Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Υστερόγραφο μιας σχέσης

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite1_1_08/08/2007_199844

Υστερόγραφο μιας σχέσης ***

Του Παναγιωτη Παναγοπουλου
Δραματική
Σκηνοθεσία: Σάρα Πόλεϊ
Πρωταγωνιστούν: Τζούλι Κρίστι, Γκόρντον Πίνσεντ, Ολυμπία Δουκάκη, Ντιάνα Ντέσμαρι, Γκρέις Λιν Κουνγκ
Η εποχή της εξόδου αυτής της τρυφερής και ευαίσθητης ταινίας την αδικεί, αφού μέσα στον Αύγουστο δύσκολα θα συναντήσει το κοινό της. Το «Υστερόγραφο μιας σχέσης» ασχολείται με ένα δύσκολο και δυσάρεστο θέμα, τον εκφυλισμό ενός οργανισμού και μιας σχέσης από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, όμως η ταινία δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο θλιβερή όσο μπορεί να περιμένει κανείς. Η ηθοποιός Σάρα Πόλεϊ κάνει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με μια ταινία που θυμίζει τις ερμηνείες της. Είναι χαμηλότονη, όμορφη και ευαίσθητη, έχοντας ταυτόχρονα μια μελαγχολική θλίψη.
Πώς μια αρρώστια μπορεί να ανατρέψει τη ζωή ενός αγαπημένου ζευγαριού που ζει μαζί επί 45 χρόνια; Πόση υπομονή χρειάζεται για να αντέξει κάποιος να ζει δίπλα σε έναν άνθρωπο που όχι μόνο ξεχνάει τις στιγμές που έζησαν μαζί, αλλά σιγά σιγά και τον ίδιο;
Η Φιόνα και ο Γκραντ, ένας πρώην καθηγητής πανεπιστημίου, έχουν αποσυρθεί σε ένα εξοχικό σπίτι σε μια απομονωμένη χιονισμένη περιοχή. Είναι ένα ζευγάρι που δεν έχει χάσει την αγάπη και την τρυφερότητα μεταξύ του. Ομως τα συμπτώματα του Αλτσχάιμερ αρχίζουν να γίνονται εντονότερα στη συμπεριφορά της Φιόνα. Οταν πλένουν τα πιάτα, βάζει το τηγάνι στο ψυγείο αντί για το ντουλάπι και σταδιακά αρχίζει να ξεχνά όλο και περισσότερα.
Η ίδια συνειδητοποιεί την κατάστασή της και πιέζει τον Γκραντ για την εισαγωγή της σε ένα θεραπευτήριο, όπου θα την παρακολουθούν στενά. Ομως, η πορεία της ασθένειας δείχνει να επιταχύνεται. Και ο Γκραντ θα έχει να αντιμετωπίσει εκτός από την απουσία της αγαπημένης του γυναίκας και την αδιαφορία που του δείχνει όλο και περισσότερο, καθώς είναι προσκολλημμένη σε έναν άλλον ασθενή. Εκείνος θα πλησιάσει τη γυναίκα του άλλου άντρα, ώστε να την πείσει να τον επιστρέψει στο θεραπευτήριο και να κάνει τη Φιόνα πιο ευτυχισμένη μέσα στον κόσμο που ζει πια.
Το πρόβλημα της ταινίας, πέρα από το δύσκολο θέμα της, είναι ότι από ένα σημείο και μετά σταματά να εξελίσσεται. Ομως και οι τρεις πρωταγωνιστές είναι δυνατοί, με την Τζούλι Κρίστι, όμορφη και στα 66 της, να δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της και την Ολυμπία Δουκάκη να δίνει υπόσταση σε έναν β΄ ρόλο.
                                        -----------------------------------------------------

http://www.cinemad.gr/content/view/1458/7/

Συντάκτης: Κώστας Χουβαρδάς   
08.08.07
Ένα ζευγάρι που έζησε μαζί πάνω από 40 χρόνια, παρακολουθεί να σβήνονται οι αναμνήσεις και η κοινή ζωή τους εξαιτίας της ασθένειας του Αλτσχάϊμερ από την οποία πάσχει εκείνη… Λόγω του συνεχούς εγκλεισμού της στο νοσοκομείο, σιγά σιγά θα αρχίσουν να απομακρύνονται και η φαινομενικά τέλεια κοινή τους ζωή θα αρχίσει να παρουσιάζει ρωγμές, ειδικά μετα τη γνωριμία εκείνης με κάποιον άλλο ασθενή. Η τελευταία τους δοκιμασία θα είναι εξαιρετικά επίπονη και θα κρίνει το μικρό (χρονικά) μέλλον τους αλλά κυρίως θα αναθεωρήσει το πλούσιο παρελθόν τους.

Χρησιμοποιώντας τη νόσο του Αλτσχάιμερ σαν αλληγορία πάνω στη μνήμη και την επιλογή των ανθρώπων να θυμούνται μόνο αυτά που θέλουν η Σάρα Πόλεϊ  ξεδιπλώνει το ταλέντο της στη σκηνοθεσία και περνά πίσω από την κάμερα έχοντας την τύχη να διευθύνει δύο μεγάλες κυρίες της έβδομης τέχνης. Η Τζούλι Κρίστι και η Ολυμπία Δουκάκη συναντιούνται σε μια βαθιά ανθρώπινη, συγκινητική ταινία που κέρδισε τις εντυπώσεις στα πρόσφατα φεστιβάλ Βερολίνου και Τορόντο. Μια ιστορία πάνω στην αφοσίωση, την πίστη, τον έρωτα, τα γηρατεία και τις αλλαγές που επέρχονται στις ανθρώπινες σχέσεις, η οποία δε θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Από τις μεγάλες εκπλήξεις της χρονιάς, χωρίς να γίνεται μελό ούτε για μια στιγμή, αποφεύγοντας την πολύ επικίνδυνη παγίδα των κλισέ, εντυπωσιάζει με την εσωτερική της δύναμη και κυρίως με τη σκηνοθετική ωριμότητα της μόλις 28χρονης -σκηνοθέτη, σεναριογράφου και ηθοποιού- Πόλεϊ, που διαχειρίζεται ένα εξαιρετικά δύσκολο θέμα αλλά και δύο ιερά τέρατα της υποκριτικής.

Κοινωνική
Σκηνοθεσία, σενάριο: Σάρα Πόλεϊ
Πρωταγωνιστούν: Τζούλι Κρίστι, Ολυμπία Δουκάκη, Γκόρντον Πίνσεντ
Διάρκεια: 110’
                              ------------------------------------------------------
Η Σκηνοθέτιδα Σάρα Πόλεϊ
Γεννήθηκε στον Καναδά το 1979 από μια οικογένεια με πέντε παιδιά. Οι γονείς της ήταν ηθοποιοί, ενώ και οι δύο αδερφοί της δραστηριοποιούνται στον χώρο του θεάματος. Η καριέρα της ξεκίνησε από τα παιδικά της χρόνια με πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση στα οκτώ της και την σειρά Heaven on Earth, ενώ με το The Road Avonlea το 1989 έγινε διάσημη στη χώρα της και οικονομικά ανεξάρτητη. Πολιτικοποιημένη, ακτιβίστρια και ενεργό μέλος της κεντροαριστεράς στον Καναδά, έκανε την πρώτη σημαντική πρωταγωνιστική της εμφάνιση στο σινεμά με το ‘Γλυκό Πεπρωμένο’ (1997) του Εγκογιάν (και δεύτερη συνεργασία τους μετά το Exotica). Άλλες ταινίες της: Η Τελευταία Νύχτα του Κόσμου, ΕxistenZ, Το βάρος του Νερού, Μην Ξαναγυρίσεις, Η Ζωή Χωρίς Εμένα και Η Μυστική Ζωή των Λέξεων, οι δύο θαυμάσιες ταινίες της Ιζαμπέλ Κοϊξέ στις οποίες η Πόλεϊ ήταν ηρωίδα και αποκάλυψε την σπάνια γυναικεία ευαισθησία της. Το Away from Her είναι η πρώτη της σκηνοθετική δουλειά.
Οι Ηθοποιοί
Τζούλι Κρίστι: Μια από τις μεγαλύτερες Αγγλίδες ηθοποιούς, η Τζούλι Κρίστι γεννήθηκε το 1941 και σπούδασε γλώσσες και θέατρο στο Λονδίνο και το Παρίσι. Πρωτόπαιξε στην βρετανική τηλεόραση στα 20 της με τη σειρά A for Andromeda, ενώ πολύ γρήγορα, το 1965, o Tζον Σλέσιντζερ την πήρε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Darling, για το οποίο τιμήθηκε με Οσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, βραβείο BAFTA σε ηλικία μόλις 24 χρονών. Έκτοτε, έχει συμμετάσχει σε μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες του σινεμά, όπως "Δόκτωρ Ζιβάγκο", "Μετά τα Μεσάνυχτα" με τις διάσημες εκπληκτικές ερωτικές σκηνές με τον Ντόναλντ Σάδερλαντ, "Shampoo", "O Mεσάζων", "Ο Παράδεισος μπορεί να Περιμένει". Το ταλέντο και η εκπληκτική ομορφιά της την καθιστούν ως μία από τις μεγαλύτερες σταρ της Μ. Βρετανίας.

Ολυμπία Δουκάκη: Ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, παραγωγός, καθηγήτρια, ακτιβίστρια και πιο πρόσφατα συγγραφέας μπεστ σέλερ με τίτλο Ask me Aga in Tomorrow, η Ολυμπία Δουκάκη είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα στον χώρο της Τέχνης. Ελληνικής καταγωγής και γεννημένη το 1931, έχει γυρίσει περισσότερες από 40 ταινίες, έχει παίξει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές και έχει ερμηνεύσει μεγάλους ρόλους στο θέατρο στα πάνω από 45 χρόνια καριέρας. Κέρδισε Όσκαρ Β΄Γυναικείου Ρόλου και Χρυσή Σφαίρα για την καταπληκτική ερμηνεία της στην ταινία του Νόρμαν Τζούισον "Μoonstruck" το 1987, ενώ ήταν υποψήφια τρεις φορές για βραβείο Έμι. Συμμετείχε ενεργά στην προεκλογική εκστρατεία του πρώτου της εξάδελφου Μάικλ Δουκάκη το 1988, όταν ήταν υποψήφιος των Δημοκρατικών για το χρίσμα του Προέδρου, και παράλληλα είναι ιδρυτικό μέλος σε οικολογικές οργανώσεις, ενώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των γυναικών.

Γκόρντον Πίνσεντ: Άνθρωπος του κινηματογράφου, του θεάτρου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, ο Γκόρντον Πίνσεντ δραστηριοποιείται δημιουργικά στον καλλιτεχνικό χώρο για περισσότερο από 40 χρόνια. Γεννήθηκε στον Καναδά και άρχισε να εμφανίζεται ως ηθοποιός στο θέατρο με μικρούς θιάσους. Παράλληλα ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο και δύο από τα μυθιστορήματά του, The Rowdyman και John and the Missus μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο. Έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές τηλεοπτικές σειρές της καναδικής τηλεόρασης και έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία για τις δουλειές του. Στον κινηματογράφο τον έχουμε δει ακόμη στα "Ναυτιλιακά Νέα".
Λίγα λόγια για την Παραγωγή
Η ταινία στηρίζεται στο διήγημα της Άλις Μούνρο με τίτλο The Bear Came Over the Mountain που έχει δημοσιευθεί στον New Yorker. Έπεσε στα χέρια της Σάρα Πόλεϊ όταν είχε ολοκληρώσει τα γυρίσματα του "Η μυστική ζωή των λέξεων" της Ιζαμπέλ Κοϊξέ, όπου συνεργάστηκε με την Τζούλι Κρίστι για πρώτη φορά. Στο πρόσωπο της Κρίστι η Σάρα Πόλεϊ βρήκε αμέσως την Φιόνα, δίχως να έχει σκοπό να γυρίσει ταινία. Η ίδια, ηθοποιός από παιδί, έχοντας σκηνοθετήσει δύο μικρού μήκους ταινίες (Don't think twice, The best day of my life) μόλις στα 28 της χρόνια ήταν έτοιμη για την πρώτη της ολοκληρωμένη σκηνοθετική απόπειρα.

Το Away from Her είναι μια ιστορία πάνω στην αφοσίωση, την πίστη, τις αλλαγές και τα γηρατειά, στοιχεία ιδιαίτερα τολμηρά για μια νέα κοπέλα μόνο 28 ετών, όπως η Πόλεϊ όταν μάλιστα ζει τα πρώτα χρόνια του γάμου της. "Η υπόθεση δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο και θα μπορούσε να συμβεί στον οποιονδήποτε. Επιβεβαιώνει ότι η ζωή μας κάνει κύκλους, μιας και όλοι αντιμετωπίζουμε την πρόκληση του γάμου, της δέσμευσης και της αφοσίωσης" λέει η Πόλεϊ. "Το Alzheimer's είναι μια ασθένεια ύπουλη, γιατί αρχικά δεν διακρίνεται. Σιγά σιγά αρχίζει να ξεθωριάζει μια ολόκληρη ζωή. Στην αρχή χάνεται το πρόσφατο παρελθόν -που για το ζευγάρι της ταινίας ήταν πολύ καλό- και έρχεται στην επιφάνεια το απώτερο που για τους Αντερσονς υπήρξε αρκετά δύσκολο και κάποια πράγματα θα ήθελαν να μείνουν ξεχασμένα. Η νόσος του Alzheimer's δεν αποτελεί παρά μια αλληγορία πάνω στη μνήμη και ποιο ρόλο παίζει αυτή σε μια μεγάλη σχέση: τι επιλέγουμε να ξεχάσουμε, τι επιλέγουμε να θυμόμαστε".

H Oλυμπία Δουκάκη, η οποία είναι και εκπρόσωπος του αμερικανικού Iδρύματος Alzheimer's, είχε την ευκαιρία μέσα από την ταινία να "δραστηριοποιηθεί" καλλιτεχνικά. "Η ταινία ρίχνει μια πρωτότυπη ματιά στην αγάπη και τη συνέχεια της ζωής. Η Μαριάν, που ερμηνεύω εγώ, μένει μόνη ενώ ο άντρας της είναι στο ίδρυμα, όπου συναντά την Φιόνα (Κρίστι) και ξεκινούν μια νέα σχέση. Εγώ και ο Γκραντ έχουμε μείνει πίσω και πρέπει να συνεχίσουμε τη ζωή μας δίχως τους συζύγους. Είναι κάτι πολύ απρόσμενο και για τους δυο. Η Μαριάν και ο Γκραντ αντιμετωπίζουν με εντελώς διαφορετικό τρόπο τη νέα κατάσταση στη ζωή τους, γιατί εκείνη την αντιμετωπίζει με μεγαλύτερο ρεαλισμό και ψυχραιμία. Η ζωή είναι αυτό που είναι και σου δίνει ό,τι έχει. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να τα χρησιμοποιείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο" λέει η ηθοποιός. 
                                              --------------------------------------------
 πηγή : εφημερίδα ΘΕΜΑ 12-08-07
Πολλά υποσχόμενο σκηνοθετικό ντεμπούτο της ηθοποιού Σάρα Πόλεϊ, με μια πανέμορφα γερασμένη Τζούλι Κρίστι στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το "Υστερόγραφο μιας σχέσης "-για το οποίο γράφτηκαν εξαιρετικές κριτικές στο εξωτερικό- είναι μια τρυφερή δραματική ταινία συγκρατημένων τόνων γύρω από τη συντροφικότητα, τη μνήμη, την αγάπη και την προδοσία. Ή , όπως πολύ εύστοχα έγραψε ένας ξένος κριτικός, "μια σπουδή πάνω στην αξία της αγάπης που μένει παρά την απώλεια της μνήμης"
Ο Γκράντ και η Φιόνα μετράνε σαράντα χρόνια ενός ήρεμου και ευτυχισμένου γάμου. Όμως αυτή η ισορροπία θα διαταραχθεί όταν η Φιόνα, προσβεβλημάνη από Αλτσχάιμερ, θα χρειαστεί να εισαχθεί σε ένα νοσοκομείο. Οι ρωγμές του γάμου τους θα αποκαλυφθούν και θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις όταν η Φιόνα θα ερωτευτεί έναν άλλο ασθενή.

Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών

http://www.tvkosmos.gr/details.aspx?id=614673
http://www.zougla.gr/perivallon/article/pagosmia-imera-okeanon-547965


Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών

Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 8 Ιουνίου 2012, 00:22
Αν και δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα από το ΟΗΕ, η Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών γιορτάζεται από το 1992. Θεσμοθετήθηκε στις 8 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς, κατά τη διάρκεια της Συνόδου για την Γη στο Ρίο Ντε Ζανέιρο, όπου 150 ηγέτες απ' όλο τον κόσμο υπέγραψαν τη Συνθήκη για την Βιοποικιλλότητα, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την εξαφάνιση σπανίων ειδών από το ζωικό και φυτικό βασίλειο.
Οι ωκεανοί καταλαμβάνουν πάνω από το 70% της επιφάνειας της Γης και έχουν συνδεθεί από αρχαιοτάτων χρόνων με την ανθρώπινη εξέλιξη.  Ο τζίρος των οικονομικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τους ωκεανούς ξεπερνά τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Η θαλάσσια ζωή και η βιοποικιλότητα στους ωκεανούς απειλούνται στις μέρες μας από την υπεραλίευση, τη μόλυνση και πρόσφατα από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αν και η χώρα μας δεν περιβάλλεται από ωκεανούς, είναι εν τούτοις δεμένη με το θαλάσσιο στοιχείο.
Σύμφωνα με την Greenpeace:
Το 76 % των ψαριών στον κόσμο κινδυνεύει άμεσα από την εντατική αλιεία.Το 90% των μεγάλων ψαριών, όπως ο τόνος, ο ξιφίας και ο μπακαλιάρος, αλιεύονται πέρα από τα ασφαλή όρια για την επιβίωσή τους.
Το 2002 οι συνολικές αλιεύσιμες ποσότητες των ψαριών με μεγάλη εμπορική αξία, όπως οι μπακαλιάροι του Ατλαντικού και της Μεσογείου, ήταν στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1967, εξαιτίας της υπεραλίευσης.
300 τράτες βυθού οργώνουν καθημερινά με τα δίχτυα τους μια έκταση μεγέθους 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων, καταστρέφοντας μερικά από τα πιο ποικιλόμορφα και ευαίσθητα οικοσυστήματα του πλανήτη.
300.000 κητώδη (φάλαινες, δελφίνια και φώκαινες) πεθαίνουν κάθε χρόνο παγιδευμένα σε δίχτυα.
6,8 εκατομμύρια ως 27 εκατομμύρια τόνοι ψαριών απορρίπτονται στη θάλασσα ετησίως, αμέσως μετά την αλίευσή τους, επειδή δεν έχουν επαρκή εμπορική αξία.
800 χιλιόμετρα αφρόδιχτων κατασχέθηκαν από την iταλική αστυνομία το 2005. Χιλιάδες χιλιόμετρα αφρόδιχτων, όμως, συνεχίζουν να σκορπίζουν τον θάνατο στη Μεσόγειο.
4 δισ. δολάρια κερδίζει η πειρατική αλιεία κάθε χρόνο εις βάρος φτωχών κρατών.
300 εκατομμύρια δολάρια στερείται κάθε χρόνο η Σομαλία από τους πειρατές.
12.000 τόνοι ερυθρού τόνου, 37% περισσότερο από το επιτρεπόμενο όριο, αλιεύονται παράνομα στη Μεσόγειο και τον Ανατολικό Ατλαντικό.
Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση της θάλασσας πρέπει να σταματήσει. Η Greenpeace ζητά από τις κυβερνήσεις των κρατών να προχωρήσουν αμέσως στην προστασία των ωκεανών του πλανήτη μέσα από τη δημιουργία ενός δικτύου θαλάσσιων καταφυγίων. Ο καθορισμός των θαλάσσιων καταφυγίων είναι ένα απαραίτητο βήμα για πλούσιες και υγιείς θάλασσες.
Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
Τελευταία ενημέρωση: Παρασκευή, 8 Ιουνίου 2012, 00:26
πηγή: NewsKosmos.Com/www.zougla.gr
                                       -------------------------------------------------------

8 Ιουνίου | Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών

Έχει καθιερωθεί από το 1992 να γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών στις 8 Ιουνίου.
Πρόκειται για τη μέρα που μας υπενθυμίζει τη σημασία των ωκεανών, αλλά και της βιοποικιλότητάς τους, η οποία κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Μετά την υπογραφή της Συνθήκης για τη Βιοποικιλότητα στη Σύνοδο της Γης το 1992, έγινε αντιληπτό πως πρέπει να δράσουν πριν αφανιστεί το ζωτικό και το φυτικό βασίλειο.
Οι ωκεανοί καταλαμβάνουν το 70% της συνολικής επιφάνειας της Γης, ενώ εκτιμάται πως τα κέρδη από την εκμετάλλευσή τους φτάνουν τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Σύμφωνα με τη Greenpeace, το 90% των μεγάλων ψαριών (τόνος, ξιφίας, μπακαλιάρος) αλιεύεται πέρα από τα επιτρεπόμενα όρια, κάτι που θέτει σε κίνδυνο την επιβίωσή τους.

                                          -------------------------------------------------



http://www.unric.org/el/index.php?option=com_content&view=article&id=24230&catid=20:---peace&Itemid=27

Πρώτη Παγκόσμια Ηµέρα Ωκεανών - Μήνυμα του Μπαν Κι-Μουν, Γενικού Γραμματέα ΟΗΕ

Πρώτη Παγκόσμια Ηµέρα Ωκεανών - Μήνυμα του Μπαν Κι-Μουν, Γενικού Γραμματέα ΟΗΕ
" Ο φετινός, πρώτος εορτασμός της  Παγκόσμιας Ημέρας Ωκεανών, μάς δίνει τη δυνατότητα να προβάλουμε τους πολλαπλούς τρόπους με τους οποίους οι ωκεανοί προσφέρουν στην κοινωνία. Αποτελεί επίσης την ευκαιρία να αναγνωρίσουμε τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε προσπαθώντας να συντηρήσουμε την ικανότητά των ωκεανών να ρυθμίζουν το παγκόσμιο κλίμα, να προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες οικοσυστήματος, βιώσιμα μέσα βιοπορισμού και ασφαλή ψυχαγωγία.
Πράγματι, η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει τεράστιο κόστος για τους ωκεανούς και τις θάλασσες. Τα ευαίσθητα  θαλάσσια οικοσυστήματα, όπως τα κοράλλια και οι ψαρότοποι, καταστρέφονται από την υπερεκμετάλλευση, την παράνομη, αδήλωτη και ανεξέλεγκτη αλιεία, τις καταστροφικές  μορφές αλιείας και την εισβολή ξένων ειδών. Η αυξημένη θερμοκρασία, η  άνοδος  του επιπέδου της θάλασσας και  η οξίνηση των ωκεανών που προκαλούνται από  την  κλιματική αλλαγή, δημιουργούν ακόμη  μεγαλύτερες απειλές για τη θαλάσσια ζωή, τις παράκτιες και νησιωτικές κοινότητες  αλλά και τις εθνικές οικονομίες.  

Οι ωκεανοί πλήτονται ακόμη από τις εγκληματικές δραστηριότητες. Η πειρατεία και οι ένοπλες ληστείες κατά των πλοίων,  απειλούν τη ζωή των ναυτικών και την ασφάλεια της διεθνούς ναυτιλίας η οποία μεταφέρει το 90% των παγκόσμιων αγαθών. Το εμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπων μέσω της θάλασσας είναι ένα παράδειγμα του πως οι εγκληματικές δραστηριότητες απειλούν ανθρώπινες ζωές, την ειρήνη και την ασφάλεια των ωκεανών.
Αρκετά διεθνή εργαλεία, που δημιουργήθηκαν υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, αντιμετωπίζουν αυτές τις αμέτρητες προκλήσεις. Κεντρική θέση καταλαμβάνει η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, η οποία προσφέρει το πλαίσιο για κάθε δραστηριότητα στους ωκεανούς και τις θάλασσες ενώ αποτελεί τη βάση της διεθνούς συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα. Εκτός από τον στόχο της καθολικής συνεργασίας, ο κόσμος πρέπει να κάνει περισσότερα για την εφαρμογή της Σύμβασης και την υποστήριξη του κράτους δικαίου στις θάλασσες και τους ωκεανούς.    
Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας  Ωκεανών, «Οι Ωκεανοί μας, η Ευθύνη μας»,  δίνει έμφαση στο ατομικό και συλλογικό καθήκον να προστατέψουμε το θαλάσσιο περιβάλλον και να διαχειριστούμε με προσοχή τις πηγές του.  Οι ασφαλείς, υγιείς και παραγωγικές ωκεανοί,  είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία του ανθρώπου, την οικονομική ασφάλεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη."  
Με την υιοθέτηση του ψηφίσματος 63/111, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε την 8η Ιουνίου ως «Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών».
Οι ωκεανοί είναι απαραίτητοι για την ασφάλεια των τροφίμων και την επιβίωση κάθε μορφής ζωής.  Οι ωκεανοί προσφέρουν στο κλίμα και αποτελούν σημαντικό τμήμα της βιόσφαιρας.
Η επίσημη ανακήρυξη της Παγκόσμιας Ημέρας Ωκεανών,  αποτελεί μια  ευκαιρία ευαισθητοποίησης  για τις  προκλήσεις που αντιμετωπίζει η διεθνής κοινότητα σε σχέση με  τους ωκεανούς
σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Άγνωστος παραλήπτης

http://www.myfilm.gr/article1522.html


ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ
ADDRESS UNKNOWN
/ SUCHWIIN BULMYEONG
του Κιμ Κι Ντουκ
Υπόθεση:  
Τρεις περιθωριοποιημένοι έφηβοι είναι οι βασικοί ήρωες του τοπίου αυτής της ιστορίας, η οποία φωτίζει την παγκόσμια διάσταση μιας αυστηρά κορεατικής πραγματικότητας.             Κανένας από αυτούς δεν είναι ικανός να ξεφύγει από την αναπόφευκτη τραγωδία που πλησιάζει. Αποζητούν απελπισμένα την αγάπη και την αποδοχή αλλά καταλήγουν να  πνιγούν στο αίμα, με Άγνωστη Διεύθυνση.                                                                                                     Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Βενετίας
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Τορόντο
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Ρότερνταμ
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Σαν Φρανσίσκο
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Χονγκ Κονγκ
Σκηνοθεσία:Κιμ Κι Ντουκ                   Σενάριο:Κιμ Κι Ντουκ                                                  
Παραγωγοί: Seung-jae Lee (executive producer)
Πρωταγωνιστούν: Dong-kun Yang .... Chang-guk
Min-jung Ban
.... Eunok
Young-min Kim
.... Jihum
Eun-jin Bang
.... Chang-guk's Mom
Gye-nam Myeong
.... Jihum's father
In-ok Lee
.... Eun-ok's mother
Jae-hyeon Jo
.... Dog Eye

Οι μολυσμένες πληγές της Ιστορίας
Στον «Άγνωστο Παραλήπτη», ο Κιμ Κι Ντουκ ιχνηλατεί την σκληρότητα στα χρόνια της αποικιοκρατίας και του πολέμου της Κορέας. Όπως ο Αρτώ εισήγαγε «το θέατρο της σκληρότητας» έτσι ώστε να θεραπεύσει τον εαυτό του ( και κάποιους άλλους), ο Κιμ Κι Ντουκ με ταινίες γεμάτες αυτοκαταστροφή, βιασμούς, φόνους χρησιμοποιεί τον ακραίο τρόμο και τον σαδισμό όχι τόσο σαν μέσο παρά σαν θυσίες, προκειμένου η ανθρωπότητα να επιστρέψει σε ένα στάδιο πριν την απάνθρωπη, σκληρή πραγματικότητα. Μία δυνατή ταινία που, όπως και άλλες δουλειές του Κιμ Κι Ντουκ, συνδυάζει ταυτόχρονα το σοκ, τη θλίψη και τη φιλευσπλαχνία. Μια ταινία στο "κόκκινο" των ακραίων συναισθημάτων και των εκρηκτικών αντιδράσεων. Μια από τις περισσότερο πολιτικές στη μετεμφυλιακή νοτιοκορεατική κινηματογραφία, που αποκαλύπτει στον (έκπληκτο) αμύητο, απομακρυσμένο θεατή, τη μελαγχολία και τη συναισθηματική - ηθική διάλυση μιας περήφανης και συνεκτικής εθνότητας, που έτυχε να βρεθεί στην πρώτη ζώνη της αρχής του Ψυχρού Πολέμου. Ενός λαού που βίωσε την πιο βίαια και τελεσίδικη διχοτόμηση με τραύματα μισού αιώνα, τα οποία αντί να επουλωθούν μολύνονται και κακοφορμίζουν. Ο Κιμ Κι Ντουκ και ο γκροτέσκος κόσμος του, φυσικά κάνει ό,τι μπορεί για να αφήσει (να κρατήσει) αυτά τα τραύματα ανοιχτά.
"Κατά τη δική μου άποψη, η κορεάτικη κοινωνία έχει γίνει συνώνυμη με τη μανία και τη σκληρότητα, σε σημείο που είναι έτοιμη να εκραγεί. Από πού προέρχεται όλη αυτή η ένταση και η τεταμένη καχυποψία; Το ερώτημα αυτό με παρέπεμψε στο να εισάγω, σε πρώτο πλάνο, μία δόση ιστορικής πραγματικότητας στην ταινία μου. Το στοιχείο, όμως, το οποίο προσπάθησα να τονίσω μέσα από την ταινία, δεν είναι ένας διαπληκτισμός πάνω στην ιστορία, αλλά η χαμένη πνευματικότητα του λαού της Κορέας, μία πνευματικότητα που με τόσο πόθο αναζητούμε να ξαναποκτήσουμε."
Κιμ Κι Ντουκ

πηγή εφημερίδα ΘΕΜΑ 12-08-07
...Στο συγκεκριμένο του πόνημα ο σκηνοθέτης εξετάζει τα τραύματα που προκάλεσε στη χώρα του η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ περιστρεφόμενος γύρω από τις μίζερες ζωές τριών έφηβων χαρακτήρων οι οποίοι κατοικούν σε μια πόλη κοντά σε αμερικανική στρατιωτική βάση. Οι κάτοικοι της πόλης έχουν ως κύριο επάγγελμα τη σφαγή σκύλων για παραγωγή γκουρμέ κρέατος ενώ από τους τρείς ήρωες η μια έχει βλάβη στα μάτια ο δεύτερος είναι ένας ντροπαλός εικονογράφος και ο τρίτος γιός μιας ψυχικά άρρωστης Κορεάτισσας και ενός Αμερικανού στρατιώτη...
 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω

Εχθροί για Πάντα

 www.blogger.com/blogger.g?blogID=6710506241808586455#editor/target=post;postID=470025039124587326
 Εχθροί για Πάντα
Seraphim Falls Γουέστερν 2006, ΗΠΑ
 
Πέντε χρόνια μετά το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου ένας άντρας δέχεται επίθεση από μια ομάδα οπλοφόρων. Έχουν επικεφαλής τον συνταγματάρχη Κάρβερ, ο οποίος προτίθεται να κυνηγήσει ανελέητα τον Γεδδεών, σε μια προσπάθεια να κλείσει ανοιχτούς λογαριασμούς από το παρελθόν.
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: 
  • ΠΑΙΖΟΥΝ: 
    • Πιρς Μπρόσναν,
    • Αντζέλικα Χιούστον,
    • Λίαμ Νίσον        
    •  Αιματηρό γουέστερν που εξελίσσεται στα χρόνια μετά τον εμφίλιο της Αμερικής, το "Seraphim Falls" συνοδεύεται από τη λέξη "cult" στις περγαμηνές του τόσο εξαιτίας του εντυπωσιακού του κάστ όσο και λόγω της απόπειράς του να εκμοντερνίσει τους κανόνες ενός είδους εκτός μόδας, συνδυάζοντας την κλασσική αμερικανική αφηγηματική γραμμή με τη νατουραλιστική βία των σπαγγέτι. Στα χαρτιά, τουλάχιστον, φαντάζει άκρως απολαυστικό, με την υπόθεση να παρακολουθεί την αιματηρή διαμάχη μεταξύ δύο χαρακτήρων που τους ενώνει ένα μυστηριώδες παρελθόν, με πλήθος αθώων θυμάτων να την πληρώνουν ποικιλοτρόπως στο διάβα τους, μέχρι το τελικό ξεκαθάρισμα.                     
    •  πηγή : εφημερίδα  ΘΕΜΑ 12-08-2007                                                                                   σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω                                                                                                                                                

Δημοφιλείς αναρτήσεις