Τρίτη 3 Μαρτίου 2020

Ποια ονόματα έδιναν στα σκυλιά τους οι αρχαίοι Έλληνες;

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Φανταστείτε ότι ζούσατε στην αρχαία Ελλάδα. Αποφασίζατε να πάρετε ένα σκυλάκι, τι όνομα θα του δίνατε; Για αυτό υπήρχε…
olympia.gr
imageimageimageimage


http://antikleidi.com/2015/03/22/arxeiskili/
Φανταστείτε ότι ζούσατε στην αρχαία Ελλάδα. Αποφασίζατε να πάρετε ένα σκυλάκι, τι όνομα θα του δίνατε; Για αυτό υπήρχε η “επιστήμη” της επιλογής και της ονοματοδοσίας ενός κουταβιού.
Πως να επιλέξεις το καλύτερο κουτάβι από μια γέννα;
Όπως και σήμερα οι αρχαίοι αναζητούσαν μια περιπετειώδη και φιλική φύση, αλλά μια διαδικασία επιλογής φαίνεται κάπως άκαρδη σήμερα. Άσε τη μητέρα να διαλέξει συμβουλεύει ο Νεμεσιάνους, ένας Ρωμαίος ειδικός στα κυνηγετικά σκυλιά. Πάρε τα κουτάβια, περικύκλωσε τα με ένα λαδωμένο σχοινί και ανάφλεξε το. Η μητέρα θα πηδήξει πάνω από το πύρινο δαχτυλίδι σώζοντας κάθε κουτάβι ένα-ένα με σειρά ανάλογη της αξίας τους. Άλλα σημάδια για ένα εξαίρετο κυνηγόσκυλο είναι τα μεγάλα απαλά αυτιά, σε αντίθεση από τα μικρά και τραχιά. Τα όρθια αυτιά είναι μια χαρά, αλλά τα καλύτερα διπλώνουν λιγάκι.
Ένας μακρύς γεροδεμένος λαιμός συνηθίζει εύκολα το κολάρο. Ο θώρακας πρέπει να είναι πλατύς, οι ώμοι σε απόσταση μεταξύ τους και τα πισινά πόδια ελαφρώς μακρύτερα από τα μπροστινά για να κυνηγούν λαγούς στην πλαγιά. Το τρίχωμα του σκύλου, είτε είναι μακρύ ή κοντό, μπορεί να είναι οποιουδήποτε χρώματος, αρκεί να είναι λαμπερό, πυκνό και απαλό.

Η εκπαίδευση ενός νέου σκύλου ξεκινά στους 20 μήνες, αλλά το κουτάβι χρειάζεται ένα καλό όνομα εξ αρχής. Ο Ξενοφώντας, ένας Έλληνας ιστορικός, έγραψε για τα κυνηγόσκυλα τον τέταρτο αιώνα π.Χ. , υποστήριξε πως τα καλύτερα ονόματα είναι μικρά, μία ή δύο συλλαβές , ώστε να προφέρονται εύκολα. Κανένα ελληνικό κυνηγόσκυλο δεν ονομαζόταν Θρασύβουλος ή Θουκυδίδης!
Η σημασία του ονόματος ήταν πολύ σημαντική για την ψυχολογία αφεντικού-σκυλιού, ονόματα που εξέφραζαν ταχύτητα, κουράγιο, δύναμη, εμφάνιση και άλλες αξίες ήταν συχνά. Ο ίδιος ο Ξενοφών ονόμασε το αγαπημένο του σκυλί «Ορμή».

Η Αταλάντη, η διάσημη κυνηγός της Ελληνικής μυθολογίας, ονόμασε το σκυλί της Αύρα. Ένα αρχαιοελληνικό βάζο του 560πχ απεικόνιζε την Αταλάντη με άλλους ήρωες και τα κυνηγόσκυλα τους να σκοτώνουν τον σπουδαίο κάπρο της Καλυδωνίας. Επτά ονόματα σκύλων αναγράφονται στο αγγείο (κάποια παραβιάζουν τον νόμο του Ξενοφώντα) ο Ορμητικός, ο Μεθέπων, ο Εγέρτης, ο Κόραξ, ο Μαρπσάς, ο Λάμπρος και ο Εύβολος.
John Flaxman – Από την Οδύσσεια του Ομήρου , Houghton, Mifflin & Co., Riverside Press, 1905
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Άργο, τον πιστό σκύλο του Οδυσσέα, που πριν πεθάνει αναγνώρισε τον κύριο του μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια.
Ο Ρωμαίος ποιητής Όβιδος (Ovid) δίνει τα ονόματα των 36 σκύλων του Ακταίων, του άτυχου κυνηγού της ελληνικής μυθολογίας που ξεσκίστηκε από την αγέλη του, ανάμεσα τους ήταν ο Τίγρης, η Λαίλαπα, ο Αίολος και ο Αρκάς. Ο Πόλουξ αναφέρει άλλα 15 ονόματα σε μία λίστα που βρέθηκε στην Κολουμέλλα. Η μεγαλύτερη όμως συντάχθηκε από τον λάτρη αυτών των ζώων Ξενοφώντα. Διάσημα ονόματα ήταν: ο Λευκός, ο Μελανός, ο Άνθος, η Θύελλα, ο Θηρευτής, ο Σκαφτιάς, ο Φύλαξ και διάφορα άλλα.

Ο Μέγας Αλέξανδρος τίμησε τον πιστό του σκύλο τον Πέριτα ονομάζοντας μια πόλη στο όνομα του.
Έλληνες και Ρωμαίοι συγγραφείς υπενθυμίζουν στους αναγνώστες τους να επαινούν τους πιστούς τετράποδους συντρόφους τους. Ο Άρειος , ο ιστορικός της μακεδονικής εκστρατείας, αναφέρει: ένας πρέπει να αγγίξει το κεφάλι του σκύλου το, να το χαϊδέψει τραβώντας απαλά τα αυτιά του και να πει το όνομα του ή μια-δυο ενθαρρυντικές εκφράσεις, μπράβο!, καλό σκυλί!. Εξάλλου τα σκυλιά απολαμβάνουν την ενθάρρυνση όσο και οι τίμιοι άνθρωποι.

Το χωριό Λαγού στο Οροπέδιο Λασιθίου

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

Στο δήμο Οροπεδίου Λασιθίου, λίγο πριν το Τζερμιάδο , συναντάμε το γραφικό χωριό Λαγού. Το χωριό βρίσκεται 54 χιλίομετρα νοτιοανατολικά από το Ηράκλειο και μόνο 2 χιλιόμετρα από το Τζερμιάδο. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 το χωριό …
iscreta.gr


Στο δήμο Οροπεδίου Λασιθίου, λίγο πριν το Τζερμιάδο , συναντάμε το  γραφικό χωριό Λαγού.
Το χωριό βρίσκεται 54 χιλίομετρα νοτιοανατολικά  από το Ηράκλειο και μόνο  2 χιλιόμετρα από το Τζερμιάδο.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 το χωριό  Λαγού είχε 46 κατοίκους
1
Το χωριό του Λαγού οφείλει το όνομα του στον πρώτο οικιστή, που λεγόταν Θωμάς Λαγός. Το επίθετο αυτό δεν σώζεται ούτε στο χωριό Λαγού, ούτε σ’ άλλο χωριό του Οροπεδίου. Σώζεται όµως στο Ηράκλειο, στο Ρέθυµνο και στην Ιεράπετρα.1
Γύρω από το χωριό έχουν βρεθεί διάφορα αρχαϊκά αντικείμενα, αγγεία και συλημένοι θολωτοί τάφοι, που μαρτυρούν ότι η περιοχή είχε κατοικηθεί από το 650-550 π.Χ.
2
Το Λαγού αναφέρεται από τον ιστορικό Καστροφύλακα (Κ105) ως Mettochio di Lagu, αλλά δεν αναφέρει τον αριθμό των κατοίκων. Από τον Ιστορικό Βασιλικάτα αναφέρεται ως Metochio Lagu με 10 σπίτια το 1630 (Μνημεία Κρητ. Ιστ. V, σ.29). Στην τούρκικη απογραφή του 1671 αναφέρεται ως Lagu με 29 κατοίκους (Ν. Σταυρινίδης, Μεταφράσεις, Β’, σ. 136), στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 αναφέρεται ως Lagii with Pinikiano με 20 χριστιανικές οικογένειες (Pashley, Travels in Crete, II, σ.322).
4
Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται με τα ονόματα Λαγού και ΠΙΝΑΚΙΑΝΌ (ΔΕς ΕΔΏ) Πινακιανώ στο δήμο Τζερμιάδω με 141 κατοίκους. Το 1900 είναι στον ίδιο δήμο με 96 κατοίκους . Το 1920 αποτελεί έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου με 119 κατοίκους, το 1928 βρίσκεται στην κοινότητα Τζερμιάδω με 158 κατοίκους, το 1940 με 167 κατοίκους, το 1951 αποτελεί έδρα ομώνυμης κοινότητας με 197 κατοίκους, το 1961 με 189, το 1971 με 135, το 1981 με 104, το 1991 με 164 και το 2001 με 118..
10Στο krassanakis.gr, διαβάζουμε: Το χωριό Λαγού ήταν μετόχι που κτίστηκε επί Ενετοκρατίας και δεν είναι αρχαίο. Στον κάμπο του Λασιθίου, σύμφωνα με τη παράδοση και τα Βενετσιάνικα αρχεία, μέχρι οι Βενετοί να κάνουν τα αντιπλημμυρικά έργα δεν υπήρχαν χωριά ή πόλεις, υπήρχαν μόνο οικισμοί στα υψίπεδα – ο λόγος και που στον κάμπο δεν έχουν βρεθεί λείψανα οικισμών. Τα σημερινά χωριά στο κάμπο του Λασιθίου: Λαγού, Τζερμιάδων κ.τ.λ. κτίστηκαν μετά από τα προαναφερθέντα αντιπλημμυρικά έργα και από τους Λασιθιώτες ( τους Lassiti).
13
Ο Ἁγιος Παντελεήμονας βρίσκεται στον κενρικό δρόμο του χωριού
,Μετόχια που δηµιουργήθηκαν επί Ενετοκρατίας µετά τον 15ο αιώνα. Αβρακόντε, Αγ. Γεωργίου, Αγ. Κωνσταντίνου, Αγ. Αναργύρων, Αγ. Κυρίλλου, Αγουστί, Αλογόσπηλιοι, Αλέξαινας (Αγ. Πελαγίας), Βασιλικού, Βίδων, Γαϊτανού, Γαϊδουρόµαντρα, Γεροντωµουρί, Εντιχτης (Χώνου), Καµινάκι, Καρδαµούτσα, Κάτω Μετόχι, Κερασά, Κλήµα, Κοντού, Κουδουµαλιά, Λαγού, Μαγατζέδες, Μαγουλά, Μαρµακέτω, Μόρος, Μούση, Μυγογιάννη, Πινακιανώ, Πλάτη, Σιδιακού, Σκαφίδια, Σπέρα, Ταπεινού Ορφανού, Τζερµιάδω, Τζόγια, Τσαγκαλοχώρι, Φαρσάρω, Φοραδάρη, Ψυχρό, Ωχρα. Από τα παραπάνω µετόχια, άλλα έσβησαν, διαλύθηκαν ύστερα από κάποια χρόνια και διατηρούνται σήµερα ως τοπωνύµια και άλλα διατηρήθηκαν και εξελίχθηκαν σε χωριά. Σ’ αυτά δεν αναφέρονται τα χωριά Μ. Λασίθι, Μ. Λασιθάκι, Μέσα Ποτάµοι, και Εξω Ποτάµοι γιατί δεν αναφέρονται σαν µετόχια. 1
15
,
14
1.Τα µετόχια του Οροπεδίου Λασιθίου επί Ενετοκρατίας- Εµµ. Ν. Μπελιβάνη
Φωτογραφίες: Βασιλική παπουτσάκη

Μια αληθινή ιστορία

Η Maria Dimitriou κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.

aorata-gegonota.blogspot.com

Ένας από τους τομείς της ανθρώπινης ύπαρξης και των ανθρωπίνων επιτευγμάτων, είναι η τεχνολογία, που σήμερα έχει φτάσει, κατά κοινή ομολογία, σε αρκετά υψηλό επίπεδο εξέλιξης.
Τί ίσχυε όμως παλαιότερα;
Τι συνέβαινε στον εν λόγω κλάδο κατά τα πανάρχαια χρόνια;


Το Προηγούμενο και η αρχή

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι γραμμική. Ξεκίνησε δηλαδή από την «ανυπαρξία» και αναπτύσσεται σταδιακά μέχρι την σύγχρονη εποχή. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως χιλιάδες χρόνια πριν η τεχνολογία είχε φτάσει σε μεγάλο απόγειο, έπειτα συνέβη κάτι συνταρακτικό που προκάλεσε μία ολική καταστροφή και ένα συνακόλουθο νέο ξεκίνημα στον συγκεκριμένο τομέα.

Όσον αφορά την δεύτερη άποψη, υπάρχουν ενδείξεις, ικανές να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι πιθανόν οι Έλληνες διέθεταν μεγάλο μέρος της εξελιγμένης εκείνης τεχνολογίας, αν λάβουμε επιπλέον υπ” όψιν μας την ιστορία μας, που φτάνει σε βάθος χιλιετιών, τα ταξίδια σε όλον τον πλανήτη από τα πανάρχαια κιόλας χρόνια, τα καλλιτεχνικά και πομπώδη οικοδομήματα, κλπ. Αλλά ας αφήσουμε τα στοιχεία να «μιλήσουν» από μόνα τους, ώστε να εξάγει ο καθένας τα συμπεράσματά του.

Στοιχείο 1ο: Περί το 9.500 π.Χ., σύμφωνα με επιστήμονες ωκεανολογίας, παλαιοντολογίας, γεωλογίας, κ.α., ξέσπασε Ελληνο-Ατλαντικός Πόλεμος, τον οποίο ο Πλάτων στα έργα του Πλάτωνα «Τίμαιος» και «Κριτίας», τον χαρακτηρίζει «σφοδρό». Οι Έλληνες βγήκαν νικητές και η Ατλαντίδα βυθίστηκε ξαφνικά. Ερευνητές λένε πως η βύθισή της προήλθε από ισχυρή έκρηξη, που αν δεχτούμε την άποψη περί υψηλής τεχνολογίας, πιθανόν προήλθε από εξελιγμένα οπλικά συστήματα. Έπειτα από τον σφοδρό εκείνο πόλεμο τα πάντα γύρισαν λογικά στην λίθινη εποχή και ο πολιτισμός ξαναγεννήθηκε αργότερα στην παραδοσιακή κοιτίδα του!
Ο Πλάτων αναφερόμενος στον μεγάλο νομοθέτη της Αθήνας, Σόλωνα, ο οποίος είχε επισκεφθεί την Αίγυπτο και οι ιερείς εκεί του αποκάλυψαν τα χειρόγραφά τους, όπου ήταν καταγεγραμμένες πληροφορίες που πιστοποιούσαν την ύπαρξη του νησιού και την προηγμένη τεχνολογία των Ελλήνων.

Συγκεκριμένα ο Πλάτων δια στόματος Κριτία αναφέρει στο έργο «Τίμαιος»:

«Ένας εκ των ιερέων ανέφερε στον Σόλωνα: Εσείς οι Έλληνες είστε αιώνια παιδιά· Έλλην γέρος δεν υπάρχει. Όταν το άκουσε αυτό ο Σόλων, ρώτησε: Πώς; Τι εννοείς μ’ αυτό; Ο ιερέας απάντησε: Όλοι είστε νέοι στην ψυχή, γιατί δεν έχετε μέσα σ’ αυτήν καμία παλιά αντίληψη, που να προέρχεται από αρχαία παράδοση ούτε καμία γνώση που να γέρασε με τον καιρό. Και η αιτία είναι η εξής· πολλές και με διάφορους τρόπους καταστροφές στους ανθρώπους έχουν συμβεί και θα συμβούν, οι μεγαλύτερες εξαιτίας της φωτιάς και του νερού, οι μικρότερες δε από μύρια άλλα αίτια (…)Τα επιτεύγματα της πόλης σας ήταν πολλά και μεγάλα·(σ.σ. αναφέρεται στους Αθηναίους) είναι γραμμένα εδώ κι εμείς συνεχίζουμε να τα θαυμάζουμε. Υπάρχει όμως ένα που τα ξεπερνά όλα σε μεγαλείο και αρετή.
Τα αρχεία μας αναφέρουν ότι η πόλη σας αναχαίτισε κάποτε μια μεγάλη δύναμη που είχε επιτεθεί με αλαζονεία εναντίον όλης της Ευρώπης και της Ασίας ξεκινώντας απ” έξω, από τον Ατλαντικό ωκεανό.

Οι άνθρωποι μπορούσαν να ταξιδεύουν εκείνη την εποχή στον ωκεανό, γιατί αμέσως μετά το στόμιό του ―που, όπως μαθαίνω, εσείς το ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες― υπήρχε ένα νησί μεγαλύτερο από την Ασία και τη Λιβύη μαζί. Οι ταξιδιώτες της εποχής περνούσαν από αυτό στα άλλα νησιά και από εκεί σε όλη την απέναντι ήπειρο που περιβάλλει αυτήν την πραγματικά αχανή θάλασσα. Όλα τα μέρη που βρίσκονται μέσα από το στόμιο που λέγαμε φαίνονται σαν λιμάνι με στενή είσοδο· το πέλαγος όμως που εκτείνεται έξω από το στόμιο είναι πραγματικό πέλαγος· και η στεριά που το περικλείει θα έλεγε κανείς ότι αξίζει να ονομαστεί «ήπειρος», στην κυριολεξία του όρου. Σ' αυτό το νησί, την Ατλαντίδα, δημιουργήθηκε κάτω από βασιλική εξουσία μια μεγάλη και θαυμαστή δύναμη που κυριάρχησε σε όλο το νησί καθώς και σε πολλά άλλα νησιά και μέρη της απέναντι ηπείρου. Επιπλέον, προς την πλευρά μας, επικράτησε στη Λιβύη ως την Αίγυπτο και στην Ευρώπη ως την Τυρρηνία. Αυτή λοιπόν η μεγάλη δύναμη συγκέντρωσε κάποτε όλα της τα στρατεύματα και επιχείρησε, με μία μόνο επίθεση, να υποδουλώσει την πόλη σας και τη δική μας και όλες όσες βρίσκονται μέσα από τις Στήλες. Τότε ακριβώς, Σόλων, αποκαλύφθηκε σε όλη την ανθρωπότητα η αρετή και η δύναμη της πόλης σας, γιατί στάθηκε πρώτη στο φρόνημα και στην τεχνική του πολέμου. Επικεφαλής των Ελλήνων, και στη συνέχεια αναγκασμένη να πολεμήσει μόνη όταν οι άλλοι την εγκατέλειψαν, έφθασε στον έσχατο κίνδυνο αλλά τελικά απέκρουσε τους εισβολείς και θριάμβευσε. Δεν άφησε έτσι να γνωρίσουν τη σκλαβιά αυτοί που δεν είχαν υποδουλωθεί ποτέ και απελευθέρωσε με μεγαλοψυχία όλους εμάς τους άλλους που κατοικούσαμε μέσα από τις Ηράκλειες Στήλες. Πολύ αργότερα όμως ήρθαν τρομεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και, μέσα σε μία μέρα και μία νύχτα φρίκης, όλο το γένος των πολεμιστών σας χάθηκε μέσα στη γη, και το νησί της Ατλαντίδας βυθίστηκε στη θάλασσα και αφανίστηκε. Ο ωκεανός σ' εκείνα τα μέρη έγινε απροσπέλαστος και ανεξερεύνητος από την πολύ βαθιά λάσπη που άφησε πίσω της η Ατλαντίδα καθώς καταποντιζόταν».


Συνοψίζοντας, ο Πλάτων μιλά ξεκάθαρα για σφοδρό πόλεμο μεταξύ Ατλάντων και Ελλήνων, το τέλος του οποίου συμπίπτει χρονικά με το τέλος της Ατλαντίδας.
Πρόσφατα οι επιστήμονες Paul Weinzweig και Pauline Zalitzki ισχυρίζονται εντόπισαν το εν λόγω νησί. Ανακάλυψαν τα βυθισμένα ερείπια μιας αρχαίας πόλης στις δυτικές ακτές της Κούβας.

Επιπλέον στις Μπαχάμες βρέθηκε κρυστάλλινη πυραμίδα. Η τοποθεσία περιλαμβάνει αρκετές σφίγγες και τουλάχιστον τέσσερις γιγάντιες πυραμίδες (μεγαλύτερες από την αντίστοιχη του Χέοπος της Αιγύπτου, που θεωρείται η μεγαλύτερη του κόσμου!) μαζί με άλλες κατασκευές.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι πάνω στις κατασκευές υπάρχουν αρχαία σύμβολα και πικτογράμματα, μεταξύ των οποίων και ο χρυσός αριθμός «Φ» του Πυθαγόρα !

Επομένως βρισκόμαστε πιθανόν μπροστά σε μία πολύ εξελιγμένη τεχνολογία, την οποία δεν μπορεί παρά να διέθεταν και οι Έλληνες, αφού εν τέλει βύθισαν ολόκληρη ήπειρο!


Στοιχείο 2ο: Τα λεγόμενα «Vimana» (=αστέρια), που αποτελούσαν ιπτάμενες μηχανές! Ένα από τα μεγάλα ινδικά έπη, το «Ραμαγιάνα», περιγράφει λεπτομερώς την ιστορία ενός ταξιδιού στο φεγγάρι μέσω ενός Βιμανα. Επρόκειτο για ιπτάμενα αντικείμενα που έβλεπαν οι Ινδοί στον ουρανό. Στα σανσκτρικικά οι Ινδοί μας αποκαλούν “Σαβαρτζνάνας Γιαβάνας”, που σημαίνει “Πάνσοφοι Έλληνες”.
Να σημειωθεί ακόμη πως στην Ινδία υπάρχουν δύο αρχαιότατες ελληνικές πόλεις με μεγάλη έκταση· η Μοχέντζο-ντάρο και η Χαράππα, καθώς και ότι στην ίδια περιοχή έχει ανακαλυφθεί επιγραφή στα ελληνικά, που χρονολογείται το 9.000 π.Χ, σύμφωνα με στοιχεία του BBC. 

Αιγαιοπελαγίτικα Καΐκια, 1954-64

Η εικόνα ίσως περιέχει: ουρανός, ωκεανός, πλεούμενο, βουνό, υπαίθριες δραστηριότητες, νερό και φύση
Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, ουρανός, ωκεανός, υπαίθριες δραστηριότητες και νερόΗ εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, υπαίθριες δραστηριότητες και νερόΔεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.



 
Ο χρήστης Ιχνηλατώντας τις ρίζες της ελληνικής παράδοσης πρόσθεσε 8 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: Αιγαιοπελαγίτικα Καΐκια, 1954-64.
Έκθεση Robert McCabe, Πόρος
23 Απριλίου – 29 Μαίου

Τα «καΐκια» του Robert McCabe δένουν στον Πόρο. Στην έκθεση του γνωστού Αμερικανού φωτογράφου, παρουσιάζονται 50 μαυρόασπρες φωτογραφίες με θέμα τα “Αιγαιοπελαγίτικα Καίκια, 1954-64”.
Με κέντρο την θάλασσα, οι φωτογραφίες του αποτυπώνουν το φυσικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον της Μεταπολεμικής Ελλάδας. Τα ξύλινα καΐκια, έκφραση μιας τέχνης από άλλους καιρούς, αποπνέουν την σχέση του ανθρώπου με την θάλασσα, ανακαλούν το παρελθόν και εγείρουν την νοσταλγία για ένα άλλο τρόπο ζωής.
Η προσέγγιση του φωτογράφου είναι οι άνθρωποι και η ζωή τους, όπως την ορίζει η σχέση τους με την θάλασσα. Οι φωτογραφίες απεικονίζουν την επιβίωση μετά από την καταστροφική δεκαετία του 1940, τον μόχθο, τον σκληρό αγώνα για την συνέχεια της ζωής. Το Αιγαίο, ανέκαθεν καθοριστικό στοιχείο της ελληνικής φύσης, έρχεται και επανέρχεται στο επίκεντρο της Ιστορίας, όπως άλλωστε συμβαίνει και σήμερα. Τα γνώριμα ελληνικά νερά, με το ιστορικό και πολιτισμικό τους βάθος, δημιουργούν απαντοχές, πλαισιώνουν, προστατεύουν, εξασφαλίζουν.

Πηγή: iefimerida.gr

πλεκτή τέχνη

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο που λέει "COLORFUL CROCHET"
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.
Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

+195 


Ο χρήστης Crochet is my life πρόσθεσε 198 νέες φωτογραφίες στο άλμπουμ: ‎باترونات مفارش كروشية‎. 












Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.


Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Δημοφιλείς αναρτήσεις