<<Από υαλί χρωματιστό>>… o βυζαντινός Καβάφης για τον Ιωάννη Κατακουζηνό
Στις 13 Μαΐου του 1347, ο Ιωάννης Κατακουζηνός, μετά την τελική επικράτησή του στην εμφύλια διαμάχη με τον νεαρό διάδοχο Ιωάννη Παλαιολόγο, στέφεται για δεύτερη φορά αυτοκράτορας. Η τελετή στέψης θα γίνει στην Παναγία των Βλαχερνών και όχι στην Αγία Σοφία που είχε υποστεί σοβαρές ζημιές από σεισμό και λόγω έλλειψης χρημάτων δεν είχαν επιδιορθωθεί. Κατά την τελετή συμβολικά για να δηλωθεί η συμφιλίωση των δυο οικογενειών θα στηθούν πέντε θρόνοι: του Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου, της μητέρας του Άννας,του Ιωάννη Κατακουζηνού, της συζύγου του Ειρήνης, της κόρης τους Ελένης. Λόγω της θλιβερής ένδειας στην οποία είχε περιέλθει η αυτοκρατορία τα στέμματα και τα κοσμήματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη στέψη ήταν κατασκευασμένα από πολύχρωμο γυαλί, μια που τα αληθινά βρίσκονταν στη Βενετία όπου τα είχε ενεχυριάσει η Άννα της Σαβοΐας στην απεγνωσμένη της προσπάθεια να βρει χρήματα για τον εμφύλιο πόλεμο με τον Κατακουζηνό.
Ο Καβάφης, εμπνευσμένος από τη στέψη αυτή, που έγινε υπό δυσμενέστατες συνθήκες, εμπνεύστηκε το ποίημά του <<Από υαλί χρωματιστό>>
Πολύ με συγκινεί μια λεπτομέρεια
στην στέψιν, εν Βλαχέρναις, του Ιωάννη Καντακουζηνού
και της Ειρήνης Aνδρονίκου Aσάν.
Όπως δεν είχαν παρά λίγους πολυτίμους λίθους
(του ταλαιπώρου κράτους μας ήταν μεγάλ’ η πτώχεια)
φόρεσαν τεχνητούς. Ένα σωρό κομμάτια από υαλί,
κόκκινα, πράσινα ή γαλάζια. Τίποτε
το ταπεινόν ή το αναξιοπρεπές
δεν έχουν κατ’ εμέ τα κομματάκια αυτά
από υαλί χρωματιστό. Μοιάζουνε τουναντίον
σαν μια διαμαρτυρία θλιβερή
κατά της άδικης κακομοιριάς των στεφομένων.
Είναι τα σύμβολα του τι ήρμοζε να έχουν,
του τι εξ άπαντος ήταν ορθόν να έχουν
στην στέψι των ένας Κυρ Ιωάννης Καντακουζηνός,
μια Κυρία Ειρήνη Aνδρονίκου Aσάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου