Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Σήμερα....



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΑΣΤΕΡΙΑ
ΖΗΝΟΒΙΟΣ ΖΗΝΟΒΙΑ
ΚΛΕΟΠΑΣ ΚΛΕΟΠΙΑ
                                                   
ΑΓΙΟΙ ΖΗΝΟΒΙΟΣ ΚΑΙ ΖΗΝΟΒΙΑ


 

Οι άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία ήταν αδέρφια, έζησαν τον 3ο αιώνα και κατάγονταν από τις Αίγαις της Κιλικίας. Ο Άγιος Ζηνόβιος ήταν γιατρός στο επάγγελμα. Κλήθηκαν και οι δύο και τους αξίωσε ο Θεός να μαρτυρήσουν και να θανατωθούν μαζί για την πίστη τους στο Χριστό. Μαρτύρησαν όταν ήταν τότε έπαρχος της περιοχής ο Λυσίας και με διαταγή του ιδίου του επάρχου. Η μνήμη τους εορτάζεται στις 30 Οκτωβρίου. Ναός επ' ονόματί τους υπάρχει στο εγκαταλειμμένο και ερειπωμένο πλέον παλαιό χωριό Στατός. Ο ναός αυτός ήταν και ο κεντρικός ναός του χωριού. Το χωριό αυτό, εγκαταλείφθηκε από τους κάτοικους, αφού ο σεισμός που έγινε το 1953 άφησε το χωριό ερειπωμένο και έτσι μεταφέρθηκε, τόσο το χωριό Στατός, όσο και το διπλανό χωριό Άγιος Φώτιος (που επλήγηκε και αυτό από το σεισμό) λίγο πιο πάνω, στη σημερινή Κοινότητα Αμπελίτης (Στατός - Άγιος Φώτιος). Τιμώνται οι άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία από τους κατοίκους των γύρω χωριών κάθε χρόνο στις 30 Οκτωβρίου και μία μέρα μέσα στη Διακαινήσιμο εβδομάδα.
 




Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.


Ως θείοι αυτάδελφοι, ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε, και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως ηθλήσατε, όθεν και των στεφάνων, των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακαταλύτου, ηξιώθητε άμα, εκλάμποντες τοις εν κόσμω, χάριν ιάσεων.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Διεθνής Ημέρα Ορθοπεδικών Νοσοκόμων 30/10

www.zougla.gr

Διεθνής Ημέρα Ορθοπεδικών Νοσοκόμων

Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2012, 01:41

Η Διεθνής Ημέρα Ορθοπεδικών Νοσοκόμων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 30 Οκτωβρίου για να αναδείξει το έργο μιας ξεχωριστής κατηγορίας νοσηλευτών: των ορθοπεδικών νοσοκόμων, που ασχολούνται με την ίαση των μυοσκελετικών τραυμάτων.

Η πρωτοβουλία ανήκει στη Διεθνή Συνεργασία των Ενώσεων των Ορθοπεδικών Νοσοκόμων (ICON).


Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2012, 01:45


τα πάντα κινούνται εντός σας σε μια συνεχή ημι-περίπτυξη


ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ


Και κάποιος ρήτορας μίλησε, "Πες μας για την Ελευθερία."

Κι εκείνος απάντησε:

Στην πύλη της πόλης και στο παραγώνι σας έχω δει να πέφτετε στο χώμα και να προσκυνάτε την ελευθερία σας,

Όπως οι σκλάβοι που στέκονται δουλοπρεπείς μπροστά στον τύραννο και τον εκθειάζουν ενώ εκείνος τους θανατώνει.

Πράγματι, στο αλσύλλιο του ναού και στη σκιά της ακρόπολης έχω δει τους πλέον ελεύθερους ανάμεσά σας να φορούν την ελευθερία τους ζυγό και χειροπέδα.

Και ματώνει η καρδιά μου - γιατί θα ελευθερωθείτε μόνον όταν ακόμη κι ο πόθος της ελευθερίας είναι χαλινάρι, όταν πάψετε ν' αναφέρεστε στην ελευθερία σα να 'ναι στόχος κι εκπλήρωση.

Θα 'στε ελεύθεροι όχι όταν απ' τις μέρες σας χαθεί η έγνοια κι από τις νύχτες σας η ανάγκη και η θλίψη,

Αλλά όταν όλα αυτά εξακολουθούν να περιζώνουν τη ζωή σας κι όμως εσείς τα προσπερνάτε γυμνοί κι αδέσμευτοι.

Πώς όμως να ξεφύγετε απ' τις μέρες και τις νύχτες σας παρά όταν σπάσετε τα δεσμά που 'σείς, αν και στη χαραυγή της αντίληψης, έχετε σφίξει γύρω απ' το μεσημέρι σας;

Στην πραγματικότητα εκείνο που ονομάζετε ελευθερία είναι η πιο γερή αλυσίδα, κι ας αστράφτουν οι κρίκοι της στον ήλιο θαμπώνοντας τα μάτια.

Τι άλλο θα 'πρεπε ν' απαρνηθείτε παρά κομμάτια του ίδιου σας του εαυτού για να ελευθερωθείτε;

Αν ήταν να καταργήσετε έναν άδικο νόμο, ο νόμος γράφτηκε απ' το δικό σας χέρι στο ίδιο σας το μέτωπο.

Δε θα τον σβήσετε ρίχνοντας στην πυρά τόμους νομοθεσίας, ούτε ξεπλένοντας τα κεφάλια των δικαστών σας, ακόμη κι αν αδειάσετε όλη τη θάλασσα επάνω τους.

Κι αν ήταν να εκθρονίσετε έναν τύραννο, βεβαιωθείτε πρώτα ότι έχετε γκρεμίσει το θρόνο του εντός σας.

Γιατί πώς γίνεται ένας τύραννος να εξουσιάζει ελεύθερους κι υπερήφανους, παρά μέσα απ' την τυραννία της ελευθερίας τους και την αιδώ της κεκτημένης περηφάνιας;

Κι αν ήταν έγνοια που ξεπεράστηκε, 'σείς την είχατε επιλέξει αυτήν την έγνοια, δε σας την επέβαλαν.

Κι αν ήταν φόβος που σκόρπισε, ο σπόρος του φόβου στην καρδιά σας βρίσκεται, όχι στο χέρι εκείνου που φοβάστε.

Πράγματι τα πάντα κινούνται εντός σας σε μια συνεχή ημι-περίπτυξη - το ποθητό με το τρομερό, το απεχθές με το προσφιλές, αυτό που κυνηγάτε κι εκείνο απ' το οποίο δραπετεύετε.

Όλα ετούτα κινούνται εντός σας, φως και σκιά, σαν σφιχταγκαλιασμένα ζευγάρια.

Κι όταν η σκιά σβήσει και χαθεί, το φως που παραμένει γίνεται σκιά σ' άλλο φως.

Έτσι κι η ελευθερία σας όταν χάσει τα δεσμά της μεταβάλλεται σε δεσμοφύλακα μιας πιο σημαντικής ελευθερίας.

Δημοφιλείς αναρτήσεις