Μικρές αλήθειες για την μπίρα

                                                      Μικρές αλήθειες για την μπίρα

Σύμμαχος στην υγεία της καρδιάς

Ξανθιά, κόκκινη ή μελαχρινή… η μπίρα αποτελεί αγαπημένη συντροφιά ανδρών και γυναικών, προσφέροντας δροσερές, ευχάριστες και πολλές φορές, εύγευστες στιγμές κάτω από τον ήλιο ή με καλή παρέα κατά τους χειμερινούς μήνες. Πέραν της ευχάριστης γεύσης, πολλές μελέτες τα τελευταία χρόνια έρχονται να αποκαλύψουν μικρές αλήθειες για την μπίρα που συνδέουν την μέτρια κατανάλωσή της με πολλαπλά οφέλη για την υγεία.

Σύμμαχος στην υγεία της καρδιάς

Η σχέση του αλκοόλ με την υγεία της καρδιάς για πολλά χρόνια συνδέονταν μόνο με την κατανάλωση κρασιού. Όλο και περισσότερες μελέτες την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία συσχετίζουν την μέτρια κατανάλωση γενικότερα αλκοολούχων ποτών (άρα και μπίρας και οινοπνευματωδών ποτών) με μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου. Πρόσφατη μετανάλυση (Costanzo S. et al, 2010) έδειξε πως η κατανάλωση 5-10 γραμμαρίων αλκοόλης την ημέρα έχει προστατευτική επίδραση σε άτομα που πάσχουν ήδη από στεφανιαία νόσο.

Ενώ η επίδραση αυτή παρέμενε θετική μέχρι την κατανάλωση 26 γραμμαρίων αλκοόλης/ημέρα. Η ποσότητα των 10 - 26 γραμμαρίων μεταφράζεται σε 1-2 μερίδες αλκοόλ ανάλογα με το είδος του ποτού και είναι παρόμοια με τις συστάσεις σύμφωνα με τις οποίες η επιτρεπτή ημερήσια κατανάλωση αλκοόλ αγγίζει τις 2 μερίδες για τους άνδρες και τη 1 για τις γυναίκες, όπου 1 μερίδα αλκοόλ αντιστοιχεί σε 1 ποτήρι μπίρα 330 ml.

Παράλληλα, πρόσφατη μελέτη από Ελληνες επιστήμονες, τα αποτελέσματα της οποίας αναρτήθηκαν στο 80ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Αθηροσκλήρωσης, και πραγματοποιήθηκε σε νέους, υγιείς, μη παχύσαρκους και μη καπνιστές άνδρες έδειξε πως η κατανάλωση 400ml μπίρας επιδρά θετικά στη λειτουργία των αγγείων (αύξηση της ελαστικότητας και της ικανότητας διαστολής τους) μέχρι και 2 ώρες μετά την κατανάλωσή τους (Karatzi et al, 2012).

Μπίρα και υγεία των οστών

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα ερευνητικά δεδομένα συνδέουν την κατανάλωση μπίρας με θετικές επιπτώσεις στη μείωση της πυκνότητας των οστών, η οποία μετά την εμμηνόπαυση στις γυναίκες και μετά την ηλικία των 65 ετών στους άνδρες συνδέεται με την εμφάνιση της οστεοπόρωσης. Πολλές μελέτες έχουν δείξει πως η ελαφριά έως και μέτρια κατανάλωση αλκοόλ πιθανόν να έχει θετικές επιπτώσεις στα οστά και συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο οστεοπόρωσης. Αν και μέχρι σήμερα ανάλογα αποτελέσματα εντοπίζονταν μόνο μεταξύ των γυναικών, μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Society for Nutrition το 2009 έδειξε ότι ακόμη και οι άνδρες ηλικίας άνω των 65 ετών που κατανάλωναν αλκοόλ ή μπίρα σε μέτριες ποσότητες (1-2 μερίδες/ ημέρα) εμφάνισαν αυξημένη οστική πυκνότητα ισχίου (BMD) συγκριτικά με όσους δεν κατανάλωναν αλκοόλ.

Η θετική αυτή επίδραση χάνονταν όταν αυξάνονταν η ημερήσια κατανάλωση αλκοόλ σε ποσότητες άνω των 2 ποτών/ ημέρα γεγονός το οποίο υποδηλώνει πως η κατανάλωση μέτριας ποσότητας αλκοόλ μπορεί να σχετίζεται με θετικά οφέλη για την υγεία. Η ευεργετική σχέση της μπίρας με την οστική πυκνότητα έχει οδηγήσει την επιστημονική κοινότητα στην αναζήτηση των συστατικών εκείνων που της δίνουν αυτή την ιδιότητα … εν αναμονή λοιπόν νεότερων εντυπωσιακών αποτελεσμάτων!

nutrimed.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

OREO Cheesecake με philadelphia

OREO Cheesecake με philadelphia

Bαθμολογία:

17 ψήφοι

Προστέθηκε από Afroditi D, 08.06.08

Περιγραφή

Θεϊκή απόλαυση....

photo: Ζουζουνελ

Τι χρειαζόμαστε:

• 250γρ μπισκότα Oreo
• 2 κ.σ. λιωμένο βούτυρο ή μαργαρίνη
• 200γρ φρέσκο τυρί κρέμα philadelphia
• 1/2 φλυζ. ζάχαρη
• 1/2 κ.γ σκόνη βανίλια
• 1/2 φλυτζ. κρέμα γάλακτος
• 1κ.γ χυμό λεμόνι (ή περισσότερο ανάλογα με τις προτιμήσεις)
• 2 αυγά

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Cheesecake

Μέθοδος

Φούρνου

Διατροφή

Χορτοφαγική

Περιέχει

Αβγά

Κρέμα γάλακτος

Τυριά

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: OREO Cheesecake με philadelphia http://www.sintagespareas.gr/sintages/oreo-cheesecake-me-philadelphia.html#ixzz25VbKRbmV
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Πως διαλέγεις κουρτίνες

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=295054633935247&set=a.289343191173058.65979.264580240316020&type=1&theater

                                                            Πως διαλέγεις κουρτίνες

Σου το έχω ξαναπεί πως γενικά με τις κουρτίνες δε το “χω. Δηλαδή δε μου αρέσουν. Ακόμα και στα σπίτια τα ψηλοτάβανα, μου αρέσει να φαίνονται τα κουφώματα.

Βέβαια τα κουφώματα αλουμινίου τα λευκά, δεν είναι και ότι πιο κολακευτικό για ένα σπίτι και άσχετα με το χρώμα τα κουφώματα γενικά αν δεν έχουν αρχιτεκτονική είναι βράσε ρύζι, οπότε οι κουρτίνες ή γενικά η κάλυψη του παραθύρου είναι σχεδόν υποχρεωτική κίνηση.

Φυσικά ένας λόγος που κάποιος θα ήθελε κουρτίνες στο χώρο του και θα έπρεπε να έχει είναι επίσης η ηλιοφάνεια και η ιδιωτικότητα. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, μου αρέσουν οι πολύ απλές κουρτίνες και τα στόρια ή τα roller. Τώρα για σένα που θέλεις όμως κουρτίνες εγώ πρέπει να σου δώσω την καλύτερη λύση-πρόταση για να διαλέξεις.

Φυσικά μη ξεχνάς πως αντί για κουρτινόξυλο μπορείς να χρησιμοποιήσεις οτιδήποτε άλλο όπως κουπιά, κλαδιά και άλλα πολλά, αλλά όλα αυτά είναι συνδυασμένα πάντα με το γενικό ύφος του χώρου. Στις περισσότερες περιπτώσεις δε μπορείς να κάνεις λάθος βάζοντας μια λεπτή βαμβακερή ή λινή λευκή ή ιβουάρ κουρτίνα. Στο τελείωμα της άσε ένα πόντο μά
Κουρτίνες: Τι πρέπει να ξέρεις:
✿⊱╮Οι ψηλές κουρτίνες γενικά κολακεύουν και ψηλώνουν ένα χώρο. Ταιριάζουν επίσης σε ψηλά και στενά ανοίγματα. Αν ο χώρος σου είναι χαμηλοτάβανος, πιάσε τη κουρτίνα να ξεκινά από το ταβάνι και μην κάνεις εμφανές κουρτινόξυλο, αλλά τρέσα με αυτάκι να κρύβεται ο σιδηρόδρομος.

✿⊱╮Τα πολύ μεγάλα ανοίγματα σε πλάτος, θέλουν από μόνα τους ρόμαν ή ρόλερ ή ριντό γενικά στόρια και τέτοια. Οι μακριές κουρτίνες που περιορίζονται σε δύο άκρες όταν ανοίγουν, δεν τους πάνε καθόλου.

✿⊱╮Τα παράθυρα επίσης που από κάτω δεν έχουν πάγκο κουζίνας ή κάτι άλλο, σταματήστε να τα ντύνετε με κοντές κουρτίνες.
✿⊱╮Σε ένα άνοιγμα που είναι κανονικού πλάτους μπορείς να συνδυάσεις εσωτερικά στόρια ξύλινα και εξωτερικά κουρτίνες στα δύο άκρα. Αυτό το ύφος βέβαια με τη διπλή κουρτίνα ή τα διπλά σχέδια πάει μόνο σε κρεβατοκάμαρες ή δωμάτια γραφείου στο σπίτι.
κρος παραπάνω να σέρνεται στο δάπεδο, χαρίζει!


✿⊱╮Υπολογίστε επίσης πως αν έχεις ανοιγόμενο κούφωμα το ρόμαν ή το στόρι πρέπει να ανεβαίνει πάνω από το ύψος της πόρτας για να μπορεί να ανοίγει.

✿⊱╮Οι μεγάλες λιτές και μονοκόμματες κουρτίνες πάντα μεγαλώνουν και δίνουν αέρα στο χώρο. Επίσης δεν είναι υποχρεωτικό όλες οι κουρτίνες σε ένα χώρο να είναι ίδιες. Ένα παράθυρο μπορεί να πάρει κάτι διαφορετικό αν σου ταιριάζει.

✿⊱╮Για να ψηλώσεις ένα κούφωμα βάλε το κουρτινόξυλο 35-40εκ. πιο ψηλά από το κούφωμα.

✿⊱╮Για να φαρδύνεις ένα άνοιγμα μεγάλωσε το κουρτινίξυλο 25-30εκ. εκατέρωθεν του ανοίγματος. Φέρνει πιο πολύ φως και δείχνει πιο φαρδύ το άνοιγμα.
Βάλε ή ρόμαν, στόρια και τα λοιπά ή τις κουρτίνες μέχρι το δάπεδο και πάλι. Γενικά βέβαια προτίμησε τα τύπου ρόμαν.


Τα ρόμαν είναι καλύτερα σε μικρού ύψους πιέτα.
• Οι σκέτες κουρτίνες του καθιστικού αν είναι σε λεπτό πανί δείχνουν φανταστικά αν έχουν μια τρέσα για περιθώριο γύρω – γύρω.

• Οι χοντρές κουρτίνες δε θέλουν πολλή πυκνή πιέτα.

• Ο συνδυασμός των μοτίβο, δηλαδή ίδια κουρτίνα με ίδιο ύφασμα καναπέ είναι αρκετά βαρύς συνδυασμός και προτίμησε τον μόνο αν πρόκειται αυτά τα δύο να βρίσκονται σε συνέχεια. Δηλαδή ο καναπές μπροστά από το άνοιγμα. Στην αντίθετη περίπτωση μην επαναλαμβάνεις το μοτίβο, γίνεσαι πασέ. Μπορείς πάντα να προτιμήσεις ένα μικρότερο κομποσέ του μεγάλου που θα τονώσει το χώρο και θα τον δείξει πιο φρέσκο.

• Αν το κούφωμα σου δεν είναι περασιά με την εσωτερική παρειά του τοίχου και δημιουργεί εσοχή προτίμησε (αν ο σοβάς σου είναι τέλειος στις γωνίες) να βάλεις το ριντό εσωτερικά του ανοίγματος.
Όσο για τα λαμπρικέν κράτησε τα μόνο για παραδοσιακού ύφους κουζίνες και παιδικά δωμάτια.

rdeco.gr
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ «Ὁ τρύγος»

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=377699202303138&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater 

Κ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ «Ὁ τρύγος»

Ὅταν ἀνθίζ᾿ ἡ ἀγριάμπελη κι ἁπλώνει τὰ κλαδιά της
στὸ σκῖνο, στὸ χαμόδενδρο, στοῦ πεύκου τὰ κλωνάρια,
στὰ ρέματα τοῦ ποταμοῦ, στὸν ἐγκρεμὸ τοῦ βράχου,

κι ἀγέραν, κάμπους καὶ βουνά, τὴν πλάση πέρα ὡς πέρα

γιομόζει ἀπὸ μοσκοβολιὰ μὲ τὸν ἀνασασμό της,

πυκνὸ - πυκνὸ κι ὁλόμαυρο μελισσολόι πετιέται

μὲς ἀπὸ βράχους καὶ κρινιά, μὲς ἀπὸ ἐρμιὲς καὶ κήπους,

καὶ τ᾿ ἄνθη της βοσκολογᾷ καὶ παίρνει τὸν ἀχνό τους,

καὶ διαλαλάει μ᾿ ἕνα βοητὸ τὸν ἀναγαλιασμό του.

Ἔτσι οἱ κοπέλες τοῦ χωριοῦ πετιοῦνται ἀπὸ τὰ σπίτια

κ᾿ εἰς κάμπους κ᾿ εἰς βουνὰ σκορποῦν, κι ὅπ᾿ εἶναι ἀμπέλι τρέχουν

μὲ τὰ καλάθια τὰ πλεχτὰ καὶ μὲ τὰ βατοκόπια

καὶ μὲ τραγούδια, μὲ χαρές, ὅταν ἀρχίζει ὁ τρύγος.

Ἀναταράζονται οἱ ἐρμιές, ἀχολογοῦν τ᾿ ἀμπέλια,

λὲς κι ἀπὸ κάθε πέτρα ὀρθή, λὲς κι ἀπὸ κάθε βάτον,

ὅπου στὸ χόρτο σέρνεται, κόρης κορμὶ φυτρώνει.

Πράσινη ἁπλώνεται ἡ φυτιὰ κ᾿ οἱ ρόγες μεστωμένες,

μαῦρες καὶ κίτρινες, ξανθιές, μαυρολογοῦν, γιαλίζουν

στὴν πρώτη ἀχτίδα τοῦ ζεστοῦ τοῦ ἥλιου ὅπ᾿ ἀνατέλλει,

σὰν μαῦρα μάτια, σὰν χοντρὰ κλωνιὰ μαργαριτάρια.

Οἱ βέργες οἱ καμαρωτὲς λαμποκοποῦν κ᾿ ἐκεῖνες,

κ᾿ οἱ περογλιὲς ξαπλώνονται στὰ διάπλατα κρεββάτια,

καὶ στὴν πυκνή τους χλωρασιὰ καὶ στὸ βαθύ τους ἴσκιο

τὴν ἱδρωμένην ἀργατιὰ δροσίζουν, ἀνασαίνουν,

τὴν ἀργατιὰ ποὺ ὁλημερὶς ὅλο τρυγάει κι ἁπλώνει,

Τὴν ἀργατιὰ ποὺ λαχταρᾷ πότε νὰ πέσει ὁ ἥλιος,

πότε νὰ ἰσκιώσουν τὰ ριζά, νὰ δροσερέψει ὁ κάμπος.

Νάτος ὁ ἥλιος ποὺ ἔπεσε καὶ πάει νὰ βασιλέψει,

νάτα ποὺ ἰσκιῶσαν τὰ ριζὰ καὶ δροσερεύει ὁ κάμπος...

O ἥλιος χάθη ὁλότελα καὶ τὰ βουνὰ σουρπώσαν,

θόλωσαν τ᾿ ἀνοιχτὰ νερὰ κι ἀπάνω βγῆκαν τ᾿ ἄστρα...

Διπλὰ ἀνασαίν᾿ ἡ ἐργατιὰ κι ἀπαρατάει τὸ ἔργο,

κ᾿ ἐκεῖ ποὺ κληματόβεργες κι ἀπὸ παλιούργια φράχτες

καλύβι ὁλόρθο πλέκουνε, δεῖπνον ἁπλὸ κυκλώνουν,

καὶ τὸν ἁπλὸ τὸ δεῖπνο τους φωτάει θαμπὸ λυχνάρι.

Ὕστερα εἰς κάθε μιὰ φυτιά, κάθε ὄχτο, κάθε ἀμπέλι,

τρανὲς ἀνάβουνε φωτιὲς μὲς στ᾿ ἁπλωτὸ σκοτάδι.

Ὀλοῦρ᾿ - ὀλοῦρ᾿ ἀπ᾿ τὶς φωτιὲς σταίνουν χορὸ οἱ κοπέλες,

στρώνονται χάμου οἱ γέροντες κ᾿ οἱ νιοί, κι ἀπ᾿ ὅλους ἕνας

τοὺς συνοδεύει στὸ χορὸ μ᾿ ἕνα ἁπαλὸ τραγούδι

καὶ μ᾿ ἕνα λάλημα γλυκὸ - γλυκὸ τοῦ ταμπουρᾶ του.

Ὥσπου τ᾿ ἀστέρια τ᾿ οὐρανοῦ τὸ μεσονύχτι δείχνουν,

καὶ τότες οἱ χοροὶ χαλοῦν, σκορπᾶν οἱ δουλευτάδες.

Στρώνουν γιὰ στρώματα κλαδιὰ κι ἀποσταμένοι γέρνουν.

Κ᾿ ἐκεῖ ποὺ σβήνουν οἱ φωτιές, ἔρμες ἀνάρια - ἀνάρια,

τὸ νυχτοπούλι τ᾿ ἄγρυπνο γλυκὰ τοὺς νανουρίζει,

ὥσπου νὰ σκάσει ὁ αὐγερινός, ποὺ θὰ ξυπνίσουν πάλι,

πάλι στὸ ἔργο τους νὰ μποῦν, στὸν ζηλεμένο τρύγο.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

«Η ροδιά μου, η μετανάστευση και μια αυτοκτονία»

πηγή:  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=301381243302586&set=a.293340200773357.67309.264580240316020&type=1&theater

  

                           «Η ροδιά μου, η μετανάστευση και μια αυτοκτονία»

Προχθές πήγα να χαιρετήσω τη γιαγιά μου. Ίσως δεν την ξαναδώ ποτέ, φεύγω μετανάστης και η γιαγιά είναι 89 χρονών, οπότε σε ένα χρόνο που υπολογίζω πως θα γυρίσω (στην καλύτερη περίπτωση και οικονομικών επιτρεπόντων) μπορεί να μην με περιμένει.

Είπα στην μητέρα μου ότι θα πέρναγα να την πάρω να φάμε μαζί και αυτή μου απάντησε ότι η γιαγιά θα είναι

κουρασμένη και δεν θα μπορεί. Δεν είχα καταλάβει τι μπορεί να έκανε για να κουραστεί. Φτάνοντας στην εξώπορτα δεν αναγνώρισα το σπίτι.

Είχαν γίνει εκτεταμένες εργασίες συντήρησης γιατί ήταν έτοιμο σχεδόν να πέσει. Το είχε φτιάξει ο παππούς το 1934 – ήταν 16 χρόνια μεγαλύτερος από τη γιαγιά, την είχε πάρει μικρούλα και πάντα την αγαπούσε σαν τα μάτια του και την είχε βασίλισσά του – και το είχε χτίσει δίπλα σε μία ροδιά η οποία απ’ ό,τι λέγεται ήταν εκεί από όταν είχε πάρει το χωράφι ο πατέρας του. Θα ήταν δηλαδή 120-130 χρόνων δέντρο. Η γιαγιά λέει ότι ίσως ήταν πάνω από 150. Αλλά δεν είναι πλέον.

Έκοψαν τη ροδιά μας. Γι αυτό νόμισα ότι κοίταζα το λάθος σπίτι όταν έφτασα μπροστά στην πόρτα, δεν ήταν οι τοίχοι που φαίνονταν καινούργιοι, αλλά η αυλή που έμοιαζε άδεια.

Με έπιασε ένα σφίξιμο στην καρδιά. Στην αρχή ήθελα να πείσω τον εαυτό μου ότι την έβγαλαν προσεκτικά με τις ρίζες της και την πήγαν κάπου παράμερα, και όπου να ‘ναι θα την ξαναφυτέψουν στο ίδιο ακριβώς μέρος, με την λυπημένο γέρικό της σκύψιμο και τα γλυκά της ρόδια – τα καλύτερα που είχα φάει ποτέ. Θυμήθηκα το φιλαράκι μου που αυτοκτόνησε και πώς προσπαθώ πάντα να πείσω τον εαυτό μου πως κάποια μέρα θα τον ξαναπετύχω στο δρόμο – δεν έχω δει τον τάφο άρα δεν έχει πεθάνει, άλλη μια από τις μαλακισμένες του πλάκες. Άλλα μάλλον δεν θα ξαναδώ τον Δημήτρη, και δεν θα ξαναφάω ρόδια από το δέντρο μας.

Την έκοψαν λέει η γιαγιά, ήταν σάπια. «Και η χώρα» μουρμουράω, αλλά δεν ακούει και πολύ καλά. Η κοπέλα μου με κοιτάει στραβά. Ήρθαμε να χαιρετίσουμε τη γιαγιά, όχι να μιλήσουμε για πολιτική.

Λέμε τα ίδια πάντα με τη γιαγιά, για τα ξαδέρφια στο χωριό που το πολεμάνε, για την ξαδέρφη στη Γερμανία που βρήκε επιτέλους δουλειά, για τους Aλβανούς που φεύγουν δυστυχώς από το χωριό γιατί μετά από 20 χρόνια που είναι εκεί δεν έχει πλέον μεροκάματα, για την παιδική μου φίλη που είναι παντρεμένη με τον παιδικό μου φίλο που είναι αλκοολικός σχεδόν από τα παιδικά μας χρόνια. Ποιος ξέρει πώς θα βγουν τα παιδιά τους σε ένα χωριό που κάνεις τάμα για να τη σκαπουλάρεις από την κίρρωση του ήπατος…

Εγώ όλη την ώρα όμως σκέφτομαι τη ροδιά, δεν είναι η ίδια η αυλή μας χωρίς τη ροδιά μας. Φεύγουμε και η γιαγιά βγάζει να μου δώσει χαρτζιλίκι 60 ευρώ. «Ξοδεύτηκα με το σπίτι, δεν έχω άλλα. Για τις βενζίνες παιδί μου». Κοντεύω τα 37, είμαι γιατρός. Τα παίρνω χωρίς να το σκεφτώ. Είναι πολλές οι βενζίνες μέχρι τη Σουηδία γιαγιά, και είσαι η μοναδική ασθενής από την οποία παίρνω φακελάκι – πάνω από 30 χρόνια τώρα, απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου.

Χαιρετάω τη γιαγιά και κλείνω την πόρτα χωρίς να κοιτάξω πίσω, μου αρέσει να σκέφτομαι ότι η ροδιά είναι ακόμα εκεί. Ίσως στο Γκέτεμποργκ πετύχω και τον Δημήτρη πουθενά.

Β.Ν.

Υ.Γ. Εχθές έβλεπα φωτογραφίες από τις πυρκαγιές στα ειδησεογραφικά sites και για πρώτη φορά παραδόξως δεν στεναχωριόμουν. Τελικά, είμαι κατά βάθος Έλληνας και εγώ και με ενδιαφέρει μόνο η πάρτη μου, και αφού δεν υπάρχει πλέον η ροδιά μας μάλλον δεν με νοιάζει που θα καούν όλα τα δέντρα των άλλων. Σε αυτή τη χώρα το μόνο που προβλέπεται πλέον να ευδοκιμεί και να ανθίζει και να θεριεύει είναι ο φασισμός και η βλακεία, που όσο έμειναν κρυφά για δεκαετίες τώρα θα γίνουν ζούγκλα.

pitsirikos.net

antikleidi.wordpress.com

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΓΡΑΦΗ Β

πηγή:http://www.facebook.com/photo.php?fbid=378107968928928&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater

 ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΓΡΑΦΗ Β

Η Γραμμική Β είναι η πρώτη γραφή της ελληνικής γλώσσας, μεταγενέστερη μορφή της Γραμμικής Α, και χρησιμοποιήθηκε στη Μυκηναϊκή Περίοδο, από το 17ο ως τον 13ο αι. π.Χ., κυρίως για την τήρηση λογιστικών αρχείων στα ανάκτορα.

Πολύ πριν την επινόηση του αλφαβήτου, το οποίο βασίζεται σε σημιτικό πρότυπο, η ελληνική γλώσσα γραφόταν με μια γραφή συλλαβική, στην οποία κάθε σύμβολο αντιπροσωπεύει μια προφερόμενη συλλαβή. Aυτό το σύστημα βασίστηκε σε μια παλιότερη γραφή, γνωστή ως γραμμική A, που τη χρησιμοποιούσαν στη μινωική Kρήτη για την απόδοση κάποιας άλλης γλώσσας. H νεότερη μορφή της, που είναι γνωστή ως γραμμική B, ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στην Kνωσό της Kρήτης το 1900 από τον Arthur Evans και σήμερα γνωρίζουμε ότι χρησιμοποιούνταν κατά τον 13ο αιώνα π.X. στα μυκηναϊκά ανάκτορα της Πύλου, των Mυκηνών, της Tίρυνθας και των Θηβών, καθώς επίσης και στα Xανιά της Kρήτης. Ήταν ήδη από καιρό γνωστό ότι μια κάπως παρόμοια γραφή βρισκόταν σε χρήση στην Kύπρο μεταξύ 11ου και 3ου αιώνα π.X. για τη γραπτή απόδοση της τοπικής ελληνικής διαλέκτου. H γραμμική B αποκρυπτογραφήθηκε το 1952 από τον άγγλο αρχιτέκτονα Michael Ventris και αποδείχθηκε ότι αποδίδει μια αρχαϊκή μορφή της ελληνικής.

H γραφή αυτή αποτελείται από ενενήντα περίπου συλλαβογράμματα και συμπληρώνεται από ένα απλό αριθμητικό σύστημα και εκατό περίπου σύμβολα αγαθών, που χρησιμοποιούνται μαζί με αριθμητικά για να δηλώνουν τί είναι αυτό που μετράται. Συχνά είναι εικονιστικά και το νόημά τους είναι προφανές. Mερικά συλλαβογράμματα χρησιμοποιούνται πολύ σπάνια και η σημασία τους δεν έχει ακόμη καθοριστεί με βεβαιότητα. Tα συνηθέστερα έχουν ταυτιστεί με βεβαιότητα, αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η γνώση μας για την αρχαϊκή αυτή μορφή της γλώσσας είναι πολύ ατελής· για αυτό και αμφισβητείται ακόμη η ακριβής φωνητική αξία μερικών συμβόλων. Eπειδή οι φθόγγοι που χρησιμοποιούνται αυτή την περίοδο διαφέρουν από τους φθόγγους της αλφαβητικής περιόδου, είναι αδύνατο να τους αποδώσουμε επακριβώς με το ελληνικό αλφάβητο. Σήμερα επικρατεί διεθνώς η σύμβαση να μεταγράφονται τα σύμβολα με λατινικούς χαρακτήρες. H ίδια αρχή χρησιμοποιείται κατά κανόνα και για τους φωνητικούς τύπους που ανασυγκροτούνται με βάση τα σύμβολα. Tα σύμβολα του γραφικού συστήματος, στην απλή μεταγραφή τους, χωρίζονται με παύλες (π.χ. ti-ri-po-de), ενώ οι τύποι που αποκαθίστανται μπαίνουν ανάμεσα σε δύο πλάγιες καθέτους (π.χ. /tripode/). O αντίστοιχος τύπος της αλφαβητικής ελληνικής δίνεται με το ελληνικό αλφάβητο (π.χ. τρίποδε, δυϊκός του τρίπους). Tο σύμβολο » σημαίνει ότι ο αντίστοιχος κλασικός τύπος δεν αποτελεί ακριβή συνέχεια του μυκηναϊκού.

ΑΠΟ http://www.greek-language.gr/greekLang/index.html

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Άσκηση: η ενοχή σου

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=518112281536110&set=a.197669460247062.59663.193914440622564&type=1&theater

Άσκηση: η ενοχή σου

Αν υποφέρεις από ενοχή, τότε γράψε τι σε κάνει να αισθάνεσαι ένοχος ή να ντρέπεσαι. (Αν νιώθεις ότι σε δεσμεύει το γράψιμο στο χαρτί, τότε μίλα με τον εαυτό σου στον καθρέφτη). Δε χρειάζεται να εξομολογηθείς τίποτε σε κανέναν άλλον, απλά να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.

Ποια είναι τα σκανδαλώδη μυστικά σου; Ποιες είναι α χυδαίες σου πράξεις, οι σκέψεις και οι φαντασιώσεις με τις οποίες το αρνητικό εγώ σου σε τυραννά» και σε χλευάζει;

Τώρα εξέτασε τον κατάλογο σου. Ποια είναι η κρυμμένη πίκρα ή μνησικακία που βρίσκεται κάτω από την ενοχή σου; Με ποιον είσαι θυμωμένος; Ποιον προσπαθείς να εκμεταλλευτείς; Μήπως η ενοχή σου βασίζεται σε μια πεποίθηση που σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν πρέπει να διασκεδάζεις, ότι το σώμα σου δε σου ανήκει, ότι δε σου επιτρέπεται να θυμώνεις ή ότι δεν πρέπει να διεκδικείς τις ανάγκες σου; Αν είναι έτσι, τότε ίσως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσεις αυτές τις πεποιθήσεις σου.

Αν η ενοχή σου οφείλεται στο ότι βλάπτεις τους άλλους - ή βλάπτεις τον εαυτό σου - τότε προσπάθησε να καταλάβεις γιατί συμπεριφέρθηκες έτσι. Ποιες είναι οι αρνητικές σου πεποιθήσεις, οι σκέψεις και οι φόβοι σου; Μήπως ενεργούσες από την ανάγκη του εσώτερου παιδιού σου για αγάπη; Ή ο εσώτερος σου έφηβος χρειάζεται να ελεγχθεί ή να κατανοηθεί; Ποιες είναι οι "ανταμοιβές" του εγώ σου από την τάση που έχεις προς την ενοχή;

Τώρα συγχώρησε τον εαυτό σου. Μην αφήνεις το εγώ σου να σε πείσει ότι τα λάθη σου είναι τόσο μεγάλα και ασυγχώρητα. ("Κανείς δεν έχει κάνει κάτι τόσο απαίσιο όσο εγώ!’’ Ποιον κοροϊδεύεις); Κατάλαβε και συγχώρησε τον εαυτό σου. Απελευθέρωσέ τον από το παρελθόν.  

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ένας αλλιώτικος διάλογος

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=378405852232473&set=a.136809996392061.29371.135792846493776&type=1&theater 

Ένας αλλιώτικος διάλογος

 
Μαρία Ρεζάν: Πάτε καμιά φορά να μιλήσετε στα ευρήματά σας; Eχετε διάλογο μαζί τους;

Μανόλης Ανδρόνικος: Kοιτάξτε... μ’ αυτήν την ερώτησή σας, καταλαβαίνω κυρία Pεζάν, πώς καταφέρνετε και παίρνετε αυτές τις συνεντεύξεις. Πραγματικά, ένα βράδυ ολόκληρο, έχω κάνει διάλογο με τα πρώτα πέντε μικρά κεφαλάκια που βρήκα. Όταν τα βρήκα, έπεσα να κοιμηθώ αλλά ήταν αδύνατον και σηκώθηκα μόνος μου, τα έβαλα μπροστά μου και όλη τη νύχτα μιλούσα μαζί τους

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

ΝΑΥΠΛΙΟ - ΣΥΡΟΣ - ΤΖΙΑ - ΥΔΡΑ

Από παλιό περιοδικό για ταξίδια. 

Ίσως κάποια στοιχεία να έχουν αλλάξει 
π.χ. τηλ/να , στέκια κ.λ.π.

Όμως όπως και νάχει είναι ονειρεμένοι προορισμοί


Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-

Διογένης ο Κυνικός

πηγή: http://visaltis.blogspot.gr/2012/08/blog-post_21.html?spref=fb

Διογένης ο Κυνικός - απομνημονεύματα

-Ο Πλάτων τιμούσε τον Διογένη, που τον ονόμαζε «Σωκράτη μαινόμενο», εκείνος όμως δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τον ιδρυτή της Ακαδημίας και δεν άφηνε ευκαιρία να τον ειρωνεύεται. 

Όταν ο Πλάτων διατύπωσε τον γνωστό ορισμό για τον άνθρωπο: «Ζώον δίπουν άπτερον» (ζώο με δύο πόδια και χωρίς φτερά) ο Διογένης μάδησε ένα πετεινό και τον παρουσίασε στην αγορά λέγοντας «Ιδού ο άνθρωπος του Πλάτωνος» κι αυτός τότε συμπλήρωσε τον ορισμό με το «και πλατώνυχον». 

-Μια μέρα μπήκε στο πλουσιόσπιτο του Πλάτωνα και με τα ξυπόλυτα (και βρώμικα) πόδια του πατούσε στα χαλιά λέγοντας «πατώ τον του Πλάτωνος τύφον (ματαιοδοξία)». 

-Όταν ο Πλάτων τον είδε μια μέρα να γευματίζει μονάχα με ψωμί κι ελιές, δεν κρατήθηκε και τον πείραξε λέγοντας: «Αν είχες πάει στο Διονύσιο, δε θα ‘τρωγες τώρα ελιές». Ο Διογένης όμως δεν του τη χάρισε: «Αν έτρωγες ελιές δε θα χρειαζόταν να πάς στον Διονύσιο» (Σημείωση: Ο Διονύσιος ήταν τύραννος των Συρακουσών ο δε Πλάτων πήγε κοντά του προσπαθώντας να εφαρμόσει στην πράξη τις ιδέες που είχε διατυπώσει στην «Πολιτεία» του). 

-Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής εξετάζει το μάτι μιάς κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέει «Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, πειράξεις την κόρην». 

-Είναι ο Διογένης καλεσμένος σε ένα γεύμα και πηγαίνει στο λουτρό για να πλυνθεί πρίν

φάει. Αλλά το λουτρό είναι πολύ βρώμικο. Δεν παραπονιέται, δεν λέει «είναι βρώμικο το λουτρό», και δεν προσβάλει τον οικοδεσπότη αλλά με αστεϊσμό ερωτεί «Οι εδώ λουόμενοι, που πλένονται κατόπιν;».

-Όταν ο Διογένης ρωτήθηκε που είδε ενάρετους (σύμφωνα με τις αρχές του) άντρες, αποκρίθηκε, «Άντρες πουθενά, στην Σπάρτη όμως, είδα παιδιά». 

-Ο Διογένης καυτηρίαζε τον πόλεμο, με τον δικό του, ιδιότυπο τρόπο: Οι Κορίνθιοι προετοιμάζονταν πυρετωδώς για να πολεμήσουν τον Φίλιππο της Μακεδονίας και για να μη φανεί ότι ο Διογένης μένει άπρακτος, πήρε κι αυτός το πιθάρι του και άρχισε να το τσουλάει πάνω κάτω! 

-Θέλησε κάποτε να πειράξει ένα ευνούχο μοχθηρό τύπο αφού έβλεπε τις πράξεις του και είχε ακούσει γι’ αυτόν. Οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να βάζουν πάνω από την θύρα της οικίας τους ένα θυραίο. Αυτό ήταν ένα σύμβολο ή σήμα ή ρητό που διάλεγαν για την οικία τους. Ο μοχθηρός αυτός άνδρας είχε βάλει άνωθεν της οικίας του το εξής ρητό. «Μηδέν εισίτω κακόν» ( Να μην μπει κανένα κακό). Και ο Διογένης κτύπησε την πόρτα και ρώτησε: «Ο οικοδεσπότης από πού μπαίνει;». 

-Όταν ρωτήθηκε ποιανού ζώου το δάγκωμα είναι το χειρότερο, λέγεται πως απάντησε: «Ανάμεσα στα άγρια, του συκοφάντη, και ανάμεσα στα ήμερα του κόλακα». 

-Μια μέρα, ενώ συζητούσε επί σοβαρού θέματος κι ελάχιστοι τον άκουγαν, άρχισε να σφυρίζει· τότε, καθώς πλήθος μαζεύτηκε αμέσως γύρω του, τους επέπληξε λέγοντας, «Εσείς σπεύδετε με όλη σας τη σοβαρότητα για ν’ ακούσετε ανοησίες, αλλά είστε πολύ αργοί και περιφρονητικοί όταν το θέμα είναι σοβαρό». 

-Όταν κάποιος του είπε, «οι περισσότεροι άνθρωποι γελούν μαζί σου», η απάντησή του ήταν, «πολύ πιθανόν οι γάιδαροι να γελούν μ’ αυτούς· αλλά όπως δεν τους νοιάζει για τα γαϊδούρια, ούτε και μένα με νοιάζει γι’ αυτούς». 

-Ο Μέγας Αλέξανδρος κάποτε θέλησε να πειράξει τον Διογένη και αφού έλεγε ότι ήταν Κύων, του έστειλε ένα πιάτο κόκκαλα. Μετά όταν τον συνάντησε τον Διογένη τον ρώτησε: «Σου άρεσε Κύων το δώρο μου;». Και ο Διογένης του απάντησε «Το έδεσμα ήταν άξιο για κύων, αλλά το δώρο δεν ήταν καθόλου άξιο για βασιλέα». 

-Όταν από τα βάθη της Ασίας ο Αλέξανδρος έστειλε στον τοποτηρητή του Αντίπατρο μήνυμα με κάποιον αγγελιοφόρο, που λεγόταν Αθλίας, ο Διογένης σχολίασε: «Αθλίας παρ΄αθλίου δι΄αθλίου προς άθλιον» (Ο άθλιος στέλνει άθλια επιστολή με τον Άθλιο προς ένα άθλιο). 

-Τον ρώτησε κάποιος τύραννος ποιος είναι ο καλύτερος χαλκός για να χυτευθεί ένα άγαλμά του και ο Διογένης του είπε «ο δι΄ου Αρμόδιος και Αριστογείτων εχυτεύθησαν» (δηλαδή ο χαλκός από τον οποίο γίνανε τα αγάλματα του Αρμόδιου και του Αριστογείτονα – των τυραννοκτόνων). 

-Μια μέρα, παρατήρησε μια τοιχογραφία που εικόνιζε δύο κενταύρους, πανάθλια ζωγραφισμένος και ρώτησε : «Πότερος τούτων Χείρων εστί;», λογοπαικτώντας με το επίθετο χείρων (= χειρότερος) και το όνομα του γνωστού κενταύρου Χείρωνα. 

-Όταν κάποιος είπε στον Διογένη, «Γέρασες, κοίτα να ξεκουραστείς», αυτός απάντησε «Αν έπαιρνα μέρος σε αγώνα δρόμου, στο τέλος, θα έπρεπε να χαλαρώσω αντί να επιταχύνω;». 

-Μια μέρα παρακολουθούσε μουσική παράσταση κιθάρας. Ο κιθαρωδός ήταν κάποιος ηρακλείων διαστάσεων και πολύ αγριωπός, το δε παίξιμό του είχε τα μαύρα του τα χάλια. Όλοι οι ακροατές αποδοκίμαζαν τον «καλλιτέχνη» και μονάχα ο Διογένης τον χειροκροτούσε. Όταν οι άλλοι τον ρώτησαν απορημένοι «γιατί;», εκείνος απάντησε: «Διότι τηλικούτος ών κιθαρωδεί και ου ληστεύει!» (Επειδή, παρά το μέγεθος του, παίζει κιθάρα και δεν ληστεύει). 

-Όταν είδε ένα μουσικό να χορδίζει την άρπα, του είπε, «Δεν ντρέπεσαι να δίνεις στο ξύλο εναρμονισμένους ήχους, τη στιγμή που απέτυχες να εναρμονίσεις την ψυχή με τη ζωή σου;». 

-Στην αγορά της Αθήνας τον έβρισε ένας φαλακρός. Ο Διογένης απάντησε: «Εγώ ου λοιδωρώ αλλά τας τρίχας επαινώ, ότι κρανίου κακού απηλλάγησαν», δηλαδή «Δεν θα σε βρίσω, αλλά θα παινέψω τις τρίχες που εγκατέλειψαν ένα τέτοιο κρανίο». 

-Τον καιρό που ο Διογένης ζούσε στην Κόρινθο, μεσουρανούσε εκεί η περίφημη εταίρα Λαΐς η Κορινθία. Ήταν τόσο όμορφη που κατά τον Προπέρτιο «όλη η Ελλάδα έλιωνε από πόθο μπροστά στην πόρτα της» ενώ ο Αρισταίνετος γράφει πως «τα στήθια της ήταν σαν κυδώνια» και κατά τον Αθήναιο πολλοί ζωγράφοι την είχαν ως πρότυπο. Δεν ήταν όμως μόνο πανέμορφη. Ήταν πολύ μορφωμένη, καλλιεργημένη, και πάμπλουτη. Φυσικά είχε σχέσεις με τους επιφανέστερους και πλουσιώτερους Έλληνες, που συνέρρεαν στην Κόρινθο για να τη γνωρίσουν (με τη βιβλική σημασία του ρήματος). 

Ανάμεσα στους «πελάτες» της ήταν και ο μαθητής του Σωκράτη Αρίστιππος, ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής. Ο Αρίστιππος ήταν άνθρωπος ρεαλιστής και όταν κάποιοι του είπαν πως η Λαϊς δεν τον αγαπάει, αυτός απάντησε «Και τα ψάρια και το κρασί δε μ΄αγαπάνε αλλά εγώ τα απολαμβάνω». Ο Διογένης στην αρχή δεν έδινε καμιά σημασία στη Λαϊδα και όταν κάποιος φίλος του τον ρώτησε γιατί δεν την επισκέπτεται, αυτός απάντησε «ουκ ωνέομαι εγώ δεκακισχιλίων μίαν μεταμέλειαν», δηλαδή δεν αγοράζω με δέκα χιλιάδες δραχμές κάτι για το οποίο θα μετανοιώσω. Η Λαΐς, μαθαίνοντας το περιστατικό, πειράχτηκε και αποφάσισε να τιμωρήσει τον φιλόσοφο που καταφρονούσε τη γοητεία της.

Κατάφερε να τον πλησιάσει και του υποσχέθηκε μιαν ερωτική νύχτα μαζί της, δωρεάν. Ο Διογένης, τι είχε να χάσει, συμφώνησε. Η Λαΐς όμως τον υποδέχτηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και στη θέση της βρισκόταν μια κακάσχημη υπηρέτριά της, από την οποία τελικά ο φιλόσοφος δέχτηκε τις θωπείες που του υποσχέθηκε η Λαΐς. Το άλλο πρωί διαπίστωσε το πάθημά του, το οποίο η εταίρα φρόντισε να το μάθει όλη η Κόρινθος. Ο Διογένης όμως απτόητος της ανταπέδωσε τα ίσα, λέγοντας «Λυχνίας σβεσθείσης πάσα γυνή Λαΐς» (δηλαδή, στο σκοτάδι όλες οι γυναίκες είναι ίδιες). 

Κέντρο Πληροφόρησης ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, 

αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Ελία Καζάν

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=466301716737874&set=a.353804127987634.87247.108511895850193&type=1&theater

 

Ηλίας Καζαντζόγλου

Ο Ελία Καζάν (7 Σεπτεμβρίου 1909, Καισάρεια- 28 Σεπτεμβρίου 2003, Νέα Υόρκη) ήταν ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Το κανονικό του όνομα ήταν Ηλίας Καζαντζόγλου. Ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τον Μάρλον Μπράντο και τον Γουόρεν Μπίτι. Συνέβαλε στην καθιέρωση της προσέγγισης του ηθοποιού με βάση τη μέθοδο, που είχε αναπτύξει ο Κωνσταντίν Στανισλάβσκι.

Να σημειωθεί ότι οδήγησε 21 ηθοποιούς στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο Group Theatre όπου παρέμεινε στη περίοδο 1932-1939. Το 1942 μεταπήδησε στη σκηνοθεσία παρουσιάζοντας τη πρώτη του παράσταση "Με τα δόντια" του Γουάιλντερ. Έκτοτε άρχισε ν΄ ανεβάζει με αυξανόμενη επιτυχία έργα διάσημων αμερικανών συγγραφέων. 

Εν τω μεταξύ το 1945 άρχισε να «γυρίζει» κινηματογραφικές ταινίες όπου και έγινε διάσημος στο Broadway, σκηνοθετώντας, ανάμεσα σε άλλα, τα έργα «Ένα δένδρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» (1945), «Το μεγάλο κατηγορώ» (1946), «Συμφωνία Κυρίων» (1947), «Λεωφορείον ο πόθος» (1951), «Βίβα Ζαπάτα» (1952), «Το λιμάνι της αγωνίας» (1954), «Ένα πρόσωπο στο πλήθος» (1957), «Άγριο ποτάμι» (1960), «ο Θάνατος του Εμποράκου», «Ανατολικά της Εδέμ»,το «Αμέρικα - Αμέρικα» και «Λυσσασμένη Γάτα». Τιμήθηκε με δύο βραβεία Όσκαρ σκηνοθεσίας για τα έργα Συμφωνία Κυρίων και Το Λιμάνι της Αγωνίας, ενώ ήταν τρεις φορές υποψήφιος για τα έργα Λεωφορείο ο πόθος, Ανατολικά της Εδέμ και America, America, αντίστοιχα. Το 1999 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του.

Ο Ηλίας Καζάν μαζί με τον Λη Στράνσμπεργκ ίδρυσαν τη περίφημη δραματική Σχολή Actor's Studio.

Η μαύρη σελίδα στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του το 1952 με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κατά την οποία κατέδωσε συναδέλφους του ως κομμουνιστές (βλ. Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ).

Φιλμογραφία

Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλυν/Χαμένα νιάτα (A tree grows in Brooklyn, 1945)

θάλασσα από γρασίδι/Η παραστρατημένη μητέρα (The Sea of Grass, 1947)

Το μεγάλο κατηγορώ (Boomerang!, 1947)

Συμφωνία Κυρίων (Gentleman's Agreement, 1947)

Πίνκι, η μιγάς (Pinky, 1949)

Πανικός στους δρόμους (Panic in the streets, 1950)

Λεωφορείον ο Πόθος (A streetcar named desire, 1951)

Βίβα Ζαπάτα (Viva Zapata!, 1952)

Δραπέτες του τρόμου (Man on a tightrope, 1953)

Το λιμάνι της αγωνίας (On the waterfront, 1954)

Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden, 1955)

Η φωνή του πόθου (Baby Doll, 1956)

Μια μορφή μέσα στο πλήθος (A face in the crowd, 1957)

Λάσπη στ' αστέρια (Wild river, 1960)

Πυρετός στο αίμα (Splendor in the grass, 1961)

America, America (1963)

Ο συμβιβασμός (The arrangement, 1969)

Οι επισκέπτες (The visitors, 1972)

Ο τελευταίος μεγιστάνας (The last tycoon, 1976)

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CE%BD

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Muffins με μελιτζάνα και φέτα

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=299196003521110&set=a.289339944506716.65973.264580240316020&type=1&theater

Muffins με μελιτζάνα και φέτα

Μuffins με μελιτζάνες, βασιλικό και φέτα είναι μια νόστιμη και διαφορετική συνταγή από τις συνηθισμένες.

130 γραμμάρια αλεύρι

30 γραμμάρια παρμεζάνα

1/2 φακελάκι μαγιά

1 αυγό

100 ml γάλα

40 ml ελαιόλαδο

1 μικρή μελιτζάνα

100 γραμμάρια φέτα

Βασιλικός

Αλάτι,πιπέρι

Πλύντε και κόψτε μελιτζάνα σε τετράγωνα κομμάτια και τα τηγανίζουμε σε ένα τηγάνι με λίγο ελαιόλαδο.

Σε ένα μπολ τοποθετήστε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και το τριμμένο τυρί τη παρμεζάνα.

Προσθέστε τη κομμένη σε κύβους μελιτζάνα, τη φέτα και το βασιλικό και ανακατεύουμε.

Αναμίξτε και τα υγρά συστατικά (το αυγό με το γάλα, λάδι) μαζί με το αλάτι και το πιπέρι μαζί με τις μελιτζάνες και ανακατέψτε καλά.

Ρίξτε το μίγμα στις φόρμες τους 2 με 3 κουταλιές για να συμπληρώσουν το 2/3 του ύψους τους.

Ψήστε τα muffins σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 15 λεπτά. Αφήστε τα να κρυώσουν πριν τα αφαιρέσετε από τις φόρμες τους.

melitzolithos.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω