Παραμύθια επαρχίας Ιεραπέτρας του Αριστοφάνη Χουρδάκη
Ένα
βιβλίο από αυτά που γράφονται με πολύ κόπο για να κρατήσουν στο παρόν
και ίσως και για το μέλλον πολύτιμα κομμάτια της λαϊκής παράδοσης που
συνήθως χάνονται στη λήθη.
Η ζωή και το έργο του Αριστοφάνη Χουρδάκη
Από τον Ανδρέα Λενακάκη.
Σε μια εποχή που η έννοια «προσωπικότητα» καθορίζεται περισσότερο από
την δημοφιλία και την αναγνωρισιμότητα, απότοκο της κυριαρχίας των
media και της απαξίας των καιρών, δεν είναι εύκολο να αναδείξει κάποιος
τις πραγματικές προσωπικότητες, εκείνους τους ανθρώπους που με βήμα
αθόρυβο και σταθερό αφιερώνουν τη ζωή και το έργο τους για το συλλογικό
καλό. Και είναι σημαντική η ευκαιρία και η δυνατότητα που δίνεται σε
συνέδρια όπως η Διημερίδα Πολιτισμού εδώ στο Καστέλλι, για να μιλήσουμε
για έναν σημαντικό άνθρωπο, γέννημα θρέμμα του Δήμου Μινώα Πεδιάδος, που
μπόρεσε με τον πνευματικό του μόχθο να ξεπεράσει τα στενά τοπικά
πλαίσια και να αναδειχτεί με το έργο του σε σημαντική προσωπικότητα της
Κρήτης και της Ελλάδας. Αναφέρομαι στον Αριστοφάνη Χουρδάκη, που ως
δάσκαλος υπηρέτησε ευδοκίμως την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και ως
ερασιτέχνης λαογράφος θεράπευσε την επιστήμη της λαογραφίας επάξια και
επάξια κατέκτησε μια θέση δίπλα στους μεγάλους κρητικούς λαογράφους.
Ο Αριστοφάνης Χουρδάκης ξεκίνησε τη ζωή του στην Αγία Παρασκευή Πεδιάδος το 1932. Σε ηλικία μόλις 2,5 χρονών έχασε τον πατέρα του Γεώργιο, ο οποίος πέθανε από πνευμονία, αφήνοντας την 22χρονη γυναίκα του Μαρία χήρα με δυο παιδιά: τον Αριστοφάνη και τον μόλις 8 μηνών Αλέξανδρο. Οι δυσκολίες για επιβίωση, λόγω εποχής, ήταν πολλές, όπως για όλους εκείνη την εποχή, έγιναν όμως περισσότερες για την οικογένεια λόγω της ορφάνιας. Η περίοδος της γερμανικής κατοχής θα σημαδέψει την παιδική ψυχή και μνήμη. Οι εικόνες που θα αφήσει η άφιξη των πρώτων αεροπλάνων στο αεροδρόμιο Καστελλίου, ο καθορισμός της Αγίας Παρασκευής, αρχικά, ως χώρος μαγειρείων του γερμανικού στρατού, η εκτέλεση ανθρώπων μπροστά στα αθώα παιδικά του μάτια τον ακολουθούν μέχρι και σήμερα.