Αύριο στη μάχη να με σκεφτείς – Χαβιέ Μαρίας

http://www.culturenow.gr/21248/book-review-ayrio-sth-maxh-na-me-skefteis-xavie-marias

Book review: Αύριο στη μάχη να με σκεφτείς – Χαβιέ Μαρίας

Γραμμένο το 1967 και βραβευμένο με το βραβείο PremioRomuloGallegosto 1995, το βιβλίο αυτό του Χαβιέρ Μαρίας είναι ένα από τα πιο αξιόλογα βιβλία των τελευταίων ετών.

Από την Τέσυ Μπάιλα

Το μυθιστόρημα αρχίζει με μια τόσο απλή ταυτόχρονα έντονη σκηνή που σίγουρα δύσκολα θα το αφήσει κανείς από τα χέρια του. Η τεχνική δεξιοτεχνία του συγγραφέα είναι πρόδηλη από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου και ο ώριμος, στιβαρός, εξαιρετικά μακροπερίοδος λόγος πετυχαίνουν να δώσουν την απαιτούμενη βαρύτητα στο έργο. Ο Μαρίας στέκεται με τεράστια οξυδέρκεια σε κάθε λεπταίσθητη λεπτομέρεια της ιστορίας και στοχαστικά αποτυπώνει τις προσωπικές του θέσεις αποκαλύπτοντας κάθε φόβο του, κάθε εμμονή του, κάθε σκέψη του. Κι ενώ η ροή της αφήγησης μοιάζει ακατάπαυστη, στο βάθος πρόκειται για μια αφηγηματική τεχνική που ενώ θαρρεί κανείς ότι φλυαρεί εντούτοις γεμίζει τον αναγνώστη με ενδελεχείς περιγραφές σκέψεων, συναισθημάτων και εικόνων.

Ένα παράνομο ραντεβού εξελίσσεται σε τραγωδία καθώς ο Βίκτορ, ο κεντρικός χαρακτήρας του έργου, βρίσκεται στο σπίτι της Μάρτας Τέγιεθ, μιας γυναίκας που πιστεύει ότι εκείνη τη νύχτα θα γίνει ερωμένη του, μια και ο άντρας της λείπει σε επαγγελματικό ταξίδι στο Λονδίνο κι εκείνη τον έχει καλέσει στο σπίτι της. Το δείπνο τελειώνει, ο μικρός γιος της Μάρτας βρίσκεται επιτέλους στο κρεβάτι του και ο Βίκτορ με τη Μάρτα μεταφέρονται στο κρεβάτι της όπου αρχίζουν τις ερωτικές περιπτύξεις. Μια ξαφνική αδιαθεσία της γυναίκας διακόπτει τις τρυφερές στιγμές. Λίγο αργότερα ο Βίκτορ θα αντιληφθεί ότι η γυναίκα που βρίσκεται στο κρεβάτι δίπλα του έχει πεθάνει κι ένας ανελέητος δισταγμός κυριεύει τον Βίκτορ. Μόνος με ένα παιδί που κοιμάται στο διπλανό δωμάστιο και μια πεθαμένη γυναίκα στο κρεβάτι, τα ίχνη του παντού μέσα στο σπίτι κι αυτός ένας υποψήφιος εραστής που κινδυνεύει παραμένοντας κάθε λεπτό μέσα στο άγνωστο σπίτι. Αποφασίζει να φύγει εγκαταλείποντας το παιδί και σβήνοντας τα ιχνη του.

"Κανείς δεν σκέφτεται ποτέ πως μπορεί να βρεθεί με μια πεθαμένη στην αγκαλιά του και πως δεν θα ξαναδεί το πρόσωπο του οποίου το όνομα θυμάται"

Με αυτή τη φράση κλειδί αρχίζει το μυθιστόρημά του ο Μαρίας και ταυτόχρονα προϊδεάζει τον αναγνώστη για το μέγεθος της συγγραφικής συγκρότησης που θα έχει το βιβλίο του. Ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να στροβιλιστεί σε έναν κυκεώνα σκέψεων, καθώς μας εξιστορεί όλα όσα επακολούθησαν από εκείνη τη νύχτα και παράλληλα να φιλοσοφήσει γύρω από τις σχέσεις των ανθρώπων, τις ενοχές τους, τα πάθη και τα λάθη τους, τη σημασία της απώλειας και του θανάτου, τη σχέση αλήθειας και ψέματος σε κάθε μας πράξη. Ο Βίκτορ συνταράζεται από το γεγονός. Μοιάζει με ντοστογιεφκικό ήρωα που επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος για να μάθει και να γνωριστεί με όσα και όσους σχετίζονται με τη Μάρτα.

Ο Βίκτορ και η Μάρτα από τη μια κι από την άλλη ο Βίκτορ και η Θέλια η κατά έντεκα χρόνια μικρότερη πρώην γυναίκα του, την οποία αναζητά απεγνωσμένα για να βρεθεί ξανά στην αγκαλιά της έστω κι αν σε τίποτα δεν θυμίζει αυτή η αγκαλιά όλα όσα υπήρξε η Θέλια στη ζωή του. Μορφές γυναικείες που γίνονται η αφορμή για μια προσωπική αναζήτηση ενός πολύ μοναχικού ήρωα. Τα γεγονότα τον στοιχειώνουν με τη γοητεία τους και ο Μαρίας υπογράφει ένα κείμενο εξαιρετικής λογοτεχνικής αξίας ψυχογραφώντας τον εκλεπτυσμένο αλλά εσωστρεφές Βίκτορ και δείχνοντας ότι κάποια πράγματα μπορούν να ανασυνθέσουν το μέγιστο συναίσθημα της απώλειας ακριβώς όταν αποκλιμακώνονται. Όλα όσα φτάνουν λίγο πριν την ολοκλήρωσή τους αλλά ποτέ δεν ολοκληρώνονται, αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση στους πρωταγωνιστές τους. Η αγωνία των προθέσεων, ο μαγνητισμός των κινήτρων, η απόκρυψη των πράξεων, η απιστία, η απάρνηση όλων όσων πέρασαν από τη ζωή μας και κάποτε αγαπήσαμε, η προσωπική αποκάλυψη, η γοητεία και η απογοήτευση όταν όλα εξανεμίζονται, οι σκιές που βαραίνουν τους ανθρώπους είναι μερικά από τα στοιχεία που ο Μαρίας διαπραγματεύεται στο συγκεκριμένο βιβλίο με τρόπο μεγαλειώδη. Και περισσότερο από όλα η εξαπάτηση. Το στοιχείο εκείνο που κυριαρχεί σε όλους τους χαρακτήρες και αποδεικνύεται ο συνδετικός αλλά ταυτόχρονα και εξισορροπητικός κρίκος στην αλυσίδα των ανθρώπινων σχέσεων. Όλοι έχουν κάποιο καλά κρυμμένο μυστικό και όλοι προσπαθούν να απενοχοποιηθούν τελικά μιλώντας γι’ αυτό αλλά επί της ουσίας όλοι έχουν εξαπατήσει ανενδοίαστα.

Από τον Ρασκόλνικοφ του Ντοστογιέφσκι στον Σέξπηρ και από τις Καμπάνες του μεσονυχτίου του Όρσον Ουέλες στη ταινία που βλέπει την ώρα που η Μάρτα δίπλα του χάνεται ένας αφηγηματικός μηχανισμός στήνεται αριστοτεχνικά από τον Μαρίας για να συνομιλήσει με την ευγένεια, την ευθυβολία και την αρμονία της λογοτεχνικής μαεστρίας που διαθέτει με δημιουργούς άλλων εποχών. Και παρόλο που πρόκειται για ένα σκοτεινό θεματικά έργο ο Μαρίας καταφέρνει να αποδώσει το φιλοσοφικό του υπόβαθρο συμπαρασύροντας τον αναγνώστη σε ένα παιχνίδι αποκαλύψεων που θα γίνουν αιτία να αλλάξουν οι παγιωμένες συνειδήσεις. Επειδή για τον Μαρίας λίγα είναι τελικά όλα όσα απομένουν από κάθε άτομο μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Ο ίδιος λέει: «Και πόσο λίγα είναι αυτά που μένουν τελικά από κάθε άτομο μέσα στον άχρηστο χρόνο σαν το ολισθηρό χιόνι, για πόσο λίγα υπάρχει απόδειξη, και από αυτά τα λίγα που μένουν πόσα αποσιωπούνται, και από αυτά που δεν αποσιωπώνται μόνο ένα ελάχιστο μέρος μένει μετά στη μνήμη και για λίγο καιρό: ενόσω οδεύουμε αργά προς την εξάλειψή μας μόνο και μόνο για να περάσουμε στην πλάτη ή στην πίσω πλευρά αυτού του χρόνου, όπου δεν μπορεί πια κανείς να συνεχίσει να σκέφτεται ούτε να αποχαιρετά».

Δεν είναι τυχαίο που ο Γκύντερ Γκρας είχε πει για τον Μαρίας: «δεν υπάρχει τίποτε στη σύγχρονη λογοτεχνία που να μπορεί να συγκριθεί με το έργο του Χαβιέρ Μαρίας... ίσως μόνο ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες». Ο Μαρίας καταθέτει ένα κείμενο υψηλής αισθητικής και κερδίζει τον σεβασμό του αναγνωστικού κοινού σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μια μεγάλη, σύγχρονη λογοτεχνική μορφή που δίκαια θεωρείται από τους κορυφαίους ισπανούς λογοτέχνες.

Γεννημένος το 1951 ο Μαρίας σπούδασε φιλοσοφία και λογοτεχνία και δίδαξε σε πανεπιστήμια στην Αγγλία, στις ΗΠΑ και στην Ισπανία. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία σε ηλικία είκοσι ετών με το μυθιστόρημα "Τα λημέρια του λύκου" (1971). Έχει γράψει άλλα οκτώ μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων τα: "Ο αιώνας" (1983). "Ο αισθηματικός άντρας" (1986), "Όλες οι ψυχές" (1989), "Καρδιά τόσο άσπρη" (1992), "Αύριο στη μάχη να με σκεφτείς" (1994) και "Η μαύρη ράχη του χρόνου" (1998). Έχει εκδώσει επίσης συλλογές με διηγήματα και άρθρα του σε ισπανικές εφημερίδες, καθώς και δύο βιβλία αφιερωμένα σε δύο από τους αγαπημένους του συγγραφείς, τον Φώκνερ και τον Ναμπόκοφ. Έχει μεταφράσει στα ισπανικά Χάρντυ, Στερν, Στήβενσον, Ναμπόκοφ, Φώκνερ, Γέητς, Κόνραντ κ.ά. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν γνωρίσει τεράστια επιτυχία. Το 1977 τιμήθηκε για το σύνολο του έργου του με το βραβείο Νέλλυ Σακς της πόλης του Ντόρτμουντ.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σέλας, σε μετάφραση Βιβής Φωτοπούλου.

Εκτύπωση

Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ.

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-Ελλήνων Πολυθέασις

Πατήστε "Μου αρέσει!" στη Σελίδα ·

Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ.
Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΙΣ ΠΕΝΤΕ ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΤΙ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΣΦΑΙΡΙΚΗ...!!!
"Πτύχας δ΄ υπεστήσατο της ασπίδας [=Αχιλλέως] πέντε, σχεδόν ουκ άλλο τι πλην ουκ εμπεποικιλμένοις τω κόσμω ζώνας υπαινιξάμενος.
Η μεν γαρ ανωτάτω περί τον βόρειον ειλείται πόλον, αρκτικήν δε αυτήν ονομάζουσιν,
η δ΄εφεξής εύκρατος εστίν,
είτα την τρίτην διακεκαυμένην καλούσιν,
η δε τετάρτη δ΄ομωνύμως τη πρότερον δευτέρα εύκρατος ονομάζεται,
πέμπτη δ΄επονύμως του νοτίου μέρους ή νότιός τε και αντάρκτιος καλουμένη ".
Ηράκλειτος ο "Μικρός" ή Ποντικός [από τον Πόντο] - Περί το 60 π.Χ και κατά άλλους περί το 240 π.Χ την εποχή του Κράτη /ΟΜΗΡΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ 50, 1-3 [Κάκτος]
Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

Πώς να μετατρέψετε μια παλιά ψησταριά

http://epistrofi-sti-fysi.blogspot.gr/2012/12/bbq.html

Πώς να μετατρέψετε μια παλιά ψησταριά BBQ σε γλάστρα με αρωματικά φυτά

Μια πολυ εύκολη διαδικασία που μπορεί να ολοκληρωθεί σε λιγότερο από μια ώρα μ'ένα υπέροχο αποτέλεσμα!!Για να ξεκινήσουμε θα χρειαστούμε : 

ΥΛΙΚΑ :

• 1 μικρή σακούλα με καλής ποιότητας χώμα.
• 3-5 φυτά της επιλογής σας, ανάλογα με το μέγεθος του μπάρμπεκιου σας και πόσο γεμάτη θέλετε την γλάστρα σας . 
• 1 φορητό BBQ ή hibachi .
• 1 φίλτρο (γαλλικού καφέ).

 Δεν θα χρειαστούμε τη σχάρα ή το καπάκι απ'το μπάρμπεκιου , αλλά αν μας βρίσκετε η κάτω σχάρα που ακουμπούσαν τα κάρβουνα μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για να στραγγίζει το χώμα καλύτερα.

 ΟΔΗΓΙΕΣ:

 Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να καθαρίσουμε το μπάρμπεκιου -όσο το δυνατόν περισσότερο-μέχρι να φύγουν τουλάχιστον τυχόν υπολλείματα.Δεν χρειάζεται να γυαλίζει (όπως το συγκεκριμένο στη φωτογραφία) και η σκουριά που μένει κάνει καλό και στο χώμα. Στη συνέχεια, τοποθετούμε ένα φίλτρο καφέ πάνω από τις οπές στο κάτω μέρος της σχάρας. Ο καφές φίλτρου θα επιτρέπει στο νερό να στραγγίζει αλλά θα εμποδίζει το χώμα να πέφτει κάτω. Αν έχουμε τη σχάρα μπορούμε να την αφήσουμε, όπως είπαμε γιατί θα βοηθήσει να μην βυθιστούν τα φυτά όπως θα βάζουμε το χώμα.

Στη συνέχεια, βάζουμε χώμα ως την σχάρα ή 2-3 εκ. πάνω απο τον πάτο και τοποθετούμε τα φυτά δοκιμάζοντας διάφορους τρόπους μέχρι να έχουμε ένα ευχάριστο συνδυασμό. Όπως βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία έχουμε βάλει φασκόμηλο, λεβάντα, μαντζουράνα, ρίγανη, και σχοινόπρασο. Τα ψηλότερα φυτά έχουν τοποθετηθεί κοντά στο πίσω μέρος και τα αναρριχητικά φυτά κοντά στην άκρη του BBQ έτσι ώστε όταν μεγαλώσουν να πέφτουν ομοιόμορφα.

  

Τέλος συμπληρώνουμε με χώμα τα κενά γύρω από τα φυτά που τοποθετήσαμε και συμπιέζουμε απαλά σε σημεία όπως το ρίχνουμε για να βεβαιωθούμε οτι έχει πάει χώμα παντού και είμαστε έτοιμοι!

 Tip: Αν έχουμε περισσότερη όρεξη για δημιουργία μπορούμε να βάλουμε χρώμα και να ζωγραφίσουμε δικά μας απλά σχέδια πάνω στην καινούργια μας γλάστρα!!

 ΠΗΓΗ: http://lifeonthebalcony.com

είναι οι πιο ανδρείοι

"Δημάρατε τι λες;! Χίλιοι άνθρωποι να πολεμήσουν έναν τόσο στρατό;!"
Οι Λακεδαιμόνιοι πολεμώντας ένας προς έναν, δεν είναι κατώτεροι κανενός· πολεμώντας όμως πολλοί μαζί, είναι οι πιο ανδρείοι από όλους τους ανθρώπους, καθότι όσο ελεύθεροι κι αν είναι, δεν έχουν απεριόριστη ελευθερία, αλλά υπακούουν σε έναν μόνο ηγέτη, τον νόμο, που τον φοβούνται πολύ περισσότερο από όσοι οι δικοί σου φοβούνται εσένα.
Εκτελούν ό,τι εκείνος τους προστάζει και τους προστάζει πάντα το ίδιο, και δεν τους συγχωρεί αν εγκαταλείψουν τη μάχη, όσο μεγάλο κι αν είναι το πλήθος των αντιπάλων, αλλά μένοντας στη θέση τους, ή θα νικήσουν ή θα πεθάνουν.... http://mythiki-anazitisi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_1907.html

Σάλτσα γιαουρτιού

http://www.oparlapipas.com/2013/05/blog-post_2892.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook

Σάλτσα γιαουρτιού

Υλικά

200 γρ. στραγγιστό γιαούρτι
2 κουταλιές μαγιονέζα
1 κουταλιά ελαιόλαδο
1/2 κουταλάκι ρίγανη
1/2 κουταλάκι δυόσμο
λίγο ξύδι
αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση Συνταγής

Ανακατεύουμε πολύ καλά όλα τα υλικά μαζί. tip συνταγής Μπορείτε να τη συνοδέψετε με πατάτες φούρνου ή βραστές.
Βρείτε πολλές ακόμη συνταγές στο: foodrevolution.gr

Read more: http://www.oparlapipas.com/2013/05/blog-post_2892.html#ixzz2TIIrmo5g

Βρετανοί του σήμερα απόγονοι των Ρωμαίων

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/05/vretanoi-tou-shmera-apogonoi-twn-rwmaiwn.html

Βρετανοί του σήμερα απόγονοι των Ρωμαίων

Ένα εκατομμύριο Βρετανών ανδρών φαίνεται ότι κατάγεται από τους εισβολείς

Οι Ρωμαίοι εγκατέλειψαν τη Βρετανία κατά τον πρώιμο 5ο αι. αφήνοντας πίσω τους το Τείχος του Αδριανού και άλλα δημόσια κτίσματα μαζί με μια σειρά πόλεων, δρόμων και στρατοπέδων. Εντούτοις, σύμφωνα με νεότερες έρευνες, αυτό που κράτησε περισσότερο από αυτούς βρίσκεται στα χρωμοσώματα των Βρετανών, καθώς ένα εκατομμύριο Βρετανών ανδρών φαίνεται ότι κατάγεται από τους εισβολείς.
Μια γενετική μελέτη σε δείγμα 5.000 ατόμων έδειξε ότι πάνω από πέντε εκατομμύρια Άγγλοι και Ουαλοί φέρουν ξεχωριστές γενετικές υπογραφές που βρίσκονται συχνά, και μάλλον έχουν τις απαρχές τους, στην Ιταλία. Ακόμη, τα γενετικά χαρακτηριστικά αυτά είναι σπάνια σε περιοχές που γνώρισαν λίγο ή καθόλου τη ρωμαϊκή κατάκτηση, όπως η Σκωτία και η Ιρλανδία. Έτσι, αν και η επιστήμη δεν μπορεί ακόμη να βρει το πότε εισήχθησαν τα γενετικά χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου, οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι ο ερχομός των Ρωμαίων ευθύνεται για το λιγότερο το ένα τέταρτο των συνολικών ιταλικών χαρακτηριστικών.
Οι Ρωμαίοι έφτασαν στη Βρετανία το 43 μ.Χ, για να απαρτίσουν με τον ερχομό τους το 8% του συνολικού ανδρικού πληθυσμού της χώρας. Όπως αναφέρει το άρθρο της εφημερίδας Telegraph, «Οι επιστήμονες ανέλυσαν γενετικό υλικό από το χρωμόσωμα Υ που κληρονομείται στους άνδρες και ταύτισαν πέντε σπάνιους τύπους που είναι όμως ασυνήθιστα συχνοί μεταξύ Άγγλων, Ουαλών και Ιταλών ανδρών. Ο πιο χαρακτηριστικός αυτός τύπος είναι ο Αλπικός (R1b-S28), που βρίσκεται στο 13% των Ιταλών, στο 6,5% των Άγγλων και Ουαλών αλλά μόνο στο 4,3 των Σκωτσέζων και το 1,8 των Ιρλανδών.
Εφαρμόζοντας τους αριθμούς αυτούς στον συνολικό πληθυσμό, συστήνεται ότι 1,6 εκ. Άγγλοι και Ουαλοί φέρουν το Αλπικό γενετικό αποτύπωμα. 2,3 εκ. περισσότεροι επίσης φέρουν μία από τις τέσσερις άλλες γενετικές υπογραφές που ταύτισε η έρευνα». Και ο συνολικός αριθμός θα πρέπει να είναι ακόμη μεγαλύτερος δεδομένου ότι οι αριθμοί αυτοί αντιπροσωπεύουν τους ανθρώπους που σχετίζονται με τους Ρωμαίους μόνο μέσω των αρσενικών προγόνων τους.
Ο δρ. Τζιμ Γουίλσον, της εταιρείας BritainsDNA εξηγεί: «Σίγουρα κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές γενετικές κληρονομιές. Αυτό συστήνει ότι ένας σημαντικός αριθμός γυναικών και ανδρών κατάγονται από τους Ρωμαίους από γενεαλογίες διαφορετικές από την πατρογονική τους [...]. Δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το αν κάθε ξεχωριστό άτομο κατάγεται από τους Ρωμαίους αλλά στο γενικό πληθυσμό των ανθρώπων που ανήκουν στις πέντε αυτές γενετικές ομάδες, ένα ποσοστό μπορεί, και πρέπει να είναι, σχετικά περισσότερο από ένα εκατομμύριο».
Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στη διοργάνωση Who Do You Think You Are? Roadshow στο Λονδίνο.

ΠΗΓΗ

Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ "Γένεση"

 Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ "Γένεση"
Αυτό το γαρύφαλλο, που κρατώντας το ανάμεσα στα τρία μου δάχτυλα το σηκώνω στο φως, μου μίλησε και παρά τον κοινό νου μου το κατανόησα.
Μι' αλυσίδα από ατέλειωτους γαλαξίες συνεργάστηκαν,
διασταύρωσαν κάτω στη γη φωταψίες
- το σύμπαν ολόκληρο πήρε μέρος στη γέννηση
αυτού του γαρύφαλλου.
Κι' αυτό που ακούω είναι οι φωνές
των μαστόρων του μέσα του.

...ζωγραφίσετε με πλεκτά

Orgucu Hamarat

Ακολουθήστε · 

 
Σας αρέσει η ιδέα να ζωγραφίσετε με πλεκτά ;

Πλέξτε διάφορα σχέδια που μπορούν να φτιάξουν μια ολοκληρωμένη σύνθεση και έπειτα ράψτε τα πάνω σε ύφασμα για μαξιλάρια.  
Καλή Επιτυχία! 

Σήμερα... 16/5

Ξεκίνησε το κυνήγι του σπάνιου μανιταριού των Ιμαλαΐων

http://www.apocalypsejohn.com/2013/05/ksekinhse-to-kynhgi-spaniou-manitarioy-twn-imalaiwn.html

Ξεκίνησε το κυνήγι του σπάνιου μανιταριού των Ιμαλαΐων

Νέοι, γέροι και παιδιά από τις αγροτικές περιοχές του Νεπάλ έχουν ξεχυθεί στην αναζήτηση του βιάγκρα των Ιμαλαΐων, ενός σπάνιου μανιταριού που θεωρείται αφροδισιακό.
Γονείς, μαθητές, ακόμα και εκπαιδευτικοί άφησαν στην κυριολεξία τα σχολεία για να αναζητήσουν το «γιαρσογκούμπα». Περισσότεροι από 8.000 μαθητές εγκατέλειψαν τις τάξεις τους και πήραν τα βουνά, με αποτέλεσμα τα σχολεία να κλείσουν ώσπου να τελειώσει η ετήσια συλλογή μανιταριών.
Το μανιτάρι αυτό φύεται μόνο σε ορισμένες πλαγιές των Ιμαλαΐων και σε ένα οροπέδιο του γειτονικού Θιβέτ.
Είναι περιζήτητο στην Ασία, ειδικά στην Κίνα, όπου χρησιμοποιείται και για τη θεραπεία ασθενειών, όπως η φυματίωση. Η συλλογή των μανιταριών αυτών γίνεται την άνοιξη και αποτελεί μια σημαντική πηγή εσόδων για τους κατοίκους των περιοχών αυτών.
Υπολογίζεται ότι 450 γραμμάρια «γιαρσογκούμπα» πωλούνται έναντι 11.500 δολαρίων.
Φυσικά δεν υπάρχει καμία ιατρική μελέτη που να επιβεβαιώνει τις θεραπευτικές ιδιότητες του «βιάγκρα των Ιμαλαΐων», όμως οι Κινέζοι είναι πεπεισμένοι πως αποτελεί την τέλεια ισορροπία του Γιν και του Γιανγκ και για το λόγο αυτό ενισχύει τις σεξουαλικές επιδόσεις, αλλά και αποτελεί ιδανική θεραπεία για πολλές παθήσεις, από την χρόνια κόπωση ως τον καρκίνο.

ΠΗΓΗ

Μυζηθρόπιτα από την Πάρο

http://www.firstcook.gr

Μυζηθρόπιτα από την Πάρο

Υλικά

1½ κιλό φρέσκια ανάλατη μυζήθρα καλά στραγγισμένη
1½ φλ. τσαγιού ζάχαρη
1 &1/4 φλ. τσαγιού θυμαρίσιο μέλι

5 αυγά χτυπημένα
1/2 κ.γλ. μαστίχα κοπανισμένη
Ξύσμα από 1 λεμόνι ή από 1 πορτοκάλι (τα φρούτα πρέπει να είναι ακέρωτα)
2 κ.σ. σιμιγδάλι ψιλό
λίγη κανέλα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα μπολ θρυμματίζουμε, μέχρι να λιώσει, τη μυζήθρα με πιρούνι. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, το μέλι, τα αυγά, τη μαστίχα, το ξύσμα και τα ανακατεύουμε πολύ καλά με κουτάλι.
Βροχηδόν, και πάντα ανακατεύοντας, ρίχνουμε το ψιλό σιμιγδάλι. Βουτυρώνουμε μικρό ταψάκι ή πυρίμαχο σκεύος. Αδειάζουμε το μείγμα και στρώνουμε την επιφάνειά του με την ανάποδη του κουταλιού.
Ψήνουμε στους 180οC για 40΄ μέχρι να ροδίσει καλά. Αμέσως μόλις βγάλουμε τη μυζηθρόπιτα από το φούρνο την περιχύνουμε με το μέλι και την πασπαλίζουμε με κανέλα. Αφήνουμε να κρυώσει και κόβουμε το γλυκό σε κομμάτια.

μερίδες 10
Χρόνος Προετοιμασίας 10 λεπτά
Χρόνος ψησίματος 40 λεπτά

www.argiro.gr

Ι. ΠΟΛΕΜΗΣ Καρυάτιδες

Ι. ΠΟΛΕΜΗΣ Καρυάτιδες

Μπροστὰ στὶς Καρυάτιδες, τὶς μαρμαρένιες κόρες,

σταθήκαμε θαυμάζοντας κι οἱ δυό μας ὧρες κι ὦρες.

Ἀκίνητα τὰ μάτια σου ἔδειχναν κάποια λύπη

γιὰ κείνη ποὺ μᾶς ἔκλεψαν κι ἀπὸ τὶς ἄλλες λείπει,
στὴ ξενιτιά, στὴν σκοτεινιά, στὰ πέρατα τοῦ κόσμου.

Μὰ ἐγὼ τὶς ἔβρισκα σωστές, ὅλες σωστὲς ἐμπρός μου
κι ἔλεγα πὼς θὰ γύρισε κι ἐκείνη ἀπὸ τὰ ξένα
γιατὶ μετροῦσα, ἀγάπη μου, μαζὶ μ᾿ αὐτὲς καὶ σένα.

"Θεϊκή τρέλα - Φρόιντ ο αρχαιολόγος"

http://arxaia-ellinika.blogspot.gr/2013/05/theikh-trela-froint-o-arxaiologos.html

"Θεϊκή τρέλα - Φρόιντ ο αρχαιολόγος"

Απίστευτη συλλογή

Αν και αρνιόταν πεισματικά τον τίτλο του γνώστη, ο πατέρας της ψυχανάλυσης αγόραζε με πάθος αρχαιότητες, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ένα προσωπικό μουσείο με 2.000 και πλέον ειδώλια, αγγεία, ανάγλυφα, παπύρους και κοσμήματα.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι μια συλλογή του περιλαμβάνει από γυναικεία ειδώλια της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2000 π.Χ.) και βαβυλωνιακούς σφραγιδόλιθους έως κτερίσματα από αιγυπτιακούς τάφους, ειδώλια του Έρωτα και της Αθηνάς, ρωμαϊκά περίαπτα σε σχήμα φαλλού και ανάγλυφους κινεζικούς νεφρίτες ανήκει στον Ζίγκμουντ Φρόιντ.
«Ο ψυχαναλυτής, όπως κι ο αρχαιολόγος, πρέπει να αποκαλύψει στρώση προς στρώση την ψυχή του ασθενούς πριν φτάσει στους ενδόμυχους και πλέον πολύτιμους θησαυρούς», έλεγε ο ίδιος και παραδεχόταν πως είχε διαβάσει περισσότερα πράγματα για την αρχαιολογία, παρά για την ψυχολογία.
Η άγνωστη αυτή πτυχή του συλλέκτη Φρόιντ αποκαλύφθηκε το περασμένο έτος σε μια έκθεση αποκλειστικά με τις αρχαιότητές του, στην Ιταλία, υπό τον τίτλο «Θεϊκή τρέλα. Φρόιντ, ο αρχαιολόγος».
Η συλλογή ανατρέπει την εικόνα που έχουμε για τον αυστηρό επιστήμονα και αποκαλύπτει έναν αυθόρμητο συλλέκτη, έναν ενημερωμένο λάτρη του ωραίου, έναν άνθρωπο που δεν διστάζει να εμπλακεί ακόμη και στο παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων και να κάνει σκληρά παζάρια, καθώς δεν ήταν ευκατάστατος για να αγοράζει αρχαία την ώρα που είχε να θρέψει έξι παιδιά.
Η αφορμή για να αγοράσει το πρώτο αντικείμενο της συλλογής του ήταν ο θάνατος του πατέρα του, το 1896, ίσως επειδή, όπως έλεγε, αισθανόταν πλέον χωρίς ρίζες.Η αιτία ωστόσο φαίνεται πως ήταν βαθύτερη. Διότι μπορεί ο Φρόιντ να θεράπευε την αστική τάξη της Βιέννης μέσω της ψυχαναλυτικής μεθόδου του, αλλά εκείνος γιατρειά έβρισκε μέσω των αγορών. Άλλωστε είχε ομολογήσει πως πρέπει πάντα να έχει κοντά του ένα αντικείμενο που να αγαπά.
Γι' αυτό άλλωστε και οι αρχαιότητες είχαν ξεχωριστή θέση στο γραφείο του, το οποίο έμοιαζε με μια εξωτική γωνιά, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα την αισθητική του υπόλοιπου σπιτιού του, προκαλώντας συχνά έκπληξη στους ασθενείς του που νόμιζαν ότι έμπαιναν σε γραφείο αρχαιολόγου.
Όταν τα πρωτοαγόραζε τα τοποθετούσε μπροστά στο πιάτο του, την ώρα του δείπνου. Πολλά εξ αυτών αργότερα στο γραφείο του έκαναν και χρέη πρες παπιέ, ενώ όταν πήγαινε διακοπές η συλλογή έμπαινε στις αποσκευές του.
Ο ρόλος της έχει ερμηνευτεί από τους ειδικούς με πολλούς τρόπους: ως ενσάρκωση των θεωριών του, ως έρευνα για τους αρχαίους πολιτισμούς, ως άσκηση στην αισθητική ευχαρίστηση, ως κατάλογος των προσωπικών του επιθυμιών ή ακόμη και ως αυτοπροσωπογραφία του.
Στη διαμόρφωσή της βεβαίως έπαιξε ρόλο και η εποχή καθώς ήταν η περίοδος των μεγάλων ανασκαφών στην Τροία και την Κνωσό. Ο ίδιος ωστόσο ουδέποτε είχε δώσει εξηγήσεις για τη συλλεκτική του μανία. Ο Φρόιντ κατάφερε να σώσει τις αρχαιότητες από τις λεηλασίες των Ναζί και να τις πάρει μαζί του στο Λονδίνο. Ανάμεσά τους άλλωστε άφησε την τελευταία του πνοή χτυπημένος από τον καρκίνο στο γραφείο του στο Λονδίνο, όπου σήμερα εκτίθενται, καθώς ο χώρος λειτουργεί ως Μουσείο Φρόιντ.
Πηγή: Μ.Αδαμοπούλου, Τα Νέα

Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί

Στα Μονοπάτια των Μονών και των Μεγάλων Ζωγράφων

 

 

 

 

 

 

 

 

Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί

Με το όνομα Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ιερό χριστιανικό αγίασμα που βρίσκεται στη Κωνσταντινούπολη έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα "παλάτια των πηγών" στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη. Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό όνομα Balık ( ψάρι) και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.

Κληματόφυλλα - Είναι ο καιρός τους

Είναι ο καιρός τους. Ας διατηρήσουμε μερικά και γι αργότερα...
http://cretangastronomy.blogspot.gr/2012/05/blog-post_17.html

Posted on 17 Μαΐου 2012 by Vita in Αλμυρές, Διατήρηση τροφίμων, Λαχανικά, Νηστεία, Νηστίσιμες, Παραδοσιακές, Πώς φτιάχνουμε, Χορτοφαγία, Χορτοφαγικές

Για να έχουμε ένα ολόκληρο χρόνο αμπελόφυλλα! 

 

 

Το πεσκέσι ήρθε αργά το μεσημέρι χθες. Μια τσάντα  «πατητή» αμπελόφυλλα. Ολόφρεσκα και αράντιστα. Πεντακόσια περίπου αμπελόφυλλα από αμπέλι σουλτανί, σαν μεταξωτά. Πολύτιμο υλικό για ντολμαδάκια και όχι μόνο… Αλλά αυστηρά εποχιακό!

Έτσι ανέκαθεν  αναζητήθηκαν τρόποι συντήρησης και διατήρησής τους όλο το χρόνο. Θυμάμαι τη  μάνα μου αλλά και τη γιαγιά μου με στοίβες κλήματα μετά τα ξεφυλλίσματα και τα κλαδέματα των αμπελιών να διαλέγουν φύλλα και να γεμίζουν άλλοτε βάζα και  άλλοτε μπουκάλια. Πότε σε άλμη πότε με σκόρπιο
χοντρό αλάτι πότε σκέτα (στα μπουκάλια).

Τα τελευταία χρόνια όλα αυτά έχουναντικατασταθεί με μπολάκια και σακουλάκια στον καταψύκτη.  Για πολλά χρόνια, δοκιμάζαμε με τη μάνα μου κάθε χρόνο και άλλη τεχνική. Εδώ και 2-3 χρόνια τα τυλίγαμε κατά εικοσάδες σε χαρτί κουζίνας ή σε αλουμινόχαρτο και τα βάζαμε στην κατάψυξη αζεμάτιστα. Από πέρυσι τα ζεματάμε. Φέτος , το καινούριο στην τεχνική μου είναι η νάιλον μεμβράνη που τα τύλιξα. 

Ας δούμε λοιπόν πώς κατέψυξα  τα κληματόφυλλά μου.

Κατ’ αρχήν τα έπλυνα πολύ καλά ώστε να είναι έτοιμα για   κατανάλωση.

Τα άφησα για λίγη ώρα σε νερό ώστε να φύγει η σκόνη και μετά τα έπλυνα όπως τα χόρτα. Μετά το τελευταίο νερό, τα στοίβαξα κατά εικοσάδες (πάνω  κάτω).

 

 

Αυτό γίνεται ως εξής : παίρνουμε ένα και το απλώνουμε στο χέρι μας ώστε να φαίνεται η εσωτερική  του πλευρά.

Βάζουμε το επόμενο ώστε το κοτσάνι του πρώτου να μπει στο κενό πάνω
από το κοτσάνι του δεύτερου κ.ο.κ.  Πάντα  πρέπει να φαίνεται η εσωτερική τους πλευρά.

 

 

Όταν τελειώσουμε , βάζουμε νερό να  βράσει σε μια κατσαρόλα και μόλις κοχλάσει παίρνουμε μια μια στοίβα φύλλων και τα ζεματάμε για μισό λεπτό περίπου, να αλλάξουν χρώμα .  

 

Τα γυρνάμε με τρυπητή κουτάλα και από την άλλη μεριά (μαζεμένα όπως είναι)  και τα βγάζουμε σε ένα σουρωτήρι. Θα έχουν ένα λαδί χρώμα.

Δεν χρειάζεται να τα χωρίσουμε. Τα εσωτερικά θα αποκτήσουν αυτό το χρώμα από τη ζέστα των υπολοίπων. Τα αφήνουμε να  κρυώσουν  εντελώς και να στραγγίξουν.

 

Γυρνάμε  κάθε μάτσο σε ρολό και  το τυλίγουμε σε διαφανή μεμβράνη. Τα βάζουμε σε δίσκο ή στο μικρό συρταράκι που έχουν οι καταψύκτες πάνω πάνω, να παγώσουν για δυο τρεις ώρες.

Μετά τα βάζουμε σε σακούλες κατάψυξης και τα διατηρούμε στο κανονικό συρτάρι  του καταψύκτη.

Παρατηρήσεις:

1)   Ακόμη κι αν κάποια φύλλα είναι ελαφρά κατεστραμμένα
δεν τα πετάμε. Τα βάζουμε σκόρπια 1-2 σε κάθε μάτσο. Θα τα χρησιμοποιήσουμε
στον πάτο της κατσαρόλας  όταν θα
φτιάξουμε τα ντολμαδάκια μας.

2)    Αντί μεμβράνη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
αλουμινόχαρτο ή αντικολλητικό χαρτί.

3)  Μπορούμε να τα καταψύξουμε αζεμάτιστα. Εγώ ακόμη
και αν δεν πρόκειται να τα ζεματίσω, τα πλένω, τα αφήνω να στραγγίξουν και τα
τυλίγω πάλι κατά εικοσάδες σε αλουμινόχαρτο.

4)  Τα αμπελόφυλλα από αμπέλι σουλτανί είναι πιο τρυφερά. Αλλά και από τις υπόλοιπες
ποικιλίες είναι πολύ νόστιμα. Ίσως αυτά που προέρχονται από κρασάμπελα και επιτραπέζιες
ποικιλίες  είναι και ελαφρά πιο ξινά και
σε πολλούς αρέσουν  πιο πολύ.

Καλοφάγωτα!