Αναδημοσίευση άρθρου από Νέα Ακρόπολη
http://www.nea-acropoli-ioannina.gr/istorika-proswpa/carl-gkoustab-jung.html
Carl Γκούσταβ Jung
«Το ασυνείδητο είναι η άγραφη ιστορία της ανθρωπότητας από αδιανόητους χρόνους»
Carl Jung
Ο Carl Γκούσταβ Jung (1875-1961) θεωρείται ως ένας από τους πιο αξιόλογους επιστήμονες στο χώρο της Ψυχολογίας και με πολύ σημαντική προσφορά στην έρευνα της ανθρώπινης φύσης και συμπεριφοράς. Η σκέψη του επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη νεώτερη ψυχολογία. «Λέξεις που μας έχουν γίνει κοινές, όπως εσωστρέφεια, εξωστρέφεια, αρχέτυπο, είναι έννοιες που δημιουργήθηκαν από τον Jung» («Ο άνθρωπος και τα σύμβολά του», εισαγωγή του Τζον Φρήμαν)
Carl Jung
Ο Carl Γκούσταβ Jung (1875-1961) θεωρείται ως ένας από τους πιο αξιόλογους επιστήμονες στο χώρο της Ψυχολογίας και με πολύ σημαντική προσφορά στην έρευνα της ανθρώπινης φύσης και συμπεριφοράς. Η σκέψη του επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη νεώτερη ψυχολογία. «Λέξεις που μας έχουν γίνει κοινές, όπως εσωστρέφεια, εξωστρέφεια, αρχέτυπο, είναι έννοιες που δημιουργήθηκαν από τον Jung» («Ο άνθρωπος και τα σύμβολά του», εισαγωγή του Τζον Φρήμαν)
Γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της
Ελβετίας το 1875. Το 1895 κατάφερε να εισαχθεί στην Ιατρική σχολή της
Βασιλείας και να ολοκληρώσει τις σπουδές του το 1900. Τότε περίπου έπεσε
στα χέρια του ένα εγχειρίδιο ψυχιατρικής που τον μάγεψε και τον ώθησε
να ακολουθήσει τον συγκεκριμένο κλάδο. Μετά από λίγο καιρό εργάστηκε σε
μια πανεπιστημιακή κλινική υπό την ηγεσία του Eugen Bleuler, καθηγητή
ψυχιατρικής.
Ο Jung έμεινε μέσα στην κλινική και το
1902 αφού ολοκλήρωσε την ιατρική του διατριβή, έγινε αναπληρωτής στην
συγκεκριμένη κλινική.
Την ίδια χρονιά πήγε στο Παρίσι,
σπουδάζοντας κοντά στον Pierre Janet, όπου και δίδαξε σε ένα ψυχιατρικό
κέντρο με διεθνή φήμη, το λεγόμενο Σαλπετριέρ.
Το 1903 επέστρεψε στη Ζυρίχη όπου έκανε
διάφορα πειράματα που τον οδήγησαν στην ανακάλυψη των συναισθηματικά
φορτισμένων συμπλεγμάτων και το 1905 πήρε το πτυχίο του στην ψυχιατρική
και αναγνωρίστηκε ως λέκτορας. Το 1909 είχε μια τιμητική διάκριση για
τις έρευνές του στο Πανεπιστήμιο Κλαρκ της Μασαχουσέτης.
Απέκτησε μια ιδιαίτερη σχέση με τον
ιδρυτή της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόυντ, αλλά παρόλη την εκτίμηση που
έτρεφε για αυτόν, δεν συμφωνούσε μαζί του σε κάποιες βασικές γραμμές των
απόψεών του και ειδικότερα στη σεξουαλική του θεωρία και στο πόσο
καθοριστικό ρόλο μπορεί να παίξει στη ζωή ενός ανθρώπου το σεξουαλικό
ένστικτο. Σιγά- σιγά η ρήξη αυτή μεγάλωσε και έτσι απομακρύνθηκαν μεταξύ
τους, γεγονός που σημάδεψε τη ζωή και των δύο.
Ο
Jung πίστευε ότι ο ανθρώπινος ψυχισμός αποτελείται από το συνειδητό και
το ασυνείδητο και ότι το ασυνείδητο χωρίζεται σε ατομικό και σε
συλλογικό. Μίλησε επίσης για την αντικειμενική ψυχή στην οποία
συμπεριέλαβε τις έννοιες σκιά, persona, animus, anima. Θεωρούσε ότι το
ασυνείδητο διαμορφώνει 2 βασικούς ψυχολογικούς τύπους : τον εσωστρεφή
και τον εξωστρεφή. Σύμφωνα με τον Jung η αιτία της ψυχοπαθολογίας
βρίσκεται στο ασυνείδητο με τη μελέτη του οποίου ασχολήθηκε ιδιαίτερα.
Μελέτησε επίσης τα σύμβολα και τη σημασία τους, την Αλχημεία και τη
σύνδεσή της με την επιστήμη της Ψυχολογίας και συνέλεξε πολλά αλχημικά
κείμενα. Η θεωρία του ονομάστηκε από τον ίδιο «Αναλυτική Ψυχολογία και
Ψυχολογία του Βάθους».Έκανε πολλά ταξίδια σε διάφορες χώρες και
πολιτισμούς του κόσμου με σκοπό να εμπλουτίσει τις γνώσεις και τις
εμπειρίες του.
Το 1914 παραιτήθηκε από τη θέση του ως
λέκτορας και εγκατέλειψε έτσι την ακαδημαϊκή του καριέρα. Την ίδια
χρονιά υπηρέτησε ως λοχαγός εξαιτίας της εμπόλεμης κατάστασης στην οποία
βρέθηκε τότε η Ελβετία. Από το 1916-1918 υπηρέτησε επίσης ως διοικητής
σε στρατόπεδο εκπαίδευσης βρετανικών στρατευμάτων στην Ελβετία.
Το 1932 πήρε το βραβείο λογοτεχνίας στη
Ζυρίχη, το 1935 ορίστηκε επίτιμος καθηγητής από το Ελβετικό Ινστιτούτο
Τεχνολογίας και το 1936 έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορα των Επιστημών.
Στον κατάλογο των τιμητικών διακρίσεων πρέπει να προσθέσουμε πολλές
ακόμη, που φτάνουν μέχρι και τα βαθιά του γεράματα.
Κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου
Πολέμου, αφοσιώθηκε στη μελέτη της Αλχημείας και των αρχαίων κειμένων.
Το 1944, μετά από ένα ατυχές πέσιμο, νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο. Η
κατάσταση της υγείας του δεν εξελίχθηκε και τόσο καλά αντιμετωπίζοντας
έτσι άμεσα το ενδεχόμενο του θανάτου.
Κατάφερε όμως να αναρρώσει και έτσι μπόρεσε να συνεχίσει τις μελέτες του με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα γεγονότα που διαμορφώνονταν σε παγκόσμιο επίπεδο εκείνη την εποχή.
Κατάφερε όμως να αναρρώσει και έτσι μπόρεσε να συνεχίσει τις μελέτες του με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα γεγονότα που διαμορφώνονταν σε παγκόσμιο επίπεδο εκείνη την εποχή.
Πέθανε στις 6 Ιουλίου του 1961. Στον τάφο του γράφτηκε το η εξής φράση : «Επικαλούμενος ή μη, ο Θεός θα είναι παρών».
Joomla SEF URLs by Artio
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω