Τελετή Συγχώρεσης

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

Τελετή Συγχώρεσης των Ινδιάνων Ναβάχο

Μία τελετή των Ινδιάνων Ναβάχο η οποία μας προστατεύει από τον εθισμό στα τραύματα. Οι Ναβάχο, ενώ αναγνωρίζουν την ανάγκη των ανθρώπων να εξομολογούνται σε άλλους τα τραύματά τους, κατανόησαν πως αυτή η συμπεριφορά τα ενίσχυε, ειδικά όταν η εξομολόγηση γινόταν κατ' επανάληψη. Γι' αυτό, αν ένα άτομο ήθελε να μοιραστεί ένα τραύμα ή συναισθηματικό πόνο, η φυλή συγκεντρωνόταν και το άκουγε. Το άτομο μπορούσε να μιλήσει τρεις φορές, ενώ όλοι άκουγαν με κατανόηση. Την τέταρτη φορά, όμως, όταν το άτομο έμπαινε στην μέση του κύκλου, όλοι γύριζαν τις πλάτες τους. «Αρκετά! Σε ακούσαμε να εκφράζεις το πρόβλημά σου τρεις φορές. Είναι ώρα να το απελευθερώσεις. Δεν θα σε ξανακούσουμε», έλεγαν. Η τελετή αυτή υποστήριζε έντονα την απελευθέρωση του παρελθόντος πόνου.
Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν στηρίζαμε τους φίλους μας με τον ίδιο τρόπο; Τι θα γινόταν αν, αφού είχαν παραπονεθεί ως θύματα για το τραύμα τους τρεις φορές, τους λέγαμε, «Άκουσα αρκετά γι' αυτό το θέμα. Είναι ώρα να το αφήσεις να φύγει. Δεν θα ενδυναμώσω τα τραύματά σου άλλο, επιτρέποντάς σου να μου μιλάς γι' αυτά. Σ' αγαπώ πολύ για κάτι τέτοιο».
Σίγουρα οι περισσότεροι θα μας αποκαλούσαν προδότες. Δεν θα έβλεπαν την πράξη μας σαν πράξη αγάπης και ειλικρινούς στήριξης αλλά σαν προδοσία - ίσως, μάλιστα, να στρέφονταν εναντίον μας.
Αληθινή Φιλία
Αν πρόκειται να στηρίξουμε πραγματικά ο ένας τον άλλον σιο ταξίδι της πνευματικής εξέλιξης, πιστεύω πως δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ρισκάρουμε, να θέσουμε όρια σε αυτούς που αγαπάμε και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τους βοηθήσουμε να προχωρήσουν πέρα από τον εθισμό στα τραύματά τους. Με μια τέτοια πράξη θα εκπληρώσουμε τη συλλογική αποστολή μας να μεταμορφώσουμε το αρχέτυπο του θύματος και να θυμηθούμε ποιοι είμαστε πραγματικά.

Πασχάλης Τερζής Δεδομένο

Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης Τερζής

Ήμουνα η λύση
η εύκολη η λύση
σκέψου απλά ποιος ήταν δίπλα σου εκεί
όλα για τους άλλους
πάντα για τους άλλους
βαρέθηκα να λένε... τι ψυχή!

Μ' είχες πάντα δεδομένο
τι άλλο πια να περιμένω
άλλαξα γραμμή και τρένο
και προορισμό
Μ' είχες πάντα δεδομένο
της καρδιάς σου απωθημένο
αφού θες πλάι σου να μένω
από εγωισμό

Όλα για τους άλλους
πάντα για τους άλλους
βαρέθηκα να λένε... τι ψυχή!

Τέτοια ευκολία
σ' όποια δυσκολία
τ' όνομά μου λες με το παραμικρό
Όλα ήταν για σένα
μια ζωή για σένα
κουράστηκα... δε θέλω... δεν μπορώ

Η ΚΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.

  http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2012/11/blog-post.html

Η ΚΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΑΤΡΟΦΗ 

Η Κρήτη έχει μια από τις αρχαιότερες και πιο εύγευστες γαστριμαργικές παραδόσεις στον κόσμο, μια παράδοση γεύσεων, αρωμάτων, υλικών και τεχνοτροπιών που ξεκινά από τα προϊστορικά χρόνια και φθάνει μέχρι σήμερα.

Στη διεθνή επιστημονική κοινότητα γίνεται όλο και περισσότερη συζήτηση στην αναζήτηση της ιδανικής δίαιτας για την προαγωγή της υγείας. Η Κρητική διατροφή αποτελεί τα τελευταία χρόνια αντικείμενο μελέτης, αφού η πλειοψηφία των ερευνών αναδεικνύουν την κρητική κουζίνα ως το πιο χαρακτηριστικό και ποιοτικά υψηλό παράδειγμα μεσογειακής διατροφής. Διαπιστώθηκε ότι οι κάτοικοι της Κρήτης έχουν τους χαμηλότερους δείκτες θνησιμότητας και τα πιο μικρά αναλογικά και σε παγκόσμια κλίμακα ποσοστά θνητότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνους.
Ποιο είναι όμως το μυστικό της κρητικής διατροφής; Η απάντηση είναι ότι οι Κρητικοί τρέφονται με τα προϊόντα που παράγει η γη τους, δηλαδή τρώνε άφθονα κηπευτικά, χόρτα και λαχανικά, όσπρια και φρούτα, αρωματίζουν το φαγητό τους με βότανα και φυτά από τα βουνά του νησιού, όπως θυμάρι και βασιλικό, ενώ σχεδόν πάντα συνοδεύουν το φαγητό με κρασί από τα τοπικά αμπέλια και εξαιρετικά νόστιμο ψωμί, που παραδοσιακά είναι ζυμωτό.
Άλλο χαρακτηριστικό του κρητικού τραπεζιού είναι η ποικιλία των πιάτων, όπου κανένα δεν μονοπωλεί τη γεύση αλλά όλα μαζί συνθέτουν ένα εύγευστο σύνολο.

Το σημαντικότερο όμως διατροφικό στοιχείο είναι το λάδι, το οποίο για τους Κρητικούς όπως και για όλους τους λαούς της Μεσογείου, αποτελεί τη βασική πηγή λίπους.
Το λάδι αποτελεί τη βάση της κρητικής και ελληνικής διατροφής, και χρησιμοποιείται στα περισσότερα πιάτα εκτοπίζοντας το βούτυρο ή άλλα είδη λαδιού που χρησιμοποιούνται σε άλλες περιοχές του κόσμου. Η θρεπτική αξία του λαδιού είναι τεράστια καθώς αποτελεί το πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό της φύσης, προστατεύοντας δηλαδή τον οργανισμό από την οξείδωση και την ανάπτυξη των ελεύθερων ριζών που προκαλούν σοβαρές παθήσεις.
Η Κρήτη με το μεσογειακό της κλίμα και τη καλή σύσταση του εδάφους της επιτρέπει στο ελαιόδενδρο όχι μόνο να ευδοκιμεί παντού, τόσο σε πεδινές όσο και σε ορεινές περιοχές, αλλά και να αποδίδει στο λάδι την καλύτερη δυνατή ποιότητά του, με χαμηλή οξύτητα και υπέροχο άρωμα. Το γεγονός ότι οι Κρητικοί ζουν περισσότερο και έχουν τους χαμηλότερους δείκτες στην εμφάνιση ασθενειών φαίνεται να συνδέεται άμεσα με το ότι είναι οι μεγαλύτεροι καταναλωτές λαδιού παγκοσμίως.
Είναι σίγουρο είναι ότι η άριστη υγεία και μακροζωία των Κρητικών οφείλεται στην παραδοσιακή διατροφή τους. Μια διατροφή στην οποία αξίζει να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας και να την ακολουθήσουμε.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Η ιστορία της κρητικής διατροφής και της κρητικής κουζίνας χάνεται στα βάθη του χρόνου. Αποτελεί τη συνέχεια μιας παράδοσης που ξεκινά από τη μινωική εποχή και φτάνει ως τις μέρες μας. Από τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών φαίνεται πως και οι αρχαίοι Κρήτες, οι Μινωίτες, κατανάλωναν πριν από 4000 χρόνια τα ίδια σχεδόν προϊόντα που καταναλώνει και ο σημερινός κρητικός. Στα ανάκτορα της μινωικής εποχής βρέθηκαν τα μεγάλα πιθάρια για το λάδι της ελιάς, τους δημητριακούς καρπούς, τα όσπρια και το μέλι. Και στις διάφορες εικονογραφικές μαρτυρίες βλέπουμε τον απίθανο κόσμο των κρητικών φυτών και βοτάνων.
Καθώς περνούσαν οι αιώνες η κρητική κουζίνα συγκέντρωνε την γνώση και την εμπειρία που μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά, έτσι που ο Αθηναίος, Έλληνας συγγραφέας των ρωμαϊκών χρόνων, να μας πληροφορεί για δύο εξαιρετικά περίπλοκα και γευστικά γλυκά που παρασκευάζονται στην αρχαία Κρήτη με πετιμέζι και μέλι, με ξηρούς καρπούς, σησάμι και σπόρια παπαρούνας.
Στα βυζαντινά χρόνια οι Κρητικοί διατηρούν τις συνήθειες τους και η κουζίνα των αστικών οικογενειών αρέσκεται σε πολύπλοκα εδέσματα, τα οποία πρόσφεραν εξαιρετική γεύση. Ο αγροτικός πληθυσμός εξακολουθεί να στηρίζει την επιβίωση του στη φύση: στα χόρτα, στους καρπούς, στα όσπρια, στην ελιά και το λάδι. Όλα αυτά όμως, τα πλούτιζε με τη δύναμη της γόνιμης φαντασίας. Μπορούσε να μαγειρέψει τα προϊόντα του με πολλούς τρόπους και να τα κάνει γευστικά και νόστιμα.
Αυτή η συνήθεια τον βοήθησε πολύ να επιβιώσει κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, όταν το νησί κατακτήθηκε διαδοχικά από τους Άραβες (824-961), τους Ενετούς (1204-1669) και τους Τούρκους(1669-1898). Οι κατακτητές άλλαζαν αλλά δεν άλλαζε η ψυχή, η θρησκεία, η γλώσσα και... η κουζίνα του Κρητικού!
Αυτή η συνέχεια δημιούργησε μια παράδοση που αποδεικνύεται σήμερα πολύτιμη μια και η διεθνής επιστημονική κοινότητα κάνει λόγο όχι μόνο για την κρητική κουζίνα αλλά και για το "θαύμα της κρητικής διατροφής"!

ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ
Επί αιώνες πολλούς η ιστορία της ελιάς και του λαδιού είναι συνδεδεμένη με την μακραίωνη ιστορία της Κρήτης που χιλιάδες χρόνια πριν θεμελίωσε τον Δυτικό πολιτισμό και οριοθετούσε την Ευρωπαϊκή ιστορία.
Έχει αναφερθεί ότι η ελιά καλλιεργήθηκε στην Κρήτη γύρω στα 3000 π.χ. Στην αρχαία Ελλάδα ο Διοσκουρίδης και ο Διοκλής ύμνησαν τις ιαματικές της ιδιότητες, ο Αναξαγόρας και ο Εμπεδοκλής ερεύνησαν την ιστορική της διαδρομή. Ο Αριστοτέλης ανήγαγε την ελαιοκομία σε επιστήμη ενώ ο Σόλωνας θέσπισε τον πρώτο νόμο για την προστασία του ελαιόδεντρου σε νομοθετήματα που απαγόρευαν να κόβονται πάνω από δύο δέντρα ελιάς σε κάθε λιόφυτο κάθε χρόνο.
Αυτό λοιπόν το ιερό δέντρο, σύμβολο της γνώσης, σοφίας, αφθονίας, ειρήνης, υγείας, δύναμης και ομορφιάς που λατρεύεται επί χιλιάδες χρόνια προτείνουν και προβάλλουν οι σημερινές έγκυρες επιστημονικές έρευνες σαν κυρίαρχο συντελεστή της υγείας και της μακροβιότητας του ανθρώπου. Πολλοί επιστήμονες στα συνέδρια τους ανά τον κόσμο είναι καθοριστικοί και σαφείς. Κυρίαρχο στοιχείο αυτής της υγιεινής διατροφής είναι το ελαιόλαδο, το ελιξίριο αυτό της καλής υγείας, της σωματικής ευρωστίας, της μακροβιότητας Ο χρυσός αυτός καρπός της Κρήτης είναι ο κυριότερος συντελεστής και προστάτης της επί αιώνες πολλούς σιδερένιας υγείας και μακροβιότητας των Κρητικών, αφού σύμφωνα με έρευνες τα κρούσματα καρδιοπαθειών αλλά και καρκίνου στην Κρήτη είναι λιγότερα σε σχέση με άλλες περιοχές και αυτό οφείλεται στην τακτική κατανάλωση ελαιολάδου.

Το ελαιόλαδο έχει αποδειχθεί ότι βοηθά:
- στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων, στην μείωση της κακής χοληστερίνης ενώ διατηρεί σταθερά τα επίπεδα της καλής χοληστερίνης ή τα ανεβάζει
- στο σωστό μεταβολισμό του ανθρώπινου οργανισμού και στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και των οστών των παιδιών. Αποτελεί επίσης πηγή βιταμίνης Ε για μικρούς και μεγάλους η οποία σε συνδυασμό και με τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα που περιέχει βοηθά στην επιβράδυνση του γήρατος.
- στην απορρόφηση των βιταμινών από τον οργανισμό χάρη στις πολυφαινόλες που περιέχει.
- στην πρόληψη της σκλήρυνσης των αρτηριών
- στην διευκόλυνση της λειτουργίας του συκωτιού και στην ανάσχεση της δημιουργίας πέτρας στη χολή.
- στη διαιτητική αγωγή του διαβήτη.
- στην ενίσχυση του οργανισμού έναντι του καρκίνου.
Πολλοί πιστεύουν ότι το ελαιόλαδο είναι περισσότερο παχυντικό σε σχέση με τα σπορέλαια. Όμως είναι αποδεδειγμένο ότι όλα τα λάδια έχουν την ίδια θερμιδική αξία δηλαδή 9KCAL/gr. Επίσης πρέπει να τονίσουμε ότι σε αντίθεση με το παρθένο ελαιόλαδο τα σπορέλαια παράγονται με χημικά μέσα.
Αυτή η διατροφική και θεραπευτική του αξία ήταν γνωστή στην Ελλάδα πριν από 6.000 χρόνια Το αρχαιότερο ελαιοτριβείο βρέθηκε στο οροπέδιο των Μεθάνων από τον Δέφνερ το 4.000 π.χ. Οι χρήσεις του εκτός από την διατροφή ήταν πολλές:
- Αφού το αρωμάτιζαν με βότανα ( κορίανδρο, κρόκο, κάρδαμο, σχοίνο, κύμινο, μάραθο κλπ) το συσκεύαζαν σε ειδικούς αμφορείς μερικών gr έως 12 lit και το εξήγαγαν σε όλες τις χώρες της Μεσογείου.
- Το έδιναν ως έπαθλο σε ποσότητες έως και 5.000 lit στους νικητές των αγώνων σε ειδικούς αμφορείς που απεικόνιζαν το αγώνισμα του νικητή.
- Έκαναν επάλειψη στο σώμα τους οι αθλητές για να γίνονται ελαστικοί οι μύες.
- Στον Ιπποκράτειο ιατρικό κώδικα συναντώνται παραπάνω από 60 φαρμακευτικές χρήσεις του ελαιολάδου.
- Το χρησιμοποιούσαν ως μέσο καλλωπισμού σκέτο ή αρωματισμένο και ως φωτιστικό μέσο σε λυχνάρια φωτίζοντας σπίτια, ναούς και δημόσια οικοδομήματα.

Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Η μαγειρική τέχνη στην Κρήτη κινείται με απλούς τρόπους και μέσα:

* Οι συνδυασμοί είναι λιτοί και ευρηματικοί.
* Τα προϊόντα που χρησιμοποιούνται είναι πάντα εδώδιμα και εποχιακά.
* Στόχος η μέγιστη αξιοποίηση τους και η γευστική ανάδειξη της ατομικότητας τους.
* Το ελαιόλαδο είναι η μία και μοναδική λιπαρή ουσία που χρησιμοποιείται από τα Μινωικά χρόνια έως σήμερα. Η ελιά υπήρχε στην Κρήτη από το 3.000π.χ.
* Τα άγρια χόρτα τρώγονται συνήθως ωμά ή βραστά.
* Τα όσπρια καταναλώνονται συνήθως κατά τη διάρκεια των μεγάλων νηστειών.
* Το κρέας προέρχεται συνήθως από κατσίκια, πουλερικά και κατά τη διάρκεια του χειμώνα από χοιρινά.
* Τα κατσίκια ακόμα και σήμερα είναι ελεύθερης βοσκής.
* Τα ψάρια, τα μαλακόδερμα κλπ. θεωρούνται θαυμάσια εδέσματα.
* Τα μπαχαρικά δηλώνουν πάντα διακριτικά την παρουσία τους.
* Τα ψωμιά που χρησιμοποιούνται στο καθημερινό φαγητό περιέχουν τουλάχιστον 2 ειδών αλεύρι: σταρένιο και κρίθινο.
* Κύριες γλυκαντικές ουσίες ήταν και είναι το πετιμέζι και το θυμαρίσιο μέλι.
* Τα γαλακτοκομικά προϊόντα στην Κρητική διατροφή σαφώς και κατέχουν σημαντικότερη θέση και από το κρέας και από το ψάρι.
* Σε καμία άλλη κουζίνα του κόσμου τα σαλιγκάρια δεν κατέχουν τη θέση που κατέχουν στην κρητική.
* Τα αρωματικά βότανα αξιοποιούνται κυρίως σε διάφορα αφεψήματα και λιγότερο ως αρωματικές ουσίες σε μαγειρικές κατασκευές.

Πηγή: www.kritikos.eu

Καρλ Λάρσον - Πρωινό κατω από το δέντρο..

Bigbook.gr

 

 

Ο Καρλ Λάρσον (28 Μαΐου, 1853 – 22 Ιανουαρίου 1919) ήταν σημαντικός Σουηδός ζωγράφος διάσημος για το χαρακτηριστικό του στυλ και θεματολογία.

Ο Καρλ Λάρσον γεννήθηκε το 1853 στην Γκάμλα Σταν, την παλιά πόλη της Στοκχόλμης. Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς η οικογένειά του ήταν φτωχή και οι σχέσεις του με τον πατέρα του όχι και τόσο καλές, ευτυχώς όμως στα 13 του πρόσεξε το ταλέντο του ο δάσκαλός του και τον πρότεινε για σπουδές στην Ακαδημία Τεχνών της Στοκχόλμης. Εκεί ο Λάρσον εντυπωσίασε με την τέχνη του, όμως δεν αρκέστηκε στις σπουδές του εκεί και το 1877 έφυγε για το Παρίσι που ήταν το σημαντικότερο κέντρο των τεχνών στη Δύση. Την εποχή αυτή ανακάλυψε τις υδατογραφίες και αφοσιώθηκε πια πλήρως σε αυτές, παραμερίζοντας τα λάδια και αναπτύσσοντας το γνωστό χαρακτηριστικό του στυλ. Εκεί γνώρισε το 1879 την επίσης Σκανδιναβή Καρίν Μπεργκό την οποία παντρεύτηκε το 1883. Στο μεταξύ η φήμη του μεγάλωνε και μεταξύ άλλων κατάφερε να γίνει περιζήτητος σαν εικονογράφος βιβλίων.

Το 1888 η οικογένεια Λάρσον απέκτησε από τον πεθερό του ζωγράφου ένα σπίτι στο χωριό Σάντμπορν βόρεια της Στοκχόλμης και μετακόμισε εκεί. Απέκτησαν 8 παιδιά και εκεί ο ζωγράφος αφιερώθηκε στην εικονογράφηση καθημερινών σκηνών με πρωταγωνιστές την οικογένειά του, το σπίτι του και το χωριό. Ο Λάρσον έγινε διάσημος σαν ο κατεξοχήν ζωγράφος που αποτύπωνε την οικογενειακή ευτυχία μέσα στα έργα του και έκανε διάσημο το σπίτι στο οποίο ζούσε το οποίο υπάρχει ακόμα και λειτουργεί σαν μουσείο. Οι υδατογραφίες του έγιναν πασίγνωστες και μέσα από τα βιβλία τα οποία κυκλοφόρησε με αναπαραγωγές των έργων του και θέματα φυσικά γύρω από τη ζωή της οικογένειάς του.
Φωτ: Πρωινό κατω από το δέντρο..

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%BB_%CE%9B%CE%AC%CF%81%CF%83%CE%BF%CE%BD

Πάμπλο Νερούντα / Είκοσι ερωτικά ποιήματα

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Για την καρδιά μου αρκεί..
Για την καρδιά μου αρκεί το στήθος σου,
για την ελευθερία σου αρκούν τα φτερά μου.
Απ’το δικό μου στόμα φτάνουν ως τον ουρανό
όσα εκοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα.
Μέσα σου στέκει το ξεγέλασμα της κάθε ημέρας.
Έρχεσαι σαν τη δροσιά πάνω στα στόματα των λουλουδιών
Στέλνει στα καταχθόνια τους ορίζοντες η απουσία σου.
Στους αιώνες των αιώνων αλαργεύοντας
σαν της θαλάσσης τα κύματα

Και είπα τότε πως ετραγούδαγες στον άνεμο
ωσάν τα πεύκα και ωσάν τα κατάρτια των πλοίων
Σαν πεύκο είσαι εσύ και σαν κατάρτι πανύψηλη και αμίλητη.
Και ξαφνικά μελαγχολείς, σαν επιβάτης σε μπάρκο.
Φιλόξενη, ανοιχτόκαρδη σα δρόμος παλιός.
Σε κατοικούν φωνές και αντίλαλοι της νοσταλγίας.
Ξυπνάω εγώ και τότε, κάπου-κάπου, αποδημούνε
τα πουλιά που εκοιμούνταν στην ψυχή σου μέσα.

~Πάμπλο Νερούντα / Είκοσι ερωτικά ποιήματα 

και ένα τραγούδι χωρίς καμιά ελπίδα
ζωγρ.irina v.karkabi

Τενοντίτιδα

Τενοντίτιδα: Όταν ο πόνος περιορίζει την κίνησή μας

Τι είναι η τενοντίτιδα;

Οι τένοντες είναι μια δέσμη ιστών που συνδέουν τους μυς με τα κόκαλα. Όπου υπάρχουν μύες στο σώμα, υπάρχουν και τένοντες. Η τενοντίτιδα είναι η φλεγμονή του τένοντα και διακρίνεται σε χρόνια και οξεία.

Πως προκαλείται;

Η μυική υπερλειτουργία είναι η κύρια αιτία της τενοντίτιδας. Οταν ο μυς δουλεύει παραπάνω από τις δυνατότητές του, ο τένοντας κουράζεται και προκαλείται φλεγμονή. Ωστόσο η τενοντίτιδα μπορεί να αποτελεί και το πρώτο σύμπτωμα κάποιας δυσλειτουργίας των νεύρων και των μυών.

Συμπτώματα

1. Πόνος στην περιοχή του τένοντα, που μερικές φορές μπορεί να είναι και αντανακλαστικός, ενδέχεται δηλαδή να υπάρχει τενοντίτιδα στον αγκώνα αλλά να πονάει ο καρπός.

2. Περιορισμός των κινήσεων λόγω του πόνου, ο οποίος μπορεί να προκαλέσει ακόμα και αγκύλωση σε κάποιες αρθρώσεις.

Επιβαρυντικοί παράγοντες

1. Η καταπόνηση των μυών λόγω εργασίας.

2. Η έλλειψη άσκησης.

3. Η λάθος άσκηση.

4. Το υπερβολικό στρες (όταν οι μύες βρίσκονται σε διαρκή σύσπαση και δεν προλαβαίνουν να ξεκουραστούν).

Αντιμετώπιση

Ανάλογα με την περίπτωση, η τενοντίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική θεραπεία καθώς επίσης και με φυσικοθεραπεία. Συχνά συνιστώνται τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης για να υποχωρήσει γρήγορα η φλεγμονή και να αποφευχθεί ο κίνδυνος αγκύλωσης. Στις χρόνιες τενοντίτιδες είναι απαραίτητη από την αρχή η έγχυση κορτιζόνης, ακόμα κι αν η κινητικότητα δεν έχει περιοριστεί.

Πρόληψη

Η άσκηση και οι διατάσεις των μυών συντελούν στην πρόληψη της τενοντίτιδας. Ιδιαίτερα σε όσους κάνουν χειρωνακτική εργασία, συνιστάται διάταση των μυών ανά μία ώρα.

kathimerini.gr/woman

Ψευδαισθήσεις

Ψευδαισθήσεις

Το ίδιο εκείνο βράδυ ο Σιμόντα μου είπε: «Είμαστε όλοι ελεύθεροι να κάνουμε αυτό που θέλουμε. Δεν είναι απλή, σαφής και κρυστάλλινη αυτή η αρχή; Δεν αποτελεί τον πιο υπέροχο τρόπο για να διοικείται ο κόσμος;»

«Σχεδόν. Ξέχασες κάτι σημαντικό», παρατήρησα.

«Ναι;»

«Είμαστε όλοι ελεύθεροι να κάνουμε αυτό που θέλουμε, εφόσον δεν κάνουμε κακό στους άλλους», διόρθωσα. «Ξέρω πως το είχες στο μυαλό σου κι αυτό, ωστόσο πρέπει να ολοκληρώνεις τις σκέψεις σου».

Ακούστηκε κάτι σα σύρσιμο ποδιών μέσα στο σκοτάδι και γύρισα και τον κοίταξα. «Το άκουσες αυτό;»

«Ναι. Μου φάνηκε πως άκουσα βήματα, σα να 'ρχεται κάποιος...» Σηκώθηκε και προχώρησε μερικά βήματα. Ξαφνικά γέλασε, λέγοντας ένα όνομα που δεν άκουσα. . «Εντάξει», τον άκουσα να λέει μετά. «Όχι, θα χαρούμε να καθίσετε λίγο μαζί μας... ειλικρινά είσαστε ευπρόσδεχτος».

Η προφορά του άγνωστου νυκτερινού επισκέπτη ήταν βαριά. Δε θα πρέπει να ήταν Ρώσος, ούτε Τσέχος, μάλλον Τρανσυλβανός. «Ευχαριστώ, δε θα 'θελα να σας ενοχλήσω,..»

Ο Σιμόντα τον οδήγησε προς το μέρος που καθόμαστε, κοντά στη φωτιά. Δεν ήταν από τους τύπους που συναντά κανείς συχνά τη νύχτα στο Μίντλουεστ. Μικρόσωμος, ξερακιανός, με όψη λύκου, σου προκαλούσε φόβο. Φορούσε βραδινά ρούχα κι από πάνω είχε ριγμένη μια μαύρη κάπα γαρνιρισμένη με κόκκινο σατέν. Έδειξε αμηχανία όταν πλησίασε στο φως.

«Περνούσα τυχαία», είπε. «Αυτό το χωράφι είναι ο συντομότερος δρόμος για το σπίτι μου...»

«Ναι;» Ο Σιμόντα δε φαινόταν να τον πιστεύει γιατί έκανε ότι μπορούσε για να συγκρατήσει το γέλιο του. Εγώ προσπαθούσα ακόμα να καταλάβω.

«Καθίστε», είπα. «Μπορούμε να σας βοηθήσουμε σε τίποτα;» Στην πραγματικότητα δεν ένιωθα ιδιαίτερη επιθυμία να τον βοηθήσω, αλλά φαινόταν πολύ συνεσταλμένος κι ήθελα να τον κάνω να νιώσει άνετα».

Με κοίταξε μ' ένα χαμόγελο γεμάτο απελπισία που μ' έκανε να παγώσω. «Ναι μπορείτε να με βοηθήσετε. Αυτό που θέλω το χρειάζομαι πάρα πολύ, διαφορετικά δε θα το ζητούσα. Μπορώ να σας πιω το αίμα; Λίγο; Είναι η τροφή μου- έχω ανάγκη από ανθρώπινο αίμα...»

Πετάχτηκα αμέσως όρθιος. Αναρωτήθηκα για μια στιγμή μήπως δεν κατάλαβα καλά, μήπως άλλο ήθελε να μου πει με την άσχημη προφορά και τα σπασμένα Αγγλικά του.

Εκείνος έκανε ένα βήμα προς τα πίσω. Είμαι φιλήσυχος κι άκακος άνθρωπος, δεν είμαι όμως καθόλου μικρόσωμος και καθώς είχα αγριέψει θα πρέπει να φαινόμουν απειλητικός. Γύρισε αλλού το κεφάλι του. «Κύριέ μου, με συγχωρείτε! Με συγχωρείτε! Σας παρακαλώ, ξεχάστε όσα είπα για το αίμα. Βλέπετε όμως...»

«Τι θέλετε κύριε;» Μιλούσα σε άγριο τόνο γιατί φοβόμουν. «Τι πράγμα είπατε Πως θέλετε; Τι είσαστε, βρικό....»

«Ρίτσαρντ», μ' έκοψε ο Σιμόντα πριν προλάβω να τελειώσω τη λέξη. «Ρίτσαρντ ο ξένος μας κάτι έλεγε και τον διέκοψες». Γύρισε προς τον επισκέπτη. «Παρακαλώ, συνεχίστε, κύριε, ο φίλος μου είναι λίγο απότομος».

«Ντόναλντ», είπα, «αυτός εδώ...»

«Πάψε!»

Σώπασα σαστισμένος και κοίταξα με φοβισμένο, και συγχρόνως γεμάτο απορία ύφος, τον άνθρωπο που ξεπήδησε από το σκοτάδι θέλοντας να μου πιει το αίμα.

«Σας παρακαλώ», συνέχισε, «προσπαθήστε να με καταλάβετε. Δεν το θέλω να είμαι βρικόλακας. Είμαι κακότυχος. Δεν έχω πολλούς φίλους. Πρέπει ωστόσο να πιω κάθε βράδυ μια μικρή ποσότητα φρέσκου αίματος, διαφορετικά σφαδάζω από φοβερούς πόνους. Κι αν τελικά δε βρω αίμα να πιω, πεθαίνω. Σας παρακαλώ, θα πάθω μεγάλο κακό —θα πεθάνω— αν δε με αφήσετε ν' απομυζήσω λίγο από το αίμα σας... να λίγο, δε χρειάζομαι παραπάνω από μισό λίτρο». Έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου γλείφοντας τα χείλη του, πιστεύοντας ίσως πως ο Σιμόντα τελικά θα μ' έκανε να υποχωρήσω.

«Ένα βήμα ακόμα και θα χυθεί το δικό σου αίμα», του φώναξα. «Μη μ' αγγίξεις γιατί πεθαίνεις...» Δε σκόπευα να τον σκοτώσω, ήμουν έτοιμος όμως να τον εξουδετερώσω, αν συνέχιζε.

Φαίνεται ωστόσο πως με πίστεψε γιατί σταμάτησε αναστενάζοντας και γύρισε προς το Σιμόντα. «Απόδειξες αυτό που ήθελες;» τον ρώτησε.

«Νομίζω ναι. Ευχαριστώ».

Ο βρικόλακας με κοίταξε και χαμογέλασε, ήρεμος τώρα, δείχνοντας ικανοποιημένος με τον εαυτό του, σαν ηθοποιός στη σκηνή μετά το τέλος της παράστασης. «Δεν πρόκειται να σου πιω το αίμα Ρίτσαρντ», είπε σε τέλεια αγγλικά και σε πολύ φυσικό τόνο. Καθώς τον κοιτούσα τον είδα να χάνεται, λες κι ήταν φως που χαμήλωνε σιγά- σιγά, και σε πέντε δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί ολότελα.

Ο Σιμόντα κάθισε πάλι κοντά στη φωτιά. «Είναι ευχάριστο που δεν τα εννοείς όσα λες».

Έτρεμα ακόμα από την ταραχή που μου προκάλεσε η προοπτική μιας πάλης με το τέρας. «Ντόναλντ, καλά κάνεις να μου εξηγήσεις τι συμβαίνει. Τι στο καλό ήταν αυτό το πράγμα;»

«Ο Ντοτ ήταν ένας βρικόλακας από την Τρανσυλβανία», είπε με προφορά ακόμα πιο βαριά από εκείνη του τέρατος. «Ή για να είμαι πιο ακριβής, ο Ντοτ ήταν μια σκέψη με τη μορφή ενός βρικόλακα από την Τρανσυλβανία. Καμιά φορά, όταν θέλεις ν' αποδείξεις κάτι κι ο άλλος δεν μπορεί να το καταλάβει, χρησιμοποιείς μια σκέψη με μορφή για να του το κάνεις χειροπιαστό. Σου φαίνεται πως το παρατράβηξα κάνοντάς τον με κάπα, μυτερά δόντια και μ' εκείνη την ξενική προφορά; Τρόμαξες πολύ;»

«Η κάπα ήταν πρώτης τάξεως Ντόναλντ. Ήταν όμως πολύ χαρακτηριστικός τύπος ξωτικού, όπως τα περιγράφουν οι θρύλοι και τα παραμύθια... δε φοβήθηκα καθόλου».

Αναστέναξε. «Μάλιστα. Ωστόσο μπήκες στο νόημα τουλάχιστον, κι αυτό είναι το σημαντικότερο».

«Ποιο νόημα;»

«Ρίτσαρντ, δείχνοντας τόση σκληρότητα στο βρικόλακά μου, έκανες εκείνο που ήθελες, παρ' όλο που πίστευες πως αυτό επρόκειτο να κάνει κακό σε κάποιον άλλο. Σου το είπε κιόλας πως θα πάθαινε κακό αν...»

«Μα ήθελε να μου πιει το αίμα».

«Αυτό ακριβώς κάνουμε κι εμείς όταν λέμε σε κάποιον ότι θα πάθουμε κακό αν δε ζήσει με τοντρόπο που θέλουμε ή αν δεν κάνει εκείνο που θέλουμε».

Έμεινα για λίγο σιωπηλός και συλλογισμένος. Πίστευα πάντα πως είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι μας αρέσει, αρκεί να μην κάνουμε κακό στον άλλο, και τώρα έβλεπα πως το τελευταίο δεν ήταν απόλυτο.

«Εκείνο που σε μπερδεύει», είπε, «είναι αυτό που λένε και παραδέχονται όλοι, μα που, ωστόσο, δεν είναι σωστό. Δηλαδή, η φράση φτάνει να μην κάνουμε κακό στον άλλο! Εμείς αποφασίζουμε αν θα πάθουμε ή όχι κακό από κάτι. Κανένας άλλος. Ο βρικόλακάς μου σου είπε ότι θα πάθει κακό αν δεν τον άφηνες να σου πιει το αίμα. Το αν θα πάθει κακό ή όχι είναι δική του εκλογή, δική του απόφαση. Το τι θα κάνεις εσύ είναι δικό σου ζήτημα, κι είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις: Να του δώσεις αίμα, να τον αγνοήσεις, να τον δέσεις χειροπόδαρα, να του χώσεις ένα πάσσαλο στο στήθος. Κι αν εκείνου δεν του αρέσει ο πάσσαλος, μπορεί ν' αντισταθεί μ' όποιο τρόπο θέλει».

«Όταν το δει κανείς έτσι...»

«Άκουσε», με διέκοψε, «είναι πολύ σημαντικό.

«Είμαστε όλοι Ελεύθεροι να κάνουμε οτιδήποτε Θέλουμε».

Richard Bach «Ψευδαισθήσεις»

ΠΙΝΑΚΑΣ " Christmas Eve" ΚΑΡΛ ΛΑΡΣΟΝ

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΚΑΡΛ ΛΑΡΣΟΝ (28 Μαΐου, 1853 – 22 Ιανουαρίου, 1919)

ΠΙΝΑΚΑΣ " Christmas Eve"

Ο Καρλ Λάρσον (28 Μαΐου, 1853 – 22 Ιανουαρίου, 1919) ήταν σημαντικός Σουηδός ζωγράφος διάσημος για το χαρακτηριστικό του στυλ και θεματολογία.

Ο Καρλ Λάρσον γεννήθηκε το 1853 στην Γκάμλα Σταν, την παλιά πόλη της Στοκχόλμης. Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς η οικογένειά του ήταν φτωχή και οι σχέσεις του με τον πατέρα του όχι και τόσο καλές, ευτυχώς όμως στα 13 του πρόσεξε το ταλέντο του ο δάσκαλός του και τον πρότεινε για σπουδές στην Ακαδημία Τεχνών της Στοκχόλμης. Εκεί ο Λάρσον εντυπωσίασε με την τέχνη του, όμως δεν αρκέστηκε στις σπουδές του εκεί και το 1877 έφυγε για το Παρίσι που ήταν το σημαντικότερο κέντρο των τεχνών στη Δύση. Την εποχή αυτή ανακάλυψε τις υδατογραφίες και αφοσιώθηκε πια πλήρως σε αυτές, παραμερίζοντας τα λάδια και αναπτύσσοντας το γνωστό χαρακτηριστικό του στυλ. Εκεί γνώρισε το 1879 την επίσης Σκανδιναβή Καρίν Μπεργκό την οποία παντρεύτηκε το 1883. Στο μεταξύ η φήμη του μεγάλωνε και μεταξύ άλλων κατάφερε να γίνει περιζήτητος σαν εικονογράφος βιβλίων.

Το 1888 η οικογένεια Λάρσον απέκτησε από τον πεθερό του ζωγράφου ένα σπίτι στο χωριό Σάντμπορν βόρεια της Στοκχόλμης και μετακόμισε εκεί. Απέκτησαν 8 παιδιά και εκεί ο ζωγράφος αφιερώθηκε στην εικονογράφηση καθημερινών σκηνών με πρωταγωνιστές την οικογένειά του, το σπίτι του και το χωριό. Ο Λάρσον έγινε διάσημος σαν ο κατεξοχήν ζωγράφος που αποτύπωνε την οικογενειακή ευτυχία μέσα στα έργα του και έκανε διάσημο το σπίτι στο οποίο ζούσε το οποίο υπάρχει ακόμα και λειτουργεί σαν μουσείο. Οι υδατογραφίες του έγιναν πασίγνωστες και μέσα από τα βιβλία τα οποία κυκλοφόρησε με αναπαραγωγές των έργων του και θέματα φυσικά γύρω από τη ζωή της οικογένειάς του.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Υπερτροφές

http://proionta-tis-fisis.blogspot.com/2013/01/blog-post_4360.html

Υπερτροφές της ευλογημένης Ελληνικής Γαίας!!

Εδώ και χρόνια, έχει αναγνωριστεί η μεγάλη αξία της ελληνικής χλωρίδας, που είναι από τις πλουσιότερες στην Ευρώπη, 6.200 φυτικά είδη, από τα οποία τα 1.150 είναι ενδημικά ή ενδοχώρια κατά τον Ιπποκράτη.

Μακρύς επίσης, ο κατάλογος με ονόματα, πολλά από τα οποία γνωστά, των ελληνικών υπερτροφών (super foods), δηλαδή των φυτικών ειδών υψηλής, για τον ανθρώπινο οργανισμό, διατροφικής και φαρμακευτικής αξίας.

Ανάμεσα στα παραδοσιακά, που καλλιεργούνται ήδη συστηματικά στην ελληνική ύπαιθρο και η φήμη τους έχει ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας, όπως η μαστίχα Χίου και ο κρόκος Κοζάνης, υπάρχουν και τα λιγότερο γνωστά, τα «καινοτόμα», τα οποία έχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης και δίνουν προοπτική σε νέους καλλιεργητές.
Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δρ. βοτανολόγος-γεωπόνος ΑΠΘ, Νίκος Σαμαρίδης «πρόκειται για θαμνώδη και δενδρώδη δασικά φυτά, που μπορούν να αξιοποιηθούν για τη διατροφική ενίσχυση του οργανισμού, αλλά έχουν και ευεργετική ωφελιμότητα για την υγεία. Καλύπτουν την άμυνα του οργανισμού, προστατεύουν από κρύο και λοιμώξεις, είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά, και ακόμη δεν είναι πολύ γνωστά στους αγρότες».
Οι «ρίζες» τους όμως, χάνονται στην αρχαιότητα. Όπως τονίζει ο δρ. Σαμαρίδης, «ο Όμηρος στην Ιλιάδα αναφέρει ότι η Κίρκη παρέθεσε γεύμα στον Οδυσσέα και τους συντρόφους του με καρπούς κρανιάς».
 

Τέτοια φυτά είναι η κουμαριά, η κρανιά, ο κράταιγος, η άγρια τριανταφυλλιά, η βατομουριά και άλλα πολλά.
Οι καρποί της αγριοτριανταφυλλιάς έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και φλαβονοειδή, δηλαδή αντιοξειδωτικές ουσίες. Ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και προστατεύουν από τις λοιμώξεις. Από τους καρπούς της είναι δυνατόν να παρασκευαστεί σιρόπι και μαρμελάδα.
Το αφέψημα από τα φύλλα της κουμαριάς, περιέχει αρβουτίνη και τανίνες, που έχουν αντισηπτικές ιδιότητες για το ουροποιητικό σύστημα. Επίσης, ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τα φύλλα ως κατάπλασμα για θρομβοφλεβίτιδες. Σήμερα, στην κλασική φαρμακευτική κυκλοφορούν κουμαρινικά αντιπηκτικά. Ενώ, από τα κούμαρα μπορούν να παρασκευαστούν τσίπουρο, λικέρ, κονιάκ και μαρμελάδα.
Ο κράταιγος είναι το φυτό που κάνει κραταιό τον καρδιακό μυ. Ως αφέψημα τα φύλλα και τα άνθη του είναι ωφέλιμα για τη ρύθμιση και της υπέρτασης και της υπότασης, έχει δηλαδή αμφότερη ρυθμιστική δράση. Οι καρποί του είναι πλούσιοι σε βιταμίνη C και φλαβονοειδή (αντιοξειδωτικά). Σύμφωνα με τον δρ. Σαμαρίδη, Γερμανοί έχουν ήδη δείξει ενδιαφέρον για την ανάδειξη των φαρμακευτικών τους ιδιοτήτων. Από τους καρπούς του μπορούν επίσης να παρασκευαστούν αλκοολικά εκχυλίσματα (βάμματα).
Η κρανιά έχει υψηλή αντιοξειδοτικότητα, στυπτικές (αντιαιμορραγικές) και αντιπυρετικές ιδιότητες. Τα κράνα, οι καρποί της, περιέχουν φλαβονοειδή, σίδηρο και ανθοκυάνες, ισχυρότατες αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ουσίες. Από τους καρπούς παρασκευάζεται επίσης χυμός που καταναλώνεται ως αναψυκτικό, ενώ ιδιαίτερα ανθεκτικό είναι το ξύλο της. Από ξύλο κρανιάς κατασκευάζονται οι γκλίτσες, ενώ λέγεται ότι από κρανιά είχε κατασκευαστεί και ο εμπνευσμένος από τον πολυμήχανο Οδυσσέα, Δούρειος Ίππος.
Τα φυτά αυτά συναντώνται περισσότερο στην ηπειρωτική Ελλάδα, ημιορεινή και ορεινή, όπου προσφέρονται οι πιο κατάλληλες βιοκλιματικές (θερμοκρασία, βροχοπτώσεις) και οικοτοπικές (έδαφος, ηλιοφάνεια) συνθήκες για την αποδοτική καλλιέργεια και την αξιοποίησή τους, για την παραγωγή δευτερογενών προϊόντων (μαρμελάδα, ποτά, χυμοί).
Όπως αναφέρει ο δρ. Σαμαρίδης, η Μακεδονία έχει την πιο πλούσια και παλαιότερη καλλιέργεια φυτωρίων, καθώς και εμπειρία από ομαδικές και συνεταιριστικές καλλιέργειες, από μονάδες βιοτεχνολογικής αξιοποίησης, μεταποίησης δευτερογενών γεωργικών προϊόντων και αποστακτήρια αιθέριων ελαίων. Διατηρεί το προβάδισμα στη νέα πρόταση των θαμνοειδών και δενδροειδών φαρμακευτικών και είναι ένας απέραντος πειραματ-αγρός, από την Κοζάνη, Έδεσα μέχρι τη Δράμα, όπου υπάρχουν φυτώρια και καλλιέργειες ροδιάς, βατόμουρων, σμέουρων, μύρτιλλου, κράταιγου, φραγκοστάφυλλων κ.α.
Οι προτεινόμενες καλλιέργειες απαιτούν ήλιο, εδάφη αποστραγγιζόμενα, κυρίως ξερικά, υψόμετρα κυρίως ημιορεινά, πλαγιές ελατοδασών, πχ η αγριοτριανταφυλλιά και ο κράταιγος, που είναι αυτοφυή σε τέτοιες περιοχές, ελάχιστες βροχοπτώσεις. Αντέχουν σε χαμηλές θερμοκρασίες τα περισσότερα, πχ η κρανιά, μπορεί να επιβιώσει και στους -30. Είναι ανθεκτικά στις φωτιές, η κουμαριά μάλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανάπλαση δασικών εκτάσεων. Οι λίγοι εχθροί και ασθένειες των δασικών θαμνοφύτων, δηλαδή ανθράκωση, φυτοφθόρα, σκωρίαση, και οι τετράνυχοι μπορούν να ελέγχονται από ειδικές υπηρεσίες γεωργικών εφαρμογών.
Πέρα από τη διατροφική και θεραπευτική αξία που έχουν τα είδη αυτά και τη δυνατότητα παρασκευής δευτερογενών προϊόντων, ο δρ. Σαμαρίδης υπογραμμίζει τη δυνατότητα «να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά και να γίνει η διεύρυνση της καλλιέργειάς τους και η θεραπευτική ανάδειξή τους». «Η διεύρυνση της καλλιέργειας θα γίνει με τη συνεργασία γεωπονικών πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων, όπως ο Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός (ΕΛΓΟ) «ΔΗΜΗΤΡΑ», ενώ η θεραπευτική ανάδειξή τους μπορεί να γίνει με την επιστημονική συνεργασία πανεπιστημιακών ή ερευνητών, των κλάδων της βιοχημείας και της φαρμακογνωσίας».
Οι δήμοι, σύμφωνα με τον δρ. Σαμαρίδη, πρέπει να παραχωρήσουν αναξιοποίητες ημιορεινές πλαγιές και λειμώνες (εγκαταλελειμμένα βοσκοτόπια), με πολυετείς συμβολικές συμβάσεις σε νέους καλλιεργητές, όπως για παράδειγμα ο δήμος Βελβεντού στην Κοζάνη. «Έτσι, θα ανθίσουν μαζί με τα ωφέλιμα για θρέψη και θεραπεία φαρμακευτικά φυτά και η παραμελημένη ελληνική ύπαιθρος» υπογραμμίζει.
Την ίδια ώρα, ο δρ. Σαμαρίδης, υπενθυμίζει την υψηλή αξία των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, των βοτάνων, με τα οποία έχει προικιστεί η φύση στα νησιά, στη νότια και στην κεντρική Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη. Τα βουνά της, οι ραχούλες και τα φαράγγια της μοσχοβολούν θυμάρι, μαντζουράνα, μαλωτήρα (σιδερίτης), φλισκούνι, φασκόμηλο, δίκταμο (έρωτας) κ.α.
Αυτά τα αρωματικά φυτά χρησιμοποιούνται από τον ελληνικό λαό εμπειρικά και παραδοσιακά για εκατοντάδες χρόνια, ως τσάγια, ροφήματα και άλλες μορφές. Είναι, επίσης, πολύτιμα για τα αιθέρια έλαιά τους, όπου από αρχαιοτάτων χρόνων με απλές παραδοσιακές μεθόδους (υπερχείλιση σε λίπος) γινόταν εξαγωγή των αιθέριων ελαίων. Μαρτυρίες υπάρχουν τόσο στην Κρήτη, στα ανάκτορα του Μίνωα, ενώ στην Πύλο, στα ανάκτορα του Νέστορα, υπήρχε ειδικό δωμάτιο με τα «ζείδωρα» αιθέρια έλαια.

 

ΜΑΣΤΊΧΑ ΧΊΟΥ, η ασπίδα του πεπτικού
Το “ελληνικό δάκρυ” με τις ιδιαίτερες ευεργετικές του ιδιότητες που είναι γνωστές από την αρχαιότητα, καταστέλλει το ελικοβακτήριο του πυλωρού, σε ασθενείς που υποφέρουν από πεπτικό έλκος.
Έχει αποδειχθεί ότι η μαστίχα έχει αντιμικροβιακή και αντιβακτηριακή δράση.
Ακόμη και σε μικρό χρονικό διάστημα η Μαστίχα δύναται να θεραπεύσει τα πεπτικά έλκη. Αποτοξινώνει το ήπαρ, γι’ αυτό και είναι σημαντική η επίδραση της στην λειτουργία του. Δρα κατά των τριγλυκεριδίων και της χοληστερόλης. Η Μαστίχα δρα επουλωτικά στις φλεγμονές όπως περιοδοντίτιδες, οισοφαγίτιδες, γαστρίτιδες, δωδεκαδακτυλικό έλκος, μέχρι τις κολίτιδες και τις αιμορροΐδες. Ανακουφίζει από δυσάρεστες καταστάσεις όπως, δυσπεψία ή τυμπανισμό.
Η Μαστίχα όπως και το παράγωγό της κολοφώνιο, χρησιμοποιούνται για την παρασκευή χειρουργικών νημάτων. Τα ράμματα αυτά απορροφώνται από τον οργανισμό και δε χρειάζεται επέμβαση κοπής.

 

ΣΤΑΦΙΔΑ Οι μαύρες σταφίδες καλλιεργούνται αποκλειστικά και μόνο στην Κόρινθο. Γι'αυτό και είναι γνωστή αυτή η ποικιλία παγκοσμίως ως Κοριανθιακή σταφίδα ή Currants. Οι μαύρες σταφίδες είναι απλά το τελικό προϊόν που προκύπτει από την αποξήρανση μαύρου σταφυλιού (με κουκούτσι) στον ήλιο.

Οι μαύρες σταφίδες περιέχουν φρουκτόζη και γλυκόζη σε συμπυκνωμένη, αφυδατωμένη μορφή και δίνουν άμεση ενέργεια και τόνωση. Είναι πλούσιες σε σίδηρο, απλούς υδατάνθρακες, θερμίδες και βιταμίνη C (τα 100gr περιέχουν 300mg C). Είναι αγαπημένη τροφή των ορειβατών, των φαντάρων και όσων θέλουν να αυξήσουν το σωματικό τους βάρος.

 
Η μαύρη Κορινθιακή σταφίδα μπορεί να βοηθήσει σε προβλήματα όπως:
*ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ: Λόγω της περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες απορροφούν νερό δίνοντας όγκο στα κόπρανα και εύκολη στη συνέχεια αποβολή.
*ΑΥΞΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ: Λόγω της φρουκτόζης και της γλυκόζης που περιέχουν δίνουν εύκολες αφομοιώσιμες θερμίδες υπό την μορφή απλών ζακχάρων χωρίς χοληστερόλη. Το σελήνιο, ο φώσφορος και η βιταμίνη C βοηθούν μαζί με άλλα μέταλλα και βιταμίνες στην αξιοποίηση και αφομοίωση της πρωτεΐνης μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό.
*ΤΟΞΑΙΜΙΑ: Γνωστή και ως δηλητηρίαση του αίματος όταν το PH έχει περιέλθει σε όξινη κατάσταση. Αυτή είναι η κύρια πηγή όλων των προβλημάτων υγείας σήμερα. Η μαύρη σταφίδα χάρη στο μαγνήσιο και κάλιο που περιέχει (2 αλκαλικά μεταλλικά άλατα) βοηθά να επανέλθει η οξεοβασική ισορροπία.
*ΑΝΑΙΜΙΑ: Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε σίδηρο.
*ΠΥΡΕΤΟΣ: Περιέχει φαινόλες, φυτοθρεπτικά συστατικά με αντιβιοτικές, αντιοξειδωτικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες.
*ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: Περιέχει αργινίνη, ένα αμινοξύ που ανεβάζει την ερωτική διάθεση (libido).
*ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ: Ενώ δεν περιέχει πολύ ασβέστιο εντούτοις περιέχει βόριο, ένα μέταλλο χρήσιμο στον σχηματισμό οστών και την απορρόφηση του ασβεστιού.
*ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΜΑΤΙΩΝ: Χάρη στις φαινόλες, στην βιταμίνη Α και σε άλλα αντιοξειδωτικά.
*ΥΓΕΙΑ ΔΟΝΤΙΩΝ: Χάρη στο ελαικό οξύ που περιέχει προσφέρει προστασία κατά της οδοντικής πλάκας, τερηδόνας και του στρεπτόκοκκου. Όσο περισσότερη ώρα μένουν στα δόντια οι σταφίδες τόσο το καλύτερο για την αδαμαντίνη.
*ΑΛΛΑ ΟΦΕΛΗ: Λόγω της κατεχίνης, μια αντιοξειδωτική φαινόλη που περιέχουν οι σταφίδες, προσφέρουν προστασία εναντίον του καρκίνου παχέως εντέρου.

 

ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΑ ΣΥΚΑ: Η ΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ

Στην αρχαιότητα το σύκο αποτελούσε τροφή ύψιστης διατροφικής σημασίας. Η εξαγωγή του φρούτου απαγορευόταν για να προστατευθεί η ποικιλία. Το σύκο φρέσκο και αποξηραμένο μαζί με την ανάλατη ελιά, τα φρούτα και το σκόρδο υπήρξαν τα «αναβολικά» των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες στην περιοχή της αρχαίας Ολυμπίας.
Από την Ελλάδα το σύκο διαδόθηκε και εξαπλώθηκε πρώτα στην Αίγυπτο και από εκεί μέσω της Συρίας, του Ισραήλ και της Αραβίας, σε όλο τον κόσμο.
Σήμερα τα σύκα (φρέσκα) είναι ιδιαίτερα ευπαθή κατά την μεταφορά τους μετά τη συγκομιδή γι'αυτό και ως επί το πλείστον κόβονται άγουρα και πρώιμα. Το γεγονός αυτό τα καθιστά ιδιαίτερα άνοστα και απρόσιτα στους περισσότερους καταναλωτές. Ο μόνος εύκολος και πρακτικός τρόπος να απολαύσει κανείς όλο το χρόνο σύκα, είναι να τα καταναλώσει ως αποξηραμένα.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Τα σύκα είναι πλούσια σε σάκχαρα (70% υδατάνθρακες), γι'αυτό και παρέχουν πολλή και άμεση ενέργεια.
Λόγω της βλεννίνης και της πηκτίνης που περιέχουν, διαθέτουν υπακτικές ιδιότητες. Είναι τροφή πλούσια σε ασβέστιο (200mg/100gr) και μαζί με ένα ολόκληρο μαρούλι, 50gr ωμά ανάλατα αμύγδαλα και 4 πορτοκάλια, εξασφαλίζουν την απαραίτητη καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου για τον οργανισμό (1000mg την ημέρα).
Για όσους τρώνε γαλακτοκομικά, αποτελούν έναν καταπληκτικό συνδυασμό σε αλκαλικά μεταλλικά άλατα, όπως ασβέστιο-μαγνήσιο-κάλιο-νάτριο, όταν καταναλωθούν μαζί με κατσικίσιο τυρόγαλα (ορρό γάλακτος) ή ανάλατο κατσικίσιο ανθότυρο.
Αυτός ο συνδυασμός είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος για όσους πάσχουν από αρθριτικά, για αθλητές μετά την προπόνηση, για όσους αναρρώνουν από εγχειρήσεις ή ασθένειες και ειδικά για όσους θέλουν να αυξήσουν το μυϊκό ιστό τους.
ΧΡΗΣΗ 
- Μαζί με αμυγδαλόγαλα, τα αποξηραμένα σύκα (στο μπλέντερ ή μόνα τους) αποτελούν ένα υπέροχο, δυναμωτικό πρωινό.
- Σε συνδυασμό με γάλα σόγιας, (SOYABELLA) τα αποξηραμένα σύκα δίνουν ένα θαυμάσιο κολατσιό και συντελούν στην αύξηση βάρους. Ιδανικό σνάκ για προβλήματα οστεοπόρωσης.
- Τα αποξηραμένα σύκα πρέπει να τα μουσκεύουμε για 6 έως 12 ώρες σκεπασμένα σε νερό, για να περιέλθουν σε μια πρωτογενή κατάσταση και να είναι μια εύπεπτη και αφομοιώσιμη πηγή ενέργειας.
- Συνδυάζονται τέλεια με φρέσκα υπόξινα/γλυκά φρούτα (ειδικά με μήλα ή μπανάνες). Ένα ιδανικό πρωινό γεύμα.
- Ψιλοκομμένα σε σαλάτες για μια εξωτική γεύση.
- Στο μπλέντερ (3-4 τεμάχια) ως smoothie, με χυμό λαχανικών και προαιρετικά 1-2 μπανάνες.

 

ΕΛΙΑ: Η απόλυτη Ελληνική Υπερτροφη! Η ελιά θεωρείται σήμερα η πληρέστερη τροφή στον κόσμο. Στην αρχαία Ελλάδα, ο Σόλων ίδρυσε νόμο για την προστασία αυτού του υπέροχου δέντρου. Οι Ρωμαίοι ήταν αυτοί που πρώτοι καθιέρωσαν την εξαγωγή του λαδιού με τη μέθοδο της ψυχρής σύνθλιψης. Σήμερα είναι γνωστό ότι το μυστικό υγείας της μεσογειακής διατροφής βρίσκεται στην κατανάλωση κυρίως της ελιάς  Η ελιά θεωρείται θαυματουργός καρπός και μπορεί να χαρίσει υγεία, ευτυχία και μακροβιότητα  μονό σε όσους ξέρουν να την απολαμβάνουν στην αγνότερη, ανεπεξέργαστη μορφή της. Η ελιά θεωρείται:
- ο καρπός με τα περισσότερα μεταλλικά άλατα
- ο καρπός με το περισσότερο ασβέστιο
- πλούσια σε μαγνήσιο
- αλκαλική
- πλούσια σε βασικά αμινοξέα
- πλούσια σε μονοακορεστα βασικά λιπαρά οξέα-Ω9
- γεμάτη με λιποδιαλυτες βιταμίνες Α και Ε
- άφθονη σε αντιοξειδωτικά
Η ελιά έχει την ικανότητα να διαλύει την τοξική βλέννα στο ανθρώπινο σώμα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλος καρπός!
Στο κλασσικό βιβλίο της φυσικής υγιεινής του ARNOLD EHRET-THE MUCUSLESS DIET HEALING SYSTEM, αναφέρεται πίνακας, με βάση τη σειρά προτεραιότητας ορισμένων τροφών, όσον αφορά τη δυνατότητα τους να απορροφούν και να αποβάλλουν τοξική βλέννα και κατάλοιπα μαγειρεμένης τροφής από το ανθρώπινο σώμα. Σε αυτόν τον πίνακα λοιπόν, η ελιά κατατάσσεται πρώτη μεταξύ δεκάδων τροφών με ένα σκορ 30,56, με τα σύκα να ακολουθούν ως δεύτερα με σκορ 27,81. Για να καταλάβετε τη θεραπευτική δύναμη της ελιάς  ενδεικτικά αναφέρεται ότι το πορτοκάλι  γνωστό σε όλους για την απεκκριτική δυνατότητα του, ακολουθεί ως τρίτο στη λίστα με σκορ μόλις 09,61!
Η ελιά θεωρείται ιδανική τροφή για όσους έχουν προβλήματα υψηλής χοληστερόλης, υψηλές τρανσαμινασες, αιμορροΐδες  πονοκεφάλους  λευχαιμία κ.α., όπως και για αθλητές  για χειρωνακτικά εργαζομένους και κυρίως για χορτοφάγους και ωμοφαγους που θέλουν να αυξήσουν το μυικό ιστό τους.
Συνδυάζεται άριστα με χυμό λαχανικών ή πράσινη σαλάτα. 

Κούμαρα και κουμαριά  Η κουμαριά αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα στην ζώνη των αείφυλλων – πλατύφυλλων, που εκτείνεται μέχρι 1.000 μ. υψόμετρο. Την συναντάμε σε θαμνώνες και δάση, σε ξηρές και πετρώδεις πλαγιές. Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις, επιγραμματικά:
Το βότανο δρα ως αντισηπτικό, διουρητικό, αντιφλεγμονώδες, στυπτικό και αιμοστατικό. Τα ώριμα κούμαρα συνιστώνται σε δυσκοιλιότητα και αεροφαγία.
Βοηθά σε προβλήματα φλεγμονών και άλλες παθήσεις των ουροφόρων οδών όπως κυστίτιδα, ουρηθρίτιδα, ενούρηση, δυσούρηση, σε αιματουρίες και αιμορραγίες της μήτρας.
Είναι τονωτικό για τους εξασθενισμένους οργανισμούς στους οποίους χορηγείται μαζί με κρασί, κανέλα και ζάχαρη.
Η κουμαριά είναι ανθεκτική στη φωτιά και αυτό της δίνει ένα πλεονέκτημα να χρησιμοποιηθεί σε αναπλάσεις εκτάσεων.
Oι κουμαριές είναι φυτά που αντέχουν στις πυρκαγιές. Mετά τη φωτιά πετούν αμέσως νέα άφθονα βλαστάρια κι έτσι προστατεύονται τα εδάφη από τη διάβρωση της βροχής.
Τελειώνοντας, η κουμαριά είναι ένα πολύ ενδιαφέρον, αλλά και όμορφο φυτό που στολίζει με το εντυπωσιακό χρώμα της και τους λαμπερούς καρπούς της το σπίτι μας και μας θυμίζει τα Χριστούγεννα και το χειμώνα!

 

Φυστίκια Αιγίνης, μια πλήρης τροφή για τη χοληστερίνη, την καρδιά και τα μάτια. Τα φιστίκια χαρακτηρίζονται σαν μια σούπερ, συμπυκνωμένη τροφή. Είναι από τα λίγα τρόφιμα τα οποία σε μικρή ποσότητα μας δίνουν πληθώρα ευεργετικών συστατικών. Πιο συγκεκριμένα, μια μόλις χούφτα καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών σε ενέργεια, καλά μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, βιταμίνες (ιδιαιτέρως το συμπλέγματος Β), μέταλλα και ευεργετικά αντιοξειδωτικά συστατικά. Είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και περιέχουν 10 τοις εκατό από τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως η βιταμίνη B6, θειαμίνη, μαγνήσιο, φωσφόρο και χαλκό και φυτικές ίνες. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές στερόλες, ουσίες που αποδεδειγμένα σήμερα μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης. Αντιοξειδωτικά, τα οποία γνωρίζουμε ότι μας προστατεύουν από τη γήρανση και νοσήματα όπως τα καρδιαγγειακά. Βιταμίνης Β6, η οποία μειώνει τα επίπεδα της ουσίας ομοκυστείνης, μιας ουσίας που σχετίζεται με την εμφάνιση αθηρωματικών πλακών και αρτηριοσκλήρυνσης. Τα φιστίκια Αιγίνης, εκτός του ότι είναι απολαυστικά, μπορούν ταυτόχρονα να μειώσουν τον κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα, αφού έρευνα που έγινε στην Πενσιλβάνια έδειξε ότι καταναλώνοντας 40 γραμμάρια φιστίκια Αιγίνης την ημέρα για 4 εβδομάδες και διπλασιάζοντας την ποσότητα για 4 επιπλέον εβδομάδες, η LDL χοληστερόλη πέφτει κατά 9% το πρώτο διάστημα και 12% το επόμενο. Η κατανάλωση φιστικιών και τα δύο αυτά διαστήματα μείωσε κατά 15% τα επίπεδα της ιντερλευκίνης – 1, ενός δείκτη φλεγμονής που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακές παθήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα φιστίκια έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη και υψηλή σε ακόρεστα, ενώ δεν περιέχουν καθόλου λιπαρά οξέα. Μια πρόσφατη έρευνα επιβεβαιώνει ότι η καθημερινή κατανάλωση φιστικιών βοηθάει στην μείωση της πίεσης.  Mελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν είναι το ότι τα κελυφωτά φιστίκια περιέχουν τα συστατικά λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, τα οποία έχουν ευεργετική επίδραση στα μάτια μας. Συγκεκριμένα, έχουν την ιδιότητα να απορροφούν την ακτινοβολία που καθημερινά δέχεται ο οφθαλμός, προστατεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα μάτια μας από τη γήρανση.

 

Φρέσκος Βιολογικός Χυμός Σιταρόχορτου:
Το μάννα του Θεού! Η αναζωογονητική γεύση του φρεσκοστιμμένου βιολογικού χυμού σιταρόχορτου είναι ένα φυσικό τονωτικό που θα σας γεμίσει ενέργεια και θρεπτικά στοιχεία!Απλά πιείτε μια μικρή ποσότητα χυμού καθημερινά και το εύγεστο αυτό φυσικό ποτό θα παρέχει στον οργανισμό σας τα ευεργετικά συστατικά που χρειάζεται. Επειδή το σιταρόχορτο είναι βιολογικά καλλιεργημένο και χωρίς έκδοχα απορροφάται πολύ πιο εύκολα και γρήγορα από παρόμοια προϊόντα κατώτερης ποιότητας, χωρίς καμία παρενέργεια.

Επιπλέον είναι μία πραγματική αποθήκη φυσικών βιταμινών, ιχνοστοιχείων, χλωροφύλλης και ενζύμων. Υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεϊνη, περιέχει τα 8 βασικά αμινοξέα και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα. Επίσης λόγω των αντιοξειδωτικών του ιδιοτήτων, το σιταρόχορτο είναι πολύ αποτελεσματικό για την αποτοξίνωση.
Παρέχει τόσο εσωτερική αναζωογόνηση όσο και εξωτερική. Κάνει πολύ καλό στο δέρμα και στη στοματική υγιεινή. Καθαρίζει το δέρμα από μέσα προς τα έξω και βοηθάει το σώμα να απαλλαχθεί από τα επιβλαβή βακτήρια.
Περιέχει περισσότερες από 100 θρεπτικές ουσίες
Πολύ πλούσιο σε χλωροφύλλη (συμπυκνωμένη ηλιακή ενέργεια)
Ιδανικό για όξινες καταστάσεις του οργανισμού
Σε δερματολογικές παθήσεις
Παρέχει ικανοποιητική προστασία από ατμοσφαιρικούς ρύπους και ελεύθερες ρίζες. Κατάλληλο για αποτοξινωτικές δίαιτες.
Διαβάστε αναλυτικά τις θαυματουργές ιδιότητες του Σιταρόχορτου καθώς και πως να το φτιάξετε: Σιταρόχορτο, η Αμβροσία των Θεών

 

ΤΡΟΎΦΑ
Η τροφή των θεών
Οι τρούφες έχουν μία αρκετά μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, εξού και συχνά αναφέρονται ως «φυτικό κρέας». Τόσο οι μαύρες όσο και οι λευκές τρούφες αποτελούνται πάνω το από 70% από νερό, ενώ το λοιπό ποσοστό κατά το μεγαλύτερο μέρος συνίσταται από μέταλλα (ασβέστιο, κάλιο και μαγνήσιο), μεταλλικά άλατα και οργανικές ουσίες.
Οι φρέσκιες τρούφες περιέχουν έναν αριθμό οργανικών μορίων γνωστών ως αλκοόλες, αλδεΰδες και κετόνες. Το άρωμα της τρούφας οφείλεται στην ένωση διμεθυλοσουλφίδιο, CH3SCH3 (η οποία απαντά και στα σπαράγγια) σε συνδυασμό με κάποιες άλλες πτητικές (εξατμίζονται εύκολα) ενώσεις. Ανάλογα με τα διάφορα είδη τρουφών οι αναλογίες μεταξύ αλκοολών, αλδεϋδών και κετονών ποικίλουν αλλά πάντα εμπεριέχεται διμεθυλοσουλφίδιο.
Αναφορές με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία όσον αφορά στην χημική σύσταση και την θρεπτική αξία δίνουν τα εξής: υγρασία, πρωτεΐνες, λίπη, ακατέργαστες φυτικές ίνες, ανθρακικά και ασκορβικό οξύ. Έρευνες επίσης δείχνουν ότι η τρούφα σαν τροφή περιέχει όλα τα απαραίτητα για τον οργανισμό αμινοξέα.Τέλος σκόπιμο είναι να αναφέρουμε ότι οι μύκητες , εν γένει, αποτελούν μία σημαντική πηγή πρωτογενών και δευτερογενών μεταβολιτών που εδώ και καιρό εκμεταλλεύονται οι φαρμακοβιομηχανίες και οι βιομηχανίες τροφίμων. Από θρεπτικής άποψης, η τρούφα περιέχει υψηλής ποιότητας πρωτεΐνες και φυτικές ίνες. Έρευνες επίσης δείχνουν ότι σαν τροφή περιέχει όλα τα απαραίτητα για τον οργανισμό αμινοξέα, μεταλλικά άλατα και ιχνοστοιχεία, όπως κάλιο, φώσφορο σε υψηλές συγκεντρώσεις, καθώς και υψηλά επίπεδα ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου, σιδήρου, χαλκού, ψευδαργύρου και μαγγανίου, αλλά και βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β12, και βιταμίνη D. Της αποδίδονται επίσης θεραπευτικές ιδιότητες κατά των μυϊκών και αρθριτικών πόνων, λόγω του καλίου, και μείωση των υψηλών επιπέδων χοληστερίνης, λόγω του παντοθενικού οξέος και φημίζεται αφροδισιακές της ιδιότητες.

  Το Ελληνικό Γκότσι, κατακτά τον κόσμο Το Goji Berry (σημαίνει το μούρο της ευτυχίας), ένα φυτό γνωστό εδώ και αιώνες στην Κίνα και στο Θιβέτ που πρόσφατα άρχισε να καλλιεργείται πειραματικά και στα ελληνικά χωράφια. Υπάρχουν αναφορές ότι το Γκότζι Μπέρι έχει ευεργετικές ιδιότητες. Αναζωογονεί και δίνει ενέργεια στον οργανισμό, γι’ αυτό και θεωρείται υπερτροφή (superfood) και έχει τη φήμη «ελιξήριο της μακροζωίας». Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για ένα κόκκινο άγριο αντιοξειδωτικό φρούτο το οποίο περιέχει 25.100 αντιοξειδωτικές μονάδες. Για να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει αυτό, το αμέσως δεύτερο πιο αντιοξειδωτικό φρούτο είναι το βατόμουρο με 2.400 αντιοξειδωτικές μονάδες, δηλαδή το γκοτζι μπερι έχει πάνω από 10 φορές περισσότερες αντιοξειδωτικές μονάδες από το δεύτερο στη λίστα των αντιοξειδωτικών καρπών!
Θρεπτικά συστατικά, ιδιότητες και οφέλη
Το Goji Berry θεωρείται ως μια από τις πλουσιότερες φυσικές πηγές θρεπτικών συστατικών. Τα αποξηραμένα μούρα του περιέχουν 68% υδατάνθρακες, 12% πρωτεΐνες, 10% λίπη και 10% φυτικές ίνες σε μια συνολική θερμιδική αξία που ανέρχεται στις 370 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Περιέχουν επίσης βιταμίνες C, B1, B2 και Βήτα-καροτίνη, καθώς και μια σειρά από μεταλλικά στοιχεία, αντιοξειδωτικά και αμινοξέα. Η μεγάλη συγκέντρωση σε αντιοξειδωτικές ουσίες (10 φορές παραπάνω από τους υπόλοιπους κόκκινους καρπούς και 30 φορές περισσότερο από το κόκκινο κρασί) αλλά και η περιεκτικότητα σε αμινοξέα και μέταλλα (έχουν 11% πρωτείνη) και βοηθούν σημαντικά στην αναγέννηση των κυττάρων και όχι μόνο. Αυτές οι ιδιότητες το κάνουν να αποτελεί ένα άκρως υγιεινό φρούτο.
Τα 100 γραμμάρια αποξηραμένου καρπού περιέχουν 370 θερμίδες, 18 αμινοξέα (οκτώ από τα 10 απαραίτητα για τον ανθρώπινο οργανισμό), 21 ιχνοστοιχεία (ψευδάργυρος, ασβέστιο, γερμάνιο, σελήνιο κ.ά.), βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Β1, Β2, Β6), βιταμίνη Ε και βιταμίνη C (πολύ περισσότερη ανά μονάδα βάρους από τα πορτοκάλια), 11 mg σιδήρου (περισσότερο από το σπανάκι ανά 100 γραμμάρια), διάφορες φυτοστερόλες (Β-σιτοστερόλη, η οποία περιορίζει την απορρόφηση της χοληστερίνης) και λιπαρά οξέα όπως τα ωμέγα-6 και το άλφα-λινολεϊκό οξύ, τον πατέρα των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.

 

ΙΠΠΟΦΑΕΣ Ιπποφαές, σημαίνει φωτεινό, λαμπερό άλογο.
Το όνομά του το οφείλει στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που παρατήρησαν ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού ανάρρωναν γρηγορότερα, αποκτούσαν περισσότερη δύναμη, ενώ το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό.
Το Ιπποφαές περιέχει 190 πολύτιμες ουσίες και ένα μοναδικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών συστατικών. Σύμφωνα με τους μελετητές, το σημαντικότερο επιστημονικό εύρημα για το ιπποφαές δεν είναι μόνο ότι περιέχει πολύτιμες ουσίες για την υγεία του ανθρώπου, αλλά και το ότι τόσο οι συγκεντρώσεις τους όσο και ο συνδυασμός τους έχουν συνταιριαστεί από τη φύση με τέτοιον τρόπο, ώστε να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή κάλυψη στον ανθρώπινο οργανισμό. 

Δρα προληπτικά:

• Κατά της γήρανσης
• Των καρδιαγγειακών νοσημάτων
• Του καρκίνου

Για καλυτέρα αποτελέσματα προτείνεται η κατανάλωση αρκετού νερού ώστε να διευκολυνθεί η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το σώμα μας.

 

 
ΡΌΔΙ
Ο καρπός της Περσεφόνης κατά του καρκίνου Το ρόδι είναι εξαιρετικό για την υγεία μας, αφού έχει αποδειχθεί μέσα από μία πληθώρα ερευνών ότι έχει ωφέλιμες επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό.
Το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για το ρόδι επιβεβαιώνει σιγά - σιγά όσα είχαν διαπιστώσει οι άνθρωποι στην αρχαιότητα. Πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας διαπίστωσε ότι ο χυμός του ροδιού μπορεί να αναστείλει την εξάπλωση του καρκίνου του προστάτη.
Τα συστατικά που υπάρχουν στο χυμό φαίνεται ότι καταφέρνουν να μπλοκάρουν την μετακίνηση των καρκινικών κυττάρων, παρεμβαίνοντας στο χημικό μηχανισμό που προκαλεί την εξάπλωσή τους.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα λιπαρά οξέα που υπάρχουν στο χυμό του ροδιού εμπόδιζαν τα καρκινικά κύτταρα που υπήρχαν σε ασθενείς που έπασχαν από καρκίνο του προστάτη να μετασταθούν στα οστά.
Οι ερευνητές ευελπιστούν πως ο χυμός του ροδιού θα έχει ανάλογη ευεργετική δράση και σε άλλες μορφές καρκίνου.

 

Κρόκος Κοζάνης
Σύμφωνα με τους ειδικούς που την ανέπτυξαν η θεραπεία αποτελεί μια «έξυπνη αντικαρκινική βόμβα» η οποία μπορεί να εντοπίζει και να καταστρέφει ολοσχερώς συμπαγείς όγκους διαφορετικών μορφών της νόσου.
Το σημαντικότερο όλων είναι μάλιστα ότι στοχεύει αποκλειστικώς τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας ανέπαφους τους υγιείς ιστούς.
Εκτιμάται έτσι ότι δεν θα συνδέεται με τις επώδυνες παρενέργειες των συμβατικών χημειοθεραπειών.
Λουλουδάτη θεραπεία:
Η θεραπεία ονομάζεται κολχικίνη (πρόκειται για ουσία που εξάγεται από ένα ενδημικό στη Βρετανία είδος κρόκου, γνωστού ως «σαφράν των λιβαδιών» ή «γυμνή κυρία») και αναφορές σχετικά με αυτήν γίνονται ακόμη και σε αρχαίους οδηγούς που αφορούν ουσίες ενάντια στις φλεγμονές.
Η κολχικίνη είναι γνωστό ότι διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες, ωστόσο είναι πολύ τοξική για τους υγιείς ιστούς, με αποτέλεσμα η χρήση της να είναι άκρως περιορισμένη.
Τώρα ερευνητές του Ινστιτούτου για τη Θεραπεία του Καρκίνου (ICT) στο Πανεπιστήμιο του Μπράντφορντ ανέφεραν κατά τη διάρκεια της Γιορτής των Βρετανικών Επιστημών (British Science Festival) που λαμβάνει χώρα στο Μπράντφορντ ότι βρήκαν τον τρόπο ώστε να κάνουν την κολχικίνη αποτελεσματική χωρίς να είναι τοξική.

Κρόκος Κοζάνης, το όπλο κατά της νόσου Αλτσχάιμερ
Ο κρόκος Κοζάνης έχει σημαντική δράση κατά συγκεκριμένου ενζύμου που ευθύνεται για τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Για τον λόγο αυτό θα ξεκινήσει στην 3η Νευρολογική κλινική του ΑΠΘ, στο νοσοκομείο «Παπανικολάου», μελέτη σε ανθρώπους με ήπια άνοια στους οποίους θα χορηγείται κρόκος παράλληλα με τη ριβαστιγμίνη, το φάρμακο που κυκλοφορεί σε μορφή αυτοκόλλητου.

 

Κρανιά και κράνα:
Από την εποχή του Ιπποκράτη έως σήμερα
Σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης διαπιστώνεται πως τα κράνα είναι σημαντικής διατροφικής αξίας, καθώς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και η ολική αντιοξειδωτική τους ικανότητα είναι υψηλότερη από κάθε άλλο φρούτο με το οποίο συγκρίθηκαν.
Συγκεκριμένα, εξετάστηκαν ελληνικές ποικιλίες κρανιάς που ήδη καλλιεργούνται και έγινε σύγκριση με 62 ποικιλίες από 17 είδη οπωροφόρων με τη μέθοδο ΕΚΛΡ. Όπως προέκυψε, η αντιοξειδωτική ικανότητα των διαφόρων ειδών που μελετήθηκαν -με φθίνουσα σειρά- ήταν: κράνα, τζίτζιφα, κεράσια, κόκκινα σταφύλια, βατόμουρα, αχλάδια, λωτοί, δαμάσκηνα, ροδάκινα, λευκά σταφύλια, ρόδια, μήλα, νεκταρίνια, ακτινίδια, κυδώνια, σύκα, βερίκοκα. Διαφοροποιήσεις βρέθηκαν και μεταξύ ποικιλιών του κάθε είδους.
Σήμερα νέες έρευνες αποδεικνύουν πως τα κράνα περιέχουν υψηλό επίπεδο φλαβανοειδών και ανθοκυάνης κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης και ωρίμανσης του καρπού. Επίσης, έχει διαπιστωθεί με εργαστηριακές αναλύσεις ότι περιέχουν βιταμίνη C και είναι πλούσια σε καροτίνη, πηκτίνη και τανίνη, καθώς και υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο (Fe). Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφική έρευνα της Φαρμακευτικής Σχολής του Α.Π.Θ., το κράνο περιέχει φλαβανοειδή, ανθοκυανίνες, έντονα αντιοξειδωτικά και φαινολικά παράγωγα. Λόγω των εμπεριεχομένων τανινών έχει, επίσης, στυπτικές ιδιότητες.

Η κρανιά, καθώς πρόκειται για δέντρο δασικό που αυτοφύεται σε πολλές περιοχές της χώρας μας, ουδέποτε καλλιεργήθηκε σε εμπορική κλίμακα κατά το παρελθόν. Όμως, ο καρπός της, το κράνο, διαθέτει εξαιρετικά ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, καθώς περιέχει βιταμίνες C και Ε, καροτινοειδή και φαινολικές ενώσεις.

 

Αγριαγκινάρα - Γαϊδουράγκαθο, Το θαυματουργό ξερόχορτο 
Η αγριαγκινάρα ήταν γνωστή για θεραπευτικούς σκοπούς ήδη από την αρχαιότητα, αφού χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία παθήσεων του ήπατος ή ακόμη και σαν αντίδοτο για δηλητηριάσεις. « Έρχονται άνθρωποι και μου τη ζητάνε συνεχώς,και φυσικά ξανάρχονται » λέει ο Γιάννης Ισκούδης (παραγωγός αγριαγκινάρας), για τον οποίο η αγριαγκινάρα ως βιοκαύσιμο αποτελεί μικρό μόνο μέρος της δραστηριότητάς του. « Είναι ένα πραγματικά θαυματουργό προϊόν. Πέρα από τα φαρμακευτικά σκευάσματα που δίνω στον κοινωνικό μου περίγυρο, μπορεί να φτιάξει κανείς κρέμες που κάνουν πολύ καλό στο δέρμα, ακόμα και ποτά. Μάλιστα αυτό για το οποίο είμαι πιο πολύ περήφανος είναι η δημιουργία τυροποιητικής πυτιάς, την οποία πωλώ σε τυροκομεία του εξωτερικού. Η απόδοσή της είναι πολύ ανώτερη από τη ζωική. Φανταστείτε ότι με 3 λίτρα γάλακτος, χρησιμοποιώντας ζωικής προέλευσης ένζυμα παίρνεις περίπου 700 γρ. λευκό τυρί ενώ με τα φυτικής προέλευσης, από την αγριαγκινάρα, περίπου τη διπλάσια ποσότητα » καταλήγει.

Βαλσαμόχορτο το Θαυματουργό!
Το βαλσαμόχορτο χρησιμοποιείται από άτομα με έντονη ευερεθιστικότητα, για άλγη νευρικής φύσεως, για μυϊκό ρευματισμό, ισχιαλγία, νευρικότητα και/ή κατάθλιψη κατά την έμμηνο ρύση. Έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες ενάντια στην Bordetella pertussis (προκαλεί κοκίτη), τον χρυσίζων σταφυλόκοκκο, τη shigellae και την E.coli (εντεροβακτηρίδιο, προκαλεί ουρολοιμώξεις). Τα εκχυλίσματα έχουν αντιικές ιδιότητες κατά της γρίπης.
Έχει αναφερθεί ότι το εκχύλισμα του βαλσαμόχορτου βελτιώνει συμπτώματα όπως η νευρικότητα, η αϋπνία και η κατάθλιψη. Μια διπλή τυφλή μελέτη με 100 ασθενείς έδειξε ότι το βότανο αυτό είναι πιο αποτελεσματικό από το diazepam. Επίσης, πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι το βαλσαμόχορτο μπορεί να μετριάσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης εμποδίζοντας την επαναπρόσληψη των νευροδιαβιβαστών σεροτονίνη, νορεπινεφρίνη και ντοπαμίνη, με αποτέλεσμα αυτοί οι νευροδιαβιβαστές να γίνονται πιο διαθέσιμοι για τον εγκέφαλο. Η hyperforin, ένα συστατικό του βοτάνου, ευθύνεται πιθανά για την ιδιότητα αυτή. Μπορεί επίσης να ανακουφίσει από εποχιακές συναισθηματικές διαταραχές (σύνδρομο SAD).
Μελέτες έδειξαν ότι τα φλαβονοειδή του βαλσαμόχορτου έχουν αναλγητικές ιδιότητες. Το κλάσμα «amento-flavone» του εκχυλίσματος του βαλσαμόχορτου είναι αντιφλεγμονώδες και δρα κατά των ελκών. Μια μελέτη έδειξε μείωση κατά 90% του άλγους που οφείλεται σε δωδεκαδακτυλίτιδα (φλεγμονή του άνω τμήματος του εντέρου) με τη χρήση αυτού του βοτάνου.
Είναι ηρεμιστικό και καταπραϋντικό, ιδιότητες που αποδίδονται στα κλάσματα biflavonoid (φλαβονοειδή). Η υπερισίνη μπορεί επίσης να δράσει ως ηρεμιστικό για το νευρικό σύστημα.

 

Βατόμουρο, το ευεργετικό.
Σε …βασιλιά των «superfruits», των φρούτων με ευεργετικές για τον οργανισμό ιδιότητες, αναδεικνύει τα ταπεινά βατόμουρα μια νέα μελέτη. Σύμφωνα με αυτήν, τα βατόμουρα δεν είναι μόνο νόστιμα, αλλά περιέχουν και θρεπτικά στοιχεία που παρέχουν ένα πλήθος ευεργετικών ιδιοτήτων. Ιδού ορισμένα από αυτά:
1. Έχουν πολλή βιταμίνη C
2. Πλούσια σε φυτικές ίνες 

3. «Σωτήριες» τανίνες
4. Αντιοξειδωτικές ανθοκυανίνες5. Προστατεύει και τα μάτια!
6.Μαγγάνιο για τα κόκαλα
7. Φυλλικό (για τα κύτταρα) οξύ
8. Τα βατόμουρα ενισχύουν τη μνήμη
Οι ερευνητές επισκόπησαν πρόσφατες έρευνες για την επίδραση των μούρων στην αποστολή σημάτων του εγκεφάλου ή την εσωτερική επικοινωνία και συμπεριφορά. Η επισκόπηση δείχνει ότι έρευνες σε κύτταρα, ζώα και ανθρώπους επιβεβαιώνουν ότι τα μούρα, όπως βατόμουρα, cranberries και φράουλες ωφελούν τον εγκέφαλο που γερνά, με αρκετούς τρόπους.
Το υψηλό σε αντιοξειδωτικά περιεχόμενο των μούρων βοηθά τα κύτταρα του εγκεφάλου στην προστασία από τη βλάβη των ελεύθερων ριζών.
Επίσης τα μούρα αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι νευρώνες επικοινωνούν μεταξύ τους. Οι συγκεκριμένες αλλαγές μπορούν να εμποδίσουν τη φλεγμονή που οδηγεί σε βλάβη των κυττάρων του εγκεφάλου και να βελτιώσουν επομένως τον έλεγχο της κίνησης και τη λειτουργία.
Βοηθάει στην βελτίωση της λειτουργίας του εγκεφάλου και μπορεί να σταματήσει εγκεφαλικές διαταραχές λόγω ηλικίας, όπως η άνοια και το Alzjheimer.

  Τσάι τοῦ (Ἑλληνικού) βουνού. «Το ανώτερο τσάι προέρχεται από τα ψηλά βουνά», έλεγε μια αρχαία κινεζική παροιμία. «Τα ελληνικά βουνά» προσθέτουν σήμερα Γερμανοί επιστήμονες. Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα για τις θαυματουργές ιδιότητες του ελληνικού τσαγιού του βουνού στη μάχη για την καταπολέμηση της νόσου Aλτσχάιμερ, η οποία οδηγεί στον εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.
«Εδώ και επτά χρόνια είχαμε πειραματιστεί με 150 φυτά και βότανα από όλο τον κόσμο, την Κίνα, την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία» διηγείται στην «Κ» ο καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Magdeburg και διευθυντής του ομώνυμου Ερευνητικού Κέντρου για Νευρολογικές Ασθένειες, Jens Pahnke. Η εικοσαμελής επιστημονική ομάδα ανέλυε τα συστατικά των φυτών και τα δοκίμαζε σε πειραματόζωα, χωρίς ωστόσο σημαντική ωφέλεια.
«Είχαμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα!» περιγράφει ο ίδιος. Ο 38χρονος καθηγητής, που κουράρει 1.500 ασθενείς από όλο τον κόσμο ετησίως, δοκίμασε τις ιδιότητες του τσαγιού του βουνού σε ανθρώπους. «Πίνοντας καθημερινά τσάι για έξι μήνες, η ασθένεια υπαναχωρεί στο επίπεδο που ήταν εννέα μήνες νωρίτερα και μετά από αυτό σταθεροποιείται σημαντικά», εξηγεί. «Είχα ασθενή, που είχε πρόβλημα μνήμης και προσανατολισμού και είχε φτάσει σε σημείο που δεν μπορούσε ούτε στην τουαλέτα να πάει μόνος τους» διηγείται. «Του χορήγησα τσάι για δύο μήνες και τώρα έχει βελτιωθεί σε τέτοιο βαθμό που ετοιμάζεται να πάει διακοπές με έναν φίλο τους στις Αλπεις», τονίζει.

 

Φασκόμηλο
Το S. fruticosa είναι ενδημικό των μεσογειακών και μεσοανατολικών χωρών. Προκειται για το κοινότερο είδος του γένους στην Ελλάδα. Φύεται σε περιοχές χαμηλών υψομέτρων (κάτω των 300 m), εκτός από την Κρήτη όπου φύεται μέχρι τα 1000 - 1200 m. Το S. promifera είναι ενδημικό της Ν. Ελλάδας και των παραλίων της Μ. Ασίας, ενώ το S. sclarea, στην Ελλάδα, απαντάται ως αυτοφυές στην Ήπειρο και στη Μακεδονία (Simon, J.E 1984).
Έχει πάρει το λατινικό όνομά του "σαλβία" από το ρήμα salvere, που σημαίνει "είμαι υγιής". Θεωρήθηκε ιερό βότανο από τους Έλληνες που το αφιέρωσαν στο Δία και από τους Ρωμαίους που το πήγαν στη Βρετανία. Για το κοινό αυτό βότανο οι Άραβες λένε "πώς μπορεί να πεθάνει ένας άνθρωπος που έχει στο κήπο του φασκόμηλο;".
Οι Κινέζοι το ονομάζουν ελληνικό βλαστάρι και το θεωρούν καλύτερο από το τσάι οι οποίοι εδώ και αιώνες έχουν αναπτύξει ένα μοναδικό σύστημα παραδοσιακής ιατρικής βασιζόμενης στα βότανα τον Μεσαίωνα αντάλλασσαν την τριπλάσια ποσότητα της καλύτερης ποιότητας τσαγιού με μια μικρή ποσότητα φασκόμηλου.
Οι Γάλλοι το ονομάζουν ελληνικό τσάι και το χρησιμοποιούν όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι όχι μόνο για φαρμακευτικούς αλλά και για μαγειρικούς σκοπούς. Στην αρχαιότητα οι πρόγονοί μας το χρησιμοποιούσαν σαν πολυφάρμακο και έχει εκθειαστεί από τον Ιπποκράτη, τον Διοσκουρίδη τον Γαληνό και τον Αέτιο. Οι Λατίνοι το θεωρούσαν ιερό φυτό και το χρησιμοποιούσαν σε τελετές. Ήταν το φυτό της αθανασίας.
Οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ιερό φυτό και οι γιατροί της Σχολής του Σαλέρνο πίστευαν ότι "όποιος έχει στο σπίτι του φασκόμηλο δε φοβάται το θάνατο".

 

O ΛΥΚΙΣΚΟΣ: Ο αγνοημένος θησαυρός της Ελλάδας. 
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία ο Λυκίσκος χρησιμοποιείται από τους ειδικούς κυρίως για την αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού και του πεπτικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένης και της ανορεξίας).
Έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια τείνουν στο συμπέρασμα πως η κατανάλωση Λυκίσκου επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα – δεν είναι ένα απλό μυοχαλαρωτικό (έχει και αυτή την ιδιότητα) όπως είχαν αρχικά υποστηρίξει κάποιοι ερευνητές.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Λυκίσκος να θεωρείται αποτελεσματικός στην καταπολέμηση του άγχους, της υπερέντασης, της νευρικότητας, της κατάθλιψης και της αϋπνίας. Ουσιαστικά ο Λυκίσκος θεωρείται πως έχει έντονα ηρεμιστικές και υπνωτικές ιδιότητες. Αν και η παρουσία βαλεριανικού οξέως στα άνθη θεωρήθηκε αρχικά υπαίτια για τις παραπάνω ιδιότητες, η ανακάλυψη πρόσφατα της σύνθετης ουσίας 2-methyl-3-buten-2-ol έχει αλλάξει τα δεδομένα.
Η συγκεκριμένη ουσία μοιάζει πολύ με το γνωστό υπνωτικό methylpentynol και σε κλινικές έρευνες δείχνει να έχει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα.
Όσο αφορά την επίδραση του Λυκίσκου στην αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών, αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στη σπασμολυτική του δράση.
Σε πειράματα που έγιναν σε ζώα (guinea pig duodenum και rat uterus) η σπασμολυτική δράση του Λυκίσκου φαίνεται να ανταγωνίζεται εκείνη της Ατροπίνης. Πρόκειται για μυοχαλαρωτική δράση – γεγονός που εξηγεί την αποτελεσματικότητα του σε σπασμούς των εντέρων (σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, νεύρωση του στομάχου, ασθένεια του Crohn).

Αφορμή για να κάνω το παραπάνω κείμενο ήταν ένα άρθρο που είδα στο alttherapy.blogspot.gr... Βρήκα την εισαγωγή στο thesecretrealtruth.blogspot.com...
Και τέλος συγκέντρωσα όλα τα υπόλοιπα από διάφορα άρθρα στο παρόν μπλογκ, proionta-tis-fisis.blogspot.gr, όπου και μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το καθένα ξεχωριστά !! Κάποια από αυτά φύονται και σε άλλα μέρη, αλλά το κλίμα και η Γαία της Ελλάδος μας, τους προσδίδουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Μάλλον θα είναι κι άλλα που δεν σκέφτηκα, αλλά δεν μας εμποδίζει κάτι να το συμπληρώσουμε στην πορεία!! Δεν θα μπορούσα, βέβαια, παρά να αρχίσω το αφιέρωμα από το κατ` εξοχήν Ελληνικό "υπερόπλο" την μοναδική παγκοσμίως μαστίχα της Χίου!!!

Ήθελα, επίσης, να συμπληρώσω και όλα τα μελισσοκομικά προϊόντα - μέλι, γύρη, πρόπολη, βασιλικός πολτός - αλλά θα έκανε το κείμενο τεράστιο και δυσκολοδιάβαστο, οπότε τα αναφέρω και παραθέτω τα άρθρα που φιλοξενώ στο μπλογκ, γι` αυτά:
Το μέλι και οι άγνωστες ιδιότητές του στην Αρχαία Ελλάδα
Μέλι, η μαγική τροφή!!
Η πρόπολις ἀναστέλλει τοὺς καρκινικοὺς όγκους
Βασιλικός πολτός: Είναι ο ... κυρίαρχος ...!
Παρατήρησις: Όλα τα παραπάνω μπορούν να συμβάλλουν στην αγροτική, στην βιομηχανική και οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και να προσφέρουν διέξοδο από την παρούσα οικονομική κρίση της.

Στην παρούσα κρίση που διέρχεται η Ελληνική Γεωργία, αλλά και οικονομική συγκυρία και κρίση, η ιδέα καλλιέργειας ελληνικών (ή και ξενικών ) ποικιλιών στην Ελλάδα και η παραγωγή βιομηχανική επεξεργασία των ελληνικών προϊόντων είναι, κατά την άποψη μου, μια πολύ ενδιαφέρουσα επιχειρηματική πρόταση, καθώς θα έχει εξασφαλισμένη υψηλή κερδοφορία εξ αιτίας της  αυξανόμενης διεθνούς ζήτησής τους.