 |
| ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΓΟΥΡΝΙΩΝ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ |
Συνοπτική ιστορία
Ίδρυση, Θέση και Αρχιτεκτονική Περιγραφή της Μονής
Η
Ίερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Ιεράπετρας, γνωστή καί ώς «Ι1αναγία
Γουρνιών», βρίσκεται κτισμένη στήν πλαγιά βουνού παραφυάδας τής Δίκτης,
νοτιοδυτικά τής Παχείας 'Άμμου του .Δήμου Ιεράπετρας πάνω άπό τή Μινωϊκή
πόλη Γουρνιά καί σε ύψόμετρο 540 μέτρων.
Άπό τή Μονή φαίνεται να
έκτείνεται σε πανοραμική άποψη ή πόλη τού Άγίου Νικολάου καί ο όμορφος
κόλπος τού Μεραμβέλλου μέ τίς γραφικές άκτές καί τά νησάκια του.
Γιά
τό άκριβές έτος οικοδόμησης τής Μονής δέν ύπάρχει καμμιά κτητορική ή
άλλη έπιγραφή, Διατηρούνται μόνο νεώτερες έπιγραφές πού άναφέρονται σέ
οίκοδομικές έργασίες πού έγιναν τόν 19ο αίώνα, άν καί το σημερινό
κτιριακό συγκρότημα, σύμφωνα μέ την άρχιτεκτονική του άποτελεί μάλλον
κτίσμα τοϋ 16ου αι. εποχή τών συχνών ληστρικών έπιδρομών τών Τούρκων στά
βόρεια παράλια τής Μεγαλονήσου.
Τό άκριβές έτος ίδρυσης τής
Μονής δέν είναι γνωστό. Σύμφωνα, όμως, μέ όλες τίς ιστορικές πηγές καί
τίς χρονολογικές ενδείξεις τό Μοναστήρι πιθανόν ίδρύθηκε κατά τή
νεοβυζαντινή περίοδο (961-1204), νωρίτερα δηλ. άπό τήν κατάληψη τής
Κρήτης άπό τούς Ενετούς τό έτος 1211.
Τό Καθολικό τής Μονής έχει
κτιστεί μέσα σε κοίλωμα ύπερκείμενου μεγάλου βράχου, σέ μιά σπηλιά,
είναι κατάγραφο καί είναι άφιερωμένο στήν Κοίμηση τής Θεοτόκου καί τή
Ζωοδόχο Πηγή....
