ο πολιτισμός ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Χριστίνα Μαστρογιωργάκη.

30 Απριλίου 

 

 

Χριστίνα Μαστρογιωργάκη

KΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!!
<<ο πολιτισμός χτίζεται από μικρές αποκλίνουσες μειοψηφίες κι ότι ωραίο γίνεται γύρω μας, δεν γίνεται από την εμπορευματοποίηση μιας μουσικής η ενός τρόπου ζωής αλλά από την ιερή ανάγκη των λίγων ακροβατών της σκέψης και του συναισθήματος>>
.............................................................................................................
.............................................................................................................
<<..Το φαινόμενο να πλημμυρίζει η Αθήνα από κρητικούς μουσικούς είναι έντονα επικίνδυνο και ισχυρά ρατσιστικό. Επικίνδυνο διότι, μη έχοντας εθνικούς ή αστικούς μύθους, ένα τοπίο πολιτισμικά παρακμάζον, όπως είναι η Αθήνα και όπως είναι όλη η Ελλάδα, αναζητά μύθο μέσα από τις ημίκλειστες κοινωνίες και αυτές οι κοινωνίες είναι οι ρομα- οι τσιγγάνοι- και οι κρητικοί. Αφού λοιπόν, εξευτέλισαν όλα τα τσιγγάνικα με τη μόδα, τα έκαναν δηλαδή κοινά με την κακιά έννοια του όρου, τώρα καταπιάστηκαν με την μικρή κοινωνία της Κρήτης. Έχουν στο φαντασιακό τους το ανθρωπολογικό πρότυπο ενός κρητικού που είναι επαναστάτης, και είναι επανάστασης ο κρητικός από τη φύση του, είναι αναρχικός από τη φύση του, αλλά όχι η κρητική κοινωνία, αν σκεφτεί κανείς πως είναι πρώτη σε παιδική παχυσαρκία στην Ευρώπη και από τις πιο πλούσιες περιοχές της Ελλάδας. Και ο πλούτος δεν ταιριάζει με την επανάσταση και την αντρειοσύνη, ούτε με την επίδειξη καλής διατροφής, γλεντιών και καλοζωίας. Αναζητώντας λοιπόν το πρότυπο του επαναστάτη –κάτι σαν τον Ξυλούρη-, εισάγει μουσικούς κατά κόρον από την Κρήτη προσδίδοντας τους ιδιότητες, τις οποίες η κοινωνία της Κρήτης της έχει μόνο κατά παρελθοντική ανάμνηση. Όχι πως δεν υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις που πραγματικά ενσαρκώνουν το πρότυπο του επαναστάτη, αλλά είναι μόνο μειοψηφία και μόνο εξαιρέσεις. Και είναι ρατσιστικό γιατί οι άνθρωποι δεν κρίνονται από τον τόπο καταγωγής του. Ο Λόρκα λοιπόν είναι κρητικός γιατί αρέσει σε μένα που γεννήθηκα στη Κρήτη, το ίδιο και ο Παζολίνι, μου αρέσει ο ρώσος Ντοστογιέφσκι γιατί μπήκε στο αίμα μου, μου αρέσει ο Νίτσε γιατί μπήκε στο αίμα το δικό μου και στο αίμα του Καζαντζάκη και όλων αυτών των ανθρώπων.......>>
..από πρόσφατη συνέντευξη του Δημήτρη Αποστολάκη (Χαίνηδες)
(Συμβολικά ,για φωτογραφία διάλεξα τον "φουρόγατο".Τον κρητικό αγριόγατο - είδος υπό εξαφάνιση.....Μπορείτε να καταλάβετε -νομίζω- τον συσχετισμό....)

τελείωμα σαν στολίδι

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Isa Silva: Picô com pêrolas !!!

29 Απριλίου 

 

 

 

Isa Silva

Este picô, é um seguimento do video anterior, para quem quizer colocar pêrolas, ou dar-lhe outra terminação.
Espero que gostem !

Δείτε τη μετάφραση

"Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου · 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ να πούνε"...

Ολη η επικαιρότητα και ειδήσεις live από Κρήτη, Ελλάδα, κόσμο. Το Cretalive παρέχει live πληροφόρηση, επίκαιρα άρθρα, video, ψηφιακή τηλεόραση, νέα για...

cretalive.gr

Κιουνεφέ, ή κιουνφέ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου · 

Πολίτικο Κιουνεφέ (künefe peyniri) – Συνταγή

Το Κιουνεφέ, ή κιουνφέ όπως το έλεγε η γιαγιά μου, είναι κανταΐφι με τυρί και σιρόπι.  Πρόκειται για ένα υπέροχο γλύκισμα που…

constantinoupoli.com|Από admin
http://www.cookpedia.gr/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%BA%CE%B9%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%86%CE%B5

Ο WALT DISNEY ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου · 

 

 

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ : ΕΤΟΣ 1963 Ο WALT DISNEY ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΟΙ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΗΣ...

kritipoliskaihoria.blogspot.com

Η ΗΡΩΙΔΑ ΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου ·

 

 

ΚΡΗΤΗ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ : Η ΗΡΩΙΔΑ ΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙ - ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ (ΔΑΣΚΑΛΟΧΑΡΙΚΛΕΙΑ)

Η ΚΡΗΤΗ ΣΤΟ INTERNET ΜΕ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

για τελείωμα δαντελλωτό

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου · 

 

 

Colección de Puntillas de crochet

Colección de Puntillas de tejido a crochet

crochet.com.ar

Οι όψεις της τεμπελιάς

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου ·

 

 

Οι όψεις της τεμπελιάς

Οι όψεις της τεμπελιάς Γράφει ο Βλαδίμηρος Κατρανίδης Ο τεμπέλης ήταν πάντα ένα πρόσωπο που προκαλούσε έντονα συναισθήματα στις κοινωνίες, νέες και μη. Ξεκινώντας από την αρχαιότητα έχουμε την πασίγνωστη ρήση του Σόλωνα «αργία μήτηρ πάσης κακίας». Λαμβάνοντας υπόψιν την καταγωγή και την πολιτική θέσ…

logiosermis.net

Καλύμνιοι σφουγγαράδες

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από 80s ta kala paidia.

29 Απριλίου ·

 

 

 

80s ta kala paidia

Σφουγγαράδες έμποροι έξω από το κατάστημα "Αφοι Λαμπρόπουλοι" αρχές δεκαετίας 1960.
Καλύμνιοι σφουγγαράδες. Οι ήρωες των βυθών !
Η Κάλυμνος έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη ως τόπος δυτών και σφουγγαράδων. Για τους ντόπιους το κυνήγι των σφουγγαριών ήταν πηγή βιοπορισμού∙ μια «επικίνδυνη αποστολή», που μόνο οι ικανοί και τολμηροί μπορούσαν να βγάλουν εις πέρας.
Η μακραίωνη παράδοση της σπογγαλιείας καθόρισε την ταυτότητα του νησιού και συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική ευημερία των κατοίκων της. Οι δραστήριοι Καλύμνιοι έμποροι πουλούσαν την πολύτιμη σοδειά αρχίζοντας από τη Σύρο, το Ναύπλιο, την Κωνσταντινούπολη για να φτάσουν μέχρι την Οδησσό, την Πετρούπολη, τη Μόσχα, την Τεργέστη, τη Μέση Ανατολή.
Μέθοδοι κατάδυσης.
Από ιστορικές πηγές του 1800 πληροφορούμαστε για τα «ταξίδια ζωής ή θανάτου» των τολμηρών σφουγγαράδων, που αρχές της άνοιξης, με λίγες προμήθειες και μόνο εφόδιο την αντοχή της αναπνοής τους, ξεκινούσαν για να ψαρέψουν σφουγγάρια. Ήταν οι θρυλικοί γυμνοί δύτες, που βουτούσαν σε βάθος μέχρι και 30 μέτρων ζωσμένοι με μια βαριά σκανδαλόπετρα – ένα κομμάτι μαρμάρου που τους βοηθούσε να καταδυθούν γρήγορα και βαθιά. Το φθινόπωρο, όταν η κρύα θάλασσα δεν επέτρεπε την κατάδυση, επέστρεφαν στο νησί που τους περίμενε με δάκρια συγκίνησης και χαράς.
Κατά τη δεκαετία του 1860 εφαρμόστηκε μια νέα - επαναστατική για τα χρόνια εκείνα - μέθοδος κατάδυσης, το σκάφανδρο ή φόρεμα. Με το σύστημα αυτό, ο δύτης έφερε πλήρη ενδυμασία (στολή, περικεφαλαία σκάφανδρου, χάλκινο θώρακα, παπούτσια, βαρίδια στο στήθος), που του επέτρεπε την παραμονή στο βυθό για πολύ περισσότερη ώρα. Κατά τη διάρκεια της κατάδυσης, μια χειροκίνητη αεραντλία με έμβολα έστελνε μέσω ενός σωλήνα, που ονομαζόταν μαρκούτσι, φυσικό αέρα στην περικεφαλαία του δύτη. Όσο αποτελεσματική ήταν η μέθοδος αυτή, άλλο τόσο αποδείχτηκε και επικίνδυνη καταγράφοντας χιλιάδες θανάτους και παραλύσεις (νόσος των δυτών), λόγω της άγνοιας των κανόνων κατάδυσης – κυρίως στο στάδιο της ανάδυσης – από τους δύτες.
Στα 1920 υιοθετήθηκε ένας νέος αναπνευστικός μηχανισμός, η μέθοδος Φερνέζ, χάρη στην οποία ελαττώθηκαν τα ατυχήματα. Τα πλεονεκτήματα του μηχανισμού ήταν: η χρήση μικρού αερόσακου φορεμένου στην πλάτη του δύτη που του εξασφάλιζε ομαλή ροή αέρα, η κατάργηση της βαριάς στολής και ο ελαφρύς σωλήνας τροφοδοσίας αέρα.
Τη δεκαετία του 1970 όλες οι παλαιότερες μέθοδοι κατάδυσης αντικαταστάθηκαν από το σύγχρονο σύστημα του ναργιλέ, όπου ο δύτης φορά στολή βατραχανθρώπου και ένας αεροσυμπιεστής του παρέχει αέρα από το σκάφος. Παράλληλα, οι δύτες εκπαιδεύονται στην Κρατική Σχολή Δυτών της Καλύμνου – μοναδική στο είδος της στην Ελλάδα – που τους παρέχει κρατικό επαγγελματικό δίπλωμα δύτη.
Βίρα τις άγκυρες.
Η μέρα της αναχώρησης ήταν δύσκολη και φορτισμένη από έντονα συναισθήματα. Μανάδες, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένοι σφουγγαράδες μαζεύονταν στο λιμάνι για να αποχαιρετήσουν τους δικούς τους ανθρώπους. Τα καΐκια σαλπάρανε και ο ορίζοντας γέμιζε από άσπρα μαντήλια του αποχαιρετισμού και ευχές για καλό ταξίδι.
Ο στόλος των σκαφών ήταν προσαρμοσμένος στις εκάστοτε ανάγκες των εφαρμοζόμενων σπογγαλιευτικών μεθόδων. Τις σκάφες, τα καΐκια δηλαδή που χρησιμοποιούσαν οι «γυμνοί δύτες» διαδέχτηκαν οι αχταρμάδες ή μηχανοκάικα, η γυαλάδικη βάρκα, η καγκάβα, το ντεπόζιτο, το μπακέτο.
Ο «βούτος» για σφουγγάρια γνώρισε τεράστια άνθηση στα μέσα του 19ου μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Αξιόλογος αλιευτικός στόλος αναπτύχθηκε σε όλα τα Δωδεκάνησα (πρωτίστως, όμως, στη Σύμη και την Κάλυμνο), αλλά και στην Αίγινα, την Ύδρα, την Πάρο, τη Χαλκίδα, το νησί Κούταλη της θάλασσας του Μαρμαρά… Κόντρα στα μανιασμένα κύματα, τους αέρηδες, τις ξέρες και τις κακοτοπιές των ακτών, οι σφουγγαράδες «κουρσεύουν» τα βαθιά αιγαιοπελαγίτικα νερά, τα αλιευτικά πεδία της Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής.
Πηγή : visitgreece.gr.

κέικ γιαουρτιού

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους.

27 Απριλίου · 

 

 

 

Κρήτη:γαστρονομικός περίπλους

Το πιο εύκολο κέικ γιαουρτιού με μια συνταγή που δύσκολα ξεχνιέται. Φυσικά με ελαιόλαδο! Ιδανικό άρωμα το ξύσμα -ή έστω η εσάνς- περγαμόντου: http://cretangastronomy.blogspot.gr/2014/04/1-2-3-4.html
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα!

Ο Σον Κόνερι απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

29 Απριλίου · 

 

 

Ο Σον Κόνερι απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη

Μετάφραση-ἀπὸδοση στὰ ἑλληνικά ἀπὸ www.agiazoni.gr O Sean Connery απαγγέλει την Ιθάκη του Καβάφη σε μουσική υπόκρουση Παπαθανασίου. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ - ΙΘΑΚΗ (...

youtube.com

Τα μυστικά του πλεξίματος

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

27 Απριλίου ·

 

Secretos del Crochet Nº 30

Secreto 30 del tejido crochet

crochet.com.ar

Δύο αγαπημένα βιβλία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS.

28 Απριλίου · 

 

 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ - PATAKIS PUBLICATIONS

Δύο αγαπημένα βιβλία της μοναδικής Σώτης Τριανταφύλλου κυκλοφορούν με νέο εξώφυλλο!

Ο Άνεμος Γέννησε Τη Νύχτα ~ Μίκης Θεοδωράκης

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Ο Άνεμος Γέννησε Τη Νύχτα ~ Μίκης Θεοδωράκης

youtube.com

ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Stratis G. Fragkakis.

28 Απριλίου · 

 

 

Stratis G. Fragkakis‎Phoenix Food Recipes

ΛΑΧΑΝΟΝΤΟΛΜΑΔΕΣ ΜΕ ΚΡΕΜΑ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ
Συστατικά:
για τους ντολμάδες
1 μεγάλο λάχανο ή 2 μεσαία
750 γρ. κιμάς χοιρινός ή μοσχαρίσιος (αν χρησιμοποιήσετε χοιρινό κιμά ή αν ο κιμάς σας έχει αρκετό λίπος, μειώστε λίγο την ποσότητα του λαδιού)
1 ματσάκι μαϊντανό, μόνο τα φύλλα, ψιλοκομμένα
1 φλιτζάνι ρύζι καρολίνα
2 κρεμμύδια
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
αλάτι, πιπέρι
για την κρέμα αυγολέμονου
2 κ.σ. κορν φλάουρ
4 αβγά μεγάλα
25 γρ. βούτυρο
χυμός από 2 λεμόνια
Οδηγίες:
1. Χαράξτε το κοτσάνι του λάχανου περιμετρικά. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα με αλατισμένο νερό που κοχλάζει βράστε το λάχανο για 5΄ περίπου από τη μία πλευρά και για άλλα 5΄ από την άλλη και βγάλτε το από το νερό.
2. Αφαιρέστε τα φύλλα που μπορούν να βγουν με ευκολία κι αν χρειαστεί, ξαναβράστε το υπόλοιπο για άλλα 5΄. Σε όλα τα φύλλα κόψτε και αφαιρέστε το σκληρό κοτσάνι. Τοποθετήστε τα κοτσάνια στη βάση της κατσαρόλας, ως πάτο για να μην καούν οι λαχανοντολμάδες. Κόψτε τα μεγάλα φύλλα στη μέση.
3. Ζυμώστε τον κιμά με τον ψιλοκομμένο μαϊντανό, τα κρεμμύδια, μισό φλιτζάνι λάδι, το ρύζι, δύο κουταλάκια του γλυκού αλάτι και λίγο πιπέρι. Προσθέστε και λίγο νεράκι να γίνει αφράτος.
Βάλτε δύο κουταλιές από το μείγμα του κιμά σε κάθε φύλλο (ή και παραπάνω αν τους θέλετε μεγαλύτερους), διπλώστε τις άκρες και τυλίξτε προσεχτικά φτιάχνοντας ένα μακρόστενο πακετάκι. Τοποθετήστε τους κοντά τον ένα δίπλα στον άλλο στην κατσαρόλα με το σημείο ένωσης προς τα κάτω. Το πιο πιθανό είναι πως θα γίνουν δύο στρώσεις.
4. Γεμίστε την κατσαρόλα με ζεστό νερό, έτσι ώστε σχεδόν να σκεπάζει τους λαχανοντολμάδες και ρίξτε το υπόλοιπο μισό φλιτζάνι λάδι. Σκεπάστε τους με ένα πιάτο για να μην χοροπηδούν στο βράσιμο και βράστε τους για περίπου μία ώρα.
Βγάλτε προσεχτικά τους λαχανοντολμάδες από την κατσαρόλα και σουρώστε το ζουμί τους σε ένα δεύτερο μικρότερο κατσαρολάκι. Διατηρήστε το ζουμί σε θερμοκρασία λίγο πριν από το βρασμό.
5. Σε ένα βαθύ πιάτο αραιώστε το κορν φλάουρ με λίγο νερό και χτυπήστε το μαζί με τα αβγά, χρησιμοποιώντας το σύρμα αντί για το πιρούνι. Προσθέστε λίγο λίγο το χυμό λεμονιού και συνεχίζοντας το χτύπημα ρίξτε σταδιακά και το ζεστό ζουμί με τη βοήθεια μιας κουτάλας.
Βάλτε το μίγμα στην κατσαρόλα και σιγοβράστε για 1-2΄ ανακατεύοντας καλά με το σύρμα, ώστε να μη σβολιάσει. Αν η σάλτσα γίνει πολύ πηχτή, αραιώστε τη με λίγο ζεστό, αλλά προσέξτε γιατί όσο κρυώνει πήζει.
6. Κόψτε το βούτυρο πολύ μικρά κομμάτια και όσο είναι ζεστή η σάλτσα ρίξτε τα μέσα ένα ένα ανακατεύοντας παράλληλα. Περιμένετε να λιώσει το πρώτο πριν ρίξετε το δεύτερο κ.λ.π. Επειδή είναι ξεχωριστά οι ντολμάδες από τη σάλτσα τους διατηρούνται άνετα 1-2 μέρες στο ψυγείο. Μπορείτε επίσης να τους καταψύξετε. Σερβίρετε 3-4 λαχανοντολμάδες ανά άτομο περιχυμένους με τη σάλτσα και μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Την υπόλοιπη σάλτσα σερβίρετέ τη χωριστά σε σαλτσιέρα.

1ο ΜΙΝΩΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

27 Απριλίου 

 

 

1ο ΜΙΝΩΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΜΥΘΩΝ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ 27/04/2014 - 1st MINOIKO TRAIL MYTHON IERAPETRAS

1ο ΜΙΝΩΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΜΥΘΩΝ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ 27...

youtube.com

Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ - Δειλινό

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων).

27 Απριλίου 

 

 

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ - Δειλινό
Έξω κατασταλάν τα ύστερα θάμπη·
ριγεί απαλά η ιστορία των φύλλων·
το μάρμαρο θανατερά αίφνης λάμπει·
λες και σ’ εγγίζ’ η θερμασιά των θρύλων.
Ας μην ανάψουμε το φως! Μη σβήσει
απ’ τα μάτια κάποια πάλλευκη οπτασία.
Πλησίασέ μου αργά μη και ξυπνήσει
το σκοτάδι που ζώνει τη[ν] καρδία.
Έλα στο παραθύρι, πώς βουλιάζει
το σύννεφο αμίλητο να δούμε,
τη νυχτερίδα τη[ν] πνοή που αρπάζει·
και κει βαθι’ ας δακρύσουμ’ έν’ αστέρι
τον όρκο χείλη χείλη που θα πούμε
κι ο Θεός να τον ακούσει που μας ξέρει!
ΠΗΓΗ http://www.greek-language.gr/

ΝΕΚΡΟΜΑΝΤΕΙΟ ΑΧΕΡΟΝΤΑ

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε φωτογραφία από Pavlost Gpa.

27 Απριλίου · 

 

 

 

Pavlost Gpa

ΝΕΚΡΟΜΑΝΤΕΙΟ ΑΧΕΡΟΝΤΑ
Μεχρι και 500 $ η ωρα στοιχιζει σημερα η χρηση θαλαμων
με ανηχοϊκες ιδιοτητες .....
......και οι επιστημονες της διαστημικης μας εποχης
καλουνται να αποκαλυψουν μια φωτεινη
τεχνογνωσια δυομιση χιλιαδων ετων για την οποια ισως
ελαχιστα εχουμε γνωρισει μεσα απο τα παγκοσμιου θαυμασμου
τεκμηρια, οπως ο ΜΗΧ\ΣΜΟΣ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ( η απωλεια της
εξελικτικης του χρησης, στοιχισε στην ανθρωποτητα
χιλια χρονια εξελιξης ) ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ, ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ κ.α.
---------------------------------------------------
Ενα θαύμα ακουστικής αποτελεί η αίθουσα του «Κάτω Κόσμου» στο Νεκρομαντείο του Αχέροντα δημιουργώντας την απαραίτητη απόκοσμη εντύπωση,μαζί και με άλλα τεχνολογικά τρικ των αρχαίων Ελλήνων.
Στο κλασικό «Εγχειρίδιο Ακουστικής» του Α. Εverest από το 1998 αναφέρεται ότι αν μείνει για ώρα κάποιος μέσα σε έναν ανηχοϊκό θάλαμο τότε «η σιωπή ύστερα από μισή ώρα αρχίζει να πιέζει. Ανακαλύπτονται νέοι ήχοι που προέρχονται από το ίδιο μας το σώμα. Στην αρχή το δυνατό χτύπημα της καρδιάς μας που συνέρχεται από τη νέα κατάσταση. Περνά μία ώρα, ακούγεται το αίμα μέσα στις φλέβες μας. Τέλος αν τα αφτιά μας είναι λίγο τεντωμένα η υπομονή μας ανταμείβεται από έναν παράξενο σφυριχτό ήχο. Τι είναι αυτό; Είναι ο ήχος των σωματιδίων του αέρα που χτυπούν στα τύμπανά μας. Η κίνηση των τυμπάνων, που είναι αποτέλεσμα αυτού του σφυριχτού ήχου, είναι απίστευτα μικρή, μόνο το ένα εκατοστό του εκατομμυριοστού του εκατοστού του μέτρου ή το ένα δέκατο της διαμέτρου του υδρογόνου».

Η υπόγεια αυτή αίθουσα λοιπόν έκανε στην πραγματικότητα, όπως θα έλεγε κάποιος της ακουστικής, «εξομοίωση ανοικτού χώρου», δηλαδή αν και βρισκόσουν σε έναν περίκλειστο χώρο οι κατασκευαστές είχαν καταφέρει, με χρόνους αντήχησης, μετρημένους σήμερα, από 0,3 ως 0,4 του δευτερολέπτου, να σου δίνεται η εντύπωση ότι γύρω σου είναι το απέραντο κενό. Σε αυτό βοηθούν και τα τόξα, διότι στην οροφή δημιουργούν πολύ σοφά θέσεις-παγίδες όπου φθάνοντας τα ηχητικά κύματα υφίστανται πολλαπλές ανακλάσεις χάνοντας πολλή από την έντασή τους προτού επιστρέψουν και είναι σαν να αιχμαλωτίζονται εκεί για κάποιο διάστημα ώσπου να χάσουν στην πλειοψηφία τους την έντασή τους.
Το Νεκρομαντείο του Αχέροντα ήταν το πιο φημισμένο του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Τα περισσότερα ευρήματα αντιστοιχούν στην εποχή της μεγάλης ακμής του, στον 3ο και 2ο αι. π.Χ. Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι αυτό υπήρχε ακόμη και στον 8ο αι. π.Χ., ενώ έχουμε αναφορές για τον χώρο και σε μια ραψωδία της Οδύσσειας (Νεωνία) και στις ραψωδίες κ΄ και λ΄ της Ιλιάδος.
«Σε αυτό το ιερό νεκρομαντείο κατέφευγαν οι αρχαίοι προσφέροντας χοές στους νεκρούς για να επικοινωνήσουν με τις ψυχές και να πάρουν διάφορες πληροφορίες ύστερα από κατάλληλη προετοιμασία στην οποίαν υποβάλλονταν από τους ιερείς του μαντείου».
Δύο έλληνες μηχανικοί, ο Βασίλης Ζαφρανάς, ηλεκτρονικός- ηλεκτρολόγος μηχανικός και ο αρχιτέκτονας σύμβουλος ακουστικής Παναγιώτης Καραμπατζάκης, ξεκίνησαν μια μεγάλη σειρά μετρήσεων για τη διερεύνηση των ακουστικών ιδιοτήτων μιας κατάκλειστης υπόγειας αίθουσας κάτω από το ισόγειο κτίριο με τους κοιτώνες και τις αποθήκες.
Χρησιμοποίησαν έναν φασματικό αναλυτή RΤΑ συνδεδεμένο με ηλεκτρονικό υπολογιστή και τα σήματα για τη μελέτη της ακουστικής συμπεριφοράς του χώρου τα έδινε τελικός ενισχυτής μονομπλόκ και ένα δωδεκάεδρο ηχείο για να διαχέεται ο ήχος όσο το δυνατόν πιο σφαιρικά. Οπως λοιπόν για πρώτη φορά είχε παρατηρήσει μόνο με το αφτί ο Βασίλης Ζαφρανάς και επιβεβαίωσαν τελικά οι μετρήσεις, ο χρόνος αντήχησης στην υπόγεια αυτή αίθουσα είναι ασυνήθιστα χαμηλός σχεδόν για όλη την έκταση των ήχων που πιάνει το ανθρώπινο αφτί, μάλιστα πολύ χαμηλότερος από όσο θα ανέμεναν οι ειδικοί για χώρους αναλόγων διαστάσεων και υλικών.
Το πιο αξιοπρόσεκτο στην αίθουσα, τη λαξευμένη στον βράχο, είναι τα δεκαπέντε πρόσθετα τόξα από το ίδιο υλικό που διατρέχουν την οροφή και φθάνουν, κατά μήκος των τοίχων, ως το έδαφος. Φτιάχνοντας στον υπολογιστή ένα όσο γίνεται πιο πιστό αντίγραφο της αίθουσας με τα χαρακτηριστικά τόξα της, βρίσκουμε ότι σε όγκο είναι περίπου 264 κυβικά μέτρα και η ολική της επιφάνεια εξαιτίας των τόξων αυτών αυξάνεται κατά πολύ φθάνοντας τα 421 τετραγωνικά μέτρα. Οταν λοιπόν διαιρεθεί ο όγκος διά της ολικής επιφανείας παίρνουμε τον αριθμό 0,63 που είναι μικρότερος από τη μονάδα. Στις συνηθισμένες σημερινές κατασκευές αιθουσών ο λόγος αυτός βγαίνει μεγαλύτερος από τη μονάδα και κατά μέσο όρο βρίσκεται κοντά στο 1,35. Για όποιον έχει την εύλογη απορία για το ποια είναι η σημασία αυτής της σχέσης ανάμεσα στον όγκο και στην όσο γίνεται μεγαλύτερη ολική επιφάνεια του κάθε υπό εξέταση χώρου, πρέπει να κάνουμε κάποιες πράξεις ξεκινώντας από τον θεμελιώδη και ακόμη αποδεκτό από τους επιστήμονες της ακουστικής νόμο του Sabine, όπου ο χρόνος αντήχησης συνδέεται με τον όγκο και την επιφάνεια μιας αίθουσας. Από προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές βγαίνει ότι αν εξασφαλιστεί σε χώρο όπου ισχύει η εξίσωση του Sabine η διαίρεση όγκου με επιφάνεια να δίνει αποτέλεσμα μικρότερο ή κοντά στο 0,5, ο χρόνος αντήχησης θα είναι πολύ μικρός. Ακόμη κι αν τα υλικά κατασκευής της αίθουσας είναι τόσο σκληρά όσο εδώ που έχουμε βράχο και πέτρινα τόξα πολύ κοντά μεταξύ τους. Αν σκεφθούμε λοιπόν ότι μάλλον και το σημερινό, αρκετά ανώμαλο, δάπεδο τότε θα ήταν σκεπασμένο με κάποιο άλλο πιο απορροφητικό υλικό, ενώ υφάσματα στους τοίχους, άχυρο, άμμος, θα είχαν και αυτά τη συμμετοχή τους στην απόσβεση του ήχου, τότε φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι σε μια τέτοια αίθουσα οι ήχοι θα είχαν σχεδόν μηδενική αντήχηση. Δηλαδή, αν και βαθιά μέσα στη γη, θα ήταν σαν να ήμαστε σε υπαίθριο χώρο, όπως στην άκρη ενός γκρεμού, όπου οι φωνές μας δεν επιστρέφουν στα αφτιά μας ύστερα από ανάκλαση σε κάποια επιφάνεια!
Η υπόγεια αυτή αίθουσα λοιπόν έκανε στην πραγματικότητα, όπως θα έλεγε κάποιος της ακουστικής, «εξομοίωση ανοικτού χώρου», δηλαδή αν και βρισκόσουν σε έναν περίκλειστο χώρο οι κατασκευαστές είχαν καταφέρει, με χρόνους αντήχησης, μετρημένους σήμερα, από 0,3 ως 0,4 του δευτερολέπτου, να σου δίνεται η εντύπωση ότι γύρω σου είναι το απέραντο κενό. Σε αυτό βοηθούν και τα τόξα, διότι στην οροφή δημιουργούν πολύ σοφά θέσεις-παγίδες όπου φθάνοντας τα ηχητικά κύματα υφίστανται πολλαπλές ανακλάσεις χάνοντας πολλή από την έντασή τους προτού επιστρέψουν και είναι σαν να αιχμαλωτίζονται εκεί για κάποιο διάστημα ώσπου να χάσουν στην πλειοψηφία τους την έντασή τους.
Εκτός όμως και από τις μετρήσεις του χρόνου αντήχησης καταγράφηκαν και οι στάθμες θορύβου βάθους, δηλαδή το τι ακούγεται αν κάποιος μένει τελείως ακίνητος και αφουγκράζεται το τι γίνεται γύρω του. Βρέθηκε λοιπόν μια τιμή κοντά στα 13 decibel όταν σε τεχνητά κατασκευασμένους χώρους έχουμε τουλάχιστον 22 decibel, και αυτά τα 13 decibel μετρήθηκαν σε έναν χώ ρο όπου υπάρχει τώρα το μόνιμο άνοιγμα της σκάλας καθόδου, όπως και κάποιες οπές προς τα επάνω, απομεινάρια κάποιων αδέξιων ανασκαφών. Αρα στην παλιά εποχή στον χώρο θα βασίλευε ακόμη μεγαλύτερη σιγή.
«Η αντίληψη του ανθρώπου για κάποιον δεδομένο χώρο σχηματίζεται κυρίως από δύο αισθήσεις, την όραση και την ακοή. Επικουρικά μπορεί να συμβάλει και η αίσθηση της αφής ή γενικότερα της επαφής με τον χώρο. Οταν η αίσθηση της όρασης απουσιάζει (όπως όταν βρισκόμαστε σε έναν κατασκότεινο χώρο), μοναδικά κριτήρια για την εκτίμηση του χώρου είναι η ακοή και η αφή. Οταν λόγω καθήλωσης σε ένα σημείο κάποιος στερείται και τη δυνατότητα της ψηλάφησης, μένει η ακοή που μέσω αυτής θα ταξινομηθεί ο χώρος σαν ανοικτός ή κλειστός».
περισσοτερα: http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=23600