Δ.Η. Εξάλειψης Αναλφαβητισμού

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B5%CE%B8

Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη του Αναλφαβητισμού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη του Αναλφαβητισμού 2006 - αφίσα της Ουνέσκο

H 8η Σεπτεμβρίου έχει ανακηρυχτεί Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη του Αναλφαβητισμού (αγγλικά: International Literacy Day) από την ΟΥΝΕΣΚΟ στις 17 Νοεμβρίου 1965. Εορτάστηκε για πρώτη φορά το 1966. Σκοπός της είναι να αναδείξει τη σημασία της καταπολέμησης του αναλφαβητισμού για τα άτομα, τις κοινότητες και τις κοινωνίες. Με αφορμή αυτήν την ημέρα διοργανώνονται εορτασμοί ανά τον κόσμο. ^[1].

Εκτιμάται ότι 781 εκατομμύρια ενήλικοι ζουν χωρίς βασικές ικανότητας αλφαβητισμού, από τα οποίους τα 2/3 είναι γυναίκες. Επίσης, περίπου 103 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε σχολείο και, έτσι, δε μαθαίνουν να διαβάζουν, να γράφουν ή να μετρούν.

Σύμφωνα με την "Αναφορά Παγκόσμιας Παρατήρησης για την Εκπαίδευση για όλους -2006" (αγγλ.:"Global Monitoring Report on Education for All (2006)") της ΟΥΝΕΣΚΟ ^[2][3], η Νότια και η Δυτική Ασία έχουν το χαμηλότερο περιφερειακό ποσοστό αλφαβητισμού (58.6%) και ακολουθούνται από την υποσαχάρια Αφρική (59.7%) και τα αραβικά κράτη (62.7%). Οι χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό αλφαβητισμού είναι η Μπουρκίνα Φάσο (12.8%), ο Νίγηρας (14.4%) και το Μαλί (19%). Η αναφορά δείχνει μια ξεκάθαρη σχέση ανάμεσα στον αναλφαβητισμό και τις χώρες με οξύ πρόβλημα φτώχειας, καθώς και τον αναλφαβητισμό και προκαταλήψεων εις βάρος των γυναικών.

Ο ΟΗΕ ορίζει ως αναλφαβητισμό την αδυναμία να διαβάσει ή να γράψει κανείς μια απλή πρόταση σε οποιαδήποτε γλώσσα. Έτσι, αυτά τα ποσοστά αναφέρονται μόνο στο βασικό, και όχι τον περιεκτικότερο, αλφαβητισμό.

Στην Ελλάδα αναλφάβητος θεωρείται όποιος δεν έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στο εξατάξιο δημοτικό σχολείο, ενώ άλλες χώρες για να χαρακτηρίσουν κάποιον εγγράμματο αρκούνται στη γνώση γραφής και ανάγνωσης. Στην Ελλάδα, το ποσοστό των εγγράμματων ενηλίκων φθάνει το 91% του πληθυσμού (94% άνδρες και 88% γυναίκες, ποσοστό ιδιαίτερα χαμηλό για μια χώρα - μέλος της Ε.Ε., 560 χιλιάδες Eλληνίδες δεν έχουν τελειώσει το δημοτικό). Αντίθετα, το ποσοστό των εγγραμμάτων ανηλίκων ως 15 ετών κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα (99,5% στο σύνολο - 99,4% στους άνδρες και 99,5% στις γυναίκες).

Το θέμα του εορτασμού του 2006 είναι: "Η μόρφωση υποστηρίζει την ανάπτυξη". Στόχος είναι να αναδειχτεί ότι ο αλφαβητισμός δεν είναι μόνο ένα θετικό αποτέλεσμα της ανάπτυξης αλλά είναι επίσης ένας μοχλός για την επίτευξη περαιτέρω κοινωνικής προόδου. Ο εορτασμός του 2006 συνδυάζεται με την Πρωτοβουλία Αλφαβητισμού για την Ενδυνάμωση της ΟΥΝΕΣΚΟ (αγγλ.: "Literacy Initiative for Empowerment" (LIFE) ^[4] ), που ξεκίνησε το 2005 και που έχει ως στόχο να βοηθήσει να μειωθεί στο μισό ως το 2015 το ποσοστό του ενήλικου αναλφάβητου πληθυσμού στον κόσμο. Η πρωτοβουλία LIFE πραγματοποιεί δράσεις σε 35 χώρες με ποσοστό αλφαβητισμού λιγότερο από 50% ή με περισσότερους από 10 εκατομμύρια αναλφάβητους και είναι σχεδιασμένη για να φέρει σε πέρας τους στόχους της Δεκαετίας Αλφαβητισμού του ΟΗΕ (2003-2012) [2].

Η Γέννηση της Θεοτόκου

πηγή: http://partheni.weebly.com/iotaepsilonrhoomicron943-nualphaomicron943--muomicronnu941sigmaf.html

Παρθένι - Εύβοια

 

Γέννηση της Θεοτόκου

Ο ιερός ναός της Γέννησης της Θεοτόκου αποτελεί το μεγαλύτερο ναό του Παρθενίου και κύριο χώρο εκκλησιασμού των κατοίκων και των επισκεπτών. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του χωριού. Εορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Με την ευκαιρία του εορτασμού της Γέννησης της Θεοτόκου, οργανώνεται πανηγύρι, το οποίο φημίζεται για την ποιότητα του φαγητού και το μέχρι πρωίας γλέντι.

                              --------------------------------------

πηγή : http://www.google.gr/imgres?num=10&hl=el&biw=1144&bih=695&tbm=isch&tbnid=JPLq-

Εκκλησία Γέννηση της Θεοτόκου

• Δείτε στο Google Earth
• Μοιραστείτε σε: 

από sxoriaditis

                                 
                           -------------------------------------------

 πηγή:  http://www.galatas.gr/%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91-

ΓΑΛΑΤΑΣ     

Ο Γαλατάς είναι ένα  πεδινό χωριό, ανήκει διοικητικά στη Δημοτική Ενότητα Χάλκειας  του Δήμου Ναυπακτίας της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, με  έδρα τα Χάνια Γαυρολίμνης. Είναι η  μεγαλύτερη Τοπική Κοινότητα  του Δήμου Ναυπακτίας. Αφού στην απογραφή του 2001 είχε 1.224 κατοίκους.Το χωριό αποτελείται από τους οικισμούς Νέο Γαλατά (Συνοικισμός), Κάτω Γαλατά, Πετράλωνα, Παλιόστανη, Νέο οικισμό και τον παραλιακό οικισμό Κρυονερίου.Φυσικά του όρια είναι βόρεια - βορειοανατολικά  ο ορεινός όγκος της Βαράσοβας, στη δυτική πλευρά του χωριού βρίσκεται  ο Εύηνος ποταμός που  χωρίζει την κοινότητα Γαλατά από την κοινότητα Ευηνοχωρίου και νότια-νοτιοανατολικά  του ο Πατραϊκός (Καλυδώνιος) κόλπος. Το χωριό απέχει περίπου  τρία χιλιόμετρα από την  Εθνική οδό (Ε-55) που συνδέει την Πελοπόννησο μέσω της  Γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου με τη Δυτική Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο. Δυτικά  του χωριού και σε απόσταση  15 χλμ. βρίσκεται το Μεσολόγγι. Στο κέντρο του Κάτω Γαλατά βρίσκεται ο ενοριακός ναός αφιερωμένος στη Γέννηση της Θεοτόκου και στη πλατεία είναι το Ηρώο για τους πεσόντες Γαλατιανούς. Στον κάτω Γαλατά επίσης βρίσκεται και το Κ.Ε.Π. του Δήμου Χάλκειας και το ιατρείο. Στο Νέο  Γαλατά βρίσκεται το δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο.

                           --------------------------------------------------

 πηγή: http://www.valiakalda.gr/panhgyria.html

8/9     της μικρής Παναγίας Γέννηση της Θεοτόκου (Κύριε Ελέησον) - η συμβολική δημοπρασία της εικόνας στις εκκλησίες: όποιος κερδίζει τον πλειστηριασμό, κρατά τα λάβαρα της εκκλησίας κατά την περιφορά της εικόνας ενώ σέρνει πρώτος το χορό στο μεγάλο γλέντι - ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΟΛΙΩΤΕΣ ΠΡΙΝ ΦΥΓΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΧΕΙΜΑΔΙΑ                            ---------------------------------------------------------------------   πηγή: http://www.arkadimonastery.gr/index.php?id=37,56,0,0,1,0    Γέννηση της Παναγίας Βρίσκεται στο δρόμο για τη Μονή Αρκαδίου πολύ κοντά στη Μονή και ακριβώς απέναντι (στην απέναντι πλευρά του φαραγγιού) από την Παναγία του Αστυρακιά. Ονομάζεται από τους ντόπιους η Παναγία του Μερκούρη ή ο Μερκούρης. (Γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου)                                                ------------------------------------------- πηγή: http://plastira-limni.blogspot.gr/2007_11_01_archive.html Λίμνη Πλαστήρα: Το μοναστήρι της Κορώνας Νότια της Καρδίτσας και σε απόσταση είκοσι χιλιομέτρων περίπου, λίγο πιο πάνω από το Μοσχάτο (Βλάσδο), στον ορεινό όγκο των περήφανων Αγράφων, βρίσκεται το ξακουστό Μοναστήρι της Κορώνας. Κτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων περίπου, σχεδόν κατακόρυφα πάνω από το θεσσαλικό κάμπο σε μια κατάφυτη από βελανιδιές και καστανιές πλαγιά, αποτελεί πραγματικό στολίδι και καύχημα για την περιοχή μας. Όπως αποδεικνύεται από πατριαρχικά έγγραφα (σιγίλια), ευσεβείς χριστιανοί το 1123 μ.Χ. έκτισαν εκεί το πρώτο μοναστήρι και το αφιέρωσαν στη Γέννηση της Παναγίας. Άγνωστο για ποιο λόγο ίσως από επιδρομές βαρβάρων ο πρώτος αυτός ναός καταστράφηκε. Η ανέγερση του νέου ναού αποδίδεται λίγο πριν από τα μέσα του 16ου αι., ενώ η αγιογράφηση του έγινε το 1587 μ.Χ. από τον μοναχό Δανιήλ με έξοδα του "νέου κτίτορα" Ανδρέα Μπούνου. Η παλαιότερη ονομασία του μοναστηριού ήταν «Μονή της Κρυεράς Πηγής», αλλά από τις αρχές του 18ου αιώνα το συναντούμε ως Μονή Κορώνας. Η τελευταία αυτή ονομασία υποστηρίζεται ότι προήλθε από την πανοραμική θέση στην οποία βρίσκεται. Σαν πραγματικό κάστρο, πάνω σ' ένα φυσικό μετέωρο μπαλκόνι, αγναντεύει τον απέραντο θεσσαλικό κάμπο, ως τα Χάσια, την Όσσα και την Όθρυ. Η προσφορά της Κορώνας στο Έθνος και την Ορθοδοξία είναι πολύ σημαντική. Ιδιαίτερα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το Μοναστήρι έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητας ως Ελλήνων και Χριστιανών Ορθοδόξων. Υπάρχει μάλιστα η παράδοση που λέει ότι στη Μονή λειτούργησε Σχολή του Γένους, στην οποία εκτός των άλλων δίδαξε και ο Αναστάσιος Γόρδιος. Ακόμη, λέγεται πως σε περιόδους έντονων τουρκικών πιέσεων λειτούργησε εκεί και «Κρυφό Σχολειό». Μεγάλες ιερατικές μορφές πέρασαν κατά καιρούς από την Κορώνα. Στα τέλη του 16ου αιώνα ο ήρωας και εθνομάρτυρας Άγιος Σεραφείμ υπηρέτησε ως μοναχός αρχικά και ως Ηγούμενος στη συνέχεια, πριν γίνει Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου. Ο άξιος ιεράρχης Δαμασκηνός Παπανδρέου, Μητροπολίτης Κορίνθου, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Αντιβασιλέας από 31-12-1944 μέχρι 27-9-1946 υπηρέτησε στην Κορώνα. Ακόμη, ο συμπατριώτης μας από το Πιτσαρί (Αρτεσιανό) Καρδίτσας Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ, από την Κορώνα ξεκίνησε τη μεγάλη πορεία της εκκλησιαστικής του διακονίας και προσφοράς Σήμερα η Μονή Κορώνας είναι από τα ελάχιστα μοναστήρια του Νομού μας που λειτουργούν. Λόγω και της μικρής απόστασης από την Καρδίτσα, όλο και περισσότεροι χριστιανοί νιώθουν την ανάγκη να επισκεφθούν το αξιόλογο αυτό λατρευτικό κέντρο, όχι μόνο ως ευλαβικοί προσκυνητές, αλλά και για να παρευρεθούν σε διάφορες θρησκευτικές τελετές που κατά καιρούς γίνονται εκεί. Η μεγαλειώδης φυσική ομορφιά της περιοχής, η μακραίωνη ιστορία του Μοναστηριού και τα αμέτρητα θαύματα της Παναγίας και του Αγίου Σεραφείμ συγκινούν βαθιά κάθε επισκέπτη http://www.e-karditsa.gr/sights06.php                                             ------------------------------------------------------- πηγή: http://artopoula.blogspot.gr/2011_04_01_archive.html 1830: Μεταφέρεται η Μονή της Παναγίας από τη θέση «Άγιος - Ιωάννης» και χτίζεται στη σημερινή θέση, Καταμάχη. Η μονή είναι αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου. Το καθολικό κτισμένο στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής στεγάζεται με τετράκλινη στέγη, στο κέντρο της οποίας υψώνεται τρούλος. Εσωτερικά η στέγη του ναού στηρίζεται σε 4 κίονες, ενώ τα πλάγια κλίτη καλύπτονται με φουρνικά. Δε σώζονται τοιχογραφίες.  Στο υπέρθυρο της βόρειας εισόδου υπάρχουν λιθανάγλυφα και η χρονολογία 1830. Βόρεια υπάρχουν τα κελιά της Μονής, που έχουν πρόσφατα αναστηλωθεί.                                                                           ------------------------------------------------------- πηγή: http://klearchosguidetothegalaxy.blogspot.gr/2008/10/blog-post_19.html Η Γέννηση της Θεοτόκου στο Βέλικο Τάρνοβο... Ο τρίκλιτος καθεδρικός ναός Свето Рождество Богородично (Σβέτο Ροζντέστβο Μπογκοροντίτσνο - Γέννησις της Θεοτόκου) βρίσκεται στον Болярска махала (Μπολιάρσκα μαχαλά - η γειτονιά των ευγενών) του Велико Търново (Βέλικο Τάρνοβο). Η παλαιότερη εκκλησία ήταν άλλο ένα από τα αριστουργήματα του Βούλγαρου αρχιμάστορα Никола Фичев (Νικολά Φίτσεβ), γνωστού και με το παρατσούκλι Колю Фичето (Κόλιου Φιτσέτο), και η κατασκευή της είχε ολοκληρωθεί το 1844. Η εκκλησία καταστράφηκε ολοσχερώς από τον καταστροφικό σεισμό της 14ης Ιουνίου του 1913 (με το νέο ημερολόγιο). Η ανοικοδόμηση της νέας εκκλησίας άρχισε μέσα στην ίδια χρονιά, στο 1913. Η κατασκευή της νέας εκκλησίας έγινε από τον αυτοδίδακτο μάστορα дядо Грозю (ντιάντιο Γκρόζιου - μπαρμπα Γκρόζιου). Οι αγιογραφίες φιλοτεχνήθηκαν το 1954 από τους καθηγητές ζωγραφικής Никола Кожухаров (Νικολά Κοζουχάροβ), Димитър Гюдженов (Ντιμίταρ Γκιουζένοβ), και Панталей Сеферов (Πανταλέι Σεφέροβ). Οι αγιογραφίες στο εσωτερικό της εκκλησίας έχουν κατά βάση ιστορικό περιεχόμενο και χαρακτηριστικές είναι "Ο Βουλγαρικός λαός οδηγείται στον Χριστιανισμό", "οι Κύριλλος και Μεθόδιος και οι μαθητές τους Κλημέντιος, Ναούμ και Σάββας", και "η εξορία του Πατριάρχη Евтимий (Εβτίμιι)"... [ENG] The original cathedral Birth of the Theotokos in Veliko Tarnovo was constructed by the Bulgarian master Kolyu Ficheto and was completed in 1844. This cathedral was destroyed during the earthquake of 14 June 1844 (new calendar). In the same year, shortly after the earthquake, a new cathedral was constructed, this time by the Bulgarian master Diado Grozyu (uncle Grozyu). It was decorated in 1954 by some of the leading Bulgarian painters and art professors of the time, Nikola Kozhuharov, Dimitar Gyudjenov and Panteley Seferov. Metropolitan Clement Turnovo (Vasil Drumev) and Metropolitan Bishop Sofroniy Antim are buried in the yard of the church. [BUL] Църква "Свето Рождество Богородично" - Катедрална църква, Велико Търново.

Ηλίας Καζαντζόγλου

Ηλίας Καζαντζόγλου

Ο Ελία Καζάν (7 Σεπτεμβρίου 1909, Καισάρεια- 28 Σεπτεμβρίου 2003, Νέα Υόρκη) ήταν ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Το κανονικό του όνομα ήταν Ηλίας Καζαντζόγλου. Ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τον Μάρλον Μπράντο και τον Γουόρεν Μπίτι. Συνέβαλε στην καθιέρωση της προσέγγισης του ηθοποιού με βάση τη μέθοδο, που είχε αναπτύξει ο Κωνσταντίν Στανισλάβσκι.

Να σημειωθεί ότι οδήγησε 21 ηθοποιούς στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο Group Theatre όπου παρέμεινε στη περίοδο 1932-1939. Το 1942 μεταπήδησε στη σκηνοθεσία παρουσιάζοντας τη πρώτη του παράσταση "Με τα δόντια" του Γουάιλντερ. Έκτοτε άρχισε ν΄ ανεβάζει με αυξανόμενη επιτυχία έργα διάσημων αμερικανών συγγραφέων. 

Εν τω μεταξύ το 1945 άρχισε να «γυρίζει» κινηματογραφικές ταινίες όπου και έγινε διάσημος στο Broadway, σκηνοθετώντας, ανάμεσα σε άλλα, τα έργα «Ένα δένδρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» (1945), «Το μεγάλο κατηγορώ» (1946), «Συμφωνία Κυρίων» (1947), «Λεωφορείον ο πόθος» (1951), «Βίβα Ζαπάτα» (1952), «Το λιμάνι της αγωνίας» (1954), «Ένα πρόσωπο στο πλήθος» (1957), «Άγριο ποτάμι» (1960), «ο Θάνατος του Εμποράκου», «Ανατολικά της Εδέμ»,το «Αμέρικα - Αμέρικα» και «Λυσσασμένη Γάτα». Τιμήθηκε με δύο βραβεία Όσκαρ σκηνοθεσίας για τα έργα Συμφωνία Κυρίων και Το Λιμάνι της Αγωνίας, ενώ ήταν τρεις φορές υποψήφιος για τα έργα Λεωφορείο ο πόθος, Ανατολικά της Εδέμ και America, America, αντίστοιχα. Το 1999 η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου του απένειμε Τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο του έργου του.

Ο Ηλίας Καζάν μαζί με τον Λη Στράνσμπεργκ ίδρυσαν τη περίφημη δραματική Σχολή Actor's Studio.

Η μαύρη σελίδα στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του το 1952 με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, κατά την οποία κατέδωσε συναδέλφους του ως κομμουνιστές (βλ. Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ).

Φιλμογραφία

Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλυν/Χαμένα νιάτα (A tree grows in Brooklyn, 1945)

θάλασσα από γρασίδι/Η παραστρατημένη μητέρα (The Sea of Grass, 1947)

Το μεγάλο κατηγορώ (Boomerang!, 1947)

Συμφωνία Κυρίων (Gentleman's Agreement, 1947)

Πίνκι, η μιγάς (Pinky, 1949)

Πανικός στους δρόμους (Panic in the streets, 1950)

Λεωφορείον ο Πόθος (A streetcar named desire, 1951)

Βίβα Ζαπάτα (Viva Zapata!, 1952)

Δραπέτες του τρόμου (Man on a tightrope, 1953)

Το λιμάνι της αγωνίας (On the waterfront, 1954)

Ανατολικά της Εδέμ (East of Eden, 1955)

Η φωνή του πόθου (Baby Doll, 1956)

Μια μορφή μέσα στο πλήθος (A face in the crowd, 1957)

Λάσπη στ' αστέρια (Wild river, 1960)

Πυρετός στο αίμα (Splendor in the grass, 1961)

America, America (1963)

Ο συμβιβασμός (The arrangement, 1969)

Οι επισκέπτες (The visitors, 1972)

Ο τελευταίος μεγιστάνας (The last tycoon, 1976)

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%AF%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CE%BD

Σαπούνι παραδοσιακό

http://www.diakonima.gr/2012/09/25/%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE

                    Σαπούνι παραδοσιακό: Μάθετε πώς να το φτιάχνετε

Για όσους προτιμούν τον απλό, παραδοσιακό τρόπο καθαρισμού με μπάρα σαπουνιού, οι φυσικές συνταγές που υπάρχουν είναι ιδανικές για να καθαρίσουν, να ενυδατώσουν και να αρωματίσουν το σώμα! Απολαύστε τη διαδικασία παρασκευής, δουλέψτε με όρεξη και δημιουργικότητα και το αποτέλεσμα θα σας αποζημιώσει...

Για να δημιουργήσετε ένα αποσμητικό σαπούνι θα χρειαστείτε τα εξής υλικά:

1 κουταλιά αμυγδαλέλαιο
2 σταγόνες αιθέριο έλαιο petitgrain
2 σταγόνες αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο
3 κουταλιές μαγειρική σόδα
1 κουταλιά μελισσοκέρι
3 κουταλιές γλυκερίνη.

Ωστόσο ο τρόπος για να το φτιάξετε είναι ο εξής...

Zεσταίνετε το αμυγδαλέλαιο και τα αιθέρια έλαια σε ένα μπολ, που θα κρατήσετε πάνω από μια κατσαρόλα που βράζει.

Ρίχνετε τη μαγειρική σόδα, ανακατεύοντας έντονα μέχρι να διαλυθεί, και προσθέτετε το μελισσοκέρι.

Ανακατεύετε ξανά, μέχρι όλα τα υλικά να γίνουν ένα ομοιογενές μείγμα.

Τελευταία προσθέτετε τη γλυκερίνη και ανακατεύετε το μείγμα με ένα πιρούνι.

Ρίχνετε το μείγμα σε φoρμάκια και το αφήνετε μερικές ώρες στο ψυγείο να σταθεροποιηθεί πριν το χρησιμοποιήσετε.

Tα σπιτικά σαπούνια, επειδή δεν περιέχουν χημικά πρόσθετα, δεν δημιουργούν ίδια ποσότητα αφρού με τα σαπούνια του εμπορίου.

womantime.gr

3 Σεπτεμβρίου 1955 Θεσσαλονικη

πηγή :  http://visaltis.blogspot.gr/2012/09/blog-post_6.html?spref=fb

Το "σπίτι του Κεμάλ", ήταν η αιτία να ξεκληριστεί ο ελληνισμός της Πόλης

3 Σεπτεμβρίου 1955  Θεσσαλονικη

η γυναίκα του Τούρκου Προξένου στην Θεσσαλονίκη καλεί εναν Έλληνα φωτογράφο και του ζητάει να φωτογραφήσει τον περίβολο του Προξενείου, το οποίο στεγάζεται δίπλα σε παλιό σπίτι, στο οποίο έζησε για 12 χρόνια ο Μουσταφά Κεμάλ (γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά).

 Το "Σπιτι του Κεμαλ" ειναι..
κατι σαν Ιερός χωρος για τους Τούρκους πολίτες. Τις φωτογραφίες τις ζήτησε ως ‘ενθύμιο’, διότι την επομένη επρόκειτο να αναχωρήσει για την Τουρκία.

Δύο μέρες μετά (μεσανυχτα 5ης προς 6η Σεπτεμβρίου) πραγματοποιείται μια εκρηξη στον Κήπο του "Σπιτιού του Κεμαλ Ατατούρκ". Η Βομβα δεν προκαλεσε μεγαλες ζημιες (Έσπασαν μόνο κάποια τζάμια).

Η Ελληνική Αστυνομία έπειτα απο ειδοποίηση Ελλήνων περιοίκων εξουδετερώνει τον μηχανισμό.H είδηση για την τοποθέτηση βόμβας στο σπίτι του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη εκανε τον γυρο της Τουρκιας μεσα απο Ανθελληνικά δημοσιευματα Τουρκικών Εφημεριδων. Οι Φωτογραφιες που παρουσιαζονται στις εφημεριδες ειναι οι ιδιες Φωτογραφίες που ειχε τραβηξει και ειχε παρει ως ενθύμιο η Γυναίκα του Τούρκου προξενου μερικές μέρες πρίν : Μονο που ηταν "περιεργα" παραποιημένες, με τετοιον τρόπο ώστε να δίδεται η εντύπωση ότι στο σπίτι του "πατέρα των Τούρκων" είχε σημειωθεί μια τεράστια έκρηξη από βόμβα που είχαν "τοποθετήσει οι Έλληνες".

Αλλα ποιός εβαλε την Βόμβα και τι σκοπό εξυπηρετούσε ;

https://www.youtube.com/watch?v=lhpvNmQuB04

 

Η ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ

Η Πρώτη αντιδραση απο πλευρας της Ελλάδας ερχεται με ανακοινωση του τοτε Υπουργείου Βορείου Ελλάδας, που επισήμαινε ότι με την πράξη αυτή, - που προερχόταν από Τούρκους - προετοιμαζόταν η μεγάλη επίθεση εναντίον των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

 Η Ελληνική Αστυνομια με σωστές κινήσεις καταφερε και βρήκε τους ενόχους : Τη βόμβα,- σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης που βγήκε στις 17 Δεκεμβρίου 1955,- ειχε τοποθέτησει ο φύλακας του κτιρίου, Χασάν Ουτσάρ Μεχμέτογλου και την παρέλαβε από τον Ελληνα Μουσουλμάνο φοιτητή της Νομικής Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Οκτάι Εγκίν.

Και οι δυο φυσικά κατηγορηθηκαν σαν πρακτορες των Τούρκων.Μετα απο ανακρίσεις Λοιπόν και οι δυο Τούρκοι παραδέχτηκαν τα όσα έκαναν. Ειδικότερα, ο ίδιος ο Τούρκος κλητήρας του προξενείου τελικά ομολόγησε ότι αυτός τοποθέτησε την βόμβα, την οποία του έδωσε ο Έλληνας μουσουλμάνος από την Κομοτηνή, Οκτάι Εγκιν. Οι Τούρκοι αυτοί κατονομάζονταν ως αυτουργοί της έκρηξης, ενώ οι δυο πρόξενοι της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη ως οι ηθικοί αυτουργοί.

Η ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΚΤΑΪ (του Έλληνα μουσουλμάνου φοιτητή από την Κομοτηνή)

Ο Οκτάι μετά την ομολογία του, έμεινε 5,5 μήνες προφυλακισμένος. Το Εφετείο διέταξε την συνέχιση της κράτησής του επειδή ήταν "ύποπτος φυγής". Το ίδιο δικαστήριο, με την ίδια σύνθεση, διέταξε -μάλλον κατόπιν υψηλών παρεμβάσεων, την αποφυλάκισή του, κρίνοντας ότι δεν ήταν πλέον ύποπτος φυγής.

Λίγο αργότερα ο τότε Τούρκος Πρόξενος της Κομοτηνής Αχμέτ Ουμάρ, τον φυγάδευσε με το αυτοκίνητό του στην Τουρκία, έχοντάς τον κρυμμένο στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου.
  Ο Οκτάι, 45 χρόνια μετά, σε συνέντευξη του το 2000, αρνήθηκε -όπως είναι φυσικό -ότι αυτός έδωσε την βόμβα στον φύλακα.

Αργοτερα εγινε Γενικός Διευθυντής της Κρατικής Ασφάλειας και Νομάρχης Νεάπολης Καππαδοκίας. 

ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΒΟΜΒΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛ ;

η εφημερίδα "Iσταμπούλ Eξπρές» είχε δημοσιεύσει την επομένη ορισμένες πλαστές φωτογραφίες, που έδειχναν το σπίτι καταστραμμένο, ενώ δεν υπήρχαν σοβαρές ζημίες.

Μια μερα μετα την εκρηξη της Βομβας στο Σπιτι του Κεμαλ άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης Τουρκοι φοιτητές και πολίτες, μεταξύ των οποίων και αρκετές εκατοντάδες αστυνομικοί με πολιτικά. Ολοι τους διαδηλωσαν κατά των Ελληνων και ζητουσαν εκδίκηση. Το γεγονός αυτό λοιπόν έδωσε το έναυσμα για την έναρξη των πρωτοφανούς αγριότητος οργανωμένων ανθελληνικών ταραχών στην Κωνσταντινούπολη, γνωστών με το όνομα «Σεπτεμβριανά του 1955».Το Αποτελεσμα ηταν πολυ δυσαρεστο για τον Ελληνισμο.Σχεδον ολοκληρη η Ανθούσα Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινουπολης εκδιωχθηκε βίαια απο την Τουρκία.

Αυτό το σπίτι, με τον τόσο θλιβερό συμβολισμό,  η Ελλάδα αναγνώρισε το 2011, ως "ιστορικό μνημείο".

taxalia.blogspot.com

στην πηγή υπάρχουν και VIDEO

ΙΛΙΑ ΛΙΒΥΚΟΥ

   
 ΙΛΙΑ ΛΙΒΥΚΟΥ (Ηράκλειο, 1919 - Αθήνα, 6 Σεπτεμβρίου 2002)

Η Ίλυα Λιβυκού ήταν ηθοποιός, σύντροφος του Βασίλη Λογοθετίδη.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμαλία Χατζάκη. Αρχικά ασχολήθηκε με τον ακοντισμό και σπούδασε Νομικά στην Αθήνα. Έδωσε όμως εξετάσεις και αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου. Την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο την έκανε το 1947 και από το 1948 ως το 1960 έπαιζε με το Λογοθετίδη, μέχρι και το θάνατό του.

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το έργο Οι Γερμανοί ξανάρχονται του Σακελλάριου (1948). Έπαιξε σε πολλές ταινίες. Εγκατέλειψε το θέατρο το 1984 και δέχτηκε τεράστιο πλήγμα το 1986, όταν έχασε από καρκίνο την κόρη της Εύα (ένα από τα 3 της παιδιά με τον πρώτο της σύζυγο, Αγησίλαο Κοζύρη) . Πέθανε μόνη της στην Κυψέλη, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο. Κηδεύτηκε στην Καισαριανή δίπλα από την αγαπημένη της κόρη.
Χαρακτηριστική ατάκα σκηνή
Στην ταινία "Ούτε γάτα ούτε ζημιά"
Λαλάκης Μακρυκώστας: Πρόσεξε καλά γιατί εγώ δεν τρώω άχυρα"
Κα Μακρυκώστα: "Το βρίσκω πολύ φυσικό. Άχυρα τρώνε μόνο τ'άλογα."
Φιλμογραφία
Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948) .... Έλλη Ένα βότσαλο στη λίμνη 1952) .... Έβελιν (Βαγγελίτσα) Σάντα Τσικίτα 1953) .... Τσικίτα Λοπέζ Δεσποινίς ετών 39 1954) .... Φωφώ Ούτε γάτα ούτε ζημιά 1955) .... Πόπη Μακρυκώστα / Μαρία Κουτρουμπά Η κάλπικη λίρα (1955) .... Φιφή Ο ζηλιαρόγατος 1956) .... Λέλα Αντωνοπούλου Δελησταύρου και υιός 1957) .... Ρένα Χατζηλουκά Ένας ήρωας με παντούφλες (1958) .... Πόπη Δεκαβάλα Η κατάρα της μάνας (1961) .... Δέσπω Λιάκουρα Αντιγόνη (1961) .... Ευρυδίκη Οργή (1962) Ένας ντελικανής (1963) .... Ειρηνάκι Ίλιγγος (1963) .... Όλγα Παναγιωτοπούλου Κραυγή (1964) .... Τζούλια Πετράτου Δίψα για ζωή (1964) .... Έλενα Νεγρεπόντη Ο νικητής (1965) .... Έλσα Βασιλειάδου Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας (1966) .... Ρένα Καρνασάκη Στα σύνορα της προδοσίας (1968) Αντίζηλοι (1968) .... Αμερικανίδα σύζυγος Τα ψίχουλα του κόσμου (1968) .... μητέρα Φλώρας Οι γενναίοι του Βορρά (1970)... Βασιλική Δεβερτζή Η θυσία του Αβραάμ (1971) .... Σάρα Η χαραυγή της νίκης (1971) .... Χρυσάνθη Πετράκη Οι ξενιτεμένοι (1972) .... Μαρία Αντάρτες των πόλεων (1972) .... κυρία Παπαδήμα Οι εραστές του όνειρου (1974)... Ζωρζέτ Κυριαζή Εραστές του ονείρου (1974) ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ