Άγνωστος παραλήπτης

http://www.myfilm.gr/article1522.html

---

ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ
ADDRESS UNKNOWN / SUCHWIIN BULMYEONG
του Κιμ Κι Ντουκ
Υπόθεση:  
Τρεις περιθωριοποιημένοι έφηβοι είναι οι βασικοί ήρωες του τοπίου αυτής της ιστορίας, η οποία φωτίζει την παγκόσμια διάσταση μιας αυστηρά κορεατικής πραγματικότητας.             Κανένας από αυτούς δεν είναι ικανός να ξεφύγει από την αναπόφευκτη τραγωδία που πλησιάζει. Αποζητούν απελπισμένα την αγάπη και την αποδοχή αλλά καταλήγουν να  πνιγούν στο αίμα, με Άγνωστη Διεύθυνση.                                                                                                     Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Βενετίας
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Τορόντο
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Ρότερνταμ
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Σαν Φρανσίσκο
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Χονγκ Κονγκ

Σκηνοθεσία:Κιμ Κι Ντουκ                   Σενάριο:Κιμ Κι Ντουκ                                                  
Παραγωγοί: Seung-jae Lee (executive producer)
Πρωταγωνιστούν: Dong-kun Yang .... Chang-guk
Min-jung Ban .... Eunok
Young-min Kim .... Jihum
Eun-jin Bang .... Chang-guk's Mom
Gye-nam Myeong .... Jihum's father
In-ok Lee .... Eun-ok's mother
Jae-hyeon Jo .... Dog Eye

Οι μολυσμένες πληγές της Ιστορίας

Στον «Άγνωστο Παραλήπτη», ο Κιμ Κι Ντουκ ιχνηλατεί την σκληρότητα στα χρόνια της αποικιοκρατίας και του πολέμου της Κορέας. Όπως ο Αρτώ εισήγαγε «το θέατρο της σκληρότητας» έτσι ώστε να θεραπεύσει τον εαυτό του ( και κάποιους άλλους), ο Κιμ Κι Ντουκ με ταινίες γεμάτες αυτοκαταστροφή, βιασμούς, φόνους χρησιμοποιεί τον ακραίο τρόμο και τον σαδισμό όχι τόσο σαν μέσο παρά σαν θυσίες, προκειμένου η ανθρωπότητα να επιστρέψει σε ένα στάδιο πριν την απάνθρωπη, σκληρή πραγματικότητα. Μία δυνατή ταινία που, όπως και άλλες δουλειές του Κιμ Κι Ντουκ, συνδυάζει ταυτόχρονα το σοκ, τη θλίψη και τη φιλευσπλαχνία. Μια ταινία στο "κόκκινο" των ακραίων συναισθημάτων και των εκρηκτικών αντιδράσεων. Μια από τις περισσότερο πολιτικές στη μετεμφυλιακή νοτιοκορεατική κινηματογραφία, που αποκαλύπτει στον (έκπληκτο) αμύητο, απομακρυσμένο θεατή, τη μελαγχολία και τη συναισθηματική - ηθική διάλυση μιας περήφανης και συνεκτικής εθνότητας, που έτυχε να βρεθεί στην πρώτη ζώνη της αρχής του Ψυχρού Πολέμου. Ενός λαού που βίωσε την πιο βίαια και τελεσίδικη διχοτόμηση με τραύματα μισού αιώνα, τα οποία αντί να επουλωθούν μολύνονται και κακοφορμίζουν. Ο Κιμ Κι Ντουκ και ο γκροτέσκος κόσμος του, φυσικά κάνει ό,τι μπορεί για να αφήσει (να κρατήσει) αυτά τα τραύματα ανοιχτά.

"Κατά τη δική μου άποψη, η κορεάτικη κοινωνία έχει γίνει συνώνυμη με τη μανία και τη σκληρότητα, σε σημείο που είναι έτοιμη να εκραγεί. Από πού προέρχεται όλη αυτή η ένταση και η τεταμένη καχυποψία; Το ερώτημα αυτό με παρέπεμψε στο να εισάγω, σε πρώτο πλάνο, μία δόση ιστορικής πραγματικότητας στην ταινία μου. Το στοιχείο, όμως, το οποίο προσπάθησα να τονίσω μέσα από την ταινία, δεν είναι ένας διαπληκτισμός πάνω στην ιστορία, αλλά η χαμένη πνευματικότητα του λαού της Κορέας, μία πνευματικότητα που με τόσο πόθο αναζητούμε να ξαναποκτήσουμε."
Κιμ Κι Ντουκ

---

πηγή εφημερίδα ΘΕΜΑ 12-08-07

...Στο συγκεκριμένο του πόνημα ο σκηνοθέτης εξετάζει τα τραύματα που προκάλεσε στη χώρα του η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ περιστρεφόμενος γύρω από τις μίζερες ζωές τριών έφηβων χαρακτήρων οι οποίοι κατοικούν σε μια πόλη κοντά σε αμερικανική στρατιωτική βάση. Οι κάτοικοι της πόλης έχουν ως κύριο επάγγελμα τη σφαγή σκύλων για παραγωγή γκουρμέ κρέατος ενώ από τους τρείς ήρωες η μια έχει βλάβη στα μάτια ο δεύτερος είναι ένας ντροπαλός εικονογράφος και ο τρίτος γιός μιας ψυχικά άρρωστης Κορεάτισσας και ενός Αμερικανού στρατιώτη...

 σημ. Αν δεν ανοίγουν οι σύνδεσμοι κάντε τους μαρκάρισμα, αντιγραφή, επικόλληση πάνω