Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΦΑΛΓΚΑΡ- 21 Οκτωβρίου 1805

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΦΑΛΓΚΑΡ- 21 Οκτωβρίου 1805
ΠΙΝΑΚΑΣ Κ. ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ

Η Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, έγινε στις 21 Οκτωβρίου 1805 στο Ακρωτήριο Τραφάλγκαρ στα δυτικά παράλια της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Τρίτης Συμμαχίας που δημιούργησαν οι Άγγλοι εναντίον της Γαλλίας. Ήταν η πιο σημαντική ναυμαχία των Ναπολεόντειων πολέμων και η βασικότερη ναυμαχία του 19ου αιώνα. Ο στόλος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, αποτελούμενος από 27 πλοία, κατέστρεψε τον ενωμένο στόλο Γάλλων και Ισπανών που αποτελούνταν από 33 πλοία. Γάλλοι και Ισπανοί έχασαν 22 πλοία, ενώ οι Βρετανοί κανένα. Ο διοικητής του Βρετανικού Στόλου Ναύαρχος Νέλσον σκοτώθηκε προς το τέλος της μάχης, όμως ήδη η εξέλιξη της ναυμαχίας εκείνη την ώρα του είχε εξασφαλίσει τον τίτλο ενός από τους μεγαλύτερους ήρωες της Βρετανικής στρατιωτικής ιστορίας.

Η Βρετανική νίκη έβαλε τέλος στα σχέδια του Ναπολέοντα να κάνει απόβαση στη Βρετανία δια μέσου της Μάγχης. Από τη στιγμή που εξαλείφθηκε η απειλή της εισβολής, τα Βρετανικά στρατεύματα μπορούσαν πλέον να χρησιμοποιηθούν στις μάχες στην Ευρώπη, πράγμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τελική ήττα του Ναπολέοντα. Μετά τη ναυμαχία το Βρετανικό Ναυτικό έγινε η πρώτη ναυτική δύναμη στον κόσμο, μέχρι την εμφάνιση της Αυτοκρατορικής Γερμανίας πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκατό χρόνια μετά.

Ο Ναύαρχος Νέλσον έγινε ο μεγαλύτερος στρατιωτικός ήρωας της Βρετανίας και πηγή έμπνευσης για το Βασιλικό Ναυτικό. Στα 1808 ο "Κίονας του Νέλσον" ανεγέρθηκε στο Δουβλίνο για να τιμήσει τον Νέλσον και τις νίκες του (πολλοί απ' τους ναύτες που πήραν μέρος στη Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ ήταν Ιρλανδοί) και σωζόταν μέχρι το 1966, οπότε τον ανατίναξε ο Ι.Ρ.Α. Η πασίγνωστη πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου πήρε το όνομά της από την τοποθεσία της ναυμαχίας. Από πάνω της δεσπόζει το άγαλμα του Νέλσον πάνω στη "Στήλη του Νέλσον" που ανεγέρθηκε το 1843. Σε αντίθεση μ' αυτά, πολλές γενιές παιδιών στη Γαλλία μάθαιναν στα σχολεία ότι το Τραφάλγκαρ "ήταν ναυμαχία που δεν ανέδειξε νικητή και στην οποία σκοτώθηκε ο Βρετανός διοικητής".ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

Ιερά Μονή Σαγματά

30 χλμ ανατολικά της Θήβας βρίσκεται η Ιερά Μονή Σαγματά, αφιερωμένη στον Όσιο Κλήμη. Είναι κτισμένη σ' ένα πανέμορφο περιβάλλον και από εκεί μπορεί να δει κανείς τόσο την πεδιάδα της Θήβας όσο και τον Ευβοϊκό κόλπο. Η Μονή είναι Βυζαντινής αρχιτεκτονικής και έχει πολλές αγιογραφίες.

Στο Υπάτιον όρος, όπου υπήρχε ναός και άγαλμα του Ύπατου Δία, υπάρχει το Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως (Σαγματά).

Η Μονή Σαγματά Υπάτου Θηβών ιδρύθηκε από τον μοναχό Οσιο Κλήμη τον Αθηναίο πάνω στα ερείπια ναού του Υπάτου Διός. Βρίσκεται πάνω στο βουνό που ονομάστηκε και αυτό Υπατο. Από τον 7ο αιώνα υπήρχε ναός στον τόπο της μονής, ερείπια του οποίου σώζονται μέχρι σήμερα.

Ονομάζεται Σαγματά ίσως από το σχήμα του όρους, που μοιάζει με σαμάρι, ή από την κατασκευή σαγμάτων (σαμαριών) από μοναχό της μονής. Στη μονή υπάρχει τμήμα τιμίου ξύλου, δώρο του αυτοκράτορα Αλέξιου Α του Κομνηνού επίσης, και η τίμια κάρα του Οσίου Κλήμεντος.

Στην Μονή υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος όπου υπάρχουν λείψανα του Αγίου Λουκά, και μεγάλη συλλογή προσωπικών αντικειμένων του Αγίου καθώς και λαδάκι του.

Μεσογειακή Ημέρα Ακτών 24 /10

πηγή http://www.sansimera.gr/worldays/182

Μεσογειακή Ημέρα Ακτών 24 /10

 Η 24η Οκτωβρίου έχει ορισθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ως Ημέρα και την Ευρωπαϊκή Ένωση ως Ημέρα αφιερωμένη στις ακτές της Μεσογείου.

Τα προβλήματα  που αντιμετωπίζουν οι ακτές της Μεσογείου είναι η μόλυνση των νερών, ο κίνδυνος εξαφάνισης ειδών από την πανίδα και την χλωρίδα, η υπεραλίευση και η δραματική αστικοποίηση του παράκτιου περιβάλλοντος.

Διαβάστε περισσότερα:  

http://www.sansimera.gr/worldays/182#ixzz2ALRC98cA

Ταξιδιάρικη διακόσμηση με χάρτες

Απλές λύσεις

  

Ταξιδιάρικη διακόσμηση με χάρτες

Είστε κι εσείς από αυτούς που ονειρεύεστε συνεχώς ταξίδια; Από αυτούς που δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να είναι μονίμως με μία βαλίτσα στο χέρι και να γυρνάνε τον κόσμο; Πως θα σας φαινόταν αν αυτή η αγάπη σας, γινόταν η έμπνευση για τη διακόσμηση του σπιτιού σας; Αρκούν μερικοί χάρτες, κάποιες υδρόγειοι, και μερικά αεροπλανάκια για να μεταφέρετε την αίσθηση του ταξιδιού στο χώρο σας.

Οι χάρτες είναι μόδα και μπορείτε να τους στολίσετε ποικιλοτρόπως. Μερικές παλιές πολύτιμες χαρτογραφήσεις ή ακόμη και απλοί χάρτες σε κορνίζα, ένας άτλαντας τοποθετημένος στον τοίχο, μια ταπετσαρία που μετατρέπει τον χάρτη σε έργο τέχνης, ένα φωτιστικό καπέλο κατασκευασμένο από πλαστικοποιημένο χάρτη, είναι μερικές από τις πιο απλές ιδέες. Αν πάλι,τα χέρια σας πιάνουν λίγο παραπάνω και σας αρέσουν οι χειροτεχνίες, μπορείτε να ντύσετε μία παλιά συρταριέρα ή μια καρέκλα με την τεχνική του decoupage.

Αντίστοιχα, μπορείτε να καλύψετε την επιφάνεια ενός τραπεζιού. Στα πλαίσια της χειροτεχνίας, κομμάτια από χάρτες σε σχήματα της επιλογής μας και τοποθετημένα σε κορνίζες, μπορούν να δώσουν ένα ιδιαίτερο τόνο στο σημείο όπου θα διακοσμηθούν. Τα σημεία του χάρτη που θα επιλέξετε, μπορούν να είναι αγαπημένοι τόποι που έχετε επισκεφθεί ή ακόμη και ονειρεμένοι προορισμοί.

Σε συνάρτηση με τους χάρτες, μπορείτε να κολλήσετε στον τοίχο και αεροπλανάκια. Είναι μία πολύ καλή ιδέα για αγορίστικο υπνοδωμάτιο που σίγουρα θα γοητεύσει τον μικρό ένοικο. Αν πάλι οι χάρτες σας μοιάζουν λίγοι ή προτιμάτε την τρισδιάστατη αποτύπωσή τους, η υδρόγειος σφαίρα είναι η λύση. Μόνη ή μία ομάδα από αυτές, ανέκαθεν αποτελούσαν μία elegant λύση διακόσμησης. Αν συμπληρώσετε και την εικόνα με μια παλιά βαλίτσα που εκτελεί χρέη βοηθητικού τραπεζιού, το μόνο που σας μένει είναι το διαβατήριο… και καλό σας ταξίδι στη χώρα της διακόσμησης!

homeguide.gr

Ημέρα του ΟΗΕ

πηγή http://www.zougla.gr/kosmos/article/imera-tou-oie

Ημέρα του ΟΗΕ

Πρώτη καταχώρηση: Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 2012, 02:09

Ads by Google

Ο όρος «Ηνωμένα Έθνη» είναι αμερικανικής εμπνεύσεως και συγκεκριμένα του προέδρου Ρούζβελτ, ο οποίος αναφερόταν κατ' αρχάς στις συμμαχικές δυνάμεις κατά του Άξονα. Έπειτα από διαβουλεύσεις τριών ετών, στις 24 Οκτωβρίου του 1945, τα Ηνωμένα Έθνη μετεξελίχθηκαν σε μια «παγκόσμια ένωση κρατών ταγμένη στην προώθηση της συνεργασίας στο διεθνές δίκαιο, την ασφάλεια και την ειρήνη, την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική ισότητα».

Τα ιδρυτικά μέλη του Οργανισμού με έδρα τη Νέα Υόρκη ήταν 51, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Σήμερα φθάνουν τα 191, όσα και τα κράτη του κόσμου. Ο ΟΗΕ εκείνης της περιόδου αντανακλούσε τους συσχετισμούς δυνάμεων που διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι νικήτριες δυνάμεις που ηγήθηκαν του πολέμου, όπως οι ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, απέκτησαν και το δικαίωμα του «βέτο» στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Όλα αυτά τα χρόνια, ο ΟΗΕ παρουσιάζει κτυπητές αδυναμίες στην επίλυση των διεθνών διαφορών, εξαιτίας των αντικρουόμενων συμφερόντων των μεγάλων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, στα καθ' ημάς, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και η συνεχιζόμενη κατοχή του βορείου τμήματος της Μεγαλονήσου. Παρ' όλα αυτά, αποτελεί το μοναδικό εργαλείο στα χέρια της διεθνούς κοινότητας για την εμπέδωση της διεθνούς ειρήνης.

Στα μεταψυχρολοπολεμικά χρόνια ασκείται κριτική στον ΟΗΕ από δύο πλευρές: Η μία θέλει ενεργότερο τον ρόλο τους στις διεθνείς υποθέσεις, η άλλη περιορισμό του ρόλου μόνο στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Χώρες όπως η Ινδία, η Ιαπωνία, η Βραζιλία η Νότιος Αφρική και η Γερμανία επιδιώκουν να χορηγηθεί και σ' αυτές το δικαίωμα «βέτο», ενώ οι ΗΠΑ, που συνεισφέρουν το 22% του προϋπολογισμού του ΟΗΕ, ζητούν μεταρρυθμίσεις, όταν δεν τον παρακάμπτουν, όπως στην εισβολή στο Ιράκ.

Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου

Τελευταία ενημέρωση: Τετάρτη, 24 Οκτωβρίου 2012, 02:16

εσύ μονάχα έχεις, ό,τι κι αν κάμεις, ό,τι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη

7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας

"Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλάβεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου∙ τρομάζεις, γιατί από τη στιγμή που θα καταλάβεις πως υπάρχει η δύναμη αυτή, δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άναντρες πράξες σου, για τη ζωή σου τη χαμένη, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους∙ ξέρεις πια πως εσύ, όχι η τύχη, όχι η μοίρα, μήτε οι ανθρώποι γύρα σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι κι αν κάμεις, ό,τι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη. Και ντρέπεσαι τότε να γελάς, ντρέπεσαι να περγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο.

Καλά πια καταλαβαίνεις πως αυτή ’ναι η αξία του ανθρώπου: να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο και να ’ναι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τι του κανοναρχάει η λογική, μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε θα μπορούσε να το μαντέψει: το αδύνατο γίνεται δυνατό."

Νίκος Καζαντζάκης. "Καπετάν-Μιχάλης"

— με Graal Graal και Christos Papoutsis

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ, «ΚΥΡΙΑΚΗ»

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ, «ΚΥΡΙΑΚΗ»
Σήμερα είναι Κυριακή
Για πρώτη φορά με άφησαν σήμερα και βγήκα στη λιακάδα
Δε μου ‘τυχε ποτέ σε όλη τη ζωή μου

Να μείνω έτσι ακίνητος κοιτάζοντας ψηλά τον ουρανό
Και ν’ απορώ που είναι τόσο μακριά μου
Τόσο γαλάζιος, τόσο απέραντος
Έκατσα κατάχαμα γεμάτος σεβασμό

Κι ακούμπησα την πλάτη στον ασβεστωμένο τοίχο.
Και τούτη τη στιγμή δε μπαίνει ζήτημα
Να ριχτώ στα κύματα, μήτε μς νοιάζουν οι αγώνες
Μήτε που σκέφτομαι καθόλου τη λευτεριά και τη γυναίκα.
Η γη, ο ήλιος, κι εγώ μέσα στον ήλιο ευτυχισμένος.
(Ξένη ποίηση του 20ου αιώνα, εκδ. Ελληνικά γράμματα)

ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

πηγή http://philipposgaliasos.blogspot.gr

Φίλιππος Γαλιάσος

Ο λάθος άνθρωπος, στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή.

Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ.

Περνούσε κάθε μέρα από εκεί. Ίδια ώρα, ίδιος δρόμος, ίδιο σπίτι. Ήταν στη διαδρομή του προς τη δουλειά. Εκείνος φιλούσε τη γυναίκα του και μετά αναχωρούσε. Έμπαινε στο αμάξι και του έπαιρνε ούτε λίγο, ούτε πολύ γύρω στη μισή ώρα για να φτάσει στο γραφείο. Στα μέσα της διαδρομής, τους συναντούσε.

Ήταν έξω από ένα ερείπιο - το μοναδικό του δρόμου - και λογομαχούσαν. Η γυναίκα χοντρή αλλά με έναν τρόπο δεμένο και ο άντρας ξερακιανός με έναν τρόπο που τα μάγουλα του ακουμπούσαν το ένα το άλλο από τη μέσα τους πλευρά. Με το που έπαιρνε τη στροφή τους συναντούσε πάντα στο ίδιο σημείο. Εκείνοι στέκονταν πάντα στην ίδια πόζα. Ο άντρας έτοιμος να ξεκινήσει τον βηματισμό του και η ογκώδης γυναίκα μπροστά του να προσπαθεί να του φράξει το δρόμο.

Η γυναίκα κάθε φορά χειρονομούσε έντονα και φώναζε κάτι ακατάληπτες λέξεις. Ο άντρας είχε γερμένο το κεφάλι, κοιτώντας τα παπούτσια του που δεν έβλεπαν την ώρα να κινήσουν κατά κει. Πάνε τρείς μήνες τώρα που κάθε μέρα αντίκριζε το ίδιο θέαμα. Την ίδια ώρα, στον ίδιο δρόμο, έξω από το ίδιο σπίτι. Αναρωτιόταν τι να του έλεγε. Τι προβλήματα να είχαν. Η γυναίκα φώναζε και έφτυνε όσο σάλιο δε χωρούσε στο στόμα της. Εκείνος είχε υπομονή ή απλά παραιτήθηκε, περίμενε να τελειώσει η κατσάδα πριν βάλει ένα τσιγάρο στο ρουφηγμένο του στόμα και κινήσει κατά κει.

Με το που τους προσπερνούσε δεν παρέλειπε να κοιτάξει μέσα στον καθρέπτη του αμαξιού του. Έκοβε ταχύτητα και κοίταζε με μανία. Προσπαθούσε να καταλάβει τι ήταν αυτό που τους χώριζε. Τι συνέβαινε και η επόμενη ημέρα τους έβρισκε ξανά μαζί. Μια γυναικεία θύελλα και μια αντρική ξεζουμισμένη ύπαρξη. Δεν είχε μπορέσει να φανταστεί το ποιός από τους δύο έφταιγε περισσότερο. Ο άνδρας ίσως χαρτόπαιζε. Ξεκινούσε το πρωί για το πρεφατσίδικο καφενείο και όλα καλά. Από την άλλη η γυναίκα ίσως ζητούσε πολλά. Ο άντρας αυτός μπορεί να πήγαινε στη δουλειά του όντας αναγκασμένος να ακούσει τις υπέρμετρες απαιτήσεις της γυναίκας του. Ίσως δεν ήταν καν ζευγάρι. Ίσως ήταν γείτονες σε μάχη. Ίσως πάλι αυτό το τόσο τεράστιο μίσος που έβγαζαν προς τα έξω να ήταν μια απλή διένεξη. Ίσως να του έλεγε να πάει να πάρει ψωμί από τον φούρνο και εκείνος βαρυγκωμούσε. Ίσως, ίσως, ίσως.

Το ακαταμάχητο δίδυμο είχε τη δική του ιστορία και εκείνος είχε φτάσει στο σημείο να στρίβει στη γωνία θέλοντας να τους δει ξανά σε μια απέλπιδη προσπάθεια να ξεδιαλύνει το μυστήριο. Θεωρούσε ότι αν έλυνε αυτόν το γρίφο μετά όλα θα ήταν πιο εύκολα. Θα καταλάβαινε κάτι παραπάνω από τη ζωή. Το αμάξι του όμως πάει καιρός τώρα που ήταν ακούνητο στον δρόμο και εκείνος κλεισμένος μέσα στο διαμέρισμα του. Οι καιροί ήταν δύσκολοι και η απόλυση του μεταφραζόταν σε μια μακρά καριέρα ανέργου. Δεν ξαναπέρασε ξανά από εκείνον το δρόμο. Δε τους ξαναείδε ποτέ του. Έμεινε με την απορία και με την εικόνα από τον καθρέπτη του αυτοκινήτου του. Ο άντρας να ξεμακραίνει με το τσιγάρο στο στόμα και η γυναίκα πίσω του να φωνάζει βιδωμένη στη θέση της. Κάποιες φορές ο άντρας είχε απομακρυνθεί αρκετές εκατοντάδες μέτρα από εκείνη και όμως αυτή εξακολουθούσε να του φωνάζει κάτι ακατάληπτες λέξεις.

Ό, τι πρόβλημα πάντως και να είχαν μεταξύ τους, όσο τρομερό ή μηδαμινό και να ήταν αυτό, ένα είναι σίγουρο. Αυτή η φαγωμάρα ήταν ταυτόχρονα η χειρότερη εξέλιξη και αυτό που τους έδενε. Ήταν εφιάλτης και όνειρο μαζί. Παρότι τόσο μίσος και παραίτηση υπήρχε ωστόσο αυτοί ήταν κάθε μέρα μαζί για μια νέα μάχη. Κάθε πρωινό τους έβρισκε αντίπαλους και κανένα πρωινό δε περνούσε χωρίς να βλέπει ο ένας τον άλλο. Ήταν σχεδόν ο απόλυτος έρωτας αυτός. Σα κάτι το απίστευτα ισχυρό να κρυβόταν από πίσω.

Και όσο αυτός μεγάλωνε τόσο πιο σίγουρος γινόταν ότι το ιδιόμορφο εκείνο ζευγάρι θα ήταν το τελευταίο που θα χανόταν από τη Γη. Τι και αν κάποιοι λέγανε ότι συμβιβάστηκαν; Φήμες, μόνο φήμες. Το ζευγάρι αυτό καλά κρατούσε.

Αναρτήθηκε από ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΓΑΛΙΑΣΟΣ στις 3:48 μ.μ
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

"Ένα αστέρι για μένα"

Bigbook.gr

Ένα αστέρι που πέφτει στη γη έρχεται να συνοδεύσει τη γιαγιά της μικρής Νεφέλης στο ουράνιο ταξίδι της. Το ίδιο αστέρι συντροφεύει και τα όνειρα της Νεφέλης μέχρι τη μέρα που χαρούμενη αποφασίζει να το αποχαιρετήσει για πάντα... "Εξαιρετικά ανθρώπινη, συγκινητική και τρυφερή η ιστορία που πραγματεύεται το βιβλίο "Ένα αστέρι για μένα". Αγγίζει με έναν πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο το δύσκολο ζήτημα της απώλειας. Μέσα από τις σελίδες του, ο αποχωρισμός από τους αγαπημένους γίνεται αντιληπτός ως μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων και αν και η θλίψη κάνει την εμφάνισή της, η δυνατή αγάπη και η ζωντανή ανάμνηση κρατούν πάντα στη σκέψη και στην καρδιά αυτόν που "φεύγει". Το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί όχι μόνο από παιδιά, αλλά και από ενήλικες, γονείς και εκπαιδευτικούς, γιατί πέρα από το γεγονός ότι δίνει μια εναλλακτική συναισθηματική ερμηνεία για το τέλος της ζωής, υπενθυμίζει σε όλους το ανεπανάληπτο νόημα του δεσμού της αγάπης." Δρόσου Μαρία, Ψυχολόγος, Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=210194

— με ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΑΚΟΜΑΝΩΛΗΣ
σημ.   Αν  δεν  ανοίγουν   οι  σύνδεσμοι  κάντε  τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κράνα: ένας «άγνωστος» καρπός με σημαντικά οφέλη για την υγεία

 

Κράνα: ένας «άγνωστος» καρπός με σημαντικά οφέλη για την υγεία

Εσείς ξέρετε τα κράνα; Αν όχι, θα πρέπει να κάνετε μια προσπάθεια, όχι μόνο να τα δοκιμάσετε, μιας και έχουν υπέροχη γεύση, αλλά και να τα εντάξετε στη διατροφή σας γενικότερα, αφού αυτά τα φθινοπωρινά μικρά κόκκινα φρουτάκια, μπορούν να κάνουν «θαύματα» στην υγεία σας. Δείτε γιατί…

1. Αποτελούν εκπληκτικό τονωτικό του ανθρώπινου

οργανισμού από πολύ παλιά

Ο Θεόφραστος αναφέρει τον καρπό αυτού του φυτού ως «κράνιον», ενώ ο Όμηρος παρομοιάζει τα κράνα με τροφή των χοίρων. Στην Ιλιάδα, βεβαιώνεται ότι η φοβερή Κίρκη προσέφερε στον Οδυσσέα και στους συντρόφους του για τροφή, «καρπόν κρανείας και άκυλλον βάλανον», κράνα δηλαδή και πουρναρίσια βελανίδια. Οι αρχαίοι Έλληνες μεταξύ άλλων πίστευαν και όχι αδίκως όπως θα διαβάσετε παρακάτω, πως τα κράνα είχαν και μαγικές ιδιότητες.

2. Είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και φλαβονοειδή

Διάφορες μελέτες έχουν δείξει πως τα κράνα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φλαβονοειδή, ανθοκυάνες και φαινολικά παράγωγα, κατά την περίοδο της ανάπτυξης και της ωρίμανσης τους. Σε άλλες εργαστηριακές έρευνες βρέθηκε μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο, βιταμίνη C και ασκορβικό οξύ (περισσότερο από τις φράουλες, τα πορτοκάλια και τα ακτινίδια), καροτίνη και τανίνες. Μάλιστα, θα μπορούσαμε να πούμε πως τα κράνα είναι πολύ πιο πλούσια σε βιταμίνη C από άλλους καρπούς που έχουν εφάμιλλο σχήμα και χρώμα.

3. Συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του εντέρου

Οι θεραπευτικές ιδιότητές τους ήταν γνωστές ήδη από τα παλιά χρόνια. Χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα ενάντια στη διάρροια και στις εντερικές παθήσεις, λόγω της στυπτικότητάς τους, που οφείλεται στις τανίνες. Ο φλοιός, οι βλαστοί και οι ρίζες τους χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν και ως αντιπυρετικά.

Στις ορεινές περιοχές της χώρας μας, τα κράνα χρησιμοποιούνται κατά των καρδιακών παθήσεων, του κοιλόπονου, κατά των πόνων της περιόδου, κατά των στομαχικών και εντερικών διαταραχών ή ακόμα και ως τονωτικό κατά τη διάρκεια της εργασίας. Εκχυλίσματα του φλοιού τους, θεωρείται ότι θεραπεύουν ακόμα και την ψώρα των σκύλων.

4. Άλλο κράνα, άλλο cranberries

Είναι γεγονός πως στο διαδίκτυο υπάρχει μεγάλη σύγχυση ανάμεσα σε αυτά τα δύο είδη φρούτων καθώς πολλοί μεταφράζουν τα cranberries ως κράνα. Αυτό όμως δεν ισχύει. Τα cranberries είναι ένα είδος μύρτιλων, τελείως διαφορετικό φρούτο από τα κράνα. Μάλιστα βοηθούν έναντι των λοιμώξεων του ουροποιητικού σε αντίθεση με τα κράνα που συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του γαστρεντερικού και του πεπτικού συστήματος.

5. Πίνουμε κράνα;

Η κρανιά, (το φυτό δηλαδή από το οποίο προέρχονται τα κράνα), πέρα από τις «μαγικές» ιδιότητές της έχει και αισθητική αξία. Πρόκειται για ένα όμορφο καλλωπιστικό φυτό, αφού ανθίζει μέσα στο χειμώνα, ενώ και την περίοδο ωρίμανσης των καρπών είναι εξαιρετικά ελκυστική.

Επίσης για όσους τα γνωρίζουν και ξέρουν που να τα βρουν, αρκετά συνηθισμένη είναι και η παρασκευή λικέρ από κράνα που θεωρείται από τα πλέον γνωστά, γευστικά, μυρωδάτα και ευεργετικά λικέρ.

Για να το φτιάξετε θα χρειαστείτε 2 κιλά κράνα, ½ κιλό ζάχαρη και 1 κιλό κονιάκ. Βάζετε σε ένα μεγάλο σκεύος τα κράνα με τη ζάχαρη σε στρώματα εναλλάξ. Το τελευταίο στρώμα θα πρέπει να είναι η ζάχαρη. Αφήνετε το σκεύος στον ήλιο για 2 μήνες περίπου, ώσπου να λιώσει πολύ καλά η ζάχαρη. Ενδιάμεσα θα πρέπει να το ανακινείτε. Θα προσθέσετε το κονιάκ και θα το αφήσετε άλλες 15-20 μέρες στον ήλιο. Θα δοκιμάσετε να δείτε αν χρειάζεται λίγο κονιάκ ή ζάχαρη ακόμη και τέλος θα φιλτράρετε και θα βάλετε το λικέρ σε μπουκάλια.

Σημαντική συμβουλή: τα κράνα πρέπει να είναι αρκετά ώριμα προκειμένου να έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μπορεί η παρασκευή του λικέρ να είναι λιγάκι μπελαλίδικη και χρονοβόρα, το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι αξίζει τον κόπο αφού θα γλυκάνει τον ουρανίσκο σας και θα τονώσει τον οργανισμό σας.

clickatlife.gr

Η λατρεία του Ήλιου στην αρχαία Ελλάδα

πηγή http://www.apocalypsejohn.com/2012/10/blog-post_8237.html

Η λατρεία του Ήλιου στην αρχαία Ελλάδα

Δευτέρα, Οκτωβρίου 22, 2012  Αξίζει να το δεις  No comments

 

Η Ηλιακή λατρεία στην αρχαία Ελλάδα εμφανίζεται από τα προκατακλυσμιαία χρόνια και λατρευόταν σε πολλά μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο. Αναφορές για τη λατρεία του Ήλιου έχουμε αρκετές από την μυθολογία αλλά και από γνωστές προσωπικότητες όπως ο Απολλώνιος ο Τυανεύς, ο Παυσανίας, Ηρόδοτος, Ησίοδος, και από άλλους. Υπήρχαν θεότητες που αντιπροσώπευαν τον Ήλιο, όπως ο Απόλλωνας η Λητώ κ.α.

Από τις πρώτες θεότητες ήταν οι Τιτάνες, Κριός και Κοίος, η Τιτανίδα, Φοίβη και οι απόγονοι τους όπως μας πληροφορεί ο Ησίοδος στην θεογονία. Ο Πίνδαρος είχε πει πως ο Ήλιος είναι η μητέρα των ματιών, ο Αριστοτέλης αποκαλεί τον Ήλιο ως το μάτι του αιθέρα, ενώ ο Σοφοκλής λέει ότι ο Ήλιος είναι το χρυσό βλέφαρο της ημέρας. Είναι λογικό ότι οι άνθρωποι θεωρώντας ότι ο Ήλιος είναι ζωοδότης των πάντων να του προσδίδουν διάφορες τιμητικές εκφράσεις, μια πανάρχαια παράδοση λέει ότι ο Ήλιος είναι το δεξί μάτι του δημιουργού και άρχοντας του κόσμου.

Αργότερα στα Ομηρικά χρόνια η λατρεία του Ήλιου μπορεί να μην ήταν τόσο έντονη σε σχέση με τους προηγούμενους αιώνες αλλά παρόλα αυτά υπήρχε ακόμη η λατρεία του για αυτό γίνονταν θυσίες προς τιμήν του. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα (Γ103-4) μας λέει: οίσετε άρν, έτερον λευκόν, έτερην δε μέλαιναν, γη τε και Ηελιώ ( κουβαλήστε τώρα δυο αρνιά, το ένα άσπρο και το άλλο μαύρο, για την γη και για τον Ήλιο). Υπήρχαν και υπάρχουν ναοί και ευρήματα σε διάφορες αρχαίες πόλεις όπου αποδεικνύουν ότι η λατρεία ήταν όντως υπαρκτή και μάλιστα σε κάποια μέρη ήταν πολύ έντονα. Στην Κρήτη υπήρχε μια πανάρχαια πόλη η Δρήρο στο νομό Λασιθίου, όπου κατά τις ανασκαφές υπό την Γαλλική αρχαιολογική σχολή βρήκαν διάφορες επιγραφές όπου έγραφαν για τους έφηβους που ορκιζόντουσαν σε διάφορους θεούς, σε μια επιγραφή έλεγε για την ορκωμοσία στον θεό Άλιος (Ήλιος) δυστυχώς η πόλη καταστράφηκε ολοσχερώς στα ελληνιστικά χρόνια από τις εμφύλιες διαμάχες.

 

Σε μια παλιά πόλη της Ήλιδος που ήταν κοντά στα σύνορα με την Αρκαδία όπου σήμερα δεν υπάρχει είχε την ονομασία Άλιον προφανώς προς τιμή του θεού Ήλιου είχε την ομώνυμη ονομασία, όπως και η Αθήνα προς τιμή της θεάς Αθηνάς. Μέσα στην αγορά της Ήλιδος υπήρχε ένα μαρμάρινο άγαλμα του Ήλιου με ακτίνες να εξέχουν από το κεφάλι του.

Στην αγορά της Κορίνθου υπήρχαν τα προπύλαια, πάνω στα προπύλαια υπήρχαν δυο επίχρυσα αγάλματα, το ένα άγαλμα παρίστανε τον Φαέθοντα όπου ήταν γιος του Ήλιου και στο άλλο άγαλμα παρίστανε τον ίδιο τον Ήλιο (Παυσανίας ΙΙ 3,2).

Σε όλο το νησί της Ρόδου και κυρίως στην αρχαία Κάμιρος, Λίνδος, Ηλισσό, η λατρεία του Ήλιου ήταν πιο ισχυρή σε σχέση με τις άλλες ελληνικές πόλεις. Σύμφωνα με τον μύθο η Ρόδος αναδύθηκε από την θάλασσα για να αποζημιώσει τον Ήλιο επειδή αποκλείστηκε από τους δώδεκα ισχυρούς θεούς και επίσης ο Ήλιος ήταν στην Ρόδο όταν ερωτεύτηκε την ομώνυμη νύμφη. Σε όλες τις πόλεις της Ρόδου τιμούσαν τον Ήλιο κάθε 4 χρόνια με μεγάλους αγώνες.

Τον 3 αιώνα π.χ. ο Χάρης ο Λίνδιος Ανέγειρε ένα τεράστιο άγαλμα όπου έγινε γνωστό ως κολοσσός της Ρόδου και θεωρείτε ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ο Πλίνιος έλεγε πως ήταν 105 πόδια ψηλός (33 μέτρα). Δυστυχώς 66 χρόνια μετά από ένα μεγάλο σεισμό το άγαλμα κατέρρευσε, το άγαλμα αυτό αφιερώθηκε στον Ήλιο. Ένας άλλος θρύλος λέει ότι ο θεός Ήλιος έσωσε τον λαό της Ρόδου από μια εκτεταμένη πολιορκία ενός μεγάλου Μακεδόνα στρατηγού τον Δημήτριου τον πολιορκητή, για αυτό οι Ρόδιοι ως ένδειξη ευγνωμοσύνης δημιούργησαν αυτό το τεράστιο μπρούτζινο άγαλμα, από τότε ο Ήλιος ήταν ο προστάτης της Ρόδου.

Στην αρχαία Κολχίδα υπήρχε ένας παραθαλάσσιος ναός του Ήλιου όπου εκεί κατέφυγε η Μήδεια όταν εκδιώχτηκε από τον πατέρα της. Στην Μαντινεία ο χώρος όπου ήταν ο τάφος του Αρκάδα ονομαζόταν και βωμοί του Ήλιου: (το δε χώριον τούτον ενθά ο τάφος εστίν του Αρκάδος, κάλουσιν Ήλιου βωμός (Παυσανίας Η9,4).

Στο νομό της Αργολίδας υπάρχουν αναφορές για την λατρεία του Ήλιου, ο Παυσανίας (β34,10) μας αναφέρει ότι στις Μυκήνες υπήρχε ναός του Ήλιου, κοντά στον Ίναχο ποταμό που είναι στο δρόμο προς το Αργος υπήρχε βωμός του Ήλιου, και στην Ερμιόνη επίσης υπήρχε βωμός του Ήλιου. Στην Επίδαυρο μας λέει η σχετική επιγραφή (ΙGIV 1001,1002) ότι υπήρχε βωμός του Ήλιου.

Στην Σικυώνα υπήρχε βωμός από λευκό μάρμαρο προ τιμή του θεού Ήλιου, όπου το ανήγειρε ο εγγονός του Αλωέα ο Επωπεύς, ο Παυσανίας στο (β31,5) μας αναφέρει ότι ίδρυσαν βωμό προς τον θεό Ήλιο επειδή ο Ήλιος συνέβαλε στην ελευθερία τους από την υποδούλωση του Ξέρξη και στους Πέρσες.

Την λατρεία του Ήλιου την συναντάμε και στην Αθήνα, οι πολίτες των Αθηνών ορκιζόντουσαν συχνά στο όνομα του Ήλιου, επίσης λατρευόταν και σαν πατέρας των Αλμαλκείδη, Πρωτοκλέα, και Πρωτοκλέοντα, έχουν βρεθεί επιγραφές όπου αναφέρονται στους ιερείς του Ήλιου όπως και για τον βωμό του.

Κατά το θερινό Ηλιοστάσιο οι Αθηναίοι γιόρταζαν την γιορτή του Ηρακλή, εδώ βλέπουμε ότι κατά τους Αθηναίους ο Ηρακλής συμβόλιζε τον Ήλιο και στην Σκιοφόρα γιορτή όπου γινόταν κάθε 15 Ιουνίου με 15 Ιουλίου υπήρχε και ιερέας του Ήλιου. Στην Γορτήνα της Κρήτης υπήρχαν τα ιερά κοπάδια όπου ήταν αφιερωμένα στον Ήλιο, αλλά ειδικότερα η λατρεία του γινόταν με την μορφή ταύρου.

Ο Ρίσπεν ήταν γνωστός Γάλλος αρχαιολόγος και θεωρούσε ότι πιθανόν ο Τάλως ήταν μια υπόσταση του θεού Ήλιου.

Μια γνωστή παράσταση στην Ελληνική πλαστική όπου προέρχεται από το ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα έχει την γέννηση της θεάς Αθηνάς όπου την πλαισιώνουν ο Ήλιος και η Σελήνη, επίσης μια άλλη παράσταση όπου προέρχεται από το αέτωμα του ναού των Δελφών δείχνει την δύση του Ηλίου, το αναφέρει και ο Παυσανίας στο (χ19,4) στους νόμους του Πλάτωνα (10,3) λέει για τον Σωκράτη όπου προσεύχεται στον ανατέλλοντα Ήλιο.

Στην αρχαιότητα υπήρχαν πολλές γιορτές όπου γινόταν με βάση τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων αλλά περισσότερο με τον Ήλιο, ακόμα και με τις εκλείψεις του Ήλιου οι άνθρωποι το θεωρούσαν ως κακή δεισιδαιμονία.

Στον τόπο όπου οι Έλληνες έδρασαν και μεγαλούργησαν είχαν και έχουν το προνόμιο ότι το φως του Ήλιου ήταν και είναι ιδιαίτερα διάχυτο και ειδικότερα η Δήλος το νησί του Απόλλωνα και της μητέρας του Λητώ, σύμφωνα με τους επιστήμονες έχει την εντονότερη Ηλιοφάνεια σε όλον τον πλανήτη έτσι ήταν φυσικό στην Δήλο και σε όλη την αρχαία Ελλάδα να τιμούν τον Ήλιο από τα προκατακλυσμιαία κιόλας χρόνια, παρόλο που με το πέρασμα των αιώνων η λατρεία του αποδυναμωνόταν όλο και πιο πολύ, ο κόσμος όμως πάντα τον είχε σε ξεχωριστή θέση, ακόμα και στις ημέρες μας όπου σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο τοποθετείτε η πρώτη μέρα του χρόνου με την πρώτη ημέρα του καλοκαιρινού Ηλιοστασίου, ίσως ακόμα και σήμερα στο υποσυνείδητο μας να τιμούμε τον Ήλιο γιορτάζοντας με πυροτεχνήματα και ευχές ελπίζοντας για ένα καλύτερο χρόνο.

Τέλος η λατρεία του Ήλιου υπήρχε σχεδόν σε όλους τους αρχαίους λαούς όπου κάθε λαός είχε τα δικά του ήθη και έθιμα ως προς αυτό το ουράνιο φαινόμενο, θα επανέλθω σε αυτό το θέμα στο μέλλον. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά. invisiblelycans.gr
σημ.   Αν  δεν  ανοίγουν   οι  σύνδεσμοι  κάντε  τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Κροκέτες τυριού µε µοσχοκάρυδο

Κροκέτες τυριού µε µοσχοκάρυδο

4 φλιτζάνια τυρί ρεγκάτο τριµµένο
1 φλιτζάνι παξιµάδι τριµµένο
4 Kpόκους αυγών

1 κουταλιά µαϊντανό
1/2 κουταλάκι µουστάρδα
1/2 κουταλάκι κορν φλάουρ
Λίγο µοσχοκάρυδο τριµµένο
Ηλιέλαιο για το τηγάνισµα
Αλάτι, πιπέρι

Βάζουμε σε ένα µπολ το ρεγκάτο και το τριµµένο παξιµάδι.

Χτυπάμε στο µπλέντερ τous κρόκους, και τouς προσθέτουμε στο µπολ µαζί µε το µαϊντανό, τη µουστάρδα, το µοσχοκάρυδο, το κορν φλάουρ, αλάτι και πιπέρι.

Ζυµώνουμε καλά όλα τα υλικά και αφnνουμε το µείγµα στο ψυγείο για 1/2 ώρα.

Πλάθουμε το µειγµα σε κροκέτες. Βάζουμε το λάδι σε ένα τnγάνι και µόλις κάψει, τις τnγανίζουμε, µέχρι να ροδίσουν.

Τις Βγάζουμε µε τpυπητή κουτάλα και τις σερβιρουμε ζεστές σε µια πιατέλα.
φαγητο.gr

Αγώνας τσαγιού

Ταξίδι στο Φως

Αγώνας τσαγιού

Ένας δάσκαλος της τελετής του τσαγιού στην παλαιά Ιαπωνία, μία φορά τυχαία έπεσε πάνω σε έναν στρατιώτη.

Ζήτησε συγγνώμη γρήγορα, αλλά ο μάλλον βίαιος στρατιώτης απαίτησε να διευθετηθεί το θέμα με μια μονομαχία ξιφών.

Ο κύριος του τσαγιού, που δεν είχε καμία εμπειρία με τα ξίφη, ρώτησε τις συμβουλές ενός άλλου δάσκαλου Ζεν που κατείχε τέτοια ικανότητα.

Κατά την διάρκεια που τον σερβίριζε ο φίλος του τσάι, ο ξιφομάχος δάσκαλος Ζεν δεν θα μπορούσε παρά να παρατηρήσει την δεξιοτεχνία, την τέλεια συγκέντρωση και ηρεμία, με την οποία εκτελούσε την τέχνη του ο δάσκαλος.

«Αύριο» είπε ο ξιφομάχος δάσκαλος Ζεν,

«όταν θα μονομαχήσετε με τον στρατιώτη κρατήστε το ξίφος σας επάνω από το κεφάλι σας, σαν να είστε έτοιμος να χτυπήσετε, και αντιμετωπίστε τον με την ίδια συγκέντρωση και ηρεμία με την οποία εκτελείτε την τελετή τσαγιού».

Την επόμενη ημέρα, την ώρα της μονομαχίας, ο δάσκαλος της τελετής του τσαγιού ακολούθησε αυτές τις συμβουλές. Ο στρατιώτης, που περίμενε για να χτυπήσει, κοίταζε επίμονα για πολύ στο πλήρως συγκεντρωμένο αλλά ήρεμο πρόσωπο του δάσκαλου.

Τέλος, ο στρατιώτης χαμήλωσε το ξίφος του, ζήτησε συγγνώμη για την υπεροψία του, και έφυγε χωρίς ούτε ένα χτύπημα.

Ποίηση Αθηνάς Κοτσόβολου

ΤΑ ΡΑΝΤΙΣΜΕΝΑ(Ομάδα καλλιτεχνικών, λογοτεχνικών, αναζητήσεων)

Ποίηση Αθηνάς Κοτσόβολου

ΤΡΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΝΖΑΜΙΝ ΜΟΛΟΙΖΕ

Σε τούτη τη φωτογραφία, αχνά χαμογελώντας ένας ποιητής
Γράφει στα 28 τη ιστορία του..

Ο θάνατος η πρώτη γνώση του, η ποίηση έρχεται μετά
Ένα χαμόγελο στους δήμιους του
Σιγοσφυρίζει ένα τραγούδι επιθανάτιο ύμνο του
Κι οι όμοιοι έξω τα τείχη, θρηνούν τον όμοιο που έφυγε.
…………………..
Οι ποιητές μαθαίνουν πρώτα να πεθαίνουν κι ύστερα να στιχουργούν.

Αυτοί οι δύο παράταιρο ζευγάρι και όμως όμοιοι στο θάνατο και τη ζωή
Ο ένας πέθανε προτού ο άλλος γεννηθεί
Ο Φεντερίκο ο κουτσός που τρέχει
Στους κάμπους με τα λιόδεντρα, σέρνοντας τ’ άχρηστο πόδι.
Ο άλλος έχει ακόμα στο λαιμό του τη θηλιά σφιγμένη..
Στο μαύρο δέρμα του σταλάζει ο ιδρώτας και το αίμα του.
Δεν τα κατάφεραν να τους σκοτώσουν..

Αυτές οι μέρες βιάζονται να φύγουν σαν την ακτίνα του ήλιου
Μέσα από τα σκοτεινά αμφιθέατρα δίπλα απ’ τις σκισμένες αφίσες.
Αυτές οι μέρες βιάζονται να μπουν σαν την ακτίνα του ήλιου
Μέσα στα σκοτεινά κελιά των μελλοθάνατων ποιητών
Χαιδεύοντας τ’ άγρυπνα μάτια τους…
Μα αυτοί ξέρουν πως θα πεθάνουν όρθιοι, χωρίς ένα λυγμό
Ούτε ένα δάκρυ,..