Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος

www.monastiriaka.gr

Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος
Εορτάζει στις 30 Νοεμβρίου.

Φωτογραφία του χρήστη ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ.


Ο Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.
Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και τους είπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οι δύο απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.
Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο (μάλιστα ο Απόστολος, είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Βυζαντίου αφού εκεί εγκατέστησε πρώτο επίσκοπο, τον απόστολο Στάχυ (βλέπε 31 Οκτωβρίου) κι αυτού διάδοχος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης), Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.
Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλες κατακτήσεις στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο Θεό «δόκιμον ἐργάτην» (Β΄ προς Τιμόθεον, 2: 15). Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.
Οι χριστιανοί της Αχαΐας θρήνησαν βαθιά τον θάνατο του. Ο πόνος τους έγινε ακόμη πιο μεγάλος, όταν ο ανθύπατος Αιγεάτης αρνήθηκε να τους παραδώσει το άγιο λείψανο του, για να το θάψουν. Ο Θεός όμως οικονόμησε τα πράγματα. Την ίδια μέρα, που πέθανε ο άγιος, ο Αιγεάτης τρελάθηκε κι αυτοκτόνησε. Οι χριστιανοί τότε με τον επίσκοπο τους τον Στρατοκλή, πρώτο επίσκοπο των Πατρών, παρέλαβαν το σεπτό λείψανο και το 'θαψαν με μεγάλες τιμές.
Αργότερα, όταν στον θρόνο του Βυζαντίου ανέβηκε ο Κωνστάντιος, που ήταν γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μέρος του ιερού λειψάνου μεταφέρθηκε από την πόλη των Πατρών στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό των αγίων Αποστόλων «ένδον της Αγίας Τραπέζης». Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου φαίνεται πως απέμεινε στην Πάτρα.
Όταν όμως οι Τούρκοι επρόκειτο να καταλάβουν την πόλη το 1460 μ.Χ., τότε ο Θωμάς Παλαιολόγος, αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορας Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και τελευταίος Δεσπότης του Μοριά, πήρε το πολύτιμο κειμήλιο και το μετέφερε στην Ιταλία. Εκεί, αφού το παρέλαβε ο Πάπας Πίος ο Β, το πολύτιμο κειμήλιο εναποτέθηκε στον ναό του αγίου Πέτρου της Ρώμης.
Τον Νοέμβριο του 1847 μ.Χ. ένας Ρώσος Πρίγκηπας, ο Ανδρέας Μουράβιεφ δώρησε στην πόλη της Πάτρας ένα τεμάχιο δακτύλου του χεριού του Αγίου. Ο Μουράβιεφ είχε λάβει το παραπάνω ιερό Λείψανο από τον Καλλίνικο, πρώην Επίσκοπο Μοσχονησίων, ο οποίος μόναζε τότε στο Άγιο Όρος.
Στην πόλη της Πάτρας, επανακομίσθηκαν και φυλάσσονται από την 26η Σεπτεμβρίου 1964 μ.Χ. η τιμία Κάρα του Αγίου και από την 19ην Ιανουαρίου 1980 μ.Χ. λείψανα του Σταυρού, του μαρτυρίου του. Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου ύστερα από ενέργειες της Αρχιεπισκοπής Κύπρου μεταφέρθηκε και στην Κύπρο το 1967 μ.Χ. για μερικές μέρες κι εξετέθηκε σε ευλαβικό προσκύνημα.
Όπως αναφέρει μια Κυπριακή παράδοση, σε μια περιοδεία του, ο Απόστολος Ανδρέας, πήγε και στην Κύπρο. Το καράβι, που τον μετέφερε στην Αντιόχεια από την Ιόππη, λίγο πριν προσπεράσουν το γνωστό ακρωτήρι του αποστόλου Ανδρέα και τα νησιά, που είναι γνωστά με το όνομα Κλείδες, αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί σ' ένα μικρό λιμανάκι, γιατί κόπασε ο άνεμος. Τις μέρες αυτές της νηνεμίας τους έλειψε και το νερό. Ένα πρωί, που ο πλοίαρχος βγήκε στο νησί κι έψαχνε να βρει νερό, πήρε μαζί του και τον απόστολο. Δυστυχώς πουθενά νερό. Κάποια στιγμή, που έφτασαν στη μέση των δύο εκκλησιών, που υπάρχουν σήμερα, της παλαιάς και της καινούργιας, που 'ναι κτισμένη λίγο ψηλότερα, ο άγιος γονάτισε μπροστά σ' ένα κατάξερο βράχο και προσευχήθηκε να στείλει ο Θεός νερό. Ποθούσε το θαύμα, για να πιστέψουν όσοι ήταν εκεί στον Χριστό. Ύστερα σηκώθηκε, σφράγισε με το σημείο του Σταυρού τον βράχο και το θαύμα έγινε. Από τη ρίζα του βράχου βγήκε αμέσως μπόλικο νερό, που τρέχει μέχρι σήμερα μέσα σ' ένα λάκκο της παλαιάς εκκλησίας κι απ' εκεί προχωρεί και βγαίνει από μια βρύση κοντά στη θάλασσα. Είναι το γνωστό αγίασμα. Το ευλογημένο νερό, που τόσους ξεδίψασε, μα και τόσους άλλους, μυριάδες ολόκληρες, που το πήραν με πίστη δρόσισε και παρηγόρησε. Και πρώτα-πρώτα το τυφλό παιδί του καπετάνιου.
Ήταν κι αυτό ένα από τα πρόσωπα του καραβιού που μετέφερε ο πατέρας. Γεννήθηκε τυφλό και μεγάλωσε μέσα σε ένα συνεχές σκοτάδι. Ποτέ του δεν είδε το φως. Δένδρα, φυτά, ζώα αγωνιζόταν να τα γνωρίσει με το ψαχούλεμα. Εκείνη την ήμερα, όταν οι ναύτες γύρισαν με τα ασκιά γεμάτα νερό κι εξήγησαν τον τρόπο που το βρήκαν στο νησί, ένα φως γλυκιάς ελπίδας άναψε στην καρδιά του δύστυχου παιδιού. Μήπως το νερό αυτό, σκέφτηκε, που βγήκε από τον ξηρό βράχο ύστερα απ' την προσευχή του παράξενου εκείνου συνεπιβάτη τους, θα μπορούσε να χαρίσει και σ' αυτόν το φως του που ποθούσε; Αφού με θαυμαστό τρόπο βγήκε, θαύματα θα μπορούσε και να προσφέρει. Με τούτη την πίστη και τη βαθιά ελπίδα ζήτησε και το παιδί λίγο νερό. Διψούσε. Καιγόταν απ' τη δίψα. Ο απόστολος, που ήταν εκεί, έσπευσε κι έδωσε στο παιδί ένα δοχείο γεμάτο από το δροσερό νερό. Όμως το παιδί προτίμησε, αντί να δροσίσει με το νερό τα χείλη του, να πλύνει πρώτα το πρόσωπο του. Και ω του θαύματος! Μόλις το δροσερό νερό άγγιξε τους βολβούς των ματιών του παιδιού, το παιδί άρχισε να βλέπει!
Κι ο απόστολος, που τον κοίταζαν όλοι με θαυμασμό, άρχισε να τους μιλά και να τους διδάσκει τη νέα θρησκεία. Το τέλος της ομιλίας πολύ καρποφόρο. Όσοι τον άκουσαν πίστεψαν και βαφτίστηκαν. Την αρχή έκανε ο καπετάνιος με το παιδί του, που πήρε και το όνομα Ανδρέας. Κι ύστερα όλοι οι άλλοι επιβάτες και μερικοί ψαράδες που ήσαν εκεί. Πίστεψαν όλοι στον Χριστό που τους κήρυξε ο απόστολος μας και βαφτίστηκαν. Φυσικά το θαύμα της θεραπείας του τυφλού παιδιού, ακολούθησαν κι άλλα, κι άλλα. Στο μεταξύ ο άνεμος άρχισε να φυσά και το καράβι ετοιμάστηκε για να συνεχίσει το ταξίδι του. Ο απόστολος, αφού κάλεσε κοντά του όλους εκείνους που πίστεψαν στον Χριστό και βαφτίστηκαν, τους έδωκε τις τελευταίες συμβουλές του και τους αποχαιρέτησε.
Αργότερα, μετά από χρόνια, κτίστηκε στον τόπο αυτόν που περπάτησε και άγιασε με την προσευχή, τα θαύματα και τον ιδρώτα του ο Πρωτόκλητος μαθητής, το μεγάλο μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα, που με τον καιρό είχε γίνει παγκύπριο προσκύνημα. Κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές απ' όλα τα μέρη της Κύπρου, ορθόδοξοι και ετερόδοξοι κι αλλόθρησκοι ακόμη, συνέρεαν στο μοναστήρι, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργό εικόνα του αποστόλου, να βαφτίσουν εκεί τα νεογέννητα παιδιά τους και να προσφέρουν τα δώρα τους, για να εκφράσουν τα ευχαριστώ και την ευγνωμοσύνη τους στον θείο απόστολο. Κολυμβήθρα Σιλωάμ ήταν η εκκλησία του για τους πονεμένους. Πλείστα όσα θαύματα γινόντουσαν εκεί σε όσους μετέβαιναν με πίστη αληθινή και συντριβή ψυχής. http://www.saint.gr/2785/saint.aspx

Μινωικοί πλόες τον 21ο αιώνα

Μινωικοί πλόες τον 21ο αιώνα



εφημερίδα ΤΟ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ 20 Ιανουαρίου 2002
για μεγέθυνση πατήστε ροδάκι για νά καρτέλα με φακό

Σάμουελ Μπέκετ

Σάμουελ Μπέκετ







 εφημερίδα ΤΟ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ 20 ιανουαρίου 2002
για μεγέθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό

χορτάστε μάτια χρώματα

χορτάστε μάτια χρώματα



 

εφημερίδα ΤΟ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ 20 Ιανουαρίου 2002
για μεγέθυνση πατ'ηστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό

"Το στρίψιμο της βίδας"

"Το στρίψιμο της βίδας"







εφημερίδα ΤΟ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ 20 Ιανουαρίου 2002 

για μεγέθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό

Το θαύμα του "Δεκαπενταύγουστου"

Το θαύμα του "Δεκαπενταύγουστου"



 εφημερίδα ΤΟ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ 20 Ιανουαρίου 2002

για μεγέθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό

 

Γουόλας Σον

 Δεν μου αρέσει που είμαι Αμερικανός
για μεγεθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό


 Μια αποκαλυπτική συνέντευξη του Γουόλας Σον
 στον Θανάση Λάλα
απο την εφημερίδα ΤΟ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ 20 Ιανουαρίου2002


για μεγεθυνση πατήστε ροδάκι για νεα καρτέλα με φακό



Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

ΑΛΗΤΑΚΙ ΜΠΑΤΗΡΑΚΙ





Τα τραγούδια του Ελληνικού Κινηματογράφου.
ΑΛΗΤΑΚΙ ΜΠΑΤΗΡΑΚΙ - Α. ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ Δ. ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ - 1968.

πλεκτά σακκίδια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη News.
 
Φωτογραφία του χρήστη News.

 
Ο χρήστης News πρόσθεσε 15 φωτογραφίες και ένα βίντεο.
Mochilla bag

Ριζότο με πιπεριές

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο
ΡΥΖΟΤΟ ΜΕ ΠΙΠΕΡΙΕΣ - Ρύζι - gastrotourismos.gr: Γαστρονομία , Συνταγές , Ταξίδια

ΥΛΙΚΑ 300 γρ. ρύζι αρμπόριο ή Καρολίνα 2 πιπεριές κόκκινες 2 πιπεριές κίτρινες 2 πιπεριές πράσινες 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο 2 κ.σ. βασιλικό ψιλοκομμένο ½ ποτήρι…
gastrotourismos.gr

http://www.knorr.gr/sintages/detail/19970/1/rizoto-me-piperies

Ριζότο με πιπεριές


  • Σερβίρει4-6
  • Χρόνος προετοιμασίας5 Λεπτά
  • Χρόνος μαγειρέματος15 Λεπτά

Υλικά


  • 500 γρ. ρύζι για ριζότο
  • Για τη σάλτσα
  • 2 Κύβοι Λαχανικών Knorr
  • 4 πιπεριές (πράσινη, κόκκινη, κίτρινη, πορτοκαλί)
  • 2 κουταλιές ελαιόλαδο Άλτις Παραδοσιακό
  • 1 ποτήρι λευκό κρασί
  • 750 ml ζεστό νερό
  • Λίγη παρμεζάνα
  • Φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση


  • Ψιλοκόβουμε τις πιπεριές σε κύβους. Σε ένα βαθύ αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά και σοτάρουμε τις πιπεριές για 5-6 λεπτά, ανακατεύοντας 1-2 φορές, μέχρι να ροδίσουν ελαφρά.
  • Θρυμματίζουμε τους Κύβους Λαχανικών μέσα στο κρασί. Δυναμώνουμε τη φωτιά, προσθέτουμε το ρύζι και ανακατεύουμε.
  • Σβήνουμε με το κρασί.
  • Όταν πάρουν βράση, προσθέτουμε το νερό, σκεπάζουμε, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε μέχρι το ρύζι να απορροφήσει όλα τα υγρά.
  • Πριν το αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε λίγη τριμμένη παρμεζάνα.
  • Σερβίρουμε και πασπαλίζουμε με το φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

  • Tip:

    Προτού σερβίρετε, αντί για πιπέρι, πασπαλίστε με Knorr Aromat Λαχανικών & Μυρωδικών.

Τα μυστικά της ευχής “Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με” !

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
«
olastifora.gr


http://www.nafpaktianews.gr/%CE%A4%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE%CF%82-%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B5-%CE%99%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%8D-%CE%A7%CF%81%CE%B9/
 
Τα μυστικά της ευχής “Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με” !
Κατηγορία
n.anastasiou

προσευχή

«Η ευχή του Ιησού είναι εργασία κοινή των αγγέλων και των ανθρώπων»
«Όλη η τέχνη είναι αυτή ακριβώς. Είτε περπατάς είτε κάθεσαι, είτε στέκεσαι, είτε εργάζεσαι, είτε βρίσκεσαι στην εκκλησία, άσε τη προσευχή αυτή να γλιστρήσει από τα χείλη σου “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με” με τη προσευχή αυτή στην καρδιά σου θα βρεις εσωτερική ειρήνη και γαλήνη σώματος και ψυχής» ( Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Η ευχή του Ιησού είναι εργασία κοινή των αγγέλων και των ανθρώπων. Με την προσευχή αυτή οι άνθρωποι πλησιάζουν σύντομα την ζωή των αγγέλων. Η ευχή είναι ηπηγή όλων των καλών έργων και αρετών και εξορίζει μακριά από τον άνθρωπο τα σκοτεινά πάθη. Σε σύντομο χρόνο κάνει τον άνθρωπο ικανό να αποκτήσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Απόκτησε την, και πριν πεθάνεις θα αποκτήσεις ψυχή Αγγελική. Η ευχή είναι θεϊκή αγαλλίαση. Κανένα άλλο πνευματικό όπλο δε μπορεί να αναχαιτίσει τόσο αποτελεσματικά τους δαίμονες. Τους κατακαίει όπως η φωτιά τα βάτα. (Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ)
Λέγε ακατάπαυστα την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” με τη γλώσσα και με τον νου. Όταν η γλώσσα κουράζεται ας αρχίζει ο νους. Και πάλιν όταν ο νους βαρύνεται, η γλώσσα . Μόνον να μην παύεις. Λοιπόν όταν ευχόμενος κρατάει τον νου του να μην φαντάζεται τίποτα, αλλά προσέχει μόνον στα λόγια της ευχής. (Γέρων Ιωσήφ)
Δια της ευχής “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” θα κερδίσεις το παν. Δια της ευχής καθαρίζεται ο άνθρωπος, λαμπρύνεται, αγιάζεται. Η ευχή είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματος. Η ευχή είναι η βάση της τελειότητας. Θα λεπτυνθείτε και θα πετάτε με την ευχή. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας, καθαρισμού και αγιασμού από την νοερά προσευχή. Αυτή γέμισε τον παράδεισο από άγιους ανθρώπους (Γέροντας Αμφιλόχιος)
Να λέγεις παιδί μου την ευχή . “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” , ημέρα και νύχτα συνέχεια. Η ευχή θα τα φέρει όλα, η ευχή περιέχει τα πάντα: αίτηση, παράκληση, πίστη, ομολογία, θεολογία κλπ. Η ευχή να λέγεται χωρίς διακοπή. Η ευχή θα φέρει ολίγον κατ’ ολίγον ειρήνη, γλυκύτητα, χαρά, δάκρυα. Η ειρήνη και η γλυκύτης θα φέρουν περισσότερον ευχή, και η ευχή κατόπιν, περισσοτέραν ειρήνη και γλυκύτητα κ.ο.κ.θα έρθει στιγμή που αν θα σταματάς την ευχή, θα αισθάνεσαι άσχημα. (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Να λέτε την ευχή. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” . Να τη λέτε μια-μια λέξη κατανοητά, καταληπτά. Να μην προχωρείτε στη δεύτερη λέξη , αν δεν καταλάβετε την πρώτη. Να τονίζεται περισσότερο το τελευταίο , δηλ ελέησόν με. Θα σας έρθει τώρα στην αρχή ραθυμία και και ύπνος και μετεωρισμός και αμέλεια αλλά εσείς γρήγορα να συνέρχεστε. ‘Όταν λέτε την ευχή , να θεωρείτε τον εαυτό σας τώρα στην αρχή , ότι είσθε στη κόλαση και να φωνάζετε κλαίοντας, ζητώντας το έλεος του Θεού. Μακριά από την απόγνωση, από την απελπισία και τα όμοια ταύτα. Κατά την ώρα της προσευχής να μην δέχεστε ούτε φαντασία , ούτε μορφή, ούτε εικόνα της Παναγίας και του Χριστού ή άλλου τινός Αγίου, ούτε και τις λέξεις της ευχής να βλέπετε νοερώς” (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Μάθετε να εργάζεσθε το κομποσκοινάκι. Το κομποσκοινάκι θα σας οδηγήσει εκεί που εσείς δεν γνωρίζετε σε ανώτερα επίπεδα θα σας οδηγήσει το κομποσκοινάκι. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”
–Έχετε ένα πρόβλημα; “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”
–Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας κ.ο.κ. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος σας λύσιν του αδιεξόδου όπου ευρίσκεστε. Το κομποσκοινάκι λοιπόν “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή. Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου. Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου. ‘Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας. Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις. Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Η ευχή μας φέρνει κοντά στον Χριστό. Κάποτε μου ήρθε (να εξομολογηθεί) ένας μεγαλόσχημος .
Μου είπε: Έχω φθάσει, Αββά σε απόγνωση. Δεν βλέπω καμιά αλλαγή στο καλύτερο. Πώς θα βελτιωθώ; Πώς θα πεθάνω για την αμαρτία; Αισθάνομαι την πλήρη αδυναμία μου. Υπάρχει άραγε ελπίδα σωτηρίας.
Βεβαίως υπάρχει. Λέγε όσο πιο πολύ μπορείς την ευχή. Και άφησε τα πάντα στα χέρια του θεού. Και ποια η ωφέλεια από την ευχή όταν δε συμμετέχει ο νους και η καρδιά; Τεράστια ωφέλεια. Είναι γνωστό ότι η «ευχή» έχει πολλές βαθμίδες: από την απλή προφορά των λέξεων της «ευχής» μέχρι την «ευχή» την θαυματουργική. Μα έστω και στην κατώτατη βαθμίδα να βρισκόμαστε και αυτό για μας είναι ψυχικά πολύ ωφέλιμο και σωτήριο. Από τον άνθρωπο που λέγει την «ευχή» φεύγουν οι δυνάμεις του εχθρού μας. Και ο άνθρωπος αυτός γρήγορα ή αργά οπωσδήποτε θα σωθεί.
Αναστήθηκα! Αναστέναξε ο Μεγαλόσχημος. Από δω και πέρα δεν πρόκειται πια να πέσω σε ακηδία και απόγνωση. Το λέγω λοιπόν και το επαναλαμβάνω: λέτε την «ευχή» .’Έστω και μόνο με το στόμα. Και ο Κύριος δεν θα σας αφήσει (Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα)
Δεν πρέπει να αφήνουμε την ευχή. Όταν μας δίνεται η ευκαιρία, να τη λέμε. Να μην τριγυρίζει ο νους μας στα μάταια. Με την ευχή ο νους αναπαύεται και αγάλλεται. Ο νους του ανθρώπου πρέπει να ασχολείται με την ευχή και να μην τρέχει στα μάταια. (Γέροντας Παϊσιος)
Πρέπει συνεχώς αδιαλείπτως να λέμε την ευχή. Μέσα στη καρδιά μας και το νου μας πρέπει να μείνει μόνο το όνομα του Χριστού μας. Γιατί όταν εμείς αφήνουμε την προσευχή, την , την επικοινωνία μας με το Θεό, τότε ο διάβολος με λογισμούς αρχίζει και μας ζαλίζει και δεν ξέρουμε πλέον ούτε τι θέλουμε, ούτε τι λέμε , ούτε τι κάνουμε. (Γέροντας Παϊσιος)
Να λέγωμεν συνεχώς την ευχήν, είτε με το νουν, είτε με το στόμα. Η ευχή, το παντοδύναμον όπλον δεν αφήνει την αμαρτία να εισέλθει. Ο διάβολος καίεται από το όνομα του Ιησού Χριστού, δια τούτο πασχίζει με κάθε τρόπον να σταματήσει την ευχή. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης)
Λέγε την ευχή: αγιάζει το στόμα, αγιάζει ο αέρας, αγιάζει ο τόπος που λέγεται, Οι δαίμονες βάζουν χίλια εμπόδια δια να μην προσευχηθεί ο άνθρωπος, επειδή όλες οι παγίδες , όλα τα δίκτυα των δαιμόνων καταστρέφονται δια της προσευχής. Άπειρες φορές οι δαίμονες δια στόματος δαιμονισμένων ομολόγησαν ότι καίονται από την ενέργεια της ευχής. (Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης)
Η κάτωθι σύντομος προσευχή είναι παντοδύναμο όπλο κάθε χριστιανού: « Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». Λέγε αδερφέ μου με τα χείλη και με την καρδιά σου συνεχώς τα σωτήρια αυτά λόγια, διότι φωτίζουν τον νου, γαληνεύουν την καρδιά, καίουν την αμαρτία, μαστίζουν και εκδιώκουν τους δαίμονες, όπως αναφέρει το pentapostagma.
Το κομποσκοίνι δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι κάτι διακοσμητικό, ούτε κάτι που θα μας φέρει γούρι. Αντίθετα, χρειάζεται για να μας θυμίζει τη προσευχή και, σαν τέτοιο, είναι μια άγια και θεία παρουσία στη ζωή μας. Συγκεκριμένα το κομποσκοίνι είναι φτιαγμένο για να κάνουμε την αδιάλειπτη προσευχή, αυτή που λέγεται αδιάκοπα, σύμφωνα με την προτροπή του απ. Παύλου «αδιαλείπτως προσεύχεσθε». Φυσικά την «ευχή» αυτή μπορούμε να την λέμε και χωρίς κομποσκοίνι, με το νου μας και μάλιστα όσο συχνότερα είναι δυνατό. Η προσευχή, που είναι η συνομιλία με το Θεό, μας χαρίζει ηρεμία, ψυχική γαλήνη και διώχνει το άγχος από τη ζωή μας.
Πηγή:

Τυλίγει ψωμί με αλουμινόχαρτο




 
Το παρακάτω βίντεο σίγουρα θα σας ενθουσιάσει… Κόβουμε το ψωμί κατά μήκος και κατά πλάτος, ώστε να δημιουργήσουμε μικρά τετραγωνάκια, προσέχοντας όμως να μην κόψουμε την κάτω πλευρά της κόρας.
Τοποθετούμε το ψωμί σε ένα αλουμινόχαρτο.
Κόβουμε τυρί σε φέτες και τις βάζουμε ανάμεσα στις χαραμάδες του ψωμιού…
Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε φρέσκο κρεμμυδάκι, με σκόρδο και βούτυρο.
Αλατοπιπερώνουμε το μείγμα αυτό, και με ένα κουταλάκι το τοποθετούμε ανάμεσα στα τετραγωνάκια του ψωμιού.
Τυλίγουμε με το αλουμινόχαρτο το ψωμί, ψήνουμε στους 180οC για 15 λεπτά. Μετά απομακρύνουμε το αλουμινόχαρτο, και ψήνουμε για ακόμα 10 λεπτά.
Το αποτέλεσμα, μοναδικό!










Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Νάξος! Το νησί των Θεών...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη naxostimes.gr.



naxostimes.gr
Νάξος! Το νησί των Θεών...
Δίας, Διόνυσος, Απόλλωνας, Δήμητρα, Περσεφόνη, Σεμέλη, Θησέας, Αριάδνη, Σάτυροι, Μαινάδες, Nύμφες, Νηρηίδες, Tύραννοι, Kατακτητές, Πειρατές, Άρχοντες και Ήρωες, έχουν αφήσει διάσπαρτα σε όλο το νησί τα ίχνη τους, συνθέτοντας ένα μαγικό παιχνίδι της φαντασίας ανάμεσα στο μύθο και την ιστορία...
Naxos! The Island of the Gods...
Zeus, Dionysus, Apollo, Demeter, Persephone, Semele, Theseus, Ariadne, Satyrs, Nymphs, Nereids, Goddesses of the sea, Tyrants, Conquerors, Pirates, Noblemen, Farmers and Heroes have left their traces widely dispersed throughout the time and space of the mythology of Naxos, composing a magical game between legends and history...
#Naxos, #mythology #Cyclades #Above #naxostimes #summer2016

φωτογραφία της Aκρόπολης μετά την τουρκοκρατία

Η πρώτη φωτογραφία της Aκρόπολης μετά την τουρκοκρατία
globalview.gr

http://www.pronews.gr/istoria/461230_i-proti-fotografia-tis-akropolis-meta-tin-toyrkokratia-foto
Αθήνα 1842. Ο ιερός βράχος της Ακρόπολης δεσπόζει εμβληματικός και γίνεται έμπνευση για έναν άνθρωπο που θα μείνει στην ιστορία ως εκείνος που τράβηξε την παλαιότερη φωτογραφία της Ακρόπολης. Η λήψη του Joseph-Filibert Girault de Prangey έγινε ένα πρωινό από τον λόφο των Νυμφών.
Κοιτάζοντας κανείς την φωτογραφία διακρίνει τον Παρθενώνα, μέσα από τις χαραγματιές που δίνουν την εντύπωση βροχής. Η φθορά είναι ορατή σε κάθε σημείο της φωτογραφίας ή δαγκεροτυπίας όπως λέγεται, η αξία της όμως είναι ανεκτίμητη.
Είναι η εποχή όπου η πόλη είχε υποστεί σοβαρότατες καταστροφές, ιδιαίτερα στο διάστημα της εντεκάμηνης πολιορκίας της από τον Κιουταχή, μεταξύ Ιουνίου 1826 και Μαΐου 1827.  Στις 31 Μαρτίου του 1833 η τουρκική φρουρά αποχωρεί οριστικά από το φρούριο της Ακροπόλεως.

akropoli

Η ιστορία της φωτογραφίας αρχίζει όταν ο Γάλλος, μεγάλος λάτρης της αρχιτεκτονικής και της τέχνης ξεκινάει ένα ταξίδι στην Παλαιστίνη, την Αίγυπτο, τη Συρία, την Ιταλία, την Τουρκία και την Ελλάδα. Μοναδικός του στόχος είναι να αποτυπώσει με την τεχνική που μόλις είχε διδαχθεί την αρχιτεκτονική αλλά και τα τοπία των χωρών αυτών. Θα τραβήξει πάνω από 900 φωτογραφίες που είναι και οι παλαιότερες που σώζονται μέχρι σήμερα.
Ο Joseph-Filibert Girault de Prangey, επισκέπτεται την Αθήνα στα 38 του χρόνια. Η δαγκεροτυπία της Ακρόπολης είναι ένα από τα σπάνια δημιουργήματα του, το οποίο ανακαλύφθηκε σχεδόν 30 χρόνια μετά το θάνατο του, την δεκαετία του 1920, ξεχασμένη μαζί με άλλες σε μια αποθήκη.
Από το ταξίδι του στην Αθήνα σώθηκαν άλλες τέσσερις. Το Μάιο του 2003, ο Σεΐχης του Κατάρ πλήρωσε το ποσό ρεκόρ των 565.250 δολαρίων για μια δαγκεροτυπία του de Prangey, την ακριβότερη φωτογραφία που πωλήθηκε ποτέ. Δεν ήταν η συγκεκριμένη της Ακρόπολης αλλά μία από το ναό του πατέρα της Αθηνάς.

Δημοφιλείς αναρτήσεις