Αγία Μαρίνα

Χρόνια πολλά στη Μαρίνα και στο Μαρίνο 

Σταχυολογώντας πληροφορίες για την Αγία από τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, από το Μηναίο Ιουλίου, από τον Συναξαριστή του αγίου Νικόδημου του Αγιορείτου και από το Μηνολόγιο του Βασιλείου που ξεκινά με την φράση «Ή του Χριστού μάρτυς Μαρίνα», μπορούμε να συνοψίσουμε τον βίο της ως ακολούθως:

Η ένδοξη αγία μεγαλομάρτυς Μαρίνα γεννήθηκε λίγο μετά τα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, στα σκοτεινά χρόνια των διωγμών, στην Αντιόχεια της Πισιδίας. Και μαρτύρησε επί Αυγούστου Κλαυδίου Β' του Γοτθικού (268-270) το έτος 270 μ.Χ, 17 Ιουλίου.   

                                     ---------------------------------------

Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή της Κρήτης μόλις 9 χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων. Πήρε το όνομά της από την εκκλησία επάνω στον μικρό λόφο του παλιού χωριού. Οι απέραντες αμμώδεις παραλίες και τα κρυστάλλινα νερά της την κάνουν ιδανικό προορισμό για όλες τις ηλικίες. Η ψιλή χρυσαφένια άμμος σε συνδυασμό με τα δέντρα κατά μήκος της ακτής δημιουργούν ένα εξωτικό περιβάλλον.
 

Κάντε κλικ στις φωτογραφίες για να τις δείτε σε κανονικό μέγεθος.

Βόρεια της παραλίας σε απόσταση 400 μέτρων μπορεί κανείς να θαυμάσει το νησάκι των Αγίων Θεοδώρων, ιερός φρουρός της περιοχής. Ο μύθος λέει ότι στα αρχαία χρόνια ήταν ένα μεγάλο τέρας προερχόμενο από τη θάλασσα, με το στόμα του ορθάνοιχτο, έτοιμο να καταπιεί το κοντινό χωριό της Αγίας Μαρίνας. Ο Ποσειδώνας όμως μεταμόρφωσε το τέρας σε βράχο και έσωσε το χωριό. Σύμφωνα με τον ίδιο μύθο, το χρυσό χρώμα της άμμου προήλθε από τις φλόγες του τρομερού τέρατος.

Κάντε κλικ στις φωτογραφίες για να τις δείτε σε κανονικό μέγεθος.

Η Αγία Μαρίνα, όπως και όλη η Κρήτη, έχει πλούσια ιστορία και παράδοση. Μια κουβέντα με τους φιλικούς και φιλόξενους κατοίκους θα σας γοητεύσει ακούγοντας τις ιστορίες του χωριού και του νησιού γενικότερα. Πολλοί από τους 50000 επισκέπτες ανά σεζόν είναι τακτικοί και έχουν αποκτήσει φιλικές σχέσεις με τους ντόπιους.

                                      --------------------------------------------------------------

  Δήμος Βέλου Κορινθίας

   Μεγαλύτερη κι ωραιότερη εκκλησία της κοινότητας είναι η Αγία Μαρίνα. Στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο μητροπολιτικός ναός υπήρχε μικρός ναΐσκος και το νεκροταφείο του χωριού. Πιθανολογείται ότι η εκκλησία αυτή πρέπει να έχει χτιστεί με την απελευθέρωση της χώρας από τους Τούρκους ,δεν απορρίπτεται όμως η πιθανότητα ο ναΐσκος να υπήρχε από τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Η σχεδίαση του ναού ανατέθηκε στον Γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ. Ο Τσίλλερ έκανε τα σχέδια κ το 1884 άρχισε η εκσκαφή των θεμελίων στην οποία βρέθηκαν πολλοί τάφοι. Τα εγκαίνια του ναού έγιναν το 1888 αλλά βέβαια ο ναός είχε πολλές ελλείψεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ναός της Αγίας Μαρίνας είναι ο πρώτος που σχεδίασε ο Τσίλλερ στην Ελλάδα και γι’ αυτό δεν είναι πολύ επηρεασμένος από δυτικά πρότυπα. Η αγιογράφηση έγινε από τον κ. Κανελλόπουλο και όλες οι αγιογραφίες επιχρυσώθηκαν με φύλλα καθαρού χρυσού. Η αγιογράφηση του τέμπλου έγινε από τον κ. Σαντοριναιό και η κόσμηση από τον κ. Αντωνιάδη. Ο ναός εορτάζει στις 17 Ιουλίου οπότε και πανηγυρίζει το χωριό.

                                              ------------------------------------------------

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%B3%CE%AF%CE%B1_%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B1_%CE%9B%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85

Ιερός Ναός Αγίας Μαρίνας Λέρου

Η Αγία Μαρίνα, είναι κωμόπολη και πρωτεύουσα της νήσου Λέρου των Δωδεκανήσων. Έχει 2.672 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001 και είναι ο μεγαλύτερος οικισμός του νησιού. Βρίσκεται περίπου στο μέσο της ανατολικής ακτής του νησιού και είναι πρωτεύουσα και του δήμου Λέρου. Έχει πολλά παραδοσιακά σπίτια και επιβλητικά αρχοντικά που δημιουργούν στενά σοκάκια ενώ στο λιμάνι της βρίσκεται το φρούριο Μπρούζι ή Μπούρτζι, το οποίο είναι ρωμαϊκής εποχής. Πάνω από την Αγία Μαρίνα δεσπόζει και το περίφημο Κάστρο της Παναγίας, το οποίο είναι χτισμένο στην κορυφή του λόφου Απιτύκι και έχει πανοραμική θέα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου πελάγους.

Πρόσοψη του ναού

Ο ναός της Αγίας Μαρίνας οικοδομήθηκε το 1933 στη θέση παλαιότερης ομώνυμης εκκλησίας. Ο ναός είναι λιθόκτιστος και η πρόσοψη του ναού είναι επενδυμένη με σκαλιστές μαύρες πέτρες από το νησί Λέβιθα και με κόκκινες ψηφιδωτές προερχόμενες από τον όρμο του νησιού, Κρυφό. Ο ρυθμός είναι σταυροειδής βυζαντινή με τρούλο. Ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Λέρου Καλύμνου και Αστυπαλαίας.

Ο ναός εορτάζει στις 17 Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μαρίνας.

                          -------------------------------------------------

 http://www.hellenica.de/Griechenland/Zypern/GR/AgiaMarinaKelokedaron.html

            -------------------------------------------------------------------------------------------

http://www.sarantaporo.gr/node/84 

Σαραντάπορο 

Αγία Μαρίνα-Πλατεία

Η πρώτη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας θεμελιώθηκε το 1872 στην πλατεία του χωριού..

Το 1943 πυρπολήθηκε από τους Γερμανούς και το 1951-52 κατασκευάσθηκε εκ νέου από το 103ο Τάγμα Πεζικού με Διοικητή τον Συνταγματάρχη Νικόλαο Κοροβέση, το οποίο είχε κατασκηνώσει στο Σαραντάπορο.

Ο Διοικητής Κοροβέσης σκέφτηκε να χτίσει την εκκλησία την οποία είχαν σκεπάσει προσωρινά με τέντες. Συστάθηκε τότε μια επιτροπή από τον Διοικητή Κοροβέση, τον πρόεδρο του χωριού Ιωάννη Γκουτζουρέλα και το δάσκαλο Ηλία Κωσταρίγκα, οι οποίοι επισκέφτηκαν τον τότε Μητροπολίτη Καλλίνικο και του ζήτησαν βοήθεια για να ξαναχτιστεί η καμμένη εκκλησία.

Η Υπηρεσία Ανοικοδόμησης πρόσφερε όλα τα υλικά και σε 2-3 μήνες η εκκλησία ήταν έτοιμη.

Η εκκλησία αυτή κατεδαφίστηκε στις 7 Ιουνίου 1995, λόγω παλαιότητας και ζημιών που προκλήθηκαν από το σεισμό της Αιανής, για να χτιστεί η σημερινή εκκλησία στην ίδια ακριβώς θέση.

Σε μικρό χρονικό διάστημα και με την οικονομική συμβολή όλων των Σαρανταποριτών αποπερατώθηκε και έγιναν τα Θυρανοίξια του νέου Ναού στις 23 Αυγούστου 1998, από το Μητροπολίτη Ελασσόνας Σεβαστιανό.

Η νέα εκκλησία της Αγίας Μαρίνας αποτελεί ένα στολίδι που κοσμεί την πλατεία του χωριού, ενώ ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι το τέμπλο και ο εσωτερικός διάκοσμος.

Η πλατεία αποτελεί το σημείο συνάντησης των χωριανών και το χώρο κάθε κοινωνικής εκδήλωσής τους, Στο πάνω μέρος της δεσπόζει ο πλάτανος, που μαζί με τα υπόλοιπα δέντρα και φυτά και τον πέτρινο διάκοσμο προσδίδουν ένα ιδιαίτερο χρώμα. Εκεί μπορεί να απολαύσει κανείς το καφεδάκι του, ενώ τα παιδιά μπορούν να παίξουν, τόσο στο χώρο της πλατείας, όσο και στη διπλανή παιδική χαρά.

                               ----------------------------------------------------------------------------------

 http://fos-kastoria.blogspot.gr/2011/07/17-2011.html

Ο ναός της Αγίας Μαρίνας στο οχυρό της Φλατσάτας

Ο ναός της Αγίας Μαρίνας στη Φλατσάτα Οινόης.  

Ένα απ’ τα ενδοξότερα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας (υψόμ. 1081) είναι η Φλατσάτα, που βρίσκεται στην περιοχή των Ελληνοαλβανικών συνόρων, ανάμεσα στα χωριά Οινόη και Ιεροπηγή Καστοριάς. Το εν λόγω όρος με τις απότομες πλαγιές και τις βαθιές χαράδρες είναι γνωστό και φημισμένο σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, διότι κατά τη φοβερή χρονική περίοδο 1946-49, αποτέλεσε σημαντικότατο οχυρό του ένδοξου Εθνικού μας Στρατού.

 

Η οδοσήμανση προς το ναό της Αγίας Μαρίνας
στο χωριό Ιεροπηγή Καστοριάς

  
                                          

Την Άνοιξη του 1949, ο Διοικητής και οι γενναίοι άνδρες του 4^ου Λόχου του 565 Τ.ΠΖ. που υπεράσπιζαν τη Φλατσάτα, οικοδόμησαν στην κορυφή της ένα εκκλησάκι επ’ ονόματι και προς τιμήν της Υπερμάχου Στρατηγού μας, της Παναγίας. Αυτός ο αρχικός ναός της Παναγίας ερειπώθηκε περί το έτος 1970, ανοικοδομήθηκε όμως τάχιστα, αυτή τη φορά προς τιμήν της αγίας Μαρίνας, απ’ τον τότε Διοικητή και τον Υποδιοικητή της XV Μεραρχίας ΠΖ. Το εκκλησάκι αυτό πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου, εορτή της αγίας Μαρίνας, και δέχεται πληθώρα επισκεπτών – προσκυνητών απ’ όλη                                                          την περιοχή της Καστοριάς.

Το πολυβολείο που βρίσκεται μπροστά στο ναό

                             ----------------------------------------------------------------------

                                        -------------------------------------------------------------

 http://www.google.gr/imgres?num=10&hl=el&biw=1144&bih=693&tbm=isch&tbnid=tArrOXFNADQvSM:&imgrefurl=http://www.golden-greece.gr/politismos/moni_ag_marinas.html&docid=Gs9yhimLddw1HM&itg=1&imgurl=http://www.golden-greece.gr/politismos/m_ag_marinas/11.jpg&w=600&h=450&ei=w0gFUO6GDILdmAWooOlC&zoom=1&iact=hc&vpx=632&vpy=77&dur=1074&hovh=194&hovw=259&tx=145&ty=87&sig=111593723066916768887&page=3&tbnh=152&tbnw=231&start=31&ndsp=19&ved=1t:429,r:17,s:31,i:226

http://kritipoliskaihoria.blogspot.gr/2012/06/blog-post_7551.html

Αγία Μαρίνα Βόνη Ηρακλείου

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%8C%CE%BD%CE%B7_%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85

Βόνη Ηρακλείου

Η Βόνη είναι χωριό με 601 κατοίκους (2001) και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στην επαρχία Πεδιάδας του νομού Ηρακλείου. Με το Νόμο Καποδίστρια, το 1999 υπήχθη στο Δήμο Θραψανού. Η απόστασή της από το Ηράκλειο είναι 30 χιλιόμετρα και οι κάτοικοι είναι γεωργοί (παράγουν κυρίως οινοστάφυλα, σιτηρά, σταφίδες και λάδι). Στα νότια του χωριού και σε μικρή απόσταση βρίσκεται σε ύψωμα η γυναικεία μονή της Αγίας Μαρίνας, με 4 μοναχές. Στον οικισμό βρίσκεται επίσης ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Υπάρχει Δημοτικό Σχολείο.

Δ.δ. Βόνης

Το Δημοτικό διαμέρισμα Βόνης (Δ.δ. Βόνης) έχει 705 κατοίκους. Σε αυτό υπάγονται:

• η Βόνη , έδρα του διαμερίσματος και
• ο Γαλατάς , με 104 κατοίκους. Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 385 μέτρων. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 30 χιλιόμετρα. Παράγει επιτραπέζια σταφύλια, σταφίδες, κρασί, λάδι. Στο χωριό βρίσκεται ναός αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου.

Ιστορικά στοιχεία

Έξω από το χωριό έχει βρεθεί το 1957 λουτηροειδής σαρκοφάγος, που χρονολογείται ^[1] στα Υστερομινωικά χρόνια.
Το χωριό αναφέρεται με το όνομα Vogni και με 278 κατοίκους το 1583. Το 1834 είχε 30 οικογένειες Τούρκων. Δεν κατοικούσαν Χριστιανοί τότε (Pashley, I, 319). Το 1881 είχε 314 Τούρκους κατοίκους και μόνον 35 Χριστιανούς (Σταυράκης, σελ. 123). Οι σημερινοί κάτοικοι κατάγονται από το Λασίθι.
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Βόνη (Dedeler Küyü= χωριό των Δερβίσηδων του τάγματος των Μπεκτασήδων) δωρήθηκε από το Σουλτάνο για τη συντήρηση του ομώνυμου τεκέ, στο σημερινό προάστιο του Ηρακλείου, Αμπελόκηποι.

Ο οικισμός Γαλατάς στα τέλη του 16ου αιώνα αναφέρεται με το όνομα Galattá με 122 κατοίκους. Το 1881 είχε 143 κατοίκους μόνο Τούρκους. Το όνομα προέρχεται από το βυζαντινό επώνυμο τού πρώτου οικιστή, Γαλατά. Ο Γαλατάς αναφέρεται^[2] για πρώτη φορά σε έγγραφο τού 1376, του Δουκικού Αρχείου τού Χάντακα Calata ( El . Santschi , Regestes dcs arrets civils etc . σ. 194).

Πηγές

• Το Ηράκλειον και ο Νομός του, Έκδοση Νομαρχίας Ηρακλείου.

              ------------------------------------------------ 

http://exwnea.blogspot.gr/2011/07/blog-post_5870.html

Κοσμοσυρροή στην Αγία Μαρίνα στη Βόννη

Ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια στην Ελλάδα! Πλήθος πιστών κατέκλυσε και φέτος την Εκκλησία.

Η κρίση ενισχύει την πίστη στα Θεία, λένε κάποιοι, ωστόσο η Αγία Μαρίνα στη Βόννη δε χρειάζεται καμία βοήθεια... Εδώ και χρόνια προσελκύει πλήθος πιστών που την παραμονή της γιορτής της Αγίας Μαρίνας κατακλύζει το ναό.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που (από τάμα ή ... για άσκηση) φθάνουν ως εκεί, περπατώντας περίπου 26 χιλιόμετρα, διασχίζοντας χωριά, μονοπάτια, ελαιόφυτα κι αμπέλια για να φτάσουν στη Βόννη!

Έτσι και φέτος, χάρη και στην καλή οργάνωση από το δήμο Μινώα που το προηγούμενο διάστημα προετοιμαζόταν για τη σημερινή ημέρα, χιλιάδες πιστών μπόρεσαν να φτάσουν στην Εκκλησία και να προσκυνήσουν.

Δε σταματάνε στους πάγκους ... αλλά στην καντίνα!
Οι πάγκοι των μικροπωλητών στήθηκαν και φέτος, εκθέτοντας την πραμάτεια, προ(σ)καλώντας τους επισκέπτες να ψωνίσουν. Ο κόσμος περνούσε από πάγκους με παιχνίδια, μπιζού, ρούχα, παπούτσια, τσάντες, έθνικ αντικείμενα και ... ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, ωστόσο η κρίση φαίνεται πως συγκρατεί ... τους αυθορμητισμούς!
Μοναδική εξαίρεση; Τα παιδιά! Μπορεί για τους εαυτούς τους να συγκρατούνται (κρίση γαρ), όλο και κάποιο παιχνιδάκι ή λούτρινο ζωάκι θα αγοράσουν, όμως, για τα παιδιά!

Πάντως, έστω κι αν ο κόσμος που έφτασε ως την Αγία Μαρίνα δεν ενδώσει στους μικροπωλητές, θα σταματήσει για σουβλάκια σε κάποια από τις καντίνες που έχουν λάβει θέση ... από νωρίς!

http://heraklion1.blogspot.com/2011/07/blog-post_5689.html 
Πηγή: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com

                 -------------------------------------------------------- 
 

 http://unews.pathfinder.gr/culture/proskynhma-sthn-agia-marina-bonhs.html

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε χρόνο πάω για προσκύνημα στην χάρη της Αγίας Μαρίνας στη Βόνη. Η Βόνη είναι ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα μετά την εκκλησία και αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Μίνωα Πεδιάδος.

Η Ιερά Μονή της Αγίας Μαρίνας είναι γνωστή σε όλη την Ελλάδα και οι πιστοί χιλιάδες κάθε χρόνο. Υπάρχουν άνθρωποι που επισκέπτονται την Κρήτη με μοναδικό σκοπό να πάνε να προσκυνήσουν την χάρη της.

Αυτό που έχει χαραχτεί έντονα στην μνήμη μου είναι ένα δωμάτιο στη Μονή, μέσα στο οποίο υπάρχουν χιλιάδες αντικείμενα τα οποία -όπως λέγεται- παραδόθηκαν στο μοναστήρι από ανθρώπους τους οποίους η Αγία Μαρίνα είχε βοηθήσει μέσου κάποιου θαύματος. Κάθε χρόνο στέκομαι μπροστά στο δωμάτιο αυτό και το παρατηρώ με τις ώρες.

Το πιο χαρακτηριστικό από όλα μέσα σε αυτό το δωμάτιο είναι ένα μικρό τραπεζάκι στο κέντρο πάνω στο οποίο υπάρχει τοποθετημένο ένα μικρό μπουκαλάκι. Μέσα στο μπουκάλι αυτό υπάρχει ένα μικρό φίδι. Όταν ακόμα ήμουν αρκετά μικρή, μια καλόγρια μου είχε πει πως μια τσιγγάνα η οποία είχε κάποιο πρόβλημα -δεν θυμάμαι ακριβώς τι είχε- και ένιωθε μεγάλο σωματικό πόνο, επισκέφθηκε την Μονή της Αγίας Μαρίνας για να βοηθηθεί και η Αγία Μαρίνα έκανε το θαύμα της και της αφαίρεσε από το κορμί τον πόνο, ο οποίος βγήκε από το σώμα της με την μορφή φιδιού. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ αλλά δεν θέλησα και ποτέ να το ερευνήσω, κάποια πράγματα θεωρώ πως πρέπει απλά να τα πιστεύουμε, χωρίς έρευνα και χωρίς αμφισβήτηση.

Τα αρνητικά σε όλο αυτό είναι τα εξής:

-Πρώτα απ' όλα, ένα τεράστιο παζάρι το οποίο στήνεται κάθε χρόνο. Το παζάρι είναι περίπου 4 χιλιόμετρα και μπορείς να βρεις τα πάντα σε αυτό. Ως παιδί μου άρεσε να πηγαίνω να χαζεύω, μεγαλώνοντας κατάλαβα πως τελικά το χρήμα και το εμπόριο ακυρώνουν τα πάντα. Πας να προσκυνήσεις και ακούς από κάτω τον κύριο να φωνάζει για τα ωραία του σουβλάκια, για τα καλά κομποσκοίνια... έλεος βρε παιδιά! Και η κάπνα από το σουβλάκι να σε πνίγει.

Διατηρώ αμφιβολίες για το κατά πόσο οι ιερείς που στήνουν πάγκους στο παζάρι είναι όντως ιερείς! Τεράστιοι πάγκοι με κομποσκοίνια, σταυρούς, εικόνες και πολλά εκκλησιαστικά είδη που σου αρέσουν, διαλέγεις και όταν ρωτάς πόσο έχει συνειδητοποιείς πως ο άνθρωπος που φοράει τα ράσα δεν ξέρει να μιλάει ελληνικά!!!!!! Δεν ξέρω, ίσως να είναι όντως ιερέας αλλά εγώ προσωπικά λίγο δυσκολεύομαι να το πιστέψω όλο αυτό. (Αυτό είναι από τα περιστατικά που χρειάζονται έρευνα) 

Τέλος πάντων, καλό θα ήταν να επισκεπτόμαστε αυτούς τους Ιερούς χώρους για τον σκοπό που υπάρχουν  και όχι για όλο αυτό το πανηγυράκι... Δεν λέω, ναι κι εγώ χάζεψα, κι εγώ έκανα την βόλτα μου αλλά θα προτιμούσα να λείπει όλο αυτό το πράγμα.

Να είμαστε καλά λοιπόν να πάμε και του χρόνου...

                   ------------------------------------------------------ 

http://cretangastronomy.blogspot.gr/2010/07/blog-post_17.html

Αγία Μαρίνα Βόνης (...και μια λιχουδιά)

Το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας στη Βόνη Πεδιάδας Ηρακλείου είναι από τα μεγαλύτερα προσκηνύματα της Ελλάδας.Κάθε χρόνο οι προετοιμασίες για το πανηγύρι που γίνεται στην χάρη της αρχίζουν πολύ νωρίς και την τελευταία βδομάδα γύρω από την εκκλησία υπάρχει το αδιαχώρητο.Πλήθος κόσμου συρρέει από όλη την Κρήτη ,πολλοί μάλιστα πάνε με τα πόδια εκπληρώνοντας τάματα στην Αγία και ελπίζοντας στο θαύμα της.Έχω ακούσει ότι οι τσιγγάνοι τη θεωρούν προστάτιδά τους και καταφθάνουν απ' όλη την Ελλάδα.Στήνουν  κιόσκια με τις πραμάτειες τους στην περιοχή γύρω από το μοναστήρι ,όπου μπορείς να βρεις απο πλαστικά λουλούδια ως προσωπικά είδη και μπιζού.
 

Το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας (από το site http://www.e-thrapsano.gr/)

Θα μου πείτε τι δουλειά έχει τώρα ένα τοπικό πανηγύρι σε μια σελίδα γαστρονομίας; Κι όμως ...
 
Στην Αγία Μαρίνα θα βρείτε ένα από τα πιό παραδοσιακά κρητικά εδέσματα, το καπρικό.  Θα σας δώσω την συνταγή όπως μου την έχει πει κάτοικος της περιοχής.Την έχω φτιάξει αρκετές φορές αλλά αν βρεθώ στην Αγιά Μαρίνα δεν το χάνω το Αγιομαρινιάτικο.Ο τρόπος παρασκευής αυτού του εδέσματος εξασφάλιζε τη διατήρησή του ακόμη και στο μεσοκαλόκαιρο.Παλιότερα που δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητα η μετακίνηση σε μεγάλες αποστάσεις απαιτούσε τροφή που να διατηρείται για μέρες.Έτσι ταξιδιώτες που κατέφθαναν το κρατούσαν μαζί τους ή το προμηθεύονταν από τους ντόπιους.Τα τελευταία χρόνια βέβαια καταναλώνεται λόγω της νοστιμιάς του.Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής είναι μάστορες...

Καπρικό
 
Υλικά:
2-3 κιλά χοιρινό από σπάλα (ή από μπούτι) κομμένο σε πολύ χοντρές φέτες
αλάτι κατά προτίμηση χοντρό
Κλιματόβεργες
 
Επί το έργον...
Αλατίζουμε το κρέας πολλές ώρες πριν το ψήσιμο, κατά προτίμηση από το προηγούμενο βράδυ. 
Την επομένη, βάζουμε τις κληματόβεργες σε ένα ταψί (αν δεν βρούμε κληματόβεργες βάζουμε μια σχάρα στο ταψί μας) και ένα -δυο ποτήρια νερό.(το κρέας δεν πρέπει να ακουμπά στα υγρά). 
Βάζουμε από πάνω τα κομμάτια του κρέατος και το ψήνουμε στους 200 βαθμούς για κανένα μισάωρο.Μετά χαμηλώνουμε το φούρνο στους 120 βαθμούς και ....το ξεχνάμε.
Παίρνει πολλές φορές 6-7 ώρες ανάλογα την ηλικία του ζώου και το μέγεθος των κομματιών. Γίνεται αυτό που λέμε λουκόυμι.Το ιδανικό βέβαια είναι να γίνει σε ξυλόφουρνο.
Το βγάζετε σε σκεύος (όχι πλαστικό- εγώ το βγάζω σ' ενα πυρέξ) και σκορπάτε ανάμεσα λεμονόφυλλα πλυμένα και στεγνά.Το σκεπάζετε με μιά πετσέτα να πάρει τη μυρωδιά των φύλλων και αφήνετε να κρυώσει.
Σερβίρεται κρύο και διατηρείται για μέρες τυλιγμένο σε λαδόκολλα μαζί με τα λεμονόφυλλα.

Από την ιστοσελίδα του Συλλόγου Λασηθιωτών Ηρακλείου βρήκα την αυθεντική συνταγή και γιατί λέγεται καπρικό (κάπρος=αρσενικό γουρούνι) και σας την παραθέτω : 
" Όσο για το γδαρτό κρέας του κάπρου γίνονταν μια άλλη επεξεργασία, που έδιδε ένα εξαίρετο έδεσμα το περίφημο καπρικό το οποίο πουλιούνταν στο ευρύ κοινό του χωριού. Για να γίνει το καπρικό τεμάχιζαν το κρέας του κάπρου σε μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες μερίδες, τις ζύγιζαν μια - μια και αφού σημείωναν με κόκες (τριγωνικές εγκοπές) το βάρος της κάθε μιας πάνω σε καλαμένιες τσίτες -τις τσέτολες- τις κάρφωναν στο ωμό κρέας της αντίστοιχης μερίδας. Τις μερίδες με τις τσέτολες έρριχναν κατόπιν μέσα σε σκάφη που είχε δυνατή σαλαμούρα (άλμη) από αλάτι, νερό και ξύδι, ενώ στο μεταξύ είχαν ανάψει το φούρνο και τον πύρωναν και όταν ήταν έτοιμος φούρνιζαν το κρέας, αφού το είχαν τοποθετήσει προηγούμενα πάνω σε μικρά κλαδιά, που έβαζαν μέσα σε πήλινα αμολύβωτα ταψιά ή λεκανίδια, που στον πάτο τους είχαν ρίξει πρωτύτερα μια ποσότητα σκέτου νερού. Με το φούρνισμα χριζόταν ο φούρνος, που δεν έπρεπε να ανοίξει, παρά μόνο όταν θα ήταν ψημένο το κρέας. Αυτό το ψημένο κρέας του κάπρου ήταν το αληθινό καπρικό, όνομα που χρησιμοποιείται και σήμερο στα κάθε είδους χοιρινά κρέατα που παρασκευάζονται με παρόμοιο περίπου τρόπο.

Read more: Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους: Αγία Μαρίνα Βόνης (...και μια λιχουδιά) http://cretangastronomy.blogspot.com/2010/07/blog-post_17.html#ixzz20oTDDc4m

                  ---------------------------------------

http://www.ways2crete.gr/main/content/thrapsano/IeraMoniAgMarinasVonis.html 

Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας Βόνης

Ένα ονομαστό μοναστήρι αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα βρίσκεται στο χωριό Βόνη. Το μοναστήρι απέχει 25 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο. Ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει ως εδώ ακολουθώντας την διαδρομή Ηράκλειο, Πεζά, Αγιές Παρασκιές. Βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Βόνη και Γαλατάς.
Πριν από πολλές εκατοντάδες χρόνια, τα χρόνια της σκλαβιάς της Τουρκοκρατίας, στην περιοχή όπου βρίσκεται η σημερινή μονή ήταν ένα μικρό ερειπωμένο εκκλησάκι, που κανένας δεν είχε ασχοληθεί. Το 1895 ο αείμνηστος Ιωάννης Καπαρουνάκης από το Θραψανό γύριζε στο χωριό του από το Αρκαλοχώρι. Ήταν άρρωστος και με πολύ κόπο κατέβηκε να πιει νερό. Προφανώς όμως ήταν αγίασμα εκείνο το «νερό» γιατί μόλις το ήπιε ένιωσε ότι έγινε τελείως καλά. Ύστερα προχώρησε προς τη Βόνη και συνάντησε τον Τούρκο Μπέη που ήταν ιδιοκτησία του η περιοχή που ήταν το εκκλησάκι, με πολύ πόθο συγκίνηση του διηγήθηκε πως ήταν άρρωστος και η Αγία Μαρίνα τον θεράπευσε. Τον παρακάλεσε λοιπόν να του επιτρέψει να ανακαινίσει το χαλασμένο εκκλησάκι και αν θέλει να του πουλήσει όλο το κτήμα. Ο Μπέης θύμωσε και με οργή του είπε να φύγει, να εξαφανιστεί γιατί θα τον σκοτώσει. Καταλυπημένος και φοβισμός έφυγε ο Καπαρουνάκης για το χωριό του.
	Η Αγία Μαρίνα όμως δεν άργησε να κάνει το θαύμα της. Ο Μπέης είχε τρία παιδιά. Πήραν λοιπόν τα ζώα για να τα πάνε στο νερό (στο αγίασμα δηλαδή του προσκυνήματος). Τα ζώα μόλις ήπια νερό ψόφησαν μαζεμένα. Από αγανάκτηση τα παιδιά μπήκαν και αποπάτησαν μέσα στο νερό. Και εδώ πάλι «φάνηκε» το σημάδι, και τα τρία παιδιά αρρώστησαν. Ο Μπέης καταλυπημένος και απελπισμένος, δεν ήξερε τι να κάμει. Κατάλαβε όμως πως ήταν τιμωρία του από την Αγία επειδή όχι μόνο δεν έδωσε το εκκλησάκι στον Καπαρουνάκη αλλά κι από πάνω τον απείλησε πως θα τον σκοτώσει.
Τότε πήγε ο ίδιος ο Μπέης και τον βρήκε για να του πει την απόφασή του «έλα δω γκιαούρη Γιάννη να σου χαρίσω όλο το χωράφι της Ψειρούς». Την περιφέρεια αυτή ονόμαζαν Ψειρού, γιατί είχαν παρατηρήσει πως όσα σιτηρά μάζευαν οι Τούρκοι την ημέρα της εορτής της Αγίας γέμιζαν ψείρες και τα πετούσαν. Ο Καπαρουνάκης παρέλαβε την περιοχή και με την βοήθεια και των άλλων χριστιανών ανακαίνισε την εκκλησία. Ο τάφος του βρίσκεται στην αυλή του σημερινού μοναστηριού. Το τότε προσκύνημα, έγινε με νόμο γυναικείο Μοναστήρι. Είναι ένα από τα πιο γνωστά μοναστήρια της Κρήτης και της Ελλάδας γενικότερα. Η Αγία Μαρίνα θεωρείται πάντα προστάτιδα των παιδιών και μάλιστα των άρρωστων και καχεκτικών στα οποία έχει κάνει και πολλά θαύματα. Ξεχωριστά όμως μεγάλη είναι η δύναμη και η χάρη της στις περιπτώσεις των δαιμονιζομένων και των παράλυτων. Σήμερα το μοναστήρι έχει τρις (3) αδελφές. Στις 17 Ιουλίου την ημέρα της εορτής της Αγίας Μαρίνας γίνεται μεγάλο πανηγύρι, μάλιστα λέγεται ότι είναι το τρίτο στην Ελλάδα μετά την Παναγία της Τήνου και του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης