Κουραμπιέδες κ Μελομακάρονα

Κουραμπιέδες

2 φλυτζάνια βούτυρο δηλαδή ή μια φυτίνη με βούτυρο γάλακτος ή ένα βούτυρο Κερκύρας

1/2 φλυτζάνι λάδι

1 αυγό

1/2 φλυτζάνι ζάχαρη άχνη

1 φλυτζάνι αμύγδαλα χοντροκομμένα (καβουρντισμένα ή μή)

ξύσμα λεμονιού ή 2 βανίλιες

αλεύρι για όλες τις χρήσεις όσο σηκώσει

Ζυμώνομε και πλάθομε τους κουραμπιέδες ή με το χέρι όπως εγώ,ή με καλουπάκια για διάφορα σχήματα. Ψήνομε σε λαδόκολα και φούρνο προθερμασμένο σε 180 β στο κάτω ράφι 15-20 λεπτά. Καλή επιτυχία!

Μελομακάρονα

3 φλυτζάνια λάδι

1 φλυτζάνι ζάχαρη

1 φλυτζάνι πορτοκαλόζουμο

1 ποτηράκι κονιάκ

1/2 φάκελο μπέκιν

ξύσμα 1 πορτοκαλι και 1 λεμονι 

αλεύρι για όλες τις χρήσεις όσο σηκώσει.

Για το σιρόπι

1 φλυτζάνι ζάχαρη, 1 1/2 φλυτζάνι μέλι, 2 φλυτζάνια νερό

Για το πασπάλισμα κανελογαρύφαλλο, σουσάμι καβουρντισμένο και μη (μισό μισό) καρύδια ψιλοκομμένα

Όταν θέλουμε να τα σιροπιάσουμε θα πρέπει να έχουν κρυώσει κάπως ενώ το σιρόπι το κρατάμε σταθερά πάνω σε χαμηλή φωτιά καθ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας 

Αναμιγνύομε μέλι ζάχαρη νερό και  μετά απο 5 λεπτά βράσιμο αρχίζουμε να τα σιροπιάζουμε βουτώντας τα για 1 λεπτό περίπου με τρυποκουτάλα

Εχουμε έτοιμο το μίγμα για πασπάλισμα μόλις τα βάλωμε στην πιατέλα και τα στολίζουμε. 

Καλή επιτυχία!

Μελομακάρονα από την Ιεράπετρα

Μελομακάρονα από την Ιεράπετρα

Συνταγή δοκιμασμένη με σίγουρη επιτυχία!

 Υλικά:

2 ποτήρια λάδι

1 ποτήρι ζάχαρη

1 ποτήρι με πορτοκαλόζουμο τα 3/4 και ρακί το 1/4

 το ξύσμα απο το πορτοκάλι

1 φακελάκι μπέικιν

1 κουταλάκι σόδα

1 κουταλάκι κανέλα γεμάτο

1 κουταλάκι κοφτό γαρύφαλλο

αλεύρι για όλες τις χρήσεις όσο σηκώσει (γύρω στο 1 κιλό)

που το κοσκινίζουμε καθώς το προσθέτουμε σιγά-σιγά. 

Η ζύμη πρέπει να είναι μαλακή και να αφήνει το χέρι καθαρό.

Για το μέλωμα

1 ποτήρι μέλι ,  2/3 του ποτηριού ζάχαρη ,  2,5-3 ποτήρια νερό και 1 ξυλάκι κανέλλα

για το πασπάλισμα 1 ποτήρι καρυδόψιχα κοπανισμένη ελαφρά, 2/3 ποτηριού σησάμι καβουρντισμένο, 2 κουταλιές κανέλλα (κοφτές)

Εκτέλεση

Πλάθουμε τα μελομακάρονα παίρνοντας τη ζύμη με κάποιο μέτρο π.χ. ένα βαθύ κουτάλι ώστε να έχουν όλα το ίδιο μέγεθος ώστε να μήν καθυστερούμε και για να ψηθούν ομοιόμορφα. 

Όταν είναι όλα στο ταψί και πάνω στο λαδόχαρτο, τα τσιμπάμε με ένα πυρούνι 5-6 τσιμπήματα.

Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 μέχρι να πάρουν ένα απαλό καφέ χρώμα (περίπου μισή ώρα)

Η δοσολογία αυτή μας δίνει δύο ταψιά κουζίνας γεμάτα με τέσσερις σειρές από οκτώ έκαστη δηλ. 32 κομμάτια το ταψί. Όταν ψηθούν και τα βγάλουμε απο το φούρνο , τότε φτιάχνουμε το μίγμα πασπαλίσματος και στη συνέχεια το σιρόπι.

Άν δεν υπάρχει χρόνος,  αυτά μπορούμε να τα φτιάξομε την επομένη. 

Για να τα μελώσουμε, βάζουμε τα υλικά να βράσουν σε μέτρια φωτιά . Όταν αρχίσει ο βρασμός χαμηλώνουμε λίγο ώστε να βράζει αλλά να μη χοχλάζει. Σε δέκα λεπτά περίπου είναι έτοιμο. Το αφήνουμε πάνω στο μάτι χαμηλά ώστε να είναι συνεχώς καφτό το σιρόπι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. 

Με μια τρυποκουτάλα βάζουμε κατά τριάδες τα γλυκά μας και τα γυρίζουμε να ποτιστούν καλά περίπου 30 - 40 δεύτερα με το ρολόι . Τα βγάζουμε με την κουτάλα στην πιατέλα και τα πασπαλίζουμε αμέσως. έτσι συνεχίζουμε ως το τέλος. 

Καλή επιτυχία!

Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα η Ρωμαία

Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα η Ρωμαία

Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 19 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Βονιφατιος (; - 290), Αγια Αγλαϊα Η Ρωμαια

Ζητῶν Βονιφάτιος ὀστᾶ Μαρτύρων. Ἑαυτὸν εὗρε μάρτυρα, τμηθεὶς ξίφει. Ἐννεακαιδεκάτῃ Βονιφάτιος αὐχένα τμήθη.

Βιογραφία Οι Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα έζησαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο δε Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της. Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος. Η ανεξέλεγκτη όμως καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές. Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε. Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του; Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος είπε: «Χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἐνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκά, ΙΕ' 10). Δηλαδή, χαρά γίνεται στους ουρανούς, με την παρουσία αγγέλων του Θεού, που συμμετέχουν στη χαρά αυτή, για έναν αμαρτωλό που μετανοεί. Με πολλή συντριβή λοιπόν, οι δύο μετανοούντες εξομολογήθηκαν το ηθικό τους ολίσθημα σε πνευματικό ιερέα και η ηθική τους επιστροφή και αναγέννηση ήταν πλέον γεγονός. Έτσι αργότερα ο μεν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικά για την πίστη στην Ταρσό της Κιλικίας, η δε Αγλαΐα, αφού πούλησε τα υπάρχοντά της, αφιέρωσε τη ζωή της στην ανακούφιση των φτωχών και των πασχόντων.