Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

΄Αγιος Γεώργιος πολιούχος Ιεράπετρας

                                     
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος ανήκει στη χορεία των μεγαλομαρτύρων και είναι από τους λαοφιλεστέρους Αγίους της Εκκλησίας μας. Έζησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνος μ.Χ. και τας αρχάς του 4ου επί της βασιλείας του Διοκλητιανού.
περισσότερα στον συνδεσμο http://www.impantokratoros.gr/agios-georgios.el.aspx
 

Ο Άγιος Γεώργιος, αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο το Χριστιανικό (και μη) κόσμο. Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου ή για τις Εκκλησίες που πηγαίνουν σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπου εάν η ημέρα συμπέσει πριν την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου. Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Ορθόδοξης, της Λουθηρανικής, της Αγγλικανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας.

Γεννήθηκε μεταξύ των ετών 280-285 μ.Χ., πιθανώς στην περιοχή της Αρμενίας, από τον Έλληνα Συγκλητικό, στρατηλάτη στο αξίωμα, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, Γερόντιο. Εκεί, σε ένα μοναστήρι της περιοχής, ο Άγιος δέχθηκε το Μυστήριο του Βαπτίσματος και έγινε μέλος της Εκκλησίας.
Σε νεαρή ηλικία ο Γεώργιος κατατάχθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Διακρίθηκε για την τόλμη και τον ηρωισμό του και έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Λίγο αργότερα ο Διοκλητιανός τον έκανε Δούκα (διοικητή) με τον τίτλο του Κόμητος (συνταγματάρχη) στο τάγμα τον Ανικιώρων της αυτοκρατορικής φρουράς· «πολλάκις πρότερον μεγαλοπρεπώς διαπρέψας του των σχολών μετά ταύτα πρώτου τάγματος κόμης κατ' εκλογήν προεβλήθη».
Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Άγιος Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού, ο οποίος τον υπέβαλε σε σειρά βασανιστηρίων
Περισσότερα στον σύνδεσμο

Αντισεισμική συμπεριφορά

 

΄Ενα ενδιαφέρον άρθρο
Σώζονται σε εξαιρετική κατάσταση και είναι κατασκευασμένοι από σπουδαίους αρχιτέκτονες
Οι γιοι ή έστω τα εγγόνια των αρχιτεκτόνων και των τεχνιτών που δημιούργησαν το Ερέχθειο ήταν αυτοί, που κατασκεύασαν και τους δύο χορηγικούς κίονες, που σώζονται στο δυσπρόσιτο τμήμα της νότιας κλιτύος της Ακρόπολης, ακριβώς κάτω από το τείχος της και ακριβώς, επίσης, πάνω από το μνημείο του Θρασύλλου. Γιατί μόνον αυτοί μπορούσε να κατέχουν τις γνώσεις, την τεχνική ικανότητα και τα εργαλεία των παλαιοτέρων για τέτοια έργα. ....
περισσότερα στο σύνδεσμο
Οι γιοι ή έστω τα εγγόνια των αρχιτεκτόνων και των τεχνιτών που δημιούργησαν το Ερέχθειο ήταν αυτοί, που κατασκεύασαν και τους δύο χορηγικούς κίονες, που σώζονται στο δυσπρόσιτο τμήμα της νότιας κλιτύος της Ακρόπολης, ακριβώς κάτω από το τείχος της και ακριβώς, επίσης, πάνω από το μνημείο του Θρασύλλου. Γιατί μόνον αυτοί μπορούσε να κατέχουν τις γνώσεις, την τεχνική ικανότητα και τα εργαλεία των παλαιοτέρων για τέτοια έργα.
Πρόκειται για το
συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η επιστημονική μελέτη, που με επικεφαλής τον πολιτικό μηχανικό κ. Κώστα Ζάμπα είχε ως αντικείμενο την διερεύνηση της ιστορίας των δύο κιόνων, την ανάλυση της σεισμικής συμπεριφοράς τους και τη συσχέτισή της με σεισμούς του παρελθόντος. Στη μελέτη συμμετείχαν ο ακαδημαϊκός κ. Ν. Αμβράζης με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αρχαιοσεισμολογία, ο αρχιτέκτονας κ. Κωνσταντίνος Μπολέτης μελετητής και αναστηλωτής του μνημείου του Θρασύλλου και η γεωλόγος κυρία Ι. Ζάμπα. Πρέπει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα επιλέχθηκε μεταξύ εκατοντάδων άλλων προτάσεων για την χρηματοδότησή του από το Ιδρυμα Ι. Λάτση στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Επιστημονικές Μελέτες» που διανύει ήδη το 5o έτος υλοποίησής του.

Πασχαλινά αυγά....




της Βάλλιας Κανελοπούλου
πηγή : ΗΜΕΡΗΣΙΑ 8-11/4/04


Πασχαλινά αυγά....

....Σύμβολο της χαράς, της ευτυχίας και του ήλιου, το πασχαλινό αυγό κουβαλά τη μυρωδιά και τη ζεστασιά της φύσης,καθώς και τη θαλπωρή της πασχαλινής "αναγέννησης"


Η ΙΣΤΟΡΙΑ
Το αυγό που περικλείει μέσα του μια ζωή, έχει μια δύναμη, που σύμφωνα με μια παλιά αντίληψη μεταδίδεται σε ανθρώπους , ζώα και φυτά. Τέτοιες αντιλήψεις υπάρχουν πολλές και κρατάνε από πολύ παλιά, από τις αρχαίες ακόμη παγανιστικές εκδηλώσεις για την επιστροφή της άνοιξης και την αναγέννηση της φύσης.
Πολύ πριν το αυγό συνδεθεί με το χριστιανικό Πάσχα, χρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους, τους Γαλάτες, τους Κινέζους, τους Αιγυπτίους,ακόμα και τους Πέρσες, ως σύμβολο της γής.
Βασικός συμβολισμός του είναι η νέα ζωή όπως είναι εμφανές και από τη Λατινική φράση "omne vivum ex ovo" που σημαίνει "όλη η ζωή προέρχεται από το αυγό" Αλλά και από την αρχαία Ινδία μέχρι την Πολυνησία το Ιράν , τη Φοινίκη, τη Λετονία και τη Φινλανδία, μαρτυρούνται μύθοι σχετικά με τη δημιουργία του σύμπαντος από ένα αυγό, ενώ με τον ερχομό του Χριστιανισμού συνδέθηκε άρρηκτα με την αναγέννηση του ανθρώπου.


ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
Η χρήση των βαμμένων αυγών δεν ταυτίζεται μόνο με την Χριστιανική παράδοση.Υπάρχουν θρησκείες και πολιτισμοί που πλαισιώνουν το αυγό με διάφορες δοξασίες.
Ξεκινώντας από τον Ινδουισμό, ο θεός "Μπράχμα" συνηθιζόταν να απεικονίζεται σαν ένα μυστηριώδες πουλί που έριξε ένα αυγό μέσα στο Χάος από το οποίο γεννήθηκε στη συνέχεια το σύμπαν. Αλλά και στην Αίγυπτο ο θεός Ρά εμφανίζεται να γεννά το αυγό του σύμπαντος κι έτσι να το μεταμορφώνει σε σύμβολο αθανασίας και αιωνιότητας, σε γενεσιουργό δύναμη.
Οι Βουδιστές όπως οι Χριστιανοί προσέδωσαν στο αυγό το συμβολισμό της αναγέννησης του ανθρώπου. Στο Βουδισμό το κέλυφος του αυγού είναι "το κέλυφος της άγνοιας" το οποίο ο άνθρωπος πρέπει να σπάσει προκειμένου να ανα-γεννηθεί, να φωτιστεί και να υπερβεί το χώρο και το χρόνο.
Στο ίδιο μοτίβο περίπου οι Χριστιανοί ενέταξαν το αυγό στην πασχαλινή γιορτή της Ανάστασης, του Χριστού , ως σύμβολο της Αναδημιουργίας, της ελπίδας και της σωτηρίας.


ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην Ελλάδα το πασχαλινό κόκκινο αυγό είναι αναπόσπαστο μέρος του παραδοσιακού διάκοσμου του πασχαλινού τραπεζιού.
Είθισται σε όλες τις χριστιανικές χώρες το βάψιμο των αυγών να γίνεται τη Μ.Πέμπτη και το χρώμα κόκκινο σε ανάμνηση του χυμένου αίματος του Χριστού. Στα χωριά μας υπάρχουν πολλές συνήθειες σε σχέση με το βάψιμο των αυγών. Πιστεύεται πως το δοχείο για τη βαφή πρέπει να είναι καινούργιο,ή πως το βαμμένο "Μεγαλοπεφτιάτικο" αυγό προσφέρει προστασία κι ευφορία στα χωράφια και γι αυτό το θάβουν βαθειά στη γή. Αλλά η συνηθέστερη ιδιότητά του είναι θεραπευτική. Σε πολλά μέρη , Καρδίτσα, Θράκη, Κορώνη κ.α. χρησιμοποιείται στον πονόλαιμο και στο ξεμάτιασμα.


Σε γενικές γραμμές σε όλες τις θρησκευτικές και πολιτισμικές παραδόσεις, το αυγό συμβολίζει την ανα-γέννηση του ανθρώπου , της φύσης ή του σύμπαντος.

Δημοφιλείς αναρτήσεις