Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΑΝΑ

ΜΑΝΑ
Μάνα σαν το όνομα σου πω
ο πόνος μου περνά,
στην θύμηση σου μόνο
διαβαίνω και βουνά.

Μάνα το ξέρω ότι
δεν είναι γλεντοκόπι,
μα έχει υποχρεώσεις
πρέπει και συ να ιδρώσεις
να αναστηθεί η ζωή.

Μάνα ανάσα και αίμα
μες της ζωής το ψέμα,
εσύ μπορείς να δώσεις,
την ζήση να στεριώσεις,
σε νιό γερό κορμί.

Μάνα από εσένα αρχίζει
η σφαίρα να γυρίζει,
η γνώση να θεριεύει,
ο νους να αντρειεύει,
να αυξάνει η ορμή.

Μάνα κοντά μου στάσου,
τα λάθη τα δικά σου,
μάθεμε να αποφύγω,
να ζήσω θέλω λίγο,
προτού φθαρούν οι αρμοί.

Μάνα το φως που δύει
κοντά σου καταλύει,
από σένα όλα τα πάθη,
και του έρωτα τα λάθη,
του βίου όλοι οι καημοί.

Μάνα η ευχή σου μόνο
σκορπίζει κάθε πόνο,
βάλσαμο τ άγγιγμα σου
το πρώτο φίλημα σου
προτού μας βρει η θανή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις