Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

"Μικρές Κυρίες"

Διαβάστε κιόλας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου "Μικρές Κυρίες" της Λουίζας Μέι Άλκοτ από τον παρακάτω σύνδεσμο ---> http://goo.gl/vi0f1w
---
Οι "Μικρές Κυρίες", το διαχρονικό μυθιστόρημα που εξακολουθεί να συναρπάζει και σήμερα χάρη στην ξεχωριστή ατμόσφαιρα της οικογενειακής θαλπωρής που αποπνέει, προστίθεται στη μεγάλη λίστα της Γαλάζιας Βιβλιοθήκης!

Η ζωή δεν είναι εύκολη για τέσσερις αδελφές, τη Μεγκ, την Τζο, την Μπετ και την Έμι. Ο πατέρας τους λείπει στον Αμερικανικό Εμφύλιο και η μητέρα τους αγωνίζεται να ξεπεράσει τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Παρά τις αντιξοότητες όμως, τα κορίτσια είναι γεμάτα ζωντάνια και αισιοδοξία και στις δύσκολες στιγμές η μία φροντίζει την άλλη, μαλώνουν, διδάσκονται από τα λάθη τους, κάνουν νέους φίλους και μαθαίνουν πώς να ξεπερνούν απογοητεύσεις και αναποδιές...
http://minoas.gr/book-3930.minoas ‪#‎διαβάζω‬ ‪#‎diavazo‬

σχέδιο για πολλά...

Πολλά μπράβο στους συγγραφείς μας!

 
 
Επίσης, είμαστε ενθουσιασμένοι καθώς επτά βιβλία μας για παιδιά και για νέους συμπεριλήφθηκαν στις βραχείες λίστες παιδικών-εφηβικών βιβλίων των Λογοτεχνικών Βραβείων του Αναγνώστη 2014.
Μάνος Κοντολέων, «Μανόλο και Μανολίτο» (εικ. Ίρις Σαμαρτζή) (Κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Παιδιά): http://bit.ly/1mX2oWE
Στέλλα Κάσδαγλη, «Ήθελα μόνο να χωρέσω» (Κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Εφήβους): http://bit.ly/1n01ep1
Πολυχρόνης Κουτσάκης, «Καιρός για ήρωες» (Κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Εφήβους): http://bit.ly/1nQTHds
Λίνα Λυχναρά, «Το μυστικό του παλιού αρχοντικού» (Κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Εφήβους): http://bit.ly/1jhRNCZ
Ηρώ Παπαμόσχου, «Στα βήματα της Ιφιγένειας» (Κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Εφήβους): http://bit.ly/1lC3L9i
Ελένη Σαραντίτη, «Η Χαρούλα στους εφτά ουρανούς» (Κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Εφήβους): http://bit.ly/1iW85jv
Αγνή Σιούλα, «Έρχονται με την ομίχλη» (Κατηγορία Λογοτεχνικό Βιβλίο για Εφήβους): http://bit.ly/1mX2Bcb

Πολλά μπράβο στους συγγραφείς μας!

...μιὰ μικρὴ ἀνεμώνη...


Κύριε, ἁμάρτησα ἐνώπιόν σου, ὀνειρεύτηκα πολὺ
μιὰ μικρὴ ἀνεμώνη. Ἔτσι ξέχασα νὰ ζήσω.
Μόνο καμιὰ φορᾷ μ᾿ ἕνα μυστικὸ ποὺ τὸ ᾿χὰ μάθει ἀπὸ παιδί,
ξαναγύριζα στὸν ἀληθινὸ κόσμο, ἀλλὰ ἐκεῖ κανεὶς δὲ μὲ γνώριζε.
Σὰν τοὺς θαυματοποιοὺς ποὺ ὅλη τὴ μέρα χάρισαν τ᾿ ὄνειρα στὰ παιδιὰ
καὶ τὸ βράδυ γυρίζουν στὶς σοφίτες τοὺς πιὸ φτωχοὶ κι ἀπ᾿ τοὺς ἀγγέλους. Τ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

.ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ...ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ - ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΦΩΤ - ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΝΝΑΡΑΚΗΣ

ζεστό σχέδιο

Δεν υπάρχει ευτυχισμένη αγάπη Louis Aragon

 
Il n’y a pas d’amour heureux
Δεν υπάρχει ευτυχισμένη αγάπη
Τίποτα δεν χαρίζεται στον άνθρωπο,
....................................................
Και όταν νομίζει πως ανοίγει την αγκαλιά του,
σχηματίζεται η σκιά ενός σταυρού.
Και όταν νομίζει πως σφιχταγκαλιαζει την ευτυχία , τη συνθλίβει.
Η ζωή του είναι ένας παράξενος και επώδυνος χωρισμός

Δεν υπάρχει ευτυχισμένη αγάπη.
Πέρασε ο καιρός και είναι πια πολύ αργά να νοιώσουμε
πόσο ομόφωνα κλαίνε οι καρδιές μας μέσα στη νύχτα
Πόση οδύνη χρειάζεται για να γεννηθεί ένα τραγούδι
...................................................................
Πόσα αναφιλητά για ν' ακουστεί η μελωδία μιας κιθάρας

Δεν υπάρχει ευτυχισμένη αγάπη
Louis Aragon
πίνακας :Daniel Gerhartz

Γιάννης Ρίτσος από τις "Γειτονιές του κόσμου"

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!
"Μα θα σας πολεμήσουμε, Τομ,
μ' αυτό το τραγούδι κάτου απ' τα πεύκα
μ' αυτό το φως της λάμπας στα χέρια της μητέρας
μ' αυτό τ' αγκίστρι που ψαρεύουμε ψάρια
μ' αυτή τη μικρή συνοικιακή κάμαρα
μ' αυτό το μικρό χελιδόνι
μ' αυτά τα μικρά μενεξελιά κουμπάκια της Μαρίας.
Και να το ξέρεις, Τομ, θα σας νικήσουμε.
.......................................................
Έτσι νικήσαμε, Τομ, τους γερμανούς-
με τούτα τα χέρια της κυρα- Λένης
με τούτη τη φούστα της θεια- Καλής
με τούτη τη βρυσούλα του μπαρμπα- Στάθη
με τούτη τη μπάλα του Γιωργάκη
με τούτα τα ξυπόλητα ποδάρια του Παυλή
με τούτα τα θλιμμένα αστέρια του Αλέκου
με τούτο το χωνί
με τούτο το τραγούδι
με τούτο το χελιδόνι
με τούτα τα σπασμένα μάρμαρα
με τούτα τ' αγκάθια
με τούτες τις σκληρές πέτρες
με τούτη την ελπίδα
με τούτα τα κόκκαλα των μαρτύρων
με τούτο τ' όνειρο του κόσμου
και με τα όπλα που παίρνουμε απ' τα χέρια των εχθρών μας.
...........................
Να φοβάσαι, Τομ, το σπαθί και τον όρκο του Μακρυγιάννη...."

Γιάννης Ρίτσος από τις "Γειτονιές του κόσμου"
("Χαλάσματα στη Βιάννο"..φωτ.Χριστ.Μαστρογιωργάκη)

«To Σύμπαν που Αγάπησα» και «Έτσι βλέπω τον κόσμο»

 
 
Είναι Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και τον συναντήσαμε.
Τον γνωρίσαμε από τις τηλεοπτικές του εκπομπές στην ΕΤ-3, «To Σύμπαν που Αγάπησα» και «Έτσι βλέπω τον κόσμο».
Μας μίλησε για το Νέο Σύνταγμα και τις προεκτάσεις του. Για την σχέση και εναρμόνιση του Ελληνικού Συντάγματος με το Ευρωπαϊκό. Για τις διεθνής συμφωνίες που σφραγίζουν τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Την Διάσκεψη της Γιάλτας ( 4 έως 11 Φεβρουαρίου του 1945 ) και Μάλτας ( ). Την έκθεση του «Φιλίπ Πέτερσον». Μας έδωσε δημοσιευμένα άρθρα δικά του και άλλων που δείχνουν και επιβεβαιώνουν ότι οι κεντρικοί σχεδιασμοί και οι μεγάλες διεθνής συμφωνίες καθορίζουν τις τύχες της Ευρώπης όπως την ξέρουμε από το 2ό Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Ακόμα μας είπε ότι είναι γνωστό εδώ και πάρα πολλά χρόνια ακόμα και το μέγεθος των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο το οποίο όπως είπε, φτάνει για να τροφοδοτήσει με ενέργεια την Ευρώπη για 150 χρόνια.Έγινε εκτενής αναφορά στις Αξίες των Προσωκρατικών Φιλοσόφων που δεν διδάσκονται στα σχολεία μας και την διαφοροποίηση της Πλατωνικής Σχολής. Μας μίλησε για την ανάγκη να ξαναβρούμε αυτές τις αξίες με ανώτερη αυτήν της αλληλεγγύης. Η συζήτηση επεκτάθηκε στην ιδέα της Άμεσης Δημοκρατίας και τα διαβλητά συστήματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, την οικονομική κρίση, το φιλτράρισμα των πληροφοριών, την άλωση της κοινωνίας από την οικονομία του προσωπικού οφέλους, την φράση μαζί τα φάγαμε, την ατομικότητα που είναι επιστημονικά αποδεδειγμένα μία ψευδαίσθηση.
Ερωτήσεις – θεματικές
01. (00’:42’’) Ποια είναι η θέση σας σχετικά με τον τρόπο αλλαγής του Συντάγματος. Αναθεώρηση ή ριζική αλλαγή;
02. (04’:51’’) Υπάρχει έλλειμμα πληροφόρησης σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση;
03. (09’:00’’) Για την σχεδιασμένη από παλιά αποχώρηση μας από την Ευρώπη
04. (18’:04’’) Συμφέρει οικονομικά σε συνδυασμό με το βάθος που βρίσκονται, να βγάλουμε το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο μας;
05. (19’:25’’) Έχει νόημα να πει κάποιος: Καλύτερα να μην είχαμε πετρέλαια;
06. (20’:45’’) Το επόμενο μοντέλο πολιτισμού θα έχει περισσότερη (αληθινή) πληροφορία για τον πολίτη ή λιγότερη;
07. (26’:37’’) Μπορεί να λειτουργήσει στο προσεχές μέλλον ένα ηλεκτρονικό σύστημα άμεσης δημοκρατίας; Τι προβλήματα διαβλητότητας υπάρχουν;
08. (32’:20’’) Σχόλιο για το μαζί τα φάγαμε.
09. (33’:52’’) Υπάρχει σήμερα εντονότερα κεντρικός έλεγχος και (φιλτράρισμα) των πληροφοριών που φτάνουν στον πολίτη;
10. (44’:15’’) Ο φόβος της αλλαγής. Όλα είναι ένα. Η ατομικότητα είναι ψευδαίσθηση.
11. (51’:06’’) Τι σημαίνει κόσμος μας είναι Μάτριξ;
12. (55’:37’’) Πως συμμετέχει ο μέσος καθημερινός πολίτης σε αυτή τη νέα πολιτισμική επανάσταση;
http://www.skouliki.net/main/main-posts/main-interview/main-interview/3119-mia-syzitisi-me-ton-mano-danezi.html

Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΜΥΡΤΟΣ ΣΤΟ ΛΑΣΙΘΙ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
 
 
 
 
 
 
Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
kritipoliskaihoria.blogspot.com

Το ταξίδι του Μανουήλ Παλαιολόγου


Το ταξίδι του Μανουήλ Παλαιολόγου στη Δύση, η πολιορκία της Πόλης από το Βαγιαζήτ και η μάχη της Άγκυρας (1402)
H ιστορία της επιβίωσης του Βυζαντίου μετά το 1391, είναι εκπληκτική αλλά συνάμα και θλιβερή. Ό, τι είχε απομείνει ήταν η ίδια η Πόλη, κάποια λιμάνια στη Θράκη και η μισή Πελοπόννησο. Αυτό το τραγικό απομεινάρι κληρονόμησε το 1391 ο Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, ένας άξιος και ικανός άνθρωπος, ο οποίος βίωσε δραματικά παιδικά χρόνια με οικογενειακές έριδες και πολέμους. Είχε υποχρεωθεί να περάσει μερικά χρόνια στη σουλτανική αυλή ως όμηρος, αλλά και να συμμετάσχει σε στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Βυζαντινής πόλης της Φιλαδέλφειας. Σε επιστολές του που έχουν σωθεί, γίνεται αντιληπτό ότι ο Μανουήλ νιώθει βαθύτατη ταπείνωση και εξευτελισμό για την κατάσταση που είχε περιέλθει το Βυζάντιο…
To ταξίδι του Μανουήλ Β΄ στη Δύση για αναζήτηση βοήθειας, η ανέλπιστη βοήθεια από τους Μογγόλους , η μάχη της Άγκυρας (1402) και η παράταση ζωής…
αυνεχίστε την ανάγνωση... http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/05/1402.html

Το αυτόνομο χωριό της Μαγνησίας

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
 
Ανάβρα: Ένα χωριό με μηδενική ανεργία, κι ένας δήμαρχος που άνθισε τον τόπο
doctv.gr|Από DOC TV | documenting everyday life

ΣΟΥΠΙΕΣ ΣΑΓΑΝΑΚΙ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Stratis G. Fragkakis.
 
 
 

ΣΟΥΠΙΕΣ ΣΑΓΑΝΑΚΙ
Υλικά
Σουπιές 1 κιλό βρασμένες
Κρεμμυδάκια φρέσκα 3 τεμ ψιλοκομμένα
Ελαιόλαδο 3 κουταλιές σούπας
Ούζο 2 κουταλιές σούπας
Μαϊντανός 2 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένο
Αλάτι - πιπέρι
Νερό για το βράσιμο
Ντομάτα κονκασέ 1 κουτί περασμένο στο μπλέντερ
Πολτό ντομάτας 1 κουταλάκι γλυκού
Τυρί φέτα 200 γρ κομμένο σε φέτες
Κεφαλογραβιέρα 100 γρ τριμμένη
Βούτυρο 1 κουταλιά σούπας

Οδηγίες
Καθαρίζουμε, πλένουμε και βράζουμε τις σουπιές μας σε κατσαρόλα με νερό ίσα να τις σκεπάζει, μέχρι να μαλακώσουν (περίπου 20-30 λεπτά μέχρι να δούμε ότι μαλάκωσαν). Αφού μαλακώσουν τις στραγγίζουμε και τις κόβουμε σε κομματάκια . Σε ένα τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και μαραίνουμε τα ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια. Περνάμε από το μπλέντερ την ντομάτα κονκασέ και την προσθέτουμε στο τηγάνι μας, μαζί και τον πολτό ντομάτας, τις κομμένες σουπιές, λίγο νερό, το μαϊντανό, το βούτυρο,το αλάτι και το πιπέρι και αφήνουμε να πάρει μια βράση. Σβήνουμε με το ούζο και αφήνουμε να βράσει για άλλα 5 λεπτά . Μοιράζουμε σε ατομικά σκεύη, βάζουμε από πάνω κομματάκια φέτας, τριμμένη κεφαλογραβιέρα και τα βάζουμε στον φούρνο ίσα να λιώσουν τα τυριά και να ροδίσει. Τα σερβίρουμε ζεστά κι αν θέλουμε προσθέτουμε από πάνω ελίτσες και φυλλαράκια δυόσμου ή βασιλικού.

Από υαλί χρωματιστό


<<Από υαλί χρωματιστό>>… o βυζαντινός Καβάφης για τον Ιωάννη Κατακουζηνό
Στις 13 Μαΐου του 1347, ο Ιωάννης Κατακουζηνός, μετά την τελική επικράτησή του στην εμφύλια διαμάχη με τον νεαρό διάδοχο Ιωάννη Παλαιολόγο, στέφεται για δεύτερη φορά αυτοκράτορας. Η τελετή στέψης θα γίνει στην Παναγία των Βλαχερνών και όχι στην Αγία Σοφία που είχε υποστεί σοβαρές ζημιές από σεισμό και λόγω έλλειψης χρημάτων δεν είχαν επιδιορθωθεί. Κατά την τελετή συμβολικά για να δηλωθεί η συμφιλίωση των δυο οικογενειών θα στηθούν πέντε θρόνοι: του Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου, της μητέρας του Άννας,του Ιωάννη Κατακουζηνού, της συζύγου του Ειρήνης, της κόρης τους Ελένης. Λόγω της θλιβερής ένδειας στην οποία είχε περιέλθει η αυτοκρατορία τα στέμματα και τα κοσμήματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη στέψη ήταν κατασκευασμένα από πολύχρωμο γυαλί, μια που τα αληθινά βρίσκονταν στη Βενετία όπου τα είχε ενεχυριάσει η Άννα της Σαβοΐας στην απεγνωσμένη της προσπάθεια να βρει χρήματα για τον εμφύλιο πόλεμο με τον Κατακουζηνό.
Ο Καβάφης, εμπνευσμένος από τη στέψη αυτή, που έγινε υπό δυσμενέστατες συνθήκες, εμπνεύστηκε το ποίημά του <<Από υαλί χρωματιστό>>
Πολύ με συγκινεί μια λεπτομέρεια
στην στέψιν, εν Βλαχέρναις, του Ιωάννη Καντακουζηνού
και της Ειρήνης Aνδρονίκου Aσάν.
Όπως δεν είχαν παρά λίγους πολυτίμους λίθους
(του ταλαιπώρου κράτους μας ήταν μεγάλ’ η πτώχεια)
φόρεσαν τεχνητούς. Ένα σωρό κομμάτια από υαλί,
κόκκινα, πράσινα ή γαλάζια. Τίποτε
το ταπεινόν ή το αναξιοπρεπές
δεν έχουν κατ’ εμέ τα κομματάκια αυτά
από υαλί χρωματιστό. Μοιάζουνε τουναντίον
σαν μια διαμαρτυρία θλιβερή
κατά της άδικης κακομοιριάς των στεφομένων.
Είναι τα σύμβολα του τι ήρμοζε να έχουν,
του τι εξ άπαντος ήταν ορθόν να έχουν
στην στέψι των ένας Κυρ Ιωάννης Καντακουζηνός,
μια Κυρία Ειρήνη Aνδρονίκου Aσάν.

MANΑ ME ΛΕΝΕ… -της- ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ


ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ
MANΑ ME ΛΕΝΕ… -της- ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ
Με συγκλόνισες καλή μου απόψε, με την κραυγή του πόνου σου να μου αδειάζει την ψυχή. Mπροστά στα σενάρια που γράφει η ζωή, κι η πιο προικισμένη πένα, πρέπει να κρατήσει ενός λεπτού σιγή!
‘’Γράψτο’’, μου είπες.
- Πώς; Το μελάνι μου σταλάζει αίμα, στης έμπνευσης το δάκρυ!

Δεν μοιράζει δίκαια η ζωή, σ΄άκουσα να λες, όχι δεν μοιράζει.Όσο ήταν ανύπαντρος ο γυιός μου, ήμουν γι΄αυτόν η Άγια Μάνα, γιατί έβλεπε ότι για κείνον είχα σταυρωθεί. Μα σαν έβαλε στεφάνι, έγινα το άχρηστο κουφάρι, η πεθερά η περιττή. Οι υπαινιγμοί και τα υπονοούμενά τους, γκρέμιζαν ολημερίς από τη στέγη, την ύποπτη σιωπή.
Ώσπου κάποια μέρα, μου έσκασαν το μυστικό.

-Ε, μα, έτσι είναι μάνα! Τα παιδιά πρέπει να μένουν μόνα τους, όταν ανοίγουν το δικό τους σπιτικό.
Πάγωσα. Θλιβερές εικόνες άρχισαν να ξετυλίγονται μπροστά μου. Ήμουν τόσο νέα, όταν ο πατέρας του πέταξε για το στασίδι της αθανασίας και το παιδί τόσο πολύ μικρό στον μεγάλο μου αγώνα, μέχρι να το αναστήσω.

Τα χρόνια πέρασαν με την πίστη βιδωμένη στην ελπίδα, ότι μόνο ο μονάκριβός μου, δεν θα μου έβαζε αγκάθι στην ψυχή. Και να που τώρα έβλεπα την αγνωμοσύνη, να μαστιγώνει τη ντροπή.Χλόμιασα. Στεγνό πηγάδι η φωνή μου. Μέσα απ΄την περηφάνια την αλύγιστη, μια στάλα υπόκωφης λαλιάς, κύλησε μονάχα.-Να φύγω! Από πού; Από το ίδιο μου το σπίτι;
-Α, μη σε νοιάζει μάνα, είπαν κι οι δυο τους με ένα στόμα. Η γυναίκα μου κι εγώ, σου βρήκαμε ένα μεγάλο σπίτι, που θα είσαι παρέα με συνομήλικους μαζί.
Οίκος Ευγηρίας, λέγεται, μου είπε με καμάρι. Ξέρεις τι πάει να πει αυτό;
Αν ήξερα; Χρόνια ατέλειωτα, όταν γονατιστή ανεβοκατέβαινα τις σκάλες του, ο χαμογελαστός μου ιδρώτας, μου έγνεφε μέσα απ΄το σφουγγάρι, ότι το δικό μου το παιδί, δεν θα με ξεφόρτωνε ποτέ εκεί.

Έτσι, κάποια νύχτα, του Επιταφίου ήτανε θαρρώ, φόρτωσα στα βλέφαρα της απόγνωσης την πίκρα, κρέμασα στα στήθια την ταπείνωση και κίνησα για του Γολγοθά μου τον καημό.
-Άντε μάνα, στο καλό, μου είπαν, δεν θα είσαι μόνη σου εκεί.
Χαμογέλασα μέσα από την πίκρα των χειλιών μου, που τα είχε ποτίσει η χολή.
Μόνη; Μα είχα πάρει μαζί μου το κρυφό μου μοιρολόι, που με συντρόφευε τις νύχτες της αθέατης κραυγής.

Και κει που άρχισα να συμφιλιώνομαι με την ιδέα, ότι ο πόνος είναι στοιχείο της ζωής, ‘’σαν την ταυτότητα, που επιβεβαιώνει την ύπαρξή σου’’ γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί.
Και τότε… με ξαναθυμήθηκαν.

-Έλα μάνα, σου κάναμε εγγόνι, ποιος θα μας μεγαλώσει τώρα το παιδί; Κι ύστερα... το σπίτι είναι δικό σου, τι νομίζεις, ότι το ξεχάσαμε ποτέ εμείς;
Αχ βρε μάνα, αν δεν ήσουνα εσύ,
έλεγε ο γυιος μου
κι Έρμες Μάνες να μην γεννιόντουσαν ποτέ,
έψελνα εγώ στη ‘’ζωή εν τάφω’’, που μου δολοφονούσε τη μήτρα της ψυχής.

Όμως, της γέννας σου ο λώρος, κρύβει πάντα το δικό σου το παιδί και ‘’του παιδιού σου το παιδί, δυο φορές παιδί’’ που μόνο,
Η Μεγαλοσύνη της ΜΑΝΑΣ, ξέρει να το Συγχωρεί!!!

Από το Λογοτεχνικό Σαλόνι,
ελάτε παιδιά, να της το ψιθυρίσουμε στο αυτί,
όπου κι αν Εκείνη βρίσκεται!

Στην καρδιά μας Μάνα ,
θα είσαι πάντα

η Μοναδική Γιορτή!!!!!!!!!I

Πλούσιο σε πρωτεΐνες το πιάτο του αρχαίου Σαντορινιού

Μάχη του Κοσσυφοπεδίου --1389--

Μάχη του Κοσσυφοπεδίου --1389--
Η μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1389, όπου οι Σέρβοι, Κροάτες, Βόσνιοι, Πολωνοί, Ούγγροι και Βλάχοι συγκρούστηκαν με τους Τούρκους, είχε αποφασιστική σημασία για την τύχη των Σέρβων, αλλά και όλης της Βαλκανικής, που βρισκόταν υπό την επικυριαρχία των Τούρκων. Η νίκη των Τούρκων θα κρίνει εν πολλοίς την τύχη της Βαλκανικής αλλά και του βυζαντινού κράτους…
Στην μάχη αυτή που αποτελεί ορόσημο της ιστορίας των Σέρβων, θα σκοτωθούν και οι δύο αντίπαλοι ηγεμόνες… ο θάνατος του Μουράτ με κινηματογραφικό τρόπο μέσα στη σκηνή του θα ανοίξει το δρόμο στο γιο του Βαγιαζήτ … συνεχίστε την ανάγνωση...
http://vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/05/h-1389.html

Cross Stitch ideas

Δημοφιλείς αναρτήσεις