Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
http://voicenews.gr/index.php/ygeia/64699-mykites-kai-molynseis-telos-to-valsamo-gia-ton-organismo-einai-to.html
Το έλαιο τεϊόδεντρου εξάγεται με απόσταξη με ατμό των φύλλων του αυστραλέζικου τεϊόδεντρου. Το δέντρο είναι ιθαγενές σε βαλτώδεις περιοχές της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία. Το Melaleuca alternifolia είναι μόνο ένα από τα 300 είδη τεϊόδεντρου που είναι ιθαγενή στην Αυστραλία. Οι Αυστραλοί ιθαγενείς έχουν χρησιμοποιήσει το δέντρο Melaleuca alternifolia εδώ και αιώνες, εφαρμόζοντας τον πολτό των συνθλιμμένων φύλλων του σε μια ποικιλία ασθενειών. Το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία των πονοκεφάλων και για να απωθούν τα έντομα και πλένονταν στα θεραπευτικά νερά των βάλτων, όπου το δέντρο αναπτύσσεται. Το 1770, όταν ο Ευρωπαίος εξερευνητής Captain James Cook έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Αυστραλία, παρατήρησε τους ιθαγενείς να παρασκευάζουν ζύθο από τα φύλλα του φυτού και το ονόμασε «τσα-γιόδεντρο», επιστρέφοντας στην Αγγλία με δείγματα για μελέτη. Μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα η έρευνα επιβεβαίωσε τις αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητησιακές και αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις του τεϊόδεντρου. Το 1925 ο Αυστραλός επιστήμονας Arthur Penfold, ο οποίος ανακάλυψε τα οφέλη του τεϊόδεντρου, έδειξε ότι το έλαιο τεϊόδεντρου ήταν ένα αντισηπτικό 13 φορές ισχυρότερο από το καρβολικό οξύ που χρησιμοποιείτο εκείνη την περίοδο. Όταν οι Αυστραλοί στρατιώτες στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιούσαν το έλαιο τεϊόδεντρου ως απολυμαντικό από το κουτί πρώτων βοηθειών που είχαν μαζί τους, ο υπόλοιπος κόσμος παρατήρησε τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, και ακολούθησε μεγάλη ζήτηση. Χρησιμοποιείτο ευρέως μέχρι που ανακαλύφθηκε η πενικιλίνη. Με την εμπορική παραγωγή της πενικιλίνης στα μέσα της δεκαετίας του 1940 η χρήση του ελαίου τεϊόδεντρου έπεσε. Τη δεκαετία του 1980 χάρη σε ένα διαφημιστικό μάρκετινγκ η ζήτηση του τεϊόδεντρου αυξήθηκε σημαντικά. Έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση όλων των ειδών δερματικών παθήσεων, κοψιμάτων, εγκαυμάτων, ακμής και επιχείλιου έρπητα.
Το έλαιο τεϊόδεντρου είναι ένα από τα ισχυ¬ρότερα γνωστά φυσικά αντισηπτικά, χρήσιμα για τη θεραπεία πολλών βακτηριακών και μυκητησιακών μολύνσεων. Κλινικές μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί για το έλαιο τεϊόδεντρου εδώ και 70 χρόνια, για να εξα-κριβωθούν οι αντισηπτικές του ιδιότητες. Είναι σαν το τερεβινθέλαιο (turpentine), αν και θεωρείται από τους λαϊκούς θεραπευτές λιγότερο καυστικό για το δέρμα και τα μαλλιά. (Το τερεβινθέλαιο παρασκευάζεται από τη ρητίνη ορισμένων πεύκων και χρησιμοποιείται ως φάρμακο που εφαρμόζεται στο δέρμα για πόνους αρθρώσεων, μυϊκούς πόνους και νευρικούς πόνους). Το έλαιο είναι παρόμοιο χημικά με το τερεβινθέλαιο. Περιέχει μια ποικιλία τερπενίων και σεσκουιτερπενίων (sesquiterpenes), και το terpinen-4-ol είναι το πιο σημαντικό από τα τερπένια που περιέχει. Το έλαιο είναι αντισηπτικό και χρήσιμο για διάφορες τοπικές εφαρμογές.
Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το έλαιο τεϊόδεντρου είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τις μυκητησιακές μολύνσεις και την ακμή. Μια διπλή- τυφλή δοκιμή έδειξε ότι μια κρέμα με 10% έλαιο τεϊόδεντρου ήταν αποτελεσματική ως φάρμακο κατά των μυκητών, βελτιώνοντας συμπτώματα που σχετίζονται με το πόδι του αθλητή. Μια διπλή-τυφλή δοκιμή έδειξε ότι 100% έλαιο τεϊόδεντρου εφαρμοζόμενο τοπικά ήταν το ίδιο αποτελεσματικό όσο και αντιμυκητιασική θεραπεία με clotrimazole για άτομα με ονυχομυκητίαση. Μια κλινική δοκιμή του 1990 που περιέλαβε 124 ασθενείς παρείχε αποδείξεις της αποτελεσματικότητας του ελαίου τεϊόδεντρου στη θεραπεία της ακμής. Μια διπλή-τυφλή μελέτη έδειξε ότι 5% ελαίου τεϊόδεντρου ήταν λιγότερο αποτελεσματική θεραπεία λόγω της αργής έναρξης δράσης της από ότι μια λοσιόν με 5% benzoyl peroxide. Ωστόσο, η κλινική αξιολόγηση και οι αναφορές για παρενέργειες έδειξαν ότι το παρασκεύασμα από έλαιο τεϊόδεντρου ήταν καλύτερα ανεκτό, με τα άτομα να έχουν λιγότερη απολέπιση, ξηρότητα και ερεθισμό του δέρματος σε σύγκριση με τα άτομα που χρησιμοποιούσαν το παρασκεύασμα με benzoyl peroxide. Μια προκαταρκτική δοκιμή έδειξε ότι το ξέπλυμα του στόματος με 15 ml (ένα κουτάλι) διαλύματος ελαίου τεϊόδεντρου τέσσερις φορές την ημέρα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις άφθες σε ασθενείς με AIDS. Χρειάζονται επιπλέον έρευνες για την επιβεβαίωση των ισχυρισμών της αποτελεσμα¬τικότητας του ελαίου τεϊόδεντρου στη θεραπεία διαφόρων τύπων δερματίτιδας, αιμορροΐδων, κολπικών μολύνσεων, της ανεμοβλογιάς και της μόλυνσης του έρπητα ζωστήρα.
Το έλαιο τεϊόδεντρου μπορεί να εφαρμόζεται τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα στις προσβαλλόμενες περιοχές του δέρματος και των νυχιών. Για τοπική θεραπεία της ακμής χρησιμοποιείται έλαιο σε διάλυμα 5%-15%. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και διάλυμα μεγαλύτερης συγκέντρωσης (40%), αλλά αυτό απαιτεί εποπτεία από ειδικό.
Μάριος Δημόπουλος
Διατροφολόγος
Μέλος τουAmerican Council of Applied Clinical Nutrition
Μέλος τηςAmerican Association of Drugless Practitioners
Εξαφανίστε μύκητες και μολύνσεις άμεσα!Το βάλσαμο για τον οργανισμό είναι το...
Το έλαιο τεϊόδεντρου εξάγεται με απόσταξη με ατμό των φύλλων του αυστραλέζικου τεϊόδεντρου. Το δέντρο είναι ιθαγενές σε βαλτώδεις περιοχές της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία. Το Melaleuca alternifolia είναι μόνο ένα από τα 300 είδη τεϊόδεντρου που είναι ιθαγενή στην Αυστραλία. Οι Αυστραλοί ιθαγενείς έχουν χρησιμοποιήσει το δέντρο Melaleuca alternifolia εδώ και αιώνες, εφαρμόζοντας τον πολτό των συνθλιμμένων φύλλων του σε μια ποικιλία ασθενειών. Το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία των πονοκεφάλων και για να απωθούν τα έντομα και πλένονταν στα θεραπευτικά νερά των βάλτων, όπου το δέντρο αναπτύσσεται. Το 1770, όταν ο Ευρωπαίος εξερευνητής Captain James Cook έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Αυστραλία, παρατήρησε τους ιθαγενείς να παρασκευάζουν ζύθο από τα φύλλα του φυτού και το ονόμασε «τσα-γιόδεντρο», επιστρέφοντας στην Αγγλία με δείγματα για μελέτη. Μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα η έρευνα επιβεβαίωσε τις αντιβακτηριδιακές, αντιμυκητησιακές και αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις του τεϊόδεντρου. Το 1925 ο Αυστραλός επιστήμονας Arthur Penfold, ο οποίος ανακάλυψε τα οφέλη του τεϊόδεντρου, έδειξε ότι το έλαιο τεϊόδεντρου ήταν ένα αντισηπτικό 13 φορές ισχυρότερο από το καρβολικό οξύ που χρησιμοποιείτο εκείνη την περίοδο. Όταν οι Αυστραλοί στρατιώτες στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιούσαν το έλαιο τεϊόδεντρου ως απολυμαντικό από το κουτί πρώτων βοηθειών που είχαν μαζί τους, ο υπόλοιπος κόσμος παρατήρησε τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, και ακολούθησε μεγάλη ζήτηση. Χρησιμοποιείτο ευρέως μέχρι που ανακαλύφθηκε η πενικιλίνη. Με την εμπορική παραγωγή της πενικιλίνης στα μέσα της δεκαετίας του 1940 η χρήση του ελαίου τεϊόδεντρου έπεσε. Τη δεκαετία του 1980 χάρη σε ένα διαφημιστικό μάρκετινγκ η ζήτηση του τεϊόδεντρου αυξήθηκε σημαντικά. Έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση όλων των ειδών δερματικών παθήσεων, κοψιμάτων, εγκαυμάτων, ακμής και επιχείλιου έρπητα.
Το έλαιο τεϊόδεντρου είναι ένα από τα ισχυ¬ρότερα γνωστά φυσικά αντισηπτικά, χρήσιμα για τη θεραπεία πολλών βακτηριακών και μυκητησιακών μολύνσεων. Κλινικές μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί για το έλαιο τεϊόδεντρου εδώ και 70 χρόνια, για να εξα-κριβωθούν οι αντισηπτικές του ιδιότητες. Είναι σαν το τερεβινθέλαιο (turpentine), αν και θεωρείται από τους λαϊκούς θεραπευτές λιγότερο καυστικό για το δέρμα και τα μαλλιά. (Το τερεβινθέλαιο παρασκευάζεται από τη ρητίνη ορισμένων πεύκων και χρησιμοποιείται ως φάρμακο που εφαρμόζεται στο δέρμα για πόνους αρθρώσεων, μυϊκούς πόνους και νευρικούς πόνους). Το έλαιο είναι παρόμοιο χημικά με το τερεβινθέλαιο. Περιέχει μια ποικιλία τερπενίων και σεσκουιτερπενίων (sesquiterpenes), και το terpinen-4-ol είναι το πιο σημαντικό από τα τερπένια που περιέχει. Το έλαιο είναι αντισηπτικό και χρήσιμο για διάφορες τοπικές εφαρμογές.
Οι σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι το έλαιο τεϊόδεντρου είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τις μυκητησιακές μολύνσεις και την ακμή. Μια διπλή- τυφλή δοκιμή έδειξε ότι μια κρέμα με 10% έλαιο τεϊόδεντρου ήταν αποτελεσματική ως φάρμακο κατά των μυκητών, βελτιώνοντας συμπτώματα που σχετίζονται με το πόδι του αθλητή. Μια διπλή-τυφλή δοκιμή έδειξε ότι 100% έλαιο τεϊόδεντρου εφαρμοζόμενο τοπικά ήταν το ίδιο αποτελεσματικό όσο και αντιμυκητιασική θεραπεία με clotrimazole για άτομα με ονυχομυκητίαση. Μια κλινική δοκιμή του 1990 που περιέλαβε 124 ασθενείς παρείχε αποδείξεις της αποτελεσματικότητας του ελαίου τεϊόδεντρου στη θεραπεία της ακμής. Μια διπλή-τυφλή μελέτη έδειξε ότι 5% ελαίου τεϊόδεντρου ήταν λιγότερο αποτελεσματική θεραπεία λόγω της αργής έναρξης δράσης της από ότι μια λοσιόν με 5% benzoyl peroxide. Ωστόσο, η κλινική αξιολόγηση και οι αναφορές για παρενέργειες έδειξαν ότι το παρασκεύασμα από έλαιο τεϊόδεντρου ήταν καλύτερα ανεκτό, με τα άτομα να έχουν λιγότερη απολέπιση, ξηρότητα και ερεθισμό του δέρματος σε σύγκριση με τα άτομα που χρησιμοποιούσαν το παρασκεύασμα με benzoyl peroxide. Μια προκαταρκτική δοκιμή έδειξε ότι το ξέπλυμα του στόματος με 15 ml (ένα κουτάλι) διαλύματος ελαίου τεϊόδεντρου τέσσερις φορές την ημέρα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις άφθες σε ασθενείς με AIDS. Χρειάζονται επιπλέον έρευνες για την επιβεβαίωση των ισχυρισμών της αποτελεσμα¬τικότητας του ελαίου τεϊόδεντρου στη θεραπεία διαφόρων τύπων δερματίτιδας, αιμορροΐδων, κολπικών μολύνσεων, της ανεμοβλογιάς και της μόλυνσης του έρπητα ζωστήρα.
Το έλαιο τεϊόδεντρου μπορεί να εφαρμόζεται τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα στις προσβαλλόμενες περιοχές του δέρματος και των νυχιών. Για τοπική θεραπεία της ακμής χρησιμοποιείται έλαιο σε διάλυμα 5%-15%. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και διάλυμα μεγαλύτερης συγκέντρωσης (40%), αλλά αυτό απαιτεί εποπτεία από ειδικό.
Μάριος Δημόπουλος
Διατροφολόγος
Μέλος τουAmerican Council of Applied Clinical Nutrition
Μέλος τηςAmerican Association of Drugless Practitioners
