“Στην κρίση οι μεγάλοι πρέπει ν’ αλλάξουν
κι όχι οι έφηβοι”
Η Κική Τζωρτζακάκη μιλά στην “Π” για το νέο της βιβλίο
“Τι σημαίνει εφηβεία σήμερα”, για το ίντερνετ, τις δυσκολίες της εποχής
και το ρατσισμό
Της Κατερίνας Μυλωνά
Στο πάντα καίριο ερώτημα «Τι σημαίνει εφηβεία σήμερα» προσπαθεί να απαντήσει η κ. Κική Τζωρτζακάκη μέσα από το νέο της βιβλίο, ένα εγχειρίδιο για όλους τους γονείς αλλά και για τους εφήβους.
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα Ανδρόγεω. Την εκδήλωση οργανώνουν ο εκδοτικός οίκος Καλέντη και το βιβλιοπωλείο Δοκιμάκη.
«Σήμερα στην Ελλάδα το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα των εφήβων είναι το άγχος», τονίζει η κ. Τζωρτζακάκη, σε συνέντευξή της που παραχώρησε στην «Π».
Η εφηβεία είναι όντως η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής των παιδιών;
«Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Πάντα η εφηβεία είχε τη δυσκολία της ανατροπής, εκεί έγκειται και το θέμα από την πλευρά των γονέων και η αναστάτωση από την πλευρά των εφήβων. Σήμερα, όμως, είναι ακόμα δυσκολότερη η εφηβεία και για κοινωνικούς λόγους και επειδή η τεχνολογία έχει κυριεύσει τη ζωή των εφήβων. Οι σημερινοί έφηβοι είναι η ηλεκτρονική γενιά, οι γονείς και οι μεγαλύτεροι δεν ξέρουν, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με την ίδια γλώσσα. Οπότε οι δυσκολίες είναι ακόμα μεγαλύτερες.»
Έχουν αποκοπεί από την οικογένειά τους αλλά ακόμα και τις παρέες τους οι έφηβοι λόγω της επαφής τους με την τεχνολογία;
«Οι περισσότεροι. Αισθάνονται μία μεγάλη γοητεία προς τις οθόνες και μπαίνουν με το μυαλό και την ψυχή μέσα σε αυτή τη διαδικασία. Μου έχουν πει πολλές φορές οι ίδιοι οι έφηβοι ότι είναι με την παρέα τους, στο σχολείο ή σε ένα παρκάκι, στην καφετέρια και ανυπομονούν πότε θα διαλύσουν την παρέα, να πάνε στα σπίτια, να ανοίξουν το laptop, να επικοινωνήσουν με τα ίδια πρόσωπα ηλεκτρονικά. Αυτό είναι μια εξέλιξη που μας ανησυχεί γιατί ο άνθρωπος είναι κοινωνικό πλάσμα αλλά μέσα από την ύπαρξη τη σωματική του άλλου, όχι μέσα από την ηλεκτρονική επικοινωνία.»
Τα περισσότερα προβλήματα τα αντιμετωπίζουν τα αγόρια ή τα κορίτσια;
«Δεν υπάρχει διάκριση, άλλου είδους είναι τα προβλήματα των αγοριών, άλλου είδους των κοριτσιών. Η εφηβεία και στις δύο πλευρές μπορεί να είναι αρκετά ομαλή ή εντελώς εκρηκτική.»
Τα κορίτσια, όμως, περνάνε την εφηβεία τους νωρίτερα.
«Δύο χρόνια νωρίτερα κατά μέσο όρο από τα αγόρια. Πάντα οι γυναίκες ωριμάζουν νωρίτερα γιατί θα γίνουν μάνες, είναι, δηλαδή, λόγοι φυσιολογίας.»
Διαπιστώνετε ότι η κρίση έχει επηρεάσει τις σχέσεις μέσα σε μια οικογένεια;
«Ναι, έχουν επηρεαστεί αρνητικά γιατί η κρίση μας κάνει όλους αγχώδεις. Αυτό το άγχος, λοιπόν, που οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και η κοινωνία έχουν σε συνεχή άνοδο μεταδίδεται από όλες τις πλευρές στους εφήβους. Σήμερα στην Ελλάδα το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα των εφήβων είναι το άγχος.»
Αγχώνονται περισσότερο γιατί αισθάνονται ότι μετά το σχολείο δε θα έχουν κάποιο δρόμο να ακολουθήσουν;
«Δεν το αισθάνονται, εμείς τους περνάμε δυστυχώς αυτό το στραβό μήνυμα. Μετά τον πόλεμο, δηλαδή, τη δεκαετία του ’50, όλα ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Δεν υπήρχαν πουθενά δουλειές, ανοιχτοί δρόμοι, κι όμως οι γονείς μας, μας ενέπνεαν ελπίδα και θάρρος, «μορφωθείτε, αγωνιστείτε και η ζωή είναι μπροστά σας». Αυτό θα έπρεπε να είναι το σημερινό μήνυμα προς τους εφήβους. Αντίθετα, γονείς και εκπαιδευτικοί απαξιώνουμε την προσπάθειά τους, τους γεμίζουμε τρόμο και λέμε «διαβάζεις και θα σπουδάσεις, τζάμπα τα κάνεις όλα αυτά. Θα είσαι ένας πτυχιούχος άνεργος». Θα πρέπει εμείς οι ενήλικοι να αλλάξουμε φιλοσοφία».
Στο πάντα καίριο ερώτημα «Τι σημαίνει εφηβεία σήμερα» προσπαθεί να απαντήσει η κ. Κική Τζωρτζακάκη μέσα από το νέο της βιβλίο, ένα εγχειρίδιο για όλους τους γονείς αλλά και για τους εφήβους.
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα Ανδρόγεω. Την εκδήλωση οργανώνουν ο εκδοτικός οίκος Καλέντη και το βιβλιοπωλείο Δοκιμάκη.
«Σήμερα στην Ελλάδα το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα των εφήβων είναι το άγχος», τονίζει η κ. Τζωρτζακάκη, σε συνέντευξή της που παραχώρησε στην «Π».
Η εφηβεία είναι όντως η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής των παιδιών;
«Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Πάντα η εφηβεία είχε τη δυσκολία της ανατροπής, εκεί έγκειται και το θέμα από την πλευρά των γονέων και η αναστάτωση από την πλευρά των εφήβων. Σήμερα, όμως, είναι ακόμα δυσκολότερη η εφηβεία και για κοινωνικούς λόγους και επειδή η τεχνολογία έχει κυριεύσει τη ζωή των εφήβων. Οι σημερινοί έφηβοι είναι η ηλεκτρονική γενιά, οι γονείς και οι μεγαλύτεροι δεν ξέρουν, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με την ίδια γλώσσα. Οπότε οι δυσκολίες είναι ακόμα μεγαλύτερες.»
Έχουν αποκοπεί από την οικογένειά τους αλλά ακόμα και τις παρέες τους οι έφηβοι λόγω της επαφής τους με την τεχνολογία;
«Οι περισσότεροι. Αισθάνονται μία μεγάλη γοητεία προς τις οθόνες και μπαίνουν με το μυαλό και την ψυχή μέσα σε αυτή τη διαδικασία. Μου έχουν πει πολλές φορές οι ίδιοι οι έφηβοι ότι είναι με την παρέα τους, στο σχολείο ή σε ένα παρκάκι, στην καφετέρια και ανυπομονούν πότε θα διαλύσουν την παρέα, να πάνε στα σπίτια, να ανοίξουν το laptop, να επικοινωνήσουν με τα ίδια πρόσωπα ηλεκτρονικά. Αυτό είναι μια εξέλιξη που μας ανησυχεί γιατί ο άνθρωπος είναι κοινωνικό πλάσμα αλλά μέσα από την ύπαρξη τη σωματική του άλλου, όχι μέσα από την ηλεκτρονική επικοινωνία.»
Τα περισσότερα προβλήματα τα αντιμετωπίζουν τα αγόρια ή τα κορίτσια;
«Δεν υπάρχει διάκριση, άλλου είδους είναι τα προβλήματα των αγοριών, άλλου είδους των κοριτσιών. Η εφηβεία και στις δύο πλευρές μπορεί να είναι αρκετά ομαλή ή εντελώς εκρηκτική.»
Τα κορίτσια, όμως, περνάνε την εφηβεία τους νωρίτερα.
«Δύο χρόνια νωρίτερα κατά μέσο όρο από τα αγόρια. Πάντα οι γυναίκες ωριμάζουν νωρίτερα γιατί θα γίνουν μάνες, είναι, δηλαδή, λόγοι φυσιολογίας.»
Διαπιστώνετε ότι η κρίση έχει επηρεάσει τις σχέσεις μέσα σε μια οικογένεια;
«Ναι, έχουν επηρεαστεί αρνητικά γιατί η κρίση μας κάνει όλους αγχώδεις. Αυτό το άγχος, λοιπόν, που οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και η κοινωνία έχουν σε συνεχή άνοδο μεταδίδεται από όλες τις πλευρές στους εφήβους. Σήμερα στην Ελλάδα το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα των εφήβων είναι το άγχος.»
Αγχώνονται περισσότερο γιατί αισθάνονται ότι μετά το σχολείο δε θα έχουν κάποιο δρόμο να ακολουθήσουν;
«Δεν το αισθάνονται, εμείς τους περνάμε δυστυχώς αυτό το στραβό μήνυμα. Μετά τον πόλεμο, δηλαδή, τη δεκαετία του ’50, όλα ήταν πάρα πολύ δύσκολα. Δεν υπήρχαν πουθενά δουλειές, ανοιχτοί δρόμοι, κι όμως οι γονείς μας, μας ενέπνεαν ελπίδα και θάρρος, «μορφωθείτε, αγωνιστείτε και η ζωή είναι μπροστά σας». Αυτό θα έπρεπε να είναι το σημερινό μήνυμα προς τους εφήβους. Αντίθετα, γονείς και εκπαιδευτικοί απαξιώνουμε την προσπάθειά τους, τους γεμίζουμε τρόμο και λέμε «διαβάζεις και θα σπουδάσεις, τζάμπα τα κάνεις όλα αυτά. Θα είσαι ένας πτυχιούχος άνεργος». Θα πρέπει εμείς οι ενήλικοι να αλλάξουμε φιλοσοφία».
Προσοχή! Αυτό το άρθρο έχει συνέχειες ...
Παρακαλώ χρησιμοποιείστε τα παρακάτω links για να τις διαβάσετε.
 “Στην κρίση οι μεγάλοι πρέπει ν’ αλλάξουν κι όχι οι έφηβοι” |
 “Η προετοιμασία για τους γονείς πρέπει να ξεκινήσει πολύ νωρίς”
|
| “Το μήνυμα που περνάμε στη νεολαία χωρίς να το θέλουμε, είναι ένας φόβος για το διαφορετικό&# |
