Τα θυρανοίξια της Αγιά-Σοφιάς

http://www.newsbomb.gr/ellada/ekklhsia/story/537366/ta-thyranoixia-tis-agia-sofias

Τα θυρανοίξια της Αγιά-Σοφιάς

Σαν σήμερα (27/12), το 537 τελούνται τα θυρανοίξια της Αγιά-Σοφιάς, έργο των αρχιτεκτόνων Ανθεμίου και Ισιδώρου.

Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ., όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του, Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν στις 15 Φεβρουαρίου του 360.
Κατά την εποχή του Αρκαδίου, το 404, η πρώτη Αγιά - Σοφιά πυρπολείται και θα κτισθεί εκ νέου από τον Θεοδόσιο Β'. Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 10 Οκτωβρίου του 415, όμως ο ναός θα πυρποληθεί και πάλι το 532, κατά τη Στάση του Νίκα.
Έτσι, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α' αποφασίζει να κατασκευάσει την εκκλησία από την αρχή, στον ίδιο χώρο, αλλά πολύ πιο επιβλητική, για να δεσπόζει στη Βασιλεύουσα. Τα θεμέλια αυτού του μεγαλοπρεπή ναού θα μπουν στις 23 Φεβρουαρίου του 532, με σχέδια που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Ανθέμιος Τραλλιανός και Ισίδωρος ο Μιλήσιος.
Για την ολοκλήρωση του κολοσσιαίου έργου δούλεψαν αδιάκοπα επί έξι χρόνια 10.000 τεχνίτες, ενώ ξοδεύτηκαν 320.000 λίρες (περίπου 120.000.000 ευρώ).
Από κάθε σημείο όπου υπήρχε Ελληνισμός, έγινε προσφορά: Τα πράσινα μάρμαρα από τη Μάνη και την Κάρυστο, τα τριανταφυλλιά από τη Φρυγία και τα κόκκινα από την Αίγυπτο. Από τον υπόλοιπο κόσμο προσφέρθηκαν τα πολύτιμα πετράδια, ο χρυσός, το ασήμι και το ελεφαντόδοντο, για τη διακόσμηση του εσωτερικού.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 27 Δεκεμβρίου του 537 από τον Ιουστινιανό, ο οποίος βλέποντας την υπεροχή της Αγίας Σοφίας, έναντι του ξακουστού ναού του Σολομώντα, αναφωνεί: «Δόξα τω Θεώ το καταξιωσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον. Νενίκηκά σε Σολομών».
Πηγή: sansimera.gr

Read more: http://www.newsbomb.gr/ellada/ekklhsia/story/537366/ta-thyranoixia-tis-agia-sofias#ixzz3surs1xeb

το 1829, στην Αίγινα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

Ἑλληνοϊστορεῖν

27 Δεκεμβρίου 2015 στις 6:45 μ.μ. ·

Σαν σήμερα το 1829, στην Αίγινα και συγκεκριμένα στο ‘’Ορφανοτροφείο’’ της, θα αρχίσει να λειτουργεί η βιβλιοθήκη η οποία και αποτελεί τον πυρήνα της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το Ορφανοτροφείο, κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Θεόδωρο Βαλλιάνο*, σε λιγότερο από ένα χρόνο [1828].
Αρχικός προορισμός του κτηρίου ήταν η στέγασις, σίτισις και εκπαίδευσις περίπου εξακοσίων ορφανών του Αγώνος. Στην πορεία όμως στέγασε το πρώτο Αρχαιολογικό Μουσείο, την πρώτη Εθνική Βιβλιοθήκη, το πρώτο Εθνικό Τυπογραφείο, λιθογραφείο και βιβλιοπωλείο και το πρώτο Ελληνικό Ωδείο.
*Ο Θεόδωρος Βαλλιάνος (Ρωσία 1801 – Αθήνα 1857) υπήρξε αγωνιστής του 1821, στρατιωτικός και λόγιος. Καταγόταν από την Κεφαλονιά. Σπούδασε στη στρατιωτική Ακαδημία της Πετρούπολης, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με τη θεολογία και τη λογοτεχνία. Υπηρέτησε στον ρωσικό στρατό και έφτασε στον βαθμό του λοχαγού του μηχανικού σώματος. Κατέβηκε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1822 και πήρε μέρος στον Αγώνα. Είχε φέρει μαζί του χρήματα, όπλα και πολεμοφόδια με τα οποία συγκρότησε ένα μικρό στρατιωτικό σώμα από Κεφαλονίτες, που τελούσε υπό τις διαταγές του.
Πήρε μέρος στην καταστροφή του Δράμαλη και στις επιχειρήσεις στην Πάτρα, εναντίον του Γιουσούφ πασά και στο Μεσολόγγι, εναντίον του Σκόδρα πασά. Το 1824 διορίστηκε διοικητής του Μηχανικού και του Πυροβολικού στο Ναύπλιο. Εκεί, συνεισφέροντας χρηματικά ποσά και ο ίδιος, έχτισε το Βουλευτήριο, στρατώνες, δεξαμενές, υδραγωγεία, αποθήκες, εργαστήρια, χυτήρια κ.ά. και συμπλήρωσε την οικοδόμηση των τειχών της πόλης. Αργότερα, επί Καποδίστρια, ονομάστηκε αντισυνταγματάρχης και υπήρξε διευθυντής του μηχανικού σώματος και διοικητής του οπλοποιείου. Ο βασιλιάς Όθων τον διόρισε γενικό πρόξενο Μακεδονίας και Θεσσαλίας, όπου αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των ομογενών Ελλήνων.
Το 1841 παραιτήθηκε και ανέλαβε τη διεύθυνση του δικαστικού σώματος του υπουργείου Στρατιωτικών, παίρνοντας συγχρόνως προαγωγή σε συνταγματάρχη. Ο Β. υπήρξε επίσης θεολόγος, συγγραφέας πολλών μελετών και μεταφραστής από τα ρωσικά (πηγή: http://greek_greek.enacademic.com/208861/Βαλλιάνος,_Θεόδωρος).

(Εικόνα: Ο Θεόδωρος Βαλλιάνος, πρώτος Έλληνας πρόξενος στη Θεσσαλονίκη (1835). Από το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα.)

[Ελληνικό Ημερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]

 

Η ΑΙΓΙΝΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

, Στὶς 8 Ὀκτωβρίου τοῦ 1828, θεμελιώθηκε τὸ ἴδρυμα καὶ ὁ ναὸς ἐντός αὐτοῦ, τοῦ Ὀρφανοτροφείου τῆς Αἴγινας. Στὸν θεμέλιο λίθο ἦταν χαραγμένο τὸ ἑξῆς : «Ἐξ ὀνόματος τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, ὁ Κυβ...

ellinoistorin.gr

Μεγίστη (Καστελόριζο)

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

 

Ἑλληνοϊστορεῖν

27 Δεκεμβρίου 2015 στις 1:45 μ.μ. ·

Σαν σήμερα το 1943, οι κάτοικοι της νήσου Μεγίστης μεταφέρονταν με συμμαχικά καράβια στην Κύπρο, έτσι ώστε να συγκεντρωθούν όλοι μαζί στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως προσφύγων τού Nouseirat, στην Γάζα της Παλαιστίνης.
Μόνο η Δέσποινα Aχλαδιώτου -η γνωστή από την προσωνυμία Κυρά της Ρω- παρέμεινε ακλόνητη, στην ομώνυμη βραχονησίδα της, για να υψώνει κάθε πρωί ελληνική σημαία, όπως επί σαράντα χρόνια συνήθιζε να κάνει (βλ. σχετικό θέμα: http://ellinoistorin.gr/?p=10501). Δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες Ιερολοχίτες που φιλοξενήθηκαν από την ατρόμητη αυτή γυναίκα.
(Εικόνα: Βρετανοί στρατιώτες στο Καστελόριζο το 1944.)
[Κείμενο: Μεγίστη (Καστελόριζο) – Από τους αρχαίους χρόνους μέχρι (http://ellinoistorin.gr/?p=15766]
[Ελληνικό Ημερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]

...το ανύπαρκτο έως τότε ...

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστη Ἑλληνοϊστορεῖν.

 

Ἑλληνοϊστορεῖν

27 Δεκεμβρίου 2015 στις 3:45 μ.μ. ·

Σαν σήμερα στα 1912, στην Διάσκεψη του Λονδίνου (με την υποστήριξη της Αυστρίας αλλά και της Ιταλίας), αναγνωρίζεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις το ανύπαρκτο έως τότε αλβανικό Κράτος.
Η οριστική διατύπωσις και αναγνώρισις της αλβανικής ανεξαρτησίας, προσυπογράφηκε επισήμως στις 29 Ιουλίου 1913 και στις 17/12/1913 της παραχωρήθηκε η Βόρεια Ήπειρος. Είχε προηγηθεί η συνέλευσις στον Αυλώνα, στην οποία αλβανοί εθνικιστές, αποφάσισαν την απόσπαση της αλβανίας από την οθωμανική αυτοκρατορία. Ο Ισμαήλ Κεμάλ που διεύθυνε τις εργασίες της εθνοσυνελεύσεως, ύψωσε την σημαία της ανεξαρτησίας στις 28 Νοεμβρίου 1912.(Πηγές αναφέρουν ως ημερομηνία αναγνωρίσεως στην Διάσκεψη τού Λονδίνου και την 20η Δεκεμβρίου 1912).
[Κείμενο: Βόρεια Ήπειρος - Το χρονικό του αυτονομιστικού αγώνα (http://www.e-istoria.com/bh13.html)]
[Ελληνικό Ημερολόγιο http://ellinoistorin.gr/]

Jachete copii

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το άλμπουμ της Samson Geta.

 

 

 

 

 

 

Samson Geta μαζί με Lili Lita.

13 Αυγούστου ·

Jachete copii

+191

φιογκάκια

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη La Wikiguia.

 

0:00/0:36

15.893.908 προβολές

La Wikiguia

12 Δεκεμβρίου στις 11:43 π.μ. ·

Como hacer lazos perfectos ! emoticon heart
Dale Me Gusta a nuestra pagina de La Wikiguia para recibir mas video guias como estas !
Por: Gustamonton, manualidades.

Η ανώτερη μορφή γλώσσας

Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Ελληνική γλώσσα: Η ανώτερη μορφή γλώσσας που έχει επινοήσει ποτέ το ανθρώπινο πνεύμα | Official.gr

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες) Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η…

official.gr

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (βιβλίο Γκίνες) Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ” αυτήν δεν υπάρχουν όρια. Ολοκληρωμένη αποτρίχωση με την πρώτη συνεδρία δώρο
(Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)
Η Ελληνική και η Κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και…..στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική.
(Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.
Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι” αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει ως ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας. Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».
Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε. 
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά .. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία!!!
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα:
«Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ” εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».
Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.
Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

Πηγήnewsone

Σκεπαστή μηλόπιτα

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Σκεπαστή μηλόπιτα - iCookGreek

Κάντε κλικ στον τίτλο ή τη φωτογραφία για να δείτε τα υλικά και την εκτέλεση.

icookgreek.com|Από Klio Kabouri

Υλικά

• Για τη ζύμη
• 2 1/2 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι
• 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• 3/4 του φλιτζανιού βούτυρο ή 6-7 κουταλιές της σούπας μαργαρίνη
• λίγο κρύο νερό
• Για τη γέμιση
• 3/4 με 1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
• 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
• 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
• 1/2 κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο
• 1 1/2 κουταλιά της σούπας αλεύρι
• 6-8 μήλα
• 2 κουταλιές της σούπας βούτυρο

Εκτέλεση

1. Σε μπολ ανακατεύετε το αλεύρι με το αλάτι. Κόβετε μέσα το βούτυρο και το ανακατεύετε τρίβοντας το μέχρι να γίνει σαν να έχει το αλεύρι μικρά μικρά μπαλάκια. Προσέχετε το βούτυρο να είναι καλά παγωμένο. Καλό είναι τα χέρια σας να είναι κρύα και στεγνά. 
2. Στη συνέχεια προσθέτετε το νερό κουταλιά κουταλιά μέχρι να κρατιέται η ζύμη και να μπορεέιτε να την ανοίξετε. Βάζετε τη ζύμη σε πλαστική σακούλα, την πιέζετε να γίνει επίπεδη και τη βάζετε στο ψυγείο για τουλάχιστον 1 ώρα. 
3. Σε άλλο μπολ ανακατεύετε τη ζάχαρη, το αλάτι, την κανέλα, το μοσχοκάρυδο και το αλεύρι. Καθαρίζετε και κόβετε κομματάκια τα μήλα. Τα ρίχνετε στο μπολ να καλυφθούν με το μείγμα καλά. 
4. Χωρίζετε τη ζύμη σε δύο μέρη (το ένα μαγαλύτερο από το άλλο). Ανοίγετε το ένα κομμάτι να γίνει λίγο μεγαλύτερο από το ταψί  και το στρώνετε καλά στο ταψί που έχετε βουτυρώσει ελαφρά. Ρίχνετε από πάνω τα μήλα και βάζετε το βούτυρο σε μικρά κομματάκια από πάνω. Ανοίγετε και το άλλο κομμάτι της ζύμης και σκεπάζετε την πίτα. Κλείνετε καλά τις άκρες και κάνετε τρύπες με το πιρούνι στο επάνω μέρος της πίτας. 
5. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180° C για 45'-50'. 

 

Laurel and Hardy

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Radio Gaza FM 100.9.

 

00:00

3.391.655 προβολές

Radio Gaza FM 100.9

19 Οκτωβρίου · Γάζα ·

لوريل و هاردي .. الايام الجميلة emoticon smile Laurel and Hardy

Δείτε τη μετάφραση

λιβανίζουμε σωστά

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

 

Πώς πρέπει να λιβανίζουμε σωστά στο σπίτι μας | ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ

archangelosmichail.gr|Από archangelosmichail

Όταν ξυπνήσουμε το πρωί
και αφού έχουν φύγει τα πρόσωπα εκείνα που πιθανόν να τους ενοχλεί το λιβάνι για να μη τους δώσουμε αφορμή να αγανακτήσουν και να νευριάσουν και έτσι να χάσουμε την ήρεμη ψυχική κατάσταση που χρειάζεται για να λιβανίσουμε. Ετοιμαζόμαστε λοιπόν και προτού πιούμε τον καφέ μας ή φάμε οτιδήποτε άλλο για πρωινό παίρνουμε το λιβανιστήρι.
Πρώτα λέμε την εξής προσευχή:
Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου· ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή, εἰσάκουσόν με, Κύριε.
Θυμίαμά σοι προσφέρομεν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς· ὃ προσδεξάμενος εἰς τὸ ὑπερουράνιόν σου Θυσιαστήριον, ἀντικατάπεμψον ἡμῖν τὴν χάριν τοῦ Παναγίου σου Πνεύματος.
Παίρνουμε άνθη από επιτάφιο ή άνθη από την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως που μας δίνει ο ιερέας δενδρολίβανο ή από την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου τον βασιλικό ή και των Βαΐων τα βάγια τα ξεραίνουμε καλά, όχι στον ήλιο για μερικές ημέρες.Αφού λοιπόν ξεραθούν καλά, τα τρίβουμε να γίνουν μικρά κομματάκια σαν τα όσπρια. Τα φυλάμε για όλο το χρόνο μέσα σε γυάλινο ή χάρτινο κουτί.Παίρνουμε το λιβανιστήρι και ντύνουμε με αλουμινόχαρτο το σκαφάκι του, καθώς επίσης και το επάνω μέρος του λιβανιστηριού. Αυτό το κάνουμε για να μην καθόμαστε να τρίβουμε και να καθαρίζουμε το λιβανιστήρι που μετά από λίγο καιρό θα μαυρίσει και θα κολλάει. Κερδίζουμε έτσι κόπο και χρόνο.
Έτσι με αυτό τον τρόπο διατηρούμε το λιβανιστήρι μας καθαρό αφαιρώντας μόνο το αλουμινόχαρτο και βάζοντας καινούργιο μετά από λίγο διάστημα. Αφού λοιπόν ετοιμάσαμε έτσι το λιβανιστήρι μας και έχουμε έτοιμα τα αποξηραμένα άνθη παίρνουμε με την τσιμπίδα μας μερικά και τα βάζουμε στο λιβανιστήρι. Κατόπιν ανάβουμε το καρβουνάκι μας φυσώντας το συνέχεια μέχρις ότου κοκκινίσει καλά, και το βάζουμε αναμμένο επάνω στα άνθη του λιβανιστηριού.
Έπειτα παίρνουμε ένα σπυρί μοσχολίβανο εάν είναι μεγάλο ή τρία εάν τα σπυριά είναι μικρά. Βάζοντας τα επάνω στο αναμμένο καρβουνάκι το ένα σπυρί να λέμε ένας είναι ο Θεός. Εάν βάλουμε 2 να λέμε δύο είναι οι φύσεις του Χριστού Θεός και άνθρωπος (Θεάνθρωπος) Ένας Θεός. Εάν βάλουμε τα τρία μικρά να λέμε Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Τρία πρόσωπα ένας Θεός. Αρχίζουμε λοιπόν να λιβανίζουμε πρώτα το εικονοστάσι με τις εικόνες και να λέμε στο Χριστό.
Κύριε ελέησον και ευλόγησαν τον οίκο τούτον ως αγαθός και ελεήμων Θεός. Μετά στην Παναγία και να λέμε Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς και προστάτεψε τους δούλους του υιού σου. Μετά τους Αγίους και να λέμε. Άγιοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ ημών. Δόξα σοι ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού δόξα σοι.
Αφού τελειώσουμε με το εικονοστάσι και τις εικόνες πηγαίνουμε σε κάθε ένα δωμάτιο και επάνω από το κρεβάτι του κάθε ατόμου να σταυρώνουμε τρεις φορές με το λιβανιστήρι λέγοντας.
Κύριε ελέησον και ευλόγησαν τον δούλον σου (τάδε ….. ) ως αγαθός και ελεήμων Θεός. Επαναλαμβάνουμε τρεις φορές. Τελειώνοντας τα δωμάτια βγαίνουμε στην εξώπορτα, και σταυρώνουμε τρεις φορές με το λιβανιστήρι λέγοντας τρεις φορές.
Κύριε αποδίωξαν κάθε εχθρό ορατών και αόρατων και πολέμιων εκ του οίκου τούτου ως αγαθός και ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός.
Τέλος βγαίνοντας στην μπαλκονόπορτα για να αφήσουμε το λιβανιστήρι λέμε και εκεί σταυρώνοντας τρεις φορές με το λιβανιστήρι και λέγοντας τρεις φορές το Κύριε αποδίωξαν κάθε εχθρό και πολέμιον εκ του οίκου τούτου ως αγαθός και ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός.
Μετά το λιβάνισμα του σπιτιού μας κάνουμε την προσευχή μας ττροσευχόμενοι μπροστά στο εικονοστάσι με τις εικόνες, ανάβοντας τρία καθαρά κεριά ή δύο ή ένα. Τα τρία είναι τα τρία πρόσωπα της Α. Τριάδος τα δύο οι δύο φύσεις του Χριστού Θεού και ανθρώπου Θεάνθρωπος και το ένα δηλώνει τον ένα Αληθινό Θεό.
Μόλις τελειώσουμε την προσευχή μας τα σβήνουμε τα κεριά. Την στάκτη από το λιβανιστήρι την άλλη μέρα την βάζουμε σε μια χαρτοπετσέτα και την ρίχνουμε σε ένα τενεκέ και όταν μαζευτούν πολλά τα καίμε, και την στάκτη από τον τενεκέ την θάβουμε στον κήπο μας ή εάν δεν έχουμε κήπο όταν βρεθούμε στο ύπαιθρο.
Λιβανίζουμε έτσι κάθε πρωί (αλλά και οποιαδήποτε ώρα μέρα ή νύχτα μπορούμε να λιβανίζουμε) ούτως ώστε να μας έχει φυλαγμένους όλη μέρα ο Θεός η Παναγιά μας και οι Άγιοί μας.
ΑΜΗΝ
πηγη http://greekpress.gr/

You're My Heart, You're My Soul

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε το βίντεο του χρήστη Music Music Music.

 

0:00/3:26

Music Music Music

24 Σεπτεμβρίου 2010 ·

Modern Talking - You're My Heart, You're my Soul
emoticon like LIKE THIS PAGE ► https://www.facebook.com/MusicMuzikMusik