Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

Η πολιτική ως απάτη πέθανε

πηγή : http://polis-agora.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html

Δευτέρα, 2 Ιουλίου 2012

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Από συνέντευξη σε Ρ/Σ)
Η ΧΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΑΓΟΡΑΣ
ΟΧΙ ΕΝΑ ΒΟΥΚΟΛΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΜΑΝΤΡΙΩΝ

Η πολιτική ως απάτη πέθανε

Ας χρησιμοποιήσουμε βουκολικούς όρους. Η χώρα έχει ανάγκη δημιουργίας νέων πολιτικών κομμάτων, η ανάγκη ήταν ορατή από τα μέσα της δεκαετίας του 90΄. Όχι μαντριών για τον επαναεγκλωβισμό των Ελλήνων, μια και τα παλιά μαντριά ελέγχου τους, άδειασαν. Έμειναν μέσα μόνο οι Λύκοι. Είναι η περίοδος των Πολιτών όχι των Προβάτων. Ο λαός πρέπει να αποδειχθεί ώριμος αυτήν την φορά. Το Τετράκις Εξαμαρτείν…….. Παρακολούθησα το θέαμα συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Την απουσία ή την παρουσία απουσία τους από αυτό. Είναι πλέον χρόνιο το φαινόμενο. Μου προκλήθηκαν αισθήματα θλίψης. Ήταν μια αποκαλυπτική στιγμή της μικρότητας, της ανυπαρξίας και της κατάρρευσης του παλιού μεταπολιτευτικού κόσμου αλλά και της συνέχειας της ανευθυνότητας και της υποκρισίας τους. Άκουσα και τα περί του μετώπου του νότου κ.λ.π.. Κάτι πρέπει να πουν, να βγάλουν από το καπέλο …… Πρέπει να δικαιολογήσουν τους εκατέρωθεν διαμοιρασθέντες ρόλους. Είναι γνωστό ότι η διπλωματική μου εργασία στην σχολή Πολιτικών Επιστημών της Ρώμης όπου δίδασκαν ο Άλντο Μόρο, ο Τζουλιάνο Αμάτο, ο Κοράντο Μπαρμπέρι - που του αφιέρωσα το βιβλίο μου «Αγροφιλία» - και άλλοι είχε θέμα την Μεσόγειο, την σχέση της με τον Βορρά. Ήταν τότε η δεύτερη, η τρίτη εργασία στον Κόσμο για αυτό το θέμα. Έτσι ακούγοντας και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο και σε αυτόν τον χρόνο τα περί νότου σκέφθηκα πολλά.
Θα έλεγα λοιπόν σε όλες αυτές τις αριστεροδεξιές συμπολιτευόμενες και αντιπολιτευόμενες Κάστες που και προχθές βρέθηκαν εκτός τόπου και χρόνου, εκτός ιστορίας, ότι η Πολιτική ως Απάτη Πέθανε και δεν πρόκειται να Επανέλθει. Η χώρα θέλει ένα πολιτικό τοπίο Αγοράς, Πολιτών και όχι ένα βουκολικό τοπίο Μαντριών και προβάτων.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σκέψεις για την Ποίηση

πηγή:http://www.antifono.gr/portal/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82/%CE%A4%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B5%CF%82/%CE%86%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/3494-%CE%A3%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%A0%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7.html

Σκέψεις για την Ποίηση

E-mailΕκτύπωσηPDF
μοναχός Θεολόγος Ιβηρίτης

«Όποιος είναι καθαρός, είναι ποιητής».
Ένας λόγος του Σεφέρη, ανάλογος με τον στίχο του απολυτικίου προς τιμήν του μεγάλου ποιητή αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: «Ὡς γὰρ τὰ βάθη τοῦ Πνεύματος ἐκζητήσαντι καὶ τὰ κάλλη τοῦ φθέγματος προσετέθη σοι». Θυμίζει επίσης κι αυτά που γράφει ο π. Πορφύριος, ο μέγας Άγιος της εποχής μας: «Η ψυχή του Χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει, όλο να πετάει, να ζει μες στα όνειρα … Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι! Πρέπει να πονάεις. Ν’ αγαπάεις και να πονάεις. Να πονάεις γι’ αυτόν που αγαπάεις».
Η άσκηση, η ταπείνωση, η καθαρότητα της καρδιάς καθιστούν κάποιον αληθινό. Η ευαισθησία για τον άνθρωπο και τη γλώσσα κάνουν τον ποιητή. Αληθινός ποιητής, με μήνυμα υπερχρονικό, καθολικό και παγκόσμιο, είναι όποιος συνδυάζει όλα τα παραπάνω. Μελετώντας τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας, μαζί με τα βάθη του Πνεύματος, διακρίνουμε και τα κάλλη του φθέγματος: λόγο δυνατό, δονούμενο από μιαν υπερκόσμια πηγή εταστικών της καρδίας και ειρηνοποιών συνάμα δονήσεων· λέξεις υπέρκαλλες, ύφος απέριττο και αψεγάδιαστο· και «ο άνθρωπος είναι το ύφος», είπε κάποιος.
Το ότι οι άγιοι Πατέρες είναι αληθινοί το φανερώνουν τα έργα τους. Εδώ αποκαλύπτεται ο άνθρωπος σε όλο του το μεγαλείο, ενδεδυμένος τον πλούτο της Χάριτος, να έχει φτάσει «εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ». «Ἐκεῖ παραγενόμενος, ὄντως ἄνθρωπος ἔσομαι», γράφει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. Μιλούν ταπεινά και, ταυτόχρονα, «ὡς ἐξουσίαν ἔχοντες», γιατί γνωρίζουν τα βάθη του Θεού και των ανθρώπων. Ο λόγος τους, γέννημα νου απαλλαγμένου από την ταραχή των λογισμών, μεταδίδει κάτι από την «εἰρήνην τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν».
Και σε πολλούς ποιητές διακρίνουμε μια μεγάλη ευαισθησία και μια προσπάθεια κάθαρσης (χαρακτηριστικός ο διάλογος του Σεφέρη: «-Γιατί, βρε, γράφεις ποιήματα; -Για να λευτερωθώ από το προπατορικό αμάρτημα»)· μια προσπάθεια για έκφραση αυθεντική, για επικοινωνία με τον άλλο με μια γλώσσα καθαρή, πέρα από τις κοινωνικές συμβατικότητες· μια διατύπωση ερωτημάτων για την αγάπη, τον θάνατο, το επέκεινα. Η ποίηση: καρδιογράφημα ενός λαού, ενός ανθρώπου, μιας εποχής· θαυμαστικό, στεναγμός, καταγραφἠ της καθημερινής φθοράς.
Πολλές φορές όμως, λησμονούμε κάποια βασικά πράγματα: ότι το πιο απαραίτητο για τον άνθρωπο, η ανάσα της ψυχής, είναι η προσευχή· κι ότι η μετάνοια είναι αυτή που αποκαθιστά τη σχέση με τον Θεό και τον εντός ημών ρυθμό του κόσμου. Όποιος δεν έχει τα παραπάνω, κινδυνεύει να λιμοκτονήσει πνευματικά· να μείνει μισός· να εξαπατηθεί από τα πρόσκαιρα και τα φαινόμενα και να ζει μόνο γι᾿ αυτά.
Κι ο ποιητής κάποιες φορές παγιδεύεται στην ευαισθησία του. Τον απασχολούν τα προβλήματα της έκφρασης καθ᾿ ἑαυτήν, οι «μανιέρες», οι λέξεις ως αντικείμενα. Ο αγώνας διεξάγεται στην επιφάνεια. Κι ενώ κατά βάθος η σχέση με τον άλλο περνά μέσα από τη σχέση με τον Θεό, αυτός δημιουργεί έναν κόσμο με κέντρο τον εαυτό του. Παρά την καλλιέπεια των κειμένων του, κάτι λείπει. Τα συναισθήματα υπερτονίζονται (ο μακαρίτης φίλος μου Νίκος Πεντζίκης έλεγε πως «συναίσθημα=αίσθημα+εγωισμός»). Ελλοχεύει μια πικρία απέναντι στον άλλο· ένα βαθύτερο παράπονο για τον Θεό που έτσι έπλασε τον κόσμο. Οι πληγές δεν επουλώνονται, αλλά πυορροούν. Έτσι, το ποιητικό αποτέλεσμα εισπράττεται σαν μια αισθητική συγκίνηση που στο βάθος αφήνει ένα αίσθημα ασφυξίας.
Από τα παραπάνω φαίνεται πως δεν βλέπω την ποίηση απλώς σαν μια τέχνη χειρωνακτική, που απαιτεί επεξεργασία του υλικού και εξάσκηση του δημιουργού. Είναι κι αυτό, αλλ᾿ όχι πρωτίστως. Επειδή το είναι μας εξαρτάται από τον Θεό, κι Αυτός είναι ο χορηγός κάθε λόγου και σοφίας, πιστεύω πως ό,τι προέχει είναι η σωστή και ειλικρινής σχέση με Αυτόν και πως η ποίηση οφείλει να είναι μια καταγραφή αυτής της σχέσης, του βιώματος και των λόγων που πηγάζουν απ᾿ αυτήν.
Η αρμονία του κόσμου πηγάζει από τον Θεό. Για να δονηθεί το είναι μας μ᾿ έναν παλμό και συμπαντικό, οφείλουμε να ομοιωθούμε με τον «πρᾷον καὶ ταπεινὸν τῇ καρδίᾳ» Δημιουργό του. Το κάλλος βρίσκεται στην ταπείνωση («ὁτιοῦν ἔχον ταπείνωσιν εὐπρεπὲς πέφυκεν», γράφει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος). Ο εξομολογητικός τόνος της γραφής, η επικοινωνία με τον αόρατο αναγνώστη, η επεξεργασία του υλικού είναι ανεπαρκή από μόνα τους. Όταν όμως συνδυαστούν με τη μετάνοια, την εγκράτεια και την ταπείνωση, τότε καρποφορούν τη δοξολογία και το κάλλος που σώζει τον κόσμο.
Έχουμε ανάγκη από την πράξη, από λόγο κεκαθαρμένο, προερχόμενο «ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης», από ένα βίωμα που δεν το κλονίζει κανένα επιχείρημα. Προσμένουμε μεγάλους ποιητές που θα ‘ναι και πνευματέμφοροι θεολόγοι.
 Η πρώτη μορφή αυτού του άρθρου δημοσιεύτηκε στο βιβλίο "Πίστη και νεοελληνική λογοτεχνία. Η αναζήτηση του Θεού στη λογοτεχνία μας", Λευκωσία 1990, σσ. 21-22. Το αναρτώ εδώ, με κάποιες αλλαγές και προσθήκες.
πηγή: Αντίφωνο

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ο άγγελος με τις μαργαρίτες

πηγή :  http://www.facebook.com/photo.php?fbid=197988653652306&set=a.193880494063122.41416.193599610757877&type=1&theater
 
Κύρβα, Ο άγγελος με τις μαργαρίτες
ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙO ΚΑΛΛΙΘΕΑ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012

Η Κύρβα (Μαρίνα Μιχ. Σαμπροβαλάκη) παρουσίασε το έργο της «Ο Άγγελος με τις μαργαρίτες» εκδόσεων «ΒΙΒΛΙΟΕΠΙΛΟΓΗ» του Γεωργίου Χρ. Αναστασάκη
στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.
Το έργο παρουσίασαν:
Η Κ. Κων/να Καλεμικιαράκη
Κοινωνική Λειτουργός - Οικογενειακή Σύμβουλος.
Η κ. Εύα Χαλκιαδάκη
Οικονομολόγος- Ειδική Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ)
Η κ. Χρυσάνθη Κακουλίδου
Λογοτέχνης- πρόεδρος Μελέτης Νεοελληνικής Λογοτεχνίας «Γιάννης Χατζίνης»
Συντονιστής: Ο κ. Γιώργος Μαργωμένος
Δημοσιογράφος- πρόεδρος Οργανισμού παιδικής Αγωγής και Άθλησης «Γιάννης Γάλλος»
  
Φωτογραφία: Κύρβα, Ο άγγελος με τις μαργαρίτες 

ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙO          ΚΑΛΛΙΘΕΑ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012 
 
 Η Κύρβα (Μαρίνα Μιχ. Σαμπροβαλάκη) παρουσίασε το έργο της «Ο Άγγελος με τις μαργαρίτες» εκδόσεων «ΒΙΒΛΙΟΕΠΙΛΟΓΗ» του Γεωργίου Χρ. Αναστασάκη
στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. 
Το έργο παρουσίασαν:
Η Κ. Κων/να Καλεμικιαράκη
Κοινωνική Λειτουργός - Οικογενειακή  Σύμβουλος.
Η κ. Εύα Χαλκιαδάκη
Οικονομολόγος- Ειδική Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ) 
Η κ. Χρυσάνθη Κακουλίδου
Λογοτέχνης- πρόεδρος Μελέτης Νεοελληνικής Λογοτεχνίας «Γιάννης Χατζίνης»
Συντονιστής: Ο κ. Γιώργος Μαργωμένος
Δημοσιογράφος- πρόεδρος Οργανισμού παιδικής Αγωγής και Άθλησης «Γιάννης Γάλλος»

          Στο έργο, η ηρωίδα η «Ναρίμα», αδειάζει με ευλάβεια την καρδιά της. Ξεδιπλώνει τα συναισθήματα μιας αγάπης αιώνιας και τον βαθύ πόνο που ο θάνατος του λατρεμένου «Νώνη» άφησε στην τρυφερή καρδιά της τον Μάρτη του 2010. Η πικρή μοίρα που είχε προσδιορίσει την πορεία της αγάπης τους, συνέχιζε να γράφει, σφραγίζοντάς την με τον οδυνηρό επίλογο του θανάτου του. Πέταξε σε ουράνιους τόπους, αφήνοντας έρημο τον παράδεισό τους. 
 «Η πλάνη και το ψέμα δολοφονούν την αγάπη» έλεγε ο Νώνης στην λατρεμένη σύντροφο της πληγωμένης του καρδιάς, και ήταν ακόμα μια πικρή διαπίστωση.
          Το έργο, ένα ρέκβιεμ, μια πένθιμη ωδή στον αρχάγγελο του Λυβικού, που όπως αναφέρεται στο έργο, 
«σαν άριστος κεραμέας, συγκολλούσε με άμετρη αγάπη και υπομονή το εύθραυστο αγγείο της ψυχής της αγαπημένης του Ναρίμας. Η ευτυχία της αγαπημένης του, ήταν το κύριο μέλημά του».
Ένα χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου που δυστυχώς, για τους ήρωες του έργου, ήρθε τραγικά νωρίς. Το κύκνειο άσμα του λατρεμένου Νώνη, οδηγεί όλους σε μονοπάτια βαθύτερων νοημάτων ζωής, σε ανώτερες πνευματικές καταστάσεις με αποκορύφωμα το μετα-φυσικό, την συνέχιση της αλήθειας της δικής τους αιώνιας αγάπης πέρα από το φυσικό.
Ο Όρμος των Αγγέλων, ο παράδεισος της αγάπης τους, είναι ο τόπος που άφησε την τελευταία πνοή του ο Νώνης.
Την θέση του αγαπημένου συντρόφου στην καρδιά της ηρωΐδας, έχει τώρα πια  «ο Φιρφιρίκος» το καναρίνι. Η επιλογή δεν έγινε τυχαία. Συμβολίζει την ανθρώπινη ανυπαρξία, την συναισθηματική ξηρασία και την μοναδικότητα του σπάνιου ήθους και αλήθειας της ψυχής του. Ο Φιρφιρίκος είναι ο σύντροφος στην μοναχικότητα της ηρωΐδας, ο φίλος στα πικρά και στα γλυκά. 
Δεν είναι τυχαίο που μετά το θάνατό του, η ηρωΐδα ζει με την ανάμνηση εκείνου. Είχε πάρει μαζί του φεύγοντας τα κλειδιά της καρδιάς της και του παραδείσου τους.
 Το έργο είναι αλήθειες συμπυκνωμένες, αποκρυπτογραφημένες, που το κλειδί της αποκάλυψής τους είναι σκεπασμένο κάτω από τη σάρκα του κειμένου. Αν αλλάξετε τα ονόματα των πρωταγωνιστών, το έργο είναι για όλους εσάς όπως είναι και για την συγγραφέα. Η αληθινή αγάπη των κεντρικών ηρώων του έργου «Ο Άγγελος με τις μαργαρίτες»  είναι το προσωπικό βίωμα της συγγραφέως. 
Η συγγραφέας έντυσε τη δική της αλήθεια με σύνθετα στοιχεία μύθου συναισθήματος και ορθολογισμού. Πασχίζει να αποκρύψει, και παράλληλα καλεί να αποκαλύψετε με τη δική σας γνωστική δύναμη την κάθε ψηφίδα της αλήθειας και του μύθου. 
      «Αγαπημένε Νώνη, βιάστηκες. Η αγαπημένη σου δασκάλα, που ήξερες, γονάτισε, παραδίνοντας όλα τα κουράγια της. Γιατί  κι εσύ μ΄ έμαθες να σ΄αγαπώ, καλέ μου. Το ακριβότερο μάθημα της ζωής μου. Της έλειψε έτσι η θαλπωρή της αγκαλιάς σου. Δεν ήθελε άλλους μαθητές. Της αρκούσες εσύ. Βλέπεις τριγύρω; Το διδακτήριό μας έκλεισε μετά τον θάνατό σου. «Κλειστόν λόγω θανάτου».
      Σήμερα, καλέ μου μαθητή, της απέμεινε μόνο η σιωπή του νου και η αλήθεια της καρδιάς. Άντε κι αν, σκαλίσεις βαθιά, να ξεθάψεις και καμιά σπίθα χαράς, σαν ετούτη εδώ που μου χάρισες. Αλήθεια, πρόλαβες να πάρεις μαζί σου το πρώτο ποίημα της αγάπης μας, εκείνο που σου είχα χαρίσει στις 19 του Μάρτη;
      Αγαπημένε μου, πήρες όμως μαζί σου το κόκκινο τριαντάφυλλο ακουμπισμένο  πλάι στο μάγουλό σου και τη γαμήλια ανθοδέσμη μας με τα κατάλευκα τριαντάφυλλα ακουμπισμένα πάνω στο μπεζ κουστούμι που είχαμε αγοράσει στο τελευταίο ταξίδι στην Αθήνα. Πόσο όμορφος Ήλιε μου, έφευγες!»Στο έργο, η ηρωίδα η «Ναρίμα», αδειάζει με ευλάβεια την καρδιά της. Ξεδιπλώνει τα συναισθήματα μιας αγάπης αιώνιας και τον βαθύ πόνο που ο θάνατος του λατρεμένου «Νώνη» άφησε στην τρυφερή καρδιά της τον Μάρτη του 2010. Η πικρή μοίρα που είχε προσδιορίσει την πορεία της αγάπης τους, συνέχιζε να γράφει, σφραγίζοντάς την με τον οδυνηρό επίλογο του θανάτου του. Πέταξε σε ουράνιους τόπους, αφήνοντας έρημο τον παράδεισό τους.
«Η πλάνη και το ψέμα δολοφονούν την αγάπη» έλεγε ο Νώνης στην λατρεμένη σύντροφο της πληγωμένης του καρδιάς, και ήταν ακόμα μια πικρή διαπίστωση.
Το έργο, ένα ρέκβιεμ, μια πένθιμη ωδή στον αρχάγγελο του Λυβικού, που όπως αναφέρεται στο έργο,
«σαν άριστος κεραμέας, συγκολλούσε με άμετρη αγάπη και υπομονή το εύθραυστο αγγείο της ψυχής της αγαπημένης του Ναρίμας. Η ευτυχία της αγαπημένης του, ήταν το κύριο μέλημά του».
Ένα χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου που δυστυχώς, για τους ήρωες του έργου, ήρθε τραγικά νωρίς. Το κύκνειο άσμα του λατρεμένου Νώνη, οδηγεί όλους σε μονοπάτια βαθύτερων νοημάτων ζωής, σε ανώτερες πνευματικές καταστάσεις με αποκορύφωμα το μετα-φυσικό, την συνέχιση της αλήθειας της δικής τους αιώνιας αγάπης πέρα από το φυσικό.
Ο Όρμος των Αγγέλων, ο παράδεισος της αγάπης τους, είναι ο τόπος που άφησε την τελευταία πνοή του ο Νώνης.
Την θέση του αγαπημένου συντρόφου στην καρδιά της ηρωΐδας, έχει τώρα πια «ο Φιρφιρίκος» το καναρίνι. Η επιλογή δεν έγινε τυχαία. Συμβολίζει την ανθρώπινη ανυπαρξία, την συναισθηματική ξηρασία και την μοναδικότητα του σπάνιου ήθους και αλήθειας της ψυχής του. Ο Φιρφιρίκος είναι ο σύντροφος στην μοναχικότητα της ηρωΐδας, ο φίλος στα πικρά και στα γλυκά.
Δεν είναι τυχαίο που μετά το θάνατό του, η ηρωΐδα ζει με την ανάμνηση εκείνου. Είχε πάρει μαζί του φεύγοντας τα κλειδιά της καρδιάς της και του παραδείσου τους.
Το έργο είναι αλήθειες συμπυκνωμένες, αποκρυπτογραφημένες, που το κλειδί της αποκάλυψής τους είναι σκεπασμένο κάτω από τη σάρκα του κειμένου. Αν αλλάξετε τα ονόματα των πρωταγωνιστών, το έργο είναι για όλους εσάς όπως είναι και για την συγγραφέα. Η αληθινή αγάπη των κεντρικών ηρώων του έργου «Ο Άγγελος με τις μαργαρίτες» είναι το προσωπικό βίωμα της συγγραφέως.
Η συγγραφέας έντυσε τη δική της αλήθεια με σύνθετα στοιχεία μύθου συναισθήματος και ορθολογισμού. Πασχίζει να αποκρύψει, και παράλληλα καλεί να αποκαλύψετε με τη δική σας γνωστική δύναμη την κάθε ψηφίδα της αλήθειας και του μύθου.
«Αγαπημένε Νώνη, βιάστηκες. Η αγαπημένη σου δασκάλα, που ήξερες, γονάτισε, παραδίνοντας όλα τα κουράγια της. Γιατί κι εσύ μ΄ έμαθες να σ΄αγαπώ, καλέ μου. Το ακριβότερο μάθημα της ζωής μου. Της έλειψε έτσι η θαλπωρή της αγκαλιάς σου. Δεν ήθελε άλλους μαθητές. Της αρκούσες εσύ. Βλέπεις τριγύρω; Το διδακτήριό μας έκλεισε μετά τον θάνατό σου. «Κλειστόν λόγω θανάτου».
Σήμερα, καλέ μου μαθητή, της απέμεινε μόνο η σιωπή του νου και η αλήθεια της καρδιάς. Άντε κι αν, σκαλίσεις βαθιά, να ξεθάψεις και καμιά σπίθα χαράς, σαν ετούτη εδώ που μου χάρισες. Αλήθεια, πρόλαβες να πάρεις μαζί σου το πρώτο ποίημα της αγάπης μας, εκείνο που σου είχα χαρίσει στις 19 του Μάρτη;
Αγαπημένε μου, πήρες όμως μαζί σου το κόκκινο τριαντάφυλλο ακουμπισμένο πλάι στο μάγουλό σου και τη γαμήλια ανθοδέσμη μας με τα κατάλευκα τριαντάφυλλα ακουμπισμένα πάνω στο μπεζ κουστούμι που είχαμε αγοράσει στο τελευταίο ταξίδι στην Αθήνα. Πόσο όμορφος Ήλιε μου, έφευγες!»
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η παραλία Βαθύ

πηγή :  http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/292388_388578014530159_1941654492_n.jpg

http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc7/292388_388578014530159_1941654492_n.jpgΗ παραλία Βαθύ, με βότσαλα, βρίσκεται αρκετά Νότια από το τουριστικό θέρετρο Μάταλα και σε μια μοναδικής ομορφιάς περιοχή της νότιας ακτής της Κρήτης στο βάθος ενός πολύ κλειστού κολπίσκου, σε απόσταση 79 περίπου χιλιομέτρων Νοτιοδυτικά από το Ηράκλειο και 17 χιλιόμετρα από το μεσόγειο παραδοσιακό χωριό Σίβας. Η παραλία είναι πολύ καλά προστατευμένη από όλους τους ανέμους που φυσούν στην περιοχή.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΠΑΝΙΕΡΑ της Μαρίας Ρογδάκη *

πηγή : http://www.onestory.gr/post/22080715958

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΠΑΝΙΕΡΑ

της Μαρίας Ρογδάκη *
.
Στις 19:43 η μικρή πριγκίπισσα είχε πάρει πια το δρόμο για το σπίτι της, με αργά και ασταθή βήματα. Ήταν - δεν ήταν 28 λεπτά από τη στιγμή που έχασε το πιο πολύτιμο πετράδι της κορώνας της, αυτό που της έδινε όλη της τη λάμψη – την αγάπη. Πώς μπορεί μόνο μια λέξη της αγάπης να  δώσει τόσο πόνο; Όταν η λέξη είναι «τέλος», μπορεί.
Το κλάμα της κοπέλας, συνεχές και σιωπηλό, είχε αρχίσει ήδη να σχηματίζει μικρά ποταμάκια στο δρόμο. Στις όχθες τους πλέον, εκτός από βρύα, έκαναν την εμφάνισή τους και τα πρώτα χόρτα και λουλούδια. Η βλάστηση ήταν οργιώδης – τα δάκρυα είναι πολύ γόνιμα, μα τω Θεώ!
Στις 20:02, μια μεγαλούτσικη λιμνούλα σχηματίστηκε στο πλατύσκαλο του σπιτιού της, όπου έψαχνε απεγνωσμένα τα κλειδιά της – και στη συνέχεια την κλειδαρότρυπα. Τα θολά μάτια, αντιθέτως, δεν είναι καθόλου γόνιμα! Μέσα στη λιμνούλα πλατσούριζαν οι πρώτοι γυρίνοι, αλλά δεν τους πρόσεξε και μπήκε τελικά στο σπίτι χωρίς καν να τινάξει τα πόδια της.
13 λεπτά αργότερα, η μικρή πριγκίπισσα ήταν ήδη μέσα στο αγαπημένο της διαμέρισμα. Μόνη, χωρίς την αγάπη. Πέταξε ρούχα και εσώρουχα σε μια γωνιά στο πάτωμα και στις 20:17 μπήκε και ξάπλωσε γυμνή μέσα στη μπανιέρα. Μόνη,  χωρίς να σταματήσει να κλαίει ούτε δευτερόλεπτο.
Τα δάκρυά της γέμιζαν λεπτό το λεπτό το ψυχρό της κρεβάτι. «Έφυγε. Έφυγε. Έφυγε». Ή κάτι τέτοιο. Κάτι μουρμούριζε μέσα από τα δόντια, αλλά ποιος νοιάζεται για τις λέξεις αυτές τις ώρες; Λέξεις και δάκρυα, τα αλμυρά παιδιά του αποψινού της χωρισμού.
Στις 20:53 και ενώ ψάρια κολυμπούσαν γύρω της ανέμελα, το φθαρμένο πάτωμα του μπάνιου δεν άντεξε άλλο το βάρος του πόνου της. Και υποχώρησε. Όπως και το επόμενο. Και το επόμενο…
Η μικρή πάλι, λίγα πράγματα κατάλαβε από την πτώση της. Είχε άλλες έγνοιες.
Η αχαλίνωτη κάθοδος συνεχίστηκε για 11 ορόφους. Στις 21:03 η μπανιέρα με τη βρεγμένη κοπέλα άγγιξε τα θεμέλια της πολυκατοικίας. Και δε σταμάτησε ούτε εκεί.
Άραγε η τρύπα κάτω από την πολυκατοικία έχασκε ήδη και την κάλεσε στα ερέβη της; Ή μήπως η ίδια η πριγκίπισσα τη δημιούργησε; Είναι πιθανό κι αυτό, άλλωστε οι πριγκίπισσες ξέρουν καμιά φορά σπάνια μάγια! Όμως κανείς δεν το εξακρίβωσε ποτέ.
Αυτό που ξέρουμε όμως τα σίγουρα είναι αυτό που ακολούθησε.
Στις 22:22 η πορσελάνινη άμαξα της πρώην αγαπημένης έφτασε στον πυρήνα της Γης.
Τα παγωμένα δάκρυα, ποτάμι που ανάβλυζε από την παγωμένη ψυχή, έσβησαν την καρδιά του πλανήτη. Η περιστροφή της Γης σταμάτησε. Και δισεκατομμύρια έκπληκτα ανθρωπάκια τινάχτηκαν στο αχανές μαύρο. Μιλιούνια ταξιδιώτες στο σύμπαν, με παγωμένες στο πρόσωπό τους τις εκφράσεις της στιγμής, με παγωμένες στο μυαλό τους τις σκέψεις της στιγμής, με παγωμένη για πάντα στάση σώματος. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος.
Στις 22:22, η αγάπη της σκότωσε τον κόσμο.

Η Μαρία Ρογδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει χαθεί με τον Πάνο και την Κική, αλλά της αρέσουν ακόμα οι ταινίες.
[ facebook ] [ google+ ] [ e-mail ]

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

«ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ

πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=154069098063244&set=a.154069061396581.35036.141008116036009&type=1&theater
Ο Αριστοφάνης μας παραπέμπει στη χαρά της ζωής, στη συνεργασία, στην αλληλεγγύη, στην ανακάλυψη της ανθρωπιάς μας, δηλαδή της ουσίας μας. Μας αποκαλύπτει το πολιτικό παιχνίδι που παιζόταν πάντα από τους κρατούντες. Μας βοηθάει να καταλάβουμε την εποχή μας. Κι όλα αυτά με τη χαριτωμένη του ελευθεριότητα, με την ποιητικότητα και με το ξέφρενο γλέντι.
Μια εξαιρετικά επικαιρική Λυσιστράτη. Μια Λυσιστράτη που προσπαθεί να δει τον καιρό μας με τα δικά της αιώνια μάτια. Με το δικό της ταπεραμέντο, με το δικό της κέφι για ανατροπή, με τις δικές της προτάσεις για λύση των κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων. Ο Αριστοφάνης μας παραπέμπει στη χαρά της ζωής, στη συνεργασία, στην αλληλεγγύη, στην ανακάλυψη της ανθρωπιάς μας, δηλαδή της ουσίας μας. Μας αποκαλύπτει το πολιτικό παιχνίδι που παιζόταν πάντα από τους κρατούντες. Μας βοηθάει να καταλάβουμε την εποχή μας. Κι όλα αυτά με τη χαριτωμένη του ελευθεριότητα, με την ποιητικότητα και με το ξέφρενο γλέντι. ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΥΡΓΟΥ: ΔΙΑΝΟΜΗ (με σειρά εμφάνισης) ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ: Γιάννης Μανώλης ΚΑΛΛΟΝΙΚΗ: Ευρυδίκη Γερασιμοπούλου ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ: Δημήτρης Οικονόμου ΜΕΓΑΡΙΤΙΣΣΑ Ιωάννα Πικέα ΚΡΥΤΥΛΑ: Μαρία Ζαγκλή ΝΙΚΟΔΙΚΗ: Χριστίνα Μαρκόβα ΡΟΥΣΛΑΝΑ: Νάνσυ Τζανετοπούλου ΜΙΚΡΕΣ: Αγαθή Κυριαζή, Ξανθή Μισύρη ΜΥΡΡΙΝΗ: Σταύρος Ρομποτής ΓΡΙΑ-ΚΑΛΥΚΗ: Λάζαρος Κυπριώτης ΛΑΜΠΙΤΩ: Λία Λυρή ΙΦΙΚΛΗΣ: Μαγδαληνή Πλεμμένου ΓΟΜΑΡΙ: Αθηνά Τσαρμποπούλου ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ: Βασίλης Σαργέντης ΚΙΝΗΣΙΑΣ: Χάρης Δρακόπουλος ΜΩΡΟ: Έφη Ταυλοπούλου ΛΥΚΩΝ: Πέτρος Μερλέμης ΕΙΛΩΤΑΣ: Γιώργος Λαγογιάννης ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΩΝ-ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ: Νίκη Κατσιαδράμη, Σοφία Μάλεση, Διονυσία Μανή, Μαρία Μπίρμπα, Αθανασία Ξενοστάθη, Νίκη Οικονόμου, Πηνελόπη Παναγοπούλου, Αναστασία Ρομποτή, Φωτεινή Τζιαντζή, Θεοδώρα Τσαβλή. ΔΙΑΣΚΕΥΗ - ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΕΥΑΝΘΙΑ ΣΤΙΒΑΝΑΚΗ ΣΚΗΝΙΚΑ-ΣΚΕΥΗ: ΝΙΚΟΣ ΣΑΚΚΟΥΛΗΣ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Τα νυφικά παραχώρησε η ΕΛΕΝΗ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Ο ανδρικός χορός ντύθηκε από το υπάρχον βεστιάριο. Όλος ο θίασος συνέβαλε στην ένδυση ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΝΤΖΙΡΗΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΘΗΝΑ ΤΣΑΡΜΠΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΟΥ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ: ΝΙΚΟΣ ΣΑΚΚΟΥΛΗΣ, ΘΕΤΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΣΚΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΕΤΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΠΗΛΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΣΑΚΡΙΛΗΣ, ΑΡΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΥΡΥΔΙΚΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ, ΛΙΑ ΛΥΡΗ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΣΟΥΡΑ ΒΟΗΘΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΜΑΡΙΑ ΖΑΓΚΛΗ, ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΡΑΛΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΠΕΡΤΣΑΤΟΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΚΟΣΤΟΥΜΙΩΝ: ΛΟΥΚΙΑ ΚΥΠΡΙΩΤΗ, ΖΑΝΑ ΣΚΡΕΠΕΛΑ ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ: ΔΩΡΑ ΣΤΑΘΑ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΑΒΡΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΒΟΗΘΟΙ: Γεωργία Παπαϊωάννου, Γεωργία Καλαματιανού, Φώτης Παπαθεοδώρου, Σοφία Τσαπάρα, Μάγδα Γκιντζίρη, Κυριακή Κοσμοπούλου, Καλλιόπη Τσιτσιροπούλου Η αφίσα είναι από το εικαστικό “Αφροδίτες” της κας Αθανασίας Ξενοστάθη
Φωτογραφίες: 8

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κασερόπιτα σφολιάτα

Κασερόπιτα σφολιάτα
Bαθμολογία:
       
7 ψήφοι
Προστέθηκε από , 10.01.11
                                          Περιγραφή
Photo
Η πιο νόστιμη, γρήγορη και εύκολη κασερόπιτα με σίγουρη επιτυχία.

photo: CHRISA1628

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 πακέτο φύλλο σφολιάτα
  • 1/4 κιλού γκούντα ή ένταμ
  • 1/4 κιλού έμενταλ
  • 1/4 κιλού κασέρι
  • λίγο τριμμένο πιπέρι
  • κομματάκια μπέικον ή ζαμπόν (προαιρετικά)
  • 1 ποτήρι σόδα (κουτάκι αναψυκτικό)
  • 1 μικρή κρέμα γάλακτος
  •  
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος
Δυσκολία
Περιέχει
Ειδικές περιστάσεις

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:


ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=366445533428725&set=a.259962224077057.61321.100001898451957&type=1&theaterPanagiwtis Ntouskas



ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ-ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ


«ΠEPIKAΛΛEA λίμνη» την ονόμαζε ο Oμηρος. Xιλιοτραγουδισμένη στη δημοτική ποίηση, ονομαστή για την ομορφιά της και τους φυσικούς της πόρους, η μεγάλη λιμνοθάλασσα Mεσολογγίου-Aιτωλικού αποτελεί μαζί με το Δέλτα των ποταμών Aχελώου και Eύηνου έναν από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους υδροβιότοπους της Mεσογείου.


O πανέμορφος αυτός τόπος, που έχει κηρυχθεί Eθνικό Πάρκο, είναι ένα σύμπλεγμα υδροβιότοπων όπου οι γλυκόβαλτοι εναλλάσσονται με αλμυρόβαλτους, λασποτόπια, υδροχαρή δάση, αμμοθίνες, λουρονησίδες και αλμυρολίβαδα. Γύρω τους ορθώνουν τον όγκο τους η Bαράσοβα και ο Aράκυνθος, όπως και το φαράγγι της Kλεισούρας, ενώ φύλακες του τόπου, αιώνες τώρα, στέκουν τα βυζαντινά μοναστήρια και τα ασκηταριά της περιοχής.
Aγρια ζωή και παραγωγική δραστηριότητα συνυπάρχουν εδώ για χιλιάδες χρόνια. Στην περιφέρεια της λιμνοθάλασσας άκμασαν κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους τέσσερις ναυτικές αιτωλικές πόλεις. Aπό τότε η λιμνοθάλασσα είναι πηγή πλούτου για τους ανθρώπους της, με τα πλούσια αλιεύματα και το αλάτι της. Oι ντόπιοι θα αξιοποιήσουν αυτόν τον πλούτο· θα επινοήσουν δικούς τους τρόπους αλιείας, προσαρμοσμένους στις ιδιαιτερότητες της λιμνοθάλασσας, τα περίφημα διβάρια και τα σταφνοκάρια, και θα αναπτύξουν πρώτοι, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, ναυπηγική και ναυτεμπορική δράση.

H πρώτη αναφορά στο Aιτωλικό, ως «Nατολικό», εμφανίζεται τον 12ο αι. Tο Mεσολόγγι θα το δούμε να μνημονεύεται πολύ αργότερα, τον 16ο αι., σε περιγραφή της Nαυμαχίας της Nαυπάκτου.

Tο Mεσολόγγι και το Aιτωλικό εξακολουθούν να μετράνε τον χρόνο με τον κύκλο της λιμνοθάλασσας: εποχή του αυγοτάραχου, εποχή του αλατιού, της τσιπούρας, του λαβρακιού, του γοβιού.

Oι βάλτοι, τα λασποτόπια και οι αλυκές είναι τόποι ιδανικοί για τα μεταναστευτικά υδρόβια και παρυδάτια πουλιά, ενώ στα παρόχθια μέρη φυτρώνουν ορισμένα σπάνια φυτά.

Παρά τις ανθρώπινες επεμβάσεις και τις αδυναμίες των αρμοδίων φορέων που είχαν ως αποτέλεσμα την περιβαλλοντική υποβάθμιση της λιμνοθάλασσας Mεσολογγίου-Aιτωλικού, τα «νερά της λίμνης τ' άβαθα» διατηρούνται σε ικανοποιητική κατάσταση· το ψάρι είναι ακόμη άφθονο και καλό, η αλιεία παραμένει πυλώνας της οικονομικής ζωής του τόπου και η περιοχή διασώζει την ομορφιά της κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των επισκεπτών.

Tην προικισμένη φύση ήρθε «να γεμίσει με νόημα» η ιστορία και τα έργα των ανθρώπων, όπως έγραψε ο I.M. Παναγιωτόπουλος. H περιοχή υπήρξε πεδίο ηρωισμών και τόπος έμπνευσης για μεγάλους ποιητές: από τον Διονύσιο Σολωμό που θα υμνήσει τους «Eλεύθερους Πολιορκημένους» έως τον Kωστή Παλαμά που θα τραγουδήσει «Tους καημούς της λιμνοθάλασας».

ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΜΠΕΚΑΣ σε νέες περιπέτειες


πηγή : http://www.facebook.com/photo.php?fbid=451694894865223&set=a.437169919651054.101761.108511895850193&type=1&theater 

                        Η επιστροφή του ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ ΜΠΕΚΑ

Τι κοινό στοιχείο μπορεί να έχουν μεταξύ τους ένα "τελευταίο ραντεβού" στο Ζάππειο, ένας "ματωμένος γάμος" στη Χαλκιδική, τζόγος με ολέθριες συνέπειες στο Καφενείον "Των Φιλάθλων", ένας φόνος από βιβλιοφιλία, ένα υπηρεσιακό ταξίδι στη χιονισμένη Βενετία, ένα American Bar στη Θεσσαλονίκη, μια παλιά ιστορία από το εβραϊκό Ολοκαύτωμα, κοσμικές συγκεντρώσεις σε αθηναϊκά σπίτια, ή "ένας άνθρωπος με το λευκό κοστούμι"; Είναι ορισμένες από τις υποθέσεις που καλείται να εξιχνιάσει ο αστυνόμος Μπέκας, όπως τον επαναφέρουν στην Υπηρεσία δεκαπέντε διηγήματα από σύγχρονους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας προς τιμήν του Γιάννη Μαρή (1916-1979).



σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Η Ψυχολογία της Ευτυχίας

πηγή : http://gerasimos-politis.blogspot.com/2011/12/blog-post_17.html#.UBQE8ZE7c7o

Η Ψυχολογία της Ευτυχίας: Τα πράγματα είναι όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι...

Γεράσιμος Πολίτης 2011-12-17T19:20:00+02:00

Η Ψυχολογία της Ευτυχίας: Τα πράγματα είναι όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι | Ευτυχία | Ψυχολογία | Κοινωνία | Ανθρωπος
Ζητάμε από την καθημερινότητά μας άμεσα αποτελέσματα και γρήγορη ικανοποίηση.

Θέλουμε απαντήσεις πιο γρήγορα, χωρίς να εξετάζουμε εάν είμαστε έτοιμοι να τις πάρουμε..!

Όταν πεινάμε, παραγγέλνουμε delivery και ό,τι φαγητό θέλουμε έρχετε στο χώρο μας. Μέσα από το διαδίκτυο, δεν χρειάζεται ούτε καν να παμε στο βιβλιοπωλείο για να παραγγείλουμε το βιβλίο που μας αρέσει! Δεν χρειάζεται να μετακινηθούμε για βρούμε σπίτι όταν θέλουμε να αγοράσουμε: μπαίνουμε στο internet και εκεί είναι όλα τα σπίτια στη διάθεσή μας προς πώληση.

Από την άλλη, συνεχώς έχουμε την αίσθηση ότι τα πράγματα στην προσωπική, και την κοινωνική μας ζωή δεν είναι όπως έπρεπε να είναι για να είμαστε ευτυχισμένοι. Πάντα σκεφτόμαστε ότι θα μπορούσε να είναι η σχέση μας με τον σύντροφο μας καλύτερη το πορτοφόλι μας πιο γεμάτο, τα παιδιά μας καλύτεροι μαθητές, ο μπαμπάς μας να μας είχε φερθεί καλύτερα όταν είμασταν μικροί, ο αδερφός μας να νοιαζόταν περισσότερο για μας, οι φίλοι μας να ήταν πιο στοργικοί απέναντί μας, κ.ο.κ.

Μοιάζει να μην ξέρουμε να ζούμε με τα πράγματα έτσι όπως είναι, να ζούμε σε μια κατάσταση έτσι όπως αυτή είναι. Νιώθουμε πως πρέπει να την αλλάξουμε, να την βελτιώσουμε, έχουμε την αίσθηση ότι τα πράγματα δεν θα είναι εντάξει εάν τα αφήσουμε στην ησυχία τους.

Νομίζουμε ότι υπάρχει κάποιο «λάθος» σ'αυτό που δεν συμβαίνει αρκετά σύντομα, ή που δεν λειτουργεί με τον τρόπο που πιστεύουμε εμείς ότι θα έπρεπε να λειτουργούσε. Θεωρούμε δηλαδή την υπόθεσή μας αυτή ως σωστή, και σ'αυτήν μας την κρίση βασίζουμε την ευτυχία μας! Στην πραγματικότητα, μ'αυτόν τον τρόπο, υφαίνουμε την προσωπική μας δυστυχία... Είναι δυνατόν όμως η ανυπομονησία και η συνεχής επικριτική διάθεση να μας δώσει κάτι καλό;

Ένα κλειδί για την ευτυχία είναι η υπομονή.

Κι αυτή κατακτάται με την πεποίθηση -που στην πορεία γίνεται γνώση- ότι όλα θα πάνε καλά, με την πίστη ότι υπάρχει ένα σχέδιο, που πολύ συχνά δεν συμβαδίζει με το σχέδιο που έχουμε σφηνωμένο στο κεφάλι μας ως το «σωστό σχέδιο». Δυστυχώς, αυτό εύκολα το ξεχνάμε, κι έτσι πολλοί από μας προσπαθούμε εναγωνίως να ελέγξουμε καταστάσεις για να λειτουργήσουν έτσι όπως «θα έπρεπε» να λειτουργήσουν, στον «τέλειο» χρόνο, με τον «ιδανικό» τρόπο!...

Ο νους θα επιδιώκει πάντα να αλλάζει τα πράγματα, εμείς απ'την άλλη χρειάζεται συνεχώς να επιεβαιώ-νουμε τον εαυτό μας ότι τα πράγματα εξελίσσονται έτσι ακριβώς όπως πρέπει να εξελιχθούν. Ο νους θέλει να πιστεύει ότι η αλλαγή των συνθηκών θα μας δώσει γαλήνη και ηρεμία. Ο νους θα επιμείνει ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για να βελτιώσουμε τα πράγματα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν πρόκειται να μας δοθεί οποιαδήποτε εμπειρία ζωής παρά μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι γι'αυτήν, όταν θα βρούμε μέσα μας την εμπιστοσύνη, και θα αποκτήσουμε την αντίληψη ότι τα πράγματα κυλάνε έτσι όπως θα έπρεπε να κυλήσουν, στο δικό τους χρόνο, με τον δικό τους τρόπο.

Τότε μόνο μπορούμε να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τη ζωή μας.

Στην πραγματικότητα, όλοι μας είμαστε ικανοί να χαλαρώσουμε με τις συνθήκες αυτές που υπάρχουν τώρα στη ζωή μας, γνωρίζοντας οτι η βαθιά υπομονή και αυτο-αποδοχή θα μας δώσει την γαλήνη και την ψυχο-σωματική ίαση που ζητάμε.

Πηγή: Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης M.Sc. Ph.D. Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής, www.allaboutxanthi.gr/banners/paparazzi

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Το νησί των ιπποτών

πηγή : http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%82

                                                     ΡΟΔΟΣ
Η ακρόπολη της ΛίνδουΗ Ρόδος, με έκταση 1400,684 km2, είναι το μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων και το τέταρτο σε έκταση νησί του Αιγαίου. Γενικότερα, είναι το τέταρτο σε έκταση νησί της Ελλάδας, ενώ ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 163.476 κατοίκους. Βρίσκεται περίπου 460 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αθήνας και 18 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Η πόλη της Ρόδου είναι πρωτεύουσα του ομώνυμου νησιού και του νομού Δωδεκανήσου. Το ευρύτερο Πολεοδομικό Συγκρότημα της πόλης της Ρόδου (Δήμος Ροδίων, Ιαλυσού και Καλλιθέας) έχει μόνιμο πληθυσμό περίπου 120.000 κατοίκους (απογραφή 2001), ενώ ο Δήμος Ροδίων, λόγω του φαινομένου της εσωτερικής μετανάστευσης τα τελευταία χρόνια, υπολογίζεται ότι έχει περίπου 98.000 κατοίκους. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή (2001) ωστόσο η πόλη της Ρόδου έχει επίσημα 53.709 κατοίκους και είναι η μεγαλύτερη πόλη στο Αιγαίο πέλαγος (απογραφή 2001).

Πίνακας περιεχομένων

Μυθολογία

Πολλοί μύθοι έχουν συνδεθεί με τη δημιουργία της Ρόδου. Σύμφωνα με τον Πίνδαρο, όταν ο Δίας επικράτησε των Γιγάντων, αποφάσισε να μοιράσει τη γη στους Ολύμπιους Θεούς. Ο Ήλιος όμως, έλειπε από τη μοιρασιά κι έμεινε χωρίς γη. Ο Δίας για να μην τον αδικήσει είπε να ξανακάνουν τη μοιρασιά, αλλά ο Ήλιος τότε είπε πως η γη που θα αναδυόταν από τη θάλασσα, όταν θα ανατέλλει το επόμενο πρωινό, θα γινόταν δική του. Έτσι αναδύθηκε ένα πανέμορφο και καταπράσινο νησί, η Ρόδος. Ο Ήλιος συνεπαρμένος από την ομορφιά της την έλουσε με τις ακτίνες του. Από τότε η Ρόδος είναι το νησί του Ήλιου, το πιο φωτεινό και λαμπερό.
Ένας άλλος μύθος αναφέρει ότι η Ρόδος ήταν νύμφη, κόρη του Ποσειδώνα και γυναίκα του Ήλιου.
                       ----------------------------------------------------

πηγή:http://www.facebook.com/photo.php?fbid=164817006924913&set=a.164816963591584.42100.100001898451957&type=1&theater 

Σ αυτόν το σύνδεσμο του αγαπητού Παν. Ντούσκα θα απολαύσετε καταπληκτικές φωτογραφίες


 
 
 


























σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Σοκομπανάνα

Σοκομπανάνα
Bαθμολογία:
       
6 ψήφοι
Προστέθηκε από , 14.02.09
Photo

Περιγραφή

Γρήγορο και απολαυστικό επιδόρπιο, έτοιμο σε 15 λεπτά!!

photo: Ζουζουνελ

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 μπανάνα
  • 1 αναψυκτικό 500ml
  • 1 κρέμα γιώτης
  • 150 γρ. κουβερτούρας
  • 2 κ.γ. ζαχαρη αχνη
  • 1 πακέτο μπισκότα μιράντα
  • 2 φλυτζάνια γάλα εβαπορε
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος
Διατροφή
Φτιάχνει
6 ποτήρια

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:


Προκλητική παράληψη των ... λόρδων!



Σε μία προκλητική παράληψη προχώρησαν οι διοργανωτές των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, κατά την χθεσινή τελετή έναρξης του θεσμού.

Όπως είναι γνωστό, σε κάθε τελετή έναρξης, σε όποια πόλη ανά τον κόσμο διεξάγονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ακούγεται ο Ολυμπιακός Ύμνος, τον οποίο έγραψε ο Κωστής Παλαμάς και συνέθεσε ο Σπύρος Σαμάρας για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896.

Από το 1952 είναι ο επίσημος ύμνος των Αγώνων και ακούγεται από τότε σε όλες τις τελετές έναρξης στα Ελληνικά!

Χθες όμως οι άγγλοι "έσπασαν" μία παράδοση δεκαετιών, καθώς "ξέχασαν" (;) να τραγουδήσουν τους Ελληνικούς στίχους του Ύμνου, παραθέτοντας μόνο την μουσική...

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Ὁ Ὀλυμπιακὸς Ὕμνος

 
Ὁ Ὀλυμπιακὸς Ὕμνος

Ἀρχαῖο Πνεῦμ᾿ ἀθάνατο, ἁγνὲ πατέρα
τοῦ ὡραίου, τοῦ μεγάλου καὶ τ᾿ ἀληθινοῦ,
κατέβα, φανερώσου κι ἄστραψε ἐδῶ πέρα
στὴ δόξα τῆς δικῆς σου γῆς καὶ τ᾿ οὐρανοῦ.

Στὸ δρόμο καὶ στὸ πάλεμα καὶ στὸ λιθάρι,
στῶν εὐγενῶν Ἀγώνων λάμψε τὴν ὁρμὴ
καὶ μὲ τ᾿ ἀμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
καὶ σιδερένιο πλάσε κι ἄξιο τὸ κορμί.

Κάμποι, βουνὰ καὶ πέλαγα φέγγουν μαζί σου
σὰν ἕνας λευκοπόρφυρος μέγας ναός.
Καὶ τρέχει στὸ ναὸ ἐδῶ προσκυνητής σου,
Ἀρχαῖο Πνεῦμ᾿ ἀθάνατο κάθε λαός.

Κωστὴς Παλαμᾶς


σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κότινος από "μνημειακή" ελιά

πηγή : http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2& pubid=63687999 
άρθρο της Κυριακής πριν την αναχώρηση της Ελληνικής Ολυμπιακής ομάδας
ΒΟΥΒΕΣ, ΧΑΝΙΑ

Η αρχαιότερη ελιά του κόσμου στέφει τους Ελληνες αθλητές

Κότινο (στεφάνι από κλαδί ελιάς), με το οποίο στεφανώνουν τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων, θα έχει στις αποσκευές της η ελληνική Ολυμπιακή Ομάδα που αναχωρεί αύριο το μεσημέρι για το Λονδίνο.

Η αρχαιότερη ελιά του κόσμου στέφει τους Ελληνες αθλητές Ο κότινος προέρχεται από την "μνημειακή" ελιά των Βουβών του δήμου Πλατανιά Χανίων και, όπως ανακοίνωσε ο δήμος, θα συνοδεύσει την Ολυμπιακή Ομάδα, έπειτα από την αποδοχή σχετικού αιτήματός του από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.
Ο κότινος από τη "μνημειακή" ελιά Βουβών πρόκειται να συντροφέψει την Ολυμπιακή Ομάδα στο ταξίδι της για το Λονδίνο ενόψει των 30ών Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και κατά τη διάρκεια της παρέλασης της Ομάδας στην τελετή έναρξης των αγώνων, στέλνοντας έτσι σε όλο τον κόσμο ένα μήνυμα ειρήνης, συναδέλφωσης και αρμονικής συνύπαρξης των λαών.
Ο κότινος θα παραδοθεί αύριο, Δευτέρα, στις 2 μετά το μεσημέρι από το δήμαρχο Πλατανιά Γιάννη Μαλανδράκη στον πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρο Καπράλο, λίγο πριν από την αναχώρηση της ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής, στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», όπου θα πραγματοποιηθεί μικρή εκδήλωση για τον αποχαιρετισμό της Ολυμπιακής Ομάδας.
Το ελαιόδεντρο των Βουβών έχει ανακηρυχθεί από τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) ως «μνημειακό», λόγω της ιδιαιτερότητας του σχήματος και της εξαιρετικής αισθητικής του ανάγλυφου του κορμού του. Είναι ποικιλίας μαστοειδούς που τοπικά αποκαλείται τσουνάτη, εμβολιασμένη σε υποκείμενο αγριελιάς.
Ο κορμός του δέντρου έχει εξαιρετικό ανάγλυφο με ιδιαίτερη αισθητική. Η επιφάνεια του, πραγματικό έργο γλυπτικής, παρουσιάζει διάφορα σχήματα που φαντάζουν με αλλόκοτες μορφές προσώπων και πραγμάτων. Ο κορμός, σε ύψος 0,9 μέτρα από το έδαφος, έχει μέγιστη διάμετρο 3,70 μέτρων και περίμετρο 8,10 μέτρων, ενώ στη βάση του δέντρου η μέγιστη διάμετρος είναι 4,53 μέτρα και η περίμετρος 12,5 μέτρα.
Το δέντρο έχει ανακηρυχθεί ως μνημείο της φύσης, ενώ με κότινο από το δέντρο αυτό, που κόπηκε με ειδικές τελετές, στεφανώθηκε ο πρώτος νικητής του Μαραθωνίου ανδρών κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.
Το δέντρο επισκέπτονται κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο, ενώ στον χώρο έχει δημιουργηθεί και μουσείο ελιάς.
Πηγή: ΑΠΕ

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας

πηγή : http://www.zougla.gr/ygeia/article/pagosmia-imera-kata-tis-ipatitidas

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας

Πρώτη καταχώρηση: Σάββατο, 28 Ιουλίου 2012, 01:18
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας εορτάζεται κάθε χρόνο στις 28 Ιουλίου. Καθιερώθηκε το 2004 από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας για να ευαισθητοποιήσει κυβερνήσεις και πολίτες για την Ηπατίτιδα τύπου C, που απομονώθηκε το 1989 και αποτελεί ένα από κυριότερα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας.

Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, οι περισσότεροι ασθενείς με ηπατίτιδα βρίσκονται στο σκοτάδι, αφού 8 στους 10 δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από την ασθένεια. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επιστήμονες έχουν ονομάσει την ηπατίτιδα «σιωπηλή νόσο» και αυτό γιατί τα συμπτώματα εμφανίζονται αρκετά χρόνια αργότερα, με αποτέλεσμα, εξαιτίας της καθυστερημένης διάγνωσης, πολλές φορές οι θεραπευτικές παρεμβάσεις να μην έχουν αποτέλεσμα.


Υπολογίζεται ότι το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί από ηπατίτιδα C, που μεταδίδεται κυρίως με μετάγγιση και τα συμπτώματά της είναι ανορεξία, κόπωση, κατάθλιψη και πόνοι στην κοιλιά, στους μυς και στις αρθρώσεις.


Σε αντίθεση με την ηπατίτιδα Β, όπου μόνο το 5% μεταπίπτει σε χρόνια ηπατίτιδα, η τύπου C εξελίσσεται σε ποσοστό 80%. Η χρόνια ηπατίτιδα C είναι μια σοβαρή νόσος, που μπορεί να εξελιχθεί σε κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος.


Στην Ελλάδα, το 1,5% - 2% του πληθυσμού πάσχει από ηπατίτιδα Β, το 2% - 3% από ηπατίτιδα C, ενώ στους τοξικομανείς το ποσοστό εκτοξεύεται και αγγίζει το 90%.


Υψηλά ποσοστά παρατηρούνται μεταξύ των μεταναστών από την Αλβανία, από τα κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και στους έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης.


Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
Τελευταία ενημέρωση: Σάββατο, 28 Ιουλίου 2012, 01:22
                            -------------------------------------------

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας

  • Γράφτηκε από την 
  • Σάββατο, 28 Ιουλίου 2012 12:30
  • μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς
 
World-Hepatitis-Day

"Ηπατίτιδα: Είναι πιο κοντά από όσο νομίζεις. Γνώρισέ την. Αντιμετώπισέ την. Εξετάσου",  είναι το θέμα της φετεινής  εκστρατείας της Παγκόσμιας Ημέρας  Ηπατίτιδας,  που διοργανώνεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας με σκοπό τον αποστιγματισμό, την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού, ώστε να κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις για τη διάγνωση της νόσου.
Η χρόνια Ιογενής Ηπατίτιδα, όπως τονίζουν εκπρόσωποι της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης του Ήπατος, αποτελεί μια παγκόσμια επιδημία, που επηρεάζει τους πάντες, παντού, χωρίς να κάνει διακρίσεις σε φυλή, ηλικία και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.

Φέτος, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Για την Ηπατίτιδα, η Παγκόσμια Κοινότητα Ασθενών (World Hepatitis Alliance), καθώς και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, καλούν τις κυβερνήσεις να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους για τη μείωση του στιγματισμού με συνεχόμενες καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης.
Στην χώρα μας, 400.000 Έλληνες πάσχουν από χρόνια ηπατίτιδα Β ή C και οι περισσότεροι από αυτούς δεν το γνωρίζουν.
Η ηπατίτιδα Β προκαλείται από τον ιό της ηπατίτιδας Β. Σε όλο τον κόσμο, περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια άτομα έχουν μολυνθεί με τον ιό της ηπατίτιδας Β, από τα οποία περίπου 350 εκατομμύρια άτομα είναι χρόνιοι φορείς.

Η Ελλάδα ανήκει στις περιοχές με ενδιάμεση ενδημικότητα, αλλά ο επιπολασμός των φορέων ηπατίτιδας Β παρουσιάζει πτωτική τάση τα τελευταία χρόνια. Εντούτοις, η μετακίνηση πληθυσμών στην Ελλάδα από περιοχές υψηλής ή ενδιάμεσης ενδημικότητας αυξάνει τον επιπολασμό της ηπατίτιδας στο σύνολο του πληθυσμού και στον τόπο μας.

Από το 1982 υπάρχει ασφαλές κι αποτελεσματικό εμβόλιο έναντι του ιού της ηπατίτιδας Β, που είναι το πρώτο προληπτικό εμβόλιο κατά του καρκίνου του ήπατος.

Η μετάδοση της ηπατίτιδας Β γίνεται από μολυσμένα με αίμα αντικείμενα (π.χ. σύριγγες, ξυραφάκια, βελόνες), από σεξουαλική επαφή ή από τη μητέρα στο παιδί.

Για τη χρόνια ηπατίτιδα Β, υπάρχουν σήμερα φάρμακα τα οποία δρουν ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού, μειώνοντας τον πολλαπλασιασμό του ιού και επιβραδύνοντας την ηπατική νόσο, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν ακόμα και να εκριζώσουν τον ιό. Η χορήγησή τους γίνεται μόνο από εξειδικευμένους γιατρούς και πάντα κάτω από ιατρική παρακολούθηση.

Ο εμβολιασμός έναντι της ηπατίτιδας Β είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη της νόσου και των επιπλοκών της.

Η Ηπατίτιδα C αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως γιατί παρουσιάζει ευρεία γεωγραφική κατανομή. Από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας έχει υπολογιστεί ότι το 3% του πληθυσμού της γης, δηλαδή 200 εκατομμύρια άτομα, είναι χρόνιοι φορείς της νόσου.

Στην Ελλάδα, στο γενικό πληθυσμό το ποσοστό της λοίμωξης υπολογίζεται σε 1.9%, δηλαδή περίπου 200.000 άτομα έχουν μολυνθεί από τον ιό.

Ο ιός της ηπατίτιδας C μεταδίδεται από μολυσμένα με αίμα αντικείμενα (π.χ. σύριγγες, ξυραφάκια, βελόνες) και σπάνια από σεξουαλική επαφή ή από τη μητέρα στο παιδί της. Δεν υπάρχει εμβόλιο ή άλλο μέσο προφύλαξης.

Η χρήση συνδυασμού αντιικών φαρμάκων έχει βελτιώσει σημαντικά τη θεραπεία της ηπατίτιδας C. Η χορήγηση αυτών των φαρμάκων θα πρέπει να γίνεται κάτω από στενή ιατρική παρακολούθηση.

Η ηπατίτιδα Α είναι μια οξεία, συνήθως αυτοπεριοριζόμενη σε χρονικό διάστημα μερικών εβδομάδων νόσος, η οποία ποτέ δεν οδηγεί σε χρόνια ηπατίτιδα. Ο ιός της ηπατίτιδας Α έχει παγκόσμια κατανομή. Ετησίως εμφανίζονται περίπου 1,5 εκατ. νέες περιπτώσεις ηπατίτιδας Α σε όλο τον κόσμο και η μετάδοση του ιού ευνοείται από τις κακές συνθήκες διαβίωσης.

Η βελτίωση του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου του πληθυσμού και των συνθηκών ύδρευσης και αποχέτευσης στη χώρα μας, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των κρουσμάτων και τα νέα περιστατικά πλέον να αφορούν ταξιδιώτες σε αναπτυσσόμενες χώρες ή άτομα που ήρθαν σε επαφή με ασθενείς.

Ο ακρογωνιαίος λίθος στην πρόληψη της ηπατίτιδας Α είναι η τήρηση των κανόνων υγιεινής, ενώ υπάρχει αποτελεσματικό και ασφαλές εμβόλιο, που έχει συμπεριληφθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού.

To Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) καταβάλλει προσπάθεια για την πρόληψη της μετάδοσης των Ιογενών Ηπατιτίδων, τη βελτίωση της περίθαλψης και της ποιότητας ζωής, καθώς και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των προσβληθέντων από τη νόσο ατόμων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί και Σύλλογος Ασθενών με Ηπατίτιδα. Ο Γιώργος Καλαμίτσης, ιδρυτικό μέλος και μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου εξηγεί ότι βασικός στόχος του Συλλόγου είναι η απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών στη θεραπεία και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για την Ηπατίτιδα. Το τηλέφωνο επικοινωνίας του Συλλόγου είναι 6946 007 990.

Ξέρετε ότι:

Οι ιοί της ηπατίτιδας Β, C μεταδίδονται παρεντερικά (με τη γέννα, σεξ δίχως προφυλάξεις, μοίρασμα συριγγών κ.λπ.) και προκαλούν οξεία και χρόνια λοίμωξη, ενώ οι ιοί Α και Ε μεταδίδονται με την κοπροανοστοματική οδό (μολυσμένο νερό ή φαγητό) και δεν προκαλούν χρονιότητα.
Έλεγχο για ηπατίτιδα Β και C χρειάζονται οι συγγενείς των φορέων και όσοι έρχο-νται σε στενή επαφή μαζί τους. Η διάγνωση της οξείας ή χρόνιας ιογενούς ηπατίτιδας στηρίζεται στην α-νεύρεση των κατάλληλων ορολογικών δεικτών στο αίμα με ειδικές εξετάσεις.
Πολλοί άνθρωποι ζουν επί χρόνια με τους ιούς, δίχως να αναπτύξουν σοβαρά προβλήματα. Σε αρκετούς όμως υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης κίρρωσης ή ηπατοκυτταρικού καρκίνου. Οι άνθρωποι αυτοί με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C σε εξέλιξη μπορεί να αισθάνονται καλά για πολύ καιρό και να εμφανίσουν συμπτώματα μόνο σε προχωρημένο στάδιο της νόσου.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Δημοφιλείς αναρτήσεις