαμε σε επαφή με τον πρόεδρο της κοινότητας Κρανιάς Ελασσόνας και μετά από συμβούλιο η κοινότητα αποφάσισε να μας παραχωρήσει έκταση 30 περίπου στρεμμάτων άγονης και πετρώδους γης – κατόπιν και δικής μας επιμονής να δοθεί παρόμοια έκταση – ώστε να γίνει εκεί το πρώτο πείραμα στην Ελλάδα για την αναβλάστηση άγονων εκτάσεων με τη μέθοδο Fukuoka.
Μαζί λοιπόν με το φίλο Βλάσση Χατζηπαναγιώτου αλλά και τα μέλη του Οικολογικού Εργαστηρίου Θεσσαλονίκης, ξεκινήσαμε να φτιάξουμε σβόλους από αργιλόχωμα, μέσα στους οποίους περικλείονται οι σπόροι. Από μια κεραμοποιία στη Θεσσαλονίκη αγοράσαμε αργιλόχωμα, αποτελούμενο βασικά από καολίνη. Επειδή η ποσότητα των σπόρων ήταν αρκετά μεγάλη( πάνω από 100 κιλά) για να κάνουμε τους σβόλους χρησιμοποιήσαμε μπετονιέρα από την οποία είχαν αφαιρεθεί τα εσωτερικά πτερύγια.(**)
Γενικά η μέθοδος παρασκευής των σβόλων είναι πολύ απλή. Βάζουμε μια ποσότητα σπόρων από διάφορα είδη έως 15 περίπου κιλά και, καθώς περιστρέφεται ο κάδος της μπετονιέρας ένα άτομο ρίχνει αργιλόχωμα σε σκόνη, ενώ ένα άλλο κατά αραιά διαστήματα ψεκάζει νέφος νερού με ατομιζέρ. Σε 1 ώρα περίπου έχουν σχηματισθεί σβόλοι με διάμετρο 0,5 – 1 εκ. Τους απλώνουμε και τους αφήνουμε να στεγνώσουν.
Μετά τη σπορά Η σπορά έγινε στις 4 Απριλίου και χρησιμοποιήθηκε μίγμα σπόρων από 20 είδη: μηδική, τριφύλλι έρπον, βίκος, σινάπι, κριθάρι, χαμομήλι, ρίγανη, σπάρτο, τούγια, ροβίνια, κυπαρίσσι κ. ά. Μετά από 50 περίπου ημέρες πήγαμε στον τόπο όπου είχε γίνει η σπορά και με μεγάλη μας χαρά είδαμε ότι ολόκληρη η έκταση είχε καλυφθεί από φυτά. Το ποσοστό βλάστησης των σπόρων ήταν υψηλό. Οι σπόροι του κριθαριού και του βίκου, καθώς και του σιναπιού και του τριφυλλιού, σε μικρότερο όμως ποσοστό είχαν βλαστήσει και δεν φαινόταν να υπάρχουν γυμνά σημεία στο έδαφος. Μπροστά στα μάτια μας λοιπόν είχαμε τη ζωντανή απόδειξη ότι η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας η οποία βασίζεται στη μη γνώση, τη μη δράση και τα μη μέτρα, δίνει τη λύση στην προσπάθεια για την αναβλάστηση των γυμνών και άγονων περιοχών, καθώς και των ερήμων».

Οι αγρότες εμπροσθοφυλακή στην προσπάθεια

« Η σπορά στην περιοχή της Κρανιάς θα επαναληφθεί για δεύτερη και τρίτη χρονιά, ενώ για τον επόμενο χρόνο έχει προγραμματιστεί να γίνει αντίστοιχη σπορά και στην περιοχή της λίμνης Βεγορίτιδας» μας πληροφορεί ο κ. Μανίκης επισημαίνοντας παράλληλα:

« Για να πετύχει μια παρόμοια προσπάθεια και να καλυφθούν με πράσινο μανδύα τα βουνά και οι λόφοι της χώρας μας πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Πάνω απ’ όλα είναι οι γεωργοί εκείνοι που πρέπει να αποτελέσουν την εμπροσθοφυλακή σε αυτή την προσπάθεια. Αυτοί που μπορούν να δουν πόσο πολύτιμο είναι το νερό. Αυτοί που πιστεύουν ότι τα φράγματα και οι γεωτρήσεις δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημα του νερού γνωρίζουν ότι παρόμοιες προσπάθειες δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Fukuoka: « πρέπει να βλέπουμε πάντοτε το όλον. Αν αρκούμαστε να παρατηρούμε μόνο το χωράφι μας αδιαφορώντας για το υπόλοιπο περιβάλλον θα αποτύχουμε. Η γεωργία ξεκινά από την προστασία του δάσους, το οποίο αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για να αποτρέψουμε τη διάβρωση των εδαφών, για να ξαναφέρουμε πίσω τις βροχές».

Η καταστροφή των δασών προχωρά με ξέφρενο ρυθμό, ενώ οι προσπάθειες αναδάσωσης με φύτευση δασικών δέντρων, όσο καλά οργανωμένες και αν είναι, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα. Μερικές φορές μάλιστα η επιλογή φυτών ακατάλληλων για τις οικολογικές δυνατότητες μιας περιοχής μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, όπως πτώση του υδατικού ορίζοντα, εξάντληση της γονιμότητας του εδάφους και έντονη αλλοίωση στη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Τέλος, τα φυτευόμενα δενδρύλλια συχνά μαραίνονται και πεθαίνουν. Η πιο γρήγορη, οικονομική και αποτελεσματική μέθοδος για την αναβλάστηση στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η σπορά με αεροπλάνο, μιας μεγάλης ποικιλίας σπόρων, που εμπεριέχονται σε σβόλους από αργιλόχωμα. Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ευαισθητοποίηση της πολιτείας αλλά και των ίδιων των πολιτών, καθώς ο καθένας μπορεί να γίνει συλλέκτης και σπορέας σπόρων.

Μια καλή σκέψη είναι η δημιουργία ενός φορέα που θα συγκεντρώνει τους σπόρους οι οποίοι θα στέλνονται από ερασιτέχνες συλλέκτες, βοτανολόγους, μελισσοκόμους, φυσιολάτρες, νοικοκυρές και γενικά από όλους όσους καταναλώνουν φρούτα και μπορούν να συγκεντρώσουν σπόρους από κάθε είδος. Μια τέτοια τράπεζα σπόρων θα μπορεί να τροφοδοτεί, ανά πάσα στιγμή, τις όποιες προσπάθειες αναβλάστησης στη χώρα μας. Παράλληλα φυσιολατρικοί όμιλοι και ορειβατικοί σύλλογοι μπορούν να αναλάβουν πρωτοβουλία ώστε να διδαχτούν τα μέλη τους τον τρόπο παρασκευής των σβόλων σε καλάθια από μπαμπού, με τη χρησιμοποίηση αργιλοχώματος και νερού.

Προκειμένου όμως να πετύχει το έργο της αναδάσωσης στη χώρα μας, πάνω από όλα χρειάζεται να υιοθετηθεί η απλή και συγκριτικά αδάπανη αυτή μέθοδος από τη Διεύθυνση Δασών. Ας αντικατασταθούν οι δενδροφυτεύσεις με σπορές στα βουνά και τους λόφους. Ας γίνει η προσπάθεια για αναβλάστηση της άγονης γης η πρώτη προτεραιότητα. Ας γίνουμε οι σπορείς του σπόρου, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό τον όμορφο πλανήτη».



(*) Ο Masanobu Fukuoka, μικροβιολόγος – φυτοπαθολόγος, είναι ο εμπνευστής της μεθόδου της φυσικής καλλιέργειας, καλλιεργώντας στην πατρίδα του οπωροφόρα δέντρα, λαχανικά και σιτηρά χωρίς βοτάνισμα, όργωμα και κατεργασία του εδάφους. Τις γεωργικές μεθόδους του μεταφέρει και υλοποιεί στη χώρα μας ο κ. Μανίκης ο οποίος και μετέφρασε στα τα βιβλία του: « Η φυσική καλλιέργεια: Η θεωρία και η πρακτική της πράσινης επανάστασης» και « Η επανάσταση Θεού Φύσης και Ανθρώπου».

(**) Μπορούμε να παρασκευάσουμε τους σβόλους χρησιμοποιώντας καλάθι από μπαμπού, αργιλόχωμα και νερό, όταν βέβαια πρόκειται για μικρές ποσότητες.


http://www.naturalfarming.eu

 Σύντομο ντοκιμαντέρ για την φυσική καλλιέργεια :

Δημοφιλείς αναρτήσεις