Κυριακή 7 Ιουλίου 2019
Στην τετράδα του κόσμου
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
basketa.gr
Η Εθνική Κωφών Γυναικών νίκησε με το εμφατικό 57-44 την…
Μωσαϊκό: Μελάμπους, ο μέγας θεραπευτής του Άργους
Μωσαϊκό: Μελάμπους, ο μέγας θεραπευτής του Άργους: http://argolikivivliothiki.gr Μελάμπους, ο μέγας θεραπευτής του Άργους Ο Μελάμπους*, μάντης, ιατρομάντης και κ...
Μωσαϊκό: Κεφτέδες με όσπρια
Μωσαϊκό: Κεφτέδες με όσπρια: Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- Από ένθετο του ΖΑΠΙΝΓΚ Πολίτικα νηστίσιμα από την Μίμα Καρβούνη ...
Μωσαϊκό: "Γράφοντας από, με και για την ψυχή…"
Μωσαϊκό: "Γράφοντας από, με και για την ψυχή…": http://www.ideostato.gr/2013/05/on-line.html "Γράφοντας από, με και για την ψυχή…" Εργαστήριο εκφραστικής...
Αγροσελίδα: Καλλιεργείστε Δυόσμο
Αγροσελίδα: Καλλιεργείστε Δυόσμο: Δυόσμος (Mentha viridis) της οικ. Labiateae, αρωματικός και πιπεράτος!!! Ένα από τα πιο δημοφιλή βότανα στους ελληνικούς κήπους και...
Πως το φτιάχνουμε
1ο. Βράζουμε σε μία μικρή κατσαρόλα το νερό τη ζάχαρη και τα φύλλα του δυόσμου.
Καλλιεργείστε Δυόσμο
Δυόσμος (Mentha viridis) της οικ. Labiateae, αρωματικός και πιπεράτος!!!
Ένα από τα πιο δημοφιλή βότανα στους ελληνικούς κήπους και τα
μπαλκόνια.
Ανήκει στην ίδια οικογένεια με τη μέντα και έχει πάνω απο 30 ποικιλίες.
Έχει ωραίο και πλούσιο πράσινο φύλλωμα. Όμως αυτό που τον χαρακτηρίζει
είναι το υπέροχο, μοναδικό και πιπεράτο του άρωμα.
Φυτέψτε τον σε ένα σημείο απο το οποίο περνάτε συχνά. Έτσι κάθε φορά που
θα τον αγγίζετε, το άρωμα του θα “σκορπίζεται σε όλο το χώρο!
Είναι εύκολο στην καλλιέργεια του φυτό, αφού δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αντίθετα ανταμείβει πλουσιοπάροχα με την ομορφιά του, το άρωμα του, τις ευργετικές ιδιότητες του και τις άπειρες χρήσεις του στην κουζίνα, και όχι μόνο!
Τα φύλλα του δυόσμου είναι πράσινα, με ωοειδές σχήμα, οι βλαστοί του τετράγωνοι, ενώ τα άνθη του είναι μικρά μωβ ή μπλε. Ανθίζει απο Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο.
Το ύψος του είναι 30 με 50 εκ. αλλά μπορεί να φτάσει σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και τα 80 εκ.
Μαζεύεουμε δυόσμο όλο το χρόνο. Μπορούμε να τον έχουμε πάντα φρέσκο σε μια γλάστρα ή να τον αποξηράνουμε και να τον φυλάξουμε σε ένα βάζο.
Είναι εύκολο στην καλλιέργεια του φυτό, αφού δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις. Αντίθετα ανταμείβει πλουσιοπάροχα με την ομορφιά του, το άρωμα του, τις ευργετικές ιδιότητες του και τις άπειρες χρήσεις του στην κουζίνα, και όχι μόνο!
Τα φύλλα του δυόσμου είναι πράσινα, με ωοειδές σχήμα, οι βλαστοί του τετράγωνοι, ενώ τα άνθη του είναι μικρά μωβ ή μπλε. Ανθίζει απο Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο.
Το ύψος του είναι 30 με 50 εκ. αλλά μπορεί να φτάσει σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και τα 80 εκ.
Μαζεύεουμε δυόσμο όλο το χρόνο. Μπορούμε να τον έχουμε πάντα φρέσκο σε μια γλάστρα ή να τον αποξηράνουμε και να τον φυλάξουμε σε ένα βάζο.
Η καλλιέργεια του
Σε αντίθεση με τα περισσότερα αρωματικά και βότανα που θέλουν πολύ ήλιο ο
δύοσμος, όπως και η μέντα αναπτύσσεται καλά και σε σκιά. Ιδανικότερη
θέση για το δυόσμο είναι η ημισκιερή.
Μια άλλη διαφοροποίηση σε σχέση με τα υπόλοιπα αρωματικά είναι ότι είναι πιο απαιτητικός σε νερό και γι αυτό θέλει αρκετά συχνά πότισμα. Αν παρ όλα αυτά τον ξεχάσετε απότιστο μερικές μέρες και τον δείτε να μαραζώνει μην ανησυχείτε, ποτίστε τον με άφθονο νερό και σύντομα θα είναι πάλι μια χαρά.
Την άνοιξη τον πολλαπλασιάζουμε αν θέλουμε και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι με ριζώματα.Μπορείτε να μεταφυτέψετε ριζώματα δυόσμου από ένα αναπτυγμένο φυτό σε μία νέα γλάστρα. Στα τέλη του Φθινοπώρου κάνουμε βαθύ κλάδεμα στο δυόσμο για να ανανεώνεται και να είναι πάντα υγιής.
Μια άλλη διαφοροποίηση σε σχέση με τα υπόλοιπα αρωματικά είναι ότι είναι πιο απαιτητικός σε νερό και γι αυτό θέλει αρκετά συχνά πότισμα. Αν παρ όλα αυτά τον ξεχάσετε απότιστο μερικές μέρες και τον δείτε να μαραζώνει μην ανησυχείτε, ποτίστε τον με άφθονο νερό και σύντομα θα είναι πάλι μια χαρά.
Την άνοιξη τον πολλαπλασιάζουμε αν θέλουμε και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι με ριζώματα.Μπορείτε να μεταφυτέψετε ριζώματα δυόσμου από ένα αναπτυγμένο φυτό σε μία νέα γλάστρα. Στα τέλη του Φθινοπώρου κάνουμε βαθύ κλάδεμα στο δυόσμο για να ανανεώνεται και να είναι πάντα υγιής.
Η καλύτερη εποχή για να φυτεύσουμε δυόσμο είναι το φθινόπωρο αλλά και η
άνοιξη γιατί οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές, για τη γρήγορη και
επιτυχημένη ανάπτυξη του φυτού.
Προσοχή
Οι ρίζες του δυόσμου απλώνουν πολύ και μπορεί να “πνίξουν” άλλα
γειτονικά φυτά. Όταν το φυτεύουμε σε γλάστρες ή παρτέρια μαζί με άλλα
φυτά μπορούμε να φυτεύουμε το δυόσμο μαζί με το γλαστράκι του αλλά χώρις
τον πάτο. Μ΄ αυτό τον τρόπο ξεπερνάμε το πρόβλημα.
Πως φυτεύουμε τον Δυόσμο
1ο: Ανοίγουμε λάκκο φύτευσης λίγο μεγαλύτερο απο τη μπάλα χώματος του φυτού.
2ο: Αφαιρούμε με μαχαίρι ή κοπίδι τον πάτο της γλάστρας.
3ο: Τοποθετούμε το φυτό μαζί με το γλάστρακι του χωρίς πάτο, στο κέντρο του λάκκου
4ο: Σκεπάζουμε με χώμα
5ο: Πατάμε το χώμα ώστε το φυτό να κάτσει καλά
6ο: Ποτίζουμε
Ο δυόσµος όπως και τα περισσότερα αρωματικά δεν αντιµετωπίζει σοβαρές προσβολές από εχθρούς και ασθένειες. Όταν διαπιστωθεί οποιαδήποτε προσβολή τότε εύκολα µπορεί να αντιµετωπιστεί µε οικολογικά σκευάσµατα.
Ευεργετικές ιδιότητες
Ο δυόσμος έχει μεγάλη ιστορία. Είναι γνωστός απο την αρχαιότητα που τον χρησιμοποιούσαν στην κατασκευή μύρου αλλά και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Ο Διοσκουρίδης και ο Ιπποκράτης τον ανέφεραν συχνά ως φυτό με μεγάλη φαρμακευτική αξία και πολύ ωραίο άρωμα.
Ένα ρόφημα δυόσμου τονώνει, βοηθά στη χώνευση και καταπραΰνει το στομάχι.
Βράζουμε νερό με λίγα φύλλα δυόσμου για μερικά λεπτά, σουρώνουμε και πίνουμε. Αν θέλουμε προσθέτουμε και μέλι.
Αν πάσχετε από ημικρανίες, πονόδοντο ή λόξυγγα μασήστε φρέσκα φύλλα δυόσμου. Το μάσημα μερικών φύλλων δυόσμου βοηθά και στην αντιμετώπιση της κακοσμίας του στόματος.
1ο: Ανοίγουμε λάκκο φύτευσης λίγο μεγαλύτερο απο τη μπάλα χώματος του φυτού.
2ο: Αφαιρούμε με μαχαίρι ή κοπίδι τον πάτο της γλάστρας.
3ο: Τοποθετούμε το φυτό μαζί με το γλάστρακι του χωρίς πάτο, στο κέντρο του λάκκου
4ο: Σκεπάζουμε με χώμα
5ο: Πατάμε το χώμα ώστε το φυτό να κάτσει καλά
6ο: Ποτίζουμε
Ο δυόσµος όπως και τα περισσότερα αρωματικά δεν αντιµετωπίζει σοβαρές προσβολές από εχθρούς και ασθένειες. Όταν διαπιστωθεί οποιαδήποτε προσβολή τότε εύκολα µπορεί να αντιµετωπιστεί µε οικολογικά σκευάσµατα.
Ευεργετικές ιδιότητες
Ο δυόσμος έχει μεγάλη ιστορία. Είναι γνωστός απο την αρχαιότητα που τον χρησιμοποιούσαν στην κατασκευή μύρου αλλά και για φαρμακευτικούς σκοπούς. Ο Διοσκουρίδης και ο Ιπποκράτης τον ανέφεραν συχνά ως φυτό με μεγάλη φαρμακευτική αξία και πολύ ωραίο άρωμα.
Ένα ρόφημα δυόσμου τονώνει, βοηθά στη χώνευση και καταπραΰνει το στομάχι.
Βράζουμε νερό με λίγα φύλλα δυόσμου για μερικά λεπτά, σουρώνουμε και πίνουμε. Αν θέλουμε προσθέτουμε και μέλι.
Αν πάσχετε από ημικρανίες, πονόδοντο ή λόξυγγα μασήστε φρέσκα φύλλα δυόσμου. Το μάσημα μερικών φύλλων δυόσμου βοηθά και στην αντιμετώπιση της κακοσμίας του στόματος.
Για αμυγδαλίτιδα, ουλίτιδα αλλά και φλεγμονές του ρινοφάρυγγα ρίξτε
μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο δυόσμου σε χλιαρό νερό και κάντε
γαργάρες.
Εντριβή με 2 – 3 σταγόνες αιθέριου ελαίου δυόσμου ανακουφίζει από τους ρευματικούς πόνους.
Ανακούφιση επίσης προσφέρουν τα φρέσκα φύλλα, αν τα τρίψουμε στις κλειδώσεις που πονάνε, καθώς και στο μέτωπο σε περιπτώσεις πονοκεφάλου.
Εντριβή με 2 – 3 σταγόνες αιθέριου ελαίου δυόσμου ανακουφίζει από τους ρευματικούς πόνους.
Ανακούφιση επίσης προσφέρουν τα φρέσκα φύλλα, αν τα τρίψουμε στις κλειδώσεις που πονάνε, καθώς και στο μέτωπο σε περιπτώσεις πονοκεφάλου.
Συμβουλή
Ο δυόσμος τονώνει τη μνήμη και γι αυτό συστήνεται σε φοιτητές και
μαθητές σε περιόδους εξετάσεων. Σε 1 κούπα ζεστό νερό βάζουμε μία
κουταλιά αποξηραμένα φύλλα δυόσμου. Το σκεπάζουμε για 1 με 2 λεπτά,
σουρώνουμε και πίνουμε.
Πως χρησιμοποιείται στην μαγειρική
Τον συναντάμε σε πολλές συνταγές στη μαγειρική, γι΄ αυτό δεν πρέπει να λείπει ένα γλαστράκι δυόσμου απο το περβάζι της κουζίνας μας. Χρησιμοποιούμε το δυόσμο φρέσκο αλλά και αποξηραμένο. Αρωματίζει κεφτεδάκια, γεμιστά, πίτες, σάλτσες, σαλάτες, ποτά και γλυκά.
Το καλοκαίρι φρέσκος ταιριάζει πολύ σε δροσερές φρουτοσαλάτες.
Προσοχή
Πως χρησιμοποιείται στην μαγειρική
Τον συναντάμε σε πολλές συνταγές στη μαγειρική, γι΄ αυτό δεν πρέπει να λείπει ένα γλαστράκι δυόσμου απο το περβάζι της κουζίνας μας. Χρησιμοποιούμε το δυόσμο φρέσκο αλλά και αποξηραμένο. Αρωματίζει κεφτεδάκια, γεμιστά, πίτες, σάλτσες, σαλάτες, ποτά και γλυκά.
Το καλοκαίρι φρέσκος ταιριάζει πολύ σε δροσερές φρουτοσαλάτες.
Προσοχή
Να κόβετε το δυόσμο πάντα με το χέρι γιατί αν χρησιμοποιήσετε μαχαίρι χάνει μέρος του αρώματός του.
Αποξηραμένο τον φυλάμε σε γυάλινο βάζο που κλείνει αεροστεγώς. Μπορούμε να διατηρήσουμε κομμένο φρέσκο δυόσμο ακόμη και για δέκα μέρες στο ψυγείο αρκεί να τον βάλουμε σε κλειστή πλαστική σακκούλα.
Χρησιμοποιείται σε οδοντόπαστες, παστίλιες του βήχα, σιρόπια για γαργάρες, αλλά και σε σαπούνια.
Tι θα λέγατε για ένα μοχίτο?
Αποξηραμένο τον φυλάμε σε γυάλινο βάζο που κλείνει αεροστεγώς. Μπορούμε να διατηρήσουμε κομμένο φρέσκο δυόσμο ακόμη και για δέκα μέρες στο ψυγείο αρκεί να τον βάλουμε σε κλειστή πλαστική σακκούλα.
Χρησιμοποιείται σε οδοντόπαστες, παστίλιες του βήχα, σιρόπια για γαργάρες, αλλά και σε σαπούνια.
Tι θα λέγατε για ένα μοχίτο?
Κλασσικό Κουβανέζικο ποτό, ένα από τα πιο δροσιστικά το καλοκαίρι και με πλούσια άρωμα και γεύση που κυριαρχεί ο δυόσμος
Τι θα χρειαστούμε:
1 δόση άσπρο ρούμι
1 κουταλιά μαύρη ζάχαρη
Χυμό από 1 λάιμ
10 φύλλα φρέσκο δυόσμο
Σόδα
Πως το φτιάχνουμε
1 δόση άσπρο ρούμι
1 κουταλιά μαύρη ζάχαρη
Χυμό από 1 λάιμ
10 φύλλα φρέσκο δυόσμο
Σόδα
Πως το φτιάχνουμε
Βήμα 1ο.
Σε ένα ψηλό ποτήρι βάζουμε τα φύλλα δυόσμου, τη ζάχαρη και λίγο χυμό λάιμ και χτυπάμε με ένα ξύλινο γουδοχέρι στον πάτο, χωρίς να διαλύσουμε τα φύλλα. Χτυπάμε τόσο όσο για ν’ απελευθερώσουν το άρωμά τους.
Βήμα 2ο. Προσθέτουμε κατά προτίμηση τριμμένο πάγο, το ρούμι και τον υπόλοιπο χυμό λάιμ.
Βήμα 3ο. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε τη σόδα.
Βήμα 4ο. Διακοσμούμε με φύλλα δυόσμου.
Σας άρεσε; όμως δεν τελειώνουμε εδώ. Τι θα λέγατε για ένα ακόμα δροσιστικό ποτό με γκρειπ φρουτ και δυόσμο:
Τι θα χρειαστούμε:
Σε ένα ψηλό ποτήρι βάζουμε τα φύλλα δυόσμου, τη ζάχαρη και λίγο χυμό λάιμ και χτυπάμε με ένα ξύλινο γουδοχέρι στον πάτο, χωρίς να διαλύσουμε τα φύλλα. Χτυπάμε τόσο όσο για ν’ απελευθερώσουν το άρωμά τους.
Βήμα 2ο. Προσθέτουμε κατά προτίμηση τριμμένο πάγο, το ρούμι και τον υπόλοιπο χυμό λάιμ.
Βήμα 3ο. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε τη σόδα.
Βήμα 4ο. Διακοσμούμε με φύλλα δυόσμου.
Σας άρεσε; όμως δεν τελειώνουμε εδώ. Τι θα λέγατε για ένα ακόμα δροσιστικό ποτό με γκρειπ φρουτ και δυόσμο:
Τι θα χρειαστούμε:
- 3 γκρειπ φρουτ
- 2 φλιτζάνια νερό
- 3 κουταλιές μαύρη ζάχαρη
- 1 χούφτα Φρέσκα φύλλα δυόσμου
Πως το φτιάχνουμε
1ο. Βράζουμε σε μία μικρή κατσαρόλα το νερό τη ζάχαρη και τα φύλλα του δυόσμου.
2ο. Απομακρύνουμε απο τη φωτιά και σουρώνουμε.
3ο. Στη συνέχεια προσθέτουμε το χυμό απο τα γκρειπ φρουτ
4ο. Χτυπάμε πολύ καλά το μείγμα σε μπλέντερ
5ο. Το βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει καλά
6ο. Σερβίρουμε μαζί με πάγο και γαρνίρουμε με φρέσκο δυόσμο
7ο. Πίνουμε!!!
Αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε και αλκοολ.
Συμβουλή
Αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε και αλκοολ.
Συμβουλή
Για να δώσετε ακόμη
περισσότερη γεύση και άρωμα στα κοκταίηλ σας, πριν σερβίρετε τα ποτά
τρίψτε τα χείλη των ποτηριών με φύλλα δυόσμου!
Με λίγα λόγια ...
Χώμα: με καλή αποστράγγιση
Πότισμα: συχνό
Θέση: ημισκιερή Πολλαπλασιασμός: μοσχεύματα
Αυτό το ξέρατε;
- Οι Αρχαίοι Έλληνες έτριβαν με φύλλα δυόσμου το τραπέζι τους πριν κάτσουν να φάνε.
Θέση: ημισκιερή Πολλαπλασιασμός: μοσχεύματα
Αυτό το ξέρατε;
- Οι Αρχαίοι Έλληνες έτριβαν με φύλλα δυόσμου το τραπέζι τους πριν κάτσουν να φάνε.
- Για να διατηρήσετε τα όσπριά σας χωρίς ζωύφια να τα βάζετε σε σκεύος με φύλλα δυόσμου ή μέντας.
- Οι παππούδες συνήθιζαν να κ΄βουν μία κορυφή και να τη βάζουν στο τσεπάκι του τους.
Μην ξεχνάτε
Μην ξεχνάτε
Πάντα καταναλώνουμε όλα τα βότανα με μέτρο.Το αιθέριο έλαιο του δυόσμου μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση.
Δεν το χρησιμοποιούμε ποτέ σε βρέφη!
Να πούμε κι εμείς κάτι για τον δυόσμο.
Εφ,όσον αντέχει και αναπτύσεται στη σκιά,μπορεί να χρησιμοποιηθεί και
σάν εντομοελκυστικό σε σκιερά μέρη μέσα στο θερμοκήπιο.Μαζί με
χρωματικές εντομοπαγίδες θα κάνει καλή δουλειά.
Μενέλαος
Μωσαϊκό: Αγκινάρες σε λάδι
Μωσαϊκό: Αγκινάρες σε λάδι: Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- Από ένθετο του ΖΑΠΙΝΓΚ Πολίτικα νηστίσιμα από την Μίμα Καρβούνη ...
Αγροσελίδα: Μουσμουλιά (Eriobotrya japonica): Ευεργετικές ιδιό...
Αγροσελίδα: Μουσμουλιά (Eriobotrya japonica): Ευεργετικές ιδιό...: Η μουσμουλιά (Eriobotrya japonica) και ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Μας δίνει τους καρπούς της από τον Απρίλιο...
Η μουσμουλιά (Eriobotrya japonica) και ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Μας δίνει τους καρπούς της από τον Απρίλιο έως τον Μάιο. Είναι εγγενές στην Κίνα αλλά καλλιεργείται στην Ιαπωνία, στην Ινδία και τα τέλη του 17ου αιώνα εισήχθη στην Μεσόγειο και στα μέσα του 18ου αιώνα ξεκίνησε η καλλιέργεια της. Ο καρπός της μουσμουλιάς έχει γλυκόξινη γεύση αλλά όσο ωριμάζει γίνεται πολύ γλυκός και ζουμερός. Ο καρπός και τα φύλλα της μουσμουλιάς έχουν πολλά ευεργετικά οφέλη για την υγεία και συμβάλλουν στη θεραπεία πολλών ασθενειών. Ο καρπός της μουσμουλιάς είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες, πηκτίνη, ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, βιταμίνη Α, αντιοξειδωτικά όπως χλωρογενικό οξύ, νεο-χλωρογενικό οξύ, υδροξυβενζοϊκού οξύ, feruloylquinic οξύ, πρωτοκατεχικό οξύ, επικατεχίνη, κουμαρικό οξέα και φερουλικό οξύ. Όσο ωριμάζει ο καρπός έχει περισσότερες συγκεντρώσεις χλωρογενικού οξέος. Ο καρπός επίσης, είναι πλούσιος σε κάλιο και βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, πυριδοξίνη και φυλλικό οξύ, βιταμίνη C και μέταλα όπως σίδηρος, ασβέστιο, χαλκός, μαγγάνιο, φώσφορος, ψευδάργυρος, χαλκός και σελήνιο. Η βιταμίνη Α διατηρεί την ακεραιότητα των ακεραιότητα των μεμβρανών βλέννας και του δέρματος. Έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση φρούτων πλούσια σε βιταμίνη Α και φλαβονοειδή βοηθάει στην προστασία από τον καρκίνο του πνεύμονα και της στοματική κοιλότητας.Το κάλιο είναι ένα σημαντικό συστατικό των κυττάρων και των σωματικών υγρών, βοηθά τον έλεγχο του καρδιακού ρυθμού και της πίεσης του αίματος . Το μαγγάνιο χρησιμοποιείται από τον οργανισμός ως συν-παράγοντας για το αντιοξειδωτικό ένζυμο, δισμουτάση του υπεροξειδίου. Ο χαλκός είναι απαραίτητος για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και ο σίδηρος λειτουργεί ως συν-παράγοντας στην κυτταρική οξείδωση, καθώς και για το σχηματισμό ερυθρών κυττάρων του αίματος. Ο φώσφορος βοηθάει στην παραγωγή ενέργειας και την αναγέννηση των ιστών και των κυττάρων. Τα φύλλα της μουσμουλιάς είναι πλούσια σε αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17), σε αντιοξειδωτικά, σε μέταλα όπως ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, κάλιο, βιταμίνη C. Τα φύλλα μπορούν να αποξηρανθούν και να καταναλωθούν ως αφέψημα. Για τοπική εφαρμογή μπορούμε να τα φτιάξουμε βοτανόλαδο.
Καρκίνος Έρευνες έχουν δείξει ότι και ο καρπός και τα φύλλα της μουσμουλιάς έχουν ευεργετικά οφέλη και βοηθάνε στην θεραπεία πολλών μορφών καρκίνου. Η αντικαρκινική του δράση οφείλεται στην αμυγδαλίνη τη βιταμίνη Β17 γνωστή και ως βιταμίνη κατά του καρκίνου. Τα φύλλα ως αφέψημα χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των παρενεργειών της χημειοθεραπείας.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου
Η πλούσια περιεκτικότητα πηκτίνης στον καρπό διατηρεί την υγρασία στο κόλον και λειτουργεί ως διογκωτικό υπακτικό. Με τον τρόπο αυτό βοηθάει στην προστασία της μεμβράνης των βλεννογόνων του παχέος εντέρου μειώνοντας την έκθεση του σε τοξικές ουσίες καθώς και των χημικών ουσιών που προκαλούν καρκίνο στο κόλον.
Καρκίνος Πνεύμονα – Στοματικής κοιλότητας
Η βιταμίνη Α, βοηθάει στην προστασία του καρκίνου του πνεύμονα και της στοματικής κοιλότητας.
Καρκίνος Δέρματος
Τα φύλα περιέχουν φυτικές χημικές ουσίες που επιβραδύνουν τον καρκίνο του δέρματος καταστέλλοντας την αναπαραγωγή και την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. HIV Τα φύλλα περιέχουν 2-alpha-hydoxyursolic οξυ το οποίο βοηθάει στην καταπολέμιση του ιού HIV.
Δέρμα
Ο καρπός είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά, φλαβονοειδή και βιταμίνη Α τα οποία προστατεύουν την επιδερμίδα από τις ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες. Τα φύλλα της μουσμουλιάς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και προστατεύουν τον οργανισμό από την κυτταρική γήρανση.
Βοτανόλαδο με φύλλα μουσμουλιάς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία κρέμας/κεραλοιφής για την περιποίηση του δέρματος, για την θεραπεία των φλεγμονών του δέρματος και για την θεραπεία του καρκίνου του δέρματος.
Αναπνευστικό σύστημα
Τα μούσμουλα, τα φύλλα και τα άνθη της μουσμουλιάς έχουν αποχρεμπτικές, ηρεμιστικές ιδιότητες και αντι-ιικές ιδιότητες. Μπορούμε να παρασκευάσουμε ένα χαλαρωτικό, αποχρεμπτικό σιρόπι για τον βήχα και για την ανακούφιση της ναυτίας. Τα φύλλα ως τσάι ή ως σιρόπι βοηθάνε στην γρήγορη αντιμετώπιση και αποκατάσταση των ασθενειών του αναπνευστικού. Τα φύλλα λειτουργούν ως βλεννολυτικός παράγοντας ο οποίος βοηθάει τη διάλυση της βλέννας που κρατάει τις τοξίνες.
Πεπτικό σύστημα
Ο καρπός και τα φύλλα ως αφέψημα βοηθάνε στην αντιμετώπιση γαστρεντερικών προβλήματα και στομαχικών διαταραχών όπως δυσπεψία και διάρροια λογω των στυπτικών ιδιοτήτων του.
Όραση
Τα μούσμουλα είναι πλούσια βιταμίνη Α και αντιοξειδωτικά. Η βιταμίνη Α ενισχύει την υγεία των ματιών και βοηθάει στη βελτίωση της όρασης και τα αντιοξειδωτικά προστατεύουν τα μάτια από τις ελεύθερες ρίζες.
Καρδιά – Εγκέφαλος – Χοληστερόλη
Το μούσμουλο είναι πλούσιο σε κάλιο. Το κάλιο βοηθάει στην ισορροπία των ηλεκτρολυτών, ενισχύει την υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου αποτρέποντας καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Η υψηλή ποσότητα πηκτίνης που περιέχεται στο μούσμουλο είναι ευεργετική για τη μείωση των επιπέδων της “κακής” χοληστερόλης στο αίμα και μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
Διαβήτης – Υπερλιπιδαιμία
Ο καρπός και τα φύλλα της μουσμουλιάς βοηθάνε στην πρόληψη του διαβήτη και της υπερλιπιδαιμίας. Τα φύλλα περιέχουν ένα σύνολο φυτικών χημικών ουσιών που ονομάζονται τριτερπένια και από αυτά το tormentic οξύ παράγει πολυσακχαρίτες βοηθάνε το πάγκρεας να ανανεώνει τα κύτταρα του και να παράγει ινσουλίνη συμβάλοντας μ’αυτόν τον τρόπο στη μείωση του σακχάρου στο αίμα. Νεφρά Το μούσμουλο έχει διουριτικές ιδιότητες και βοηθάει στην απομάκρυνση των πετρών στα νεφρά, στην αντιμετώπιση της νεφρικής ανεπάρκειας, στην ουρική αρθρίτιτδα και στο υπερβολικό ουρικό οξύ.
Ήπαρ
Το φύλλο περιέχει μια ουσία αμυγδαλίνη (Β17) που βοηθάει στην καταπολέμιση των ηπατικών διαταραχών και στην αποτοξίνωση του ήπατος.
Απώλεια βάρους – Αποτοξίνωση Το μούσμουλο είναι χαμηλό σε θερμίδες, δίνει το αίσθημα του κορεσμού, μας δίνει ενέργεια και βοηθάει στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού. Εκτός από το φρούτο τα φύλλα του μούσμουλου μπορούν να καταναλωθούν ως αφέψημα για την αποβολή των τοξινών από το σώμα χάρη στις αποτοξινωτικές τους ιδιότητες.
Οστά και δόντια
Η βιταμίνη Α που περιέχεται στον καρπό βοηθάει στην υγιή ανάπτυξη των οστών και των δοντιών.
Άλλες χρήσεις
Τα μούσμουλα καταναλώνονται φρέσκα και ξερά. Μπορούμε να παρασκευάσουμε μαρμελάδες και λικέρ. Τα κουκούτσια του μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή λικέρ και κρασιού. Για την παρασκευή του λικέρ, για να αποφευχθούν οι τοξικές ουσιές που περιέχονται στα κουκούτσια πρώτα τα αποξηραίνουμε για 15 ημέρες.
Προφυλάξεις Τα κουκούτσια περιλαμβάνουν πολυάριθμα τοξικά αλκαλοειδή όπως κυάνιο και γλυκοζίτες τα οποία όταν καταναλώνονται σε μεγάλη ποσότητα είναι επικίνδυνα για την υγεία καθώς μπορούν να προκαλέσουν εμετό και δυσκολία στην αναπνοή.
Συνιστώμενη ημερήσια κατανάλωση φύλλων
Η συνιστώμενη ημερήσια κατανάλωση φύλλων ως αφέψημα ή τσάι είναι: 5 έως 12 γραμμάρια αποξηραμένα φύλλα. 15 έως 30 γραμμάρια φρέσκα φύλλα. Οι φυσικές θεραπείες δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης. Συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας για οποιοδήποτε θέμα υγείας και πριν την χρήση οποιοδήποτε βοτάνου.
. Πηγή: enter2life.gr
Μουσμουλιά (Eriobotrya japonica): Ευεργετικές ιδιότητες και οφέλη για την υγεία
Η μουσμουλιά (Eriobotrya japonica) και ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Μας δίνει τους καρπούς της από τον Απρίλιο έως τον Μάιο. Είναι εγγενές στην Κίνα αλλά καλλιεργείται στην Ιαπωνία, στην Ινδία και τα τέλη του 17ου αιώνα εισήχθη στην Μεσόγειο και στα μέσα του 18ου αιώνα ξεκίνησε η καλλιέργεια της. Ο καρπός της μουσμουλιάς έχει γλυκόξινη γεύση αλλά όσο ωριμάζει γίνεται πολύ γλυκός και ζουμερός. Ο καρπός και τα φύλλα της μουσμουλιάς έχουν πολλά ευεργετικά οφέλη για την υγεία και συμβάλλουν στη θεραπεία πολλών ασθενειών. Ο καρπός της μουσμουλιάς είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες, πηκτίνη, ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, βιταμίνη Α, αντιοξειδωτικά όπως χλωρογενικό οξύ, νεο-χλωρογενικό οξύ, υδροξυβενζοϊκού οξύ, feruloylquinic οξύ, πρωτοκατεχικό οξύ, επικατεχίνη, κουμαρικό οξέα και φερουλικό οξύ. Όσο ωριμάζει ο καρπός έχει περισσότερες συγκεντρώσεις χλωρογενικού οξέος. Ο καρπός επίσης, είναι πλούσιος σε κάλιο και βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, πυριδοξίνη και φυλλικό οξύ, βιταμίνη C και μέταλα όπως σίδηρος, ασβέστιο, χαλκός, μαγγάνιο, φώσφορος, ψευδάργυρος, χαλκός και σελήνιο. Η βιταμίνη Α διατηρεί την ακεραιότητα των ακεραιότητα των μεμβρανών βλέννας και του δέρματος. Έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση φρούτων πλούσια σε βιταμίνη Α και φλαβονοειδή βοηθάει στην προστασία από τον καρκίνο του πνεύμονα και της στοματική κοιλότητας.Το κάλιο είναι ένα σημαντικό συστατικό των κυττάρων και των σωματικών υγρών, βοηθά τον έλεγχο του καρδιακού ρυθμού και της πίεσης του αίματος . Το μαγγάνιο χρησιμοποιείται από τον οργανισμός ως συν-παράγοντας για το αντιοξειδωτικό ένζυμο, δισμουτάση του υπεροξειδίου. Ο χαλκός είναι απαραίτητος για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και ο σίδηρος λειτουργεί ως συν-παράγοντας στην κυτταρική οξείδωση, καθώς και για το σχηματισμό ερυθρών κυττάρων του αίματος. Ο φώσφορος βοηθάει στην παραγωγή ενέργειας και την αναγέννηση των ιστών και των κυττάρων. Τα φύλλα της μουσμουλιάς είναι πλούσια σε αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17), σε αντιοξειδωτικά, σε μέταλα όπως ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, κάλιο, βιταμίνη C. Τα φύλλα μπορούν να αποξηρανθούν και να καταναλωθούν ως αφέψημα. Για τοπική εφαρμογή μπορούμε να τα φτιάξουμε βοτανόλαδο.
Καρκίνος Έρευνες έχουν δείξει ότι και ο καρπός και τα φύλλα της μουσμουλιάς έχουν ευεργετικά οφέλη και βοηθάνε στην θεραπεία πολλών μορφών καρκίνου. Η αντικαρκινική του δράση οφείλεται στην αμυγδαλίνη τη βιταμίνη Β17 γνωστή και ως βιταμίνη κατά του καρκίνου. Τα φύλλα ως αφέψημα χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των παρενεργειών της χημειοθεραπείας.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου
Η πλούσια περιεκτικότητα πηκτίνης στον καρπό διατηρεί την υγρασία στο κόλον και λειτουργεί ως διογκωτικό υπακτικό. Με τον τρόπο αυτό βοηθάει στην προστασία της μεμβράνης των βλεννογόνων του παχέος εντέρου μειώνοντας την έκθεση του σε τοξικές ουσίες καθώς και των χημικών ουσιών που προκαλούν καρκίνο στο κόλον.
Καρκίνος Πνεύμονα – Στοματικής κοιλότητας
Η βιταμίνη Α, βοηθάει στην προστασία του καρκίνου του πνεύμονα και της στοματικής κοιλότητας.
Καρκίνος Δέρματος
Τα φύλα περιέχουν φυτικές χημικές ουσίες που επιβραδύνουν τον καρκίνο του δέρματος καταστέλλοντας την αναπαραγωγή και την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. HIV Τα φύλλα περιέχουν 2-alpha-hydoxyursolic οξυ το οποίο βοηθάει στην καταπολέμιση του ιού HIV.
Δέρμα
Ο καρπός είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά, φλαβονοειδή και βιταμίνη Α τα οποία προστατεύουν την επιδερμίδα από τις ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες. Τα φύλλα της μουσμουλιάς είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά και προστατεύουν τον οργανισμό από την κυτταρική γήρανση.
Βοτανόλαδο με φύλλα μουσμουλιάς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία κρέμας/κεραλοιφής για την περιποίηση του δέρματος, για την θεραπεία των φλεγμονών του δέρματος και για την θεραπεία του καρκίνου του δέρματος.
Αναπνευστικό σύστημα
Τα μούσμουλα, τα φύλλα και τα άνθη της μουσμουλιάς έχουν αποχρεμπτικές, ηρεμιστικές ιδιότητες και αντι-ιικές ιδιότητες. Μπορούμε να παρασκευάσουμε ένα χαλαρωτικό, αποχρεμπτικό σιρόπι για τον βήχα και για την ανακούφιση της ναυτίας. Τα φύλλα ως τσάι ή ως σιρόπι βοηθάνε στην γρήγορη αντιμετώπιση και αποκατάσταση των ασθενειών του αναπνευστικού. Τα φύλλα λειτουργούν ως βλεννολυτικός παράγοντας ο οποίος βοηθάει τη διάλυση της βλέννας που κρατάει τις τοξίνες.
Πεπτικό σύστημα
Ο καρπός και τα φύλλα ως αφέψημα βοηθάνε στην αντιμετώπιση γαστρεντερικών προβλήματα και στομαχικών διαταραχών όπως δυσπεψία και διάρροια λογω των στυπτικών ιδιοτήτων του.
Όραση
Τα μούσμουλα είναι πλούσια βιταμίνη Α και αντιοξειδωτικά. Η βιταμίνη Α ενισχύει την υγεία των ματιών και βοηθάει στη βελτίωση της όρασης και τα αντιοξειδωτικά προστατεύουν τα μάτια από τις ελεύθερες ρίζες.
Καρδιά – Εγκέφαλος – Χοληστερόλη
Το μούσμουλο είναι πλούσιο σε κάλιο. Το κάλιο βοηθάει στην ισορροπία των ηλεκτρολυτών, ενισχύει την υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου αποτρέποντας καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Η υψηλή ποσότητα πηκτίνης που περιέχεται στο μούσμουλο είναι ευεργετική για τη μείωση των επιπέδων της “κακής” χοληστερόλης στο αίμα και μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
Διαβήτης – Υπερλιπιδαιμία
Ο καρπός και τα φύλλα της μουσμουλιάς βοηθάνε στην πρόληψη του διαβήτη και της υπερλιπιδαιμίας. Τα φύλλα περιέχουν ένα σύνολο φυτικών χημικών ουσιών που ονομάζονται τριτερπένια και από αυτά το tormentic οξύ παράγει πολυσακχαρίτες βοηθάνε το πάγκρεας να ανανεώνει τα κύτταρα του και να παράγει ινσουλίνη συμβάλοντας μ’αυτόν τον τρόπο στη μείωση του σακχάρου στο αίμα. Νεφρά Το μούσμουλο έχει διουριτικές ιδιότητες και βοηθάει στην απομάκρυνση των πετρών στα νεφρά, στην αντιμετώπιση της νεφρικής ανεπάρκειας, στην ουρική αρθρίτιτδα και στο υπερβολικό ουρικό οξύ.
Ήπαρ
Το φύλλο περιέχει μια ουσία αμυγδαλίνη (Β17) που βοηθάει στην καταπολέμιση των ηπατικών διαταραχών και στην αποτοξίνωση του ήπατος.
Απώλεια βάρους – Αποτοξίνωση Το μούσμουλο είναι χαμηλό σε θερμίδες, δίνει το αίσθημα του κορεσμού, μας δίνει ενέργεια και βοηθάει στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού. Εκτός από το φρούτο τα φύλλα του μούσμουλου μπορούν να καταναλωθούν ως αφέψημα για την αποβολή των τοξινών από το σώμα χάρη στις αποτοξινωτικές τους ιδιότητες.
Οστά και δόντια
Η βιταμίνη Α που περιέχεται στον καρπό βοηθάει στην υγιή ανάπτυξη των οστών και των δοντιών.
Άλλες χρήσεις
Τα μούσμουλα καταναλώνονται φρέσκα και ξερά. Μπορούμε να παρασκευάσουμε μαρμελάδες και λικέρ. Τα κουκούτσια του μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή λικέρ και κρασιού. Για την παρασκευή του λικέρ, για να αποφευχθούν οι τοξικές ουσιές που περιέχονται στα κουκούτσια πρώτα τα αποξηραίνουμε για 15 ημέρες.
Προφυλάξεις Τα κουκούτσια περιλαμβάνουν πολυάριθμα τοξικά αλκαλοειδή όπως κυάνιο και γλυκοζίτες τα οποία όταν καταναλώνονται σε μεγάλη ποσότητα είναι επικίνδυνα για την υγεία καθώς μπορούν να προκαλέσουν εμετό και δυσκολία στην αναπνοή.
Συνιστώμενη ημερήσια κατανάλωση φύλλων
Η συνιστώμενη ημερήσια κατανάλωση φύλλων ως αφέψημα ή τσάι είναι: 5 έως 12 γραμμάρια αποξηραμένα φύλλα. 15 έως 30 γραμμάρια φρέσκα φύλλα. Οι φυσικές θεραπείες δεν αποτελούν υποκατάστατο ιατρικής περίθαλψης. Συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας για οποιοδήποτε θέμα υγείας και πριν την χρήση οποιοδήποτε βοτάνου.
. Πηγή: enter2life.gr
Μωσαϊκό: Σαλάτα με αποξηραμένα φρούτα
Μωσαϊκό: Σαλάτα με αποξηραμένα φρούτα: Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- Από ένθετο του ΖΑΠΙΝΓΚ Πολίτικα νηστίσιμα από την Μίμα Καρβούνη ...
Μωσαϊκό: Ρίχνει την πίεση το ασπράδι του αυγού.
Μωσαϊκό: Ρίχνει την πίεση το ασπράδι του αυγού.: http://epistrofi-sti-fysi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7034.html Ρίχνει την πίεση το ασπράδι του αυγού. ...
Μωσαϊκό: Φασόλια με λάδι
Μωσαϊκό: Φασόλια με λάδι: Για μεγέθυνση πατάτε ροδάκι και ανοίγει νέα καρτέλα με φακό +- Από ένθετο του ΖΑΠΙΝΓΚ Πολίτικα νηστίσιμα από την Μίμα Καρβούνη ...
Αγροσελίδα: Λαχανόκηπος χωρίς νερό.
Αγροσελίδα: Λαχανόκηπος χωρίς νερό.: O Jean Pain,ένας "τρελλός"Ελβετός, έκανε ένα πείραμα σ’ ένα μικρό αγροτεμάχιο. Με κομπόστ από τα «σκουπίδια του δάσους...
O Jean Pain,ένας "τρελλός"Ελβετός, έκανε ένα πείραμα σ’ ένα μικρό αγροτεμάχιο.
Με κομπόστ από τα «σκουπίδια του δάσους» και μερικά «κόλπα» κατάφερε να αποκτήσει έναν υγιέστατο και παραγωγικό λαχανόκηπο με ελάχιστο νερό.
O Eλβετός Jean Pain στη δεκαετία του ’60 δούλεψε ως φύλακας μιας φάρμας, η οποία είχε και ένα μεγάλο κομμάτι δάσους. Το πρώτο πράγμα που τον ανησύχησε και έπρεπε να αντιμετωπίσει ήταν ο εφιάλτης τής τότε αλλά και της σημερινής εποχής, οι πυρκαγιές στα δάση.
Εφαρμόζοντας τις παλιές μεθόδους διαχείρισης των δασών, έφερε να βοσκήσουν στο δάσος, γουρούνια, πρόβατα, αλλά κυρίως κατσίκια – το κατσικίσιο τυρί που παρήγαγε έγινε διάσημο στην περιοχή του. Το φθινόπωρο, αφού καθάριζε το δάσος από τη θυσανώδη και τη θαμνώδη βλάστηση, χρησιμοποιούσε τα ξερά κλαδιά όπως έκαναν παλαιότερα και οι χωρικοί, δηλαδή ξύλα για τις σόμπες, για τους φούρνους, αλλά το μεγαλύτερο μέρος το έκαιγε επί τόπου στο χωράφι.
Μια μέρα, όμως, διαβάζοντας κάποια παλαιά κείμενα που βρήκε στο αρχοντικό της φάρμας, έμαθε για το «humus vivus», αυτό που σήμερα ονομάζουμε κομπόστ. Υλικό που κάποιοι «παλιοί σοφοί» παρασκεύαζαν από τα «σκουπίδια» του δάσους. Με αυτήν την έρευνα -την κατασκευή και τη χρήση του humus- αφιέρωσε και την υπόλοιπη ζωή του.
Το μυστικό για την παραγωγή φυτών ντομάτας, ύψους 2,5 μέτρων, χωρίς την ανάγκη νερού ήταν ακριβώς το «humus vivus». Για να αποδείξει τα αποτελέσματα των ερευνών του ο Jean Pain αποφάσισε να κάνει ένα μικρό οικογενειακό λαχανόκηπο 100 m2.
Επέλεξε, λοιπόν, ένα αγροτεμάχιο φτωχότατο σε θρεπτικά συστατικά, το οποίο βρισκόταν 10 μέτρα από την κορυφή ενός πετρώδους λόφου και σε υψόμετρο 410. Hταν ένα χωράφι πετρώδες, με υπέδαφος αμμώδες και με υδροφόρο ορίζοντα στα 95 μέτρα βάθος. Είχε νότιο προσανατολισμό και βρισκόταν στην περιοχή της Provenza (Ν. Γαλλία), που χαρακτηρίζεται από ξηρά καλοκαίρια και με μια μέση θερμοκρασία 35ο C υπό σκιάν.
Ο λαχανόκηπος περιμετρικά, αλλά και από πάνω, καλύφθηκε από συρμάτινη σήτα για προστασία από ζώα και πουλιά. Το Μάιο, στην πάνω σήτα τοποθέτησε χλωρά κλαδιά από πεύκα για να δημιουργήσει την απαραίτητη σκίαση για να μπορέσουν να ριζοβολήσουν ευκολότερα τα νεαρά φυτά πριν από τις ζέστες του καλοκαιριού.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Jean Pain, η σκίαση του λαχανόκηπου ήταν απαραίτητη επειδή τα φυτά ποτίστηκαν κατά τη στιγμή της μεταφύτευσης και στη συνέχεια μόνο άλλη μια φορά έπειτα από κάποιες μέρες.
Το έδαφος του λαχανόκηπου τον χειμώνα ήταν καλυμμένο από ένα στρώμα οργανικής ουσίας τακτοποιημένο σε παρτέρια πλάτους 1,20 μέτρων, χωρισμένα μεταξύ τους από μονοπάτια στα οποία είχε τοποθετήσει μακριές ξύλινες τάβλες για να περπατάει χωρίς να συμπιέζει το έδαφος.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όλη η επιφάνεια του αγροτεμαχίου, παρτέρια και μονοπάτια ήταν καλυμμένη από ένα στρώμα οργανικής ουσίας. Οι δε γραμμές φύτευσης δεν ήταν πάνω σε σαμάρια, όπως στη Β. Ευρώπη -που είναι λογικό για να έχουμε απορροή του περίσσιου νερού- αλλά το αντίθετο, σε αυλάκια για να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη υγρασία και να μειώσουμε στο ελάχιστο τις απώλειές της από την εξάτμιση.
Ξεκίνησε λοιπόν το Νοέμβριο με την σπορά της σαλάτας. Aυτή ήταν και η πρώτη καλλιέργεια. Στο τέλος του Φεβρουαρίου – αρχές Μαρτίου προχώρησε στη δεύτερη καλλιέργεια, φυτεύοντας μπιζέλια, τα οποία μετά 2 μήνες τα συγκόμισε. Eφτασε έτσι στη στιγμή της τρίτης καλλιέργειας και της πιο σημαντικής.
Είναι η στιγμή της ανανέωσης της κάλυψης του εδάφους με νέα οργανική ουσία, που θα δώσει τα θρεπτικά συστατικά και την προστασία που χρειαζόμαστε. Ξεκίνησε, λοιπόν, με μια ομοιόμορφη επικάλυψη του εδάφους από 7 cm κομπόστ. Πάνω από το κομπόστ τοποθέτησε ένα στρώμα 10 cm από χονδροειδές οργανικό υλικό για εδαφοκάλυψη (ροκανίδι από το κόψιμο των ξύλων, άχυρα, φύλλα κ.λπ.). Αυτά τα δύο υλικά δημιούργησαν και το κάλυμμα από οργανική ουσία των παρτεριών. Αρχές Μαΐου ξεκίνησε τις μεταφυτεύσεις, π.χ. πήρε ένα φυτό μελιτζάνας -που το είχε φυτέψει το Φεβρουάριο στο σπορείο- και το μεταφύτευσε στο έδαφος δημιουργώντας ένα χώρο στο κόμποστ που είχε ήδη στρώσει. Μια βασική αρχή είναι να μη μένει ποτέ το κομπόστ ακάλυπτο και εκτεθειμένο στο φως, έτσι έπειτα από κάθε μεταφύτευση θα πρέπει να το σκεπάζετε με το υλικό εδαφοκάλυψης. Το υλικό της εδαφοκάλυψης, οποιαδήποτε και αν είναι η σύνθεσή του, όχι μόνο δεν επιτρέπει στο κομπόστ να χάσει την υγρασία του, αλλά κατά τη διάρκεια των ζεστών ωρών της ημέρας, δημιουργεί ένα στρώμα υγρασίας από πάνω του και βοηθάει στην αποδόμηση της οργανικής ουσίας.
Ακολουθώντας τα παραπάνω, ήδη στα τέλη του Αυγούστου είχε απίστευτα αποτελέσματα. Οι ντομάτες έφθασαν τα 1,80 μ. ύψος, με μια καταπληκτική ανάπτυξη. Η παραγωγή καρπών αυτήν την περίοδο έφθασε τα 6 κιλά ανά φυτό. Τα φασόλια είχαν ξεπεράσει τα 2 μ. ύψος. Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, μπόρεσε να κάνει μιαν επαλήθευση της συγκομιδής. Μέση ανάπτυξη των φυτών της μελιτζάνας 1,20 μ., μέση παραγωγή 5 κιλά/φυτό και το σημαντικότερο, λόγω της ανεπτυγμένης ανθοφορίας και καρποφορίας ήταν σίγουρη η παραγωγή μέχρι και τα πρώτα κρύα του Νοέμβρη.
Η τελευταία βροχή έπεσε στις 27 Ιουνίου. Στις 27 Σεπτεμβρίου, που έκανε τον απολογισμό, είχαν περάσει 87 ημέρες χωρίς νερό και τα φυτά συνέχισαν να αναπτύσσονται και να παράγουν.
Πηγή:
Φτιάχνω μόνος μου
Λαχανόκηπος χωρίς νερό.
O Jean Pain,ένας "τρελλός"Ελβετός, έκανε ένα πείραμα σ’ ένα μικρό αγροτεμάχιο.
Με κομπόστ από τα «σκουπίδια του δάσους» και μερικά «κόλπα» κατάφερε να αποκτήσει έναν υγιέστατο και παραγωγικό λαχανόκηπο με ελάχιστο νερό.
O Eλβετός Jean Pain στη δεκαετία του ’60 δούλεψε ως φύλακας μιας φάρμας, η οποία είχε και ένα μεγάλο κομμάτι δάσους. Το πρώτο πράγμα που τον ανησύχησε και έπρεπε να αντιμετωπίσει ήταν ο εφιάλτης τής τότε αλλά και της σημερινής εποχής, οι πυρκαγιές στα δάση.
Εφαρμόζοντας τις παλιές μεθόδους διαχείρισης των δασών, έφερε να βοσκήσουν στο δάσος, γουρούνια, πρόβατα, αλλά κυρίως κατσίκια – το κατσικίσιο τυρί που παρήγαγε έγινε διάσημο στην περιοχή του. Το φθινόπωρο, αφού καθάριζε το δάσος από τη θυσανώδη και τη θαμνώδη βλάστηση, χρησιμοποιούσε τα ξερά κλαδιά όπως έκαναν παλαιότερα και οι χωρικοί, δηλαδή ξύλα για τις σόμπες, για τους φούρνους, αλλά το μεγαλύτερο μέρος το έκαιγε επί τόπου στο χωράφι.
Μια μέρα, όμως, διαβάζοντας κάποια παλαιά κείμενα που βρήκε στο αρχοντικό της φάρμας, έμαθε για το «humus vivus», αυτό που σήμερα ονομάζουμε κομπόστ. Υλικό που κάποιοι «παλιοί σοφοί» παρασκεύαζαν από τα «σκουπίδια» του δάσους. Με αυτήν την έρευνα -την κατασκευή και τη χρήση του humus- αφιέρωσε και την υπόλοιπη ζωή του.
Το μυστικό για την παραγωγή φυτών ντομάτας, ύψους 2,5 μέτρων, χωρίς την ανάγκη νερού ήταν ακριβώς το «humus vivus». Για να αποδείξει τα αποτελέσματα των ερευνών του ο Jean Pain αποφάσισε να κάνει ένα μικρό οικογενειακό λαχανόκηπο 100 m2.
Επέλεξε, λοιπόν, ένα αγροτεμάχιο φτωχότατο σε θρεπτικά συστατικά, το οποίο βρισκόταν 10 μέτρα από την κορυφή ενός πετρώδους λόφου και σε υψόμετρο 410. Hταν ένα χωράφι πετρώδες, με υπέδαφος αμμώδες και με υδροφόρο ορίζοντα στα 95 μέτρα βάθος. Είχε νότιο προσανατολισμό και βρισκόταν στην περιοχή της Provenza (Ν. Γαλλία), που χαρακτηρίζεται από ξηρά καλοκαίρια και με μια μέση θερμοκρασία 35ο C υπό σκιάν.
Ο λαχανόκηπος περιμετρικά, αλλά και από πάνω, καλύφθηκε από συρμάτινη σήτα για προστασία από ζώα και πουλιά. Το Μάιο, στην πάνω σήτα τοποθέτησε χλωρά κλαδιά από πεύκα για να δημιουργήσει την απαραίτητη σκίαση για να μπορέσουν να ριζοβολήσουν ευκολότερα τα νεαρά φυτά πριν από τις ζέστες του καλοκαιριού.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Jean Pain, η σκίαση του λαχανόκηπου ήταν απαραίτητη επειδή τα φυτά ποτίστηκαν κατά τη στιγμή της μεταφύτευσης και στη συνέχεια μόνο άλλη μια φορά έπειτα από κάποιες μέρες.
Το έδαφος του λαχανόκηπου τον χειμώνα ήταν καλυμμένο από ένα στρώμα οργανικής ουσίας τακτοποιημένο σε παρτέρια πλάτους 1,20 μέτρων, χωρισμένα μεταξύ τους από μονοπάτια στα οποία είχε τοποθετήσει μακριές ξύλινες τάβλες για να περπατάει χωρίς να συμπιέζει το έδαφος.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όλη η επιφάνεια του αγροτεμαχίου, παρτέρια και μονοπάτια ήταν καλυμμένη από ένα στρώμα οργανικής ουσίας. Οι δε γραμμές φύτευσης δεν ήταν πάνω σε σαμάρια, όπως στη Β. Ευρώπη -που είναι λογικό για να έχουμε απορροή του περίσσιου νερού- αλλά το αντίθετο, σε αυλάκια για να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη υγρασία και να μειώσουμε στο ελάχιστο τις απώλειές της από την εξάτμιση.
Ξεκίνησε λοιπόν το Νοέμβριο με την σπορά της σαλάτας. Aυτή ήταν και η πρώτη καλλιέργεια. Στο τέλος του Φεβρουαρίου – αρχές Μαρτίου προχώρησε στη δεύτερη καλλιέργεια, φυτεύοντας μπιζέλια, τα οποία μετά 2 μήνες τα συγκόμισε. Eφτασε έτσι στη στιγμή της τρίτης καλλιέργειας και της πιο σημαντικής.
Είναι η στιγμή της ανανέωσης της κάλυψης του εδάφους με νέα οργανική ουσία, που θα δώσει τα θρεπτικά συστατικά και την προστασία που χρειαζόμαστε. Ξεκίνησε, λοιπόν, με μια ομοιόμορφη επικάλυψη του εδάφους από 7 cm κομπόστ. Πάνω από το κομπόστ τοποθέτησε ένα στρώμα 10 cm από χονδροειδές οργανικό υλικό για εδαφοκάλυψη (ροκανίδι από το κόψιμο των ξύλων, άχυρα, φύλλα κ.λπ.). Αυτά τα δύο υλικά δημιούργησαν και το κάλυμμα από οργανική ουσία των παρτεριών. Αρχές Μαΐου ξεκίνησε τις μεταφυτεύσεις, π.χ. πήρε ένα φυτό μελιτζάνας -που το είχε φυτέψει το Φεβρουάριο στο σπορείο- και το μεταφύτευσε στο έδαφος δημιουργώντας ένα χώρο στο κόμποστ που είχε ήδη στρώσει. Μια βασική αρχή είναι να μη μένει ποτέ το κομπόστ ακάλυπτο και εκτεθειμένο στο φως, έτσι έπειτα από κάθε μεταφύτευση θα πρέπει να το σκεπάζετε με το υλικό εδαφοκάλυψης. Το υλικό της εδαφοκάλυψης, οποιαδήποτε και αν είναι η σύνθεσή του, όχι μόνο δεν επιτρέπει στο κομπόστ να χάσει την υγρασία του, αλλά κατά τη διάρκεια των ζεστών ωρών της ημέρας, δημιουργεί ένα στρώμα υγρασίας από πάνω του και βοηθάει στην αποδόμηση της οργανικής ουσίας.
Ακολουθώντας τα παραπάνω, ήδη στα τέλη του Αυγούστου είχε απίστευτα αποτελέσματα. Οι ντομάτες έφθασαν τα 1,80 μ. ύψος, με μια καταπληκτική ανάπτυξη. Η παραγωγή καρπών αυτήν την περίοδο έφθασε τα 6 κιλά ανά φυτό. Τα φασόλια είχαν ξεπεράσει τα 2 μ. ύψος. Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, μπόρεσε να κάνει μιαν επαλήθευση της συγκομιδής. Μέση ανάπτυξη των φυτών της μελιτζάνας 1,20 μ., μέση παραγωγή 5 κιλά/φυτό και το σημαντικότερο, λόγω της ανεπτυγμένης ανθοφορίας και καρποφορίας ήταν σίγουρη η παραγωγή μέχρι και τα πρώτα κρύα του Νοέμβρη.
Η τελευταία βροχή έπεσε στις 27 Ιουνίου. Στις 27 Σεπτεμβρίου, που έκανε τον απολογισμό, είχαν περάσει 87 ημέρες χωρίς νερό και τα φυτά συνέχισαν να αναπτύσσονται και να παράγουν.
Πηγή:
Φτιάχνω μόνος μου
Αγροσελίδα: Η γλιστρίδα
Αγροσελίδα: Η γλιστρίδα: Η γλιστρίδα, ή αλλιώς αντράκλα (Portulaca oleracea), είναι ένα κοινό αγριόχορτο σε πολλούς τόπους της χώρας μας με μεγάλη ιστορία ...
Η γλιστρίδα, ή αλλιώς αντράκλα (Portulaca oleracea), είναι ένα κοινό αγριόχορτο σε πολλούς τόπους της χώρας μας με μεγάλη ιστορία και πολλές χρήσεις.
Είναι δικοτυλήδωνο φυτό της τάξης των καρυοφυλλωδών και της οικογένειας των πορτουλακιδών, με συγγενικό είδος το καλλωπιστικό νυχάκι (P. grandiflora). Η εξάπλωσή του είναι μεγάλη, από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, έως την Ινδία, τη Μαλεσία και την Αυστραλασία, την Ανατολική Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Στις τελευταίες δύο περιοχές το φυτό έχει εισαχθεί, αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι στη Βόρεια Αμερική το φυτό φυόταν πριν τον Ευρωπαϊκό αποικισμό. Το φυτό μπορεί να βρεθεί σχεδόν παντού κατά τόπους, ιδίως συναντάται σε ξηρά εδάφη. Είναι πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία και τις ασθένειες.
Είναι ένα εύκολα αναγνωρίσιμο φυτό. Είναι μονοετές μέσου ύψους 40 εκ. Οι βλαστοί του συχνά γέρνουν προς τα κάτω, είναι λείοι και σαρκώδεις με βλενώδη χυμό (ίσως απ’αυτό οφείλεται το όνομα “γλιστρίδα”, κοκκινωποί εν μέρει ή ολόκληροι και διακλαδιστοί. Τα μικρά φύλλα φύονται εναλλάξ, είναι ωοειδή, και πυκνότερα στις διακλαδώσεις και στα άκρα των βλαστών. Τα άνθη φύονται στις κορυφές των βλαστών, είναι κίτρινα και μικροσκοπικά και διαρκούν μόνο λίγες ώρες το πρώί,. απ’αυτά σχηματίζεται ο καρπός, μια ξηρή κάψα που όταν ωριμάζει ανοίγει απελευθερώνοντας τους σπόρους οι οποίοι είναι εξαιρετικά ανθεκτικοί και μπορούν να μείνουν σε νάρκη στο έδαφος για πολλά χρόνια περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να βλαστήσουν. Το φυτό ανθίζει και καρποφορεί καθ’όλοη τη διάρκεια της ανάπτυξής του. Τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά, μαζί με την αντοχή του στην ξηρασία και τις ασθένειες και την ταχεία ανάπτυξή του, τό’χουν κάνει ένα από τα πλέον επιτυχημένα αγριόχορτα.
Η ιστορία του φυτού αυτού είναι πολύ μεγάλη. Ίχνη του έχουν βρεθεί σε προϊστορικούς κι αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα, ενώ ο Θεόφραστος το αναφέρει ως ένα από τα λαχανικά που πρέπει να σπαρεί την άνοιξη. Ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε ως αντιφλεγμονώδες για τα μάτια, αναλγητικό για τους πονοκεφάλους, μαλακτικό και καταπραϋντικό, αντιπυρετικό (σε χυμό) κι επίσης έλεγε ότι μειώνει την επιθυμία για μοιχεία και παράνομη συνουσία.
Σήμερα το φυτό τρώγεται ωμό ή βρασμένο σε σαλάτες και χρησιμοποιείται ως υλικό και σ’άλλα φαγητά, όπως σούπες. Ωμό έχει μια χαρακτηριστική αλμυρόξινη γεύση ενώ βρασμένω είναι σαν τα βρασμένα χόρτα. Εγώ τό’χω φάει βρασμένο λίγες φορές, και μου έμοιασε γευστικά με τα παντζαρόφυλλα. Είναι εξαιρετικά θρεπτικό λαχανικό, με μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη α, c, βιταμίνες β (λιγότερο), καροτενοειδή, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, σίδηρο, κ.ά. Επίσης είναι το λαχανικό με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε ωφέλιμα ω3 λιπαρά οξέα. Τα αλκαλοειδή χρώματα που χρησιμοποιεί, η β-κυανίνη για το κοκκινωπό και η β-ξανθίνη για το κίτρινο έχουν αντιοξειδωτική δράση. Το φυτό μπορεί να συλλεγεί οποιαδήποτε εποχή για κατανάλωση. Εκτός από την άγρια μορφή του, υπάρχουν και περίπου 40 καλλιεργημένες ποικιλίες. Μερικές από τις ποικιλίες αυτές είναι τρυφερότερες και προτιμώνται.
Φαρμακευτικά, εκτός από τις χρήσεις που ανέφερε ο Διοσκουρίδης, έχει χρησιμοποιηθεί ως διουρητικό, τονωτικό κ.ά. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιείται κατά των μολύνσεων και των αιμοραγιών του ουροποιητικού, της δυσεντερίας κι εξωτερικά για ν’απαλύνει τσιμπήματα εντόμων και φιδιών. Εντούτοις, καμία από τις παραπάνω ιδιότητες δεν έχει ακόμα αποδειχθεί επιστημονικά. Είναι ωστόσο αποδεδειγμένο ότι η κατανάλωσή του είναι αποτελεσματική κατά του λειχήνα του στόματος.
Αν κι από πολλούς θεωρείται ως ενοχλητικό ζιζάνιο, δεν είναι άχρηστο φυτό. Εκτός από την αξία της γλιστρίδας ως τροφή, είναι και κατάλληλη τροφή για ζώα. Τα γουρούνια την τιμούν ιδιαίτερα και επίσης την τρώνε και τα κουνέλια. Ο πατέρας μου, που έχει ένα τεράστιο μπαλκόνι με πολλές γλάστρες, κάθε χρόνο έχει πρόβλημα με την υπερβολική γλιστρίδα. Εκτός του ότι μαζεύουμε για σαλάτα, τώρα έχω αρχίσει να δίνω και στα κουνέλια μου που φαίνεται να την τρώνε πολύ, αν και την προτιμούν λιγότερο από τ’αγρωστώδη, το άχυρο, το τριφύλλι και τ’αμπελόφυλλα.
Η γλιστρίδα επίσης παρέχει σκιά για πολλά φυτά κι ακόμα με το βαθύ ριζικό της σύστημα φέρνει πολλά θρεπτικά συστατικά στην επιφάνεια, τα οποία με το θάνατο και το σάπισμα των φυτών το χειμώνα ή με την κομποστοποίηση γίνονται διαθέσιμα στα καλλιεργούμενα φυτά.
Εάν υπάρχει γλιστρίδα στον τόπο σας, δε χρειάζεται να την καλλιεργήσετε, εκτός κι αν θέλετε να καλλιεργήσετε μια ήμερη ποικιλία. Εάν ωστόσο δεν υπάρχει και θέλετε νά’χετε, η καλλιέργειά της είναι πολύ εύκολη. Το φυτό πολλαπλασιάζετε με σπόρο ή μοσχεύματα. Ο σπόρος σπέρνεται την άνοιξη σε ανοιχτό μέρος στην επιφάνεια του εδάφους, γιατί η γλιστρίδα χρειάζεται φως για να βλαστήσει. Τα μοσχεύματα φυτεύονται οριζοντίως και σε μερικές μέρες ριζώνουν. Οι γλιστρίδες ως ευρποσάρμοστο είδος δε χρειάζονται πολλά για να ευδοκιμήσουν. Οποιοδήποτε ανοιχτό μέρος με απευθείας ήλιο και σχετικά ξηρό έδαφος είναι κατάλληλο. Το φυτό αναπτύσσεται ταχύτατα και μπορείτε να το μαζεύετε πολλές φορές το χρόνο. Να έχετε κατά νου ότι η γλιστρίδα εξαπλώνεται πολύ εύκολα χάρη στους μικροσκοπικούς κι ανθεκτικούς σπόρους της και μπορεί να φυτρώνει σε μέρη που δεν τη θέλετε. Γι’αυτό συλλέγετε τα φυτά πριν ανθίσουν από τα ανεπιθύμητα μέρη για να περιορίσετε την εξάπλωση του φυτού, και αν κομποστοποιείτε φυτικά υπολοίμματα, βεβαιωθείτε ότι ο σωρός κομποστοποίησης έχει ανεβάσει αρκετά υψηλή θερμοκρασία εάν πρόκειται να κομποστοποιήσετε γλιστρίδα, ώστε να καταστραφούν οι σπόροι, αλλιώς μπορεί να επιβιώσουν.
Πηγή>/bolko.wordpress.com
Η γλιστρίδα
Η γλιστρίδα, ή αλλιώς αντράκλα (Portulaca oleracea), είναι ένα κοινό αγριόχορτο σε πολλούς τόπους της χώρας μας με μεγάλη ιστορία και πολλές χρήσεις.
Είναι δικοτυλήδωνο φυτό της τάξης των καρυοφυλλωδών και της οικογένειας των πορτουλακιδών, με συγγενικό είδος το καλλωπιστικό νυχάκι (P. grandiflora). Η εξάπλωσή του είναι μεγάλη, από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, έως την Ινδία, τη Μαλεσία και την Αυστραλασία, την Ανατολική Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Στις τελευταίες δύο περιοχές το φυτό έχει εισαχθεί, αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι στη Βόρεια Αμερική το φυτό φυόταν πριν τον Ευρωπαϊκό αποικισμό. Το φυτό μπορεί να βρεθεί σχεδόν παντού κατά τόπους, ιδίως συναντάται σε ξηρά εδάφη. Είναι πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία και τις ασθένειες.
Είναι ένα εύκολα αναγνωρίσιμο φυτό. Είναι μονοετές μέσου ύψους 40 εκ. Οι βλαστοί του συχνά γέρνουν προς τα κάτω, είναι λείοι και σαρκώδεις με βλενώδη χυμό (ίσως απ’αυτό οφείλεται το όνομα “γλιστρίδα”, κοκκινωποί εν μέρει ή ολόκληροι και διακλαδιστοί. Τα μικρά φύλλα φύονται εναλλάξ, είναι ωοειδή, και πυκνότερα στις διακλαδώσεις και στα άκρα των βλαστών. Τα άνθη φύονται στις κορυφές των βλαστών, είναι κίτρινα και μικροσκοπικά και διαρκούν μόνο λίγες ώρες το πρώί,. απ’αυτά σχηματίζεται ο καρπός, μια ξηρή κάψα που όταν ωριμάζει ανοίγει απελευθερώνοντας τους σπόρους οι οποίοι είναι εξαιρετικά ανθεκτικοί και μπορούν να μείνουν σε νάρκη στο έδαφος για πολλά χρόνια περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να βλαστήσουν. Το φυτό ανθίζει και καρποφορεί καθ’όλοη τη διάρκεια της ανάπτυξής του. Τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά, μαζί με την αντοχή του στην ξηρασία και τις ασθένειες και την ταχεία ανάπτυξή του, τό’χουν κάνει ένα από τα πλέον επιτυχημένα αγριόχορτα.
Η ιστορία του φυτού αυτού είναι πολύ μεγάλη. Ίχνη του έχουν βρεθεί σε προϊστορικούς κι αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα, ενώ ο Θεόφραστος το αναφέρει ως ένα από τα λαχανικά που πρέπει να σπαρεί την άνοιξη. Ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε ως αντιφλεγμονώδες για τα μάτια, αναλγητικό για τους πονοκεφάλους, μαλακτικό και καταπραϋντικό, αντιπυρετικό (σε χυμό) κι επίσης έλεγε ότι μειώνει την επιθυμία για μοιχεία και παράνομη συνουσία.
Σήμερα το φυτό τρώγεται ωμό ή βρασμένο σε σαλάτες και χρησιμοποιείται ως υλικό και σ’άλλα φαγητά, όπως σούπες. Ωμό έχει μια χαρακτηριστική αλμυρόξινη γεύση ενώ βρασμένω είναι σαν τα βρασμένα χόρτα. Εγώ τό’χω φάει βρασμένο λίγες φορές, και μου έμοιασε γευστικά με τα παντζαρόφυλλα. Είναι εξαιρετικά θρεπτικό λαχανικό, με μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη α, c, βιταμίνες β (λιγότερο), καροτενοειδή, ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, σίδηρο, κ.ά. Επίσης είναι το λαχανικό με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε ωφέλιμα ω3 λιπαρά οξέα. Τα αλκαλοειδή χρώματα που χρησιμοποιεί, η β-κυανίνη για το κοκκινωπό και η β-ξανθίνη για το κίτρινο έχουν αντιοξειδωτική δράση. Το φυτό μπορεί να συλλεγεί οποιαδήποτε εποχή για κατανάλωση. Εκτός από την άγρια μορφή του, υπάρχουν και περίπου 40 καλλιεργημένες ποικιλίες. Μερικές από τις ποικιλίες αυτές είναι τρυφερότερες και προτιμώνται.
Φαρμακευτικά, εκτός από τις χρήσεις που ανέφερε ο Διοσκουρίδης, έχει χρησιμοποιηθεί ως διουρητικό, τονωτικό κ.ά. Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιείται κατά των μολύνσεων και των αιμοραγιών του ουροποιητικού, της δυσεντερίας κι εξωτερικά για ν’απαλύνει τσιμπήματα εντόμων και φιδιών. Εντούτοις, καμία από τις παραπάνω ιδιότητες δεν έχει ακόμα αποδειχθεί επιστημονικά. Είναι ωστόσο αποδεδειγμένο ότι η κατανάλωσή του είναι αποτελεσματική κατά του λειχήνα του στόματος.
Αν κι από πολλούς θεωρείται ως ενοχλητικό ζιζάνιο, δεν είναι άχρηστο φυτό. Εκτός από την αξία της γλιστρίδας ως τροφή, είναι και κατάλληλη τροφή για ζώα. Τα γουρούνια την τιμούν ιδιαίτερα και επίσης την τρώνε και τα κουνέλια. Ο πατέρας μου, που έχει ένα τεράστιο μπαλκόνι με πολλές γλάστρες, κάθε χρόνο έχει πρόβλημα με την υπερβολική γλιστρίδα. Εκτός του ότι μαζεύουμε για σαλάτα, τώρα έχω αρχίσει να δίνω και στα κουνέλια μου που φαίνεται να την τρώνε πολύ, αν και την προτιμούν λιγότερο από τ’αγρωστώδη, το άχυρο, το τριφύλλι και τ’αμπελόφυλλα.
Η γλιστρίδα επίσης παρέχει σκιά για πολλά φυτά κι ακόμα με το βαθύ ριζικό της σύστημα φέρνει πολλά θρεπτικά συστατικά στην επιφάνεια, τα οποία με το θάνατο και το σάπισμα των φυτών το χειμώνα ή με την κομποστοποίηση γίνονται διαθέσιμα στα καλλιεργούμενα φυτά.
Εάν υπάρχει γλιστρίδα στον τόπο σας, δε χρειάζεται να την καλλιεργήσετε, εκτός κι αν θέλετε να καλλιεργήσετε μια ήμερη ποικιλία. Εάν ωστόσο δεν υπάρχει και θέλετε νά’χετε, η καλλιέργειά της είναι πολύ εύκολη. Το φυτό πολλαπλασιάζετε με σπόρο ή μοσχεύματα. Ο σπόρος σπέρνεται την άνοιξη σε ανοιχτό μέρος στην επιφάνεια του εδάφους, γιατί η γλιστρίδα χρειάζεται φως για να βλαστήσει. Τα μοσχεύματα φυτεύονται οριζοντίως και σε μερικές μέρες ριζώνουν. Οι γλιστρίδες ως ευρποσάρμοστο είδος δε χρειάζονται πολλά για να ευδοκιμήσουν. Οποιοδήποτε ανοιχτό μέρος με απευθείας ήλιο και σχετικά ξηρό έδαφος είναι κατάλληλο. Το φυτό αναπτύσσεται ταχύτατα και μπορείτε να το μαζεύετε πολλές φορές το χρόνο. Να έχετε κατά νου ότι η γλιστρίδα εξαπλώνεται πολύ εύκολα χάρη στους μικροσκοπικούς κι ανθεκτικούς σπόρους της και μπορεί να φυτρώνει σε μέρη που δεν τη θέλετε. Γι’αυτό συλλέγετε τα φυτά πριν ανθίσουν από τα ανεπιθύμητα μέρη για να περιορίσετε την εξάπλωση του φυτού, και αν κομποστοποιείτε φυτικά υπολοίμματα, βεβαιωθείτε ότι ο σωρός κομποστοποίησης έχει ανεβάσει αρκετά υψηλή θερμοκρασία εάν πρόκειται να κομποστοποιήσετε γλιστρίδα, ώστε να καταστραφούν οι σπόροι, αλλιώς μπορεί να επιβιώσουν.
Πηγή>/bolko.wordpress.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Maria Dimitriou 1 Απριλίου στις 3:51 μ.μ. · exypnes-idees.gr 7 Μοναδικά φυτά εσωτερικού χώρου που δεν χρε...
-
Ο χρήστης Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση . 17 Ιουλίου 2017 · Η Anna Nikolaidou κοινοποίησε ένα βίντεο σ...
-
Ο Σταφυλίνακας Kλικ στη φωτογραφία για περισσότερα http://toperivoli.com/content/%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%...
-
http://share24.gr/9-tropi-gia-na-antidrasis-otan-kapios-se-pligosi/ 9 Τρόποι για να Αντιδράσεις Όταν Κάποιος σε Πληγώσει - share24.gr...
-
Maria Dimitriou κοινοποίησε μια δημοσίευση του George Styl Όταν ήμουν μικρός η γιαγιά μου τα έβαζε στο καντήλι για φυτίλι !!! Ξε...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο . 4 σημάδια-καμπανάκια ότι ο μεταβολισμός σας είναι στα κόκκινα και κιν...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Bossnews.gr . · Πως να απαλλαγείτε από το νύχι που μπαίνει μέσα στο δέρμ...
-
Maria Dimitriou 22 Αυγούστου στις 12:22 π.μ. · olympospress.blogspot.com Γιατί οι Δελφοί έστειλαν τους Σ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση της Dimitra Nikolaou . Η αρμπαρόριζα η θαυματουργή για τα νεύρα ...
-
Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Διατροφη Υγεια . Αγιόκλημα: Ένα θαυματουργό φαρμακευτικό φυτό που πρέπει να...
