10 Αυγούστου 1920

 

10 Αυγούστου 1920. Τούρκος διπλωμάτης υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών (φωτογραφία του Εθνικού Ιστορικού Αρχείου, «Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα»)
Ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 6ος υπογράφει τη Συνθήκη των Σεβρών, που βάζει την οριστική «ταφόπλακα» στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Ελλάδα κερδίζει εδάφη και γίνεται «η χώρα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών», σύμφωνα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Η Συνθήκη των Σεβρών υπεγράφη στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920 στην πόλη Σεβρ (Sèvres) της Γαλλίας, φέρνοντας την ειρήνη ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις Συμμαχικές και σχετιζόμενες Δυνάμεις1 μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκ μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε αποδεκτή από τον σουλτάνο Μεχμέτ ΣΤ΄ ο οποίος προσπαθούσε να σώσει τον θρόνο του, αλλά απορρίφθηκε από το ανεξάρτητο κίνημα των Νεότουρκων. Το κίνημα υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ χρησιμοποίησε αυτή τη διένεξη για να αυτοανακηρυχθεί κυβέρνηση και να καταργήσει την μοναρχία.

Οι βασικοί όροι της συνθήκης ήταν: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.

Η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στο ιδρυόμενο Αλβανικό κράτος, ουσιαστικά προτεκτοράτο της Ιταλίας. Τα Δωδεκάνησα παραδόθηκαν στην Ιταλία η οποία συμφώνησε να τα δώσει εκτός από την Ρόδο και το Καστελλόριζο στην Ελλάδα, και αν η Βρετανία έδινε την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα έδιναν κι αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε από την Ιταλία το 1922).

Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, και η Θράκη από την οποία η Βουλγαρία παραιτούνταν οριστικά από κάθε δικαίωμά της σε αυτή. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτήθει στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα

Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος, καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Η Σοβιετική Ένωση δεν συμμετείχε και έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι αναγκάστηκαν να υπογράψουν νέα συνθήκη (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1922, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.

Ωστόσο, δεν ίσχυσε ποτέ, διότι δεν εγκρίθηκε από κανένα κοινοβούλιο των χωρών της Αντάντ, ούτε της Ελλάδος. Ουσιαστικά δεν απέκτησε νομική οντότητα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Συνθήκη_των_Σεβρών

Σαν σήμερα, 10 Αυγούστου 1906

Σαν σήμερα, 10 Αυγούστου 1906
Μακεδονικός Αγώνας: Πέφτουν ηρωικά μαχόμενοι στην Μπρέσνιτσα Καστοριάς οι Μακεδονομάχοι Γ. Πατερός και Γ. Μαλισώρος.
Άλλοι σημαντικοί Μακεδονομάχοι οπλαρχηγοί ήταν οι: Άρμεν Κούπτσιος, Τέλλος Άγρας, Μιχαήλ Σιωνίδης, Λουκάς Κόκκινος, Κωνσταντίνος Ρίζος, Γεώργιος Μόδης, Γεώργιος Γιώτας, Κωνσταντίνος Χρήστου, Ευάγγελος Νάτσης, Φιλόλαος Πηχεών, Δούκας Γαϊτατζής, Θεοχάρης Κούγκας, Κωνσταντίνος Μαζαράκης, Κωνσταντίνος Γαρέφης, Γεώργιος Παπαστεφάνου, Λαμπρινός Βρανάς, Στέφανος Παπαγάλος, Γεώργιος Δικώνυμος, Χρήστος Βέσκος, ο Νικόλαος Τσοτάκος, Γεώργιος Ζουρίδης, Χρήστος Δρεμλής, Γεώργιος Σεϊμένης, Αριστείδης Μαργαρίτης, Ζαχαρίας Παπαδάς, Παύλος Κύρου, Γεώργιος Γιαγκλής, Γεώργιος Στρατινάκης, Αριστείδης Κιτράκης, Γεώργιος Κακουλίδης, Νικόλαος Ρόκας, Χρυσόστομος Χρυσομαλλίδης κ.ά.
Όχι μόνον από την Κρήτη αλλά και από την Μάνη είχε συγκροτηθεί σώμα από μερικές δεκάδες εθελοντές υπό τον Αντώνιο Βλαχάκη ("Καπετάν Λίτσα") με οπλαρχηγούς, μεταξύ άλλων, τον "Ευάγγελο Μπαϊρακταρέα ("Καπετάν Ακίλλα)" και τους εξαδελφούς Λεωνίδα και Παναγιώτη Πετροπουλάκη από το Γύθειο.

Μπάρι Άνσγουορθ (1930 – 2012)

Μπάρι Άνσγουορθ (1930 – 2012)

 
Άγγλος συγγραφέας, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ιστορικού μυθιστορήματος. Έγινε γνωστός παγκοσμίως για την αφηγηματική του δεινότητα και την ικανότητά του να διαπραγματεύεται ολόκληρες περιόδους του παρελθόντος μ' έναν ξεχωριστό και ολοζώντανο τρόπο.

Γιος ανθρακωρύχου, ο Μπάρι Φόρστερ Άνσγουορθ (Barry Unsworth) γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου 1930 στο Γουϊνγκέιτ της Βόρειας Αγγλίας. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και μετά την αποφοίτησή του το 1951 δούλεψε στο εξωτερικό, διδάσκοντας αγγλικά. Πρώτα στη Γαλλία και στη συνέχεια στην Ελλάδα και την Τουρκία τη δεκαετία του '60. Τότε ήταν που άρχισε να πειραματίζεται με το γράψιμο και το 1966 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο The Partnership (Ο Συνεταιρισμός), που αναφέρεται στην ιστορία δύο συνεταίρων μιας επιτυχημένης επιχείρησης, που φθάνουν στα πρόθυρα της ρήξης, εξαιτίας μιας μοιραίας γυναίκας.

Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Greeks have a word for it (Οι Έλληνες έχουν μια λέξη για αυτό), όπου περιγράφει τις διδακτικές του εμπειρίες στην Αθήνα, σατιρίζοντας ιδιαίτερα τους συναδέλφους του στο Βρετανικό Συμβούλιο. Το 1973 κέρδισε διεθνή φήμη, με το μυθιστόρημα Mooncranker's Gift, που τιμήθηκε με το βραβείο Χάινεμαν, για «την ευαισθησία της γραφής και τον πλούτο της εμπειρίας».

Το 1980 κυκλοφόρησε το πρώτο του ιστορικό μυθιστόρημα, με τίτλο Pascali’s Island (Το νησί του Πασχάλη), που εκτυλίσσεται σ' ένα ελληνικό νησί στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, ενώ ήταν και υποψήφιο για το βραβείο Μπούκερ, το κορυφαίο λογοτεχνικό βραβείο της Μεγάλης Βρετανίας.

Για τη στροφή του στο ιστορικό μυθιστόρημα είπε σε μία συνέντευξή του:

                                              

"Δεν ήταν τόσο επιλογή μου, όσο μια βαθμιαία διαδικασία, που υπαγορεύτηκε από τις περιστάσεις. Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '60, όταν άρχιζα να γράφω μυθιστορήματα, στην Ελλάδα και την Τουρκία. Είναι δυο χώρες, όπου το παρελθόν διαπλέκεται με το παρόν, και θυμάμαι πόσο κατάπληκτος έμεινα από την σταθερή αίσθηση της συνέχειας και της διασύνδεσης, που παραμονεύει σε κάθε βήμα σου"

Ο Άνσγουορθ τιμήθηκε το 1992 με το Μπούκερ για το μυθιστόρημά του Sacred Hunger (Ιερή πείνα), που αναφέρεται στο δουλεμπόριο του 18ου αιώνα, με παραλληλισμούς για τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τη Μεγάλη Βρετανία κυβερνούσε η Μάργκαρετ Θάτσερ. Εκείνη τη χρονιά, μάλιστα, μοιράστηκε το βραβείο με τον Μάικλ Οντάατζε, τον συγγραφέα του μυθιστορήματος Ο Άγγλος ασθενής.

Το 2002 δημοσίευσε ένα ακόμη βιβλίο με ελληνικό περιεχόμενο, το μυθιστόρημα The Songs of the Kings (Τα τραγούδια των βασιλέων), που αναφέρεται στον Τρωικό Πόλεμο. Το τελευταίο του βιβλίο The Quality of Mercy, κυκλοφόρησε το 2011 και συνεχίζει την προβληματική της Ιεράς Πείνας. Είναι υποψήφιο για το βραβείο ιστορικού μυθιστορήματος Walter Scott, ο νικητής του οποίου θα ανακοινωθεί στις 16 Ιουνίου 2012.

Το έργο του, σύμφωνα με την κριτική, είναι μια παρατεταμένη μελέτη της ηθικής. Το ιστορικό μυθιστόρημα του άνοιξε ένα παράθυρο για να παρατηρήσει την ανθρώπινη ηθική συμπεριφορά και τις μυριάδες αποτυχίες της σε κάθε εποχή. Τα βιβλία του σφύζουν από την ανθρώπινη απληστία και ο ίδιος δείχνει συμπάθεια για τους ανθρώπους που καταπιέζονται απ’ όσους διψούν για εξουσία.

Ο Μπάρι Άνσγουρθ πέθανε στις 5 Ιουνίου 2012, χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στην Περούτζια της Ιταλίας, με τη δεύτερη σύζυγό του, τη φιλανδέζα Αίρα, την οποία είχε γνωρίσει στο Ελσίνκι, όπου ζούσε στις αρχές της δεκαετίας του '90. Από την πρώτη του σύζυγο, την Βάλερι Μουρ, είχε αποκτήσει τρεις κόρες, οι οποίες του χάρισαν έξι εγγόνια.

Βιβλία του Μπάρι Άνσγουορθ στα Ελληνικά

Η γη των θαυμάτων (Πατάκης)

Ρουμπίνι στον αφαλό (Νεφέλη)

Τα τραγούδια των βασιλέων (Νεφέλη)

Χάνοντας τον Νέλσον (Νεφέλη)

Το νησί του Πασχάλη (Nεφέλη)

Θρησκευτικό δράμα (Νεφέλη)

Μετά τον Αννίβα (Καστανιώτης)

Ιερή πείνα (Nεφέλη)

Φιλμογραφία

Το νησί του Πασχάλη, σε σκηνοθεσία Τζέιμς Ντίαρντεν, με τους Μπεν Κίνγκσλεϊ και Έλεν Μίρεν. (1988)

Παράσταση για ένα ρόλο (The Reckoning ο πρωτότυπος τίτλος, βασισμένο στο μυθιστόρημα Morality Play), σε σκηνοθεσία Πολ ΜακΓκίγκαν, με τους Γουίλεμ Νταφόε και Πολ Μπέτανι. (2003)

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/biographies/485#ixzz237i0ruuY