Μους με σοκολάτα και αμαρέτο

Μους με σοκολάτα και αμαρέτο

Bαθμολογία:

1 ψήφοι

Προστέθηκε από maria_naousa, 28.06.10

 












 





photo: greg97

 

Τι χρειαζόμαστε:

• 500 γραμμάρια σοκολάτα (κουβερτούρα ή γάλακτος)
• 600 γραμμάρια κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε παχύρευστη μορφή
• 1 σφηνάκι αμαρέτο
• Μπισκότα ή φρούτα για το σερβίρισμα.

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Σοκολατένιοι πειρασμοί

Κρέμες

Διατροφή

Χορτοφαγική

Πλούσια σε ενέργεια

Δυσκολία

Εύκολο

Μέχρι 4 υλικά

Γρήγορο

Περιέχει

Κρέμα γάλακτος

Σοκολάτα

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:

Διαβάστε περισότερο: Μους με σοκολάτα και αμαρέτο  

http://www.sintagespareas.gr/sintages/mous-me-sokolata-kai-amareto.html#ixzz22naAQWRU

Ιστορίες του χωριού Νο 3

Αγκινάρα

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_1221.html

Αγκινάρα. Πολύτιμο φάρμακο για το συκώτι και τη χολή.

Η αγκινάρα, πέρα από ένα εξαιρετικό λαχανικό, αποτελεί κι ένα πολύτιμο φάρμακο. Ωμή ή μαγειρεμένη θεωρείται σπουδαία διαιτητική και υγιεινή τροφή. Περιέχει βιταμίνες Α, C και του συμπλέγματος Β, ασβέστιο, φώσφορο. Καθαρίζει το αίμα και μειώνει τη χοληστερίνη, τονώνει την καρδιά, ωφελεί τα νεφρά, το συκώτι και βοηθά στην αντιμετώπιση της αρτηριοσκλήρυνσης, των ρευματισμών και της παχυσαρκίας. 

Το επιστημονικό της όνομα είναι «κινάρα η σκόλυμος» (Cynara scolymus) και ευδοκιμεί σε πολλά μέρη της Μεσογείου και στη χώρα μας. Αυτό το φυτό το οποίο έχει σήμερα μία κυρίαρχη θέση τόσο στη μαγειρική όσο και στη θεραπευτική ιατρική, είναι στην πραγματικότητα μία ποικιλία της αγριοαγκινάρας της Μεσογείου, και οφείλει τη θεραπευτική της εφαρμογή στις χωνευτικές ιδιότητες των φύλλων της. 
Ήταν γνωστή στις χώρες της Μεσογείου από την αρχαιότητα. Τα 100 γραμμάρια ωμής ή βραστής αγκινάρας έχουν μόλις 44 θερμίδες (Kcal), γι αυτό και συνιστάται για την απώλεια κιλών. Η αγκινάρα καλλιεργείται σαν τρόφιμο κυρίως για τις ανθοκεφαλές της που καταναλώνονται νωπές ή μαγειρεμένες αλλά και τα φύλλα της αποτελούν μια θαυμάσια ζωοτροφή ιδίως για τα ζώα που βρίσκονται σε γαλακτοπαραγωγή. Στην Ιταλία από τα φύλλα παράγουν λικέρ με το όνομα «Cynar».
Πολύτιμο φάρμακο Εκτός από την πλούσια διατροφική της αξία, η αγκινάρα χρησιμοποιείται και ως φάρμακο, αφού βοηθά στην αντιμετώπιση πολλών παθήσεων. Από την αρχαιότητα ακόμη χρησιμοποιούνταν για την πέψη των λιπαρών τροφών, αλλά και για τη δυσκοιλιότητα, αφού είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Τα συστατικά της αγκινάρας είναι χολαγωγά και διουρητικά. Επίσης έχουν την θεραπευτική ιδιότητα να απομακρύνουν την χοληστερίνη από το αίμα! Η αγκινάρα, θεωρείται ότι είναι κατά της αρτηριοσκλήρυνσης και της ανεπάρκειας συκωτιού. Είναι επίσης τονωτική, κατά των διαλειπόντων πυρετών, κατά του τεταρταίου πυρετού, κατά της υδρωπικίας, κατά των παθήσεων του συκωτιού και κατά των ρευματισμών. Έχει επίσης ιδιότητες κατά της πέτρας των νεφρών, κατά του ίκτερου και είναι επίσης καρδιοτονωτική και καθαριστική του αίματος.

Προστατεύει το ήπαρΗ ηπατοπροστατευτική δράση της αγκινάρας μελετήθηκε από πολλούς γιατρούς στη Γαλλία ήδη από το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Η χολερετική δράση της αγκινάρας (αυξάνει την έκκριση της χολής) οφείλεται σε μία πικρή και αρωματική ουσία: την κυναρίνη. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε περιπτώσεις υπεραιμίας ή ηπατικής ανεπάρκειας, ίκτερου και κακής πέψης των λιπαρών ουσιών. Διεγείροντας την έκκριση της χολής, η αγκινάρα δρα επίσης στις περιπτώσεις δυσκοιλιότητας. Το φύλλο της αγκινάρας περιέχει από την άλλη πλευρά στερόλες, μαγνήσιο, και κάλιο, συστατικά που δρουν συνεργατικά με την κυναρίνη. 

Με τη μέθοδο του κρυοθρυμματισμού, λαμβάνουμε τα οφέλη όλων των συστατικών του φυτού. Η αγκινάρα φαίνεται να συμβάλλει στην αναγέννηση των κυττάρων του ήπατος τα οποία εκτίθενται σε διάφορες τοξίνες. Εάν αυτή η δράση επιβεβαιωθεί και από τις ελεγχόμενες κλινικές μελέτες, το φυτό αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν προστατευτικό του ήπατος στα άτομα που πάσχουν από κίρρωση. 

Μειώνει την χοληστερίνη

Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι το φύλλο της αγκινάρας διαθέτει την ικανότητα να μειώνει τη χοληστερίνη. Μελέτη κορυφαίου πανεπιστημίου της Γερμανίας πρόσφατα, παρουσιάζει τις ευεργετικές επιδράσεις της αγκινάρας, τόσο στην μείωση της χοληστερίνης, όσο και στην βελτίωση των λειτουργιών του συκωτιού.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις είναι παγκοσμίως οι κύριες αιτίες θανάτου και συσχετίζονται με αυξημένα επίπεδα ολικής χοληστερόλης στο πλάσμα του αίματος. Ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Reading στην Αγγλία βρήκαν ότι απόσταγμα από τα φύλλα της αγκινάρας, το οποίο χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή, μπορεί να μειώσει τη χοληστερόλη σε, κατά τα άλλα, υγιή άτομα με μέτρια αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης.

Από τη στιγμή που η χοληστερόλη στο πλάσμα φτάνει σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, συνταγογραφούνται φάρμακα όπως οι στατίνες για να βοηθήσουν στη μείωσή της. Η παρέμβαση που μπορούμε να κάνουμε προτού οι συγκεντρώσεις φτάσουν σε αυτά τα επίπεδα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων χωρίς τη χρήση φαρμάκων. H συγκεκριμένη μελέτη έδειξε ότι υγιή άτομα με μέτρια αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο πλάσμα του αίματος, μπόρεσαν να μειώσουν αυτά τα επίπεδα χρησιμοποιώντας αυτό το φυτικό συμπλήρωμα. 

Αφροδισιακό

Οι Ευρωπαίοι εκτιμούσαν ιδιαίτερα την αγκινάρα ως αφροδισιακό. Λέγεται ότι στα τέλη του Μεσαίωνα η Αικατερίνη των Μεδίκων έτυχε έντονης κριτικής για την αδυναμία που είχε στις αγκινάρες, τις οποίες συνήθιζε να τρώει δημοσίως, γι' αυτό και κάποιοι συσχέτισαν τις γαστρονομικές με τις σεξουαλικές της αδυναμίες.

Τονώνει τα μαλλιά

Η αγκινάρα περιέχει βιταμίνες A, B, C, ασβέστιο και φώσφορο. Μπορείτε να πάρετε πράσινα φύλλα αγκινάρας και να τα καλύψετε με νερό (όχι πάρα πολύ, ίσα που να καλύπτονται) και το βάζετε στη φωτιά. Μόλις φθάσει στο σημείο βρασμού, το κατεβάζετε από τη φωτιά και το αφήνετε για τρεις ώρες. Στη συνέχεια το σουρώνετε και με το υγρό αυτό κάνετε μασάζ στο κεφάλι για την τόνωση των μαλλιών. 

Πηγή: www.herbalcreations.gr

Σήμερα...

http://www.saint.gr/01/02/index.aspx

Στις 02/01/2019 εορτάζουν:
	Άγιος Σίλβεστρος Πάπας Ρώμης Άγιος Θεαγένης ιερομάρτυρας Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ Άγιος Θεόπεμπτος Αγία Θεοδότη μητέρα των Αγίων Αναργύρων Όσιος Μάρκος ο κωφός Άγιος Βασίλειος μάρτυρας εξ Άγκυρας Άγιος Σέργιος Άγιος Θεόπιστος Άγιος Κοσμάς ο Α' Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης Άγιος Γεώργιος (ή Ζώρζης ή Γκιουρτζής) ο Ίβηρ Όσιος Σίλβεστρος Ρώσος της Λαύρας του Κιέβου Άγιος Ισίδωρος ο Ιερομάρτυρας Οσία Ιουλιανή η Δικαία Όσιος Νείλος ο Ηγιασμένος
Επιτρέπονται όλες οι τροφές

Άγιος Σίλβεστρος Πάπας Ρώμης

Ημερομηνία εορτής:	02/01/2019
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 2 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Σιλβεστρος Παπας Ρωμης (; - 335)

Ζωοῖ νεκρὸν βοῦν, αἰσχύνων Ζαμβρὴν Μάγον, Ὁ καὶ νεκρὸς ζῶν, Σίλβεστρος Ῥώμης Πάπας. Θυμὸν ἀποπνείει Σίλβεστρος δευτέρῃ ἠοῖ.

Βιογραφία Με τη Δυτική Εκκλησία έχουμε κοινούς αρκετούς Αγίους, μέχρι το χωρισμό της από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ένας απ' αυτούς είναι και ο Άγιος Σίλβεστρος, Πάπας Ρώμης. Ο Άγιος Σίλβεστρος ήταν γιος του Ρουφίνου, γεννημένος στη Ρώμη και από μικρή ηλικία εισχωρεί στους κόλπους της Εκκλησίας. Σε ηλικία τριάντα χρόνων χειροτονείται από τον Πάπα Μαρκελίνο· γίνεται Πάπας το 314 μ.Χ. και διαδέχεται τον Άγιο Μελχιάδη ή Μιλτιάδη (βλέπε 10 Απριλίου). Ενδιαφέρθηκε και πολέμησε πολύ την αίρεση του Αρείου και θέσπισε τους λειτουργικούς κανόνες για τον καθαγιασμό του μύρου του αγίου χρίσματος. Αλλά μεταξύ των καλύτερων έργων του Πάπα Σιλβέστρου, ξεχωρίζει το έργο της μέριμνας για τη βιοτική συντήρηση των φτωχότερων κληρικών και των μοναχών γυναικών, ώστε οι άνθρωποι αυτοί της πνευματικής διακονίας και προσευχής να μην αποσπώνται από το κυρίως έργο τους. Ο Άγιος Σίλβεστρος έκανε επίσης πολλά θαύματα με αποτέλεσμα να πιστέψουν στο Χριστό πολλοί άνθρωποι μεταξύ των οποίων και ο Μέγας Κωνσταντίνος (βλέπε 21 Μαΐου) τον οποίο χειραγώγησε στην πίστη και εν συνεχεία τον βάπτισε.Με τη συμβουλή του Αγίου Σιλβέστρου, ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε επτά ναούς, για να εορτάζονται οι εορτές του Σωτήρος Χριστού και των Αγίων Μαρτύρων. Απέδειξε ότι ο Ιησούς Χριστός και το έργο του είχαν προκηρυχθεί από το Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο. Πολέμησε δε ιδιαίτερα τους αιρετικούς Δονατιστές και μεγάλυνε την Εκκλησία με την διδασκαλία των θείων δογμάτων. Ο Άγιος Σίλβεστρος πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα, την 31η Δεκεμβρίου του 335 μ.Χ.  Άγιος Θεαγένης ιερομάρτυρας Ημερομηνία εορτής:  02/01/2019 Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια. Τύπος εορτής:  Σταθερή. Εορτάζει στις 2 Ιανουαρίου εκάστου έτους. Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Θεαγενης Ιερομαρτυρας Θεάγενες, βλήθητι τοῦ πόντου μέσον, ᾯ κἂν βυθισθῇς, ἒνδον ἐκνήξῃ πόλου. Βιογραφία Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Θεαγένης ήταν επίσκοπος της πόλης Πάριο· την ονομασία της πήρε επειδή είχε κτισθεί από τους Πάριους, κατοίκους της νήσου Πάρου. Η πόλη αυτή βρισκόταν μεταξύ της Κυζίκου και της Λαμψάκου. Αυτός λοιπόν οδηγήθηκε στον Τριβούνο Ζηλικίνθιο και ομολόγησε τον Χριστό Θεό αληθινό. Οπότε τον έδειραν ανελέητα και αφού τον έδεσαν χειροπόδαρα, τον έριξαν στο βυθό της θάλασσας. Έτσι τελείωσε το δρόμο του μαρτυρίου και πήρε από τον Κύριο το αμάραντο στεφάνι της αιώνιας δόξας.  Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ Ημερομηνία εορτής:  02/01/2019 Τύπος εορτής:  Σταθερή. Εορτάζει στις 2 Ιανουαρίου εκάστου έτους. Άγιοι που εορτάζουν: Οσιος Σεραφειμ Του Σαρωφ (1759 - 1833) Βιογραφία Ο Όσιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ. και ονομάσθηκε Πρόχορος. Οι γονείς του, Ισίδωρος και Αγάθη Μοσνίν, ήταν ευκατάστατοι έμποροι. Ο πατέρας του είχε εργοστάσια πλινθοποιίας και παράλληλα αναλάμβανε την ανέγερση πέτρινων οικοδομημάτων, ναών και σπιτιών. Κάποτε άρχισε να χτίζει στο Κουρσκ ένα ναό προς τιμήν του Οσίου Σεργίου του Ραντονέζ, του Θαυματουργού, αλλά ξαφνικά το 1762 μ.Χ., πεθαίνει, αφήνοντας στην σύζυγό του τη μέριμνα για την ολοκλήρωση του ναού. Ο Πρόχορος κληρονόμησε τις αρετές των γονέων του και ιδίως την ευσέβειά τους. Σε ηλικία δέκα ετών άρχισε να μαθαίνει με ζήλο τα ιερά γράμματα, αλλά αρρώστησε ξαφνικά βαριά χωρίς ελπίδα αναρρώσεως. Στην κρισιμότερη καμπή της ασθένειας είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία υποσχέθηκε ότι θα τον επισκεφθεί και θα τον θεραπεύσει. Πράγματι, έτυχε μια μέρα να γίνεται λιτανεία και να περνά έξω από την οικία του μικρού άρρωστου παιδιού, η θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου. Τη στιγμή εκείνη έπιασε δυνατή βροχή. Η λιτανεία σταμάτησε και η εικόνα μεταφέρθηκε στην αυλή της οικίας του Προχόρου, μέχρι να περάσει η μπόρα. Τότε η μητέρα του Αγάθη, κατέβασε το άρρωστο παιδί της και το πέρασε κάτω από την εικόνα. Από την ημέρα εκείνη η υγεία του βελτιώθηκε μέχρι που αποκαταστάθηκε τελείως. Νέος εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι, στην πόλη Κουρσκ, και έρχεται να μονάσει στη μονή του Σάρωφ. Η δοκιμασία του προκειμένου να γίνει Μοναχός διαρκεί οκτώ χρόνια. Στις 13 Αυγούστου του 1786 μ.Χ. κείρεται Μοναχός με το όνομα Σεραφείμ. Σε δύο μήνες χειροτονείται Διάκονος. Περιφρουρούμενος με το ταπεινό φρόνημα ο Διάκονος Σεραφείμ, ανέρχεται στην Πνευματική ζωή «ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν». Ως Διάκονος παραμένει όλη την ημέρα στο Μοναστήρι, διακονεί στις Ακολουθίες, τηρεί με ακρίβεια τους μοναστηριακούς κανονισμούς και εκτελεί τα διακονήματά του. Το βράδυ όμως απομακρύνεται στο δάσος, στο ερημικό του κελί, όπου διέρχεται τις νυκτερινές ώρες με προσευχή, και πολύ πρωί επιστρέφει πάλι στο μοναστήρι. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1793 μ.Χ. χειροτονείται Ιερεύς και αποδύεται με μεγαλύτερο ζήλο και αγάπη στον Πνευματικό αγώνα. Τώρα πλέον δεν τον ικανοποιεί ο βαρύς για τους άλλους μόχθος της κοινοβιακής ζωής, δηλαδή η κοινή προσευχή, η νηστεία, η υπακοή, η ακτημοσύνη. Μέσα του φουντώνει η δίψα για πιο υψηλές Πνευματικές ασκήσεις. Εγκαταλείπει λοιπόν, με την ευλογία του Ηγουμένου, τη Μονή και αποσύρεται μέσα στο πυκνό δάσος του Σάρωφ. Περνά εκεί δεκαπέντε χρόνια σε τέλεια απομόνωση, με αυστηρή νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή, μελέτη του Θείου Λόγου και σωματικούς κόπους. Για χίλιες ημέρες και χίλιες νύκτες μιμείται του παλιούς στυλίτες της Εκκλησίας. Ανεβασμένος σε μία πέτρα και με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό, προσεύχεται: «Ὁ Θεὸς ἰλάσθητι μοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ». Τελειώνοντας την αναχωρητική ζωή επανέρχεται στη Μονή του Σάρωφ και κλείνεται σαν σε μνήμα στην απομόνωση για άλλα δεκαπέντε χρόνια. Για τα πρώτα πέντε βάζει τον εαυτό του στον κανόνα της σιωπής. Με την αδιάλειπτη προσευχή φωτίζει ολόκληρος από την Θεία Χάρη και αξιώνεται να ζήσει Πνευματικές αναβάσεις και αν δει θεϊκά οράματα. Μετά τον εγκλεισμό, ώριμος πλέον στην Πνευματική ζωή και γέροντας στην ηλικία, αφιερώνεται στη διακονία του πλησίον, του ελάχιστου αδελφού. Με την αυστηρή ασκητική ζωή του και την φωτεινή μορφή του είχε προσελκύσει γύρω του πλήθος Χριστιανών, που τον αγαπούσαν και πίστευαν ακράδαντα στην θαυματουργική δύναμη των αγίων του προσευχών. Πλούσιοι και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι συνέρρεαν καθημερινά στο κελί του, για να λάβουν την ευλογία του και την Πνευματική καθοδήγηση για τη ζωή τους. Τους δεχόταν όλους με αγάπη και όταν έβλεπε τα πρόσωπά τους αναφωνούσε: «Χαρά μου!». Εξομολογούσε πολλούς, θεράπευε ασθενείς, ενώ σε άλλους έδιδε να ασπασθούν τον σταυρό που είχε κρεμασμένο στο στήθος του ή την εικόνα που είχε στο τραπέζι του κελιού του. Σε πολλούς πρόσφερε ως ευλογία αντίδωρο, αγίασμα ή παξιμάδια, άλλους τους σταύρωνε στο μέτωπο με λάδι από το καντήλι, ενώ μερικούς τους αγκάλιαζε και τους ασπαζόταν λέγοντας: «Χριστὸς Ἀνέστη!». Την 1η Ιανουαρίου 1833 μ.Χ., ημέρα Κυριακή, ο Όσιος ήλθε για τελευταία φορά στο Ναό του νοσοκομείου των Αγίων Ζωσιμά και Σαββατίου. Άναψε κερί σε όλες τις εικόνες και τις ασπάσθηκε. Μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ζήτησε συγχώρεση από όλους τους αδελφούς, τους ευλόγησε, τους ασπάσθηκε και παρηγορητικά τους είπε: «Σώζεσθε, μὴν ἀκηδιᾶτε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε. Στέφανοι μᾶς ἑτοιμάζονται». Ο Μοναχός Παύλος πρόσεξε ότι ο Όσιος εκείνη την ημέρα πήγε τρεις φορές στον τόπο που είχε υποδείξει για τον ενταφιασμό του. Καθόταν εκεί και κοίταζε αρκετή ώρα στη γη. Το βράδυ τον άκουσε να ψάλλει στο κελί του Πασχαλινούς ύμνους: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι....», «Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ....», «Ὤ, Πάσχα τὸ μέγα καὶ ἱερώτατον, Χριστέ....». Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου 1833 μ.Χ. Οι μοναχοί τον είδαν με το λευκό ζωστικό, γονατιστό σε στάση προσευχής μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου, ασκεπή, με το χάλκινο σταυρό στο λαιμό και με τα χέρια στο στήθος σε σχήμα σταυρού. Νόμιζαν ότι τον είχε πάρει ο ύπνος. Τα ιερά λείψανά του εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο της Οκτωβριανής επαναστάσεως και ξαναβρέθηκαν το 1990 μ.Χ., στην Αγία Πετρούπολη. Το 1991 μ.Χ. επέστρεψαν στην μονή Ντιβέγιεβο.

Η διατροφική αξία του ανανά

http://proionta-tis-fisis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_5377.html

Η διατροφική αξία του ανανά

Ο ανανάς ανήκει στα τροπικά φρούτα και μαζί με τις μπανάνες αποτελούν ίσως τα πιο δημοφιλή τροπικά φρούτα, τόσο στην χώρα μας όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Τι κάνει όμως τον ανανά τόσο ισχυρά διατροφικά φρούτο; 

Η ίδια του η σύσταση. Αποτελείται από βιταμίνες (κυρίως βιταμίνηC), ανόργανα άλατα, φυτικές ίνες, αλλά και από ένζυμα που βελτιώνουν την λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Επίσης, έρευνες δείχνουν ότι ανήκει στα τρόφιμα εκείνα που βοηθούν στην επίτευξη, αλλά και στην διατήρηση του ιδανικού μας βάρους. Ο ανανάς έχει μικρή περιεκτικότητα νατρίου και χοληστερίνης. Παρακάτω παρατίθεται η χημική σύσταση του ανανά, όπως καταγράφεται από το USDA (Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών, αποτελεί μια από τις πιο έγκυρες πηγές διατροφικών δεδομένων στον κόσμο).

Χημική Σύνθεση Ανανά (ανά 100 γρ. τροφίμου)

Ενέργεια	49 kcal
Νερό	86 gr
Φυτικές ίνες	1,2 gr
Πρωτεΐνη	0,50 gr
Λιπίδια	0,20 gr
Ασβέστιο	7 mg
Φωσφόρος	7 mg
Σίδηρος	0,37 mg
Νάτριο	1 mg
Κάλιο	113 mg
Μαγνήσιο	14 mg
Χαλκός	0,11 mg
Μαγγάνιο	1,65 mg
Σελήνιο	0,6 mcg
Γλυκόζη	1,7 gr
Φρουκτόζη	1,9 gr
Ολικά σάκχαρα	8 gr
Βιταμίνη C	15 mg
Βιταμίνη B6	0,09 mg
Βιταμίνη A	3 mcg
Βιταμίνη E	1 mg
Βιταμίνη K	0,7 mcg
Φολικό οξύ	11 mcg
Θειαμίνη	0,09 ug
Ριβοφλαβίνη	0,036 mg
Νιασίνη	0,42 mg
Παντοθενικό οξύ	0,16 mg
Τοκοφερόλη α	0,10 mg
Β-καροτένιο	31 mcg

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες του ανανά

Ένας άλλος λόγος που αυτό το φρούτο είναι τόσο δημοφιλές, είναι και το γεγονός, ότι αποδίδονται σε αυτό διάφορες φαρμακευτικές ιδιότητες. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν έρευνες που αναφέρουν, πως τα ιχνοστοιχεία από τα οποία αποτελείται ο ανανάς ασκούν προστατευτικό ρόλο σε ασθένειες, όπως ο καρκίνος. Επίσης, πιστεύεται πως διαλύει τους θρόμβους και ασκεί προστασία στο κάρδιο-κυκλοφορικό σύστημα. Ακόμη, έχει διουρητικές ικανότητες και σε πολλούς λαούς χρησιμοποιείται για την εξάλειψη των εντερικών σκουληκιών, καθώς απαλλάσσει από εντερικές διαταραχές και καταπραΰνει την χολή.

Σημαντικό είναι, και αξίζει να αναφερθεί το γεγονός, ότι ο ανανάς αποτελείται από ένα μείγμα ενζύμων, γνωστό με την ονομασία «βρομελίνη». Η βρομελίνη μπλοκάρει την παραγωγή ουσιών που προκαλούν φλεγμονές στο σώμα. Έρευνες έχουν δείξει πως η βρομελίνη βοηθά στην μείωση των οιδημάτων που προκαλεί η αρθρίτιδα. Επίσης, καταπραΰνει τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας και επιταχύνει την επούλωση πληγών λόγω τραυματισμών ή χειρουργικών επεμβάσεων. Η κατανάλωση του ανανά μετά από ένα γεύμα βοηθά στην αντιμετώπιση της δυσπεψίας.

Σαββατιανού Πελαγία

Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής

Πηγή: www.dietup.gr

Σημείωση: «Ο πυρήνας του ανανά περιέχει διπλάσια ποσότητα βρωμελίνης απ’ ό,τι ο καρπός που συνήθως τρώμε», διευκρινίζει η δρ Γκλένβιλ.

Πως να τον καταναλώσετε: Λιώστε τον πυρήνα και προσθέστε τον σε smoothies, σε σούπες ή σε βραστά κρέατα.

Η επίδραση του κακάο στη διάθεσή μας

Η επίδραση του κακάο στη διάθεσή μας

 

 Η σοκολάτα και η «γλυκιά» της επίδραση στη διάθεσή μας και στην ψυχολογία μας πάντα προσελκύει το... διατροφικό επιστημονικό ενδιαφέρον! Άραγε είναι αλήθεια ότι η σοκολάτα και τα προϊόντα με κακάο συμβάλλουν στην καλή μας διάθεση; Ή απλά αγαπάμε τη σοκολάτα και βρίσκουμε δικαιολογίες για να την καταναλώνουμε πιο συχνά;
Η σοκολάτα και το κακάο είναι δύο διαφορετικές έννοιες και δεν θα πρέπει να συγχέονται! Τα ευεργετικά οφέλη της σοκολάτας αποδίδονται στο κακάο, το οποίο είναι το άπαχο συστατικό των φασολιών του κακάο (cocoa liquor - finely ground cocoa beans) και αυτό χρησιμοποιείται στην παρασκευή της σκόνης κακάο (12% λιπαρά), το οποίο προορίζεται για ροφήματα και στην ζαχαροπλαστική. Το Cocoa liquor λοιπόν, περιέχει 55% βούτυρο κακάο και μαζί με αυτό αποτελούν τα στερεά υλικά του κακάο, που αναφέρονται και στη συσκευασία της σοκολάτας. Η σοκολάτα ουσιαστικά είναι ο συνδυασμός του κακάο μαζί με βούτυρο κακάο, ζάχαρη και άλλα υλικά, όπως γάλα, ξηρούς καρπούς, αρώματα, και άλλα. Και δεν είναι τυχαίο ότι η επιστημονική ονομασία των σπόρων του τροπικού δέντρου κακάο είναι Theobroma cacao. Η λέξη Theobroma έχει ελληνική προέλευση (προέρχεται από τις λέξεις θεός και βρώση) και σημαίνει φαγητό των Θεών.

Πολλά είναι τα οφέλη που αποδίδονται σε αυτή τη... σοκολατένια σκόνη. Το κακάο περιέχει μεγάλη ποσότητα φαινολικών φυτοχημικών συστατικών, που είναι γνωστά ως φλαβονοειδή, κυρίως με τη μορφή της επικατεχίνης, τα οποία κυρίως ευθύνονται για την επίδρασή τους στην ψυχολογική μας διάθεση.

Τα αντιοξειδωτικά αυτά συστατικά εμφανίζουν πολλές ευεργετικές δράσεις στον εγκέφαλο. Καθώς εισέρχονται στο εγκέφαλο, προάγουν μία διέγερση στην αιμάτωση του εγκεφάλου. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν αλλαγές στη μορφολογία νευρώνων, κυρίως σε περιοχές που εμπλέκονται με τη μάθηση και τη μνήμη. Συγκεκριμένα, η επικατεχίνη βελτιώνει διάφορες πτυχές της γνωστικής λειτουργίας σε ζώα και σε ανθρώπους. Η σοκολάτα προκαλεί επίσης θετικές επιδράσεις στη διάθεση και για τον λόγο αυτό δεν είναι τυχαίο που καταναλώνεται υπό συναισθηματική πίεση. Επιπλέον, τα φλαβονοειδή ενισχύουν τις γνωστικές ικανότητες, παράλληλα με την αντιγήρανση και τη μείωση του κινδύνου για την ανάπτυξη της νόσου του Alzheimer και τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου σε ανθρώπους. Το κακάο διεγείρει το κεντρικό νευρικό σύστημα και κατά την κατανάλωσή του εκκρίνονται από τον εγκέφαλο ενδορφίνες, ουσίες με αναλγητικές ιδιότητες που βελτιώνουν την ψυχική διάθεση. Επιπλέον, εκκρίνεται σεροτονίνη, ουσία με αντικαταθλιπτική δράση.

Η σοκολάτα είναι δημοφιλές τρόφιμο και πάντα συνδέεται με την απόλαυση και την ευχαρίστηση. Έχει αλληλεπιδράσεις με νευροδιαβιβαστές, που συμβάλλουν στη διαμόρφωση της διάθεσης, αλλά και στη ρύθμιση της όρεξης.

Η σχέση μεταξύ της σοκολάτας και διάθεσης είναι μία πολύπλοκη διαδικασία. Συνδυάζονται οι ψυχοφαρμακολογικές επιδράσεις του κακάο με τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά της. Σε μία σχετική έρευνα μελετήθηκε η διαφορά του αποτελέσματος στην διάθεση και κατά πόσο οφείλεται στη γεύση. Η συγκεκριμένη ή έρευνα συνέκρινε δύο περιπτώσεις:

- αν η κατανάλωση σοκολάτας επηρεάζει αμέσως αρνητικά, αλλά όχι θετικά ή ουδέτερα τη διάθεσή μας
- αν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα οφείλεται μόνο στη γεύση της σοκολάτας.

Στο πείραμα 1 εξέτασαν την επίδραση της κατανάλωσης σοκολάτας και 1 ποτηριού νερού σε αρνητικές, θετικές και ουδέτερες ψυχολογικές καταστάσεις, μετά από την προβολή αντίστοιχων ταινιών. Τρώγοντας σοκολάτα λοιπόν, φάνηκε ότι μειώθηκαν τα αρνητικά συναισθήματα συγκριτικά με την κατανάλωση νερού, και αντίστοιχα δεν φάνηκαν διακυμάνσεις σε ουδέτερα ή θετικά συναισθήματα. Στο πείραμα 2 συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα που έχει μία πολύ νόστιμη σοκολάτα σε σχέση με μία άγευστη, καθώς και τη διάρκεια του αποτελέσματος. Η αρνητική διάθεση μειώθηκε περισσότερο τρώγοντας τη νόστιμη σοκολάτα και το αποτέλεσμα διήρκησε 3 λεπτά. Και στα 2 πειράματα, η βελτίωση της αρνητικής διάθεσης συσχετίστηκε με τη συναισθηματική κατανάλωση φαγητού. Δηλαδή, τρώγοντας κάτι γλυκό και νόστιμο βελτιώνεται η ψυχολογική μας διάθεση και αυτό οφείλεται στη γεύση του φαγητού. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η άμεση επιρροή του φαγητού στη διάθεση συμβάλλει και στη συνήθεια της κατανάλωσής του για να αντιμετωπίζουμε το άγχος.

Μέσα από μία πληθώρα επιστημονικών ερευνών, καταλήγουμε στο «ευχάριστο» συμπέρασμα ότι η συχνή κατανάλωση προϊόντων με κακάο πλούσιων σε φλαβονόλες ευνοούν θετικά τη διάθεσή μας.

Σύμφωνα με μία ανασκόπηση σχετικών ερευνών, φαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον στην εξακρίβωση του τρόπου δράσης του κακάο στις πνευματικές λειτουργίες, καθώς οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί δεν έχουν εξακριβωθεί πλήρως. Ένας ασφαλής και διαιτητικός τρόπος είναι να καταναλώνουμε ένα ρόφημα κακάο, όταν επιθυμούμε γλυκό, γλιτώνοντας και τις επιπλέον θερμίδες της ζάχαρης. Και από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το κακάο και τα προϊόντα του αποτελούν ‘δώρο’ ερωτευμένων και συχνά από τον άντρα στη γυναίκα.

mednutrition.gr

Η επανάσταση του Γεώργιου Καντανολέου ( 1527 )

Η επανάσταση του Γεώργιου Καντανολέου ( 1527 )

Η τελευταία επαναστατική ενέργεια στην αλυσίδα των κρητικών επαναστάσεων της Βενετοκρατίας εκδηλώθηκε το 1527 και είναι γνωστή ως επανάσταση του Γεώργιου Καντανολέου ή Λυσσογιώργη.

Η έλλειψη επαρκών και απακριβωμένων πληροφοριών, καθώς και η σύνδεση του γεγονότος με τη μυθιστορία των "Κρητικών Γάμων" του Σπ. Ζαμπελίου(1871) , δημιούργησαν πολλές συγχύσεις και πλάνες για το χρόνο, τα αίτια, τους σκοπούς και την εξέλιξη των γεγονότων. Οι νεότερες έρευνες φώτισαν κάπως το πρόβλημα και συνδέουν το κίνημα με την αντίδραση των αγροτικών και ποιμενικών πληθυσμών της Δυτικής Κρήτηςστις φορολογικές καταπιέσεις και τις διοικητικές αυθαιρεσίες των Βενετών.Ο αυτονομιστικός και εθνικός χαρακτήρας, που ενδεχομένως θα έπαιρνε το κίνημα στην εξέλιξή του , δεν πρόλαβε να εκδηλωθεί. Από το 1523 εκδηλώθηκε στα Κεραμειά Χανίων φανερή ανταρσία με 600 ένοπλους.Το κίνημα επεκτάθηκε γρήγορα κυρίως στην περιοχή των Σφακίων, του Σελίνου και της ορεινής Κυδωνίας. Οι βενετικές αρχές δίστασαν στην αρχή να επέμβουν δυναμικά, περισσότερο από το φόβο τούρκικης επέμβασης και επιχείρησαν να επαναφέρουν τους επαναστάτες στην τάξη με απειλές και εκφοβισμούς. Η αποτυχία των ήπιων αυτών μέτρων οδήγησε αναπόφευκτα στην ένοπλη αναμέτρηση τον Οκτώβριο του 1527.Ο Γενικός Προβλεπτής Κρήτης Ιερώνυμος Corner κατόρθωσε μέσα σε ένα μήνα να καταστείλει την επανάσταση, μολονότι μικρές επαναστατικές ομάδες εξακολουθούσαν να δρουν ως τον Ιανουάριο 1528.
Η εκδίκηση των Βενετών υπήρξε, όπως πάντοτε, φοβερή και κεραυνοβόλα. Τα επαναστατημένα χωριά των Χανίων Κεραμειά ,Αλίκαμπος, Μεσκλά και Λάκκοι καταστράφηκαν.Οι αρχηγοί εξοντώθηκαν και όσοι πρόλαβαν να φύγουν σε απρόσιτα κρησφύγετα επικηρύχθηκαν. Ο Γεώργιος Καντανολέος επικηρύχθηκε με το ποσό των 1000 υπέρπυρων και συνελήφθη με προδοσία. 592 κάτοικοι των επαναστατημένων χωριών εξορίστηκαν και απαγορεύτηκε η εγκατάσταση νέων εποίκων στα χωριά αυτά. Ορισμένες οικογένειες, που θεωρήθηκαν ύποπτες για μελλοντικές ταραχές, εκτοπίστηκαν, μολονότι είχαν δηλώσει πίστη και υποταγή. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ομαδική απέλαση της μεγάλης οικογένειας των Κόντων. 1050 μέλη της οικογένειας αυτής εξορίστηκαν στα νησιά του Αιγαίου και στην Κ΄θπρο. Μερικοί απ αυτούς μπόρεσαν αργότερα ( μετά το 1536) να επανέλθουν στον τόπο τους και να ξαναχτίσουν τα χωριά τους, χωρίς όμως να πάψουν να θεωρούνται από τους Βενετούς κακοποιοί και ταραχοποιοί.Η γνώμη αυτή των Βενετών της Κρήτης διατηρήθηκε για πολλές δεκαετίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γενικός Προβλεπτής της Κρήτης Φίλιππος Pasqualino αναφέρει στηνΕκθεσή του (1594) ονομαστικά τις οικογένειες που οι Βενετοί τις θεωρούσαν εξαιρετικά επικίνδυνες γαι τη δημόσια ασφάλεια: Είναι οι Κόντοι από τον Αλίκαμπο , οι Φούμηδες από ατ Κεραμειά , Οι Καντανολέοι από το Χριστγέρακο ( Κουστογέρακο ) , οι Μουσούροι και οι Σγούράφοι από τον Ομαλό, Οι Πάτεροι (πιο επικίνδυνοι από όλους, κατά την Έκθεση) κ.α.

Πηγή : Ιστορία της Κρήτης, Θεοχάρη Δετοράκη , Ηράκλειο 1990 (σελ.195- 197 )

To κείμενο έχει συνέχεια στο ...: http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2012/12/1527.html