Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Συνταγές ομορφιάς

πηγή: http://www.facebook.com/photo.php?fbid=303161669791210&set=a.264589636981747.58976.264580240316020&type=1&theater

Συνταγές ομορφιάς με μέλι

Το μέλι το γνωρίζουμε όλοι για την υπέροχη ξεχωριστή γεύση του αλλά και για τις χρήσεις του στη φαρμακευτική και στην κοσμετολογία. Περιέχει ήπια άλφα υδροξέα, όπως το γλυκονικό οξύ.

Αυτά τα οξέα είναι πολύ ασφαλή στη χρήση για το δέρμα και μπορούν να χαλαρώσουν τους δεσμούς μεταξύ των νεκρών κυττάρων του δέρματος, και να δώσουν άμεσα λάμψη στην επιδερμίδα.

Αυτά τα οξέα είναι επίσης σε θέση να αυξήσουν την ελαστικότητα, να εξισορροπήσουν το λιπαρό δέρμα, να ενθαρρύνουν την παραγωγή κολλαγόνου, και να ελαχιστοποιήσουν τις γραμμές και τις ρυτίδες, με αποτέλεσμα να φαίνεστε νεότερες.

Περιέχει επίσης 11 ένζυμα, 14 μέταλλα, 21 αμινοξέα, όλες τις βιταμίνες που οι διατροφολόγοι θεωρούν απαραίτητες για την υγεία, όπως οι βιταμίνες Α, D, Ε, Κ, ερυθρίνη, νικοτινικό οξύ, βιταμίνες Β, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, παντοθενικό οξύ, πυριδοξίνη και βιοτίνη, και ίχνη μετάλλων όπως το πυρίτιο, ο χαλκός, μαγνήσιο, σίδηρο, κλπ.

Τα αμινοξέα που περιέχει βοηθούν το δέρμα διατηρούν την υγρασία του. Λόγω επίσης των πολλών αντιοξειδωτικών του, το μέλι ανιχνεύει και καταπολεμά τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες.

Μπορείτε λοιπόν να εκμεταλλευτείτε τις εξαιρετικές του ιδιότητες και να το χρησιμοποιήσετε ως το κύριο συστατικό σε σπιτικές συνταγές για την περιποίηση της επιδερμίδας σας. Ιδού μερικές γνωστές συνταγές που θα αποτελέσουν το μικρό μυστικό της ομορφιάς σας.

Για μικροτραύματα:

Μπορούμε σε επιπόλαια τραύματα να κάνουμε μια απλή επάλειψη με μέλι, το οποίο θα έχουμε αναμείξει με 10-15 σταγόνες πρόπολη.

Επίσης, αν βρισκόμαστε σε εξοχή, μπορούμε αντιμετωπίσουμε τυχόν εκδορές ξεπλένοντάς τις με αλκοολούχο ποτό και απλώνοντας μέλι.

Μασάζ ομορφιάς - για το σώμα:

Αναμιγνύουμε μέλι με αιθέρια έλαια τριανταφυλλιάς, λάσπη με φύκια ή πράσινο άργιλο και κάνουμε επάλειψη στα προβληματικά σημεία του σώματος. Το κρατάμε μέχρι να στεγνώσει και ξεβγάζουμε με χλιαρό προς το κρύο νερό.

Για το πρόσωπο:

1. Κανονικές και ξηρές επιδερμίδες:

-1 κουταλιά σούπας μέλι
-1 κουταλιά σούπας φουντουκέλαιο
-1 σταγόνα αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο

Ανακατεύουμε και απλώνουμε το μείγμα στο πρόσωπο, αφού έχουμε κάνει ντεμακιγιάζ. Το κρατάμε για 20 λεπτά.

2. Λιπαρές επιδερμίδες:

Χρησιμοποιούμε τα ίδια υλικά, αλλά μαζί με πράσινο άργιλο. Απλώνουμε το μείγμα στο πρόσωπο και το κρατάμε μέχρι να στεγνώσει ο άργιλος.

Ξεβγάζουμε χρησιμοποιώντας καθαρές πετσέτες βρεγμένες με ζεστό (όχι καυτό) νερό. Οι κινήσεις μας είναι απαλές και δεν τρίβουμε την επιδερμίδα.

fe-mail.gr

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Γεωτρόπιο 12 - Ράφτινγκ στον ποταμό Aygng στο Μπαλί Θερμές πηγές κοντά στο Madada στην Ιορδανία Παγόδα στη Βιρμανία Αιγυπτιακός ναός σε μουσείο Ν. Υόρκης Θιβετιανή μπουγάδα


Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +-






















τεύχος 77

Ράφτινγκ στον ποταμό Aygng στο Μπαλί
 Θερμές πηγές κοντά στο Madada στην Ιορδανία
Παγόδα στη Βιρμανία
Αιγυπτιακός ναός σε μουσείο Ν. Υόρκης
Θιβετιανή μπουγάδα

Ηπειρώτικη κασόπιτα ή αλλιώς χυτόπιτα

Ηπειρώτικη κασόπιτα ή αλλιώς χυτόπιτα
Bαθμολογία:
       
12 ψήφοι
Προστέθηκε από , 22.10.11

Περιγραφή

Σαν γνήσια ηπειρώτισσα σας δίνω αυτή τη συνταγή και θα νιώσετε ότι ταξιδεύετε στα Ζαγοροχώρια, τρώγοντας ένα διαφορετικό είδος τυρόπιτας.
Ηπειρώτικη κασόπιτα ή αλλιώς χυτόπιτα
photo: Wendy

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 Φαρίναπ
  • 1 γιαούρτι (οποιοδήποτε γιαούρτι)
  • 1 πρέζα αλάτι
  • 1 πρέζα πιπέρι
  • 250 γρ. φέτα
  • 3 κεσεδάκια γιαουρτιού νερό χλιαρό
  • 1 κ.σ. λάδι
Στα γρήγορα
Κατηγορία
Μέθοδος
Διατροφή
Κουζίνα
Δυσκολία
Περιέχει

 

 

 

 

 

 

Πως το κάνουμε:


σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση

πηγή http://www.facebook.com/photo.php?fbid=467574773277235&set=a.138848252816557.18132.108511895850193&type=1&theater 

Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση
 
Η αξιολόγηση, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα για την εκπαίδευση. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, στην οποία θα αναφερθούμε αναλυτικά στο παρόν βιβλίο, περιλαμβάνει την αξιολόγηση του σχολείου, του αναλυτικού προγράμματος και των εκπαιδευτικών σπουδών, των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και των καινοτόμων πρακτικών, του χώρου, των υλικών και των μέσων διδασκαλίας, του εκπαιδευτικού και του μαθητή. 

Στο παρόν βιβλίο, το οποίο απευθύνεται σε φοιτητές παιδαγωγικών τμημάτων και τμημάτων ψυχολογίας, εκπαιδευτικούς, κυρίως προσχολικής ηλικίας και ψυχολόγους, σχολικούς συμβούλους, γονείς, καθώς και ερευνητές που ενδιαφέρονται για την αξιολόγηση στην εκπαίδευση, επιχειρείται μια περιγραφή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, με έμφαση στην προσχολική. 

Πιο συγκεκριμένα, αρχικά δίνεται ο ορισμός της αξιολόγησης γενικότερα και της εκπαιδευτικής ειδικότερα, καθώς και των σχετικών με αυτή άλλων όρων. Έπειτα γίνεται αναφορά στους στόχους της αξιολόγησης, το αντικείμενο, τα κριτήρια, τις μεθόδους και τις τεχνικές, τη διαδικασία, τα μέσα, τους φορείς και τα αποτελέσματά της. Ακολουθεί η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου που αναφέραμε προηγουμένως τι περιλαμβάνει. 
Σε όλες τις περιπτώσεις περιγράφεται η αξιολόγηση των παραπάνω γενικά και στην προσχολική αγωγή ειδικά. Ειδικότερα όμως για την αξιολόγηση του μαθητή επικεντρωνόμαστε στην αξιολόγηση του νηπίου, η οποία διαφέρει κατά πολύ από αυτήν του παιδιού στις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Στη συνέχεια παρουσιάζονται αναλυτικά οι παραδοσιακές και οι εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης και αναφέρεται σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η καθεμία από αυτές. Επιπλέον γίνεται ιδιαίτερη μνεία στην αξιολόγηση δύο ειδικών πληθυσμιακών ομάδων, αφενός των παιδιών από διαφορετικά πολιτισμικά και γλωσσικά περιβάλλοντα και αφετέρου των παιδιών με ειδικές ανάγκες. 
Τέλος, επιχειρείται μια κριτική αξιολόγηση της αξιολόγησης, κατά την οποία γίνεται αναφορά αφενός στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των παραδοσιακών και εναλλακτικών μορφών αξιολόγησης αντίστοιχα και αφετέρου στα επιχειρήματα υπέρ και κατά της αξιολόγησης γενικότερα και στην προσχολική εκπαίδευση ειδικότερα.

http://www.bigbook.gr/index.php?lang_id=1&mode=singleBook&book_id=112951
 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Ορσηίς

πηγή: http://anoixti-matia.blogspot.gr/2012/09/blog-post_1354.html?spref=fb

Ορσηίς - Η μητέρα των Ελλήνων

Στην ελληνική μυθολογία η Ορσηίδα (Ορσηίς) ήταν η νύμφη που έμελλε να γίνει η μητέρα όλων των Ελλήνων. Η νύμφη Ορσηίδα παντρεύτηκε το γιο του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, Έλλην...
Στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, βρίσκεται ο "Ναός των Ελλήνων"... ο οποίος είναι κατασκευασμένος (προ δεκαετίας) από τον μαραθωνοδρόμο Αριστοτέλη Κακογεωργίου.
Στο προαύλιο αυτού του "Ναού των Ελλήνων", υπάρχει το μοναδικό πανελλαδικά μαρμάρινο σύμπλεγμα (ανδριάντας) της ολότελα άγνωστης μητέρας των Ελλήνων, που στην ιερή αγκαλιά της, κρατά τρυφερά τα παιδιά της Δώρο, Ξούθο, Αίολο, απ’ τους οποίους προήλθαν οι βασικές φυλές των Ελλήνων!
Σύμφωνα με τον μύθο (σ.σ. Διαβάστε το άρθρο μας για τον "Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα"), μετά τον κατακλυσμό, ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα πήγαν στους Δελφούς και στο ιερό της Θέμιδας για να εκφράσουν και σ αυτή την ίδια επιθυμία.

Η θεά τους άκουσε και τους απάντησε με τον παρακάτω χρησμό: Αν ήθελαν να φέρουν στη ζωή νέους ανθρώπους θα έπρεπε να καλύψουν τα πρόσωπά τους και να ρίχνουν πίσω από την πλάτη τους τα οστά της μητέρας τους.Εκείνοι κατάλαβαν την ερμηνεία του χρησμού και αφού έκαναν ότι τους έλεγε ο χρησμός άρχισαν να πετάνε πέτρες πίσω από την πλάτη τους, αφού αυτές προέρχονταν από τα σπλάχνα της μάνας Γης.
Οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας μεταμορφώνονταν σε άνδρες και αυτές που πετούσε η Πύρρα μεταμορφώνονταν σε γυναίκες. Από την πρώτη δε πέτρα που πέταξε ο Δευκαλίωνας προήλθε ο Έλληνας, γενάρχης των Ελλήνων.
Ο γενάρχης των Ελλήνων ο Έλλην γέννησε με την Ορσηίδα τρεις γιους, τον Δώρο τον Ξούθο και τον Αίολο τους πρώτους αρχηγούς των Ελλήνων.
Ο Ξούθος βασίλεψε στη Πελοπόννησο και έκανε δύο γιους, τον Αχαιό και τον Ίωνα από τους οποίους οι Αχαιοί και οι Ίωνες πήραν τα ονόματά τους. Ο Αίολος βασίλεψε στη Θεσσαλία και οι κάτοικοι ονομάσθηκαν Αιολείς απ' αυτόν. Ο Δώρος και οι άνθρωποι του που ονομάστηκαν Δωριείς εγκαταστάθηκαν στις περιοχές ανατολικά του Παρνασσού.
Ο Απολλόδωρος μας λέγει:
[Α 7,2] [...] Ζεὺς δὲ πέμψας Ἑρμῆν πρὸς αὐτὸν ἐπέτρεψεν αἱρεῖσθαι ὅ τι βούλεται· ὁ δὲ αἱρεῖται ἀνθρώπους αὐτῷ γενέσθαι. καὶ Διὸς εἰπόντος ὑπὲρ κεφαλῆς ἔβαλλεν αἴρων λίθους, καὶ οὓς μὲν ἔβαλε Δευκαλίων, ἄνδρες ἐγένοντο, οὓς δὲ Πύρρα, γυναῖκες. ὅθεν καὶ λαοὶ μεταφορικῶς ὠνομάσθησαν ἀπὸ τοῦ λᾶας ὁ λίθος. γίνονται δὲ ἐκ Πύρρας Δευκαλίωνι παῖδες Ἕλλην μὲν πρῶτος, ὃν ἐκ Διὸς γεγεννῆσθαι <ἔνιοι> λέγουσι, <δεύτερος δὲ> Ἀμφικτύων ὁ μετὰ Κραναὸν βασιλεύσας τῆς Ἀττικῆς, θυγάτηρ δὲ Πρωτογένεια, ἐξ ἧς καὶ Διὸς Ἀέθλιος. [Α 7,3] Ἕλληνος δὲ καὶ νύμφης Ὀρσηίδος Δῶρος Ξοῦθος Αἴολος. αὐτὸς μὲν οὖν ἀφ᾽ αὑτοῦ τοὺς καλουμένους Γραικοὺς προσηγόρευσεν Ἕλληνας, τοῖς δὲ παισὶν ἐμέρισε τὴν χώραν· καὶ Ξοῦθος μὲν λαβὼν τὴν Πελοπόννησον ἐκ Κρεούσης τῆς Ἐρεχθέως Ἀχαιὸν ἐγέννησε καὶ Ἴωνα, ἀφ᾽ ὧν Ἀχαιοὶ καὶ Ἴωνες καλοῦνται, Δῶρος δὲ τὴν πέραν χώραν Πελοποννήσου λαβὼν τοὺς κατοίκους ἀφ᾽ ἑαυτοῦ Δωριεῖς ἐκάλεσεν, Αἴολος δὲ βασιλεύων τῶν περὶ τὴν Θεσσαλίαν τόπων τοὺς ἐνοικοῦντας Αἰολεῖς προσηγόρευσε, καὶ γήμας Ἐναρέτην τὴν Δηιμάχου παῖδας μὲν ἐγέννησεν ἑπτά, Κρηθέα Σίσυφον Ἀθάμαντα Σαλμωνέα Δηιόνα Μάγνητα Περιήρην, θυγατέρας δὲ πέντε, Κανάκην Ἀλκυόνην Πεισιδίκην Καλύκην Περιμήδην.[...]


Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη Α', 7,2-3.

Μετάφραση:
"[...]Ο Ζεύς, στέλνοντας του τον Ερμή, τον προέτρεψε να διαλέξει ότι θέλει. Κι αυτός διάλεξε να του γεννήσει ανθρώπους. Όπως του είπε λοιπόν ο Ζευς, έπαιρνε λίθους και τους πετούσε πάνω από το κεφάλι του. Όσοι πέταξε ο Δευκαλίωνας έγιναν άνδρες, όσοι έταξε η Πύρρα γυναίκες. Για αυτό και ονομάστηκαν λαοί μεταφορικά, από το λάας που είναι ο λίθος. Ο Δευκαλίωνας απέκτησε από την Πύρρα δυο υιούς, πρώτο τον Έλληνα, που όπως λένε κάποιοι, γεννήθηκε από τον Δία και δεύτερο τον Αμφικτύονα, που έγινε βασιλιάς στην Αττική μετά τον Κραναό, και μία θυγατέρα, την Πρωτογένεια, που από τον Δία γέννησε τον Αέθλιο. Από τον Έλληνα και τη νύμφη Ορσηίδα γεννήθηκαν ο Δώρος, ο Ξούθος και ο Αίολος. Αυτός ονόμασε Έλληνες τους λεγόμενους Γραικούς και μοίρασε τη χώρα τα παιδιά του. Ο Ξούθος, που πήρε την Πελοπόννησο, απέκτησε από την Κρέουσα, κόρη του Ερεχθέα, τον Αχαιό και τον Ίωνα, από τους οποίους ονομάστηκαν οι Αχαιοί και οι Ίωνες. Ο Δώρος έλαβε την περιοχή πέρα από την Πελοπόννησο και ονόμασε τους κατοίκους της με το όνομά του Δωριείς. Ο Αίολος, ως βασιλέας στην περιοχή της Θεσσαλίας, ονόμασε του κατοίκους της Αιολείς, παντρεύτηκε την Εναρέτη, κόρη του Δηίμαχου, και απέκτησε επτά γιούς, τον Κρηθέα, τον Σίσυφο, τον Αθάμαντα, τον Σαλμωνέα, τον Δηιόνα, τον Μάγνητα και τον Περιήρη, και πέντε κόρες, τις Κανάκη, Αλκυόνη, Πεισιδίκη, Καλύκη και Περιμήδη. [...]"

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω  

ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙΣ

                                                                                                        
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ - ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙΣ 
 
1.Ανακαλύπτουμε ξανά ότι, ζούμε σε ένα βαθιά μυστηριώδη κόσμο, γεμάτο από ξαφνικές συμπτώσεις και συγχρονιστικές συναντήσεις, που φαίνονται μοιραίες.
2. Όσο περισσότεροι από εμάς αφυπνιζόμαστε σε αυτό το μυστήριο, θα δημιουργήσουμε μία εντελώς διαφορετική κοσμοθέαση – επαναπροσδιορίζοντας το σύμπαν, ως ενεργειακό και ιερό.
3. Θα ανακαλύψουμε ότι όλα γύρω μ
ας, όλη η ύλη, αποτελείται από και απορρέει από, μία Θεία ενέργεια, την οποία αρχίζουμε να βλέπουμε και να κατανοούμε.
4. Από αυτή την προοπτική, μπορούμε να δούμε ότι, οι άνθρωποι πάντα ένοιωθαν ανασφαλείς και αποκομμένοι από αυτή την ιερή πηγή, και έχουν προσπαθήσει να πάρουν ενέργεια δεσπόζοντας ο ένας πάνω στον άλλο. Αυτή η διαμάχη ευθύνεται για κάθε ανθρώπινη σύγκρουση.
5. Η μόνη λύση είναι να καλλιεργήσουμε μία προσωπική επανασύνδεση με το Θείο, μία μυστικιστική μεταμόρφωση, που μας γεμίζει με απεριόριστη ενέργεια και αγάπη, διευρύνει την αντίληψή μας της ομορφιάς και μας ανυψώνει μέσα σε μία Συναίσθηση του Υψηλότερου Εαυτού.
6. Μέσα σε αυτή την συναίσθηση, μπορούμε να εγκαταλείψουμε το δικό μας τρόπο στο να ασκούμε έλεγχο, και να ανακαλύψουμε μία συγκεκριμένη αλήθεια: την αποστολή, για την οποία βρισκόμαστε εδώ να την μοιραστούμε, ώστε να βοηθήσει να εξελιχθεί η ανθρωπότητα προς αυτό το νέο επίπεδο πραγματικότητας.
7. Κατά την εκπλήρωση αυτής της αποστολής, μπορούμε να ανακαλύψουμε μία εσωτερική διαίσθηση, η οποία μας δείχνει πού να πάμε και τί να κάνουμε, και εάν δώσουμε μόνο θετικές ερμηνείες, φέρνει μία ροή συμπτώσεων, που ανοίγει τις πόρτες για να ξεδιπλωθεί η αποστολή μας.
8. Όταν αρκετοί από εμάς εισαχθούμε σε αυτή τη επαναστατική ροή, δίνοντας πάντοτε ενέργεια στον υψηλότερο-εαυτό όλων όσων συναντούμε, θα χτίσουμε έναν νέο πολιτισμό, όπου τα σώματά μας εξελίσσονται σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα ενέργειας και αντίληψης.
9. Με αυτό τον τρόπο, συμμετέχουμε στο μακρύ ταξίδι της εξέλιξης: από τη Μεγάλη Έκρηξη μέχρι τον ύστατο σκοπό της ζωής: να δώσουμε ενέργεια στα σώματά μας, από γενιά σε γενιά, ώσπου να περπατήσουμε σε έναν παράδεισο, τον οποίο θα μπορούμε επιτέλους να δούμε.__
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

"ΑΝ" Ρ.ΚΙΠΛΙΝΓΚ


 
Ρ.ΚΙΠΛΙΝΓΚ "ΑΝ"
 
Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία, κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που ’χεις κερδίσει, στην καταστροφή ν’ αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση,

αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά, αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά,
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα, κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ’ έχουν αδικήσει,
αν μπορέσεις τ' όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου, κι αν μπορέσεις ν’ αγαπήσεις όσους σ’ έχουνε μισήσει,
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη, αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει,
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις, αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις,
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί, αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ,
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις.
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία και τα ίδια σου τα λόγια να τ’ ακούς παραλλαγμένα,
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να ’ναι μια δημιουργία και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα.
Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν, αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν
αν τους πάντες λογαριάζεις μα… κανένα χωριστά, αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά…
Έ! Παιδί μου τότε… Θα μπορέσεις ν’ απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου… Θα ’σαι Άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα ’ναι δική σου!

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Αναφυλακτικό σοκ


 

                                     Το αναφυλακτικό σοκ στην παιδική ηλικία


Το αναφυλακτικό σοκ είναι η πιο ακραία και επικίνδυνη αλλεργική αντίδραση του σώματος, κυρίως σε τσίμπημα εντόμων (σφήκας, μέλισσας), αλλά και σε κάποιο φάρμακο ή τροφή. Ωστόσο, αν και οι αλλεργίες στα παιδιά είναι πιο συχνές από ότι στους ενηλίκους, το αναφυλακτικό σοκ είναι πολύ σπάνιο στην παιδική ηλικία. Αυτό συμβαίνει γιατί ο οργανισμός ενός μικρού παιδιού είναι πιο ανθεκτικός από ότι των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας, που τυχόν αντιμετωπίζουν και κάποια προβλήματα υγείας.

Tο αναφυλακτικό σοκ μπορεί να παρουσιαστεί και να εξελιχθεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ή λεπτά μετά την εισβολή του αλλεργιογόνου παράγοντα στο σώμα. O χρόνος που χρειάζεται για να εκδηλωθεί το αναφυλακτικό σοκ από τη στιγμή της εισβολής του αλλεργιογόνου στον οργανισμό κυμαίνεται ανάλογα με την ταχύτητα απορρόφησης του αλλεργιογόνου.

H αντίδραση, π.χ., στο τσίμπημα εντόμου είναι άμεση, ενώ, όταν πρόκειται για τρόφιμο, συνήθως θέλει πάνω από μία ώρα για να εκδηλωθεί (δηλαδή κατά τη χώνεψη). Αυτό συμβαίνει γιατί το αλλεργιογόνο δημιουργεί μια βίαιη και πολύπλοκη σειρά καταστάσεων και αντιδράσεων στον οργανισμό, όπως για παράδειγμα την απελευθέρωση ορισμένων ουσιών στο αίμα (π.χ., ισταμίνη) που διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία και συστέλλουν τις αεροφόρους οδούς. Έτσι, η αναπνοή γίνεται δύσκολη και μπορεί να εμφανιστούν βήχας, βραχνάδα στη φωνή, αλλά και πρήξιμο στο πρόσωπο (χείλη, βλέφαρα και μαλακά μόρια).

Εάν το πρήξιμο προχωρήσει στο λαιμό, υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει μέχρι και ασφυξία. Κύριο χαρακτηριστικό, που χωρίς αυτό δεν τίθεται η διάγνωση του αναφυλακτικού σοκ, είναι η μεγάλη πτώση της αρτηριακής πίεσης (δηλαδή δεν υπάρχει σοκ χωρίς επικίνδυνη υπόταση). Όμως, η αντίδραση μπορεί να περιοριστεί σε συμπτώματα αναφυλαξίας (κνησμός και εξανθήματα σε ολόκληρο το σώμα, που διαρκούν από λίγες ώρες μέχρι 3-4 ημέρες), καθώς και σε τοπικό πρήξιμο ή έντονο ερεθισμό στο σημείο του τσιμπήματος (από σφήκα ή μέλισσα).

Προσοχή!

Eάν το παιδί μετά το τσίμπημα ή μετά την κατανάλωση κάποιας τροφής εμφανίσει έντονο πρήξιμο στο πρόσωπο και το λαιμό, κοκκίνισμα στο δέρμα, δυσκολία στην αναπνοή ή γρήγορη αναπνοή, πρέπει να το μεταφέρετε EΠEIΓONTΩΣ στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

Yπάρχει η σπάνια, αλλά και πολύ σοβαρή πιθανότητα να επεκταθεί το οίδημα στο λάρυγγα και το παιδί να κινδυνεύσει από ασφυξία. Eκεί θα του χορηγήσουν μία ένεση αδρεναλίνης και οξυγόνο, αν χρειάζεται.

Τι να κάνετε

-Σε περίπτωση απλής αναφυλαξίας (δηλαδή χωρίς πτώση της πίεσης), πρέπει να χορηγηθούν άμεσα μία δόση αντιισταμινικού (σιρόπι, σταγόνες ή χάπι) και αν υπάρχει δύσπνοια μία δόση βρογχοδιασταλτικού (σιρόπι, εισπνεόμενο σπρέι). Μετά τη χορήγηση των σχετικών φαρμάκων επισκεφτείτε το πλησιέστερο νοσοκομείο για περαιτέρω αντιμετώπιση.

-Αν μετά από ένα τσίμπημα έχει μείνει το κεντρί μέσα στο δέρμα, αφαιρέστε το προσεκτικά με ένα τσιμπιδάκι (ποτέ με τα δάκτυλα) και έπειτα βάλτε επάνω στο πρησμένο σημείο ένα παγάκι ή ένα παγωμένο κουτάκι αναψυκτικού (επιβραδύνει την απορρόφηση του δηλητηρίου).

Εάν το τσίμπημα γίνει σε άκρο, μπορείτε να κάνετε περίδεση με μια ζώνη ή ακόμη και με τα κορδόνια των παπουτσιών, δένοντας σφικτά πάνω από το σημείο του τσιμπήματος και προς το σώμα, ώστε να περιοριστεί η κυκλοφορία του αίματος με παράλληλη επιβράδυνση της διάχυσης του δηλητηρίου. Χαλαρώστε την περίδεση όταν το παιδί σάς πει ότι αρχίζει και μουδιάζει το χέρι του.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε επίσης και τα ειδικά στικ με αμμωνία και καλαμίνη, που κυκλοφορούν στο εμπόριο.

Προληπτικά μέτρα

-Εάν το παιδί σας αντιδρά έντονα σε τσιμπήματα εντόμων (ή σε οποιοδήποτε άλλο αλλεργιογόνο), συζητήστε με τον αλλεργιολόγο -σε συνεργασία με τον παιδίατρό σας- αν μπορεί να του γίνει απευαισθητοποίηση και, επίσης, αν χρειάζεται να έχετε πάντα μαζί σας μία ένεση αδρεναλίνης.

H ένεση αδρεναλίνης (που δρα το πολύ σε 3-5 λεπτά) υπάρχει στο εμπόριο (ειδικά για παιδιά) σε συσκευή αυτόματης έγχυσης (μοιάζει με στυλό) και γίνεται ακόμη και πάνω από τα ρούχα, σώζοντας κυριολεκτικά ζωές.

-Αν το παιδί πάσχει από κάποια αλλεργία, ενημερώνετε πάντα το γιατρό αν πρόκειται να πάρει κάποιο φάρμακο ή να κάνει μία ένεση για οποιαδήποτε ασθένεια.

Eπίσης, αν το παιδί είναι αλλεργικό στα τσιμπήματα εντόμων, καλό είναι:

-Να μην παίζει κοντά σε κορμούς δένδρων ή σε σωρούς ξύλων (γιατί οι σφήκες κάνουν εκεί τις φωλιές τους).

-Να αποφεύγει το περπάτημα με γυμνά πόδια στο χορτάρι.

-Να μην αφήνετε ανοιχτά κουτάκια με αναψυκτικά στην ύπαιθρο, γιατί προσελκύουν έντομα.

σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

lip scrub για βελούδινα χείλη


 

Φτιάξτε μόνες σας lip scrub για βελούδινα χείλη

Ένα καλό lip balm είναι must για απαλά χείλη, όμως το μυστικό βρίσκεται ένα βήμα πριν: στην απολέπιση. Αν τα χείλη σας έχουν την τάση να ξεραίνονται, ένα απαλό lip scrub θα βοηθήσει την ευαίσθητη επιδερμίδα τους να απαλλαχθεί από τα "σκασίματα" και θα την προετοιμάσει ιδανικά για την εντατική περιποίηση που θα της προσφέρει το balm.

Η συνταγή που σας προτείνουμε δεν χρειάζεται παρά μόνο 3 υλικά, γίνεται μέσα σε λίγα λεπτά και δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα- όση scrub περισσέψει, φυλάξτε το στο ψυγείο μέχρι την επόμενη φορά.

Θα χρειαστείτε:

1 κουτ. γλυκού μαύρη ζάχαρη
1 κουτ. γλυκού μέλι
1 κουτ. γλυκού έλαιο Βιταμίνης Ε


Αναμείστε αυτά τα τρία συστατικά μέχρι να ομογενοποιηθούν και να δημιουργηθεί μια ομοιόμορφη "πάστα". Τρίψτε πολύ απαλά τα χείλη σας με το scrub, ξεβγάλετε με χλιαρό νερό και στεγνώστε ταμποναριστά. Δύο φορές την εβδομάδα είναι αρκετές για να δώσουν το φιλί της ζωής ακόμα και στα πιο ταλαιπωρημένα χείλη.

queen.gr
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω 

Κλάρα Σούμαν

πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B1_%CE%A3%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CE%BD

Κλάρα Σούμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Η Κλάρα Σούμαν το 1878/9
Έργο του Franz von Lenbach
Η Κλάρα Σούμαν (Clara Schumann, γεν. Wieck, 13 Σεπτεμβρίου 1819 – 20 Μαΐου 1896) ήταν γερμανίδα πιανίστρια και συνθέτρια. Ήταν σύζυγος του συνθέτη Ρόμπερτ Σούμαν.

Βίος

Γεννήθηκε στη Λειψία, από πατέρα μουσικό (Friedrich Wieck) και μητέρα τραγουδίστρια και πιανίστρια (Marianne Troplitz). Οι γονείς της χώρισαν το 1824. Την ανατροφή της ανέλαβε ο αυστηρός και απαιτητικός πατέρας της, ο οποίος, όταν ανακάλυψε το εξαιρετικό μουσικό ταλέντο της, φρόντισε να το καλλιεργήσει και την κάνει διάσημη ως παιδί-θαύμα. Την δίδασκε ο ίδιος, επέβλεπε και διοργάνωνε όλες τις δημόσιες εμφανίσεις της και καθόριζε το ρεπερτόριό της. Η πρώτη της εμφάνιση στο κοινό έγινε το 1829, σε κομμάτι για τέσσερα χέρια, μαζί με μια άλλη μαθήτρια. Έκτοτε έκανε πολλές περιοδείες στη Γερμανία και στο εξωτερικό.
Καθοριστική για την εξέλιξη της ζωής της ήταν η γνωριμία της με τον Ρόμπερτ Σούμαν. Ο νεαρός τότε συνθέτης ήταν μαθητής του Wieck και μάλιστα για ένα διάστημα έμενε και στο σπίτι του. Εκείνος ήταν τότε 20 ετών και η Κλάρα 11. Η σχέση τους ξεκίνησε όταν η Κλάρα ήταν 16 ετών. Ο πατέρας της δεν αποδέχθηκε τον δεσμό και επέβαλε τον χωρισμό του ζευγαριού. Πίστευε ότι ο γάμος θα ήταν εμπόδιο στην καριέρα της κόρης του και επιπλέον θεωρούσε τον Σούμαν ακατάλληλο, επειδή ήταν πολύ νέος και δεν είχε πλέον τη δυνατότητα να ακολουθήσει καριέρα πιανίστα εξαιτίας ενός τραυματισμού στο δεξί χέρι.
Παρά την απαγόρευση της σχέσης το ζευγάρι συνέχισε να αλληλογραφεί κρυφά και τελικά το 1839 έκανε αίτηση στο δικαστήριο της Λειψίας, ζητώντας είτε να υποχρεώσει τον Wieck να δώσει την άδειά του είτε να επιτρέψει να γίνει ο γάμος χωρίς την άδειά του. Το δικαστήριο έδωσε την άδεια τον Αύγουστο του 1840 και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς έγινε ο γάμος.
Για την Κλάρα ο γάμος αυτός σήμαινε την απελευθέρωση από τον αυταρχικό πατέρα, δεν την απάλλαξε όμως από τα προβλήματα. Είχε βέβαια πλέον τη δυνατότητα να επιλέγει το ρεπερτόριό της (άρχισε να μελετά τα έργα των Μπετόβεν, Μπαχ, Σοπέν), ο σύζυγός της όμως δεν ήταν υπέρ της συνέχισης της σολιστικής καριέρας της. Αρχικά περιόρισε τις ώρες μελέτης της για να μην ενοχλεί τον Σούμαν και επιπλέον οι πολλές εγκυμοσύνες (απέκτησαν οκτώ παιδιά) προκαλούσαν περισσότερες δυσκολίες.
Αργότερα όμως άρχισε ξανά τις περιοδείες με πολύ μεγάλη επιτυχία. Αυτό το επέβαλε η οικονομική κατάστασή τους αλλά και η ανάγκη να ερμηνεύει τα έργα του Σούμαν, αφού εκείνος εξ αιτίας του τραυματισμού του δεν μπορούσε να παίξει πιάνο. Αυτό το γεγονός προκαλούσε βέβαια και τη ζήλεια του συνθέτη για τη μεγάλη επιτυχία της συζύγου του.
Η χρονιά 1854 ήταν πολύ δύσκολη για το ζευγάρι: ο Σούμαν παρουσίασε ψυχικές διαταραχές, έκανε μια απόπειρα αυτοκτονίας πέφτοντας στον Ρήνο και τελικά νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρική κλινική μέχρι το 1856, όταν πέθανε. Αιτία της ασθένειάς του ήταν η σύφιλη.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της η Κλάρα συνέχισε τις επιτυχημένες περιοδείες. Παράλληλα δίδασκε πιάνο και εξέδιδε τις συνθέσεις του Σούμαν. Έδωσε την τελευταία της συναυλία το 1891 σε ηλικία 71 ετών. Πέθανε το 1896 έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αδιευκρίνιστη παραμένει η σχέση της με τον συνθέτη Γιοχάνες Μπραμς, μετά τον θάνατο του Σούμαν. Ο νεαρός Μπραμς γνώριζε το ζεύγος Σούμαν από το 1853 και ο Σούμαν είχε παρουσιάσει το έργο του στο μουσικό περιοδικό που διηύθυνε. Από το 1854 οι σχέσεις του Μπραμς με την Κλάρα έγιναν αρκετά στενές και όπως μαρτυρείται από την αλληλογραφία τους, ο συνθέτης ήταν ερωτευμένος μαζί της.

                       ------------------------------------------------


Η Κλάρα Σούμαν τιμώμενο πρόσωπο στην Google

Τιμώμενο πρόσωπο στην Google σήμερα είναι η  Κλάρα Σούμαν , η Γερμανίδα πιανίστρια και συνθέτρια, σύζυγος του συνθέτη Ρόμπερτ Σούμαν και μητέρα 8 παιδιών.
Η Κλάρα Σούμαν τιμώμενο πρόσωπο στην GoogleΣτο σημερινό της doodle η Google έχει ένα σκίτσο με την γυναίκα μουσικό ν απαίζει πιάνο, ενώ τα 8 της παιδιά την περιτριγυρίζουν.
Ο Friedrich Wieck, πατέρας της,  μερίμνησε ώστε η Κλάρα να παρακολουθήσει από νωρίς μαθήματα σύνθεσης. Τα μαθήματα αυτά βέβαια δεν ήταν πολύ εντατικά και στα πρώτα της έργα παρατηρήθηκε απουσία θεωρητικής υποδομής. Η σύνθεση πιθανότατα δεν ήταν στις προτεραιότητές της και γι' αυτό δεν συνέθεσε άλλα έργα μετά το 1856.
Η πρώτη της εμφάνιση στο κοινό έγινε το 1829, σε κομμάτι για τέσσερα χέρια, μαζί με μιά άλλη μαθήτρια. Έκτοτε έκανε πολλές περιοδείες στη Γερμανία και στο εξωτερικό.Καθοριστική για την εξέλιξη της ζωής της ήταν η γνωριμία της με τον Ρόμπερτ Σούμαν.
Το έργο της περιλαμβάνει:
Κοντσέρτο για πιάνο op.7 (1833-1835)Τρεις Romances για βιολί και πιάνο op. 22 Τρίο για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο op. 17Lieder με συνοδεία πιάνουπολλά κομμάτια για σόλο πιάνο, όπως romances, scherzi, παραλλαγές κ.α.
Παράλληλα δίδασκε πιάνο και εξέδιδε τις συνθέσεις του Σούμαν. Έδωσε την τελευταία της συναυλία σε ηλικία 71 ετών, το 1891. Πέθανε το 1896, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.Αδιευκρίνιστη παραμένει η σχέση της με τον συνθέτη Γιοχάνες Μπραμς, μετά τον θάνατο του Σούμαν. Ο νεαρός Μπραμς γνώριζε το ζεύγος Σούμαν από το 1853 και ο Σούμαν είχε παρουσιάσει το έργο του στο μουσικό περιοδικό που διηύθυνε. Από το 1854 οι σχέσεις του Μπραμς με την Κλάρα έγιναν αρκετά στενές και όπως μαρτυρείτε από την αλληλογραφία τους, ο συνθέτης ήταν ερωτευμένος μαζί της.Πόπη Π             
                                                                 
      

Ο Ναός του Αγίου Αριστείδη στην Τήνο

Ο Άγιος Αριστείδης και ο Ναός του στην Τήνο

Η περιώνυμη πόλη των Αθηνών μεγαλούργησε διαμέσου των αιώνων χάρη στους επιφανείς σοφούς, τα λαμπρά οικοδομήματα και την ανάπτυξη των τεχνών, αλλά ακτινοβόλησε και στη μακρόχρονη πορεία της ένδοξης εκκλησιαστικής της ιστορίας με αγιασμένες μορφές, που λαμπρύνουν το πνευματικό της στερέωμα και αποτελούν ευλαβικό καύχημα για κάθε φιλάγιο κάτοικο και επισκέπτη της.
Ανάμεσα στους πνευματικούς αστέρες, που έζησαν στην Αθήνα κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και αγωνίστηκαν για την εδραίωση και διάδοση της χριστιανικής πίστεως και την κατάρριψη της πολυθεϊστικής θρησκείας των ειδώλων, ξεχωρίζει και ο τιμώμενος στις 13 Σεπτεμβρίου Άγιος Αριστείδης, ο επιφανής και ευγλωττότατος αυτός Αθηναίος φιλόσοφος και πανεύφημος μάρτυς Χριστού, που έμεινε γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών.


Ο Άγιος Αριστείδης γεννήθηκε στην ένδοξη πόλη των Αθηνών και έδρασε σ’ αυτήν κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Υπήρξε επιφανής φιλόσοφος, αφού είχε σπουδάσει κλασική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική της Σχολή.
Κατά το τελευταίο όμως τέταρτο του 1ου μ.Χ. αιώνα ακτινοβολούσαν στην Αθήνα με το πύρινο χριστοκεντρικό τους κήρυγμα και τη φωτεινή πνευματική τους παρουσία δύο επιφανείς επίσκοποι της πόλεως των Αθηνών, ο Άγιος Ιερόθεος και ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, οι οποίοι καλλιέργησαν στον ευγλωτόττατο φιλόσοφο Αριστείδη την ευσέβεια και την πίστη στον ένα και αληθινό Θεό.

Οι δύο φωτισμένοι ιεράρχες των Αθηνών μεταλαμπάδευσαν τόσο βαθιά τη χριστιανική πίστη στον Αθηναίο φιλόσοφο Αριστείδη, ώστε αργότερα αναδείχθηκε ένθερμος υπερασπιστής του χριστιανισμού και του ήθους των χριστιανών.
Ο Άγιος Αριστείδης έζησε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη εποχή για την πορεία της Εκκλησίας, αφού ανέλαβε με το περίφημο απολογητικό του έργο να αποδείξει και να θεμελιώσει την ορθότητα και ανωτερότητα της χριστιανικής πίστεως, τις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου του Χριστού, το εξαίρετο ήθος των χριστιανών και την άδικη και σκληρή στάση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέναντι στους χριστιανούς.
Η συμβολή του Αγίου στην εδραίωση και διάδοση του μηνύματος της χριστιανικής αλήθειας στην «κατείδωλον» πόλη των Αθηνών υπήρξε πολύτιμη και αποφασιστική και ο αγώνας, που έπρεπε να φέρει σε πέρας, ήταν ιδιαίτερα επίπονος και επικίνδυνος, αφού οι ειδωλολάτρες έπρεπε να επηρεαστούν θετικά υπέρ της πίστεως του αληθινού Θεού και να σταματήσει η ιουδαϊκή αμφισβήτηση έναντι του χριστιανισμού.

Κατά το πρώτο τέταρτο του 2ου μ.Χ. αιώνα επισκέφθηκε την Αθήνα και ο Ελληνολάτρης Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός (117 – 138), που πλούτισε και ευεργέτησε την πόλη με μνημειώδη έργα.
Την ίδια στιγμή όμως στη Ρώμη είχε εξαπολύσει σκληρούς διωγμούς εναντίον των χριστιανών και πολλοί ήταν εκείνοι, που βασανίστηκαν ανελέητα και συναριθμήθηκαν στη χορεία των ενδόξων μαρτύρων της πίστεως μας.
Ο κίνδυνος όμως δεν αφορούσε μόνο τους χριστιανούς της Ρώμης, αλλά και των επαρχιών της, όπως ήταν η Αθήνα με την ολιγάριθμη χριστιανική κοινότητα.
Γι’ αυτό και ο σοφός Αθηναίος χριστιανός φιλόσοφος Αριστείδης ανέλαβε σθεναρά την υπεράσπισή τους και έγραψε την αρχαιότερη σωζόμενη απολογία, που έχει τον τίτλο «Περί θεοσεβείας».
Χάρη στην περίφημη αυτή απολογία υπέρ των διωκομένων χριστιανών έχουμε την ιστορική συνάντηση του πνεύματος της ελληνικής φιλοσοφίας με τις ακατάλυτες αλήθειες του χριστιανισμού. Από τη συνάντηση αυτών των δύο διαφορετικών κόσμων θα κρινόταν η μελλοντική συμμετοχή του ανθρώπου στη λατρεία του ενός και αληθινού Θεού ή η προσήλωση και επιστροφή του στην ψεύτικη λατρεία των ειδώλων.


Η απολογία του Αγίου Αριστείδου επιδόθηκε στον αυτοκράτορα Αδριανό (117 – 138) σύμφωνα με τον εκκλησιαστικό ιστορικό Ευσέβιο ή στον διάδοχό του, Αντωνίνο τον Ευσεβή (138 – 161) σύμφωνα με τη συριακή μετάφραση της απολογίας.
Το έργο, που έγραψε ο σοφός και ευγλωττότατος Άγιος Αριστείδης έχοντας πολύ καλή γνώση τόσο της Αγίας Γραφής όσο και των κυρίαρχων φιλοσοφικών ρευμάτων της εποχής του, αρχίζει με τη σαφή διατύπωση του κοσμολογικού στοιχείου για την απόδειξη του αιώνιου, μοναδικού και ακατάληπτου Θεού.

Στη συνέχεια διαιρούνται οι άνθρωποι ανάλογα με τις θρησκευτικές τους αντιλήψεις σε τρία γένη, που είναι οι Εθνικοί (που υποδιαιρούνται σε Χαλδαίους, Έλληνες και Αιγυπτίους), οι Ιουδαίοι και οι Χριστιανοί.
Αφού γίνεται εκτενής αναφορά στις θρησκευτικές αντιλήψεις των ανθρώπων, που πιστεύουν στην αστρολογία, την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των ψεύτικων θεών ζώντας έκλυτο βίο, παρουσιάζεται και προβάλλεται με απλό τρόπο η υπεροχή της διδασκαλίας του χριστιανισμού και το εξαίρετο ήθος των χριστιανών.

Γι’ αυτό και ο Άγιος Αριστείδης προτείνει τη διακοπή των διωγμών εναντίον των χριστιανών και την ανάγκη μελέτης του λόγου του Θεού για όσους αμφιβάλλουν για την ορθότητα της χριστιανικής πίστεως. Ο κύριος σκοπός της απολογίας ήταν να αποκρούσει τις άδικες και αήθεις κατηγορίες, που εκτοξεύονταν εναντίον των χριστιανών και να τονίσει την υπεροχή του χριστιανισμού και του ήθους των χριστιανών έναντι των άλλων θρησκειών.

Η απολογία του Αγίου Αριστείδου εμφανίζεται στη σημερινή εποχή μας περισσότερο επίκαιρη από ποτέ, αφού χάρη στην εύστοχη επιχειρηματολογία, που αναπτύσσει ο Άγιος για τους ψεύτικους θεούς των Ελλήνων και την πλάνη, στην οποία έχουν πέσει, δίνει την πιο δυναμική και αποστομωτική απάντηση στους Έλληνες νεοειδωλολάτρες, που προσπαθούν να αναβιώσουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα την αρχαία ειδωλολατρική θρησκεία με τελετές και εκδηλώσεις και να απορρίψουν κάθε στοιχείο, που έχει σχέση με τη χριστιανική ζωή και πίστη του λαού μας.

Ο Άγιος Αριστείδης για να στερεωθεί και να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο στην πίστη του και στο διαρκή και επίπονο αγώνα του υπέρ των διωκομένων χριστιανών, αναζήτησε τόπο ήσυχο και απομονωμένο για να αντλήσει δύναμη και να αναζωογονηθεί πνευματικά.
Στον ιστορικό λόφο του Λυκαβηττού ένα κατανυκτικό σπήλαιο, που σώζεται μέχρι σήμερα πλησίον του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, αποτέλεσε το πνευματικό καταφύγιο και την αέναη πηγή δυνάμεως για τον ένδοξο Αθηναίο Άγιο στις δύσκολες στιγμές του αγώνα του. Στο σπήλαιο αυτό εορτάζεται κατ’ έτος πανηγυρικά η μνήμη του.


Η ακλόνητη πίστη του Αγίου στον Χριστό και ο διαρκής αγώνας του υπέρ των διωκομένων χριστιανών και των αληθειών του χριστιανισμού, δημιούργησαν έντονη δυσφορία και αγανάκτηση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, ο οποίος αποφάσισε τη δίωξή του.
Ο Άγιος μετέβη στη Ρώμη για να απολογηθεί, αλλά στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να κηρύττει σταυροθέντα και αναστάντα Χριστό, παρά το πλήθος των βασανιστηρίων, στα οποία υπεβλήθη. Στο τέλος της επίγειας ζωής του, οδηγήθηκε από τους Ρωμαίους στην κοίλη της αγοράς των Αθηνών, όπου αφού τον κρέμασαν, υπέστη τον μαρτυρικό θάνατο δι’ αγχόνης στις 13 Σεπτεμβρίου του 120 ή 134μ.Χ., ημέρα κατά την οποία τιμάται και εορτάζεται η μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Έτσι ο Άγιος Αριστείδης, για τον οποίο ο Άγιος Ιερώνυμος έγραψε εγκώμιο, που τον εξυψώνει σε ισαπόστολο, συναριθμήθη στους ομολογητές και μάρτυρες του ονόματος του Κυρίου και με τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό του θάνατο εδραίωσε το δένδρο της χριστιανικής πίστεως στην ένδοξη πόλη των Αθηνών. Η φλογερή πίστη και το αγωνιστικό του φρόνημα υμνούνται και μέσα από την ακολουθία του, την οποία εποίησε το 1990 ο Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας. Ο ίδιος χαρισματικός υμνογράφος εποίησε το 2006 Παρακλητικό Κανόνα και το 2009 Χαιρετιστηρίους Οίκους προς τιμήν του Αγίου. 

Πολλοί αγιογράφοι, με πρώτο τον κορυφαίο Φώτη Κόντογλου, έχουν ιστορήσει τη μορφή του Αγίου σε ναούς και μοναστήρια της πατρίδος μας. Περίτεχνη είναι και η διά χειρός Παναγιώτου Μαρκοπούλου φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου, η οποία φυλάσσεται στον ιστορικό και περικαλλή Ιερό Ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης οδού Αιόλου Αθηνών.
Αντίγραφο της εικόνος κατέχει η οικογένεια του αειμνήστου Αθηναίου ζωγράφου Αριστείδου Περιστέρη, ο οποίος μας διέσωσε την ευσεβή προφορική παράδοση για το σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου στον ιστορικό λόφο του Λυκαβηττού. 

Η διάδοση του ονόματος του Αγίου Αριστείδου σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια συντέλεσε και στη διάδοση της τιμής του με την ανέγερση ιερών ναών επ’ ονόματί του σε διάφορες περιοχές της πατρίδος μας.
Η τιμή του Αθηναίου Αγίου ξεκίνησε το 1986 από την Κρήτη, όπου ο άγιος τιμάται με τρεις ναούς (Ζερβιανά Κισάμου, Ανώγεια Μυλοποτάμου, Στύλος Αποκορώνου). 

Στη συνέχεια η τιμή του εξαπλώθηκε στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα στη Σαντορίνη. Στο πανέμορφο αυτό κυκλαδίτικο νησί εγκαινιάσθηκε το 1999 ο περικαλλής ιερός ναός του Αγίου, που αποτελεί κατ’ έτος επίκεντρο λαμπρών εορταστικών εκδηλώσεων, καθιστώντας το ετήσιο πανηγύρι στη μνήμη του θεσμό για τη Σαντορίνη. 

Αλλά η τιμή του Αγίου άρχισε σιγά σιγά να διαδίδεται και στην περιοχή της Ρούμελης, όπου ναοί αφιερωμένοι στον Άγιο Αριστείδη υπάρχουν στην πόλη του Καρπενησίου και στην Αρκίτσα Φθιώτιδος, ενώ ο Άγιος τιμάται και στην ενορία του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου στη συνοικία Γαρδικάκι των Τρικάλων. 

Όμως ιερός ναός του Αγίου Αριστείδου υπάρχει και στο ευλογημένο νησί της Μεγαλόχαρης, στην Ιερά Νήσο Τήνο, για τον οποίο θα γίνει ιδιαίτερη μνεία παρακάτω λόγω της θαυμαστής αποκάλυψής του στον γράφοντα τις γραμμές αυτές, στις 13 Σεπτεμβρίου 2010, ανήμερα δηλαδή της εορτής του Αγίου!!! 

Ο ιερός ναός του Αγίου Αριστείδου της Ιεράς Νήσου Τήνου ανεγέρθηκε το 2007 από την οικογένεια του κ. Αντωνίου Βίδου, κατοίκου του χωριού Στενή, εις μνήμην του πατρός του Αριστείδου και βρίσκεται στην περιοχή του Τσικνιά και σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το χωριό Στενή.
Τα θυρανοίξια του ναού τελέσθηκαν στις 12 Σεπτεμβρίου 2007, παραμονή της εορτής του Αγίου, με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου Β΄, παρουσία του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Ιακώβου Σέττα, του Αρχιερατικού Επιτρόπου Τήνου, Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Φανερού και πλήθους κόσμου. 

«Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού» και θαυμαστός υπήρξε στον γράφοντα ο τρόπος της αποκάλυψης του ναού του Αγίου της Τήνου, όπως εξιστορείται παρακάτω: 

Τον Μάρτιο του 2009 συνάντησα σε γραφείο της Ιεράς Συνόδου στην Αθήνα τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέο Β΄.
Ο αρμόδιος του γραφείου μίλησε με επαινετικά λόγια για το βιβλίο του Αγίου Αριστείδου, το οποίο έχω συγγράψει και επιμεληθεί, και από την πλευρά μου ευχήθηκα στον επίσκοπο να αποκτήσει στο μέλλον η πολυνησιακή του μητρόπολη έναν ναό στο όνομα του Αγίου. 

Έκπληκτος έλαβα τότε την απάντηση ότι ήδη υπάρχει ναός του Αγίου και μάλιστα έχουν τελεσθεί και τα θυρανοίξιά του! Στην ερώτηση μου σε ποιο νησί βρίσκεται ο ναός, μου δόθηκε η απάντηση στη Μύκονο. Επικοινώνησα στη συνέχεια με τον Αρχιερατικό Επίτροπο Μυκόνου, π. Βασίλειο Τζανιδάκη, ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι ναός με τέτοιο όνομα δεν υπάρχει στο νησί. 

Επιπλέον με ενημέρωσε ότι πρόσφατα τελέσθηκαν στη Μύκονο τα θυρανοίξια του ναού του Αγίου Αρσενίου του εν Πάρῳ. Από την πληροφορία αυτή συμπέρανα, ότι πιθανόν ο επίσκοπος να έκανε σύγχυση του ονόματος του Αγίου Αριστείδου με αυτό του Αγίου Αρσενίου. Άλλωστε και στο ενημερωτικό περιοδικό «Θαλασσοπούλια», το οποίο εκδίδεται στη Μύκονο με πρωτοβουλία του π. Πέτρου Μαραγκού και καλύπτει με πλούσιο φωτογραφικό υλικό μεγάλο μέρος της λειτουργικής δραστηριότητος του επισκόπου, ουδέποτε υπήρξε αναφορά σε θυρανοίξια ναού του Αγίου Αριστείδου στην περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου. 

Αργότερα και στα πλαίσια των αγιολογικών μελετών μου αναζήτησα στην Τήνο την ύπαρξη ή μη ναών αφιερωμένων σε συγκεκριμένους αγίους. Για το θέμα αυτό βρήκα σημαντικές πληροφορίες στο βιβλίο της Μαρίας Βιδάλη «Γη και χωριό – Τα εξωκκλήσια της Τήνου» (Εκδόσεις futura, Αθήνα 2009), στο οποίο γίνεται απογραφή όλων των ορθοδόξων και καθολικών ναϋδρίων του νησιού μέχρι το 1974. Φυσικά μία τέτοια παλιά απογραφή δεν θα ήταν δυνατόν να συμπεριλαμβάνει τον νεοανεγερθέντα ναό του Αγίου Αριστείδου. 

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 η εορτή του Αγίου Αριστείδου με βρήκε στη Σαντορίνη προσκεκλημένος για δεύτερη φορά στη μεγάλη πανήγυρη του εκεί ιερού ναού. Αργά το βράδυ μεταξύ των άλλων ευχετηρίων τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων δέχθηκα και τις ευχές του τηνιακής καταγωγής π. Πέτρου Μαραγκού, εφημερίου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Ζωοδόχου Πηγής Μυκόνου, ο οποίος μου ανέφερε ότι την ημέρα εκείνη είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον ιερέα αδελφό του, π. Νικόλαο Μαραγκό, εφημέριο του χωριού Στενή της Τήνου. Κατά τη συνομιλία τους αυτή ο π. Νικόλαος ανέφερε μεταξύ άλλων ότι την ημέρα εκείνη είχε λειτουργήσει στο εκκλησάκι του Αγίου Αριστείδου, που βρίσκεται έξω από το χωριό Στενή!!! 

Μετά από αυτή την αποκάλυψη δοξάζω τον Θεό και ευχαριστώ τον προστάτη μου άγιο, τον Άγιο Αριστείδη, ο οποίος με αξίωσε ανήμερα της εορτής του να μου αποκαλύψει τον ναό του στο ευλογημένο νησί της Τήνου. 

Η παραπάνω εξιστόρηση αποκαλύπτει και αποδεικνύει περίτρανα και χωρίς αμφιβολίες την ύπαρξη του Θεού και των αγίων Του, όταν η επίκληση του ονόματός Του γίνεται με καθαρή καρδιά και όταν υπάρχει μέσα μας βαθιά πίστη και ευλάβεια! 

Μετά τη θαυμαστή αποκάλυψη του ναού του Αγίου Αριστείδου της Ιεράς Νήσου Τήνου, αποφάσισα να επισκεφθώ τον ναό και να προσκυνήσω ευλαβικά τον προστάτη μου άγιο, παράλληλα δε να φωτογραφίσω το εκκλησάκι και τη γύρω περιοχή υπό καλές καιρικές συνθήκες.
Όμως ο εφημέριος του χωριού Στενή, π. Νικόλαος Μαραγκός, ο εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πύργου Τήνου, π. Ευάγγελος Βελούδιος, ο οποίος περιέρχεται συχνά τα πολυπληθή εξωκκλήσια του νησιού, αλλά και ο ιδιοκτήτης του ναού, κ. Αντώνιος Βίδος, με ενημέρωσαν ότι η περιοχή του Τσικνιά, στην οποία βρίσκεται ο ναός του Αγίου Αριστείδου, καταλαμβάνεται τις περισσότερες φορές από καταχνιά και σύννεφα και είναι σπάνιο να φωτογραφηθεί ο ναός σε ηλιόλουστο και φωτεινό τοπίο. Άλλωστε και στον Τουριστικό Οδηγό της Τήνου του Στυλιανού Λαγουρού (Εκδόσεις Τήνος) καταγράφεται ο Τσικνιάς, το υψηλότερο βουνό του νησιού, ως πάντα «νεφοσκεπής». 

Την επιθυμία μου να προσκυνήσω στον ναό του προστάτου μου αγίου, σκέφθηκα να εκπληρώσω επισκεπτόμενος την Τήνο το διήμερο 29-30 Ιανουαρίου 2011 επ’ ευκαιρία της εορτής της Ευρέσεως της Ιεράς Εικόνος της Μεγαλόχαρης.
Όμως λόγω άσχημων καιρικών συνθηκών το ταξίδι ματαιώθηκε. Αποφάσισα τότε να πραγματοποιήσω την προσκυνηματική επίσκεψή μου στις 25 Μαρτίου 2011 επ’ ευκαιρία της μεγάλης πανηγύρεως του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Όμως η αιφνίδια εισαγωγή συγγενούς μου σε νοσοκομείο και η πολύωρη χειρουργική επέμβαση, στην οποία υποβλήθηκε, ματαίωσε για δεύτερη φορά το ταξίδι. 

 Τότε αποφάσισα να μεταβώ στην Τήνο κατά τη διάρκεια της Εβδομάδος της Διακαινησίμου, δεδομένου ότι για την Τετάρτη της Διακαινησίμου βρήκα σε εξαιρετικά χαμηλή τιμή εισιτήριο στη διαδρομή Ραφήνα -Τήνος και μάλιστα με ταχύπλοο πλοίο. Όμως οι άστατες καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν για μία ακόμη φορά το ταξίδι.
Μάλιστα σε τηλεφωνική επικοινωνία μου με τον π. Νικόλαο Μαραγκό με ενημέρωσε, ότι μέχρι στιγμής η οικογένεια του κ. Αντωνίου Βίδου δεν έχει αποφασίσει ποια ημέρα κατά την περίοδο από τη Δευτέρα της Διακαινησίμου μέχρι και την εορτή της Αποδόσεως του Πάσχα θα τελέσει Θεία Λειτουργία ή Εσπερινό στον ναό του Αγίου Αριστείδου. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί, ότι στην Τήνο υπάρχει το παλαιό λατρευτικό έθιμο να λειτουργούνται όλα τα εξωκκλήσια μία ημέρα κατά τη διάρκεια της μεταπασχαλινής περιόδου. 

Το πολυπόθητο ταξίδι μου στην Τήνο σκέφθηκα να πραγματοποιήσω την Κυριακή 8 Μαΐου 2011, αφού είχα ήδη ενημερωθεί για τις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες που θα επικρατούσαν. Όμως οικογενειακές υποχρεώσεις με ανάγκασαν να μείνω και πάλι στην Αθήνα.
Τότε αποφάσισα να μεταβώ στην Τήνο το Σάββατο 14 Μαΐου 2011 χωρίς άλλη αναβολή. Γι’ αυτό τον λόγο την Παρασκευή 13 Μαΐου επικοινώνησα τηλεφωνικά με την οικογένεια του κ. Αντωνίου Βίδου για να την ενημερώσω για την επίσκεψή μου στο νησί. 

Ο κ. Βίδος χάρηκε ιδιαίτερα για την πρόθεσή μου να έρθω στην Τήνο στις 14 Μαΐου, επειδή την ημέρα εκείνη είχε προγραμματίσει να πραγματοποιηθεί στο εκκλησάκι του Αγίου Αριστείδου η για το έτος 2011 καθιερωμένη μεταπασχαλινή εορτή με την τέλεση Πανηγυρικού Εσπερινού και την παράθεση πλουσιώτατης τράπεζας στους παρευρισκόμενους πιστούς!!! 

Με άλλα λόγια ο Άγιος Αριστείδης, αφού με αξίωσε να μου αποκαλύψει τον ναό του στην Τήνο ανήμερα της εορτής του, με αξίωσε να έρθω προσκυνητής στον ναό του μετά από αλλεπάλληλες αναβολές την ημέρα της τέλεσης της μεταπασχαλινής εορτής, χωρίς να το γνωρίζω και χωρίς να έχω κάποια ενημέρωση από πριν!!!
Η δεύτερη αυτή θαυμαστή αποκάλυψη γέμισε την ψυχή μου με συγκίνηση και δέος για τα θαύματα, τα οποία επιτελεί με τη χάρη του Θεού ο Άγιος Αριστείδης. Το μόνο που με προβλημάτιζε ήταν, ότι ο καιρός στην περιοχή του Τσικνιά ήταν συννεφιασμένος και ψυχρός, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχα την Παρασκευή από την οικογένεια του κ. Βίδου. 

Το πρωί του Σαββάτου 14 Μαΐου αναχώρησα με αίθριο καιρό από τη Ραφήνα για την Τήνο έχοντας όμως ανησυχία για την πιθανή αλλαγή του καιρού. Όμως ο προστάτης μου άγιος θαυματούργησε για μια ακόμη φορά. Φτάνοντας στο λιμάνι της Τήνου ο καιρός ήταν αίθριος και ο ουρανός ήταν καταγάλανος χωρίς σύννεφα.
Η ηλιόλουστη και φωτεινή αυτή ατμόσφαιρα δεν επικρατούσε μόνο στην περιοχή της Χώρας, αλλά και στην πάντα «νεφοσκεπή» περιοχή του Τσικνιά!!! Μάλιστα σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων του νησιού, το Σάββατο 14 Μαΐου 2011 ήταν η πρώτη πραγματικά ηλιόλουστη και ανοιξιάτικη ημέρα μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα! 

Έτσι όταν έφτασα στο πανέμορφο εκκλησάκι του θαυματουργού Αγίου Αριστείδου με την υπέροχη θέα στη Μύκονο, το βρήκα λουσμένο μέσα στο άπλετο φως του ήλιου και μέσα στην απερίγραπτη ομορφιά της ανοιξιάτικης φύσης της Τήνου, έτοιμο και με ανοιχτή την πόρτα να δεχθεί τους ευλαβείς χριστιανούς για να γιορτάσουν το χαρμόσυνο και σωτήριο μήνυμα της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Χριστού μας, αλλά και για να διατρανώσουν την πίστη τους στη ζωντανή και αναμφισβήτητη ύπαρξη του Θεού και στη θαυματουργική δύναμη των αγίων Του! 

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος 
Εκπαιδευτικός 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 

Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., Ο Άγιος Αριστείδης, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, Α΄ Έκδοση, Αθήνα 2008.

Εικόνες
1. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου της Ιεράς Νήσου Τήνου είναι κτισμένος με ιδιαίτερη επιμέλεια και σύμφωνα με την παραδοσιακή τηνιακή εκκλησιαστική αρχιτεκτονική.
2. Φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Κ. Πετράκη. Ανήκει στην ιδιωτική συλλογή του εκπαιδευτικού συγγραφέως κ. Αριστείδου Θεοδωρόπουλου.
3. Τοιχογραφία του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Γ. Παπασταματίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού Θεοτόκου Χαλκίδος.
4. Φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Μαρίας Νασιώκα - Αποστολάκη. Φυλάσσεται στον ομώνυμο Ιερό Ναό της Τήνου.
5. Τοιχογραφία του Αγίου Αριστείδου δια χειρός Νικολάου Μπρισνόβαλη στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Πεντέλης.
6. Ο φιλάγιος επισκέπτης και προσκυνητής του ναού του Αγίου Αριστείδου της Τήνου διαπιστώνει εισερχόμενος στον ναό τη βαθιά ευσέβεια και αγάπη των Τηνίων στον Θεό και τους αγίους Του.
7. Το προσεγμένο και γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Αριστείδου στην περιοχή του Τσικνιά αναμένει κάθε χρόνο το διήμερο 12 - 13 Σεπτεμβρίου τους φιλέορτους και φιλάγιους χριστιανούς για να τιμήσουν πανηγυρικά τον Άγιο Αριστείδη.
8. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου στην Ιερά Νήσο Τήνο. Βρίσκεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το χωριό Στενή.
9. Το εκκλησάκι του Αγίου Αριστείδου της Ιεράς Νήσου Τήνου προσφέρει θαυμάσια θέα προς το κοσμοπολίτικο νησί της Μυκόνου.
10. Άποψη από το εσωτερικό του Ιερού Ναού του Αγίου Αριστείδου της Ιεράς Νήσου Τήνου.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΙΑ 2012
(2. Ο Άγιος Αριστείδης και ο ναός του στην Τήνο)

Δημοφιλείς αναρτήσεις